To co będziemy opisywać jest nazywane "Tajemnicą Tajemnic", ezoteryczną mądrością prowadzącą do Samadhi Samadhi jest celem wszelkiej duchowości jest jednością ze źródłem, prawdą kim czy czym jesteś. Prawdą, która przekracza uwarunkowany umysł, która nie może być zobaczona przez uwarunkowany umysł. Bezruch nie może być osiągnięty poprzez ruch. Jeśli chcesz osiągnąć bezruch nieruchomy punkt poza myśleniem, porzuć wszelkie zainteresowanie myślami i odczuciami, wszelkie preferencje, wszelkie zjawiska generowane przez umysł i zmysły i pozostań w czystej świadomości. Są dwa podstawowe wymiary istnienia w tej chwili. Jest to co się zmienia i to co jest niezmienne. Myśli i doznania są polem dla ciagle zmieniających się zjawisk. To co jest niezmienne to świadomość tej przestrzeni zmian. Jesteśmy zazwyczaj tak zajęci zmianami, skupieni na ich przedmiotach, że ignorujemy wymiar świadomości. Dlatego zaczniemy nasze poszukiwanie od stania się świadomym świadomości uświadomienia sobie Świadomości. Wyzwaniem w pozostawaniu świadomym przez dłuższy czas, jest to że większość ludzi nie kultywuje koncentracji i spokoju umysłu aby pozostać świadomym. Jesteśmy uzależnieni od komfortu więc uwarunkowany umysł będzie chciał uciec z tego ćwiczenia, będzie to dla niego bardzo niewygodne i stworzy każdy rodzaj przeszkody czy odwrócenia uwagi. Są dwa podstawowe węzły, które wiążą nas z identyfikacją z ego. Ciało jest przywiązane do komfortu a umysł chce wiedzieć. Jeśli będziemy szukać komfortu ciała i kontynuować poszukiwania umysłu by wiedzieć, nigdy nie wyjdziemy poza ograniczony umysł i ciało. Pozostaniemy jak stadne zwierzę, istota łaknąca przyjemności, unikająca bólu, w nieskończoność reagująca na stymulanty, w nieskończoność w działaniu, nieświadoma wymiaru bycia. Być świadomym, być w pełni uważnym tego co się dzieje, poza medytacją uwarunkowanego ego, bez konceptów, bez kontroli, manipulacji czy zniekształceń, bez filtrowania ograniczonego umysłu, to być obecnym bez różnicowania. Obecność bez różnicowania a więc tym samym bez tego, który różnicuje. Za każdym razem kiedy umysł ruszy się bez twojej woli, nawet najmniejszy ruch, dzieje się z powodu procesu filtrowania przez uwarunkowaną strukturę siebie. Ścieżka prowadzi do zaprzestania całego wiru umysłu. Do zdania sobie sprawy, że każdy poziom siebie jest pusty. Jak porzucić wszystko co robię, Jak porzucić aktywność umysłu? Słuchaj uważnie, jest to paradoks. Ograniczony ego umysł słyszy to pytanie i chce wiedzieć jak, ale ograniczony umysł nie może tego zrobić. Umysł zawsze zawiedzie przy każdej próbie aby stać się nieruchomy, ponieważ umysł jest ruchem. Umysł w swoje istocie jest ruchem. Jest niekończącym się procesem robienia. Musimy odejść od robienia do BYCIA. Ten ty, którym myślisz że jesteś jest procesem ciągłego ruchu, zbiorem schematów. Ten TY musi umrzeć. Patologiczne schematy którymi jesteś muszą zniknąć dla objawienia się Samadhi. Niech to zapadnie w pamięć... Duchowi nauczyciele dawali instrukcje jak osiągnąć Samadhi. Bądź nieruchomy i wiedz. Bądź nieruchomy i znaj swoje Prawdziwe Ja. Pierwotną Świadomość poza nazwą i formą. Bądź nieruchomy i wiedz że jesteś Bogiem. Co mieli na myśli? Co ma stać się nieruchome? Oczywiście niczyje ciało fizyczne może stać się absolutnie nieruchome, istniejąc w czasie i przestrzeni. Ponieważ czasoprzestrzeń jest ruchem w swej istocie. Czasoprzestrzeń jest umysłem, Wszechświat to wielki umysł lub Logos. Pierwsza Hermetyczna zasada to Wszystko jest umysłem, Wszechświat jest myślą Skoro Wszechświat jest umysłem a umysł jest ruchem, jak mogę być nieruchomy i wiedzieć? Jak mogę być nieruchomy na Ziemi obracającej się tysiące mil na godzinę wokół swojej osi, 67 tysięcy mil na godzinę wokół Słońca, poruszającej się 500 tysięcy mil na godzinę w Galaktyce, i miliony mil szybciej poprzez Wszechświat? Twoje serce bije, komórki ciała poruszają się, pokarm jest trawiony, mózg produkuje fale mózgowe. Krew jest pompowana, energia jest w ruchu, jak mogę być nieruchomy? Kiedy duchowi Mistrzowie mówili "bądź nieruchomy i wiedz" musieli nawiązywać do czegoś innego, czegoś Poza czasem i przestrzenią, czegoś poza światem fizycznym i mentalnym. To co jest określane jako bezruch jest czymś na co nie ma odpowiedniego słowa we współczesnym języku. Sanskryt, język joginów, ma bardziej precyzyjne określenie które wskazuje na niedualność. Nazwa "shunyata" jest często tłumaczony jako "pustka", bezruch, nicość. Używa się go często w relacji do określenia "anata" czy brak-siebie, urzeczywistnienie natury Buddy. Bezruch jest być może najbliższym słowem, choć i tak nieadekwatnym aby opisać coś co nie należy do dualistycznego świata. To co faktycznie zostaje urzeczywistnione to Pierwotna Świadomość, która jest poza bezruchem i ruchem, poza czasem. Jest wieczna, jest podstawą wszelkiego istnienia, jest zasadniczą naturą rzeczywistości która jest niezmienna. Właściwie jest poza zmiennym i niezmiennym. Kiedy nasza prawdziwa natura jest urzeczywistniona staje się jasne, że bezruch i ruch są dualnościami stworzonymi przez Umysł, cisza i hałas są dualnościami stworzonymi przez umysł. Wszystko jest już w nas wrodzone i pierwotny bezruch, i ruch świata identyczny do bezruchu. Bądź nieruchomy i wiedz. Bądź w ruchu i wiedz. To jest jak tańcząca pustka. To nie jest coś filozoficznego, ale całkowicie inny sposób interakcji ze światem. Właściwie to jest porzucenie interakcji, porzucenie zaworu redukującego którym jest struktura siebie i doświadczenie twojej prawdziwej natury bez pośrednictwa ograniczonego umysłu. Tak zwany świat zewnętrzny zostaje przekroczony uświadamiając sobie ciszę która uświadomiona obejmuje to co przekracza. Dualność bezruchu i ruchu załamuje się. Urzeczywistnienie Samadni, to wielkie przebudzenie jest dopiero początkiem drogi. Patanjali mówił że cały cel jogi to zatrzymanie wiru umysłu. 'Chitta vritti nirodha'. Można powiedzieć, że jest to zakończeniem karmy, zakończeniem głębokich podświadomych schematów na wielu poziomach. Kiedy uświadamiamy sobie naszą prawdziwą naturę, chwilowo zaprzestajemy identyfikacji i reakcji na umysł. To jak odłączenie wentylatora. Kiedy odłączasz wtyczkę, bezwładność powoduje dalszy ruch łopatek wentylatora dalszy ruch łopatek wentylatora o ile tylko nie włączymy wtyczki z powrotem w końcu stanie on całkowicie. Karma jest po prostu tendencją energii do podążania ustaloną ścieżką. Kiedy Świadomość wpada z powrotem w schematy to tak jakby podłączyć z powrotem wentylator. Energia podąża za Świadomością. Energia wraca do starych schematów. Tłumacząc innymi słowy poprzez prawo inercji. Umysł w ruchu pozostaje w ruchu, chyba że nie zadziała na niego zewnętrzna siła. W matrixie uwarunkowanego umysłu który nazywamy Wszechświatem energia i myśli krążą we fraktalnych labiryntach które istnieją jako Kontinuum, od najmniejszego do największego poziomu rozgałęziając się i eksplorując bez końca Wszelka duchowa praktyka jest interwencją zewnętrznej siły, Świadomością która odwraca energię od podążania utartymi ścieżkami. Musisz chcieć zmienić swoje życie. Możesz praktykować wszelkie medytacje świata ale jeśli wracasz do swoich starych schematów, do swojej starej rutyny wszystko pozostanie po staremu. Podświadome motywacje trzeba wykopać i zmierzyć się z nimi. Jeśli dzięki wielkiej wytrwałości i determinacji uda nam się nie włączyć ponownie wentylatora, następuje właściwe zakończenie wszelkich przeszkód "vritties". Rodzi się głęboka cisza wewnątrz struktury siebie. Za każdym razem kiedy identyfikujemy się i reagujemy na preferencje tworzone przez umysł włączamy z powrotem wentylator. Im dłużej pozostaniemy świadomi tym więcej samskar zostanie oczyszczonych. Im bardziej umysł zwalnia ludzi pojazd staje się bardziej przepuszczalny dla świadomości, tym bardziej stajemy się puści z ego.