1 00:00:07,067 --> 00:00:10,418 اسم من گابریله. من ۱۸ سالمه 2 00:00:11,551 --> 00:00:14,081 و حقیقت اینه که من به هر روشی انجامش ندادم 3 00:00:14,081 --> 00:00:19,011 و من کارشناس ورزش، حادثه یا غیره نیستم 4 00:00:19,011 --> 00:00:20,021 (خندیدن) 5 00:00:20,021 --> 00:00:22,541 پس خیلی از شما متحیرید که چرا من اینجام 6 00:00:22,541 --> 00:00:23,609 (خندیدن) 7 00:00:23,609 --> 00:00:25,269 من تو هیچ چیزی کارشناس نیستم 8 00:00:25,269 --> 00:00:30,773 اما در ایدهها، حقایق و تجربیاتم یک کارشناسم 9 00:00:31,409 --> 00:00:34,539 و به همین دلیل است که درمقابل شما ایستادم 10 00:00:34,835 --> 00:00:37,805 پس قبل از شروع بذارید بگم تمام اینها چهجورن 11 00:00:38,330 --> 00:00:41,501 من متولد فیلیپینم و بیشتر عمرم اونجا بودم 12 00:00:41,501 --> 00:00:43,261 من در شهری به اسم داواو متولد شدم 13 00:00:43,261 --> 00:00:45,431 و هر سال به اونجا برمیگردم 14 00:00:45,431 --> 00:00:49,731 و خانوادم میبینم و با دوستانم وقت میگذرونم 15 00:00:49,891 --> 00:00:53,073 من معمولا به دبیرستان قدیمیم میرم 16 00:00:54,953 --> 00:00:59,613 اولین باری که اونجا بودم زمستان اولم بود 17 00:00:59,613 --> 00:01:01,353 من میخواستم معلم قدیمی زبانم رو ببینم 18 00:01:01,353 --> 00:01:04,783 و او به من فرصت حرف زدن در کلاس را داد. 19 00:01:05,241 --> 00:01:07,751 و من نمیدونستم چی باید بگم 20 00:01:07,766 --> 00:01:10,836 من کالجم رو تنها سه ماه قبل شروع کرده بودم 21 00:01:10,836 --> 00:01:12,616 و اونجا یک مکان عجیب برای من بود 22 00:01:12,616 --> 00:01:14,846 چراکه تنها اوایل همان سال 23 00:01:14,846 --> 00:01:19,846 من مثل دوستان دانش آموزان در کلاس او بودم 24 00:01:19,846 --> 00:01:22,416 و لباس فرم یکسانی را میپوشیدم 25 00:01:22,416 --> 00:01:24,851 و اساسا یکی از آنها بودم. 26 00:01:25,836 --> 00:01:29,080 پس براشون از دلگرمی و اعتماد مجدد حرف زدم 27 00:01:29,080 --> 00:01:31,449 چیزی که میخواستند بشنوند 28 00:01:31,449 --> 00:01:33,529 چراکه من نمیخواستم آنها رو بترسانم 29 00:01:33,529 --> 00:01:36,569 راستش امروز بچیزی که بهشون گفتم فکر میکنم 30 00:01:37,258 --> 00:01:39,218 اول اینکه باید به آنها دلگرمی میدادم 31 00:01:39,218 --> 00:01:42,218 تا خودشان را با محیط جدید تطبیق دهند. 32 00:01:42,218 --> 00:01:45,378 در ممتازترین بخش شهر رشد کنند 33 00:01:45,378 --> 00:01:48,639 عجایب خیلی من را درگیر خود نکرد 34 00:01:48,639 --> 00:01:52,599 و همه یجورایی یا کامل همدیگر رو میشناختند 35 00:01:52,599 --> 00:01:54,549 اما بذارید امروز از شما بپرسم 36 00:01:54,549 --> 00:01:58,020 آیا اسم گابرین پرسبیترو برایتان آشناست؟ 37 00:01:58,710 --> 00:01:59,950 بله.منم اینجوری فکر نمیکنم 38 00:01:59,950 --> 00:02:00,720 (خندیدن) 39 00:02:00,720 --> 00:02:04,602 پس بودن در محیطی جدید یک فرصت برای من بود 40 00:02:04,602 --> 00:02:09,802 تا جدا از همه انتظارات هویتم را بشناسم 41 00:02:09,802 --> 00:02:13,462 خیلی جزیی چراکه انتظاراتی وجود نداشت. 42 00:02:14,073 --> 00:02:19,003 سپس به حفظ فرهنگ زندگی عالی تشویقشان کردم 43 00:02:19,306 --> 00:02:21,706 من بزرگ شده ام تا یک به دست آورنده باشم 44 00:02:22,494 --> 00:02:26,494 و این اشتیاق که سبب موفقیت خواهد شد 45 00:02:26,494 --> 00:02:29,014 یک بخش بزرگی از کسی که هستم است. 46 00:02:29,304 --> 00:02:30,604 به دبیرستانم برگردیم 47 00:02:30,604 --> 00:02:33,724 هدفم بودن در یک برنامه شناختن سه ماهه بود 48 00:02:33,724 --> 00:02:37,615 در این برنامه مدال ها و گواهی ها داده میشد 49 00:02:37,615 --> 00:02:40,513 به دانش آموزانی که بهترین های آموزشی بودند 50 00:02:42,314 --> 00:02:45,279 برگردیم به زمان من، صبح پنج شنبه تشکیل شد 51 00:02:45,279 --> 00:02:49,040 کجایی که دانش آموزان ممتاز باید جلو بشینند 52 00:02:49,040 --> 00:02:50,790 و بقیهی دانش آموزان 53 00:02:50,790 --> 00:02:53,260 برنامه را از یک بخش جدا ببینند. 54 00:02:53,267 --> 00:02:56,317 این همان فرهنگ رقابتی بود که 55 00:02:56,317 --> 00:02:59,577 مرا بچیزیکه فکر میکردم نمیتونم مجبور کرد 56 00:02:59,577 --> 00:03:02,077 بهترین درون من را بیرون می آورد 57 00:03:02,500 --> 00:03:04,990 اما اینجا چیزی است که به آنها نگفتم. 58 00:03:04,990 --> 00:03:09,060 اول باید میگفتم سخترین کسی که باید قانع شه 59 00:03:09,060 --> 00:03:12,880 که شما فراترید و شایسته اید، خودتان هستید 60 00:03:13,265 --> 00:03:16,215 باور کنید من نمیدانستم چه باید میکردم 61 00:03:16,215 --> 00:03:18,870 وقتی ابتدا شروع به نوشتن بحث تدکسم کردم 62 00:03:18,870 --> 00:03:20,086 هجده سالم بود 63 00:03:20,086 --> 00:03:23,086 و در شرکت حرفه ایان باتجربه 64 00:03:23,086 --> 00:03:25,494 با ایده های انقلاب گرایانه 65 00:03:26,166 --> 00:03:30,286 و قادر نبودنم در پاسخگویی به باور مردم 66 00:03:30,286 --> 00:03:32,669 باورهای خودم را نیز دچار چالش کرد. 67 00:03:33,018 --> 00:03:36,538 سپس باید میگفتم شناختی که دنبالش هستید 68 00:03:36,538 --> 00:03:40,578 در مدالهایتان، جوایزتان، گواهی هایتان، بله 69 00:03:40,578 --> 00:03:44,525 اینها با هدف شما برابر نیست. 70 00:03:45,422 --> 00:03:47,783 وقتی که دانشگاه را شروع کردم 71 00:03:47,783 --> 00:03:52,833 فهمیدم که مدالها خط زندگی برای انگیزمند 72 00:03:52,833 --> 00:03:56,863 و با شروع زندگی بدون مدالها، من گم شدم. 73 00:03:56,863 --> 00:03:59,184 و متوجه شدم که باید سخت کار کنم 74 00:03:59,184 --> 00:04:03,592 چون مدالها رفتنیاند،من حس مبهم دارم که چرا 75 00:04:04,071 --> 00:04:06,325 پس بذارید اینو بگم: 76 00:04:06,325 --> 00:04:10,225 تمایل بچیزی که میبینند در ذات انسانهاست 77 00:04:10,225 --> 00:04:12,485 یا به چیزی تمایل داشته باشند که حسش میکنند 78 00:04:12,485 --> 00:04:14,525 چیزی را نشان میدهد که ما نمیتوانیم. 79 00:04:14,525 --> 00:04:17,525 و ما درمقابل کسیکه میخایم بشیم خیلی صفریم 80 00:04:17,525 --> 00:04:19,575 و چیزی که میخاهیم به دست بیاریم 81 00:04:19,575 --> 00:04:23,716 که ما یادمون رفت که رشد ما همراه فرایندیست 82 00:04:24,023 --> 00:04:28,763 کل عمر وقتی شک داشتم میگفتم همه سعیمو کردم 83 00:04:28,763 --> 00:04:31,820 و تمام مدت این را بعنوان تسلی میدانستم 84 00:04:31,821 --> 00:04:36,244 فکر بعدی همیشه اینست "اما کافی نبود" 85 00:04:37,247 --> 00:04:39,784 در حقیقت باید این را بگویم 86 00:04:40,714 --> 00:04:42,274 من تمام تلاشم را کردم 87 00:04:42,274 --> 00:04:45,684 و این بخاطر شکست که بهترین من کمی بهتر شد 88 00:04:46,251 --> 00:04:51,930 و این یک تسلی نیست بلکه در اصل یک پاداشست 89 00:04:53,471 --> 00:04:54,611 متشکرم 90 00:04:54,611 --> 00:04:55,831 (تشویق کردن)