1 00:00:06,531 --> 00:00:07,691 ในทศวรรษ 1920 2 00:00:07,715 --> 00:00:10,184 นักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมันนาม เดวิด ฮิลเบิร์ต 3 00:00:10,208 --> 00:00:12,437 ได้สร้างการทดลองด้วยความคิดอันโด่งดังขึ้น 4 00:00:12,461 --> 00:00:14,191 เพื่อแสดงให้เห็นว่า ยากแค่ไหน 5 00:00:14,215 --> 00:00:17,665 ที่เราจะทำความเข้าใจ แนวคิดเกี่ยวกับค่าอนันต์ 6 00:00:18,353 --> 00:00:21,659 ลองจินตนาการว่ามีโรงแรม ที่มีจำนวนห้องเป็นอนันต์ 7 00:00:21,683 --> 00:00:23,988 มีผู้จัดการกะกลางคืน ผู้ขยันขันแข็ง 8 00:00:24,528 --> 00:00:27,523 คืนหนึ่ง โรงแรมอนันต์เต็มเสียแล้ว 9 00:00:27,547 --> 00:00:31,003 ถูกจองไว้ทุกห้อง โดยแขกจำนวนเป็นอนันต์ 10 00:00:31,027 --> 00:00:34,161 แต่แล้วมีชายผู้หนึ่งแวะเข้ามาขอพัก 11 00:00:34,185 --> 00:00:35,444 แทนที่จะปฏิเสธแขกรายนี้ไป 12 00:00:35,468 --> 00:00:37,907 ผู้จัดการตัดสินใจหาห้องให้เขา 13 00:00:37,931 --> 00:00:38,947 ทำยังไงล่ะ? 14 00:00:38,971 --> 00:00:41,635 ง่ายมาก ผู้จัดการขอให้แขกห้อง 1 15 00:00:41,659 --> 00:00:43,711 ย้ายไปพักห้อง 2 16 00:00:43,735 --> 00:00:46,056 แขกห้อง 2 ย้ายไปห้อง 3 17 00:00:46,080 --> 00:00:47,288 เช่นนี้ทุกห้อง 18 00:00:47,449 --> 00:00:49,838 แขกทุกคนย้ายจากห้องหมายเลข "n" 19 00:00:49,862 --> 00:00:52,179 ไปยังห้องหมายเลข "n+1" 20 00:00:52,721 --> 00:00:54,812 เนื่องจากมีห้องอยู่เป็นอนันต์ 21 00:00:54,836 --> 00:00:57,169 จึงมีห้องใหม่ให้กับแขกที่พักอยู่เดิมทุกราย 22 00:00:57,413 --> 00:00:59,760 ห้องหมายเลข 1 จึงว่าง ให้ลูกค้าใหม่เข้าพัก 23 00:00:59,784 --> 00:01:01,070 สามารถใช้วิธีการนี้ซ้ำ 24 00:01:01,094 --> 00:01:03,811 เมื่อมีแขกใหม่มาเพิ่มในจำนวนจำกัด จะกี่คนก็ได้ 25 00:01:03,971 --> 00:01:07,529 สมมติถ้ามีรถทัวร์หอบนักท่องเที่ยวมา 40 คน 26 00:01:07,553 --> 00:01:09,642 แขกที่พักอยู่เดิมก็แค่ย้าย 27 00:01:09,666 --> 00:01:10,980 จากห้องหมายเลข "n" 28 00:01:11,004 --> 00:01:13,638 ไปยังห้องหมายเลข "n+40" 29 00:01:13,662 --> 00:01:16,200 40 ห้องแรกก็จะว่าง พร้อมให้เข้าพัก 30 00:01:17,157 --> 00:01:19,171 แต่ถ้ามีรถทัวร์ใหญ่เป็นอนันต์ 31 00:01:19,195 --> 00:01:21,744 พร้อมด้วยผู้โดยสารจำนวนอนันต์นับได้ 32 00:01:21,768 --> 00:01:23,673 เข้ามาถามหาห้องพักล่ะ 33 00:01:23,697 --> 00:01:25,686 ความเป็นอนันต์นับได้ เป็นประเด็นสำคัญ 34 00:01:26,164 --> 00:01:28,530 รถทัวร์อนันต์ พร้อมผู้โดยสารจำนวนอนันต์ 35 00:01:28,554 --> 00:01:30,518 ทำให้ผู้จัดการโรงแรมถึงกับอึ้งไปในตอนแรก 36 00:01:30,542 --> 00:01:32,010 แต่ผู้จัดการก็คิดออก 37 00:01:32,034 --> 00:01:33,349 ว่าจะรับแขกใหม่ได้อย่างไร 38 00:01:33,373 --> 00:01:36,391 เขาขอให้แขกห้อง 1 ย้ายไปห้อง 2 39 00:01:36,415 --> 00:01:38,527 และให้แขกห้อง 2 40 00:01:38,551 --> 00:01:40,435 ย้ายไปห้อง 4 41 00:01:40,459 --> 00:01:42,809 แขกห้อง 3 ย้ายไปห้อง 6 42 00:01:42,833 --> 00:01:44,105 เช่นนี้ทุกห้อง 43 00:01:44,129 --> 00:01:47,313 แขกปัจจุบันแต่ละคน ย้ายจากห้อง "n" 44 00:01:47,337 --> 00:01:49,029 ไปยังห้องหมายเลข "2n" 45 00:01:50,807 --> 00:01:54,060 ห้องเลขคู่ จำนวนอนันต์ จึงถูกจับจองหมด 46 00:01:54,084 --> 00:01:55,929 ซึ่งก็จะทำให้ห้องเลขคี่ทั้งหมด 47 00:01:55,953 --> 00:01:58,867 จำนวนมากมายเป็นอนันต์ว่างลง 48 00:01:58,891 --> 00:02:02,506 ให้แขกจากรถทัวร์อนันต์ได้เข้าพัก 49 00:02:03,242 --> 00:02:06,875 ทุกคนมีความสุข ธุรกิจโรงแรมก็คึกคักยิ่งขึ้นไปอีก 50 00:02:06,899 --> 00:02:10,416 แต่ที่จริงแล้วยอดรายได้เท่ากันเป๊ะทุกคืน 51 00:02:10,440 --> 00:02:12,923 มีเงินเข้าธนาคารจำนวนอนันต์ดอลล่าร์ทุกคืน 52 00:02:14,076 --> 00:02:16,355 คนกล่าวขวัญถึงโรงแรมอันน่าเหลือเชื่อนี้ 53 00:02:16,379 --> 00:02:18,544 ผู้คนแห่กันมาพักจากทั่วสารทิศ 54 00:02:18,568 --> 00:02:20,842 คืนหนึ่ง เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น 55 00:02:20,866 --> 00:02:23,407 ผู้จัดการมองออกไปข้างนอก 56 00:02:23,431 --> 00:02:27,517 เห็นแถวรถทัวร์ใหญ่อนันต์ เข้ามาอนันต์คัน 57 00:02:27,541 --> 00:02:30,185 แต่ละคัน มีผู้โดยสารจำนวนอนันต์นับได้ 58 00:02:30,255 --> 00:02:31,386 เขาจะทำอย่างไรดีล่ะ? 59 00:02:31,410 --> 00:02:34,207 ถ้าหาห้องให้แขกไม่ได้ ก็จะเสียลูกค้า 60 00:02:34,231 --> 00:02:35,958 เสียรายได้เป็นปริมาณอนันต์ 61 00:02:35,982 --> 00:02:37,955 และผู้จัดการก็จะตกงานด้วย 62 00:02:37,979 --> 00:02:41,790 โชคดีที่เขานึกขึ้นได้ว่า ประมาณ 300 ปีก่อนคริสตกาล 63 00:02:41,814 --> 00:02:44,726 ยูคลิดได้พิสูจน์ว่า จำนวนเฉพาะ 64 00:02:44,750 --> 00:02:46,634 มีปริมาณเป็นอนันต์ 65 00:02:47,372 --> 00:02:49,660 เพื่อจะทำในสิ่งที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ 66 00:02:49,684 --> 00:02:52,285 โดยหาเตียงจำนวนอนันต์ ให้นักท่องเที่ยวที่เหนื่อยล้า 67 00:02:52,309 --> 00:02:54,291 จำนวนเป็นอนันต์ จากรถทัวร์อนันต์คัน 68 00:02:54,315 --> 00:02:57,182 ผู้จัดการขอให้ผู้พักเดิมแต่ละคน 69 00:02:57,206 --> 00:02:59,042 ย้ายไปห้องหมายเลข 2 (จำนวนเฉพาะตัวแรก) 70 00:02:59,066 --> 00:03:01,867 ยกกำลังด้วยเลขห้องเดิม 71 00:03:01,891 --> 00:03:04,535 เช่น ผู้ที่เดิมพักอยู่ห้องหมายเลข 7 72 00:03:04,559 --> 00:03:07,541 ก็ย้ายไปห้อง 2 ยกกำลัง 7 73 00:03:07,565 --> 00:03:09,261 หรือห้องหมายเลข 128 นั่นเอง 74 00:03:10,236 --> 00:03:13,757 แล้วผู้จัดการก็ให้คนจากรถทัวร์อนันต์คันแรก 75 00:03:13,781 --> 00:03:15,806 เข้าพักในห้องที่มีหมายเลขเท่ากับ 76 00:03:15,830 --> 00:03:18,291 จำนวนเฉพาะถัดไป คือ 3 77 00:03:18,315 --> 00:03:21,728 ยกกำลังด้วยเลขเบาะนั่งของรถทัวร์ 78 00:03:21,752 --> 00:03:25,259 เช่น คนที่นั่งเบาะหมายเลข 7 ของรถคันแรก 79 00:03:25,283 --> 00:03:28,360 ก็เข้าพักห้องหมายเลข 3 ยกกำลัง 7 80 00:03:28,384 --> 00:03:31,610 หรือห้อง 2,187 นั่นเอง 81 00:03:31,634 --> 00:03:34,069 ทำเช่นนี้จนครบทุกคน ที่มากับรถคันแรก 82 00:03:34,093 --> 00:03:35,741 สำหรับผู้โดยสารรถทัวร์คันที่สอง 83 00:03:35,765 --> 00:03:39,410 ก็ให้เข้าพักห้องจำนวนเฉพาะถัดไป คือ 5 84 00:03:39,434 --> 00:03:41,493 คันถัดไป ก็ใช้เลข 7 เป็นฐานยกกำลัง 85 00:03:41,517 --> 00:03:42,921 คันถัด ๆ ไป ก็จะเข้าพักห้อง 86 00:03:42,945 --> 00:03:44,746 กำลังของ 11 กำลังของ 13 87 00:03:44,770 --> 00:03:46,799 กำลังของ 17 ไปเรื่อย ๆ 88 00:03:47,370 --> 00:03:48,729 เนื่องจากเลขเหล่านี้แต่ละตัว 89 00:03:48,753 --> 00:03:50,968 มีแค่ 1 และ เลขจำนวนเฉพาะแต่ละตัว 90 00:03:50,992 --> 00:03:53,213 ยกกำลังด้วยจำนวนนับ เป็นตัวประกอบ 91 00:03:53,237 --> 00:03:55,386 จึงไม่มีเลขห้องที่ซ้ำซ้อนกัน 92 00:03:55,410 --> 00:03:58,482 ผู้โดยสารจากรถทุกคัน แยกย้ายกันเข้าห้อง 93 00:03:59,034 --> 00:04:00,846 ตามกลวิธีจัดห้องพักที่ไม่เหมือนใคร 94 00:04:00,870 --> 00:04:03,486 โดยอิงจากจำนวนเฉพาะที่ไม่ซ้ำกัน 95 00:04:03,510 --> 00:04:05,701 ด้วยวิธีนี้ ผู้จัดการก็สามารถหาที่พัก 96 00:04:05,725 --> 00:04:07,846 ให้กับแขกทุกคน จากรถทุกคัน 97 00:04:07,870 --> 00:04:11,064 ถึงแม้วิธีนี้จะทำให้มีหลายห้องไม่มีคนพัก 98 00:04:11,088 --> 00:04:12,356 อย่างเช่น ห้องหมายเลข 6 99 00:04:12,380 --> 00:04:15,095 เพราะ 6 ไม่ใช่เลขยกกำลัง ของจำนวนเฉพาะ 100 00:04:15,119 --> 00:04:17,512 แต่โชคยังดีที่เจ้านายของเขา ไม่ค่อยเก่งเลขเท่าไหร่ 101 00:04:17,536 --> 00:04:18,875 อาชีพของเขาจึงยังมั่นคงอยู่ 102 00:04:19,507 --> 00:04:22,007 ผู้จัดการสามารถใช้กลยุทธ์ดังกล่าวได้ 103 00:04:22,031 --> 00:04:26,624 เพราะถึงแม้ว่าการจัดการโรงแรมอนันต์ จะยุ่งยากซับซ้อนสุด ๆ 104 00:04:26,648 --> 00:04:29,957 แต่ก็เป็นการจัดการกับค่าอนันต์ ในระดับที่ต่ำที่สุด 105 00:04:29,981 --> 00:04:33,513 หลัก ๆ คือความเป็นอนันต์นับได้ ของจำนวนนับ 106 00:04:33,537 --> 00:04:36,594 1 2 3 4 เรื่อยไป 107 00:04:36,618 --> 00:04:40,513 จอร์จ แคนเทอร์ เรียกระดับความเป็นอนันต์ นี้ว่า อาเลพ-ซีโร่ aleph-zero 108 00:04:40,945 --> 00:04:43,042 เราใช้จำนวนนับกับหมายเลขห้อง 109 00:04:43,066 --> 00:04:45,188 รวมถึงเลขเบาะที่นั่งบนรถทัวร์ 110 00:04:45,913 --> 00:04:48,252 หากเราจัดการกับ ความเป็นอนันต์ระดับสูงกว่านี้ 111 00:04:48,276 --> 00:04:49,848 อย่างกรณีของจำนวนจริง 112 00:04:49,872 --> 00:04:52,844 กลยุทธ์ดังกล่าวก็จะใช้ไม่ได้ 113 00:04:52,868 --> 00:04:56,405 เพราะไม่มีวิธีที่เป็นระบบระเบียบ ที่จะนับเลขให้ครอบคลุมทุกตัว 114 00:04:57,002 --> 00:04:58,803 โรงแรมอนันต์เลขจำนวนจริง 115 00:04:58,827 --> 00:05:00,905 มีห้องเลขติดลบ อยู่ชั้นใต้ดิน 116 00:05:00,929 --> 00:05:02,364 ห้องเลขเศษส่วน 117 00:05:02,388 --> 00:05:04,484 คนที่อยู่ห้อง 1/2 จึงเฝ้าสงสัยว่า 118 00:05:04,508 --> 00:05:07,181 ได้ห้องเล็กกว่าคนที่ห้องหมายเลข 1 รึเปล่า 119 00:05:07,205 --> 00:05:10,308 ห้องเลขรากที่สอง เช่น ห้องรูทสอง 120 00:05:10,332 --> 00:05:11,438 และห้องค่าพาย 121 00:05:11,462 --> 00:05:14,325 ซึ่งผู้เข้าพักหวังจะได้ของหวานฟรี 122 00:05:14,349 --> 00:05:17,374 จะมีผู้จัดการที่เชื่อมั่นในตัวเองคนไหน อยากจะมาทำงานให้ 123 00:05:17,398 --> 00:05:19,005 ต่อให้เงินเดือนเป็นอนันต์ก็ตามที 124 00:05:19,029 --> 00:05:20,918 แต่จากโรงแรมอนันต์ของฮิลเบิร์ต 125 00:05:20,942 --> 00:05:22,420 ซึ่งไม่เคยมีห้องว่าง 126 00:05:22,444 --> 00:05:24,004 และมีห้องให้ผู้มาใหม่ได้เสมอ 127 00:05:24,028 --> 00:05:26,926 สถานการณ์ที่ผู้จัดการคนขยัน 128 00:05:26,950 --> 00:05:28,760 แถมดูจะชอบต้อนรับแขกเกินไปสักหน่อย 129 00:05:28,784 --> 00:05:31,490 เป็นสิ่งที่เตือนให้เรารู้ว่า ยากแค่ไหน 130 00:05:31,514 --> 00:05:33,905 ที่กรอบความคิดที่ค่อนข้างจำกัดของเรา 131 00:05:33,929 --> 00:05:36,767 จะเข้าใจแนวคิดอันมโหฬารอย่างค่าอนันต์ได้ 132 00:05:37,132 --> 00:05:39,083 ไม่แน่คุณอาจช่วยแก้ปัญหาเหล่านี้ได้ 133 00:05:39,107 --> 00:05:40,403 หลังจากหลับเติมอิ่มสักคืน 134 00:05:40,427 --> 00:05:42,276 แต่พูดตรง ๆ เราอาจจะต้องให้คุณ 135 00:05:42,300 --> 00:05:44,701 ย้ายห้องตอนตีสองก็เป็นได้