WEBVTT 00:00:21.510 --> 00:00:23.820 [Nathalie Djurberg] Tıpkı sizin yaptığınız gibi 00:00:23.820 --> 00:00:25.300 bir şeyler üretmek cesurcaydı. 00:00:25.300 --> 00:00:29.580 Kendinizle işinizi ayırt etmek oldukça zor. 00:00:29.580 --> 00:00:32.460 İş ne zaman bitiyor ve ben ne zaman başlıyorum? 00:00:33.300 --> 00:00:34.880 Bu çok berbat bir durum. 00:00:34.880 --> 00:00:36.119 [Hans Berg] Aslında şöyle. 00:00:36.119 --> 00:00:37.780 [Djurberg] Doğru da olsa durum bu. 00:00:37.780 --> 00:00:38.620 (Gülüyor) 00:00:39.180 --> 00:00:43.840 [Nathalie Djurberg & Hans Berg Hislerini paylaş] 00:00:47.560 --> 00:00:48.980 [Seni yiyip bitirdim.] 00:00:49.290 --> 00:00:51.770 [Seni bir çırpıda yalayıp yuttum.] 00:00:52.720 --> 00:00:55.680 [Berg] Bu kısa filme müzik yapmak benim için biraz hüzünlüydü. 00:00:55.850 --> 00:00:57.630 Kendimi savunmasız hissettim. 00:00:57.630 --> 00:00:58.680 [Seni adeta mahvettim] 00:00:58.680 --> 00:01:00.520 [Tek bir kırıntını dahi bırakmadım] 00:01:01.288 --> 00:01:03.000 [Djurberg] Bu iş üzerinde çalışırken 00:01:03.000 --> 00:01:04.670 iş, bana özelmiş gibi hissetmedim. 00:01:05.020 --> 00:01:06.450 Ancak galeride görünce 00:01:06.450 --> 00:01:07.800 bana ait olduğunu hissettim 00:01:07.800 --> 00:01:09.980 ve kendime dokunarak "çok affedersin." dedim. 00:01:09.980 --> 00:01:10.680 (Gülüşmeler) 00:01:10.680 --> 00:01:13.260 (Utanç) 00:01:23.840 --> 00:01:26.780 [Djurberg] "Utanmışlık" en ağır basan duygularımdan biri. 00:01:30.400 --> 00:01:32.060 Üretimim esnasında 00:01:32.060 --> 00:01:36.100 bende genellikle utanma duygusu oluyor. 00:01:36.680 --> 00:01:38.420 Bu durum bir fikirle ortaya çıkıyor 00:01:38.420 --> 00:01:40.680 ve o fikir beni çok fazla katı hissettiriyor. 00:01:41.260 --> 00:01:42.040 ? 00:01:42.660 --> 00:01:45.060 Bunu güçlükle kabulleniyorum 00:01:45.060 --> 00:01:46.580 ve biraz zamanımı alıyor. 00:01:47.420 --> 00:01:49.720 Fakat öte tarafa geçtiğimde 00:01:49.720 --> 00:01:55.500 eserim, saçma fikrin hissettirdiği kadar kusursuz olmuyor. 00:01:57.100 --> 00:02:00.440 Şu an düşünüyorum da bunun fazlasıyla farkındaydım. 00:02:00.440 --> 00:02:01.300 (Gülüyor) 00:02:01.300 --> 00:02:04.620 Kontrolü biraz kaybettiğimi biliyordum. 00:02:08.560 --> 00:02:11.300 (Arzu) 00:02:22.280 --> 00:02:24.524 [Berg] How to Slay a Demon filmi sürecinde 00:02:24.524 --> 00:02:26.530 bağımlılık, bir şeyi istemek 00:02:26.530 --> 00:02:29.400 ve ona ulaşamamak gibi meseleleri çok düşündüm. 00:02:35.140 --> 00:02:38.760 “Müziğin, bağımlılığın sesine benzemesini istiyordum. 00:02:38.760 --> 00:02:40.276 Hipnotik, çekici 00:02:40.276 --> 00:02:43.708 ve insanı cezbeden bir siren gibi olmalıydı. 00:02:44.240 --> 00:02:46.040 [Djurberg] Daha fazlasını istemek, 00:02:46.040 --> 00:02:47.456 daha başka şeyleri istemek. 00:02:47.720 --> 00:02:50.760 "İşte şimdi anladım!" hissinin verdiği neşe. 00:02:50.760 --> 00:02:53.680 Fakat bu ruh hali sonra kayboluyor. 00:02:53.680 --> 00:02:57.440 "Meseleyi anladım" hissi kaç parçaya bölündü ki? 00:03:05.177 --> 00:03:08.020 [Berg] İşte bu, "This Is Heaven" eserimizle bağlantılı. 00:03:17.560 --> 00:03:20.400 Karakterimiz bir şeyler yapmaya hakkı olduğunu düşünüyor. 00:03:26.600 --> 00:03:30.260 Kısa filmde, "Shameless winner" müziğini kullanmak istedim. 00:03:30.260 --> 00:03:31.260 Çünkü o kazanıyor. 00:03:31.260 --> 00:03:32.170 O bunu hak ediyor. 00:03:32.170 --> 00:03:33.840 Seksenler ortamını yaratmak istedim 00:03:33.840 --> 00:03:35.760 çünkü o zamanlar her şey harika gibiydi. 00:03:35.760 --> 00:03:37.720 Her şey tamamen harikaydı, hayal değildi. 00:03:37.720 --> 00:03:40.020 [Djurberg] Her şey, iğrenç olana kadar harikaydı. 00:03:40.800 --> 00:03:43.960 Duyduğumda utandığım tek müzik bu. 00:03:43.960 --> 00:03:44.802 (Gülüyorlar) 00:03:44.802 --> 00:03:46.160 [Berg] Mükemmel! 00:03:46.160 --> 00:03:46.930 (Gülüyorlar) 00:03:48.650 --> 00:03:51.710 [Berg] Karakter, sonsuza dek mutlu kalacağını sanıyor. 00:03:51.710 --> 00:03:53.940 [Djurberg] Ta ki mutluluk aşırıya kaçana kadar. 00:03:53.940 --> 00:03:55.270 [Berg] Daha fazla istedikçe 00:03:55.270 --> 00:03:57.070 geriye cennet diye bir şey kalmıyor. 00:03:59.840 --> 00:04:01.880 (Mutluluk) 00:04:01.880 --> 00:04:04.020 (Mutluluk & Umutsuzluk) 00:04:08.400 --> 00:04:11.397 [Berg] Kısa filmimizin adı "One Last Trip To The Underworld." 00:04:11.690 --> 00:04:14.069 Son yolculukta olup olmadığınızı bilmiyorsunuz, 00:04:14.069 --> 00:04:16.700 sonra da her neredeyseniz ondan kurtuluyorsunuz. 00:04:16.886 --> 00:04:18.387 Belki de bu son yolculuğunuz 00:04:18.387 --> 00:04:21.070 ve buraya bir daha hiç geri dönmeyeceksiniz. 00:04:29.084 --> 00:04:32.370 [Djurberg] Neşeliyken kendimizi iliklerimize kadar hissederiz 00:04:32.370 --> 00:04:35.010 çünkü sonraki neşeli halimiz 00:04:35.010 --> 00:04:37.510 pek de bir şeye benzemez. 00:04:39.100 --> 00:04:40.830 Genellikle çok kısa sürer. 00:04:44.340 --> 00:04:48.540 Sonra da kötü ruh hali bize eşlik eder 00:04:48.540 --> 00:04:49.900 ve sonsuza dek sürer. 00:04:55.000 --> 00:04:58.840 00:04:58.849 --> 00:05:01.280 00:05:01.280 --> 00:05:04.040 00:05:05.140 --> 00:05:08.300 00:05:09.300 --> 00:05:11.200 00:05:11.920 --> 00:05:13.820 00:05:15.800 --> 00:05:17.320 00:05:17.320 --> 00:05:19.600 00:05:19.600 --> 00:05:21.169 00:05:21.169 --> 00:05:24.980 00:05:26.580 --> 00:05:27.280