WEBVTT

00:00:42.654 --> 00:00:46.577
Ian i Larissa prosili, żebym przeczytał

00:00:46.577 --> 00:00:48.763
kilka zdań Johna Pipera,

00:00:48.763 --> 00:00:50.954
znanego nauczyciela Słowa Bożego.

00:00:50.954 --> 00:00:53.776
Mówiąc o małżeństwie

00:00:53.776 --> 00:00:58.029
i jego odniesieniu do Chrystusa i Kościoła,

00:00:58.029 --> 00:00:59.852
John Piper stwierdza:

00:00:59.852 --> 00:01:04.725
"Celem małżeństwa jest nie tyle dobrobyt,

00:01:04.725 --> 00:01:10.044
ile ukazanie miłości, która odzwierciedla

00:01:10.044 --> 00:01:13.822
przymierze między Chrystusem i Jego Kościołem".

00:01:16.068 --> 00:01:19.522
"Poznawanie Chrystusa jest ważniejsze

00:01:19.522 --> 00:01:22.007
niż zarabianie na życie,

00:01:22.007 --> 00:01:25.614
traktowanie Chrystusa jak skarbu

00:01:25.614 --> 00:01:28.419
jest ważniejsze niż rodzenie dzieci.

00:01:30.234 --> 00:01:33.531
W każdym razie, bez względu na to,

00:01:33.531 --> 00:01:36.433
czy świeci słońce,

00:01:36.433 --> 00:01:39.080
czy też nadciągają chmury,

00:01:39.080 --> 00:01:43.096
jeśli postanowimy sprawić, by nasze małżeństwo

00:01:43.096 --> 00:01:46.175
było takie, jakim zaplanował je Bóg,

00:01:46.175 --> 00:01:50.756
żadne troski ani tragedie nie staną nam

00:01:50.756 --> 00:01:54.582
na przeszkodzie do osiągnięcia sukcesu,

00:01:54.582 --> 00:01:57.313
lecz raczej przyczynią się do niego.

00:02:10.005 --> 00:02:13.597
Piękno miłości, która odzwierciedla

00:02:13.597 --> 00:02:16.281
przymierze Chrystusa z Jego Kościołem,

00:02:16.281 --> 00:02:23.335
lśni najmocniej wtedy, gdy karmi się ona tylko Chrystusem".

00:02:29.135 --> 00:02:32.889
Ian i ja poznaliśmy się w 2005 roku, na studiach,

00:02:32.889 --> 00:02:36.784
i chodziliśmy ze sobą przez 10 miesięcy.

00:02:36.784 --> 00:02:39.618
Znalazłam jedno z moich ulubionych zdjęć Iana,

00:02:39.618 --> 00:02:42.333
zrobionych chyba tuż przed jego wypadkiem.

00:02:42.333 --> 00:02:44.900
Ustawił aparat na stelażu

00:02:44.900 --> 00:02:47.198
i zrobił tu swoją charakterystyczną minę.

00:02:47.198 --> 00:02:50.536
To właśnie jest cały Ian.

00:02:50.536 --> 00:02:52.054
Chodziliśmy ze sobą od 10 miesięcy,

00:02:52.054 --> 00:02:55.074
Ian pracował dodatkowo u swojego ojca

00:02:55.074 --> 00:02:57.848
i jechał właśnie w okolice Pittsburga,

00:02:57.848 --> 00:03:00.706
gdy powiadomiono nas o wypadku.

00:03:00.706 --> 00:03:02.681
Nie wiedzieliśmy, czy stało się to w pracy,

00:03:02.681 --> 00:03:04.371
czy po drodze,

00:03:04.371 --> 00:03:07.035
więc wyruszyliśmy do Pittsburga.

00:03:07.035 --> 00:03:08.902
Przez cały czas modliłam się o to,

00:03:08.902 --> 00:03:10.486
aby to tylko nie był mózg.

00:03:10.486 --> 00:03:12.370
Po kilku godzinach w szpitalu

00:03:12.370 --> 00:03:14.018
powiedziano nam, że to jednak mózg,

00:03:14.018 --> 00:03:16.968
że operacja trwała kilka godzin

00:03:16.968 --> 00:03:20.802
i że Ian odniósł poważny uraz mózgu.

00:03:20.802 --> 00:03:23.453
Bóg ocalił mu życie.

00:03:23.453 --> 00:03:26.151
Jednej nocy Ian nie spełniał czterech z pięciu kryteriów

00:03:26.151 --> 00:03:29.479
pracy mózgu, a rano funkcjonował dobrze

00:03:29.479 --> 00:03:32.095
i jego mózg zaczął znowu reagować.

00:03:36.603 --> 00:03:38.676
Zamieszkałam z rodziną Iana

00:03:38.676 --> 00:03:40.835
i uczestniczyłam w jego rehabilitacji.

00:03:40.835 --> 00:03:44.635
Robiłam, co mogłam, by umilić mu życie.

00:03:44.635 --> 00:03:47.486
Umawialiśmy się na randki, chociaż to dziwne,

00:03:47.486 --> 00:03:49.118
bo Ian nie mógł mówić

00:03:49.118 --> 00:03:50.567
ani jeść samodzielnie,

00:03:50.567 --> 00:03:53.518
więc jako para wyglądaliśmy dość nietypowo.

00:03:53.518 --> 00:03:57.073
Byliśmy sobą urzeczeni, a ja cały czas do niego mówiłam.

00:03:59.812 --> 00:04:02.969
Przed wypadkiem Ian bardzo poważnie myślał

00:04:02.969 --> 00:04:04.541
o małżeństwie i szukał dla mnie pierścionka.

00:04:04.541 --> 00:04:07.329
Wiedziałam, czego pragnął,

00:04:07.329 --> 00:04:09.365
i to mi bardzo pomagało wtedy,

00:04:09.365 --> 00:04:11.201
gdy Ian nie mógł mówić.

00:04:11.201 --> 00:04:12.867
Wiedziałam, że mnie kocha

00:04:12.867 --> 00:04:15.606
i chce, aby nasz związek się rozwijał.

00:04:15.606 --> 00:04:18.626
Chodziliśmy ze sobą na poważnie

00:04:18.626 --> 00:04:21.148
i modliliśmy się swoje przyszłe małżeństwo.

00:04:21.148 --> 00:04:23.248
Widzieliśmy, jak nasi przyjaciele pobierają się

00:04:23.248 --> 00:04:24.983
i zakładają rodziny.

00:04:24.983 --> 00:04:26.245
To było trudne,

00:04:26.245 --> 00:04:28.214
ale postanowiliśmy nie tracić nadziei,

00:04:28.214 --> 00:04:30.797
że i nam się to kiedyś uda.

00:04:35.135 --> 00:04:37.503
Oto nasza "tablica wdzięczności".

00:04:37.503 --> 00:04:39.956
Każdego, kto tu przychodzi, prosimy,

00:04:39.956 --> 00:04:42.216
żeby napisał, za co jest wdzięczny,

00:04:42.216 --> 00:04:43.571
nawet jeśli jest to drobiazg.

00:04:43.571 --> 00:04:45.635
Dla mnie są to sobotnie poranki.

00:04:45.635 --> 00:04:49.949
Przekonaliśmy się, że to dobry sposób

00:04:49.949 --> 00:04:53.017
na praktykowanie wdzięczności.

00:04:53.017 --> 00:04:57.818
Na karteczkach Iana jest napisane "Moja żonka" -

00:04:57.818 --> 00:04:58.593
Tak!

00:04:58.593 --> 00:05:00.335
co jest bardzo miłe.

00:05:00.335 --> 00:05:02.310
Tak.

00:05:04.695 --> 00:05:07.719
Uznaliśmy, że nie możemy

00:05:07.719 --> 00:05:09.219
poważnie myśleć o małżeństwie,

00:05:09.219 --> 00:05:10.876
dopóki Ian nie będzie w stanie mówić,

00:05:10.876 --> 00:05:12.352
ale jeśli zdoła się ze mną porozumieć,

00:05:12.352 --> 00:05:14.185
to możemy się pobrać.

00:05:14.185 --> 00:05:16.718
Wprawdzie będzie zupełnie inaczej,

00:05:16.718 --> 00:05:18.768
ale gdyby Ian mógł ze mną rozmawiać,

00:05:18.768 --> 00:05:21.085
to mogłoby się nam udać.

00:05:21.085 --> 00:05:23.569
Gdy więc Ian zaczął znowu mówić,

00:05:23.569 --> 00:05:25.685
małżeństwo stało się nieco bardziej realne.

00:05:25.685 --> 00:05:28.820
Widzieliśmy postępy Iana.

00:05:30.204 --> 00:05:32.184
Cześć, mężu!

00:05:32.184 --> 00:05:34.490
Cześć, żonko!

00:05:34.490 --> 00:05:35.886
Jak się masz?

00:05:35.886 --> 00:05:38.386
Dobrze. A ty?

00:05:38.386 --> 00:05:39.414
Co takiego?

00:05:39.414 --> 00:05:40.673
Jak się czujesz?

00:05:40.673 --> 00:05:43.123
Dobrze. Dobrze, że jesteś.

00:05:43.123 --> 00:05:45.555
Jak ci minął dzień? Dobrze?

00:05:45.555 --> 00:05:46.649
Tak, dobrze.

00:05:47.849 --> 00:05:49.731
Podczas rozmowy z ojcem Iana

00:05:49.731 --> 00:05:50.814
uświadomiłam sobie,

00:05:50.814 --> 00:05:52.796
że to rzeczywiście może się stać.

00:05:52.796 --> 00:05:56.534
W tym czasie u taty Iana wykryto raka mózgu.

00:05:56.534 --> 00:06:00.602
On myślał wtedy przede wszystkim o nas - o tym,

00:06:00.602 --> 00:06:04.250
czy się zdecydujemy na małżeństwo,

00:06:04.250 --> 00:06:05.860
czy też się rozstaniemy.

00:06:05.860 --> 00:06:07.968
Chciał, żebyśmy postanowili,

00:06:07.968 --> 00:06:11.106
że będziemy iść razem przez życie.

00:06:12.245 --> 00:06:15.277
Zmarł, zanim się zaręczyliśmy,

00:06:15.277 --> 00:06:21.576
ale zachęciło nas to przyspieszenia zaręczyn.

00:06:27.822 --> 00:06:29.251
Podczas kursu przedmałzeńskiego

00:06:29.251 --> 00:06:32.636
korzystaliśmy z książki "This Momentary Marriage".

00:06:32.636 --> 00:06:34.868
Bardzo pomocne było to, że John Piper mówi

00:06:34.868 --> 00:06:38.201
o sprawach podstawowych oraz drugorzędnych.

00:06:38.201 --> 00:06:39.685
Dla nas to bardzo ważne, bo podchodziliśmy

00:06:39.685 --> 00:06:44.652
do małżeństwa w bardzo praktyczny sposób.

00:06:44.652 --> 00:06:48.180
Ian nie może robić rzeczy drugorzędnych,

00:06:48.180 --> 00:06:49.875
na przykład pracować czy przygotować posiłku.

00:06:49.875 --> 00:06:52.007
Za to może robić rzeczy podstawowe,

00:06:52.007 --> 00:06:53.537
np. być dla mnie duchowym przywódcą.

00:06:53.537 --> 00:06:54.747
Ian stale powraca

00:06:54.747 --> 00:06:57.529
do podstawowej prawdy o tym, jaki jest Bóg,

00:06:57.529 --> 00:06:59.979
a to zawsze pomaga mi się pozbierać.

00:06:59.979 --> 00:07:01.937
I to jest najważniejsze.

00:07:03.198 --> 00:07:06.892
Mamy dwoje przyjaciół, z którymi przerabiamy tę książkę.

00:07:06.892 --> 00:07:09.274
Chyba pomogliśmy im zrozumieć, że drobiazgi,

00:07:09.274 --> 00:07:12.524
którymi się ekscytowali w związku z małżeństwem,

00:07:12.524 --> 00:07:14.575
zasługują wprawdzie na to, by się nimi cieszyć,

00:07:14.575 --> 00:07:20.158
ale nie są istotą ani celem ich związku.

00:07:21.450 --> 00:07:23.972
My też musimy się wiele nauczyć.

00:07:23.972 --> 00:07:25.990
Uczymy się od nich,

00:07:25.990 --> 00:07:27.446
czerpiemy z ich przemyśleń,

00:07:27.446 --> 00:07:28.744
bo mamy różne doświadczenia,

00:07:28.744 --> 00:07:33.340
możemy więc uczyć się od siebie nawzajem.

00:07:33.340 --> 00:07:35.533
Tym, co pomogło nam podjąć decyzję

00:07:35.533 --> 00:07:36.859
o wzajemnym zobowiązaniu,

00:07:36.859 --> 00:07:37.958
przynajmniej w moim przypadku,

00:07:37.958 --> 00:07:39.692
jest świadomość, że Ian by mnie nie opuścił,

00:07:39.692 --> 00:07:42.675
gdyby role się odwróciły,

00:07:42.675 --> 00:07:45.543
że kochamy się i wiemy,

00:07:45.543 --> 00:07:49.703
że Bóg okaże się wierny w naszym małżeństwie.

00:07:51.118 --> 00:07:53.330
Możemy okazywać sobie miłość

00:07:53.330 --> 00:07:54.983
w sposób, powiedziałabym, bardziej Chrystusowy

00:07:54.983 --> 00:07:57.035
- dzięki niesprawności Iana.

00:07:57.035 --> 00:07:58.602
Lepiej też rozumiemy przez to ten obraz,

00:07:58.602 --> 00:08:01.487
niż gdybyśmy oboje byli zdrowi.

00:08:01.487 --> 00:08:02.847
Zgadzasz się?

00:08:02.847 --> 00:08:03.991
Tak.

00:08:04.868 --> 00:08:09.025
Czy Bóg pozwala ci cieszyć się szczęściem w małżeństwie?

00:08:09.025 --> 00:08:10.629
Wiesz...

00:08:10.629 --> 00:08:11.391
Co takiego?

00:08:11.391 --> 00:08:12.998
On jest wspaniały!

00:08:12.998 --> 00:08:13.929
Jest wspaniały?

00:08:13.929 --> 00:08:15.714
Tak.

00:08:28.534 --> 00:08:33.178
"Gdy wszystko wokół wpada w toń głęboką, 
Bóg jest jedyną duszy mej opoką".

00:08:33.855 --> 00:08:37.603
Desiring God istnieje, aby głosić prawdę o tym,

00:08:38.327 --> 00:08:42.427
że oddajemy Bogu największą chwałę wtedy, 
gdy to w Nim znajdujemy swoje największe spełnienie.