1
00:00:21,820 --> 00:00:23,260
[NΑΤΑΛΙ ΤΖΟΥΜΠΕΡΓΚ]
Χρειάζεται θάρρος για να

2
00:00:23,260 --> 00:00:24,560
εκθέσεις στον κόσμο κάτι που έφτιαξες.

3
00:00:25,300 --> 00:00:29,580
Είναι δύσκολο να διαφοροποιήσεις τον
εαυτό σου από την δουλειά.

4
00:00:29,580 --> 00:00:32,460
Πού τελειώνει η δουλειά και πού αρχίζω
εγώ;

5
00:00:33,300 --> 00:00:34,880
Ξέρω ότι ακούγεται κλισέ.

6
00:00:35,200 --> 00:00:35,780
[Χανς Μπεργκ]
Όχι, αλλά ...

7
00:00:35,840 --> 00:00:37,160
[ΝΤΖΟΥΜΠΕΡΚ]
Παρόλο που είναι αλήθεια!

8
00:00:37,160 --> 00:00:38,160
[ΓΕΛΙΑ]

9
00:00:39,180 --> 00:00:43,840
[Η Ναταλί Ντζούμπεργκ και ο Χανς Μπεργκ
Μοιράζονται τα Συναισθήματά τους ]

10
00:00:47,860 --> 00:00:48,980
[Σε έφαγα ολόκληρη]

11
00:00:50,520 --> 00:00:51,640
[Σε καταβρόχθησα]

12
00:00:52,980 --> 00:00:55,680
[ΜΠΕΡΓΚ] Υπήρχε μια αίσθηση λύπης 
όσο έφτιαχνα τη μουσική της ταινίας.

13
00:00:56,140 --> 00:00:57,140
Ένιωθα κάπως ευάλωτος.

14
00:00:57,140 --> 00:00:57,980
[Σε άπλωσα αραιά]

15
00:00:58,680 --> 00:01:00,520
[Δεν άφησα ούτε ένα ψίχουλο]

16
00:01:01,460 --> 00:01:03,000
[ΝΤΖΟΥΜΠΕΡΓΚ]
Δεν ένιωθα το έργο τόσο προσωπικό

17
00:01:03,000 --> 00:01:04,340
όταν το έφτιαχνα.

18
00:01:05,020 --> 00:01:06,500
Αλλά όταν το είδα στην γκαλερί,

19
00:01:06,820 --> 00:01:07,960
τότε το ένιωσα πολύ προσωπικό-

20
00:01:07,960 --> 00:01:09,820
ένιωσα ντροπή, σαν να ήθελα να απολογηθώ.

21
00:01:09,820 --> 00:01:10,640
[ΓΕΛΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ]

22
00:01:10,680 --> 00:01:13,260
[Ντροπή]

23
00:01:23,840 --> 00:01:26,780
[ΝΤΖΟΥΜΠΕΡΓΚ] Η ντροπή είναι ένα από τα 
κυρίαρχα συναισθήματα μου.

24
00:01:30,400 --> 00:01:33,420
Συνήθως υπάρχει μια αίσθηση ντροπής

25
00:01:33,420 --> 00:01:36,100
κατά την διάρκεια της δημιουργίας.

26
00:01:36,680 --> 00:01:38,420
Ξεκινάει ως ιδέα,

27
00:01:38,420 --> 00:01:40,680
η οποία μοιάζει πολύ, πολύ στέρεα και
συμπαγής.

28
00:01:41,260 --> 00:01:42,040
Όμως δεν είναι έτσι.

29
00:01:42,660 --> 00:01:45,060
Χρειάζομαι πάντα χρόνο

30
00:01:45,060 --> 00:01:46,580
για να το αποδεχτώ αυτό.

31
00:01:47,420 --> 00:01:49,720
Αλλά όταν η δουλειά έχει ολοκληρωθεί,

32
00:01:49,720 --> 00:01:55,500
το έργο δεν είναι τόσο τέλειο όσο
η ιδέα που είχα στο μυαλό μου.

33
00:01:57,100 --> 00:02:00,440
Το συνειδητοποίησα κατά βάθος 
εδώ και καιρό

34
00:02:00,440 --> 00:02:01,300
[ΓΕΛΙΑ]

35
00:02:01,300 --> 00:02:04,620
ότι το έργο έχει ξεφύγει από τον έλεγχο.

36
00:02:08,560 --> 00:02:11,300
[Επιθυμία]

37
00:02:22,580 --> 00:02:24,280
[ΜΠΕΡΓΚ] Στο "Πώς να Σφάξετε ένα 
Δαίμονα"

38
00:02:24,280 --> 00:02:26,680
σκέφτομαι πολύ για τον εθισμό,

39
00:02:26,690 --> 00:02:27,980
το να θες κάτι πολύ

40
00:02:27,980 --> 00:02:29,280
και μετά να μην το παίρνεις.

41
00:02:35,140 --> 00:02:38,760
Ήθελα η μουσική να ακούγεται σαν την
φωνή του εθισμού.

42
00:02:38,760 --> 00:02:39,920
Υπνωτική, θελκτική

43
00:02:39,920 --> 00:02:41,709
σχεδόν σαν το τραγούδι μιας σειρήνας

44
00:02:41,709 --> 00:02:43,500
που σε παρασύρει κάπου.

45
00:02:44,420 --> 00:02:45,920
[ΝΤΖΟΥΜΠΕΡΓΚ]
Η επιθυμία για κάτι παραπάνω.

46
00:02:45,920 --> 00:02:47,300
Η επιθυμία για κάτι διαφορετικό.

47
00:02:47,720 --> 00:02:50,760
Η χαρά που νιώθεις όταν σκέφτεσαι
"Α να το, το απέκτησα, το έχω"

48
00:02:50,760 --> 00:02:53,680
αλλά στο τέλος αυτό το κάτι δεν μένει.

49
00:02:53,680 --> 00:02:57,440
Πόσες φορές αυτή η αίσθηση απόκτησης
καταρρέει και γίνεται κομμάτια;

50
00:03:05,760 --> 00:03:07,740
[ΜΠΕΡΓΚ] Υπάρχει μια συσχέτιση
με το "Εδώ είναι ο Παράδεισος."


51
00:03:17,560 --> 00:03:20,400
Αυτός νιώθει ότι του αξίζουν πράγματα.

52
00:03:26,600 --> 00:03:30,260
Ήθελα η μουσική να δίνει την αίσθηση
του αδιάντροπου νικητή.

53
00:03:30,260 --> 00:03:31,260
Είναι απλώς ο νικητής.

54
00:03:31,260 --> 00:03:32,260
Απλώς του αξίζει η νίκη.

55
00:03:32,860 --> 00:03:36,080
Ήθελα αυτή την ατμόσφαιρα της δεκαετίας
του '80 γιατί όλα μοιάζουν υπέροχα-

56
00:03:36,080 --> 00:03:37,440
απλώς υπέροχα χωρίς παραπάνω σκέψη.

57
00:03:37,440 --> 00:03:39,560
[ΝΤΖΟΥΜΠΕΡΓΚ] Είναι ωραία μέχρι να
καταντήσει αηδιαστική.

58
00:03:40,800 --> 00:03:43,960
Είναι η μόνη μουσική που με κάνει να 
νιώθω ντροπή όταν την ακούω.

59
00:03:43,960 --> 00:03:44,640
[ΓΕΛΙΑ]

60
00:03:44,640 --> 00:03:45,660
[ΜΠΕΡΓΚ]
Το οποίο είναι τέλειο!

61
00:03:45,660 --> 00:03:46,400
[ΓΕΛΙΑ]

62
00:03:49,100 --> 00:03:52,500
[ΜΠΕΡΓΚ] Νομίζει ότι θα παραμείνει
χαρούμενος για πάντα.

63
00:03:52,500 --> 00:03:53,520
[ΝΤΖΟΥΜΠΕΡΓΚ]
Μέχρι να τον καταβάλει η απληστία του.

64
00:03:53,520 --> 00:03:54,920
[ΜΠΕΡΓΚ]
Όταν αρχίσεις να θες πιο πολλά,

65
00:03:54,920 --> 00:03:56,740
τότε δεν είναι πια παράδεισος.

66
00:03:59,840 --> 00:04:01,880
[Ευτυχία]

67
00:04:01,880 --> 00:04:04,020
[Ευτυχία και Απελπισία]

68
00:04:08,540 --> 00:04:11,260
[ΜΠΕΡΓΚ] Η παράσταση λέγεται,
"Ένα Τελευταίο Ταξίδι στον Κάτω Κόσμο."

69
00:04:12,100 --> 00:04:13,870
Δεν ξέρεις αν πρόκειται για ένα 
τελευταίο ταξίδι

70
00:04:13,870 --> 00:04:16,340
και μετά είσαι ελεύθερος να φύγεις,

71
00:04:17,040 --> 00:04:18,180
ή αν είναι ένα τελευταίο ταξίδι,

72
00:04:18,180 --> 00:04:20,780
και μετά δεν έχει επιστροφή.

73
00:04:29,320 --> 00:04:31,920
[ΝΤΖΟΥΜΠΕΡΓΚ] Όταν αισθανόμαστε χαρά
νιώθουμε ολοκληρωμένοι,

74
00:04:31,930 --> 00:04:35,010
γιατί στα δευτερόλεπτα που διαρκεί η χαρά,

75
00:04:35,010 --> 00:04:37,510
δεν υπάρχει τίποτα άλλο.

76
00:04:37,510 --> 00:04:38,420
Απλά είναι ότι

77
00:04:39,100 --> 00:04:40,680
διαρκεί τόσο λίγο.

78
00:04:44,340 --> 00:04:48,540
Ενώ τα συναισθήματα που νιώθεις όταν
δεν είσαι καλά,

79
00:04:48,540 --> 00:04:49,900
μένουν για πάντα.

80
00:04:55,000 --> 00:04:58,840
Ο φόβος ότι θα παγιδευτείς σε αυτή την 
απελπισία

81
00:04:58,849 --> 00:05:01,280
είναι σαν ένα ψέμα τόσο πιστικό

82
00:05:01,280 --> 00:05:04,040
που με ξεγελάει κάθε φορά-
η αλήθεια είναι πως

83
00:05:05,140 --> 00:05:08,300
κανένα συναίσθημα δεν κρατά για πάντα
[Τίποτα για αυτούς που έρχονται μετά]

84
00:05:09,300 --> 00:05:11,200
[είχα κόμπο στον λαιμό]

85
00:05:11,920 --> 00:05:13,820
[τον κατάπια]

86
00:05:15,800 --> 00:05:17,320
Το να δεις την αλήθεια,

87
00:05:17,320 --> 00:05:19,600
ειδικά μια αλήθεια σχετικά με τον
εαυτό σου,

88
00:05:19,600 --> 00:05:21,169
μπορεί να είναι οδυνηρό,

89
00:05:21,169 --> 00:05:24,980
αλλά είναι πολύ σημαντικό να το κάνεις
για μάλλον μετά θα σε οδηγήσει

90
00:05:26,580 --> 00:05:27,280
σε μια μεγαλύτερη ελευθερία.