1
00:00:05,385 --> 00:00:07,125
William Shakespeare ရဲ့ 



2
00:00:07,125 --> 00:00:08,706
"As You Like it" မှ

3
00:00:08,706 --> 00:00:10,716
"All the World's a Stage" ပါ။

4
00:00:12,319 --> 00:00:15,829
တစ်လောကလုံးက ဇာတ်စင်တစ်ခုပါ၊

5
00:00:15,829 --> 00:00:19,089
မိန်းမ၊ ယောက်ျားဟူသမျှဟာ 
ဇာတ်ဆောင်တွေချည်း သက်သက်ပါ၊

6
00:00:19,089 --> 00:00:21,909
သူတို့မှာ စင်ပေါ်မှ ဆင်းပေးရတာ
ရှိသလို တက်ရတာလည်းရှိတယ်။

7
00:00:21,909 --> 00:00:26,079
လူတစ်ယောက်ဟာ သူ့အချိန်မှာ
အပိုင်းများစွာကို ကပြဖျော်ဖြေတယ်၊

8
00:00:26,079 --> 00:00:31,759
အရွယ်ခုနှစ်ပါးမှာ သရုပ်ဆောင်တယ်၊

9
00:00:31,759 --> 00:00:33,473
ပထမ နို့စို့အရွယ်မှာ

10
00:00:33,473 --> 00:00:36,253
တအီအီငိုရင်၊ ကလေးထိန်းရဲ့ 
လက်မောင်းတွေကို ဆွဲရင်းပေါ့၊

11
00:00:36,253 --> 00:00:39,743
ဒီနောက်တော့ တညည်းညည်းနဲ့ ကျောင်းသားလေး၊
လွယ်အိတ်လေးနဲ့ပေါ့၊

12
00:00:39,743 --> 00:00:42,943
ဝင်းပနေတဲ့ မျက်နှာ ခရုလို
တရွေ့ရွေ့လျှောက်ရင်း

13
00:00:42,943 --> 00:00:45,803
ကျောင်းသွားဖို့ စိတ်မပါဘူးလေ။

14
00:00:45,803 --> 00:00:48,943
ဒီနောက်တော့ ချစ်သူ၊

15
00:00:48,943 --> 00:00:51,963
မီးပြင်းဖိုလို တဟင်းဟင်း၊
ပူဆွေးတဲ့ အချစ်သီချင်းတစ်ပုဒ်နဲ့

16
00:00:51,963 --> 00:00:55,663
သူ့သခင်မရဲ့ မျက်ခုံးဖြစ်တော့မယောင်ယောင်၊

17
00:00:55,663 --> 00:00:57,037
ဒီနောက်တော့ စစ်သားတစ်ယောက်

18
00:00:57,037 --> 00:01:00,737
ထူးဆန်းတဲ့ ကျမ်းသစ္စာတွေ၊ .
ကျားသစ်လို့ မုတ်ဆိတ်ထားတယ်၊

19
00:01:00,737 --> 00:01:03,807
ဂုဏ်အရာမှာ ဝန်တို၊ 
ရန်ပဲွဆို ရုတ်ကနဲ၊ သွက်ကနဲ

20
00:01:03,807 --> 00:01:06,647
ပလုံစီတဲ့ ဂုဏ်သတင်းကို ဖွေရှာ

21
00:01:06,647 --> 00:01:11,397
အမြှောက် နှုတ်ခမ်းဝမှာတောင်ပါ။

22
00:01:11,397 --> 00:01:14,995
ဒီနောက်တော့ တရားမျှတမှု၊

23
00:01:14,995 --> 00:01:18,379
သင်းကြက်ဖ ကောင်းကောင်းနဲ့
ဝမ်းဗိုက်ဖောင်းဖောင်းထဲမှာ

24
00:01:18,379 --> 00:01:22,079
ရိုးစင်းတဲ့မျက်လုံးတွေ၊
မုတ်ဆိတ်ကို သမားရိုးကျတိ

25
00:01:22,079 --> 00:01:27,031
ချင့်ချိန်နိုင်တဲ့ ဆိုရိုးတွေ၊ ခေတ်မီ 
သာဓကတွေ အပြည့်နဲ့ပေါ့။

26
00:01:27,031 --> 00:01:30,621
ဒီလိုနဲ့ သူ့ဘဝအပိုင်းကို ကပြဖျော်ဖြေတယ်။


27
00:01:30,621 --> 00:01:33,245
ဆဌမ သက်တမ်းက


28
00:01:33,245 --> 00:01:37,245
ကျုံလှီပြီး ကွင်းထိုးဖိနပ်
စီးထားတဲ့ ဘောင်းဘီထဲ ပြောင်းသွားတယ်၊

29
00:01:37,245 --> 00:01:40,498
နှာခေါင်းမှာ မျက်မှန်၊ ဘေးဘက်မှာ မျက်ပျဉ်း

30
00:01:40,498 --> 00:01:43,950
သူ့ပျိုမြစ်တဲ့ ဘောင်းဘီရှည်၊ ကောင်းစွာ 
သိမ်းထား၊ ကျယ်လွန်းတဲ့လောကတစ်ခု

31
00:01:43,950 --> 00:01:47,950
သူ့အတွက်တော့ ကျုံ့၊ကျုံ့လာ၊ 
ယောက်ျားပီသတဲ့ သူ့အသံသြသြကြီး

32
00:01:47,950 --> 00:01:52,390
ကလေးဘဝ အသံဆီ တစ်ဖန် ပြန်ပြောင်းနေ
အသံစူစူးလေးတွေ၊

33
00:01:52,390 --> 00:01:55,990
သူ့အသံထဲမှာ လေချွန်၊

34
00:01:56,000 --> 00:01:57,760
နောက်ဆုံး အခန်းမှာတော့

35
00:01:57,760 --> 00:02:02,810
ဒါက ဒီဆန်းပြားတဲ့ ဖြစ်ရပ်အစုံနဲ့ 
သမိုင်းကို အဆုံးသတ်တာက

36
00:02:02,810 --> 00:02:09,320
သူငယ်ပြန်တာနဲ့ သတိလွတ်ခြင်းသက်သက်၊

37
00:02:09,324 --> 00:02:19,365
သွားမရှိ၊ မျက်လုံးမရှိ၊ အရသာမရှိ
ဘာမှမရှိတော့ပါကလား။