1
00:00:21,000 --> 00:00:23,820
[Nathalie Djurberg]
Ürettiğiniz şeyleri ortaya koymak

2
00:00:23,820 --> 00:00:25,300
cesaret istiyor.

3
00:00:25,300 --> 00:00:29,580
Kendinizle işinizi
ayırt etmek oldukça zor.

4
00:00:29,580 --> 00:00:32,460
İş ne zaman bitiyor
ve ben ne zaman başlıyorum?

5
00:00:33,300 --> 00:00:34,722
Bu çok berbat bir durum.

6
00:00:34,722 --> 00:00:36,119
[Hans Berg] Aslında şöyle...

7
00:00:36,119 --> 00:00:37,940
[Djurberg] Berbat da olsa gerçek bu.

8
00:00:37,940 --> 00:00:38,700
(Gülüyor)

9
00:00:39,180 --> 00:00:43,840
[Nathalie Djurberg & Hans Berg
Hislerini Paylaşıyor

10
00:00:47,560 --> 00:00:48,980
[Seni yiyip bitirdim.]

11
00:00:49,290 --> 00:00:51,770
[Seni bir çırpıda yalayıp yuttum.]

12
00:00:52,720 --> 00:00:55,680
[Berg] Bu kısa filme müzik yapmak
benim için biraz hüzünlüydü.

13
00:00:55,850 --> 00:00:57,630
Kendimi savunmasız hissettim.

14
00:00:57,630 --> 00:00:58,680
[Seni adeta mahvettim]

15
00:00:58,680 --> 00:01:00,520
[Tek bir kırıntını dahi bırakmadım]

16
00:01:01,288 --> 00:01:03,000
[Djurberg] Bu iş üzerinde çalışırken

17
00:01:03,000 --> 00:01:05,020
bunu kişisel bir şey olarak düşünmedim.

18
00:01:05,020 --> 00:01:06,450
Ancak galeride görünce

19
00:01:06,450 --> 00:01:07,800
bana ait olduğunu hissettim

20
00:01:07,800 --> 00:01:09,980
ve kendime dokunarak
"Çok affedersin." dedim.

21
00:01:09,980 --> 00:01:10,680
(Gülüşmeler)

22
00:01:10,680 --> 00:01:13,260
[Utanç]

23
00:01:23,840 --> 00:01:26,780
[Djurberg] "Utanmışlık" en ağır basan
duygularımdan biri.

24
00:01:30,400 --> 00:01:32,060
Üretimim esnasında

25
00:01:32,060 --> 00:01:36,100
bende genellikle utanma duygusu oluyor.

26
00:01:36,290 --> 00:01:38,420
Bu durum bir fikir olarak ortaya çıkıyor

27
00:01:38,420 --> 00:01:40,797
fakat çok gerçekçi hissettiriyor.

28
00:01:41,169 --> 00:01:42,300
Aslında öyle değil.

29
00:01:42,660 --> 00:01:45,060
Bunu güçlükle kabulleniyorum

30
00:01:45,060 --> 00:01:46,580
ve biraz zamanımı alıyor.

31
00:01:47,420 --> 00:01:49,720
Fakat öte tarafa geçtiğimde

32
00:01:49,720 --> 00:01:55,500
eserim, saçma fikrimin hissettirdiği
kadar kusursuz olmuyor.

33
00:01:57,100 --> 00:02:00,440
Şu an düşünüyorum da,
artık o kadar farkındayım ki

34
00:02:00,440 --> 00:02:01,300
(Gülüyor)

35
00:02:01,300 --> 00:02:04,620
işin ucu kaçtı.

36
00:02:08,560 --> 00:02:11,300
[Arzu]

37
00:02:22,280 --> 00:02:24,524
[Berg] How to Slay a Demon filmi sürecinde

38
00:02:24,524 --> 00:02:26,530
bağımlılık, bir şeyi istemek

39
00:02:26,530 --> 00:02:29,400
ve ona ulaşamamak gibi 
meseleleri çok düşündüm.

40
00:02:35,140 --> 00:02:38,760
Müziğin, bağımlılığın sesine
benzemesini istiyordum.

41
00:02:38,760 --> 00:02:40,276
Hipnotik, çekici

42
00:02:40,276 --> 00:02:43,708
ve insanı cezbeden
bir siren gibi olmalıydı.

43
00:02:44,240 --> 00:02:46,040
[Djurberg] Daha fazlasını istemek,

44
00:02:46,040 --> 00:02:47,456
daha başka şeyleri istemek.

45
00:02:47,720 --> 00:02:50,760
"İşte şimdi istediklerime sahibim!"
hissinin verdiği neşe.

46
00:02:50,760 --> 00:02:53,680
Fakat bu ruh hâli sonra kayboluyor.

47
00:02:53,680 --> 00:02:57,440
"Sahip oldum" hissi
kaç kez yok oldu?

48
00:03:05,177 --> 00:03:08,020
[Berg] İşte bu, "This Is Heaven"
eserimizle bağlantılı.

49
00:03:17,560 --> 00:03:20,400
Karakterimiz bir şeylere 
layık olduğunu düşünüyor.

50
00:03:26,600 --> 00:03:30,260
Kısa filmde "Shameless winner"
müziğini kullanmak istedim.

51
00:03:30,260 --> 00:03:31,260
Çünkü o kazanıyor.

52
00:03:31,260 --> 00:03:32,170
O bunu hak ediyor.

53
00:03:32,170 --> 00:03:33,840
Seksenler ortamını yaratmak istedim

54
00:03:33,840 --> 00:03:35,760
çünkü her şey harikaymış hissi veriyor.

55
00:03:35,760 --> 00:03:37,720
Kusursuz, hiçbir ayıp yokmuş gibi.

56
00:03:37,720 --> 00:03:40,020
[Djurberg] Her şey, iğrenç olana
kadar harika.

57
00:03:40,800 --> 00:03:43,960
Duyduğumda utandığım tek müzik bu.

58
00:03:43,960 --> 00:03:44,802
(Gülüyorlar)

59
00:03:44,802 --> 00:03:46,160
[Berg] Mükemmel!

60
00:03:46,160 --> 00:03:46,930
(Gülüyorlar)

61
00:03:48,650 --> 00:03:51,710
[Berg] Karakter, sonsuza dek
mutlu kalacağını sanıyor.

62
00:03:51,710 --> 00:03:53,940
[Djurberg] Ta ki mutluluk
aşırıya kaçana kadar.

63
00:03:53,940 --> 00:03:55,270
[Berg] Daha fazla istedikçe

64
00:03:55,270 --> 00:03:57,070
geriye cennet diye bir şey kalmıyor.

65
00:03:59,840 --> 00:04:01,880
[Mutluluk]

66
00:04:01,880 --> 00:04:04,020
[Mutluluk ve Umutsuzluk]

67
00:04:08,400 --> 00:04:11,397
[Berg] Kısa filmimizin adı
"One Last Trip To The Underworld."

68
00:04:11,690 --> 00:04:14,069
Son yolculukta
olup olmadığınızı bilmiyorsunuz,

69
00:04:14,069 --> 00:04:16,700
sonra da her neredeyseniz
oradan kurtuluyorsunuz.

70
00:04:16,886 --> 00:04:18,387
Belki de bu son yolculuğunuz

71
00:04:18,387 --> 00:04:21,070
ve buraya bir daha hiç
geri dönmeyeceksiniz.

72
00:04:29,084 --> 00:04:32,370
[Djurberg] Neşeliyken kendimizi
iliklerimize kadar hissederiz

73
00:04:32,370 --> 00:04:35,010
çünkü bu neşe anı

74
00:04:35,010 --> 00:04:37,510
başka hiçbir şeye benzemez.

75
00:04:39,100 --> 00:04:40,830
Genellikle çok kısa sürer.

76
00:04:44,340 --> 00:04:48,540
Sonra da kötü ruh hâli bize eşlik eder

77
00:04:48,540 --> 00:04:49,900
ve sonsuza dek sürer.

78
00:04:55,000 --> 00:04:58,840
Bu umutsuzluk içinde sıkışıp kalma korkusu

79
00:04:58,849 --> 00:05:01,280
beni her gün kandıran

80
00:05:01,280 --> 00:05:04,040
çok güçlü bir yalan gibi.

81
00:05:05,140 --> 00:05:08,300
Hiçbir ruh hâli sonsuza dek sürmez.

82
00:05:09,300 --> 00:05:11,200
[Boğuldum ben]

83
00:05:11,920 --> 00:05:13,820
[Yuttum seni]

84
00:05:15,620 --> 00:05:17,139
Gerçeği görmek,

85
00:05:17,139 --> 00:05:19,820
özellikle de kendinizle ilgili
bir gerçeği fark etmek

86
00:05:19,820 --> 00:05:21,169
acı verici olabilir.

87
00:05:21,169 --> 00:05:22,880
Fakat öyle olması çok önemli

88
00:05:22,880 --> 00:05:25,442
çünkü sizi daha büyük
bir özgürlüğe götürüyor.

89
00:05:26,050 --> 00:05:27,510
Belki de götürmüyor.