To co będziemy opisywać
jest nazywane "Tajemnicą Tajemnic",
ezoteryczną mądrością prowadzącą do Samadhi
Samadhi jest celem wszelkiej duchowości
jest jednością ze źródłem,
prawdą kim czy czym jesteś.
Prawdą, która przekracza uwarunkowany umysł,
która nie może być zobaczona przez uwarunkowany umysł.
Bezruch nie może być osiągnięty
poprzez ruch. Jeśli chcesz
osiągnąć bezruch nieruchomy punkt poza myśleniem,
porzuć wszelkie zainteresowanie myślami i odczuciami,
wszelkie preferencje, wszelkie zjawiska
generowane przez umysł i zmysły
i pozostań w czystej świadomości.
Są dwa podstawowe wymiary
istnienia w tej chwili.
Jest to co się zmienia
i to co jest niezmienne.
Myśli i doznania są polem
dla ciagle zmieniających się zjawisk.
To co jest niezmienne to świadomość
tej przestrzeni zmian.
Jesteśmy zazwyczaj tak zajęci zmianami,
skupieni na ich przedmiotach, że
ignorujemy wymiar świadomości.
Dlatego zaczniemy nasze poszukiwanie od
stania się świadomym świadomości
uświadomienia sobie Świadomości.
Wyzwaniem w pozostawaniu świadomym
przez dłuższy czas, jest to
że większość ludzi nie kultywuje
koncentracji i spokoju umysłu
aby pozostać świadomym.
Jesteśmy uzależnieni od komfortu
więc uwarunkowany umysł będzie chciał
uciec z tego ćwiczenia,
będzie to dla niego bardzo niewygodne
i stworzy każdy rodzaj
przeszkody czy odwrócenia uwagi.
Są dwa podstawowe węzły, które
wiążą nas z identyfikacją z ego.
Ciało jest przywiązane do komfortu
a umysł chce wiedzieć.
Jeśli będziemy szukać komfortu
ciała i kontynuować poszukiwania
umysłu by wiedzieć,
nigdy nie wyjdziemy poza
ograniczony umysł i ciało.
Pozostaniemy jak stadne zwierzę,
istota łaknąca przyjemności,
unikająca bólu, w nieskończoność reagująca
na stymulanty, w nieskończoność w działaniu,
nieświadoma wymiaru bycia.
Być świadomym, być w pełni uważnym
tego co się dzieje, poza medytacją
uwarunkowanego ego, bez konceptów,
bez kontroli, manipulacji
czy zniekształceń, bez filtrowania
ograniczonego umysłu,
to być obecnym bez różnicowania.
Obecność bez różnicowania a więc tym samym
bez tego, który różnicuje.
Za każdym razem kiedy umysł ruszy się bez twojej
woli, nawet najmniejszy ruch,
dzieje się z powodu procesu filtrowania przez
uwarunkowaną strukturę siebie.
Ścieżka prowadzi do zaprzestania
całego wiru umysłu.
Do zdania sobie sprawy, że każdy poziom siebie jest pusty.
Jak porzucić wszystko co robię,
Jak porzucić aktywność umysłu?
Słuchaj uważnie, jest to paradoks.
Ograniczony ego umysł słyszy to
pytanie i chce wiedzieć jak,
ale ograniczony umysł nie może tego zrobić.
Umysł zawsze zawiedzie przy każdej próbie
aby stać się nieruchomy, ponieważ umysł jest ruchem.
Umysł w swoje istocie jest ruchem.
Jest niekończącym się procesem robienia.
Musimy odejść od robienia
do BYCIA.
Ten ty, którym myślisz że jesteś jest
procesem ciągłego ruchu,
zbiorem schematów.
Ten TY musi umrzeć.
Patologiczne schematy którymi jesteś
muszą zniknąć dla objawienia się Samadhi.
Niech to zapadnie w pamięć...
Duchowi nauczyciele dawali
instrukcje jak osiągnąć Samadhi.
Bądź nieruchomy i wiedz.
Bądź nieruchomy i znaj swoje Prawdziwe Ja.
Pierwotną Świadomość poza nazwą i formą.
Bądź nieruchomy i wiedz że jesteś Bogiem.
Co mieli na myśli?
Co ma stać się nieruchome?
Oczywiście niczyje ciało fizyczne może
stać się absolutnie nieruchome,
istniejąc w czasie i przestrzeni.
Ponieważ czasoprzestrzeń jest ruchem w swej istocie.
Czasoprzestrzeń jest umysłem,
Wszechświat to wielki umysł lub Logos.
Pierwsza Hermetyczna zasada to
Wszystko jest umysłem, Wszechświat jest myślą
Skoro Wszechświat jest umysłem a umysł
jest ruchem, jak mogę być nieruchomy i wiedzieć?
Jak mogę być nieruchomy na Ziemi obracającej się
tysiące mil na godzinę wokół swojej osi,
67 tysięcy mil na godzinę wokół Słońca,
poruszającej się 500 tysięcy mil na godzinę w Galaktyce,
i miliony mil szybciej poprzez Wszechświat?
Twoje serce bije, komórki ciała poruszają się,
pokarm jest trawiony, mózg produkuje fale mózgowe.
Krew jest pompowana, energia jest w ruchu,
jak mogę być nieruchomy?
Kiedy duchowi Mistrzowie mówili "bądź nieruchomy i wiedz"
musieli nawiązywać do czegoś innego,
czegoś Poza czasem i przestrzenią,
czegoś poza światem fizycznym i mentalnym.
To co jest określane jako bezruch jest czymś
na co nie ma odpowiedniego słowa we współczesnym języku.
Sanskryt, język
joginów, ma bardziej precyzyjne określenie
które wskazuje na niedualność.
Nazwa "shunyata" jest często tłumaczony
jako "pustka", bezruch, nicość.
Używa się go często w relacji
do określenia "anata" czy brak-siebie,
urzeczywistnienie natury Buddy.
Bezruch jest być może najbliższym słowem,
choć i tak nieadekwatnym aby opisać coś
co nie należy do dualistycznego świata.
To co faktycznie zostaje urzeczywistnione to Pierwotna Świadomość,
która jest poza bezruchem i ruchem,
poza czasem. Jest wieczna,
jest podstawą wszelkiego istnienia,
jest zasadniczą naturą rzeczywistości
która jest niezmienna. Właściwie jest poza
zmiennym i niezmiennym.
Kiedy nasza prawdziwa natura jest urzeczywistniona
staje się jasne, że bezruch i ruch
są dualnościami stworzonymi przez Umysł,
cisza i hałas są dualnościami stworzonymi przez umysł.
Wszystko jest już w nas wrodzone
i pierwotny bezruch, i ruch
świata identyczny do bezruchu.
Bądź nieruchomy i wiedz.
Bądź w ruchu i wiedz.
To jest jak tańcząca pustka.
To nie jest coś filozoficznego,
ale całkowicie inny sposób
interakcji ze światem.
Właściwie to jest porzucenie interakcji,
porzucenie zaworu redukującego którym jest
struktura siebie i doświadczenie twojej prawdziwej natury
bez pośrednictwa ograniczonego umysłu.
Tak zwany świat zewnętrzny zostaje przekroczony
uświadamiając sobie ciszę która uświadomiona
obejmuje to co przekracza.
Dualność bezruchu i ruchu załamuje się.
Urzeczywistnienie Samadni, to wielkie przebudzenie
jest dopiero początkiem drogi.
Patanjali mówił że cały cel
jogi to zatrzymanie
wiru umysłu.
'Chitta vritti nirodha'.
Można powiedzieć, że jest to zakończeniem karmy,
zakończeniem głębokich podświadomych schematów
na wielu poziomach.
Kiedy uświadamiamy sobie naszą prawdziwą naturę,
chwilowo zaprzestajemy identyfikacji
i reakcji na umysł.
To jak odłączenie wentylatora.
Kiedy odłączasz wtyczkę,
bezwładność powoduje dalszy ruch łopatek wentylatora
dalszy ruch łopatek wentylatora
o ile tylko nie włączymy wtyczki z powrotem
w końcu stanie on całkowicie.
Karma jest po prostu tendencją energii
do podążania ustaloną ścieżką.
Kiedy Świadomość wpada z powrotem w schematy
to tak jakby podłączyć z powrotem wentylator.
Energia podąża za Świadomością.
Energia wraca do starych schematów.
Tłumacząc innymi słowy
poprzez prawo inercji.
Umysł w ruchu pozostaje w ruchu,
chyba że nie zadziała na niego zewnętrzna siła.
W matrixie uwarunkowanego umysłu
który nazywamy Wszechświatem
energia i myśli krążą we fraktalnych
labiryntach które istnieją jako Kontinuum,
od najmniejszego do największego poziomu
rozgałęziając się i eksplorując bez końca
Wszelka duchowa praktyka jest interwencją
zewnętrznej siły,
Świadomością która odwraca energię
od podążania utartymi ścieżkami.
Musisz chcieć zmienić swoje życie.
Możesz praktykować wszelkie medytacje
świata ale jeśli wracasz do
swoich starych schematów,
do swojej starej rutyny
wszystko pozostanie po staremu.
Podświadome motywacje trzeba
wykopać i zmierzyć się z nimi.
Jeśli dzięki wielkiej wytrwałości
i determinacji uda nam się nie włączyć ponownie
wentylatora, następuje właściwe
zakończenie wszelkich przeszkód "vritties".
Rodzi się głęboka cisza
wewnątrz struktury siebie.
Za każdym razem kiedy identyfikujemy się i reagujemy
na preferencje tworzone przez umysł
włączamy z powrotem wentylator.
Im dłużej pozostaniemy świadomi
tym więcej samskar zostanie oczyszczonych.
Im bardziej umysł zwalnia
ludzi pojazd staje się
bardziej przepuszczalny dla świadomości,
tym bardziej stajemy się puści z ego.