(Gong sesi)
Öfkemizi nasıl bırakabiliriz?
Sevgili Thay Oprah dergisi soruyor:
Öfkemizi nasıl bırakabiliriz ?
ister aile üyelerine karşı
ya da geçmişte bizi haksızlığa
uğratmış birisine yönelmiş olan öfkeyi
Öfkenin bizi tüketmesine izin vermek kolaydır.
Onun yanından geçip
hayatlarımıza nasıl devam edebiliriz?
Bu affetmeye ve unutmaya benzer bir şey değildir,
sadece içimizde tuttuğumuz öfkeyi bırakmaktır.
Oprah dergisi aile üyelerine karşı
duyduğumuz öfkeden bahsediyor
ya da geçmişte bize haksızlık etmiş olan birine
O öfkeyi dönüştürmek,
o öfkeyi bırakmak için
yapabileceğimiz bir şey var mı
diye bilmek istiyorlar.
Ve affetmek yetersiz görünüyor.
Bu çok önemli bir soru.
Öfke yükselmeye başlamak üzereyken
yaptığımız ilk şey
nefesimize dönmek
ve an a dönerek nefes almak.
Çünkü öfke bir fırtına gibidir.
Onun...
Belirtileri var.
Eğer öfkenin yükseldiğini hissediyorsan,
şuradan aşağıdan, bilincimizin
derinliklerinden yükseliyor.
Fırtına kopmak üzere olduğunda,
bunu biliriz.
Fırtınanın işaretlerini hissederiz.
O yüzden fırtınaya karşı koyabilmek,
fırtına ile baş edebilmek için hazırlanmalıyız.
O yüzden öfke yükselmek üzereyken...
Yükselmesi
iki ya da üç saniye alabilir.
Bu zaman diliminde nefesimize dönebilir
ve nefes alabiliriz.
Ve benliğimizi öfkeye odaklamak yerine
zihnimizi nefesimize odaklarız.
Öfkeden korkmayız,
çünkü öfkemizi idare etmeyi biliriz.
Ve öfkeyi idare etmek için
öncelikle nefes almamız
ve nefes alışımıza dikkatimizi odaklamamız gerekir.
Dikkatimizi nefes alışımıza
odakladığımızda
zihnimizi evine, bedenimize getiririz,
tam anlamıyla oradayız.
Kendimize bakacak kadar güçlüyüz.
Sonra da öfkemizin kaynağı olduğunu
düşündüğümüz kişiye bakabiliriz.
O kişi ailemizin bir üyesi midir?
Ya da o kişi... bize çok haksızlık etmiş
olan biri mi?
Böyle bir nefesin an da olması ile
diğer kişiye bakabilir ve görebiliriz.
Gördüğümüz
o kişinin içinde acı çekme olduğu dur.
O kişi mutlu değil.
O kişinin içinde
şiddet var.
O kişide
yanlış algılamalar var.
An da olarak nefes alıp
ona baktığımızda bunu görebiliriz.
Onun içindeki yanlış algılamayı görebiliriz.
Onun içinde çektiği acıları görebiliriz.
Onun içindeki şiddeti görebiliriz.
Ve o kişinin şiddet gösterdiğinde
ve iyi olmayan şeyler söylediğinde
güzel olmadığını görebiliriz.
O şekilde bakarken, aynı zamanda
bizim böyle olmak istemediğimizi görürüz.
Biz öfke ve şiddetin
mağduru olmak istemiyoruz.
Biz yalnızca bir çiçek olmayı istiyoruz.
Bu yüzden ona bakarken,
acı çekmeyi,
güzelliğin eksikliğini görürüz.
Ve kendimize baktığımızda, öyle olmak
istemediğimizi biliriz.
Öfke ve yanlış algılamaların
etkisinde olmak istemiyoruz.
Biz bir çiçek olmak istiyoruz, taze.
O tek an da olan nefes alma bile
bize şeyleri daha net görmemize yardımcı olabilir.
Ve şeyleri net gördüğünde...
öfke seni ele geçiremez
ve o kişinin daha az acı çekmesine yardım etmek
için o kişiye güzel bir şey söylemek veya yapmak istersin.
Bu kendi içinde şefkat yaratabildiğin
anlamına gelir.
Şefkat bizde hemen acı çekmeyi durdurabilen
bir enerji türüdür.
Şefkat barış ve huzurun bal özüdür.
O kişideki acı çekmeyi
gördüğün zaman şefkat doğar
ve ona yardım etmek istersin.
Her birimiz bunu yapacak kapasiteye sahip.
Farz edelim ki...diğer kişinin
bizden hoşlanmadığını düşünürüz,
diğer kişinin bize zarar vermeye çalıştığını.
Bu yanlış bir algılama olabilir.
Sana zarar vermeye niyeti olmayabilir,
ama sen yine de öyle düşünürsün.
Ama bu yanlış algılamaya sahip olursan,
öfkelenirsin.
O kişiyi cezalandırmak istersin.
O sana zarar vermeden
sen ona zarar vermek istersin.
Bu yüzden bir yanlış algılama
kişiyi şiddetli, öfkeli yapabilir.
Bir yanlış algılama
öfke ve korku getirebilir.
Bu durum bir çok terörist için geçerlidir.
Onların bir çok yanlış algılamaları vardır.
Başka insanların onları
bir din, bir yaşam tarzı,
bir kültür, bir ulus olarak
yok etmeye çalıştıklarına inanıyorlar
Ancak gerçek şu ki kimsenin
öyle bir niyeti yok.
O yüzden birinin seni bir din,
bir kültür, bir medeniyet olarak
öldürmeye, yok etmeye çalıştığına inanıyorsan
ona çok kızarsın.
Ve onlar seni yok etmeden
sen onları yok etmek istersin.
Bu durum bir çok terörist için geçerlidir.
Teröristlere bu şekilde bakarsan,
onun yanlış algılamalarının kurbanı olduğunu
hissedersin,
o şiddet ve öfkenin kurbanı.
Artık onu cezalandırmak
ya da öldürmek istemiyorsun.
Onda bulunan yanlış algılamayı kaldırmaya yardım
etmek için bir şey yapmak istersin.
Ve şefkatli dinleme ya da sevgi dolu konuşma gibi
bunu yapmanın yolları var.
Bunlar kişinin yanlış algılamalarını
kaldırmasına yardımcı olabilir.
Ve terörle baş etmenin en iyi yolu bu dur.
Terörü bombalarla ve silahlara
kaldıramazsın.
Onu sevgi dolu konuşma ve derinlemesine dinleme
ile kaldırmak zorundasın,
yanlış algılamalarını kaldırmalarına yardımcı olmak için.
Bu yüzden nefes alıp
derinlemesine bakman gerekiyor,
diğer kişinin yanlış algılama, şiddet veya acı çekmenin
mağduru olduğunu görmek için.
Bu şefkatinin yükselmesini sağlar.
Ve şefkat yükseldiğinde,
öfke dönüşür, öfke silinir.
Ve acı çekmezsin.
Onun yerine o kişiye yardım etmek istersin,
ister ailenin bir üyesi ya da sana acı çektirmiş olan
biri olsun,
sebebi onun yanlış algılaması ve acı çekmesidir.
Ve bir kaç gün içinde bunu uygulayabiliriz.
Oturarak veya yalnız yürüyerek, bize
acı çektirmiş olan kişi hakkında düşünebiliriz.
Ve derinlemesine bakarak onun
acı çektiğini, sahip olduğu yanlış algılamayı görebiliriz.
Ve bunu gördükten sonra,
geri dönüp o kişiye yardım etme isteği
seni harekete geçirir
bu tür yanlış algılamaları, şiddet ve öfkeyi
kaldırmayı,
o kişinin daha az acı çekmesi için.
Ve eğer böyle bir niyetin var ise bu
kalbinde şefkatin doğmuş olduğu anlamına gelir.
Şefkat orada ise
öfke gitmiştir.
Benim Oprah dergisine ve Oprah dergisi okuyucularına
sorum şu.
Bu sizce yeterince iyi mi?
(Kalabalık gülüyor)
Soruyu sorduğun için teşekkür ederim.
(Gong sesi)