Το Μικρό Πλάσμα
Μία φορά κι έναν καιρό
στο βάθος ενός μακρινού δάσους
ζούσε ένα Μικρό Πλάμα
Ήταν ένα πολύ μικρό πλάσμα στην πραγματικότητα
μ' ένα μικροσκοπικό σώμα
μεγάλα στρογγυλά μάτια
και μικροσκοπικά πόδια.
Το Μικρό Πλάσμα ζούσε στο δάσος
αλλά δε φοβόταν ποτέ
επειδή είχε το Πουλί.
Το Μικρό Πλάσμα αγαπούσε το Πουλί!
Κάθε φορά που ένιωθε λίγο στενοχωρημένος
το Πουλί τον επισκεπτόταν πάντα
και του τραγουδούσε το πιο ωραίο τραγούδι
για να νιώσει χαρούμενο.
Το Μικρό Πλάσμα ήταν τόσο χαρούμενο!
Το Πουλί ήταν πάντα εκεί!
Τρύπωνε στα φτερά του πουλιού κι έλεγε:
Πουλί, θα είμαστε πάντα μαζί, έτσι;
Και το Πουλί απαντούσε:
Ναι, θα είμαστε για πάντα μαζί!
Αλλά μια μέρα το Μικρό Πλάσμα δεν ένιωσε καλά
και φώναξε το Πουλί.
Πουλί...
Πουλί...
Αλλά δεν έπαιρνε απάντηση.
Υπέθεσε ότι το Πουλί πρέπει να κρυβόταν
κι έτσι άρχισε να το ψάχνει.
Πουλί...
Πουλί...
Πού είσαι;
Γιατί δεν είσαι εδώ;
Το Πουλί όμως δεν εμφανιζόταν
Το Μικρό Πλάσμα ένιωσε ξαφνικά πολύ φοβισμένο
Τα μέσα του ήταν μπερδεμένα
κι ένιωθε λίγο άρρωστο.
Πού ήταν το Πουλί;
Έψαχνε κι ... έψαχνε
μέχρι που έφτασε στο βάθος του δάσους.
Εκεί ένιωσε να τρέμει από το φόβο του.
Πουλί...
Πουλί...
Ποιον ψάχνεις; ρώτησε ο σκίουρος.
Ψάχνω για το Πουλί. Πρέπει να είναι κάπου εδώ.
Λυπάμαι, είπε ο σκίουρος
μερικές φορές οι φίλοι μας πηγαίνουν σ' ένα μέρος
που δεν μπορούμε να πάμε κι εμείς.
Μπορεί να ήταν η ώρα για το Πουλί να πάει σ' αυτό το μέρος.
Μα έπρεπε να είναι εδώ!
Έχω τόσα πολλά που θέλω να του πω και τώρα δε θα ξέρει.
Μην ανησυχείς, είπε ο σκίουρος.
Μπορώ εγώ να σε βοηθήσω.
Μπορούμε να φτιάξουμε μία αλυσίδα με ειδικά μυνήματα
και να του τα πούμε όλα.
Ο σκίουρος βοήθησε το μικρό πλάσμα να ζωγραφίσει
και να γράψει φράσεις σε μεγάλες ετικέτες.
Τώρα μπορούμε να τα βάλουμε κάπου
σε μέρος ξεχωριστό για το Πουλί.
Στα δέντρα! φώναξε το Μικρό Πλάσμα.
Το Πουλί αγαπούσε τα δέντρα!
Σύντομα το δέντρο ήταν γεμάτο με μηνύματα.
Όταν ο αέρας θα φυσήξει, θα μεταφέρει όλα τα μηνύματά σου στο Πουλί
και το Πουλί θα μάθει πόσο πολύ το αγαπούσες και πόσο σου λείπει.
Θα είμαι πάντα εδώ εάν χρειαστείς βοήθεια ή αν φοβηθείς.
Ωωω...σ' ευχαριστώ σκίουρε!
και το μικρό πλάσμα ένιωσε λίγο καλύτερα!
Έψαχνε κι ... έψαχνε
μέχρι που έφτασε σ' ένα μέρος με βράχια
και το αίσθημα άρχισε να φουντώνει στην κοιλιά του
ένα σκληρό πέτρινο συναίσθημα
Ήταν θυμωμένο
Θυμωμένο που το Πουλί το είχε αφήσει.
Πουλί! φώναξε. Γιατί έφυγες;
Γιατί με άφησες;
Γιατί φωνάζεις; είπε το ποντίκι.
Επειδή το Πουλί έφυγε και είμαι θυμωμένο και φοβισμένο
και η κοιλιά μου νιώθει άρρωστη, απάντησε το Μικρό Πλάσμα.
Λυπάμαι που το Πουλί σου έφυγε, είπε το ποντίκι.
Δείχνεις θυμωμένο, λυπημένο και αναστατωμένο.
Ίσως μπορώ εγώ να σε βοηθήσω.
Μπορούμε να φτιάξουμε έναν τοίχο αναμνήσεων.
Μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτά τα τουβλάκια
για να γράψεις ή να ζωγραφίσεις όλα όσα αισθάνεσαι για το Πουλί.
Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα βγάζοντας πράγματα από μέσα σου!
Πρώτα μουτζούρωσε δυνατά
ξανά και ξανά
για να δείξει πόσο θυμωμένο ήταν.
Μετά ζωγράφισε μικρές εικόνες του Πουλιού
και στο τέλος κάποια λυπημένα δάκρυα
και κυματιστές γραμμές γιατί αυτό ήταν που ένιωθε η κοιλιά του.
Σύντομα είχαν χτίσει ένα ολόκληρο τοίχο με τα συναισθήματά του.
Θα είμαι πάντα εδώ αν με χρειαστείς τη βοήθειά μου ή αν νιώσεις θυμωμένος.
Ωω... σ' ευχαριστώ ποντίκι!
Και το μικρό πλάσμα ένιωσε λίγο καλύτερα.
Έψαχνε κι... έψαχνε...
όταν έφτασε στην άγρια και θυελλώδη θάλασσα
εκεί άρχισε να κλαίει
Γιατί κλαις; ρώτησε το ψάρι.
Επειδή το Πουλί έφυγε και μ' άφησε και δε θα το ξαναδώ.
Δε μου έχει απομείνει τίποτα από το Πουλί...
είμαι εντελώς μόνο!
Έχεις κάτι, είπε το ψάρι.
Έχεις όλες τις αναμνήσεις σου για αυτό
και όλη την αγάπη που σου έδωσε!
Αλλά μπορεί να ξεχάσω το Πουλί...
μπορεί να το ξεχάσω...
Μην ανησυχείς, είπε το ψάρι.
Ίσως εγώ μπορώ να σε βοηθήσω.
Αυτά είναι ειδικά αναμνηστικά κουμπιά.
Καθένα από αυτά μπορεί να γίνει ανάμνηση του Πουλιού
Ένα ήταν μπλε και πράσινο όπως τα φτερά του Πουλιού
και το μικρό πλάσμα θυμήθηκε πως χωνόταν μέσα τους
κι ένιωθε ζεστασιά και ασφάλεια.
Ένα άλλο ήταν κόκκινο
και θυμήθηκε που μια νύχτα είχαν ανάψει φωτιά
και το Πουλί του είχε πει μια αστεία ιστορία.
Σύντομα είχε φτιάξει μια συλλογή από φωτεινά λαμπερά κουμπιά
και φωτεινές λαμπερές αναμνήσεις.
Θα είμαι πάντα εδώ να σε βοηθήσω αν νιώσεις στενοχωρημένο ξανά!
Ωω... σ' ευχαριστώ ψάρι!
Και το Μικρό Πλάσμα ένιωσε λίγο καλύτερα!
Το Μικρό Πλάσμα ήξερε ότι ο κόσμος
θα είναι διαφορετικός τώρα χωρίς το Πουλί
Σα να έχει μία μεγάλη τρύπα στο σώμα του
Αλλά ήξερε ακόμα ότι είχε το σκίουρο και το ποντίκι και το ψάρι
να το βοηθάνε κάθε φορά που ένιωθε
φοβισμένο, θυμωμένο ή λυπημένο
Χαμογέλασε με ένα μικρό χαμόγελο
και θυμήθηκε το όμορφο Πουλί του
πηγαίνοντας πίσω στο σπίτι.