(زنگ) تای عزیز، مجلهٔ Oprah میپرسد: «چطور میتوانیم از خشم رهایی یابیم» «چه هنگامی که از طرف خانواده باشد» «یا اینکه از طرف کسی که در گذشته به ما بدی کرده است؟» «ما به سادگی تحت تأثیر خشم قرار میگیریم.» «چطور میتوانیم گذشت کنیم و به زندگیمان ادامه دهیم؟» این مثل بخشش یا فراموش کردن نیست،» «بلکه مثل گذشتن از خشمی است که در خود نگه داشتهایم.» مجلهٔ Oprah در مورد خشم در ارتباط با افراد خانواده میگوید یا کسی که در گذشته به ما بدی کرده است. و میخواهند بدانند آیا ما میتوانیم کاری کنیم که آن خشم را به عامل دیگری تبدیل، و یا رهایش کنیم. و بخشش به نظر کافی نمیرسد. این پرسش بسیار مهمی است. فکر کنم وقتی خشم بر ما غلبه میکند اولین کاری که میتوانیم بکنیم این است که به تنفسمان توجه کرده و با حضور ذهن و تمرکز، نفس بکشیم. چون که خشم مانند یک طوفان است. خشم شاملِ... علائمی و اثراتی دارد. اگر حس میکنید که خشم دارد نمایان میشود، از عمق وجود و ضمیر خودآگاهمان برمیآید. بنابراین وقتی طوفان آغاز میشود، ما متوجه آن میشویم. علائم آن طوفان را حس میکنیم. پس باید برای مقایله با آن طوفان خود را آماده کنیم. پس وقتی خشم در حال نمایان شدن است... ممکن است دو یا سه ثانیه طول بکشد که خود را نشان دهد. بنابراین در آن فاصلهٔ زمانی میتوانیم به تنفس کردن تمرکز کنیم و نفس بکشیم. و بجای تمرکز روی خشم، ذهنمان را روی تنفسمان متمرکز کنیم. دیگر از خشممان نمیترسیم، چون میدانیم چطور با آن کنار بیاییم. و برای اینکه با خشممان کنار بیاییم لازم است که اول نفس بکشیم و ذهنمان را روی دممان متمرکز کنیم. وقتی توجهمان را روی دم متمرکز میکنیم فکرمان را به منزل بازمیگردانیم، ما واقعاً آنجا خواهیم بود. به اندازهٔ کافی قدرتمند خواهیم بود که از خود مراقبت کنیم. و بعد به آن فردی که فکر میکنیم از او خشمگین هستیم نگاه میکنیم. چه آن فرد یکی از اعضای خانوادهمان باشد، یا اینکه آن فرد... کسی است که به ما خیلی ظلم کرده است. با آن نوع حضور ذهن روی تنفس میتوانیم به فرد مقابل نگاه کنیم و ببینیم. و چیزی که میبینیم این است که در او درد وجود دارد. اینکه آن فرد خوشحال نیست. آن فرد در درون خود خشونت دارد. آن فرد در درون خود برداشتهای اشتباه دارد. و با تنفس و حضور ذهن میتوانیم آن را ببینیم. میتوانیم برداشت غلط را در او ببینیم. میتوانیم رنج را در او ببینیم. میتوانیم خشونت را در او ببینیم. و میتوانیم ببینیم که آن فرد زیبا نیست. وقتی او با خشونت رفتار میکند و حرفهایی میزند که از روی مهربانی نیست. و در آن لحظه و با آن دید، میبینیم که ما نمیخواهیم آنطور باشیم. نمیخواهیم قربانی خشم و ستیز باشیم. بلکه فقط میخواهیم یک گل باشیم. بنابراین با نظر به او، رنج را میبینیم، کمبود زیبایی را میبینیم. و با نظر به خودمان، میدانیم که نمیخواهیم آنطور باشیم. نمیخواهیم در خشم و در برداشت غلط غرق شویم. میخواهیم یک گل باشیم، تازه. بنابراین آن دمِ با حضور ذهن میتواند به ما کمک کند که همه چیز را شفافتر ببینیم. و وقتی مسائل را شفاف میبینیم، خشم نمیتواند بر ما غلبه کند. و آنگاه مشتاق خواهیم بود که طوری صحبت یا عمل کنیم که به آن فرد کمک کنیم تا کمتر رنج ببرد. این به آن معنی است که شما قادر بودهاید در خود همدردی را ایجاد کنید. همدردی یک نوع انرژی است که میتواند رنج را در ما سریعاً متوقف کند. همدردی شهدِ آرامش و خوشحالی است. همدردی وقتی متولد میشود که شما درد را در فرد مقابل میبینید و میخواهید به او کمک کنید. و همهٔ ما قادر به این کار هستیم. تصور کنید... ما بر این باوریم که فرد مقابل ما را دوست ندارد، فرد مقابل سعی دارد که به ما آزار برساند. ممکن است این یک برداشت اشتباه باشد. ممکن است فرد مقابل نیت آزار رسانی به ما را نداشته باشد ولی ما همچنان بر آن باور باشیم. ولی اگر شما آن برداشت اشتباه را داشته باشید، عصبانی خواهید بود. خواهید خواست او را تنبیه کنید. میخواهید قبل از اینکه او به شما آزار برساند، به او آزار برسانید. به این دلیل است که یک برداشت غلط میتواند یک فرد را خشن و عصبانی کند. برداشت غلط چیزی است که میتواند خشم و ترس را نمایان کند. این در مورد بسیاری از تروریستها صادق است. آنها برداشتهای غلط زیادی دارند. آنها بر این باورند که دیگران سعی دارند آنها را نابود کنند. به خاطر یک دین، یا روش زندگی، یا یک فرهنگ، و یا به عنوان یک ملت. ولی حقیقت این است که دیگران یه هیچ وجه این نیت را ندارند. پس اگر بر این باورید که کسی سعی دارد شما را به خاطر داشتن یک دین، یک فرهنگ، یا یک تمدن نابود کند، شما خیلی از او خشمگین خواهید شد. و خواهید خواست که قبل از اینکه نابودتان کنند شما آنها را نابود کنید. این در مورد بسیاری از تروریستها صادق است. اگر به یک تروریست با این دید نگاه کنید میبینید که او برداشت غلطی دارد، او قربانی خشم و ستیز است. و دیگر نخواهید خواست که او را تنبیه یا نابود کنید. خواهید خواست کاری انجام دهید تا به او کمک کنید که برداشت غلط را بزداید. و این کار شدنی است، مثل گوش کردن با همدردی و صحبت کردن دوستانه. اینها میتوانند به از بین بردن برداشت غلط کمک کنند. و این بهترین راه از بین بردن تروریسم است. شما نمیتوانید با بمب و اسلحه تروریسم را از بین ببرید. تروریسم را باید با محاورهٔ به همراه عشق و گوش دادن عمیق از بین ببرید. که کمک کنید تا مردم برداشتهای اشتباهشان را پاک کنند. و به این دلیل است که باید نفس بکشید و عمیقاً نگاه کنید، تا ببینید که دیگری قربانی برداشت اشتباه، ستیزهجویی، و رنج است. این دید، همدردی را در شما بیدار میکند. و وقتی همدردی بیدار میشود، خشم دگرگون میشود، خشم پاک میشود. و شما رنج نمیکشید. به عوض خواهید خواست به او کمک کنید، چه اینکه او فردی از خانوادهٔ شما باشد یا کسی که به شما آزار رسانده است، به دلیل درد و برداشت غلطی که در اوست. و به زودی این را تمرین خواهیم کرد. نشسته در خلوت یا در حال قدم زدن، میتوانیم به کسی که به ما آزار رسانده فکر کنیم. و با نظر عمیق میتوانیم درد را در او ببینیم، برداشت غلطی که او دارد. و بعد از دیدن آن، این انگیزه در شما ایجاد خواهد شد که به او بازگردید و سعی کنید تا کمکش کنید که آن برداشت غلط، و آن خشم و ستیز را بزداید. که درد و رنج او را کمتر کنید. و اگر شما آن نیت را دارید، این به آن معنی است که همدردی در دل شما زنده شده است. و وقتی همدردی هست، خشم دیگر جایی ندارد. این است جواب من برای سؤال مجلهٔ Oprah و خوانندگان آن. فکر میکنی این کافی است؟ (خندهٔ حاضرین) مرسی برای پرسیدن این سؤال. (زنگ)