WEBVTT

00:00:00.952 --> 00:00:03.476
ผมอยากจะเริ่มต้นด้วยการทำการทดลองอันหนึ่ง

00:00:04.857 --> 00:00:08.307
ผมจะเล่นวิดีโอของวันฝนตกสามอัน

00:00:08.935 --> 00:00:12.819
แต่ผมได้ทำการแทนเสียงหนึ่งในวิดีโอนั้น

00:00:12.843 --> 00:00:15.217
โดยแทนที่จะใช้เสียงของฝนจริง ๆ

00:00:15.241 --> 00:00:18.309
ผมได้ใส่เสียงทอดเบคอนลงไปแทน

00:00:19.137 --> 00:00:23.109
ดังนั้นผมอยากให้คุณคิดดี ๆ ว่า
ในคลิปไหนกันแน่ที่เป็นเสียงเบคอน

NOTE Paragraph

00:00:23.695 --> 00:00:25.607
(เสียงฝนตก)

NOTE Paragraph

00:00:27.394 --> 00:00:29.300
(เสียงฝนตก)

NOTE Paragraph

00:00:31.627 --> 00:00:33.532
(เสียงฝนตก)

NOTE Paragraph

00:00:40.611 --> 00:00:41.893
โอเคครับ

00:00:43.064 --> 00:00:45.638
จริง ๆ แล้ว ผมโกหก

00:00:45.662 --> 00:00:46.932
เสียงทั้งหมดคือเสียงเบคอน

NOTE Paragraph

00:00:46.956 --> 00:00:48.531
(เสียงทอดเบคอน)

NOTE Paragraph

00:00:52.276 --> 00:00:54.303
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:00:57.216 --> 00:01:00.489
ที่ผมทำแบบนี้นั้น ไม่ใช่เพราะผม
อยากทำให้คุณหิว

00:01:00.513 --> 00:01:02.162
ทุกครั้งที่คุณเห็นฉากฝนตก

00:01:02.186 --> 00:01:08.106
แต่เพื่อแสดงให้คุณเห็นว่าสมองของเรานั้น
ถูกตั้งค่ามาให้เปิดรับหลอกลวง

00:01:08.696 --> 00:01:10.794
เราไม่ได้กำลังมองหาความถูกต้องแม่นยำ

NOTE Paragraph

00:01:11.754 --> 00:01:14.539
ดังนั้นในเรื่องของการตบตา

00:01:14.563 --> 00:01:17.926
ผมอยากจะขออ้างคำพูดของ
หนึ่งในนักเขียนที่ผมชื่นชอบคนหนึ่ง

00:01:17.950 --> 00:01:24.899
ในหนังสือเรื่อง "ความเสื่อมถอยของการ
หลอกลวง" ออสการ์ ไวลด์ ได้เสนอความคิดขึ้น

00:01:24.923 --> 00:01:30.532
ว่าศิลปะที่ไม่ดีทั้งหมดนั้นมาจาก
การเลียนแบบธรรมชาติและการอยู่กับความจริง

00:01:31.096 --> 00:01:36.340
และศิลปะที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดนั้นมาจาก
การโกหกหลอกลวงและการตบตา

00:01:37.030 --> 00:01:40.063
และสื่อถึงสิ่งที่สวยงาม ที่ไม่มีอยู่จริง

00:01:40.087 --> 00:01:44.001
ดังนั้น เมื่อคุณกำลังดูหนังอยู่

00:01:44.890 --> 00:01:46.402
แล้วโทรศัพท์ดัง

00:01:46.426 --> 00:01:48.428
จริง ๆ แล้วมันไม่ได้ดังจริง ๆ

00:01:48.942 --> 00:01:53.196
มันถูกใส่เข้ามาทีหลังใน
ขั้นตอนหลังการผลิตงานในสตูดิโอ

00:01:53.220 --> 00:01:56.074
เสียงทั้งหมดที่คุณได้ยินคือของปลอม

00:01:56.098 --> 00:01:57.908
ทุก ๆ สิ่ง นอกเหนือไปจากบทพูด

00:01:57.932 --> 00:01:59.086
ไม่ใช่ของจริง

00:01:59.110 --> 00:02:02.770
เมื่อคุณดูหนังสักเรื่อง 
แล้วคุณเห็นนกกระพือปีก

NOTE Paragraph

00:02:02.794 --> 00:02:04.815
(เสียงนกกระพือปีก)

NOTE Paragraph

00:02:06.141 --> 00:02:08.404
พวกเขาไม่ได้อัดเสียงนกจริง ๆ

00:02:08.428 --> 00:02:13.422
มันฟังดูเหมือนจริงมากกว่า
ถ้าคุณอัดเสียงแผ่นกระดาษ

00:02:13.446 --> 00:02:14.998
หรือเขย่าถุงมือที่ใช้ในครัว

NOTE Paragraph

00:02:15.022 --> 00:02:17.374
(เสียงนกกระพือปีก)

NOTE Paragraph

00:02:18.849 --> 00:02:21.792
เสียงของมวนบุหรี่ที่ไหม้อยู่ในระยะใกล้นั้น

NOTE Paragraph

00:02:21.816 --> 00:02:23.813
(เสียงมวนบุหรี่ไหม้)

NOTE Paragraph

00:02:25.351 --> 00:02:28.102
มันจะฟังเหมือนจริงกว่ามาก

00:02:28.126 --> 00:02:30.971
ถ้าคุณบีบลูกบอลที่ห่อด้วยกระดาษแก้ว

00:02:30.995 --> 00:02:32.213
แล้วปล่อยมือออก

NOTE Paragraph

00:02:32.237 --> 00:02:35.380
(เสียงลูกบอลถูกปล่อยมือ)

NOTE Paragraph

00:02:35.869 --> 00:02:37.272
ต่อยงั้นหรอ?

NOTE Paragraph

00:02:37.296 --> 00:02:38.818
(เสียงต่อย)

NOTE Paragraph

00:02:38.842 --> 00:02:40.774
อุ๊ปส์ เดี๋ยวขอผมเล่นอีกครั้งหนึ่ง

NOTE Paragraph

00:02:40.798 --> 00:02:41.997
(เสียงต่อย)

NOTE Paragraph

00:02:42.535 --> 00:02:46.271
เสียงนี้มักจะทำขึ้นโดยการปักมีดเข้าไปในผัก

00:02:46.295 --> 00:02:47.717
และมักจะเป็นกะหล่ำปลี

NOTE Paragraph

00:02:48.661 --> 00:02:50.113
(เสียงมีดปักกะหล่ำปลี)

NOTE Paragraph

00:02:50.788 --> 00:02:53.752
อันต่อไป คือเสียงหักกระดูก

NOTE Paragraph

00:02:53.776 --> 00:02:56.001
(กระดูกหัก)

NOTE Paragraph

00:02:56.670 --> 00:02:59.004
จริง ๆ แล้ว ไม่มีใครถูกทำอันตราย

00:02:59.028 --> 00:03:00.428
มันเป็นเพียงแค่

00:03:01.163 --> 00:03:04.418
การหักผักขึ้นช่าย หรือไม่ก็ผักกะหล่ำแช่แข็ง

NOTE Paragraph

00:03:04.442 --> 00:03:06.483
(เสียงหักกะหล่ำแช่แข็งหรือผักขึ้นช่าย)

NOTE Paragraph

00:03:06.947 --> 00:03:08.179
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:03:09.253 --> 00:03:13.968
การสร้างเสียงที่ตรงนั้น
ไม่ได้ง่ายเหมือนกับ

00:03:13.992 --> 00:03:15.899
การเดินไปห้างสรรพสินค้า

00:03:15.923 --> 00:03:18.619
แล้วไปยังแผนกผักผลไม้

00:03:18.643 --> 00:03:21.018
แต่มันมักจะซับซ้อนมากกว่านั้นมาก

00:03:21.042 --> 00:03:24.065
ดังนั้น เรามาแยกองค์ประกอบ

00:03:24.089 --> 00:03:26.413
ของการสร้างซาวด์เอฟเฟกต์กัน

NOTE Paragraph

00:03:26.437 --> 00:03:29.786
หนึ่งในเรื่องที่ผมชอบคือเรื่องของ
แฟรงค์ เซราฟีนี

00:03:29.810 --> 00:03:31.661
เขาเป็นผู้ที่มีคุณูปการ
คนหนึ่งต่อคลังเสียงของเรา

00:03:31.685 --> 00:03:35.247
และเป็นนักออกแบบเสียงที่ยอดเยี่ยมให้กับ
ภาพยนตร์เรื่อง Tron, Star Trek และอื่น ๆ

00:03:36.291 --> 00:03:41.549
เขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมบริษัทพาราเมาต์ที่
ได้รับรางวัลออสการ์สาขาลำดับเสียงยอดเยี่ยม

00:03:41.573 --> 00:03:43.504
สำหรับเรื่อง 
"ล่าตุลาแดง (The Hunt for Red October)"

00:03:43.528 --> 00:03:46.918
ในหนังคลาสสิคเกี่ยวกับสงครามเย็นนี้ 
ในทศวรรษที่ 90

00:03:46.942 --> 00:03:51.727
พวกเขาได้รับคำสั่งให้สร้างเสียง
ของใบพัดเรือดำน้ำ

00:03:51.751 --> 00:03:53.096
แต่พวกเขาก็มีปัญหาเล็ก ๆ อยู่อย่างหนึ่ง

00:03:53.120 --> 00:03:56.640
ก็คือพวกเขาไม่สามารถหาเรือดำน้ำได้
ในเวสต์ฮอลลีวูด

00:03:56.664 --> 00:04:00.322
ดังนั้น โดยพื้นฐานแล้ว 
สิ่งที่พวกเขาทำก็คือ

00:04:00.346 --> 00:04:03.701
พวกเขาไปที่สระว่ายน้ำของเพื่อนคนหนึ่ง

00:04:03.725 --> 00:04:08.260
แล้วแฟรงค์ก็กระโดดลงสระ
ด้วยท่างอเข่าหรือบอมบา

00:04:09.069 --> 00:04:11.265
พวกเขาติดตั้งไมค์ไว้ใต้น้ำ

00:04:11.289 --> 00:04:14.065
และไมค์เหนือหัวด้านบนนอกสระว่ายน้ำ

00:04:14.089 --> 00:04:17.342
และนี่ก็คือเสียงที่ได้จากไมค์ใต้น้ำ

NOTE Paragraph

00:04:17.366 --> 00:04:18.901
(เสียงใต้น้ำ)

NOTE Paragraph

00:04:19.608 --> 00:04:21.114
และเมื่อเพิ่มเสียงไมค์ด้านบนเข้าไป

00:04:21.138 --> 00:04:23.091
ก็จะได้เป็นเสียงแบบนี้

NOTE Paragraph

00:04:23.115 --> 00:04:25.490
(เสียงน้ำกระเด็น)

NOTE Paragraph

00:04:25.514 --> 00:04:29.961
แล้วทีนี้ พวกเขาก็นำเสียงนั้นมา
แล้วลดระดับเสียงของมันไปหนึ่งระดับ

00:04:29.985 --> 00:04:32.461
คล้าย ๆ กับการลดความเร็วของเพลงลง

NOTE Paragraph

00:04:32.850 --> 00:04:35.266
(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)

00:04:35.929 --> 00:04:38.697
จากนั้นพวกเขาก็เอาคลื่นความถี่สูงออก
หลาย ๆ ความถี่

NOTE Paragraph

00:04:38.721 --> 00:04:40.996
(เสียงน้ำกระเด็น)

00:04:41.020 --> 00:04:43.076
แล้วก็ลดระดับเสียงลงไปอีกหนึ่งระดับ

NOTE Paragraph

00:04:44.314 --> 00:04:46.602
(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)

00:04:46.626 --> 00:04:49.132
จากนั้นพวกเขาก็เพิ่ม
เสียงน้ำกระเด็นเข้าไปอีกนิดหน่อย

00:04:49.156 --> 00:04:51.440
จากไมโครโฟนด้านบน

NOTE Paragraph

00:04:51.464 --> 00:04:54.629
(เสียงน้ำกระเด็น)

00:04:54.653 --> 00:04:57.191
และจากการทำวน ๆ แบบนี้กับเสียงไปเรื่อย ๆ

00:04:57.215 --> 00:04:58.405
พวกเขาก็ได้สิ่งนี้

NOTE Paragraph

00:04:58.429 --> 00:05:01.270
(เสียงใบพัดเรือดำน้ำหมุน)

NOTE Paragraph

00:05:04.463 --> 00:05:10.991
ความคิดสร้างสรรค์และเทคโนโยลีนั้นถูก
เชื่อมโยงเข้าด้วยกันเพื่อลวงให้เราคิด

00:05:11.015 --> 00:05:14.186
ว่าเราอยู่ในเรือดำน้ำ

NOTE Paragraph

00:05:14.868 --> 00:05:18.229
แต่เมื่อใดก็ตามที่คุณ
สร้างเสียงของคุณขึ้นมา

00:05:18.253 --> 00:05:20.647
แล้วคุณนำไปรวมเข้ากับรูปภาพ

00:05:20.671 --> 00:05:24.722
คุณก็จะอยากให้เสียงเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่ง
ของโลกแห่งเรื่องราวนั้น ๆ

00:05:25.397 --> 00:05:29.431
และหนึ่งในทางที่ดีที่สุดก็คือ
การเพิ่มเสียงก้องเข้าไป

00:05:29.997 --> 00:05:32.612
ดังนั้น นี่จึงเป็นอุปกรณ์เสียงชิ้นแรก
ที่ผมอยากจะพูดถึง

00:05:33.198 --> 00:05:38.320
เสียงสะท้อนกลับ หรือเสียงก้อง
คือการคงอยู่ของเสียง

00:05:38.344 --> 00:05:40.275
หลังจากที่เสียงต้นนั้นหายไป

00:05:40.299 --> 00:05:42.867
ดังนั้นมันก็คล้าย ๆ กับ

00:05:42.891 --> 00:05:45.927
การสะท้อนทั้งหมดที่เกิดจากวัสดุ

00:05:45.951 --> 00:05:48.838
วัตถุ และกำแพงรอบ ๆ เสียงนั้น

NOTE Paragraph

00:05:48.862 --> 00:05:51.074
ยกตัวอย่างเช่น เสียงยิงปืน

00:05:51.098 --> 00:05:54.100
เสียงต้นของมันนั้นอยู่ไม่ถึงครึ่งวินาที

NOTE Paragraph

00:05:56.138 --> 00:05:57.288
(เสียงยิงปืน)

00:05:57.747 --> 00:05:59.436
เมื่อเพิ่มเสียงก้องเข้าไปนั้น

00:05:59.460 --> 00:06:02.677
เราสามารถทำให้มันมีเสียงราวกับว่า
เสียงนั้นถูกอัดในห้องน้ำ

NOTE Paragraph

00:06:03.470 --> 00:06:05.033
(เสียงปืนก้องในห้องน้ำ)

00:06:05.057 --> 00:06:08.562
หรือเหมือนกับว่าเสียงนั้นถูกอัดใน
ห้องสวดมนต์หรือโบสถ์

NOTE Paragraph

00:06:08.887 --> 00:06:10.440
(เสียงปินก้องในโบสถ์)

NOTE Paragraph

00:06:11.043 --> 00:06:13.047
หรือในหุบเขาลึก

NOTE Paragraph

00:06:14.199 --> 00:06:15.960
(เสียงปืนก้องในหุบเขาลึก)

NOTE Paragraph

00:06:15.984 --> 00:06:18.637
ดังนั้น เสียงก้องนั้นให้ข้อมูลมากมายกับเรา

00:06:18.661 --> 00:06:23.591
เกี่ยวกับพื้นที่ระหว่างผู้ฟัง
และแหล่งกำเนิดเสียงดั้งเดิม

00:06:23.615 --> 00:06:25.724
ถ้าเปรียบเทียบเสียงเป็นรสชาติ

00:06:25.748 --> 00:06:29.932
เสียงสะท้อนก็เหมือนกับกลิ่นของเสียงนั่นเอง

NOTE Paragraph

00:06:30.309 --> 00:06:32.467
แต่เสียงสะท้อนทำอะไรได้มากกว่านั้นมาก

00:06:32.491 --> 00:06:36.401
การได้ยินเสียงที่มีการสะท้อนน้อยกว่า

00:06:36.425 --> 00:06:38.508
สิ่งที่เกิดขึ้นในฉากนั้น

00:06:38.532 --> 00:06:41.552
จะเป็นการบอกเราทันที

00:06:41.576 --> 00:06:44.219
ว่าเรากำลังฟังเสียงผู้บรรยายอยู่

00:06:44.243 --> 00:06:49.034
ผู้บรรยายที่ไม่ได้อยู่ร่วมในเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในฉาก

00:06:50.471 --> 00:06:54.662
เช่นเดียวกัน ในช่วงเวลาของความใกล้ชิด
ผูกพันธ์ทางอารมณ์ในโรงภาพยนตร์นั้น

00:06:54.686 --> 00:06:56.633
มักจะไม่มีเสียงสะท้อนเลย

00:06:56.657 --> 00:07:00.627
เพราะว่ามันจะให้ความรู้สึกเหมือนกับ
ว่ามีใครสักคนพูดใส่หูของเราโดยตรง

NOTE Paragraph

00:07:01.024 --> 00:07:02.985
ในทางตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง

00:07:03.009 --> 00:07:05.505
การเพิ่มเสียงสะท้อนไปที่เสียงพูดมาก ๆ

00:07:05.529 --> 00:07:08.906
จะทำให้เราคิดว่าเรากำลังฟังเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในอดีต

00:07:09.637 --> 00:07:12.946
หรืออาจเหมือนกับว่าเรานั้นอยู่ในหัวของ
ตัวละครสักตัวหนึ่ง

00:07:13.946 --> 00:07:16.422
หรือการที่เรากำลังฟังเสียงของพระเจ้า

00:07:16.446 --> 00:07:18.708
หรือ ฟังสิ่งที่ทรงพลังมากกว่าในภาพยนตร์

00:07:18.732 --> 00:07:20.219
มอร์แกน ฟรีแมน

NOTE Paragraph

00:07:20.243 --> 00:07:21.527
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:07:21.551 --> 00:07:22.718
ดังนั้น

NOTE Paragraph

00:07:22.742 --> 00:07:24.972
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:07:25.502 --> 00:07:29.373
ว่าแต่ว่าอุปกรณ์หรือเครื่องมืออื่น ๆ


00:07:29.397 --> 00:07:31.257
ที่นักออกแบบเสียงใช้กันคืออะไรล่ะ

00:07:32.186 --> 00:07:34.489
จริง ๆ แล้ว สิ่งนี้สำคัญมากเลยทีเดียว

00:07:39.901 --> 00:07:41.198
คือความเงียบนั่นเอง

00:07:41.807 --> 00:07:45.411
เพียงแค่ความเงียบไม่กี่ชั่วขณะ
ก็สามารถทำให้เราเพ่งความสนใจได้

00:07:45.881 --> 00:07:48.321
และในโลกตะวันตก

00:07:48.345 --> 00:07:50.468
เราไม่ค่อยคุ้นชินกับความเงียบเวลาพูดมากนัก

00:07:50.492 --> 00:07:53.521
เพราะมันถูกมองว่าทำให้อึดอัดและไม่สุภาพ

00:07:54.537 --> 00:07:58.110
ดังนั้นความเงียบที่มาก่อน
การสื่อสารด้วยการพูดนั้น

00:07:59.021 --> 00:08:01.081
สามารถก่อให้เกิดความตึงเครียดได้มากมาย

00:08:01.105 --> 00:08:04.810
แต่คุณลองจินตนาการถึงภาพยนตร์ฮอลลีวูด
ใหญ่ ๆ สักเรื่องหนึ่งดูสิ

00:08:04.834 --> 00:08:09.178
เรื่องที่เต็มไปด้วยเสียงระเบิด
และเสียงปืนกล

00:08:10.389 --> 00:08:13.984
เสียงดังนั้นกลายเป็นเสียงที่ไม่ดังอีกต่อไป
เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง

00:08:14.008 --> 00:08:15.952
ดังนั้น ตามรูปแบบของหยินและหยาง

00:08:15.976 --> 00:08:19.113
ความเงียบนั้นต้องการความดัง
และความดังก็ต้องการความเงียบเช่นกัน

00:08:19.137 --> 00:08:21.535
เพื่อให้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดผลขึ้นมา

NOTE Paragraph

00:08:22.350 --> 00:08:23.727
แต่ความเงียบหมายถึงอะไรล่ะ

00:08:23.751 --> 00:08:26.689
จริง ๆ แล้ว มันขึ้นกับว่ามันถูกใช้อย่างไร
ในหนังแต่ละเรื่อง

00:08:27.416 --> 00:08:30.595
ความเงียบอาจนำเราเข้าไปในหัวของตัวละคร

00:08:30.619 --> 00:08:32.237
หรือกระตุ้นให้เกิดความคิด

00:08:32.261 --> 00:08:35.314
เรามักเชื่อมโยงความเงียบเข้ากับ

00:08:36.654 --> 00:08:37.972
การไตร่ตรอง

00:08:38.558 --> 00:08:39.815
การเพ่งสมาธิ

00:08:41.185 --> 00:08:42.752
การครุ่นคิด

00:08:44.569 --> 00:08:47.671
แต่นอกจากจะมีเพียงแค่หนึ่งความหมาย

00:08:47.695 --> 00:08:49.865
ความเงียบนั้นกลับกลายเป็นเหมือนผ้าใบว่าง ๆ

00:08:49.889 --> 00:08:54.414
ที่ผู้ชมนั้นต่างได้รับการเชิญชวน
ให้มาวาดลวดลายและระบายความคิดของพวกเขาเอง

NOTE Paragraph

00:08:54.962 --> 00:08:58.638
แต่ผมต้องบอกให้ชัดเจนก่อนว่า
จริง ๆ แล้วความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง

00:08:59.192 --> 00:09:03.637
และผมรู้ว่ามันฟังดูเหมือนแถลงการณ์
TED Talk ที่อวดฉลาดมากที่สุด

00:09:04.835 --> 00:09:10.140
แต่ถึงแม้ว่าคุณจะเข้าไปในห้อง
ที่ไม่มีเสียงสะท้อนเลย

00:09:10.164 --> 00:09:12.229
รวมถึงไม่มีเสียงจากภายนอกเข้ามา

00:09:12.253 --> 00:09:15.370
คุณก็จะยังคงได้ยิน
เสียงเลือดของคุณสูบฉีดอยู่ดี

00:09:16.004 --> 00:09:20.321
และในโรงภาพยนตร์ ในยุคก่อนนั้น
ไม่เคยมีช่วงเวลาใดที่เงียบ

00:09:20.345 --> 00:09:22.265
เพราะว่ามีเสียงของเครื่องฉายโปรเจคเตอร์

00:09:22.716 --> 00:09:25.163
และถึงแม้จะเป็นโลกดอลบีทุกวันนี้

00:09:26.034 --> 00:09:29.315
ก็ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนที่เงียบอย่างแท้จริง
ถ้าคุณลองฟังไปรอบ ๆ ตัวคุณ

00:09:30.485 --> 00:09:32.710
เพราะมันมักจะมีเสียงรบกวนอยู่เสมอ ๆ

NOTE Paragraph

00:09:32.734 --> 00:09:35.661
ทีนี้ เมื่อความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง

00:09:35.685 --> 00:09:39.256
แล้วผู้สร้างภาพยนตร์กับ
นักออกแบบเสียงใช้อะไรกันล่ะ

00:09:39.280 --> 00:09:43.776
จริง ๆ แล้วพวกเขาใช้สิ่งที่มีความหมาย
คล้าย ๆ กัน นั่นก็คือ เสียงบรรยากาศ

00:09:44.307 --> 00:09:48.176
เสียงบรรยากาศคือเสียงพื้นหลัง
ที่มีเอกลักษณ์หนึ่งเดียว

00:09:48.200 --> 00:09:51.248
ที่มีความจำเพาะต่อสถานที่แต่ละที่

00:09:51.272 --> 00:09:53.121
ในแต่ละที่จะมีเสียงเฉพาะหนึ่งเสียง

00:09:53.145 --> 00:09:55.121
และในห้องแต่ละห้อง
ก็จะมีเสียงเฉพาะอีกหนึ่งเสียง

00:09:55.145 --> 00:09:56.718
ที่เรียกว่าเสียงสภาพบรรยากาศของห้อง

00:09:56.742 --> 00:09:59.165
และนี่คือเสียงที่อัดมาจาก
ตลาดแห่งหนึ่งในโมร็อกโก

NOTE Paragraph

00:09:59.189 --> 00:10:02.129
(เสียงคน เสียงดนตรี)

NOTE Paragraph

00:10:05.470 --> 00:10:08.238
และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก
ไทม์สแควร์ในนิวยอร์ก

NOTE Paragraph

00:10:08.843 --> 00:10:13.366
(เสียงการจราจร เสียงแตรรถ เสียงคน)

NOTE Paragraph

00:10:15.449 --> 00:10:19.071
เสียงสภาพบรรยากาศของห้องนั้นคือการเพิ่ม
เสียงรบกวนทั้งหมดในห้องเข้าไป

00:10:19.095 --> 00:10:21.484
ทั้งเสียงการระบายอากาศ การทำความร้อน
เสียงตู้เย็น

00:10:21.508 --> 00:10:24.419
และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก
อะพาร์ตเมนต์ของผมในบรุกลิน

NOTE Paragraph

00:10:24.443 --> 00:10:29.321
(คุณจะได้ยินเสียงระบายอากาศ เสียงกาต้มน้ำ
เสียงตู้เย็น และเสียงจราจร)

NOTE Paragraph

00:10:35.422 --> 00:10:39.726
เสียงบรรยากาศนั้นทำงาน
ในรูปแบบพื้นฐานที่สุด

00:10:40.718 --> 00:10:43.572
มันสามารถพูดเข้าสู่สมองของเราได้โดยตรง
โดยอาศัยจิตใต้สำนึก

00:10:44.538 --> 00:10:50.387
ดังนั้น นกที่ร้องจิ๊บ ๆ อยู่นอกหน้าต่าง
อาจบ่งบอกถึงภาวะปกติ

00:10:50.937 --> 00:10:53.728
ซึ่งอาจเป็นเพราะว่า 
ในฐานะที่เราเป็นสปีชีส์ ๆ หนึ่ง

00:10:53.752 --> 00:10:57.889
เราคุ้นเคยกับเสียงนั้นในทุก ๆ เช้า
มาเป็นเวลาหลายล้านปี

NOTE Paragraph

00:10:58.360 --> 00:11:02.303
(เสียงนกร้อง)

00:11:05.839 --> 00:11:09.480
ในทางตรงกันข้าม เสียงทางอุตสาหกรรม
นั้นเพิ่งมาถึงเรา

00:11:09.504 --> 00:11:10.995
เมื่อไม่นานมานี้

00:11:11.969 --> 00:11:14.027
ถึงแม้ว่าผมจะชอบมันมาก
โดยส่วนตัวก็ตาม

00:11:14.051 --> 00:11:16.464
เสียงนั้นได้ถูกใช้โดยหนึ่งในฮีโร่ของผม
เดวิด ลินช์

00:11:16.488 --> 00:11:18.423
และนักออกแบบเสียงของเขา อลัน สเปร็ต

00:11:18.447 --> 00:11:21.009
เสียงทางอุตสาหกรรมมักมี
ความหมายแฝงในแง่ลบ

NOTE Paragraph

00:11:21.033 --> 00:11:23.787
(เสียงเครื่องจักร)

NOTE Paragraph

00:11:28.092 --> 00:11:32.948
ทีนี้ ซาวด์เอฟเฟคก็สามารถกระตุ้น
ความทรงจำทางอารมณ์ของเราได้

00:11:34.869 --> 00:11:37.226
ในบางครั้ง มันอาจสำคัญมากจนกระทั่ง

00:11:37.250 --> 00:11:39.824
มันกลายเป็นตัวละครสักตัวหนึ่งในหนัง

00:11:40.569 --> 00:11:45.174
เสียงฟ้าผ่านั้นอาจแสดงถึงการแทรกแทรง
หรือการบันดาลโทสะของเทพเจ้า

NOTE Paragraph

00:11:46.373 --> 00:11:49.338
(เสียงฟ้าผ่า)

NOTE Paragraph

00:11:51.957 --> 00:11:55.932
เสียงระฆังในโบสถ์อาจทำให้เรานึกถึง
การผ่านไปของเวลา

00:11:55.956 --> 00:11:57.861
หรือบางทีอาจหมายถึงความตายของเราเอง

NOTE Paragraph

00:11:59.827 --> 00:12:03.341
(เสียงระฆัง)

NOTE Paragraph

00:12:07.773 --> 00:12:12.263
และเสียงแก้วแตกนั้นอาจแสดงถึง
จุดจบของความสัมพันธ์

00:12:12.287 --> 00:12:13.515
หรือความเป็นเพื่อนกัน

NOTE Paragraph

00:12:14.390 --> 00:12:16.191
(เสียงแก้วแตก)

NOTE Paragraph

00:12:16.788 --> 00:12:20.341
นักวิทยาศาสตร์ต่างเชื่อว่าเสียง
ที่ไม่ประสานกันอย่างลงตัวนั้น

00:12:20.365 --> 00:12:25.136
เช่น เสียงเครื่องเป่าทองเหลือง
หรือเครื่องเป่าลมไม้ที่ดังมาก ๆ

00:12:26.438 --> 00:12:30.882
อาจทำให้เรานึกถึงเสียงสัตว์
ที่เห่าหอนอยู่ในธรรมชาติ

00:12:30.906 --> 00:12:34.033
แล้วก็ทำให้เกิดความรู้สึกหงุดหงิด
หรือหวาดกลัว

NOTE Paragraph

00:12:34.506 --> 00:12:37.437
(เสียงเครื่องเป่า)

NOTE Paragraph

00:12:40.714 --> 00:12:43.886
ตอนนี้เราก็ได้พูดถึงเสียงในฉาก
เรียบร้อยแล้ว

00:12:44.298 --> 00:12:48.931
แต่ในบางครั้ง แหล่งกำเนิดของเสียงนั้น
ก็ไม่สามารถมองเห็นได้

00:12:48.955 --> 00:12:51.479
ซึ่งเราเรียกเสียงแบบนี้ว่าเสียงนอกฉาก

00:12:51.503 --> 00:12:52.951
หรือเสียง "อคูสมาติก"

00:12:53.641 --> 00:12:55.275
เสียงอคูสมาติก

00:12:55.887 --> 00:13:00.920
จริง ๆ แล้ว คำว่า "อคูสมาติก" นั้นมาจาก
พีทาโกรัสที่อยู่ในยุคกรีกโบราณ

00:13:00.944 --> 00:13:04.535
ผู้ที่เคยสอนหนังสืออยู่ด้านหลังผ้าคลุม
หรือผ้าม่านมาเป็นเวลาหลายปี

00:13:04.559 --> 00:13:07.749
โดยไม่เปิดเผยหน้าตาและรูปลักษณ์
ของเขาจริง ๆ ต่อลูกศิษย์ของเขา

00:13:07.773 --> 00:13:10.561
ผมคิดว่านักคณิตศาสตร์
และนักปรัชญาคงต่างคิดว่า

00:13:11.727 --> 00:13:12.878
เมื่อทำแบบนั้นแล้ว

00:13:13.584 --> 00:13:17.621
ลูกศิษย์ของพวกเขาจะเพ่งความสนใจไปที่เสียง

00:13:17.645 --> 00:13:19.609
คำพูด และความหมายของมัน

00:13:19.633 --> 00:13:22.803
มากกว่าสนใจตัวเขาที่กำลังพูดอยู่

00:13:22.827 --> 00:13:25.526
ซึ่งก็จะคล้าย ๆ กับพ่อมดแห่งออซ

00:13:25.550 --> 00:13:30.364
หรือพี่เบิ้มในภาพยนตร์เรื่อง 1984

00:13:30.388 --> 00:13:33.654
ที่แยกเสียงพูดออกจากแหล่งกำเนิดเสียง

00:13:33.678 --> 00:13:35.569
แยกสาเหตุและผลลัพธ์ออกจากกัน

00:13:36.379 --> 00:13:40.174
คล้าย ๆ กับการสร้างความรู้สึกของการมีอยู่
ทุกหนทุกแห่งหรือมองเห็นได้จากจุด ๆ เดียว

00:13:40.198 --> 00:13:42.278
แล้วก็ก่อให้เกิดอำนาจ

NOTE Paragraph

00:13:43.156 --> 00:13:46.217
มีสิ่งหนึ่งที่ทำกันต่อมาอย่างเคร่งครัด
ในการใช้เสียงอคูสมาติก

00:13:47.129 --> 00:13:53.739
เมื่อก่อน แม่ชีที่อยู่ในโบสถ์ในกรุงโรม
และเวนิสต่างร้องเพลงในห้องต่าง ๆ

00:13:53.763 --> 00:13:57.622
ในจุดที่สูงขึ้นไปใกล้ ๆ กับเพดาน

00:13:57.646 --> 00:14:01.586
และสร้างภาพลวงตาเหมือนกับว่าเรากำลัง
ฟังเสียงของเทพเทวดาบนท้องฟ้า

00:14:02.390 --> 00:14:06.080
ริชาร์ด วาร์กเนอร์ ได้สร้างวงออเคสตร้า
ที่ถูกซ่อนไว้ลับ ๆ ได้อย่างดีเยี่ยม

00:14:06.104 --> 00:14:09.940
ซึ่งอยู่ในหลุมระหว่างเวทีและผู้ชม

00:14:09.964 --> 00:14:15.007
และหนึ่งในฮีโร่ของผม เอเฟ็กซ์ ทวิน ก็ซ่อน
อยู่ในมุมมืดของผับได้อย่างดีเยี่ยมเช่นกัน

NOTE Paragraph

00:14:15.420 --> 00:14:20.163
ผมคิดว่าสิ่งที่ศิลปินที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้
รู้ก็คือว่า ในการซ่อนแหล่งกำเนิดเสียงนั้น

00:14:20.187 --> 00:14:21.850
คุณกำลังทำให้เกิดความรู้สึกลึกลับ

00:14:21.874 --> 00:14:23.943
สิ่งนี้สามารถพบเห็นได้ในโรงภาพยนตร์
ซ้ำแล้วซ้ำอีก

00:14:23.967 --> 00:14:27.047
อย่างฮิตช์ค็อกและริดลีย์ สก็อต
ในภาพยนตร์เรื่อง "เอเลี่ยน"

00:14:27.071 --> 00:14:29.463
การได้ยินเสียงโดยที่ไม่รู้แหล่งที่มา
ของเสียงนั้น

00:14:29.487 --> 00:14:32.712
จะทำให้เกิดความรู้สึกตึงเครียดบางอย่าง

00:14:34.530 --> 00:14:40.144
เช่นเดียวกัน มันก็สามารถลดข้อจำกัด
ทางด้านภาพบางอย่างที่ผู้กำกับมี

00:14:40.168 --> 00:14:43.858
และแสดงบางสิ่งที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น
ระหว่างการถ่ายทำ

00:14:43.882 --> 00:14:45.967
และถ้าเสียงเหล่านี้ดูเป็นทฤษฎีเกินไปหน่อย

00:14:45.991 --> 00:14:48.397
ผมก็อยากจะเล่นวิดีโอสั้น ๆ พวกนี้

NOTE Paragraph

00:14:49.289 --> 00:14:51.816
(เสียงบีบของเล่น)

NOTE Paragraph

00:14:52.383 --> 00:14:55.034
(เสียงพิมพ์ดีด)

NOTE Paragraph

00:14:55.761 --> 00:14:58.267
(เสียงกลอง)

NOTE Paragraph

00:14:59.164 --> 00:15:01.485
(เสียงปิงปอง)

NOTE Paragraph

00:15:02.484 --> 00:15:05.444
(เสียงลับคมมีด)

NOTE Paragraph

00:15:05.786 --> 00:15:08.832
(เสียงเก่าแผ่น)

NOTE Paragraph

00:15:09.405 --> 00:15:10.591
(เสียงเลื่อย)

NOTE Paragraph

00:15:10.615 --> 00:15:12.072
(เสียงผู้หญิงกรีดร้อง)

NOTE Paragraph

00:15:12.663 --> 00:15:16.458
สิ่งที่ผมพยายามจะสาธิตให้เห็น
ด้วยเครื่องมือเหล่านี้

00:15:17.930 --> 00:15:20.119
ก็คือเสียงนั้นเป็นภาษาภาษาหนึ่ง

00:15:20.516 --> 00:15:23.658
มันอาจลวงเราโดยการพาเราไปยัง
สถานที่อื่น ๆ บนโลกใบนี้

00:15:24.571 --> 00:15:26.087
มันอาจเปลี่ยนอารมณ์เรา

00:15:26.579 --> 00:15:28.000
มันอาจกำหนดจังหวะของสิ่งต่าง ๆ

00:15:29.482 --> 00:15:32.936
มันอาจทำให้เราหัวเราะ
หรือทำให้เราหวาดกลัวได้

NOTE Paragraph

00:15:34.698 --> 00:15:38.048
โดยส่วนตัวแล้ว ผมตกหลุมรักกับภาษานั้น

00:15:38.072 --> 00:15:39.389
เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

00:15:39.413 --> 00:15:44.020
และด้วยเหตุผลบางอย่างก็ได้
ทำให้มันกลายเป็นอาชีพ

00:15:45.274 --> 00:15:48.500
และผมคิดว่าด้วยงานของพวกผม
ผ่านคลังเสียงนั้น

00:15:48.524 --> 00:15:54.320
เรากำลังขยายคลังคำศัพท์ของภาษานั้น

00:15:55.797 --> 00:15:59.279
และด้วยวิธีนี้เอง พวกผมก็อยากที่จะนำเสนอ
เครื่องมือที่เหมาะสม

00:15:59.303 --> 00:16:00.943
ให้กับนักออกแบบเสียง

00:16:00.967 --> 00:16:02.315
ผู้สร้างภาพยนตร์

00:16:02.339 --> 00:16:04.174
และนักออกแบบวิดีโอเกมและแอป

00:16:04.748 --> 00:16:07.883
เพื่อให้พวกเขาได้บอกเล่าเรื่องราว
ที่ดีขึ้นต่อไปเรื่อย ๆ

00:16:08.382 --> 00:16:11.114
หรือแม้กระทั่งสร้างความหลอกลวงที่งดงาม
มากยิ่งขึ้นไปอีก

NOTE Paragraph

00:16:11.138 --> 00:16:12.425
ยังไงก็ ขอบคุณมากที่มาฟังครับ

NOTE Paragraph

00:16:12.449 --> 00:16:15.968
(เสียงปรบมือ)