1
00:00:00,000 --> 00:00:03,536
ผมเป็นคนอังกฤษครับ

2
00:00:03,560 --> 00:00:05,696
(เสียงหัวเราะ)

3
00:00:05,720 --> 00:00:08,856
(เสียงปรบมือ)

4
00:00:08,880 --> 00:00:12,656
วลีที่ว่า "ผมเป็นคนอังกฤษ" 
ไม่เคยฟังดูน่าเวทนาเท่านี้มาก่อนเลย

5
00:00:12,680 --> 00:00:14,776
(เสียงหัวเราะ)

6
00:00:14,800 --> 00:00:17,536
ผมมาจากเกาะแห่งหนึ่ง
ที่ซึ่งเราทั้งหลายอยากจะเชื่อว่า

7
00:00:17,560 --> 00:00:20,680
มันมีความต่อเนื่องมานานเป็นพัน ๆ ปี

8
00:00:21,400 --> 00:00:24,136
เรามักจะกำหนดความเปลี่ยนแปลง
ทางประวัติศาสตร์ให้กับคนอื่น

9
00:00:24,160 --> 00:00:26,480
แต่ทำสิ่งเดียวกันนี้
กับพวกเราเองน้อยกว่ามาก

10
00:00:27,360 --> 00:00:29,816
ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องน่าตกใจมากสำหรับผม

11
00:00:29,840 --> 00:00:32,616
เมื่อผมตื่นขึ้นในเช้าวันที่ 24 มิถุนายน

12
00:00:32,640 --> 00:00:36,496
เพื่อพบว่าประเทศของผม
โหวตให้ตัวเองออกจากสหภาพยุโรป

13
00:00:36,520 --> 00:00:38,376
นายกรัฐมนตรีของประเทศผมลาออก

14
00:00:38,400 --> 00:00:40,976
แล้วสกอตแลนด์
ก็กำลังคิดจะลงประชามติอีกครั้ง

15
00:00:41,000 --> 00:00:45,840
ซึ่งอาจนำไปสู่จุดจบของสหราชอาณาจักรนี้

16
00:00:46,920 --> 00:00:49,856
ดังนั้น นี่จึงเป็นสิ่งที่น่าตกใจมากสำหรับผม

17
00:00:49,880 --> 00:00:52,160
และเป็นเรื่องที่น่าตกใจอย่างยิ่ง
สำหรับคนมากมาย

18
00:00:53,080 --> 00:00:56,536
แต่มันก็ยังเป็นบางอย่าง
ที่ในอีกสองสามวันต่อมา

19
00:00:56,560 --> 00:00:59,296
ได้สร้างความเสียหายทางการเมืองอย่างมาก

20
00:00:59,320 --> 00:01:00,776
ในประเทศของผม

21
00:01:00,800 --> 00:01:03,016
มีการเรียกร้องให้ลงประชามติเป็นครั้งที่สอง

22
00:01:03,040 --> 00:01:05,576
แทบจะเหมือนในเกมกีฬา

23
00:01:05,600 --> 00:01:08,120
ที่เราอาจขอให้ฝ่ายตรงข้ามมาแข่งกันใหม่

24
00:01:08,880 --> 00:01:11,336
ทุกคนเอาแต่โทษคนอื่น ๆ

25
00:01:11,360 --> 00:01:12,936
ประชาชนโทษนายกรัฐมนตรี

26
00:01:12,960 --> 00:01:15,136
ที่เรียกร้องให้มีการลงประชามติตั้งแต่แรก

27
00:01:15,160 --> 00:01:18,616
พวกเขาโทษผู้นำฝ่ายค้านที่ไม่สู้ให้มากพอ

28
00:01:18,640 --> 00:01:19,896
คนหนุ่มสาวต่อว่าคนแก่

29
00:01:19,920 --> 00:01:22,800
คนมีการศึกษา
โทษผู้ที่มีการศึกษาน้อยกว่า

30
00:01:23,440 --> 00:01:26,536
ความเสียหายอย่างรุนแรงนั้น
แย่เสียยิ่งกว่าเดิม

31
00:01:26,560 --> 00:01:28,656
ด้วยปัจจัยน่าเศร้าที่สุดของมันซึ่งก็คือ

32
00:01:28,680 --> 00:01:32,536
ระดับความเกลียดกลัวชาวต่างชาติ 
และการเหยียดเชื้อชาติทั่วไปในอังกฤษ

33
00:01:32,560 --> 00:01:34,816
อยู่ในระดับที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน

34
00:01:34,840 --> 00:01:36,080
ในชีวิตของผม

35
00:01:37,800 --> 00:01:42,176
ผู้คนตอนนี้พากันพูดว่า "อังกฤษ" ของเรา
จะกลายเป็น "อังกุด" ไหมเนี่ย

36
00:01:42,200 --> 00:01:44,296
หรืออย่างที่เพื่อนผมคนหนึ่งพูดไว้ว่า

37
00:01:44,320 --> 00:01:48,496
นี่เรากำลังจะกลายเป็น
คณะตลกโบราณแห่งยุค 1950

38
00:01:48,520 --> 00:01:50,536
ที่ลอยเท้งเต้ง
อยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติกหรือเปล่า

39
00:01:50,560 --> 00:01:52,640
(เสียงหัวเราะ)

40
00:01:53,840 --> 00:01:56,376
แต่คำถามของผมจริง ๆ แล้วก็คือ

41
00:01:56,400 --> 00:02:00,680
พวกเราควรจะตกใจกันขนาดนั้น
ในแบบที่เราไม่เคยเป็นมาก่อนหรือเปล่า

42
00:02:01,440 --> 00:02:03,816
มันเป็นอะไรบางอย่าง
ที่เกิดได้เพียงชั่วข้ามคืนอย่างนั้นหรือ

43
00:02:03,840 --> 00:02:08,336
หรือปัจจัยโครงสร้างที่ลึกกว่า
นำเราให้มาถึงจุดนี้

44
00:02:08,360 --> 00:02:12,936
ฉะนั้น ผมจึงขอถอยกลับออกมา
แล้วถามคำถามง่าย ๆ สองข้อ

45
00:02:12,960 --> 00:02:15,856
หนึ่ง เบร็กซิท (Brexit) เป็นตัวแทนของอะไร

46
00:02:15,880 --> 00:02:17,416
ไม่ใช่แค่สำหรับประเทศผมเท่านั้น

47
00:02:17,440 --> 00:02:20,176
แต่สำหรับพวกเราทุกคนทั่วโลก

48
00:02:20,200 --> 00:02:23,376
และสอง เราจะทำอะไรได้บ้างไหม

49
00:02:23,400 --> 00:02:25,736
เราควรจะตอบสนองต่อสิ่งนี้อย่างไร

50
00:02:25,760 --> 00:02:28,280
เอาล่ะ ประการแรก เบร็กซิท เป็นตัวแทนของอะไร

51
00:02:28,960 --> 00:02:31,200
ความเข้าใจหลังเกิดปัญหาเป็นสิ่งที่น่าทึ่ง

52
00:02:31,840 --> 00:02:35,896
เบร็กซิท สอนเราหลายอย่างเกี่ยวกับสังคมของเรา

53
00:02:35,920 --> 00:02:38,280
และสังคมทั่วโลก

54
00:02:39,400 --> 00:02:42,616
มันเน้นให้เราเห็นว่า
มันน่าอับอายจริง ๆ ที่เราไม่ได้ตระหนักสักนิด

55
00:02:42,640 --> 00:02:44,360
ว่าสังคมของเราแตกแยกกันมากขนาดไหน

56
00:02:44,840 --> 00:02:51,176
ผลการโหวตแตกแยกไปตามกลุ่มอายุ 
การศึกษา ชนชั้น และภูมิภาค

57
00:02:51,200 --> 00:02:54,096
คนหนุ่มสาวจำนวนมากไม่ได้ออกมาลงคะแนน

58
00:02:54,120 --> 00:02:56,336
แต่คนเหล่านั้นกลับต้องการให้อยู่ต่อ

59
00:02:56,360 --> 00:03:00,096
คนแก่ก็อยากจะออกจากสหภาพยุโรปกัน

60
00:03:00,120 --> 00:03:03,616
ตามภูมิภาคแล้ว ลอนดอนกับสกอตแลนด์
เป็นส่วนที่ลงคะแนน

61
00:03:03,640 --> 00:03:05,656
ให้อยู่ต่อในสหภาพยุโรปมากที่สุด

62
00:03:05,680 --> 00:03:09,800
ขณะที่ส่วนอื่น ๆ ของประเทศ 
ยังมีการแบ่งออกเป็นสองฝ่ายอย่างชัดเจน

63
00:03:11,000 --> 00:03:15,376
ความแตกแยกนั้นเป็นสิ่งที่เราต้องรับรู้
และจริงจังกับมัน

64
00:03:15,400 --> 00:03:18,256
แต่ที่ลึกซึ้งกว่านั้น 
การโหวตได้สอนบางสิ่งกับเรา

65
00:03:18,280 --> 00:03:20,616
เกี่ยวกับธรรมชาติของการเมืองในปัจจุบัน

66
00:03:20,640 --> 00:03:24,896
การเมืองเดี๋ยวนี้ไม่ได้มีแค่
ฝ่ายขวากับฝ่ายซ้ายกันแล้ว

67
00:03:24,920 --> 00:03:27,656
มันไม่ใช่แค่เรื่องภาษีกับการใช้จ่ายอีกต่อไป

68
00:03:27,680 --> 00:03:29,616
แต่เป็นเรื่องของโลกาภิวัตน์

69
00:03:29,640 --> 00:03:34,456
ความเหลื่อมล้ำทางการเมืองในปัจจุบัน
อยู่ระหว่างคนที่โอบอุ้มโลกาภิวัตน์

70
00:03:34,480 --> 00:03:37,480
และคนที่หวั่นเกรงมัน

71
00:03:38,320 --> 00:03:40,600
(เสียงปรบมือ)

72
00:03:43,680 --> 00:03:46,336
ถ้าเราดูว่า ทำไมคนเหล่านั้นถึงอยากออก

73
00:03:46,360 --> 00:03:48,896
เราเรียกพวกเขาว่า "ฝ่ายอยากออก" 
ให้ตรงข้ามกับ "ฝ่ายอยากอยู่"

74
00:03:48,920 --> 00:03:51,136
เราจะเห็นสองปัจจัยในผลสำรวจความคิดเห็น

75
00:03:51,160 --> 00:03:52,536
ที่มีความสำคัญอย่างแท้จริง

76
00:03:52,560 --> 00:03:55,896
สิ่งแรกคือการอพยพ 
และสิ่งที่สองคืออำนาจอธิปไตย

77
00:03:55,920 --> 00:04:01,376
และมันแสดงถึงความปรารถนาของผู้คน
ที่ต้องการอำนาจของพวกเขากลับคืนมา

78
00:04:01,400 --> 00:04:05,280
และความรู้สึกที่ว่านักการเมือง
ไม่ได้เป็นตัวแทนของพวกเขา

79
00:04:06,560 --> 00:04:11,936
แต่แนวคิดนั้นแสดงถึงความกลัว
และความบาดหมาง

80
00:04:11,960 --> 00:04:16,976
มันเป็นตัวแทนของการถอยหลัง
กลับไปเป็นชาตินิยมและการครองดินแดน

81
00:04:17,000 --> 00:04:19,079
ในแบบที่พวกเราหลายคนอาจปฏิเสธ

82
00:04:19,600 --> 00:04:22,816
สิ่งที่ผมอยากเสนอก็คือ 
ภาพดังกล่าวมันซับซ้อนยิ่งกว่านั้น

83
00:04:22,840 --> 00:04:24,376
บรรดานักเสรีนิยมสากล

84
00:04:24,400 --> 00:04:27,616
เช่นตัวผม และผมก็รวมตัวเอง
เอาไว้ในภาพนั้นอย่างมั่นใจ

85
00:04:27,640 --> 00:04:30,176
ต้องวาดภาพตัวเราเอาไว้ในภาพนั้น

86
00:04:30,200 --> 00:04:34,280
เพื่อที่จะเข้าใจว่าเรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร

87
00:04:35,200 --> 00:04:38,296
เมื่อเราดูรูปแบบผลการโหวต
ทั่วทั้งสหราชอาณาจักร

88
00:04:38,320 --> 00:04:40,520
เราสามารถเห็นการแบ่งแยกได้อย่างชัดเจน

89
00:04:41,240 --> 00:04:43,576
พื้นที่สีฟ้าแสดงถึงการโหวตให้อยู่

90
00:04:43,600 --> 00:04:45,696
และพื้นที่สีแดงแสดงการโหวตให้ออก

91
00:04:45,720 --> 00:04:46,976
เมื่อผมมองดู

92
00:04:47,000 --> 00:04:50,856
สิ่งที่โดยส่วนตัวแล้วทำให้ผมอึ้ง
ก็คือผมได้ใช้เวลาเพียงเล็กน้อยในชีวิตผม

93
00:04:50,880 --> 00:04:54,096
อาศัยอยู่ในพื้นที่สีแดงหลายแห่ง

94
00:04:54,120 --> 00:04:59,256
ผมเข้าใจได้ทันที เมื่อดูพื้นที่หลัก 
50 อันดับแรกในสหราชอาณาจักร

95
00:04:59,280 --> 00:05:01,136
ที่มีคนโหวตให้ออกกันมากที่สุด

96
00:05:01,160 --> 00:05:06,560
เป็นพื้นที่ที่ผมเคยใช้ชีวิตรวมแล้วทั้งหมดสี่วัน

97
00:05:07,560 --> 00:05:09,056
สถานที่บางแห่งเหล่านั้น

98
00:05:09,080 --> 00:05:12,656
ผมไม่รู้จักชื่อเขตด้วยซ้ำ

99
00:05:12,680 --> 00:05:14,536
สำหรับผมมันเป็นสิ่งที่น่าตกใจมาก

100
00:05:14,560 --> 00:05:16,616
และมันบ่งบอกว่าผู้คนเช่นเดียวกับผม

101
00:05:16,640 --> 00:05:20,736
ที่คิดว่าตัวเองเป็นคนรู้กว้าง เปิดเผย 
และใจกว้าง

102
00:05:20,760 --> 00:05:23,456
อาจไม่รู้จักประเทศและสังคมของเราเอง

103
00:05:23,480 --> 00:05:26,096
ได้ใกล้เคียงเท่ากับที่เราอยากจะเชื่อ

104
00:05:26,120 --> 00:05:29,000
(เสียงปรบมือ)

105
00:05:36,200 --> 00:05:39,976
และความท้าทายที่ตามมาก็คือ
เราต้องหาวิธีใหม่

106
00:05:40,000 --> 00:05:43,096
ในการบอกเล่าเรื่องโลกาภิวัตน์
ให้กับคนเหล่านั้นรู้

107
00:05:43,120 --> 00:05:47,496
เพื่อที่จะรับรู้ว่าสำหรับคนเหล่านั้น
ที่อาจไม่เคยเรียนมหาวิทยาลัย

108
00:05:47,520 --> 00:05:49,936
ที่อาจไม่ได้เติบโตมากับอินเทอร์เน็ต

109
00:05:49,960 --> 00:05:51,976
ที่ไม่เคยมีโอกาสได้เดินทางท่องเที่ยว

110
00:05:52,000 --> 00:05:55,856
พวกเขาอาจไม่คล้อยตาม
ในเรื่องที่เราคิดว่าน่าสนใจ

111
00:05:55,880 --> 00:05:58,080
ในฟองสบู่เสรีส่วนใหญ่ของพวกเรา

112
00:05:58,520 --> 00:06:01,040
(เสียงปรบมือ)

113
00:06:03,880 --> 00:06:07,496
นั่นหมายถึงเราต้องเอื้อมออกไป
ให้กว้างกว่านี้และทำความเข้าใจ

114
00:06:07,520 --> 00:06:13,536
ในการโหวตให้ออก เสียงส่วนน้อยได้กระพือ
แนวคิดการเมืองเรื่องความกลัวและความเกลียดชัง

115
00:06:13,560 --> 00:06:16,056
แต่งเรื่องโกหกและสร้างความหวาดระแวงไปทั่ว

116
00:06:16,080 --> 00:06:19,016
อย่างเช่นความคิดที่ว่าการโหวตออกจากยุโรป

117
00:06:19,040 --> 00:06:23,176
อาจลดจำนวนผู้อพยพและผู้ขอลี้ภัย
ที่เข้ามายังยุโรปได้

118
00:06:23,200 --> 00:06:26,456
ทั้ง ๆ ที่การโหวตให้ออกนั้น
ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลยกับการย้ายถิ่นฐาน

119
00:06:26,480 --> 00:06:28,440
จากภายนอกสหภาพยุโรป

120
00:06:29,120 --> 00:06:32,656
แต่จากเสียงส่วนใหญ่อย่างมีนัยสำคัญ
ของกลุ่มผู้โหวตให้ออก

121
00:06:32,680 --> 00:06:36,336
ความกังวลของพวกเขาคือผิดหวัง
ต่อแนวทางการเมืองที่เป็นอยู่

122
00:06:36,360 --> 00:06:38,536
นี่เป็นการโหวตคัดค้านสำหรับใครหลาย ๆ คน

123
00:06:38,560 --> 00:06:41,016
เป็นการแสดงความรู้สึกว่า
ไม่มีใครเป็นตัวแทนของพวกเขาเลย

124
00:06:41,040 --> 00:06:44,456
ว่าพวกเขาไม่อาจหาพรรคการเมือง
ที่เป็นกระบอกเสียงแทนพวกเขาได้

125
00:06:44,480 --> 00:06:47,720
ดังนั้นพวกเขาจึงปฏิเสธ
แนวทางการเมืองที่เป็นอยู่

126
00:06:49,440 --> 00:06:54,496
สิ่งนี้เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ทั่วทั้งยุโรป
และส่วนมากในโลกเสรีประชาธิปไตย

127
00:06:54,520 --> 00:06:59,416
เราได้เห็นมันในเหตุการณ์ความนิยม
ต่อโดนัลด์ทรัมพ์ในสหรัฐ ฯ ที่เพิ่มสูงขึ้น

128
00:06:59,440 --> 00:07:03,496
ในความนิยมที่เพิ่มขึ้นของลัทธิชาตินิยม
ของวิคเตอร์ ออร์แบนในฮังการี

129
00:07:03,520 --> 00:07:08,216
ในความนิยมที่เพิ่มขึ้น
ในตัวของ มารี เลอ แปน ในฝรั่งเศส

130
00:07:08,240 --> 00:07:12,120
อสุรกายแห่ง เบร็กซิท มีอยู่ทุกที่ในสังคมเรา

131
00:07:13,080 --> 00:07:16,096
ดังนั้นคำถามที่ผมคิดว่าเราต้องถามกัน
ก็คือคำถามที่สองของผม

132
00:07:16,120 --> 00:07:18,640
ซึ่งก็คือ พวกเราควรจะร่วมกัน
ตอบสนองอย่างไรต่อสิ่งนี้

133
00:07:19,280 --> 00:07:25,256
สำหรับเราทุกคนที่ใส่ใจในเรื่อง
การสร้างสังคมเสรีที่เปิดกว้างและใจกว้าง

134
00:07:25,280 --> 00:07:27,936
เราต้องการทัศนวิสัยใหม่อย่างเร่งด่วน

135
00:07:27,960 --> 00:07:31,656
ทัศนวิสัยแห่งโลกาภิวัตน์ที่ใจกว้างและ
มีความเป็นองค์รวมสากลมากกว่าเดิม

136
00:07:31,680 --> 00:07:35,480
ที่จะพาผู้คนไปกับเรามากกว่าทิ้งไว้เบื้องหลัง

137
00:07:36,640 --> 00:07:38,576
ทัศนวิสัยแห่งโลกาภิวัตน์นั้น

138
00:07:38,600 --> 00:07:43,416
คือทัศนวิสัยที่ต้องเริ่มด้วยการเข้าใจ
ถึงผลประโยชน์เชิงบวกของโลกาภิวัตน์

139
00:07:43,440 --> 00:07:46,016
ความเห็นที่ตรงกันในบรรดานักเศรษฐศาสตร์

140
00:07:46,040 --> 00:07:48,816
ก็คือการค้าเสรี การเคลื่อนย้ายเงินทุน

141
00:07:48,840 --> 00:07:50,776
การเคลื่อนย้ายของประชาชนข้ามพรมแดน

142
00:07:50,800 --> 00:07:53,536
จะเป็นประโยชน์ต่อทุกคนโดยรวม

143
00:07:53,560 --> 00:07:56,256
ความเห็นที่ตรงกันของบรรดานักวิชาการ
ด้านความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ

144
00:07:56,280 --> 00:07:58,896
คือโลกาภิวัตน์นั้น
จะนำไปสู่การพึ่งพากันและกัน

145
00:07:58,920 --> 00:08:01,856
ซึ่งจะนำมาซึ่งการร่วมมือกันและสันติภาพ

146
00:08:01,880 --> 00:08:06,336
แต่โลกาภิวัตน์ยังมีผล
ในเรื่องการจัดสรรปันส่วนใหม่

147
00:08:06,360 --> 00:08:09,096
มันสร้างผู้ชนะและผู้แพ้

148
00:08:09,120 --> 00:08:11,256
ยกตัวอย่างเช่น การอพยพ

149
00:08:11,280 --> 00:08:14,936
เรารู้ว่าการอพยพเป็นผลดีต่อเศรษฐกิจโดยรวม

150
00:08:14,960 --> 00:08:17,480
ภายใต้สถานการณ์ส่วนใหญ่เกือบทั้งหมด

151
00:08:18,360 --> 00:08:21,136
แต่เรายังต้องระวังให้มาก

152
00:08:21,160 --> 00:08:24,216
ว่ามันจะมีผลต่าง ๆ ตามมา

153
00:08:24,240 --> 00:08:27,696
ที่สำคัญก็คือ การอพยพของแรงงานไร้ฝีมือ

154
00:08:27,720 --> 00:08:32,135
อาจนำไปสู่การลดค่าแรง
ของคนยากจนที่สุดในสังคมเรา

155
00:08:32,159 --> 00:08:34,296
และยังสร้างแรงกดดันในเรื่องราคาที่อยู่อาศัย

156
00:08:34,320 --> 00:08:36,856
นั่นไม่ได้ลดความสำคัญต่อข้อเท็จจริงที่ว่า
มันส่งผลดีลงไปแต่อย่างใด

157
00:08:36,880 --> 00:08:39,775
แต่หมายความว่า เราจะต้องแบ่งผลประโยชน์
ให้กับคนจำนวนมากขึ้น

158
00:08:39,799 --> 00:08:41,080
และยอมรับในตัวพวกเขา

159
00:08:43,200 --> 00:08:48,096
ปี ค.ศ. 2002 อดีตเลขาธิการสหประชาชาติ 
นายโคฟี อันนัน

160
00:08:48,120 --> 00:08:51,016
ได้กล่าวในปาฐกถาที่มหาวิทยาลัยเยล

161
00:08:51,040 --> 00:08:55,016
และหัวข้อในการปาฐกถานั้นก็เกี่ยวข้องกับ
โลกาภิวัตน์ในแบบครอบคลุม

162
00:08:55,040 --> 00:08:58,096
นั่นเป็นปาฐกถาที่เขาได้บัญญัติคำดังกล่าว

163
00:08:58,120 --> 00:09:00,896
และเขาได้กล่าวเอาไว้ แล้วผมก็ถอดความได้ว่า

164
00:09:00,920 --> 00:09:06,256
"เรือนกระจกแห่งโลกาภิวัตน์
ควรจะเปิดกว้างสำหรับทุกคน

165
00:09:06,280 --> 00:09:08,840
หากต้องการคงไว้ซึ่งความมั่นคง

166
00:09:09,280 --> 00:09:12,536
ความดื้อรั้นและความโง่เขลา

167
00:09:12,560 --> 00:09:19,136
คือโฉมหน้าที่น่าชังของการกีดกัน
และเป็นปฏิปักษ์ต่อโลกาภิวัตน์

168
00:09:19,160 --> 00:09:24,336
แนวคิดเรื่องโลกาภิวัตน์แบบครอบคลุม
ได้รับการฟื้นฟูขึ้นในช่วงสั้น ๆ ในปี ค.ศ. 2008

169
00:09:24,360 --> 00:09:26,936
ในการประชุมเพื่อความก้าวหน้าธรรมาภิบาล

170
00:09:26,960 --> 00:09:30,400
ที่มีผู้นำจากประเทศยุโรปมากมายเข้าร่วมประชุม

171
00:09:31,160 --> 00:09:35,136
แต่ท่ามกลางข้อจำกัดและวิกฤติการเงิน 
ในปี ค.ศ. 2008

172
00:09:35,160 --> 00:09:38,256
แนวคิดนี้จึงหายไปจนแทบไม่เหลือร่องรอย

173
00:09:38,280 --> 00:09:42,736
โลกาภิวัตน์ถูกใช้เพื่อสนับสนุนวาระเสรีนิยมใหม่

174
00:09:42,760 --> 00:09:45,696
มันถูกทำให้เข้าใจว่า
มันเป็นส่วนหนึ่งของวาระชนชั้นนำ

175
00:09:45,720 --> 00:09:48,296
แทนที่จะเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อทุกคน

176
00:09:48,320 --> 00:09:51,936
และมันจะต้องถูกนำกลับมาใหม่
ให้มีพื้นฐานที่ครอบคลุมมากกว่าเดิม

177
00:09:51,960 --> 00:09:53,160
มากกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

178
00:09:53,720 --> 00:09:57,456
ฉะนั้นคำถามก็คือ
เราจะบรรลุเป้าหมายนั้นได้อย่างไร

179
00:09:57,480 --> 00:10:02,216
เราจะสร้างสมดุลได้อย่างไร
ระหว่างความกลัวและความบาดหมาง

180
00:10:02,240 --> 00:10:05,656
กับการปฎิเสธอย่างรุนแรง
ที่เกิดขึ้นในขณะเดียวกัน

181
00:10:05,680 --> 00:10:09,456
ที่จะยอมจำนนให้กับความกลัว
ต่อชาวต่างชาติและลัทธิชาตินิยม

182
00:10:09,480 --> 00:10:11,616
นั่นเป็นคำถามสำหรับเราทุกคน

183
00:10:11,640 --> 00:10:13,456
และในฐานะนักสังคมศาสตร์ ผมคิดว่า

184
00:10:13,480 --> 00:10:16,280
สังคมศาสตร์นั้นได้เสนอจุดเริ่มต้นเอาไว้ให้

185
00:10:17,000 --> 00:10:22,216
การปฏิรูปของเรานั้นควรที่จะเกี่ยวข้องกับ
ทั้งแนวคิดและการเปลี่ยนแปลงทางวัตถุ

186
00:10:22,240 --> 00:10:25,856
และผมอยากจะให้แนวคิดทั้งสี่กับคุณ
เป็นจุดเริ่มต้น

187
00:10:25,880 --> 00:10:30,416
แนวคิดแรกเกี่ยวข้องกับ
แนวคิดการศึกษาของพลเมือง

188
00:10:30,440 --> 00:10:32,216
สิ่งที่เห็นได้ชัดจาก เบร็กซิท ก็คือ

189
00:10:32,240 --> 00:10:36,296
ช่องว่างระหว่างความเข้าใจของประชาชน
กับความเป็นจริง

190
00:10:36,320 --> 00:10:40,016
มีการชี้ให้เราเห็นว่าเราได้เคลื่อนเข้าสู่
สังคมหลังข้อเท็จจริง

191
00:10:40,040 --> 00:10:42,696
ที่ซึ่งหลักฐานและความจริงนั้น
ไม่ได้เป็นสิ่งสำคัญอีกต่อไป

192
00:10:42,720 --> 00:10:46,816
และคำโกหกก็มีฐานะเท่า ๆ กัน
กับความชัดเจนของหลักฐาน

193
00:10:46,840 --> 00:10:48,096
แล้วพวกเราจะ --

194
00:10:48,120 --> 00:10:50,816
(เสียงปรบมือ)

195
00:10:50,840 --> 00:10:56,016
สร้างความเชื่อถือให้ความจริงกับหลักฐาน
ขึ้นใหม่ในโลกเสรีประชาธิปไตยได้อย่างไร

196
00:10:56,040 --> 00:10:57,976
มันต้องเริ่มต้นด้วยการศึกษา

197
00:10:58,000 --> 00:11:01,320
แต่มันต้องเริ่มจากการยอมรับว่า
มันมีช่องว่างความเหลื่อมล้ำที่ใหญ่มาก

198
00:11:02,440 --> 00:11:06,616
ในปี ค.ศ. 2014 สำนักประชาพิจารณ์
Ipsos MORI

199
00:11:06,640 --> 00:11:09,936
ได้ตีพิมพ์ผลสำรวจทัศนคติ
ต่อการอพยพย้ายถิ่น

200
00:11:09,960 --> 00:11:13,976
และมันแสดงให้เห็นว่า
เมื่อจำนวนผู้อพยพเพิ่มสูงขึ้น

201
00:11:14,000 --> 00:11:17,216
ความกังวลของประชาชน
ต่อการอพยพย้ายถิ่นก็ยิ่งเพิ่มขึ้นตามไปด้วย

202
00:11:17,240 --> 00:11:19,656
แม้ว่ามันไม่ได้จะแก้ข้อสงสัย
ให้เราได้อย่างชัดเจน

203
00:11:19,680 --> 00:11:22,816
เพราะความกังวลนี้ก็คงมากพอ ๆ กัน แต่มัน
คงไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของจำนวนมากนัก

204
00:11:22,840 --> 00:11:25,240
แต่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวทางการเมือง
และสื่อที่เกี่ยวข้องกับมันมากกว่า

205
00:11:25,800 --> 00:11:29,576
ทว่าผลสำรวจเดียวกันนี้ยังเปิดเผยถึง

206
00:11:29,600 --> 00:11:31,736
การได้รับข้อมูลอย่างไม่ถูกต้องของประชาชน

207
00:11:31,760 --> 00:11:35,496
และความเข้าใจผิด
ในเรื่องธรรมชาติของการอพยพ

208
00:11:35,520 --> 00:11:38,736
ตัวอย่างเช่น
ความเห็นเหล่านี้ในสหราชอาณาจักร

209
00:11:38,760 --> 00:11:41,496
ประชาชนเชื่อว่าระดับการขอลี้ภัย

210
00:11:41,520 --> 00:11:44,936
คิดเป็นสัดส่วนที่มากของการอพยพ
มากกว่าความเป็นจริง

211
00:11:44,960 --> 00:11:48,416
แต่พวกเขายังเชื่ออีกว่า
ระดับผู้อพยพที่มีการศึกษานั้น

212
00:11:48,440 --> 00:11:51,536
คิดเป็นสัดส่วนที่น้อยกว่า
ระดับที่แท้จริงของผู้อพยพมาก

213
00:11:51,560 --> 00:11:53,056
มากกว่าที่พวกเขาเป็นจริงๆ

214
00:11:53,080 --> 00:11:55,736
ฉะนั้นเราต้องพูดถึงเรื่องข้อมูลที่ไม่ถูกต้องนี้

215
00:11:55,760 --> 00:12:00,256
ช่องว่างระหว่างแนวคิดกับความเป็นจริง
ในแง่มุมสำคัญของโลกาภิวัตน์

216
00:12:00,280 --> 00:12:03,096
และเราจะปล่อยให้มันเป็นความรับผิด
ของโรงเรียนแต่เพียงผู้เดียวไม่ได้

217
00:12:03,120 --> 00:12:05,536
แม้ว่ามันสำคัญที่จะเริ่มให้การศึกษาเรื่องนี้
ตั้งแต่เด็ก ๆ

218
00:12:05,560 --> 00:12:08,616
มันจะต้องมาจากความร่วมมือของพลเมือง
ในแบบระยะยาว

219
00:12:08,640 --> 00:12:12,800
และการมีส่วนร่วมของประชาชน
ที่เราทุกคนสนับสนุนในฐานะกลุ่มสังคม

220
00:12:14,000 --> 00:12:16,776
ประการที่สองที่ผมคิดคือโอกาส

221
00:12:16,800 --> 00:12:21,416
คือแนวคิดที่จะสนับสนุนการปฏิสัมพันธ์ต่อกัน
ของกลุ่มสังคมที่หลากหลาย

222
00:12:21,440 --> 00:12:24,040
(เสียงปรบมือ)

223
00:12:25,760 --> 00:12:28,736
สิ่งหนึ่งที่โดดเด่นมากสำหรับผม

224
00:12:28,760 --> 00:12:31,616
เมื่อพิจารณาแนวคิดเกี่ยวกับการอพยพ
ในสหราชอาณาจักร

225
00:12:31,640 --> 00:12:34,416
ที่ตลกก็คือภูมิภาคต่าง ๆ ของประเทศผม

226
00:12:34,440 --> 00:12:36,345
ซึ่งเป็นภูมิภาค
ที่เปิดกว้างต่อผู้อพยพมากที่สุด

227
00:12:36,369 --> 00:12:39,136
มีจำนวนผู้อพยพที่สูงที่สุด

228
00:12:39,160 --> 00:12:43,496
เช่น ลอนดอนและทางตะวันออกเฉียงใต้
มีจำนวนผู้อพยพสูงสุด

229
00:12:43,520 --> 00:12:46,656
และยังเป็นพื้นที่
ที่เปิดกว้างมากที่สุดอีกด้วย

230
00:12:46,680 --> 00:12:50,296
พื้นที่ที่มีระดับการอพยพที่ต่ำสุดต่างหาก

231
00:12:50,320 --> 00:12:54,840
ที่จริง ๆ แล้วเป็นการไม่รับฟังและ
ใจแคบอย่างที่สุดต่อผู้อพยพ

232
00:12:55,400 --> 00:12:57,736
ดังนั้นเราต้องสนับสนุน
โครงการแลกเปลี่ยนต่าง ๆ

233
00:12:57,760 --> 00:13:01,216
เพื่อให้แน่ใจว่าคนรุ่นเก่า
ที่อาจจะไม่สามารถเดินทางไปไหนได้

234
00:13:01,240 --> 00:13:03,376
ได้เข้าถึงอินเทอร์เน็ต

235
00:13:03,400 --> 00:13:06,096
เราต้องสนับสนุน
ทั้งในระดับท้องถิ่นและระดับชาติ

236
00:13:06,120 --> 00:13:07,976
ในเรื่องการเคลื่อนไหวที่มากขึ้น 
การมีส่วนร่วมที่มากขึ้น

237
00:13:08,000 --> 00:13:10,696
การมีปฏิสัมพันธ์ที่มากขึ้น
กับผู้คนที่เราไม่รู้จัก

238
00:13:10,720 --> 00:13:13,640
และผู้ที่มีมุมมองในแบบที่เราอาจไม่
จำเป็นต้องเห็นพ้องต้องกับพวกเขา

239
00:13:14,880 --> 00:13:17,216
ประการที่สามที่ผมคิดมีความสำคัญมาก

240
00:13:17,240 --> 00:13:19,016
และมันเป็นพื้นฐานหลักจริง ๆ

241
00:13:19,040 --> 00:13:21,336
ซึ่งก็คือ เราจะต้องทำให้มั่นใจ
ว่าทุกคนจะได้ส่วนแบ่ง

242
00:13:21,360 --> 00:13:23,600
จากผลประโยชน์ของโลกาภิวัตน์

243
00:13:24,520 --> 00:13:29,256
ภาพภายหลัง เบร็กซิท จากนิตยสาร
ไฟแนนเชียล ไทม์ส นี้ น่าทึ่งจริง ๆ

244
00:13:29,280 --> 00:13:33,016
มันแสดงให้เห็นว่า
คนที่โหวตออกจากสหภาพยุโรปนั้น

245
00:13:33,040 --> 00:13:35,856
แท้จริงแล้วเป็นคนที่จะได้ประโยชน์
เป็นชิ้นเป็นอันที่สุด

246
00:13:35,880 --> 00:13:38,400
จากการค้าขายกับสหภาพยุโรป

247
00:13:39,080 --> 00:13:41,616
แต่ปัญหาก็คือ คนเหล่านั้นในพื้นที่เหล่านั้น

248
00:13:41,640 --> 00:13:44,296
ไม่ได้รับรู้ว่าพวกเขาเองเป็นผู้ได้ประโยชน์

249
00:13:44,320 --> 00:13:47,096
พวกเขาไม่เชื่อว่าพวกเขาจะได้เข้าถึง

250
00:13:47,120 --> 00:13:52,840
ประโยชน์สำคัญจากการเพิ่มขึ้น
ทางการค้าและการโยกย้ายทั่วโลก

251
00:13:53,800 --> 00:13:57,576
ผมพยายามหาคำตอบ
ในการแก้ไขเรื่องผู้ลี้ภัย

252
00:13:57,600 --> 00:14:00,256
และแนวคิดหนึ่งที่ผมให้เวลากับมันมาก
ในการนำเสนอมัน

253
00:14:00,280 --> 00:14:03,056
ต่อประเทศกำลังพัฒนาทั่วโลก

254
00:14:03,080 --> 00:14:06,656
ก็คือ เพื่อที่จะส่งเสริม
การหลอมรวมตัวกันของผู้ลี้ภัย

255
00:14:06,680 --> 00:14:09,016
เราจะคอยแต่เก็บเกี่ยวผลประโยชน์
จากประชากรผู้ลี้ภัยไม่ได้

256
00:14:09,040 --> 00:14:14,080
เราควรตระหนักถึงความกังวล
ของชุมชนเจ้าบ้านในท้องที่นั้น ๆ ด้วย

257
00:14:15,480 --> 00:14:16,816
แต่เมื่อพิจารณาดูแล้ว

258
00:14:16,840 --> 00:14:19,856
ข้อกำหนดนโยบายหนึ่งก็คือเราต้องจัดหา

259
00:14:19,880 --> 00:14:23,496
สวัสดิการการศึกษาและสุขภาพ
ที่มีสัดส่วนที่ดีกว่านี้

260
00:14:23,520 --> 00:14:25,296
การเข้าถึงบริการทางสังคม

261
00:14:25,320 --> 00:14:27,576
ในพื้นที่เหล่านั้นที่มีการอพยพย้ายถิ่นสูง

262
00:14:27,600 --> 00:14:30,416
เพื่อตระหนักถึงกังวล
ของประชากรท้องถิ่นนั้น ๆ

263
00:14:30,440 --> 00:14:33,096
แต่ในขณะที่เราส่งเสริมสิ่งนี้
ให้กับประเทศที่กำลังพัฒนา

264
00:14:33,120 --> 00:14:34,696
เราไม่ได้นำบทเรียนเหล่านั้น
ติดตัวกลับบ้านมาด้วย

265
00:14:34,720 --> 00:14:37,560
และไม่ได้หลอมรวมพวกมัน
เข้ากับกลุ่มสังคมของเราเอง

266
00:14:38,520 --> 00:14:41,536
ยิ่งกว่านั้น ถ้าหากเราต้องการให้มั่นใจได้ว่า

267
00:14:41,560 --> 00:14:44,896
ผู้คนจะได้ส่วนแบ่งผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ
อย่างจริงจังกันจริง ๆ

268
00:14:44,920 --> 00:14:48,576
ธุรกิจและบริษัทเรา
ต้องการแบบอย่างของโลกาภิวัตน์

269
00:14:48,600 --> 00:14:52,200
ที่รับรู้ว่าพวกเขาด้วยนั่นแหละ
ที่จะต้องรับผู้คนไปด้วยกัน

270
00:14:53,440 --> 00:14:56,496
แนวคิดประการที่สี่
และเป็นแนวคิดสุดท้ายที่ผมอยากจะผลักดัน

271
00:14:56,520 --> 00:14:59,400
คือแนวคิดที่ว่า เราต้องการการเมือง
ที่มีความรับผิดชอบมากกว่านี้

272
00:15:00,080 --> 00:15:03,216
มีหลักฐานทางสังคมศาสตร์อยู่น้อยมาก

273
00:15:03,240 --> 00:15:06,056
ที่เปรียบเทียบทัศนคติที่มีต่อโลกาภิวัตน์

274
00:15:06,080 --> 00:15:08,616
แต่จากผลสำรวจที่มีอยู่

275
00:15:08,640 --> 00:15:13,376
เราเห็นได้ว่ามีความแตกต่างมากมาย
ระหว่างประเทศต่าง ๆ

276
00:15:13,400 --> 00:15:15,696
และช่วงเวลาในประเทศเหล่านั้น

277
00:15:15,720 --> 00:15:17,096
สำหรับแนวคิดและการเปิดกว้าง

278
00:15:17,120 --> 00:15:20,816
ต่อปัญหาอย่างการอพยพและ
การโยกย้ายในแง่มุมหนึ่ง

279
00:15:20,840 --> 00:15:22,896
และการค้าเสรีในอีกแง่มุนหนึ่ง

280
00:15:22,920 --> 00:15:28,176
แต่สมมติฐานหนึ่งที่ผมคิดว่า
มันเกิดขึ้นจากการดูข้อมูลคร่าว ๆ

281
00:15:28,200 --> 00:15:34,296
ก็คือแนวคิดที่แบ่งสังคมออกเป็นขั้ว
มีความเปิดกว้างต่อโลกาภิวัตน์น้อยกว่ามาก

282
00:15:34,320 --> 00:15:37,136
เป็นสภาพสังคมที่เหมือนกับสวีเดนในอดีต

283
00:15:37,160 --> 00:15:38,576
เหมือนกับแคนาดาในทุกวันนี้

284
00:15:38,600 --> 00:15:40,416
ที่ซึ่งมีความคิดทางการเมืองเป็นกลาง

285
00:15:40,440 --> 00:15:42,496
ที่ซึ่งฝ่ายขวาและฝ่ายซ้ายมาทำงานร่วมกัน

286
00:15:42,520 --> 00:15:46,536
ที่เราส่งเสริมทัศนคติที่สนับสนุนโลกาภิวัตน์

287
00:15:46,560 --> 00:15:50,376
และสิ่งที่เราเห็นทั่วโลกในตอนนี้
ก็คือการแบ่งขั้วอันแสนเศร้า

288
00:15:50,400 --> 00:15:53,416
ความล้มเหลวในการเจรจา
ท่ามกลางการเมืองที่สุดโต่ง

289
00:15:53,440 --> 00:15:56,216
และช่องว่างในเรื่อง
พื้นฐานกลางของความเสรี

290
00:15:56,240 --> 00:16:00,056
ที่สามารถสนับสนุนการสื่อสาร
และความเข้าใจร่วมกัน

291
00:16:00,080 --> 00:16:01,696
เราอาจยังไม่บรรลุผลนั้นในวันนี้

292
00:16:01,720 --> 00:16:05,536
แต่อย่างน้อยที่สุด
เราก็ได้เรียกร้องกับนักการเมืองและสื่อ

293
00:16:05,560 --> 00:16:09,336
เพื่อทิ้งภาษาแห่งความกลัว
และเปิดใจให้กว้างต่อกันและกัน

294
00:16:09,360 --> 00:16:12,240
(เสียงปรบมือ)

295
00:16:17,800 --> 00:16:20,576
ความคิดเหล่านี้ยังไม่สมบูรณ์อย่างเต็มที่

296
00:16:20,600 --> 00:16:25,000
ส่วนหนึ่งก็เพราะมันต้องเป็นโครงการ
ที่ได้รับความร่วมมือและการมีส่วนร่วม

297
00:16:26,000 --> 00:16:28,400
ผมยังคงเป็นคนอังกฤษ

298
00:16:28,920 --> 00:16:31,080
ผมยังคงเป็นคนยุโรป

299
00:16:31,640 --> 00:16:34,640
ผมยังคงเป็นพลเมืองโลก

300
00:16:35,200 --> 00:16:37,216
สำหรับพวกเราผู้ที่เชื่อว่า

301
00:16:37,240 --> 00:16:41,336
ตัวตนของพวกเรานั้น
ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกัน

302
00:16:41,360 --> 00:16:44,376
พวกเราต้องทำงานร่วมกัน

303
00:16:44,400 --> 00:16:48,096
เพื่อให้แน่ใจว่า
โลกาภิวัตน์จะนำพาเราไปด้วยกัน

304
00:16:48,120 --> 00:16:50,336
และไม่ปล่อยผู้คนทิ้งไว้ให้อยู่เบื้องหลัง

305
00:16:50,360 --> 00:16:55,936
เมื่อนั้นแหละ เราจึงจะเชื่อมประชาธิปไตย
กับโลกาภิวัตน์ได้อย่างแท้จริง

306
00:16:55,960 --> 00:16:57,176
ขอบคุณครับ

307
00:16:57,200 --> 00:17:09,480
(เสียงปรบมือ)