1
00:00:00,952 --> 00:00:03,476
ผมอยากจะเริ่มต้นด้วยการทำการทดลองอันหนึ่ง

2
00:00:04,857 --> 00:00:08,307
ผมจะเล่นวิดีโอของวันฝนตกสามอัน

3
00:00:08,935 --> 00:00:12,819
แต่ผมได้ทำการแทนเสียงหนึ่งในวิดีโอนั้น

4
00:00:12,843 --> 00:00:15,217
โดยแทนที่จะใช้เสียงของฝนจริง ๆ

5
00:00:15,241 --> 00:00:18,309
ผมได้ใส่เสียงทอดเบคอนลงไปแทน

6
00:00:19,137 --> 00:00:23,109
ดังนั้นผมอยากให้คุณคิดดี ๆ ว่า
ในคลิปไหนกันแน่ที่เป็นเสียงเบคอน

7
00:00:23,695 --> 00:00:25,607
(เสียงฝนตก)

8
00:00:27,394 --> 00:00:29,300
(เสียงฝนตก)

9
00:00:31,627 --> 00:00:33,532
(เสียงฝนตก)

10
00:00:40,611 --> 00:00:41,893
โอเคครับ

11
00:00:43,064 --> 00:00:45,638
จริง ๆ แล้ว ผมโกหก

12
00:00:45,662 --> 00:00:46,932
เสียงทั้งหมดคือเสียงเบคอน

13
00:00:46,956 --> 00:00:48,531
(เสียงทอดเบคอน)

14
00:00:52,276 --> 00:00:54,303
(เสียงปรบมือ)

15
00:00:57,216 --> 00:01:00,489
ที่ผมทำแบบนี้นั้น ไม่ใช่เพราะผม
อยากทำให้คุณหิว

16
00:01:00,513 --> 00:01:02,162
ทุกครั้งที่คุณเห็นฉากฝนตก

17
00:01:02,186 --> 00:01:08,106
แต่เพื่อแสดงให้คุณเห็นว่าสมองของเรานั้น
ถูกตั้งค่ามาให้เปิดรับหลอกลวง

18
00:01:08,696 --> 00:01:10,794
เราไม่ได้กำลังมองหาความถูกต้องแม่นยำ

19
00:01:11,754 --> 00:01:14,539
ดังนั้นในเรื่องของการตบตา

20
00:01:14,563 --> 00:01:17,926
ผมอยากจะขออ้างคำพูดของ
หนึ่งในนักเขียนที่ผมชื่นชอบคนหนึ่ง

21
00:01:17,950 --> 00:01:24,899
ในหนังสือเรื่อง "ความเสื่อมถอยของการ
หลอกลวง" ออสการ์ ไวลด์ ได้เสนอความคิดขึ้น

22
00:01:24,923 --> 00:01:30,532
ว่าศิลปะที่ไม่ดีทั้งหมดนั้นมาจาก
การเลียนแบบธรรมชาติและการอยู่กับความจริง

23
00:01:31,096 --> 00:01:36,340
และศิลปะที่ยอดเยี่ยมทั้งหมดนั้นมาจาก
การโกหกหลอกลวงและการตบตา

24
00:01:37,030 --> 00:01:40,063
และสื่อถึงสิ่งที่สวยงาม ที่ไม่มีอยู่จริง

25
00:01:40,087 --> 00:01:44,001
ดังนั้น เมื่อคุณกำลังดูหนังอยู่

26
00:01:44,890 --> 00:01:46,402
แล้วโทรศัพท์ดัง

27
00:01:46,426 --> 00:01:48,428
จริง ๆ แล้วมันไม่ได้ดังจริง ๆ

28
00:01:48,942 --> 00:01:53,196
มันถูกใส่เข้ามาทีหลังใน
ขั้นตอนหลังการผลิตงานในสตูดิโอ

29
00:01:53,220 --> 00:01:56,074
เสียงทั้งหมดที่คุณได้ยินคือของปลอม

30
00:01:56,098 --> 00:01:57,908
ทุก ๆ สิ่ง นอกเหนือไปจากบทพูด

31
00:01:57,932 --> 00:01:59,086
ไม่ใช่ของจริง

32
00:01:59,110 --> 00:02:02,770
เมื่อคุณดูหนังสักเรื่อง 
แล้วคุณเห็นนกกระพือปีก

33
00:02:02,794 --> 00:02:04,815
(เสียงนกกระพือปีก)

34
00:02:06,141 --> 00:02:08,404
พวกเขาไม่ได้อัดเสียงนกจริง ๆ

35
00:02:08,428 --> 00:02:13,422
มันฟังดูเหมือนจริงมากกว่า
ถ้าคุณอัดเสียงแผ่นกระดาษ

36
00:02:13,446 --> 00:02:14,998
หรือเขย่าถุงมือที่ใช้ในครัว

37
00:02:15,022 --> 00:02:17,374
(เสียงนกกระพือปีก)

38
00:02:18,849 --> 00:02:21,792
เสียงของมวนบุหรี่ที่ไหม้อยู่ในระยะใกล้นั้น

39
00:02:21,816 --> 00:02:23,813
(เสียงมวนบุหรี่ไหม้)

40
00:02:25,351 --> 00:02:28,102
มันจะฟังเหมือนจริงกว่ามาก

41
00:02:28,126 --> 00:02:30,971
ถ้าคุณบีบลูกบอลที่ห่อด้วยกระดาษแก้ว

42
00:02:30,995 --> 00:02:32,213
แล้วปล่อยมือออก

43
00:02:32,237 --> 00:02:35,380
(เสียงลูกบอลถูกปล่อยมือ)

44
00:02:35,869 --> 00:02:37,272
ต่อยงั้นหรอ?

45
00:02:37,296 --> 00:02:38,818
(เสียงต่อย)

46
00:02:38,842 --> 00:02:40,774
อุ๊ปส์ เดี๋ยวขอผมเล่นอีกครั้งหนึ่ง

47
00:02:40,798 --> 00:02:41,997
(เสียงต่อย)

48
00:02:42,535 --> 00:02:46,271
เสียงนี้มักจะทำขึ้นโดยการปักมีดเข้าไปในผัก

49
00:02:46,295 --> 00:02:47,717
และมักจะเป็นกะหล่ำปลี

50
00:02:48,661 --> 00:02:50,113
(เสียงมีดปักกะหล่ำปลี)

51
00:02:50,788 --> 00:02:53,752
อันต่อไป คือเสียงหักกระดูก

52
00:02:53,776 --> 00:02:56,001
(กระดูกหัก)

53
00:02:56,670 --> 00:02:59,004
จริง ๆ แล้ว ไม่มีใครถูกทำอันตราย

54
00:02:59,028 --> 00:03:00,428
มันเป็นเพียงแค่

55
00:03:01,163 --> 00:03:04,418
การหักผักขึ้นช่าย หรือไม่ก็ผักกะหล่ำแช่แข็ง

56
00:03:04,442 --> 00:03:06,483
(เสียงหักกะหล่ำแช่แข็งหรือผักขึ้นช่าย)

57
00:03:06,947 --> 00:03:08,179
(เสียงหัวเราะ)

58
00:03:09,253 --> 00:03:13,968
การสร้างเสียงที่ตรงนั้น
ไม่ได้ง่ายเหมือนกับ

59
00:03:13,992 --> 00:03:15,899
การเดินไปห้างสรรพสินค้า

60
00:03:15,923 --> 00:03:18,619
แล้วไปยังแผนกผักผลไม้

61
00:03:18,643 --> 00:03:21,018
แต่มันมักจะซับซ้อนมากกว่านั้นมาก

62
00:03:21,042 --> 00:03:24,065
ดังนั้น เรามาแยกองค์ประกอบ

63
00:03:24,089 --> 00:03:26,413
ของการสร้างซาวด์เอฟเฟกต์กัน

64
00:03:26,437 --> 00:03:29,786
หนึ่งในเรื่องที่ผมชอบคือเรื่องของ
แฟรงค์ เซราฟีนี

65
00:03:29,810 --> 00:03:31,661
เขาเป็นผู้ที่มีคุณูปการ
คนหนึ่งต่อคลังเสียงของเรา

66
00:03:31,685 --> 00:03:35,247
และเป็นนักออกแบบเสียงที่ยอดเยี่ยมให้กับ
ภาพยนตร์เรื่อง Tron, Star Trek และอื่น ๆ

67
00:03:36,291 --> 00:03:41,549
เขาเป็นส่วนหนึ่งของทีมบริษัทพาราเมาต์ที่
ได้รับรางวัลออสการ์สาขาลำดับเสียงยอดเยี่ยม

68
00:03:41,573 --> 00:03:43,504
สำหรับเรื่อง 
"ล่าตุลาแดง (The Hunt for Red October)"

69
00:03:43,528 --> 00:03:46,918
ในหนังคลาสสิคเกี่ยวกับสงครามเย็นนี้ 
ในทศวรรษที่ 90

70
00:03:46,942 --> 00:03:51,727
พวกเขาได้รับคำสั่งให้สร้างเสียง
ของใบพัดเรือดำน้ำ

71
00:03:51,751 --> 00:03:53,096
แต่พวกเขาก็มีปัญหาเล็ก ๆ อยู่อย่างหนึ่ง

72
00:03:53,120 --> 00:03:56,640
ก็คือพวกเขาไม่สามารถหาเรือดำน้ำได้
ในเวสต์ฮอลลีวูด

73
00:03:56,664 --> 00:04:00,322
ดังนั้น โดยพื้นฐานแล้ว 
สิ่งที่พวกเขาทำก็คือ

74
00:04:00,346 --> 00:04:03,701
พวกเขาไปที่สระว่ายน้ำของเพื่อนคนหนึ่ง

75
00:04:03,725 --> 00:04:08,260
แล้วแฟรงค์ก็กระโดดลงสระ
ด้วยท่างอเข่าหรือบอมบา

76
00:04:09,069 --> 00:04:11,265
พวกเขาติดตั้งไมค์ไว้ใต้น้ำ

77
00:04:11,289 --> 00:04:14,065
และไมค์เหนือหัวด้านบนนอกสระว่ายน้ำ

78
00:04:14,089 --> 00:04:17,342
และนี่ก็คือเสียงที่ได้จากไมค์ใต้น้ำ

79
00:04:17,366 --> 00:04:18,901
(เสียงใต้น้ำ)

80
00:04:19,608 --> 00:04:21,114
และเมื่อเพิ่มเสียงไมค์ด้านบนเข้าไป

81
00:04:21,138 --> 00:04:23,091
ก็จะได้เป็นเสียงแบบนี้

82
00:04:23,115 --> 00:04:25,490
(เสียงน้ำกระเด็น)

83
00:04:25,514 --> 00:04:29,961
แล้วทีนี้ พวกเขาก็นำเสียงนั้นมา
แล้วลดระดับเสียงของมันไปหนึ่งระดับ

84
00:04:29,985 --> 00:04:32,461
คล้าย ๆ กับการลดความเร็วของเพลงลง

85
00:04:32,850 --> 00:04:35,266
(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)

86
00:04:35,929 --> 00:04:38,697
จากนั้นพวกเขาก็เอาคลื่นความถี่สูงออก
หลาย ๆ ความถี่

87
00:04:38,721 --> 00:04:40,996
(เสียงน้ำกระเด็น)

88
00:04:41,020 --> 00:04:43,076
แล้วก็ลดระดับเสียงลงไปอีกหนึ่งระดับ

89
00:04:44,314 --> 00:04:46,602
(เสียงน้ำกระเด็นที่ระดับเสียงลดลง)

90
00:04:46,626 --> 00:04:49,132
จากนั้นพวกเขาก็เพิ่ม
เสียงน้ำกระเด็นเข้าไปอีกนิดหน่อย

91
00:04:49,156 --> 00:04:51,440
จากไมโครโฟนด้านบน

92
00:04:51,464 --> 00:04:54,629
(เสียงน้ำกระเด็น)

93
00:04:54,653 --> 00:04:57,191
และจากการทำวน ๆ แบบนี้กับเสียงไปเรื่อย ๆ

94
00:04:57,215 --> 00:04:58,405
พวกเขาก็ได้สิ่งนี้

95
00:04:58,429 --> 00:05:01,270
(เสียงใบพัดเรือดำน้ำหมุน)

96
00:05:04,463 --> 00:05:10,991
ความคิดสร้างสรรค์และเทคโนโยลีนั้นถูก
เชื่อมโยงเข้าด้วยกันเพื่อลวงให้เราคิด

97
00:05:11,015 --> 00:05:14,186
ว่าเราอยู่ในเรือดำน้ำ

98
00:05:14,868 --> 00:05:18,229
แต่เมื่อใดก็ตามที่คุณ
สร้างเสียงของคุณขึ้นมา

99
00:05:18,253 --> 00:05:20,647
แล้วคุณนำไปรวมเข้ากับรูปภาพ

100
00:05:20,671 --> 00:05:24,722
คุณก็จะอยากให้เสียงเหล่านั้นเป็นส่วนหนึ่ง
ของโลกแห่งเรื่องราวนั้น ๆ

101
00:05:25,397 --> 00:05:29,431
และหนึ่งในทางที่ดีที่สุดก็คือ
การเพิ่มเสียงก้องเข้าไป

102
00:05:29,997 --> 00:05:32,612
ดังนั้น นี่จึงเป็นอุปกรณ์เสียงชิ้นแรก
ที่ผมอยากจะพูดถึง

103
00:05:33,198 --> 00:05:38,320
เสียงสะท้อนกลับ หรือเสียงก้อง
คือการคงอยู่ของเสียง

104
00:05:38,344 --> 00:05:40,275
หลังจากที่เสียงต้นนั้นหายไป

105
00:05:40,299 --> 00:05:42,867
ดังนั้นมันก็คล้าย ๆ กับ

106
00:05:42,891 --> 00:05:45,927
การสะท้อนทั้งหมดที่เกิดจากวัสดุ

107
00:05:45,951 --> 00:05:48,838
วัตถุ และกำแพงรอบ ๆ เสียงนั้น

108
00:05:48,862 --> 00:05:51,074
ยกตัวอย่างเช่น เสียงยิงปืน

109
00:05:51,098 --> 00:05:54,100
เสียงต้นของมันนั้นอยู่ไม่ถึงครึ่งวินาที

110
00:05:56,138 --> 00:05:57,288
(เสียงยิงปืน)

111
00:05:57,747 --> 00:05:59,436
เมื่อเพิ่มเสียงก้องเข้าไปนั้น

112
00:05:59,460 --> 00:06:02,677
เราสามารถทำให้มันมีเสียงราวกับว่า
เสียงนั้นถูกอัดในห้องน้ำ

113
00:06:03,470 --> 00:06:05,033
(เสียงปืนก้องในห้องน้ำ)

114
00:06:05,057 --> 00:06:08,562
หรือเหมือนกับว่าเสียงนั้นถูกอัดใน
ห้องสวดมนต์หรือโบสถ์

115
00:06:08,887 --> 00:06:10,440
(เสียงปินก้องในโบสถ์)

116
00:06:11,043 --> 00:06:13,047
หรือในหุบเขาลึก

117
00:06:14,199 --> 00:06:15,960
(เสียงปืนก้องในหุบเขาลึก)

118
00:06:15,984 --> 00:06:18,637
ดังนั้น เสียงก้องนั้นให้ข้อมูลมากมายกับเรา

119
00:06:18,661 --> 00:06:23,591
เกี่ยวกับพื้นที่ระหว่างผู้ฟัง
และแหล่งกำเนิดเสียงดั้งเดิม

120
00:06:23,615 --> 00:06:25,724
ถ้าเปรียบเทียบเสียงเป็นรสชาติ

121
00:06:25,748 --> 00:06:29,932
เสียงสะท้อนก็เหมือนกับกลิ่นของเสียงนั่นเอง

122
00:06:30,309 --> 00:06:32,467
แต่เสียงสะท้อนทำอะไรได้มากกว่านั้นมาก

123
00:06:32,491 --> 00:06:36,401
การได้ยินเสียงที่มีการสะท้อนน้อยกว่า

124
00:06:36,425 --> 00:06:38,508
สิ่งที่เกิดขึ้นในฉากนั้น

125
00:06:38,532 --> 00:06:41,552
จะเป็นการบอกเราทันที

126
00:06:41,576 --> 00:06:44,219
ว่าเรากำลังฟังเสียงผู้บรรยายอยู่

127
00:06:44,243 --> 00:06:49,034
ผู้บรรยายที่ไม่ได้อยู่ร่วมในเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในฉาก

128
00:06:50,471 --> 00:06:54,662
เช่นเดียวกัน ในช่วงเวลาของความใกล้ชิด
ผูกพันธ์ทางอารมณ์ในโรงภาพยนตร์นั้น

129
00:06:54,686 --> 00:06:56,633
มักจะไม่มีเสียงสะท้อนเลย

130
00:06:56,657 --> 00:07:00,627
เพราะว่ามันจะให้ความรู้สึกเหมือนกับ
ว่ามีใครสักคนพูดใส่หูของเราโดยตรง

131
00:07:01,024 --> 00:07:02,985
ในทางตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง

132
00:07:03,009 --> 00:07:05,505
การเพิ่มเสียงสะท้อนไปที่เสียงพูดมาก ๆ

133
00:07:05,529 --> 00:07:08,906
จะทำให้เราคิดว่าเรากำลังฟังเหตุการณ์
ที่เกิดขึ้นในอดีต

134
00:07:09,637 --> 00:07:12,946
หรืออาจเหมือนกับว่าเรานั้นอยู่ในหัวของ
ตัวละครสักตัวหนึ่ง

135
00:07:13,946 --> 00:07:16,422
หรือการที่เรากำลังฟังเสียงของพระเจ้า

136
00:07:16,446 --> 00:07:18,708
หรือ ฟังสิ่งที่ทรงพลังมากกว่าในภาพยนตร์

137
00:07:18,732 --> 00:07:20,219
มอร์แกน ฟรีแมน

138
00:07:20,243 --> 00:07:21,527
(เสียงหัวเราะ)

139
00:07:21,551 --> 00:07:22,718
ดังนั้น

140
00:07:22,742 --> 00:07:24,972
(เสียงปรบมือ)

141
00:07:25,502 --> 00:07:29,373
ว่าแต่ว่าอุปกรณ์หรือเครื่องมืออื่น ๆ


142
00:07:29,397 --> 00:07:31,257
ที่นักออกแบบเสียงใช้กันคืออะไรล่ะ

143
00:07:32,186 --> 00:07:34,489
จริง ๆ แล้ว สิ่งนี้สำคัญมากเลยทีเดียว

144
00:07:39,901 --> 00:07:41,198
คือความเงียบนั่นเอง

145
00:07:41,807 --> 00:07:45,411
เพียงแค่ความเงียบไม่กี่ชั่วขณะ
ก็สามารถทำให้เราเพ่งความสนใจได้

146
00:07:45,881 --> 00:07:48,321
และในโลกตะวันตก

147
00:07:48,345 --> 00:07:50,468
เราไม่ค่อยคุ้นชินกับความเงียบเวลาพูดมากนัก

148
00:07:50,492 --> 00:07:53,521
เพราะมันถูกมองว่าทำให้อึดอัดและไม่สุภาพ

149
00:07:54,537 --> 00:07:58,110
ดังนั้นความเงียบที่มาก่อน
การสื่อสารด้วยการพูดนั้น

150
00:07:59,021 --> 00:08:01,081
สามารถก่อให้เกิดความตึงเครียดได้มากมาย

151
00:08:01,105 --> 00:08:04,810
แต่คุณลองจินตนาการถึงภาพยนตร์ฮอลลีวูด
ใหญ่ ๆ สักเรื่องหนึ่งดูสิ

152
00:08:04,834 --> 00:08:09,178
เรื่องที่เต็มไปด้วยเสียงระเบิด
และเสียงปืนกล

153
00:08:10,389 --> 00:08:13,984
เสียงดังนั้นกลายเป็นเสียงที่ไม่ดังอีกต่อไป
เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่ง

154
00:08:14,008 --> 00:08:15,952
ดังนั้น ตามรูปแบบของหยินและหยาง

155
00:08:15,976 --> 00:08:19,113
ความเงียบนั้นต้องการความดัง
และความดังก็ต้องการความเงียบเช่นกัน

156
00:08:19,137 --> 00:08:21,535
เพื่อให้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดผลขึ้นมา

157
00:08:22,350 --> 00:08:23,727
แต่ความเงียบหมายถึงอะไรล่ะ

158
00:08:23,751 --> 00:08:26,689
จริง ๆ แล้ว มันขึ้นกับว่ามันถูกใช้อย่างไร
ในหนังแต่ละเรื่อง

159
00:08:27,416 --> 00:08:30,595
ความเงียบอาจนำเราเข้าไปในหัวของตัวละคร

160
00:08:30,619 --> 00:08:32,237
หรือกระตุ้นให้เกิดความคิด

161
00:08:32,261 --> 00:08:35,314
เรามักเชื่อมโยงความเงียบเข้ากับ

162
00:08:36,654 --> 00:08:37,972
การไตร่ตรอง

163
00:08:38,558 --> 00:08:39,815
การเพ่งสมาธิ

164
00:08:41,185 --> 00:08:42,752
การครุ่นคิด

165
00:08:44,569 --> 00:08:47,671
แต่นอกจากจะมีเพียงแค่หนึ่งความหมาย

166
00:08:47,695 --> 00:08:49,865
ความเงียบนั้นกลับกลายเป็นเหมือนผ้าใบว่าง ๆ

167
00:08:49,889 --> 00:08:54,414
ที่ผู้ชมนั้นต่างได้รับการเชิญชวน
ให้มาวาดลวดลายและระบายความคิดของพวกเขาเอง

168
00:08:54,962 --> 00:08:58,638
แต่ผมต้องบอกให้ชัดเจนก่อนว่า
จริง ๆ แล้วความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง

169
00:08:59,192 --> 00:09:03,637
และผมรู้ว่ามันฟังดูเหมือนแถลงการณ์
TED Talk ที่อวดฉลาดมากที่สุด

170
00:09:04,835 --> 00:09:10,140
แต่ถึงแม้ว่าคุณจะเข้าไปในห้อง
ที่ไม่มีเสียงสะท้อนเลย

171
00:09:10,164 --> 00:09:12,229
รวมถึงไม่มีเสียงจากภายนอกเข้ามา

172
00:09:12,253 --> 00:09:15,370
คุณก็จะยังคงได้ยิน
เสียงเลือดของคุณสูบฉีดอยู่ดี

173
00:09:16,004 --> 00:09:20,321
และในโรงภาพยนตร์ ในยุคก่อนนั้น
ไม่เคยมีช่วงเวลาใดที่เงียบ

174
00:09:20,345 --> 00:09:22,265
เพราะว่ามีเสียงของเครื่องฉายโปรเจคเตอร์

175
00:09:22,716 --> 00:09:25,163
และถึงแม้จะเป็นโลกดอลบีทุกวันนี้

176
00:09:26,034 --> 00:09:29,315
ก็ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนที่เงียบอย่างแท้จริง
ถ้าคุณลองฟังไปรอบ ๆ ตัวคุณ

177
00:09:30,485 --> 00:09:32,710
เพราะมันมักจะมีเสียงรบกวนอยู่เสมอ ๆ

178
00:09:32,734 --> 00:09:35,661
ทีนี้ เมื่อความเงียบนั้นไม่มีอยู่จริง

179
00:09:35,685 --> 00:09:39,256
แล้วผู้สร้างภาพยนตร์กับ
นักออกแบบเสียงใช้อะไรกันล่ะ

180
00:09:39,280 --> 00:09:43,776
จริง ๆ แล้วพวกเขาใช้สิ่งที่มีความหมาย
คล้าย ๆ กัน นั่นก็คือ เสียงบรรยากาศ

181
00:09:44,307 --> 00:09:48,176
เสียงบรรยากาศคือเสียงพื้นหลัง
ที่มีเอกลักษณ์หนึ่งเดียว

182
00:09:48,200 --> 00:09:51,248
ที่มีความจำเพาะต่อสถานที่แต่ละที่

183
00:09:51,272 --> 00:09:53,121
ในแต่ละที่จะมีเสียงเฉพาะหนึ่งเสียง

184
00:09:53,145 --> 00:09:55,121
และในห้องแต่ละห้อง
ก็จะมีเสียงเฉพาะอีกหนึ่งเสียง

185
00:09:55,145 --> 00:09:56,718
ที่เรียกว่าเสียงสภาพบรรยากาศของห้อง

186
00:09:56,742 --> 00:09:59,165
และนี่คือเสียงที่อัดมาจาก
ตลาดแห่งหนึ่งในโมร็อกโก

187
00:09:59,189 --> 00:10:02,129
(เสียงคน เสียงดนตรี)

188
00:10:05,470 --> 00:10:08,238
และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก
ไทม์สแควร์ในนิวยอร์ก

189
00:10:08,843 --> 00:10:13,366
(เสียงการจราจร เสียงแตรรถ เสียงคน)

190
00:10:15,449 --> 00:10:19,071
เสียงสภาพบรรยากาศของห้องนั้นคือการเพิ่ม
เสียงรบกวนทั้งหมดในห้องเข้าไป

191
00:10:19,095 --> 00:10:21,484
ทั้งเสียงการระบายอากาศ การทำความร้อน
เสียงตู้เย็น

192
00:10:21,508 --> 00:10:24,419
และนี่ก็คือเสียงที่อัดจาก
อะพาร์ตเมนต์ของผมในบรุกลิน

193
00:10:24,443 --> 00:10:29,321
(คุณจะได้ยินเสียงระบายอากาศ เสียงกาต้มน้ำ
เสียงตู้เย็น และเสียงจราจร)

194
00:10:35,422 --> 00:10:39,726
เสียงบรรยากาศนั้นทำงาน
ในรูปแบบพื้นฐานที่สุด

195
00:10:40,718 --> 00:10:43,572
มันสามารถพูดเข้าสู่สมองของเราได้โดยตรง
โดยอาศัยจิตใต้สำนึก

196
00:10:44,538 --> 00:10:50,387
ดังนั้น นกที่ร้องจิ๊บ ๆ อยู่นอกหน้าต่าง
อาจบ่งบอกถึงภาวะปกติ

197
00:10:50,937 --> 00:10:53,728
ซึ่งอาจเป็นเพราะว่า 
ในฐานะที่เราเป็นสปีชีส์ ๆ หนึ่ง

198
00:10:53,752 --> 00:10:57,889
เราคุ้นเคยกับเสียงนั้นในทุก ๆ เช้า
มาเป็นเวลาหลายล้านปี

199
00:10:58,360 --> 00:11:02,303
(เสียงนกร้อง)

200
00:11:05,839 --> 00:11:09,480
ในทางตรงกันข้าม เสียงทางอุตสาหกรรม
นั้นเพิ่งมาถึงเรา

201
00:11:09,504 --> 00:11:10,995
เมื่อไม่นานมานี้

202
00:11:11,969 --> 00:11:14,027
ถึงแม้ว่าผมจะชอบมันมาก
โดยส่วนตัวก็ตาม

203
00:11:14,051 --> 00:11:16,464
เสียงนั้นได้ถูกใช้โดยหนึ่งในฮีโร่ของผม
เดวิด ลินช์

204
00:11:16,488 --> 00:11:18,423
และนักออกแบบเสียงของเขา อลัน สเปร็ต

205
00:11:18,447 --> 00:11:21,009
เสียงทางอุตสาหกรรมมักมี
ความหมายแฝงในแง่ลบ

206
00:11:21,033 --> 00:11:23,787
(เสียงเครื่องจักร)

207
00:11:28,092 --> 00:11:32,948
ทีนี้ ซาวด์เอฟเฟคก็สามารถกระตุ้น
ความทรงจำทางอารมณ์ของเราได้

208
00:11:34,869 --> 00:11:37,226
ในบางครั้ง มันอาจสำคัญมากจนกระทั่ง

209
00:11:37,250 --> 00:11:39,824
มันกลายเป็นตัวละครสักตัวหนึ่งในหนัง

210
00:11:40,569 --> 00:11:45,174
เสียงฟ้าผ่านั้นอาจแสดงถึงการแทรกแทรง
หรือการบันดาลโทสะของเทพเจ้า

211
00:11:46,373 --> 00:11:49,338
(เสียงฟ้าผ่า)

212
00:11:51,957 --> 00:11:55,932
เสียงระฆังในโบสถ์อาจทำให้เรานึกถึง
การผ่านไปของเวลา

213
00:11:55,956 --> 00:11:57,861
หรือบางทีอาจหมายถึงความตายของเราเอง

214
00:11:59,827 --> 00:12:03,341
(เสียงระฆัง)

215
00:12:07,773 --> 00:12:12,263
และเสียงแก้วแตกนั้นอาจแสดงถึง
จุดจบของความสัมพันธ์

216
00:12:12,287 --> 00:12:13,515
หรือความเป็นเพื่อนกัน

217
00:12:14,390 --> 00:12:16,191
(เสียงแก้วแตก)

218
00:12:16,788 --> 00:12:20,341
นักวิทยาศาสตร์ต่างเชื่อว่าเสียง
ที่ไม่ประสานกันอย่างลงตัวนั้น

219
00:12:20,365 --> 00:12:25,136
เช่น เสียงเครื่องเป่าทองเหลือง
หรือเครื่องเป่าลมไม้ที่ดังมาก ๆ

220
00:12:26,438 --> 00:12:30,882
อาจทำให้เรานึกถึงเสียงสัตว์
ที่เห่าหอนอยู่ในธรรมชาติ

221
00:12:30,906 --> 00:12:34,033
แล้วก็ทำให้เกิดความรู้สึกหงุดหงิด
หรือหวาดกลัว

222
00:12:34,506 --> 00:12:37,437
(เสียงเครื่องเป่า)

223
00:12:40,714 --> 00:12:43,886
ตอนนี้เราก็ได้พูดถึงเสียงในฉาก
เรียบร้อยแล้ว

224
00:12:44,298 --> 00:12:48,931
แต่ในบางครั้ง แหล่งกำเนิดของเสียงนั้น
ก็ไม่สามารถมองเห็นได้

225
00:12:48,955 --> 00:12:51,479
ซึ่งเราเรียกเสียงแบบนี้ว่าเสียงนอกฉาก

226
00:12:51,503 --> 00:12:52,951
หรือเสียง "อคูสมาติก"

227
00:12:53,641 --> 00:12:55,275
เสียงอคูสมาติก

228
00:12:55,887 --> 00:13:00,920
จริง ๆ แล้ว คำว่า "อคูสมาติก" นั้นมาจาก
พีทาโกรัสที่อยู่ในยุคกรีกโบราณ

229
00:13:00,944 --> 00:13:04,535
ผู้ที่เคยสอนหนังสืออยู่ด้านหลังผ้าคลุม
หรือผ้าม่านมาเป็นเวลาหลายปี

230
00:13:04,559 --> 00:13:07,749
โดยไม่เปิดเผยหน้าตาและรูปลักษณ์
ของเขาจริง ๆ ต่อลูกศิษย์ของเขา

231
00:13:07,773 --> 00:13:10,561
ผมคิดว่านักคณิตศาสตร์
และนักปรัชญาคงต่างคิดว่า

232
00:13:11,727 --> 00:13:12,878
เมื่อทำแบบนั้นแล้ว

233
00:13:13,584 --> 00:13:17,621
ลูกศิษย์ของพวกเขาจะเพ่งความสนใจไปที่เสียง

234
00:13:17,645 --> 00:13:19,609
คำพูด และความหมายของมัน

235
00:13:19,633 --> 00:13:22,803
มากกว่าสนใจตัวเขาที่กำลังพูดอยู่

236
00:13:22,827 --> 00:13:25,526
ซึ่งก็จะคล้าย ๆ กับพ่อมดแห่งออซ

237
00:13:25,550 --> 00:13:30,364
หรือพี่เบิ้มในภาพยนตร์เรื่อง 1984

238
00:13:30,388 --> 00:13:33,654
ที่แยกเสียงพูดออกจากแหล่งกำเนิดเสียง

239
00:13:33,678 --> 00:13:35,569
แยกสาเหตุและผลลัพธ์ออกจากกัน

240
00:13:36,379 --> 00:13:40,174
คล้าย ๆ กับการสร้างความรู้สึกของการมีอยู่
ทุกหนทุกแห่งหรือมองเห็นได้จากจุด ๆ เดียว

241
00:13:40,198 --> 00:13:42,278
แล้วก็ก่อให้เกิดอำนาจ

242
00:13:43,156 --> 00:13:46,217
มีสิ่งหนึ่งที่ทำกันต่อมาอย่างเคร่งครัด
ในการใช้เสียงอคูสมาติก

243
00:13:47,129 --> 00:13:53,739
เมื่อก่อน แม่ชีที่อยู่ในโบสถ์ในกรุงโรม
และเวนิสต่างร้องเพลงในห้องต่าง ๆ

244
00:13:53,763 --> 00:13:57,622
ในจุดที่สูงขึ้นไปใกล้ ๆ กับเพดาน

245
00:13:57,646 --> 00:14:01,586
และสร้างภาพลวงตาเหมือนกับว่าเรากำลัง
ฟังเสียงของเทพเทวดาบนท้องฟ้า

246
00:14:02,390 --> 00:14:06,080
ริชาร์ด วาร์กเนอร์ ได้สร้างวงออเคสตร้า
ที่ถูกซ่อนไว้ลับ ๆ ได้อย่างดีเยี่ยม

247
00:14:06,104 --> 00:14:09,940
ซึ่งอยู่ในหลุมระหว่างเวทีและผู้ชม

248
00:14:09,964 --> 00:14:15,007
และหนึ่งในฮีโร่ของผม เอเฟ็กซ์ ทวิน ก็ซ่อน
อยู่ในมุมมืดของผับได้อย่างดีเยี่ยมเช่นกัน

249
00:14:15,420 --> 00:14:20,163
ผมคิดว่าสิ่งที่ศิลปินที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้
รู้ก็คือว่า ในการซ่อนแหล่งกำเนิดเสียงนั้น

250
00:14:20,187 --> 00:14:21,850
คุณกำลังทำให้เกิดความรู้สึกลึกลับ

251
00:14:21,874 --> 00:14:23,943
สิ่งนี้สามารถพบเห็นได้ในโรงภาพยนตร์
ซ้ำแล้วซ้ำอีก

252
00:14:23,967 --> 00:14:27,047
อย่างฮิตช์ค็อกและริดลีย์ สก็อต
ในภาพยนตร์เรื่อง "เอเลี่ยน"

253
00:14:27,071 --> 00:14:29,463
การได้ยินเสียงโดยที่ไม่รู้แหล่งที่มา
ของเสียงนั้น

254
00:14:29,487 --> 00:14:32,712
จะทำให้เกิดความรู้สึกตึงเครียดบางอย่าง

255
00:14:34,530 --> 00:14:40,144
เช่นเดียวกัน มันก็สามารถลดข้อจำกัด
ทางด้านภาพบางอย่างที่ผู้กำกับมี

256
00:14:40,168 --> 00:14:43,858
และแสดงบางสิ่งที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้น
ระหว่างการถ่ายทำ

257
00:14:43,882 --> 00:14:45,967
และถ้าเสียงเหล่านี้ดูเป็นทฤษฎีเกินไปหน่อย

258
00:14:45,991 --> 00:14:48,397
ผมก็อยากจะเล่นวิดีโอสั้น ๆ พวกนี้

259
00:14:49,289 --> 00:14:51,816
(เสียงบีบของเล่น)

260
00:14:52,383 --> 00:14:55,034
(เสียงพิมพ์ดีด)

261
00:14:55,761 --> 00:14:58,267
(เสียงกลอง)

262
00:14:59,164 --> 00:15:01,485
(เสียงปิงปอง)

263
00:15:02,484 --> 00:15:05,444
(เสียงลับคมมีด)

264
00:15:05,786 --> 00:15:08,832
(เสียงเก่าแผ่น)

265
00:15:09,405 --> 00:15:10,591
(เสียงเลื่อย)

266
00:15:10,615 --> 00:15:12,072
(เสียงผู้หญิงกรีดร้อง)

267
00:15:12,663 --> 00:15:16,458
สิ่งที่ผมพยายามจะสาธิตให้เห็น
ด้วยเครื่องมือเหล่านี้

268
00:15:17,930 --> 00:15:20,119
ก็คือเสียงนั้นเป็นภาษาภาษาหนึ่ง

269
00:15:20,516 --> 00:15:23,658
มันอาจลวงเราโดยการพาเราไปยัง
สถานที่อื่น ๆ บนโลกใบนี้

270
00:15:24,571 --> 00:15:26,087
มันอาจเปลี่ยนอารมณ์เรา

271
00:15:26,579 --> 00:15:28,000
มันอาจกำหนดจังหวะของสิ่งต่าง ๆ

272
00:15:29,482 --> 00:15:32,936
มันอาจทำให้เราหัวเราะ
หรือทำให้เราหวาดกลัวได้

273
00:15:34,698 --> 00:15:38,048
โดยส่วนตัวแล้ว ผมตกหลุมรักกับภาษานั้น

274
00:15:38,072 --> 00:15:39,389
เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

275
00:15:39,413 --> 00:15:44,020
และด้วยเหตุผลบางอย่างก็ได้
ทำให้มันกลายเป็นอาชีพ

276
00:15:45,274 --> 00:15:48,500
และผมคิดว่าด้วยงานของพวกผม
ผ่านคลังเสียงนั้น

277
00:15:48,524 --> 00:15:54,320
เรากำลังขยายคลังคำศัพท์ของภาษานั้น

278
00:15:55,797 --> 00:15:59,279
และด้วยวิธีนี้เอง พวกผมก็อยากที่จะนำเสนอ
เครื่องมือที่เหมาะสม

279
00:15:59,303 --> 00:16:00,943
ให้กับนักออกแบบเสียง

280
00:16:00,967 --> 00:16:02,315
ผู้สร้างภาพยนตร์

281
00:16:02,339 --> 00:16:04,174
และนักออกแบบวิดีโอเกมและแอป

282
00:16:04,748 --> 00:16:07,883
เพื่อให้พวกเขาได้บอกเล่าเรื่องราว
ที่ดีขึ้นต่อไปเรื่อย ๆ

283
00:16:08,382 --> 00:16:11,114
หรือแม้กระทั่งสร้างความหลอกลวงที่งดงาม
มากยิ่งขึ้นไปอีก

284
00:16:11,138 --> 00:16:12,425
ยังไงก็ ขอบคุณมากที่มาฟังครับ

285
00:16:12,449 --> 00:16:15,968
(เสียงปรบมือ)