WEBVTT

00:00:21.190 --> 00:00:23.890
Życie zadaje nam pytania.

00:00:24.061 --> 00:00:26.560
Jednym z najważniejszych jest:

00:00:27.965 --> 00:00:32.763
"Co zrobisz 
z trudnymi myślami i uczuciami?".

00:00:34.465 --> 00:00:39.488
Jeśli czujesz wstyd lub lęk,

00:00:40.557 --> 00:00:42.376
życie właśnie zadało ci pytanie.

NOTE Paragraph

00:00:43.858 --> 00:00:47.072
Zaraz masz wygłosić prelekcję TEDx,

00:00:47.477 --> 00:00:50.338
a w umyśle zaczyna się wrzawa.

00:00:50.998 --> 00:00:53.449
Co zamierzasz z tym zrobić?

00:00:55.387 --> 00:00:56.744
Dobre pytanie.

00:00:57.027 --> 00:00:58.027
(Śmiech)

00:00:59.915 --> 00:01:02.876
Odpowiedź na to i podobne pytania

00:01:03.588 --> 00:01:05.986
mówi wiele o trajektorii naszego życia.

00:01:06.376 --> 00:01:08.732
Czy będzie się toczyć 
w pozytywnym kierunku,

00:01:09.124 --> 00:01:13.457
w stronę dobrobytu,
miłości, wolności i współtworzenia,

00:01:13.707 --> 00:01:18.106
czy coraz niżej, w patologię i rozpacz.

00:01:20.006 --> 00:01:27.976
Chcę dowieść, że wewnątrz nas
jest odpowiedź na to pytanie.

00:01:28.253 --> 00:01:29.750
Przynajmniej jej zalążek.

00:01:30.199 --> 00:01:35.350
Jednak nasz arogancki, rozgadany, 
rozwiązujący problemy,

00:01:35.661 --> 00:01:40.804
analityczny i pełen sądów umysł
takiej odpowiedzi nie ma.

00:01:41.267 --> 00:01:47.180
Ciągle kusi nas,
żeby zboczyć na niewłaściwy tor.

00:01:49.690 --> 00:01:51.710
Nazywam się Steve Hayes.

00:01:51.970 --> 00:01:55.844
Od 30 lat badam z kolegami

00:01:55.850 --> 00:02:00.010
niewielki zbiór procesów psychicznych

00:02:00.460 --> 00:02:03.610
- wymyślna nazwa na coś, co robią ludzie -

00:02:03.850 --> 00:02:06.170
elastyczność psychologiczną.

00:02:07.150 --> 00:02:10.642
To zestaw odpowiedzi na to pytanie.

00:02:12.366 --> 00:02:15.559
W ponad tysiącu badań wykazaliśmy,

00:02:15.857 --> 00:02:18.366
że elastyczność psychologiczna 
pozwala przewidzieć,

00:02:18.366 --> 00:02:23.203
czy będziesz mieć problem psychiczny:
lęki, depresję, uraz?

00:02:23.203 --> 00:02:27.102
Jeśli masz jeden, to przewiduje
czy rozwiniesz kolejny.

00:02:27.102 --> 00:02:29.790
Pozwala przewidzieć
ich nasilenie i przewlekłość.

00:02:30.340 --> 00:02:33.370
Pozwala też przewidzieć
wiele innych ważnych rzeczy,

00:02:34.090 --> 00:02:36.730
choć to nie psychopatologia.

00:02:38.760 --> 00:02:41.269
Jakim będziesz rodzicem?

00:02:41.476 --> 00:02:43.210
Jakim pracownikiem?

00:02:43.430 --> 00:02:47.109
Czy poradzisz sobie z behawioralnymi
wyzwaniami choroby fizycznej?

00:02:47.246 --> 00:02:49.450
Czy będziesz trzymać się planu ćwiczeń?

00:02:49.960 --> 00:02:52.358
Wszędzie, gdzie dociera ludzki umysł,

00:02:53.810 --> 00:02:57.121
elastyczność psychologiczna ma znaczenie.

00:03:01.510 --> 00:03:04.073
W tej prelekcji

00:03:04.910 --> 00:03:08.500
objaśnię podstawy naukowe
elastyczności psychologicznej.

00:03:09.100 --> 00:03:11.770
Nauczyliśmy się, jak zmieniać te procesy.

00:03:12.681 --> 00:03:14.237
W trakcie kilkuset badań

00:03:15.010 --> 00:03:17.860
z zastosowaniem terapii 
akceptacji i zaangażowania (ACT)

00:03:18.660 --> 00:03:20.260
oraz pokrewnymi metodami

00:03:21.120 --> 00:03:23.300
wykazaliśmy, że można ją zmieniać.

00:03:23.520 --> 00:03:25.545
W wyniku zmian

00:03:25.545 --> 00:03:28.498
negatywne kierunki życia 
stają się pozytywne,

00:03:28.498 --> 00:03:32.886
wpływając na wszystkie
wspomniane sfery i wiele innych.

00:03:34.370 --> 00:03:36.470
Zatem przeprowadzę was teraz

00:03:36.920 --> 00:03:40.406
przez części składowe 
elastyczności psychologicznej.

00:03:42.300 --> 00:03:45.455
Zabiorę was w przeszłość do momentu,

00:03:46.029 --> 00:03:47.859
kiedy 34 lata temu


00:03:48.810 --> 00:03:52.185
po raz pierwszy skręciłem
z pełną mocą w tę stronę.

00:03:55.650 --> 00:03:56.910
Dziesiątki lat temu.

00:03:57.920 --> 00:04:00.779
34 lata temu o drugiej nad ranem

00:04:01.950 --> 00:04:04.752
na brązowo-złotym puszystym dywanie,

00:04:04.752 --> 00:04:07.405
ze skulonym ciałem,

00:04:07.405 --> 00:04:10.837
a z pewnością z umysłem w takiej postawie.

00:04:11.630 --> 00:04:14.402
Przez ostatnie dwa czy trzy lata

00:04:15.290 --> 00:04:20.657
pogrążałem się w piekle ataków paniki.

00:04:22.620 --> 00:04:25.710
Po raz pierwszy zdarzyło mi się to
na strasznym zebraniu wydziału.

00:04:26.140 --> 00:04:29.305
Musiałem patrzeć, 
jak profesorowie walczą między sobą.

00:04:29.500 --> 00:04:31.730
Tak, jak to potrafią 
tylko dzikie zwierzęta


00:04:31.730 --> 00:04:33.640
i profesorowie.

00:04:33.640 --> 00:04:34.640
(Śmiech)

00:04:39.020 --> 00:04:42.809
Chciałem ich błagać, żeby przestali.

00:04:44.010 --> 00:04:47.760
Zamiast tego doświadczyłem
pierwszego ataku paniki.

00:04:48.460 --> 00:04:51.116
Kiedy przyszła moja kolej,

00:04:53.680 --> 00:04:58.120
nie byłem w stanie wydobyć z siebie głosu.

00:05:00.438 --> 00:05:03.820
Wskutek szoku, przerażenia i wstydu

00:05:03.820 --> 00:05:07.910
z powodu pierwszego
publicznego ataku paniki,

00:05:07.910 --> 00:05:10.556
zrobiłem wszystkie
logiczne, zdroworozsądkowe,

00:05:10.556 --> 00:05:14.860
sensowne i patologiczne rzeczy,
do których skłania nas umysł.

00:05:15.170 --> 00:05:17.175
Próbowałem uciekać od lęku.

00:05:18.080 --> 00:05:20.076
Próbowałem z nim walczyć.

00:05:21.100 --> 00:05:24.245
Próbowałem się przed nim chować.

00:05:24.840 --> 00:05:26.530
Siedziałem pod drzwiami.

00:05:26.740 --> 00:05:29.240
Widziałem, jak nadchodzi.
Sprzeciwiałem się mu.

00:05:29.430 --> 00:05:31.440
Brałem środki uspokajające i tak dalej.

00:05:32.154 --> 00:05:36.480
Wtedy ataki paniki stały się
częstsze i silniejsze.

00:05:38.300 --> 00:05:42.199
Najpierw w pracy, potem w podróży.

00:05:42.700 --> 00:05:47.080
Potem w restauracjach, w kinach, 
windach, przy telefonie.

00:05:49.300 --> 00:05:52.400
Potem nawet w domowym zaciszu.

00:05:52.660 --> 00:05:57.140
Wreszcie budziłem się z głębokiego snu
o drugiej nad ranem

00:05:57.950 --> 00:06:00.740
już pogrążony w ataku paniki.

00:06:03.610 --> 00:06:07.651
Ale tej nocy, na brązowo-złotym dywanie,

00:06:10.850 --> 00:06:17.762
kiedy obserwowałem fale lęku
i wrażenia płynące z ciała,

00:06:18.020 --> 00:06:19.230
było inaczej.

00:06:19.960 --> 00:06:22.470
Tej nocy było nawet straszniej,

00:06:23.200 --> 00:06:25.170
ale z pewną dozą satysfakcji.

00:06:27.330 --> 00:06:29.900
Nie miałem już ataku paniki.

00:06:31.300 --> 00:06:35.447
Umierałem na atak serca.

00:06:36.610 --> 00:06:38.210
Wszystko za tym przemawiało.

00:06:38.760 --> 00:06:40.360
Czułem ucisk w piersiach.

00:06:40.590 --> 00:06:42.480
Przeszywał mnie ból w dół ramienia.

00:06:42.800 --> 00:06:44.390
Pociłem się niesamowicie.

00:06:44.770 --> 00:06:46.790
Serce kołatało dziko i nieregularnie.

00:06:47.410 --> 00:06:49.460
Ten sam pajęczy głos, który mówił kiedyś:

00:06:50.400 --> 00:06:55.210
"Uciekaj", "Walcz",
"Ukryj się przed lękiem",

00:06:57.437 --> 00:06:59.480
teraz mówił mi: "Zadzwoń.

00:07:00.070 --> 00:07:02.300
Nie możesz prowadzić w tym stanie".

00:07:02.540 --> 00:07:05.802
"Umierasz. Wezwij karetkę".

00:07:06.830 --> 00:07:09.940
"To nie żart. Dzwoń!"

00:07:11.390 --> 00:07:16.269
Minuty mijały,
a ja nie sięgnąłem po słuchawkę.

00:07:17.830 --> 00:07:20.430
Towarzyszyło mi poczucie
opuszczania ciała

00:07:20.430 --> 00:07:22.000
i patrzenia na siebie z góry.

00:07:24.740 --> 00:07:29.360
Wyobraziłem sobie, co by było,
gdybym zadzwonił.

00:07:29.710 --> 00:07:35.360
Klatka po klatce, jak w zwiastunie filmu.

00:07:37.200 --> 00:07:40.740
Słyszałem ratowników medycznych
idących po schodach,

00:07:41.490 --> 00:07:43.958
uderzanie w cienkie, puste w środku drzwi.

00:07:45.010 --> 00:07:46.769
Podróż karetką,

00:07:47.370 --> 00:07:48.670
kabelki i rurki.

00:07:49.620 --> 00:07:51.433
Zatroskany wzrok pielęgniarek

00:07:51.433 --> 00:07:53.230
po wejściu na izbę przyjęć.

00:07:55.440 --> 00:07:57.730
Aż wreszcie ostatni kadr,

00:07:57.730 --> 00:08:00.070
ostatnia scena zwiastuna filmowego.

00:08:00.960 --> 00:08:02.580
Nagle zdaję sobie sprawę,

00:08:02.580 --> 00:08:04.440
o czym to film.

00:08:06.130 --> 00:08:07.960
Patrzyłem i powtarzałem:

00:08:07.960 --> 00:08:10.120
"Proszę, Boże, tylko nie to".

00:08:13.590 --> 00:08:17.400
W ostatniej scenie
leżałem na noszach w izbie przyjęć.

00:08:18.160 --> 00:08:19.930
Pojawił się młody lekarz,

00:08:19.930 --> 00:08:23.590
według mnie zbyt wyluzowany.

00:08:26.220 --> 00:08:29.740
Podszedł i mogłem zobaczyć
uśmieszek na jego twarzy.

00:08:30.900 --> 00:08:32.682
Wiedziałem, co się stanie.

00:08:35.439 --> 00:08:37.058
Zbliżył się i powiedział:

00:08:37.058 --> 00:08:38.776
"Doktorze Hayes,

00:08:40.589 --> 00:08:42.730
nie ma pan zawału".

00:08:44.100 --> 00:08:45.900
Uśmieszek się poszerzył.

00:08:47.170 --> 00:08:49.681
"Ma pan atak paniki".

00:08:51.980 --> 00:08:54.642
Wiedziałem, że to prawda.

00:08:56.300 --> 00:08:59.421
To był tylko kolejny poziom piekła.

00:09:01.170 --> 00:09:03.226
Z ust wydobył mi się krzyk,

00:09:03.590 --> 00:09:05.888
dziwny, chrapliwy dźwięk.

00:09:09.460 --> 00:09:11.265
Brzmiał właśnie tak.

00:09:13.170 --> 00:09:16.870
(Krzyczy)

00:09:20.380 --> 00:09:22.880
Kiedy odbijałem się od dna,

00:09:23.840 --> 00:09:25.340
otworzyły się inne drzwi.

00:09:27.870 --> 00:09:29.310
Nie pamiętam, ile to trwało.

00:09:29.833 --> 00:09:31.842
Przyszło kilka minut później.

00:09:32.200 --> 00:09:35.240
Z rzadko odwiedzanej,
lecz do głębi mojej części mnie,

00:09:36.220 --> 00:09:37.790
znajdującej się za oczami,

00:09:37.979 --> 00:09:39.480
tej bardziej duchowej.

00:09:39.920 --> 00:09:41.900
Z samej duszy, jeśli można to tak ująć,

00:09:42.400 --> 00:09:44.090
popłynęły słowa.

00:09:44.465 --> 00:09:47.135
Wypowiedziałem je głośno
w przestrzeń o drugiej rano.

00:09:48.975 --> 00:09:50.030
Powiedziałem:

00:09:50.510 --> 00:09:52.491
"Nie wiem, kim jesteś,

00:09:54.220 --> 00:09:58.870
ale najwyraźniej możesz mnie zranić.

00:10:00.967 --> 00:10:03.990
Ale nie możesz jednego.

00:10:05.341 --> 00:10:10.820
Nie odwrócisz mnie 
od mojego własnego doświadczenia.

00:10:11.490 --> 00:10:13.069
Nie możesz tego zrobić”.

00:10:18.960 --> 00:10:22.561
Moje wówczas o wiele młodsze ciało
podniosło się z bólem.

00:10:26.390 --> 00:10:30.159
Wysuszone i palące ścieżki łez na twarzy

00:10:32.950 --> 00:10:36.330
wskazywały, że byłem tam bardzo długo.

00:10:37.990 --> 00:10:41.190
Wyprostowałem się i obiecałem sobie:

00:10:42.400 --> 00:10:48.171
"Nigdy więcej 
nie będę od siebie uciekał".

00:10:52.950 --> 00:10:55.674
Nie wiedziałem, jak to osiągnąć.

00:10:56.340 --> 00:10:58.331
Szczerze mówiąc wciąż się uczę.

00:10:58.700 --> 00:11:02.651
Nie miałem pojęcia, 
jak wprowadzić to w życie innych.

00:11:06.190 --> 00:11:11.884
Nauczyłem się dopiero podczas pracy
z terapią akceptacji i zaangażowania,

00:11:12.175 --> 00:11:14.230
a to było daleko przede mną.

00:11:14.610 --> 00:11:16.210
W ciągu tych 34 lat

00:11:16.380 --> 00:11:18.780
nie było ani jednego dnia,

00:11:19.760 --> 00:11:22.510
w którym nie pamiętałbym 
o mojej obietnicy.

00:11:23.760 --> 00:11:26.420
Stając w ten sposób,

00:11:27.530 --> 00:11:30.720
a podświadomie wiesz, 
że to właściwa postawa

00:11:32.377 --> 00:11:34.757
do obcowania z bólem i cierpieniem,

00:11:34.757 --> 00:11:36.607
coś zaczyna się dziać.

00:11:36.607 --> 00:11:39.907
Teraz mogę ująć w słowa,
co nauka mówi o tej postawie.

00:11:41.119 --> 00:11:43.260
To emocjonalna otwartość.

00:11:43.650 --> 00:11:47.330
Przeżycie tego, co jest do przeżycia.
Nawet, jeśli to trudne.

00:11:47.900 --> 00:11:51.500
Zdolność do przyjrzenia się swoim myślom,
a nie tylko przeżywania ich.

00:11:52.136 --> 00:11:55.156
Nie pozwalanie na to, 
by przysłaniały wszystko inne,

00:11:55.486 --> 00:11:57.500
ale dostrzenie ich z pewnego dystansu.

00:11:57.820 --> 00:11:59.700
To łączenie się z duchową częścią nas.

00:12:00.820 --> 00:12:02.680
Ta perspektywa
pozwala pokierować uwagą

00:12:03.840 --> 00:12:05.840
elastycznie, płynnie, wedle woli

00:12:06.370 --> 00:12:08.590
w kierunku tego, 
na czym chcemy się skupić.

00:12:09.480 --> 00:12:13.530
To umiejętność podążania 
w kierunku ważnych rzeczy

00:12:13.530 --> 00:12:15.410
z otwartymi dłońmi i ramionami,

00:12:15.410 --> 00:12:18.390
tak aby odczuwać, działać,
dawać i uczestniczyć.

00:12:20.140 --> 00:12:23.380
To właśnie elastyczność psychologiczna.

00:12:25.720 --> 00:12:29.000
Powstaje na fundamencie tego, 
co już znamy.

00:12:29.870 --> 00:12:33.840
Można ująć to jednym słowem,
które nikogo nie zaskoczy.

00:12:35.890 --> 00:12:38.820
To słowo to "miłość”.

00:12:39.090 --> 00:12:43.320
Kiedy przyjmiesz wobec siebie
postawę troski, życzliwości i miłości,

00:12:44.498 --> 00:12:46.078
życie otwiera się.

00:12:47.148 --> 00:12:50.510
Możemy wówczas kierować się
ku sensowi i powołaniu.

00:12:51.269 --> 00:12:57.099
Przekazywać miłość, udział,
piękno, wkład do życia innych.

00:12:59.070 --> 00:13:01.460
Na początku tego nie dostrzegałem,

00:13:01.970 --> 00:13:05.400
ale zwrot w kierunku bólu i cierpienia

00:13:05.400 --> 00:13:10.611
był w rzeczywistości związany
ze zwrotem w kierunku sensu i powołania.

00:13:10.611 --> 00:13:11.951
Nie wpadłem na to od razu.

00:13:11.951 --> 00:13:16.091
Zacząłem to dostrzegać u moich klientów,
gdy zaczynaliśmy pracę z ACT.

00:13:17.000 --> 00:13:19.040
Zacząłem to dostrzegać we własnym życiu.

00:13:19.660 --> 00:13:22.840
Kilka lat później
uderzyło mnie to z całą mocą.

00:13:24.766 --> 00:13:30.485
Do tego czasu zrobiłem już kilka
randomizowanych badań nad ACT.

00:13:30.885 --> 00:13:33.150
Zacząłem prowadzić szkolenia.

00:13:33.160 --> 00:13:36.317
Przekazywałem lekarzom 
wiedzę na temat naszej pracy.

00:13:36.317 --> 00:13:41.226
Podczas prowadzenia pewnego warsztatu
miałem fale lęku,

00:13:41.226 --> 00:13:43.639
co było zupełnie normalne.

00:13:43.876 --> 00:13:46.695
Nawet dziś czuję lęk podczas przemówień.

00:13:48.459 --> 00:13:50.710
W porządku. Byłem na to otwarty.

00:13:51.040 --> 00:13:53.040
No dalej, jest ok.

00:13:55.009 --> 00:13:56.701
Ale potem przyszła kolejna fala.

00:13:57.021 --> 00:14:01.898
Miałem wrażenie, że rozpłaczę się
przed tymi wszystkimi lekarzami.

00:14:02.625 --> 00:14:05.200
Że rozpłaczę się bez żadnej kontroli.

00:14:05.200 --> 00:14:07.209
Zdziwiło mnie to.

00:14:08.448 --> 00:14:10.614
Lęk minął i dokończyłem warsztat.

00:14:11.660 --> 00:14:15.102
Na kolejnym warsztacie 
sytuacja się powtórzyła.

00:14:16.241 --> 00:14:20.205
Zdałem sobie sprawę, 
że czuję się bardzo młodo.

00:14:20.968 --> 00:14:23.340
Jeszcze podczas warsztatu
spytałem siebie:

00:14:24.220 --> 00:14:25.665
"Ile masz lat?”

00:14:25.920 --> 00:14:28.720
Odpowiedź brzmiała: "8 lub 9”.

00:14:29.873 --> 00:14:32.827
Wróciło do mnie wspomnienie 
pewnego wydarzenia.

00:14:32.827 --> 00:14:38.920
Nie myślałem o nim od tamtej pory,
gdy miałem 8 - 9 lat.

00:14:38.980 --> 00:14:41.542
Nie miałem czasu zająć się tym
podczas warsztatu,

00:14:41.542 --> 00:14:44.114
ale tej nocy wróciłem do niego w hotelu.

00:14:45.225 --> 00:14:47.723
Leżałem pod łóżkiem,

00:14:47.723 --> 00:14:50.960
przysłuchując się kłótni rodziców 
w pokoju obok.

00:14:52.738 --> 00:14:58.326
Tata znów wrócił późno, znów pijany.

00:14:59.300 --> 00:15:02.264
Mama wydzierała się na niego.

00:15:03.180 --> 00:15:06.890
Za to, że wydaje ich skromne oszczędności 
na swoje uzależnienie.

00:15:06.890 --> 00:15:10.094
Że jest bezwartościowym mężem i ojcem.

00:15:11.194 --> 00:15:13.197
A on powtarzał: "Zamknij się!

00:15:14.165 --> 00:15:16.236
Lepiej się zamknij albo zobaczysz!”.

00:15:16.355 --> 00:15:18.419
Wiedziałem, że zacisnął już pięści.

00:15:18.963 --> 00:15:24.510
Usłyszałem przerażający huk i krzyk matki.

00:15:25.197 --> 00:15:27.631
Później dowiedziałem się,

00:15:27.875 --> 00:15:31.269
że to stolik do kawy
przeleciał przez salon.

00:15:32.464 --> 00:15:36.008
Myślałem: "Czy dojdzie do rozlewu krwi?"

00:15:36.008 --> 00:15:37.430
"Czy on ją bije?”

00:15:38.789 --> 00:15:44.060
Mój chłopięcy umysł wyraźnie postanowił:


00:15:44.178 --> 00:15:46.018
"Zrobię coś z tym!”

00:15:49.649 --> 00:15:53.212
Zdałem sobie sprawę, 
że nic nie mogłem uczynić.

00:15:53.894 --> 00:15:55.086
Nic bezpiecznego.

00:15:56.348 --> 00:15:59.120
Schowałem się jeszcze głębiej.

00:15:59.969 --> 00:16:03.172
Skuliłem się i zacząłem płakać.

00:16:03.677 --> 00:16:05.093
Rozumiecie?

00:16:06.580 --> 00:16:09.942
Siedziałem, obserwując, 
jak te stare byki walczą

00:16:09.942 --> 00:16:11.676
na wydziale psychologii

00:16:12.518 --> 00:16:14.221
i tak, byłem przerażony.

00:16:15.515 --> 00:16:16.795
Tak, czułem lęk.

00:16:17.841 --> 00:16:21.717
Ale tak naprawdę 
chciałem się po prostu rozpłakać.

00:16:22.965 --> 00:16:24.462
Na wydziale psychologii?

00:16:25.421 --> 00:16:26.680
(Śmiech)

00:16:28.569 --> 00:16:30.513
Naprawdę?

00:16:32.777 --> 00:16:35.173
Ale nie miałem wtedy do niego dostępu.

00:16:35.820 --> 00:16:37.629
Nie miałem dla niego miejsca.

00:16:39.999 --> 00:16:42.751
On jest powodem, dla którego 
zostałem psychologiem.

00:16:43.665 --> 00:16:46.592
Nie miałem nawet o tym pojęcia.

00:16:47.770 --> 00:16:51.269
Pochłonęły mnie artykuły,

00:16:51.961 --> 00:16:54.280
CV, granty i osiągnięcia.

00:16:54.530 --> 00:16:55.961
Ho ho!

00:16:57.416 --> 00:17:03.512
Znalazłem się tam, 
bo poprosił mnie, żebym coś zrobił.

00:17:05.409 --> 00:17:11.530
A ja jedynie potraktowałem go z góry.

00:17:12.460 --> 00:17:16.810
Kazałem mu się uciszyć i odejść.

00:17:18.280 --> 00:17:21.770
Uciekałem, walczyłem i ukrywałem się.

00:17:22.630 --> 00:17:24.930
Byłem nieżyczliwy i pozbawiony miłości.

00:17:25.430 --> 00:17:27.408
Wobec kogo? Wobec mnie.

00:17:28.119 --> 00:17:35.107
Wobec tych części mnie, 
które zwązane są z sensem mego życia.

00:17:36.480 --> 00:17:39.380
To, na czym nam zależy - boli.

00:17:40.000 --> 00:17:42.500
Zależy nam tam, gdzie cierpimy.

00:17:42.960 --> 00:17:45.360
Te dwa kluczowe elementy

00:17:45.990 --> 00:17:49.190
są w istocie tym samym.

00:17:49.946 --> 00:17:52.709
Kiedy przyjmujesz siebie,
nawet gdy jest ciężko,

00:17:52.709 --> 00:17:55.500
dokonujesz wobec siebie aktu miłości.

00:17:56.624 --> 00:17:59.305
Dopiero mając to za podstawę 
możesz pozwolić sobie

00:17:59.645 --> 00:18:01.600
na ryzyko zwrócenia się w kierunku

00:18:02.090 --> 00:18:05.180
dawania miłości, piękna i porozumienia,,

00:18:05.980 --> 00:18:08.939
wkładu na rzecz świata.

00:18:09.167 --> 00:18:12.583
Kiedy to zrozumiałem
obiecałem sobie coś jeszcze.

00:18:13.337 --> 00:18:17.744
Nigdy więcej nie będę ciebie odrzucał,

00:18:19.347 --> 00:18:24.754
ani twego przesłania na temat
naszego celu w życiu.

00:18:25.265 --> 00:18:27.866
Nie będę cię prosił o zgodę
na prowadzenie warsztatu

00:18:27.866 --> 00:18:30.891
albo prelekcję TED.

00:18:30.891 --> 00:18:33.263
(Śmiech)

00:18:33.263 --> 00:18:36.240
Chcę cię tutaj ze mną.

00:18:37.060 --> 00:18:38.928
Przy tobie mięknę.

00:18:40.013 --> 00:18:45.250
Pozwalasz mi zrozumieć moje życie.

00:18:47.185 --> 00:18:48.680
Zachęcam was

00:18:50.844 --> 00:18:55.121
do zapoznania się z badaniami 
nad elastycznością psychiczną,

00:18:55.542 --> 00:18:58.571
ale w kontekście tego, co już wiecie:


00:19:00.261 --> 00:19:04.255
Traktowanie samego siebie z miłością,
nawet kiedy jest ciężko,

00:19:05.081 --> 00:19:08.846
pozwoli wam wprowadzić
więcej miłości do świata

00:19:09.143 --> 00:19:11.664
w sposób, który jest zgodny z wami.

00:19:14.080 --> 00:19:16.020
To bardzo ważne.

00:19:16.949 --> 00:19:18.300
Wiecie o tym.

00:19:19.020 --> 00:19:22.013
Wie o tym ośmiolatek
płaczący wewnątrz was.

00:19:22.900 --> 00:19:24.537
Wszyscy to wiemy.

00:19:26.600 --> 00:19:29.480
Miłość to nie wszystko

00:19:29.900 --> 00:19:31.969
– to jedyne, co jest.

00:19:33.270 --> 00:19:34.190
Dziękuję.

00:19:34.640 --> 00:19:36.410
Mam nadzieję,
że przydałem się wam.

00:19:36.580 --> 00:19:38.960
(Brawa)