(Gong sesi) Öfkemizi nasıl bırakabiliriz? Sevgili Thay Oprah dergisi soruyor: Öfkemizi nasıl bırakabiliriz ? ister aile üyelerine karşı ya da geçmişte bizi haksızlığa uğratmış birisine yönelmiş olan öfkeyi Öfkenin bizi tüketmesine izin vermek kolaydır. Onun yanından geçip hayatlarımıza nasıl devam edebiliriz? Bu affetmeye ve unutmaya benzer bir şey değildir, sadece içimizde tuttuğumuz öfkeyi bırakmaktır. Oprah dergisi aile üyelerine karşı duyduğumuz öfkeden bahsediyor ya da geçmişte bize haksızlık etmiş olan birine O öfkeyi dönüştürmek, o öfkeyi bırakmak için yapabileceğimiz bir şey var mı diye bilmek istiyorlar. Ve affetmek yetersiz görünüyor. Bu çok önemli bir soru. Öfke yükselmeye başlamak üzereyken yaptığımız ilk şey nefesimize dönmek ve an a dönerek nefes almak. Çünkü öfke bir fırtına gibidir. Onun... Belirtileri var. Eğer öfkenin yükseldiğini hissediyorsan, şuradan aşağıdan, bilincimizin derinliklerinden yükseliyor. Fırtına kopmak üzere olduğunda, bunu biliriz. Fırtınanın işaretlerini hissederiz. O yüzden fırtınaya karşı koyabilmek, fırtına ile baş edebilmek için hazırlanmalıyız. O yüzden öfke yükselmek üzereyken... Yükselmesi iki ya da üç saniye alabilir. Bu zaman diliminde nefesimize dönebilir ve nefes alabiliriz. Ve benliğimizi öfkeye odaklamak yerine zihnimizi nefesimize odaklarız. Öfkeden korkmayız, çünkü öfkemizi idare etmeyi biliriz. Ve öfkeyi idare etmek için öncelikle nefes almamız ve nefes alışımıza dikkatimizi odaklamamız gerekir. Dikkatimizi nefes alışımıza odakladığımızda zihnimizi evine, bedenimize getiririz, tam anlamıyla oradayız. Kendimize bakacak kadar güçlüyüz. Sonra da öfkemizin kaynağı olduğunu düşündüğümüz kişiye bakabiliriz. O kişi ailemizin bir üyesi midir? Ya da o kişi... bize çok haksızlık etmiş olan biri mi? Böyle bir nefesin an da olması ile diğer kişiye bakabilir ve görebiliriz. Gördüğümüz o kişinin içinde acı çekme olduğu dur. O kişi mutlu değil. O kişinin içinde şiddet var. O kişide yanlış algılamalar var. An da olarak nefes alıp ona baktığımızda bunu görebiliriz. Onun içindeki yanlış algılamayı görebiliriz. Onun içinde çektiği acıları görebiliriz. Onun içindeki şiddeti görebiliriz. Ve o kişinin şiddet gösterdiğinde ve iyi olmayan şeyler söylediğinde güzel olmadığını görebiliriz. O şekilde bakarken, aynı zamanda bizim böyle olmak istemediğimizi görürüz. Biz öfke ve şiddetin mağduru olmak istemiyoruz. Biz yalnızca bir çiçek olmayı istiyoruz. Bu yüzden ona bakarken, acı çekmeyi, güzelliğin eksikliğini görürüz. Ve kendimize baktığımızda, öyle olmak istemediğimizi biliriz. Öfke ve yanlış algılamaların etkisinde olmak istemiyoruz. Biz bir çiçek olmak istiyoruz, taze. O tek an da olan nefes alma bile bize şeyleri daha net görmemize yardımcı olabilir. Ve şeyleri net gördüğünde... öfke seni ele geçiremez ve o kişinin daha az acı çekmesine yardım etmek için o kişiye güzel bir şey söylemek veya yapmak istersin. Bu kendi içinde şefkat yaratabildiğin anlamına gelir. Şefkat bizde hemen acı çekmeyi durdurabilen bir enerji türüdür. Şefkat barış ve huzurun bal özüdür. O kişideki acı çekmeyi gördüğün zaman şefkat doğar ve ona yardım etmek istersin. Her birimiz bunu yapacak kapasiteye sahip. Farz edelim ki...diğer kişinin bizden hoşlanmadığını düşünürüz, diğer kişinin bize zarar vermeye çalıştığını. Bu yanlış bir algılama olabilir. Sana zarar vermeye niyeti olmayabilir, ama sen yine de öyle düşünürsün. Ama bu yanlış algılamaya sahip olursan, öfkelenirsin. O kişiyi cezalandırmak istersin. O sana zarar vermeden sen ona zarar vermek istersin. Bu yüzden bir yanlış algılama kişiyi şiddetli, öfkeli yapabilir. Bir yanlış algılama öfke ve korku getirebilir. Bu durum bir çok terörist için geçerlidir. Onların bir çok yanlış algılamaları vardır. Başka insanların onları bir din, bir yaşam tarzı, bir kültür, bir ulus olarak yok etmeye çalıştıklarına inanıyorlar Ancak gerçek şu ki kimsenin öyle bir niyeti yok. O yüzden birinin seni bir din, bir kültür, bir medeniyet olarak öldürmeye, yok etmeye çalıştığına inanıyorsan ona çok kızarsın. Ve onlar seni yok etmeden sen onları yok etmek istersin. Bu durum bir çok terörist için geçerlidir. Teröristlere bu şekilde bakarsan, onun yanlış algılamalarının kurbanı olduğunu hissedersin, o şiddet ve öfkenin kurbanı. Artık onu cezalandırmak ya da öldürmek istemiyorsun. Onda bulunan yanlış algılamayı kaldırmaya yardım etmek için bir şey yapmak istersin. Ve şefkatli dinleme ya da sevgi dolu konuşma gibi bunu yapmanın yolları var. Bunlar kişinin yanlış algılamalarını kaldırmasına yardımcı olabilir. Ve terörle baş etmenin en iyi yolu bu dur. Terörü bombalarla ve silahlara kaldıramazsın. Onu sevgi dolu konuşma ve derinlemesine dinleme ile kaldırmak zorundasın, yanlış algılamalarını kaldırmalarına yardımcı olmak için. Bu yüzden nefes alıp derinlemesine bakman gerekiyor, diğer kişinin yanlış algılama, şiddet veya acı çekmenin mağduru olduğunu görmek için. Bu şefkatinin yükselmesini sağlar. Ve şefkat yükseldiğinde, öfke dönüşür, öfke silinir. Ve acı çekmezsin. Onun yerine o kişiye yardım etmek istersin, ister ailenin bir üyesi ya da sana acı çektirmiş olan biri olsun, sebebi onun yanlış algılaması ve acı çekmesidir. Ve bir kaç gün içinde bunu uygulayabiliriz. Oturarak veya yalnız yürüyerek, bize acı çektirmiş olan kişi hakkında düşünebiliriz. Ve derinlemesine bakarak onun acı çektiğini, sahip olduğu yanlış algılamayı görebiliriz. Ve bunu gördükten sonra, geri dönüp o kişiye yardım etme isteği seni harekete geçirir bu tür yanlış algılamaları, şiddet ve öfkeyi kaldırmayı, o kişinin daha az acı çekmesi için. Ve eğer böyle bir niyetin var ise bu kalbinde şefkatin doğmuş olduğu anlamına gelir. Şefkat orada ise öfke gitmiştir. Benim Oprah dergisine ve Oprah dergisi okuyucularına sorum şu. Bu sizce yeterince iyi mi? (Kalabalık gülüyor) Soruyu sorduğun için teşekkür ederim. (Gong sesi)