WEBVTT

00:00:19.700 --> 00:00:22.940
Η ζωή μάς θέτει ερωτήματα

NOTE Paragraph

00:00:23.526 --> 00:00:27.750
Και ίσως ένα από τα πιο σημαντικά
ερωτήματα που μας θέτει είναι:

00:00:27.750 --> 00:00:32.795
«Tι σκοπεύεις να κάνεις
με τις δύσκολες σκέψεις και συναισθήματα;»

00:00:34.044 --> 00:00:39.534
Αν αισθάνεσαι ντροπή ή άγχος,

00:00:40.200 --> 00:00:42.428
η ζωή μόλις σου έθεσε ένα ερώτημα.

00:00:43.750 --> 00:00:46.520
Αν στέκεσαι εδώ έτοιμος
να κάνεις μια ομιλία TEDx,

00:00:46.520 --> 00:00:49.380
και το μυαλό σου αρχίζει να φλυαρεί,

00:00:50.200 --> 00:00:52.889
τι θα κάνεις γι' αυτό;

00:00:55.100 --> 00:00:56.434
Καλή ερώτηση!

00:00:56.814 --> 00:00:58.380
(Γέλια)

00:00:59.300 --> 00:01:01.500
Και η απάντηση σ' αυτήν την ερώτηση

00:01:01.500 --> 00:01:03.294
και άλλες παρόμοιες

00:01:03.400 --> 00:01:05.683
λένε πολλά για τις τροχιές της ζωής μας

00:01:05.800 --> 00:01:07.670
για το αν θα ξεδιπλωθούν ή όχι

00:01:07.670 --> 00:01:11.030
με έναν θετικό τρόπο,
ο οποίος οδηγεί προς την ευημερία,

00:01:11.030 --> 00:01:13.240
την αγάπη, την ελευθερία, τη συνεισφορά,

00:01:13.240 --> 00:01:18.827
ή θα κατρακυλήσει προς
την παθολογία και την απελπισία.

00:01:19.700 --> 00:01:22.750
Και εγώ βρίσκομαι εδώ για να υποστηρίξω

00:01:22.750 --> 00:01:27.200
ότι έχεις μέσα σου μια σπουδαία απάντηση
σ' αυτό το ερώτημα,

00:01:27.200 --> 00:01:29.252
ή τουλάχιστον τον σπόρο της.

00:01:29.800 --> 00:01:32.402
Όμως έχεις εκεί ανάμεσα στ' αυτιά σου

00:01:32.402 --> 00:01:35.400
αυτό το αλαζονικό, αναλυτικό,
επικριτικό μυαλό,

00:01:35.400 --> 00:01:38.440
που σκαρώνει ιστορίες
και λύνει προβλήματα,

00:01:38.440 --> 00:01:40.800
που δεν έχει την απάντηση

00:01:40.800 --> 00:01:47.150
και που συνεχώς σε ωθεί
να πάρεις τη λάθος κατεύθυνση.

00:01:49.500 --> 00:01:51.150
Το όνομά μου είναι Στηβ Χέις

00:01:51.150 --> 00:01:53.300
και τα τελευταία 30 χρόνια,

00:01:53.300 --> 00:01:55.900
εγώ και οι συνάδελφοί μου μελετάμε

00:01:55.900 --> 00:01:58.700
ένα μικρό σύνολο ψυχολογικών διεργασιών

00:01:59.500 --> 00:02:02.460
-φανταχτερές λέξεις γι' αυτά
που κάνουν οι άνθρωποι-

00:02:02.460 --> 00:02:05.750
που ονομάζεται ψυχολογική ευελιξία.

00:02:06.600 --> 00:02:11.230
Είναι ένα σύνολο απαντήσεων
σ' αυτήν την ερώτηση.

00:02:11.900 --> 00:02:14.800
Και σε περισσότερες από 1.000 έρευνες

00:02:14.800 --> 00:02:17.200
έχουμε υποδείξει ότι η ψυχολογική ευελιξία

00:02:17.200 --> 00:02:20.183
προβλέπει αν θα αναπτύξεις
ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας:

00:02:20.183 --> 00:02:22.300
άγχος, κατάθλιψη, τραύμα;

00:02:22.300 --> 00:02:24.360
Αν έχεις ήδη ένα από αυτά,

00:02:24.360 --> 00:02:26.585
προβλέπει αν στην πορεία
θα αποκτήσεις δύο.

00:02:26.800 --> 00:02:28.718
Προβλέπει πόσο σοβαρά είναι,

00:02:28.718 --> 00:02:29.980
πόσο χρόνια θα είναι.

00:02:29.980 --> 00:02:31.240
Όχι όμως μόνο αυτό,

00:02:31.240 --> 00:02:34.190
προβλέπει ένα σωρό άλλα πράγματα
που είναι σημαντικά για εμάς,

00:02:34.190 --> 00:02:36.700
ακόμα κι αν δεν είναι ψυχοπαθολογικά.

00:02:36.900 --> 00:02:40.619
Για παράδειγμα τι είδους γονιός θα γίνεις;

00:02:41.336 --> 00:02:43.140
Τι είδους εργαζόμενος θα είσαι;

00:02:43.140 --> 00:02:47.040
Μπορείς να αντέξεις τις συμπεριφοριστικές
προκλήσεις των σωματικών ασθενειών;

00:02:47.040 --> 00:02:49.716
Μπορείς να τηρήσεις 
το πρόγραμμα γυμναστικής σου;

00:02:49.716 --> 00:02:52.778
Οπουδήποτε φτάνει το ανθρώπινο μυαλό,

00:02:53.500 --> 00:02:58.051
η ψυχολογική ευελιξία έχει εφαρμογή.

00:02:59.900 --> 00:03:03.963
Κι αυτό που θέλω να κάνω σ'αυτή την ομιλία

00:03:04.273 --> 00:03:05.793
είναι να σας ταξιδέψω

00:03:05.793 --> 00:03:07.930
στην επιστήμη της ψυχολογικής ευελιξίας,

00:03:07.930 --> 00:03:09.200
καθώς έχουμε μάθει

00:03:09.200 --> 00:03:12.380
πώς να αλλάζουμε αυτές τις διαδικασίες

00:03:12.380 --> 00:03:14.739
μέσα από μερικές εκατοντάδες μελέτες

00:03:14.740 --> 00:03:18.046
χρησιμοποιώντας τη Θεραπεία Αποδοχής
και Δέσμευσης ή ΘΑΔ και όχι μόνο,

00:03:18.046 --> 00:03:19.700
αλλά και άλλες σχετικές μεθόδους

00:03:19.700 --> 00:03:21.110
που στοχεύουν στην ευελιξία

00:03:21.110 --> 00:03:23.170
έχουμε δείξει ότι μπορούμε να το αλλάξουμε

00:03:23.170 --> 00:03:24.250
και όταν το αλλάξουμε,

00:03:24.250 --> 00:03:26.270
αυτές οι τροχιές ζωής που είναι αρνητικές

00:03:26.270 --> 00:03:29.680
μετατρέπονται σε θετικές
με αποτελέσματα σε όλους τους τομείς

00:03:29.680 --> 00:03:32.350
που προανέφερα και πολλούς άλλους.

00:03:34.100 --> 00:03:36.200
Γι' αυτό θέλω να σας ξεναγήσω

00:03:36.200 --> 00:03:41.650
στο ποια είναι τα στοιχεία
της ψυχολογικής ευελιξίας.

00:03:42.500 --> 00:03:45.175
Και θα σας ταξιδέψω στο παρελθόν

00:03:45.175 --> 00:03:48.280
σε μια στιγμή της ζωής μου
πριν από 34 χρόνια,

00:03:48.800 --> 00:03:51.650
όταν στράφηκα για πρώτη φορά

00:03:51.650 --> 00:03:54.195
δυναμικά προς την κατεύθυνσή τους.

00:03:55.400 --> 00:03:57.360
Δεκαετίες πριν.

00:03:57.700 --> 00:04:01.235
34 χρόνια πριν, στις 2 το πρωί,

00:04:01.235 --> 00:04:04.052
πάνω σε ένα χρυσό-καφέ χαλί,

00:04:04.052 --> 00:04:07.418
με το σώμα μου να βρίσκεται 
κυριολεκτικά σ' αυτή τη στάση,

00:04:07.418 --> 00:04:10.118
και το μυαλό μου σίγουρα στην ίδια στάση.

00:04:11.200 --> 00:04:14.512
Για δύο με τρία χρόνια

00:04:15.400 --> 00:04:17.482
κατρακυλούσα

00:04:17.700 --> 00:04:21.089
προς την κόλαση της διαταραχής πανικού.

00:04:22.310 --> 00:04:24.900
Άρχισε σε μια φρικιαστική
συνεδρίαση του τμήματος

00:04:24.900 --> 00:04:26.700
όπου αναγκάστηκα να παρακολουθήσω

00:04:26.700 --> 00:04:28.875
φτασμένους καθηγητές να τσακώνονται

00:04:29.000 --> 00:04:31.300
με έναν τρόπο που μόνο τα άγρια ζώα

00:04:31.300 --> 00:04:33.380
και οι φτασμένοι καθηγητές μπορούν.

00:04:33.700 --> 00:04:36.300
(Γέλια)

00:04:38.700 --> 00:04:43.450
Και το μόνο που ήθελα ήταν
να τους ικετεύσω να σταματήσουν.

00:04:43.450 --> 00:04:47.870
Αλλά αντ' αυτού,
έπαθα την πρώτη μου κρίση πανικού,

00:04:47.870 --> 00:04:53.620
και μέχρις ότου με πρόσεξαν,

00:04:53.620 --> 00:04:56.750
δεν μπορούσα ούτε καν να βγάλω ήχο

00:04:57.100 --> 00:04:59.289
από το στόμα μου.

00:04:59.908 --> 00:05:02.520
Και μέσα στο σοκ, τη φρίκη 
και την αμηχανία

00:05:02.520 --> 00:05:06.690
αυτής της πρώτης, δημόσιας κρίσης πανικού

00:05:07.600 --> 00:05:10.190
έκανα όλα αυτά τα λογικά, εύλογα,

00:05:10.190 --> 00:05:12.275
ευνόητα και παθολογικά πράγματα

00:05:12.275 --> 00:05:13.921
που σου υπαγορεύει το μυαλό σου.

00:05:14.600 --> 00:05:17.910
Προσπάθησα να τρέξω μακριά από το άγχος,

00:05:17.910 --> 00:05:21.286
προσπάθησα να παλέψω με το άγχος

00:05:21.286 --> 00:05:24.505
και προσπάθησα να κρυφτώ από το άγχος.

00:05:24.600 --> 00:05:26.100
Κάθισα δίπλα στην πόρτα

00:05:26.100 --> 00:05:27.530
και το έβλεπα να έρχεται.

00:05:27.530 --> 00:05:29.310
Έπειθα το μυαλό μου να βρει διέξοδο,

00:05:29.310 --> 00:05:30.370
πήρα ηρεμιστικά,

00:05:30.370 --> 00:05:32.030
και καθώς έκανα όλα αυτά,

00:05:32.030 --> 00:05:34.136
οι κρίσεις πανικού αυξήθηκαν,

00:05:34.136 --> 00:05:37.197
τόσο σε συχνότητα όσο και σε ένταση.

00:05:38.300 --> 00:05:39.799
Πρώτα στη δουλειά,

00:05:40.200 --> 00:05:42.406
μετά όμως και στα ταξίδια,

00:05:42.550 --> 00:05:43.900
και σε εστιατόρια,

00:05:43.900 --> 00:05:45.260
και στον κινηματογράφο,

00:05:45.260 --> 00:05:46.500
και στο ασανσέρ,

00:05:46.500 --> 00:05:48.380
και μιλώντας στο τηλέφωνο,

00:05:48.900 --> 00:05:51.720
και μετά στην ασφάλεια του σπιτιού

00:05:51.900 --> 00:05:55.510
και τέλος, ακόμα και όταν ξυπνούσα

00:05:55.900 --> 00:05:59.120
στις 2 το πρωί από βαθύ ύπνο,

00:05:59.120 --> 00:06:01.940
ήδη σε κρίση πανικού.

00:06:03.500 --> 00:06:08.201
Όμως αυτό το βράδυ,
σε αυτό το χρυσό-καφέ χαλί,

00:06:09.193 --> 00:06:10.490
αυτό το βράδυ,

00:06:11.000 --> 00:06:15.035
καθώς παρακολουθούσα με κύματα άγχους

00:06:16.000 --> 00:06:17.970
τις αισθήσεις του σώματός μου,

00:06:17.970 --> 00:06:19.420
ήταν διαφορετικό!

00:06:19.420 --> 00:06:22.700
Αυτό το βράδυ ήταν ακόμα πιο τρομακτικό,

00:06:22.700 --> 00:06:25.750
μα κατά κάποιον τρόπο και ικανοποιητικό,

00:06:27.100 --> 00:06:30.590
γιατί δεν βίωνα κρίση πανικού.

00:06:31.300 --> 00:06:35.677
Πέθαινα από καρδιακή προσβολή!

00:06:36.700 --> 00:06:38.300
Είχα όλες τις ενδείξεις.

00:06:38.300 --> 00:06:39.900
Είχα το βάρος στο στήθος,

00:06:39.900 --> 00:06:42.310
είχα έντονους πόνους σε όλο το μπράτσο,

00:06:42.310 --> 00:06:43.960
ίδρωνα υπερβολικά,

00:06:43.960 --> 00:06:46.960
η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή
και έχανε παλμούς.

00:06:47.000 --> 00:06:49.700
και αυτή η ίδια αραχνίσια φωνή
που πεταγόταν

00:06:49.700 --> 00:06:51.800
κι έλεγε: «Πρέπει να τρέξεις!

00:06:51.800 --> 00:06:55.437
Πρέπει να παλέψεις,
πρέπει να κρυφτείς από το άγχος»

00:06:55.437 --> 00:06:57.520
τώρα μου έλεγε:

00:06:58.000 --> 00:06:59.320
«Πάρε τηλέφωνο.

00:06:59.320 --> 00:07:01.850
Δεν μπορείς να οδηγήσεις
σε αυτήν την κατάσταση!

00:07:02.000 --> 00:07:03.512
Πεθαίνεις!

00:07:03.700 --> 00:07:05.100
Πάρε τις Πρώτες Βοήθειες!

00:07:05.100 --> 00:07:06.620
Πάρε το ασθενοφόρο!

00:07:06.620 --> 00:07:09.620
Δεν είναι αστείο, πάρε τηλέφωνο!»

00:07:11.200 --> 00:07:14.199
Ωστόσο, περνούσαν τα λεπτά

00:07:14.500 --> 00:07:17.166
κι εγώ δεν έκανα την κλήση.

00:07:17.700 --> 00:07:20.220
Κι είχα μία αίσθηση
σαν να φεύγω από το σώμα μου

00:07:20.220 --> 00:07:23.310
και να κοιτάζω πίσω τον εαυτό μου εκεί

00:07:24.180 --> 00:07:25.800
και να φαντάζομαι τι θα συνέβαινε

00:07:25.800 --> 00:07:28.550
αν όντως έκανα αυτό το τηλεφώνημα.

00:07:29.070 --> 00:07:30.380
Σαν μια σειρά από σκηνές,

00:07:30.380 --> 00:07:32.200
σαν στιγμιότυπα από τρέιλερ ταινίας,

00:07:32.200 --> 00:07:33.950
όπως όταν πας στον κινηματογράφο

00:07:33.950 --> 00:07:36.109
και βλέπεις τις επερχόμενες ταινίες.

00:07:36.950 --> 00:07:39.840
Μπορούσα να ακούσω τους νοσηλευτές

00:07:39.840 --> 00:07:41.310
να ανεβαίνουν τα σκαλιά,

00:07:41.310 --> 00:07:44.148
το χτύπημα στη λεπτή, κούφια πόρτα,

00:07:44.800 --> 00:07:46.949
τη διαδρομή με το ασθενοφόρο,

00:07:46.949 --> 00:07:48.590
τους ορούς και τα καλώδια,

00:07:48.590 --> 00:07:51.133
το ανήσυχο βλέμμα 
στα πρόσωπα των νοσηλευτών

00:07:51.133 --> 00:07:54.020
κατά την είσοδό μου
στα επείγοντα περιστατικά.

00:07:54.700 --> 00:07:57.100
Και τελικά το τελευταίο στιγμιότυπο,

00:07:57.100 --> 00:07:58.300
την τελευταία μικρή σκηνή

00:07:58.300 --> 00:08:00.070
σ' αυτό το τρέιλερ,

00:08:00.070 --> 00:08:01.600
όπου ξαφνικά συνειδητοποίησα

00:08:01.600 --> 00:08:04.270
το περιεχόμενο αυτής της ταινίας.

00:08:05.770 --> 00:08:07.200
Και το κοίταξα και είπα:

00:08:07.200 --> 00:08:09.090
«'Οχι, σε παρακαλώ, Θεέ μου, όχι αυτό!

00:08:09.100 --> 00:08:11.770
Σε παρακαλώ! Σε παρακαλώ!»

00:08:13.300 --> 00:08:14.910
Γιατί στην τελευταία σκηνή,

00:08:14.910 --> 00:08:17.340
ξαπλωμένος στο φορείο στα επείγοντα,

00:08:17.340 --> 00:08:19.200
ήρθε ένας νεαρός γιατρός

00:08:19.200 --> 00:08:20.800
στη φαντασία μου,

00:08:20.800 --> 00:08:23.560
περπατώντας σαν να μην τρέχει τίποτα.

00:08:25.760 --> 00:08:27.280
Και καθώς με πλησίαζε,

00:08:27.280 --> 00:08:30.290
μπορούσα να δω τη χαζή γκριμάτσα
στο πρόσωπό του

00:08:31.100 --> 00:08:33.702
και κατάλαβα τι θα ακολουθούσε.

00:08:35.299 --> 00:08:37.038
Ήρθε κοντά και μου είπε:

00:08:37.038 --> 00:08:39.208
«Δρ. Χέιζ,

00:08:40.799 --> 00:08:43.560
δεν έχεις υποστεί καρδιακή προσβολή».

00:08:43.900 --> 00:08:46.520
Κι έπειτα η γκριμάτσα 
έγινε χαμόγελο.

00:08:47.300 --> 00:08:49.871
«Έχεις υποστεί κρίση πανικού».

00:08:51.700 --> 00:08:55.012
Και ήξερα ότι ήταν αλήθεια.

00:08:56.200 --> 00:09:00.441
Αυτό ήταν απλώς άλλο ένα επίπεδο
πιο κάτω απ' την κόλαση.

00:09:01.100 --> 00:09:03.426
Και μια κραυγή βγήκε από το στόμα μου,

00:09:03.426 --> 00:09:08.168
ένα παράξενο μείγμα ήχου και ανάσας.

00:09:09.300 --> 00:09:11.565
Ακούστηκε κάπως έτσι:

00:09:12.900 --> 00:09:17.600
(Κραυγή)

00:09:20.100 --> 00:09:23.270
Και καθώς αναπήδησα από τον πάτο,

00:09:23.270 --> 00:09:25.670
μια άλλη πόρτα άνοιξε.

00:09:27.590 --> 00:09:29.570
Δεν ξέρω πόση ώρα διήρκεσε,

00:09:29.570 --> 00:09:31.439
αλλά λίγα λεπτά αργότερα,

00:09:31.450 --> 00:09:32.940
από ένα σπάνια επισκεπτόμενο,

00:09:32.940 --> 00:09:34.992
αλλά ταυτόχρονα βαθιά δικό μου κομμάτι,

00:09:35.000 --> 00:09:37.730
το κομμάτι του εαυτού μου
που βρίσκεται πίσω από τα μάτια,

00:09:37.730 --> 00:09:39.411
ένα πιο πνευματικό μέρος,

00:09:39.420 --> 00:09:41.950
από την ίδια μου την ψυχή, αν θέλετε,

00:09:41.950 --> 00:09:43.210
βγήκαν κάποια λόγια.

00:09:43.210 --> 00:09:44.310
Είμαι αρκετά σίγουρος,

00:09:44.310 --> 00:09:46.390
Το είπα δυνατά
αν και δεν ήταν κανένας εκεί

00:09:46.390 --> 00:09:47.790
στις 2 το πρωί.

00:09:48.810 --> 00:09:49.865
Είπα,

00:09:50.600 --> 00:09:53.221
«Δεν ξέρω ποιος είσαι,

00:09:54.400 --> 00:09:57.910
αλλά προφανώς μπορείς
να μου κάνεις κακό.

00:09:57.910 --> 00:10:00.290
Μπορείς να με κάνεις να υποφέρω.

00:10:01.100 --> 00:10:04.583
Όμως, θα σου πω ένα πράγμα
που δεν μπορείς να κάνεις.

00:10:05.300 --> 00:10:11.229
Δεν μπορείς να με αναγκάσεις
να γυρίσω την πλάτη στη δική μου εμπειρία.

00:10:11.229 --> 00:10:13.669
Δεν μπορείς να το κάνεις!»

00:10:19.000 --> 00:10:23.551
Και το τότε νεότερό μου σώμα
πονούσε καθώς σηκώθηκε πάνω,

00:10:26.400 --> 00:10:32.039
και κατάλαβα από το πλέον στεγνό
από τα καυτά δάκρυα πρόσωπό μου

00:10:32.039 --> 00:10:35.360
ότι βρισκόμουν εκεί για μεγάλο
χρονικό διάστημα.

00:10:37.400 --> 00:10:41.320
Αλλά, στηρίχθηκα σε μία υπόσχεση.

00:10:42.600 --> 00:10:44.481
«Ποτέ ξανά!

00:10:45.617 --> 00:10:48.499
Δεν πρόκειται να τρέξω μακριά από μένα».

00:10:52.900 --> 00:10:55.970
Δεν ήξερα πώς θα κρατούσα
εκείνη την υπόσχεση.

00:10:55.970 --> 00:10:58.061
Για να είμαι ειλικρινής,
ακόμα μαθαίνω.

00:10:58.300 --> 00:11:02.531
Δεν είχα ιδέα
πως να φέρω αυτήν την υπόσχεση

00:11:02.531 --> 00:11:05.400
στις ζωές των άλλων.

00:11:06.000 --> 00:11:09.054
Αυτό θα το μάθαινα
μόνο μέσα από τη δουλειά

00:11:09.054 --> 00:11:11.500
που θα κάναμε στη Θεραπεία
Αποδοχής και Δέσμευσης,

00:11:11.500 --> 00:11:14.155
και αυτό θα ήταν στο μέλλον.

00:11:14.400 --> 00:11:16.000
Αλλά σε όλα αυτά τα 34 χρόνια

00:11:16.000 --> 00:11:19.010
δεν πέρασε ούτε μία μέρα

00:11:19.700 --> 00:11:23.190
που να μην θυμάμαι εκείνη την απόφαση.

00:11:23.900 --> 00:11:27.100
Και όταν στέκεσαι εδώ κάπως έτσι,

00:11:27.100 --> 00:11:29.420
με τον τρόπο δηλαδή που ήδη γνωρίζεις

00:11:29.420 --> 00:11:31.780
ότι είναι ο πιο σοφός για να στέκεσαι

00:11:31.780 --> 00:11:33.620
με τον πόνο και τη δυστυχία,

00:11:33.630 --> 00:11:35.600
αρχίζουν και συμβαίνουν πράγματα.

00:11:35.600 --> 00:11:37.500
Μπορώ πλέον να περιγράψω με λόγια

00:11:37.500 --> 00:11:40.486
τι είναι αυτή η στάση,
σύμφωνα με την Επιστήμη.

00:11:40.800 --> 00:11:43.061
Είναι ένα συναισθηματικό άνοιγμα!

00:11:43.280 --> 00:11:45.430
Θα νιώσουμε
ό, τι υπάρχει για να νιώσουμε

00:11:45.430 --> 00:11:47.270
ακόμη κι όταν είναι δύσκολο.

00:11:47.270 --> 00:11:49.730
Είναι να μπορείς να δεις
απευθείας τις σκέψεις σου,

00:11:49.730 --> 00:11:51.000
όχι απλά μέσα από αυτές.

00:11:51.000 --> 00:11:52.190
Έτσι, όταν σκέφτεσαι

00:11:52.190 --> 00:11:53.530
ότι δεν είναι ακριβώς έτσι,

00:11:53.530 --> 00:11:55.450
χωρίς να μπορείς να δεις οτιδήποτε άλλο

00:11:55.450 --> 00:11:57.194
τότε μπορείς να τις δεις εκεί έξω.

00:11:57.300 --> 00:11:58.570
Είναι το να ενωθείς

00:11:58.570 --> 00:12:00.810
με το πιο πνευματικό κομμάτι 
του εαυτού σου

00:12:00.810 --> 00:12:03.430
και από κει να μπορείς
να στρέψεις την προσοχή σου

00:12:03.430 --> 00:12:05.500
ευέλικτα, ρευστά, εθελοντικά,

00:12:05.500 --> 00:12:08.670
προς αυτό που είναι εκεί
για να επικεντρωθείς.

00:12:09.100 --> 00:12:11.280
Και όταν βλέπεις κάτι σημαντικό,

00:12:11.280 --> 00:12:13.300
το να μπορείς να κινηθείς προς αυτό

00:12:13.300 --> 00:12:14.600
με τα χέρια σου ελεύθερα,

00:12:14.600 --> 00:12:16.600
ούτως ώστε να μπορείς να αισθανθείς,

00:12:16.600 --> 00:12:19.210
να κάνεις, να συμβάλεις, να συμμετέχεις.

00:12:20.000 --> 00:12:23.170
Αυτό είναι ψυχολογική ευελιξία.

00:12:25.600 --> 00:12:28.100
Και βασίζεται στο τι είναι αυτός ο σπόρος

00:12:28.100 --> 00:12:31.270
και αυτό το γνωρίζεις
γιατί αν το μεταφράσεις σε μία λέξη,

00:12:31.270 --> 00:12:34.670
νομίζω ότι μπορείς να δεις
γιατί θα ήταν μια συγκεκριμένη λέξη,

00:12:34.670 --> 00:12:37.600
η μόνη λέξη, θα έλεγα, η «Αγάπη».

00:12:38.500 --> 00:12:40.210
Όταν ζεις με τον εαυτό σου

00:12:40.210 --> 00:12:44.037
με έναν συμπονετικό, ζεστό, τρυφερό τρόπο,

00:12:44.518 --> 00:12:46.330
η ζωή σου ανοίγεται

00:12:47.000 --> 00:12:50.510
και τότε μπορείς να στραφείς
προς το νόημα και το σκοπό,

00:12:50.510 --> 00:12:52.900
και το πώς θα φέρεις αγάπη, συμμετοχή,

00:12:52.900 --> 00:12:54.929
ομορφιά, συνεισφορά,

00:12:55.100 --> 00:12:57.320
μέσα στη ζωή των άλλων.

00:12:58.900 --> 00:13:02.159
Δεν είχα δει αρχικά ότι αυτό το βήμα

00:13:02.159 --> 00:13:04.270
προς τον πόνο και τη δυστυχία,

00:13:05.100 --> 00:13:07.441
ήταν στην ουσία κολλημένο στο γοφό

00:13:07.441 --> 00:13:09.850
αυτού του βήματος
προς το νόημα και το σκοπό.

00:13:09.850 --> 00:13:11.190
Δεν το είχα δει!

00:13:11.210 --> 00:13:13.800
Αλλά ξεκίνησα να το βλέπω
στους πελάτες μου,

00:13:13.800 --> 00:13:16.000
καθώς ξεκίνησα να δουλεύω με τη ΘΑΔ.

00:13:16.000 --> 00:13:18.610
Ξεκίνησα να το βλέπω στην ίδια μου τη ζωή.

00:13:19.500 --> 00:13:21.450
Και μέσα σε μόλις μερικά χρόνια

00:13:21.450 --> 00:13:23.747
το συνειδητοποίησα πολύ έντονα.

00:13:24.340 --> 00:13:28.213
Μέχρι τότε, είχα κάνει λίγες
τυχαίες μελέτες στη ΘΑΔ

00:13:28.580 --> 00:13:30.300
και ξεκινούσα να κάνω εκπαιδεύσεις,

00:13:30.300 --> 00:13:33.955
πηγαίνοντας σε διάφορες συναντήσεις
με μικρές ομάδες από κλινικούς γιατρούς

00:13:33.955 --> 00:13:36.403
διδάσκοντας για τη δουλειά που κάναμε.

00:13:36.800 --> 00:13:38.631
Και σε ένα βιωματικό εργαστήρι

00:13:38.631 --> 00:13:40.600
είχα αυτά τα κύματα από άγχος,

00:13:40.600 --> 00:13:42.713
που ήταν απολύτως φυσιολογικό.

00:13:43.100 --> 00:13:45.290
Ακόμη και σήμερα θα αγχωθώ


00:13:45.290 --> 00:13:47.327
κατά τη διάρκεια των ομιλιών.

00:13:48.100 --> 00:13:50.200
Ήταν εντάξει. Είμαι ανοιχτός σ' αυτό.

00:13:50.500 --> 00:13:52.980
Έλα, μια χαρά είναι.

00:13:54.400 --> 00:13:56.140
Μα τότε ήρθε ένα άλλο κύμα.

00:13:56.140 --> 00:13:58.788
Ξαφνικά αισθάνθηκα ότι επρόκειτο
να βάλω τα κλάματα

00:13:58.788 --> 00:14:01.360
μπροστά σε όλους αυτούς τους κλινικούς,

00:14:02.203 --> 00:14:05.169
ότι θα ξεκινούσα να κλαίω με λυγμούς,
ανεξέλεγκτα!

00:14:06.000 --> 00:14:07.469
Και είπα: «Τι;»

00:14:07.800 --> 00:14:10.704
Και η στιγμή πέρασε
και ολοκλήρωσα το εργαστήρι.

00:14:11.260 --> 00:14:13.730
Δεν το ξανασκέφτηκα
μέχρι το επόμενο εργαστήρι,

00:14:13.730 --> 00:14:15.950
όπου έγινε ακριβώς το ίδιο πράγμα.

00:14:15.950 --> 00:14:20.642
Και αυτή τη φορά είχα τη διαύγεια
να αντιληφθώ ότι ένιωθα πολύ νέος.

00:14:21.200 --> 00:14:22.420
Και ρώτησα τον εαυτό μου

00:14:22.420 --> 00:14:23.990
καθώς μάλιστα έκανα το εργαστήρι:

00:14:23.990 --> 00:14:25.415
«Πόσων χρονών είσαι;»

00:14:25.415 --> 00:14:28.630
Και η ανταπόκριση ήταν: «8 ή 9».

00:14:29.300 --> 00:14:31.700
Και έπειτα μία ανάμνηση ξεπετάχθηκε

00:14:31.700 --> 00:14:34.110
που δεν την είχα ξανασκεφτεί

00:14:34.110 --> 00:14:38.182
από τότε που είχε γίνει, όταν ήμουν 8 ή 9.

00:14:38.500 --> 00:14:41.190
Δεν είχα χρόνο να το επεξεργαστώ
μέσα στο εργαστήρι,

00:14:41.190 --> 00:14:43.760
εκείνο το βράδυ όμως στο ξενοδοχείο
είχα χρόνο.

00:14:45.000 --> 00:14:47.434
Ήμουν κάτω από το κρεβάτι μου,

00:14:47.635 --> 00:14:51.380
ακούγοντας τους γονείς μου
να τσακώνονται στο διπλανό δωμάτιο.

00:14:52.500 --> 00:14:58.076
Ο πατέρας μου είχε επιστρέψει σπίτι
μεθυσμένος και αργοπορημένος, πάλι.

00:14:59.300 --> 00:15:02.654
Και η μητέρα μου τον κατέκρινε

00:15:02.900 --> 00:15:06.833
που ξόδευε στον εθισμό του
το πενιχρό οικογενειακό μας εισόδημα.

00:15:06.833 --> 00:15:10.464
Για την ανεπάρκειά του
σαν σύζυγος και σαν πατέρας.

00:15:10.900 --> 00:15:11.900
Και αυτός έλεγε:

00:15:11.900 --> 00:15:15.900
«Σκάσε! Βούλωσέ το αλλιώς...»

00:15:16.100 --> 00:15:18.587
και ήξερα ότι είχε
σφιγμένες τις γροθιές του.

00:15:19.100 --> 00:15:21.870
Και τότε άκουσα έναν τρομακτικό γδούπο

00:15:21.870 --> 00:15:24.408
και τη μητέρα μου να ουρλιάζει.

00:15:26.000 --> 00:15:27.600
Θα ανακάλυπτα αργότερα

00:15:27.600 --> 00:15:29.100
ότι ήταν το τραπεζάκι,

00:15:29.100 --> 00:15:31.510
που εκσφενδονίστηκε στο καθιστικό.

00:15:32.160 --> 00:15:33.463
Και σκέφτομαι: 


00:15:33.600 --> 00:15:35.708
«Άραγε θα υπάρχει αίμα;

00:15:35.900 --> 00:15:37.776
Τη χτυπάει;»

00:15:38.400 --> 00:15:40.200
Και τότε το παιδικό μυαλουδάκι μου

00:15:40.200 --> 00:15:43.190
είπε αυτές τις λέξεις ξεκάθαρα:

00:15:44.100 --> 00:15:46.968
«Πρέπει να κάνω κάτι!»

00:15:49.500 --> 00:15:53.590
Και συνειδητοποίησα
ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα,

00:15:53.590 --> 00:15:55.140
τίποτα ασφαλές.

00:15:56.100 --> 00:15:58.560
Έτσι, κουλουριάστηκα ακόμα περισσότερο

00:15:58.560 --> 00:16:01.152
και κρατούσα τον εαυτό μου και έκλαιγα.

00:16:03.900 --> 00:16:05.743
Το συνειδητοποιείτε;

00:16:06.420 --> 00:16:09.540
Κάθομαι εκεί παρακολουθώντας
όλους αυτούς τους μαινόμενους ταύρους

00:16:09.540 --> 00:16:12.204
να τσακώνονται στο τμήμα ψυχολογίας,

00:16:12.500 --> 00:16:15.029
και φυσικά ήμουν τρομοκρατημένος,

00:16:15.400 --> 00:16:17.397
και βέβαια, ήμουν αγχωμένος,

00:16:17.500 --> 00:16:21.646
αλλά αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω
ήταν απλά να κλάψω...

00:16:22.500 --> 00:16:24.513
αλλά μέσα στο τμήμα ψυχολογίας;

00:16:24.600 --> 00:16:27.800
(Γέλια)

00:16:28.700 --> 00:16:29.863
Σοβαρά;

00:16:32.500 --> 00:16:35.020
Αλλά δεν είχα πρόσβαση σ' αυτόν.

00:16:35.500 --> 00:16:37.990
Δεν είχα χώρο γι' αυτόν.

00:16:39.400 --> 00:16:42.904
Αυτός είναι ο λόγος που έγινα ψυχολόγος,

00:16:43.400 --> 00:16:46.452
μα δεν το γνώριζα καν τότε.

00:16:47.000 --> 00:16:51.000
Και παρασύρθηκα με τα άρθρα,

00:16:51.000 --> 00:16:53.700
με την καριέρα, με τις επιχορηγήσεις,
με την επιτυχία...

00:16:53.700 --> 00:16:55.131
Ουάου!

00:16:57.000 --> 00:17:01.028
Όμως ήρθα εδώ γιατί εκείνος μου το ζήτησε.

00:17:01.800 --> 00:17:04.024
Να «κάνω κάτι».

00:17:05.099 --> 00:17:08.280
Και αντ' αυτού, αυτό που του είπα

00:17:08.700 --> 00:17:12.000
ισοδυναμούσε 
με το να κουλουριαστώ και να πω:

00:17:12.500 --> 00:17:15.300
«Απλά σώπασε. Φύγε. Σκάσε».

00:17:17.200 --> 00:17:21.200
Όταν έτρεξα, όταν πάλεψα, όταν κρύφτηκα.

00:17:22.000 --> 00:17:24.630
Ήταν τόσο ψυχρό και τόσο άκαρδο.

00:17:24.900 --> 00:17:29.261
Σε ποιον; Σ' εμένα 
και στα κομμάτια του εαυτού μου

00:17:29.862 --> 00:17:34.607
που με ενώνουν με τον σκοπό της ζωής μου.

00:17:35.800 --> 00:17:39.150
Επειδή πονάμε όπου νοιαζόμαστε

00:17:39.600 --> 00:17:42.370
και νοιαζόμαστε όπου πονάμε!

00:17:42.700 --> 00:17:46.830
Αυτά τα κεντρικά σημεία
όπου πρέπει να προστρέξουμε,

00:17:46.830 --> 00:17:48.300
είναι το ίδιο πράγμα.

00:17:49.000 --> 00:17:50.700
Όταν στέκεσαι δίπλα στον εαυτό σου,

00:17:50.700 --> 00:17:52.570
ακόμα κι όταν είναι δύσκολο,

00:17:52.700 --> 00:17:54.947
κάνεις μια πράξη αγάπης για τον εαυτό σου

00:17:55.100 --> 00:17:57.500
και μέσα από αυτό πλέον

00:17:57.500 --> 00:18:01.025
μπορείς να ρισκάρεις να στραφείς

00:18:01.600 --> 00:18:03.300
προς το να φέρεις αγάπη στον κόσμο,

00:18:03.300 --> 00:18:05.200
ομορφιά στον κόσμο, επικοινωνία,

00:18:05.200 --> 00:18:08.159
συνεισφορά σ' αυτόν τον κόσμο.

00:18:08.500 --> 00:18:12.249
Και βλέποντάς το αυτό,
υποσχέθηκα ακόμα κάτι.

00:18:13.100 --> 00:18:18.104
Ποτέ ξανά, δεν θα σε σπρώξω μακριά!

00:18:19.100 --> 00:18:23.718
Ούτε το μήνυμά σου σε μένα
για τον σκοπό μας.

00:18:24.510 --> 00:18:27.409
Δεν θα σου ζητήσω να κάνεις το εργαστήρι,

00:18:27.800 --> 00:18:29.900
ούτε να κάνεις αυτήν την ομιλία.

00:18:30.500 --> 00:18:32.330
(Γέλια)

00:18:33.000 --> 00:18:36.410
Όμως σε χρειάζομαι εδώ, δίπλα μου,

00:18:37.000 --> 00:18:38.968
επειδή με απαλύνεις.

00:18:39.500 --> 00:18:46.010
Με βοηθάς να συνειδητοποιήσω
γιατί η ζωή μου προορίζεται γι' αυτό.

00:18:46.900 --> 00:18:49.300
Κι έτσι λοιπόν το μήνυμά μου 
προς εσάς είναι,

00:18:51.050 --> 00:18:54.816
να κοιτάξετε την έρευνα
της ψυχολογικής ευελιξίας, ναι,

00:18:54.816 --> 00:18:59.123
όμως δείτε τι μπορεί να σας προσφέρει
γι' αυτό που ήδη γνωρίζετε,

00:19:00.000 --> 00:19:02.600
που είναι πως,
το να φέρνεις αγάπη στον εαυτό σου,

00:19:02.600 --> 00:19:04.658
ακόμα κι όταν είναι δύσκολο,

00:19:04.800 --> 00:19:07.506
θα σε βοηθήσει να φέρεις αγάπη στον κόσμο,

00:19:07.506 --> 00:19:12.037
με τον τρόπο που εσύ θέλεις 
να την φέρεις στον κόσμο.

00:19:13.600 --> 00:19:15.740
Και αυτό είναι σημαντικό.

00:19:16.720 --> 00:19:17.940
Εσείς το ξέρετε.

00:19:18.286 --> 00:19:21.767
Το ξέρει και ο 8χρονος μικρός
που κλαίει μέσα σας.

00:19:22.900 --> 00:19:24.537
Όλοι το ξέρουμε.

00:19:26.600 --> 00:19:29.150
Γιατί η αγάπη δεν είναι το παν,

00:19:29.900 --> 00:19:32.189
είναι το μόνο πράγμα.

00:19:32.870 --> 00:19:33.790
Σας ευχαριστώ.

00:19:33.790 --> 00:19:35.420
Ελπίζω να σας ήμουν χρήσιμος.

00:19:35.420 --> 00:19:36.800
(Χειροκρότημα)