Ik probeer iets te schrijven voor mijn blog voor vanavond en volgens mij klinkt het wel aannemelijk dat ik naar de gevangenis ben geweest en daar een aantal hele aardige gevangenen heb omhelsd, terwijl DJ Busy druk was met draaien en Richard Branson me vertelde waar ik gratis heroïne kon krijgen. (Gelach) (Applaus) Echt waar! (Gelach) Les een: geloof nooit een voorspelling waar je niet sterker van wordt. Toen ik werd geboren vertelden de dokters mijn ouders dat ik binnen 24 uur dood zou zijn. 35 jaar later zijn al die dokters dood (Gelach) en ik ben de enige dokter die er nog is. (Gelach) (Applaus) Geloof nooit een voorspelling waar je niet sterker van wordt. Hoeveel voorspellingen heb je in je leven al aan moeten horen? Als je voorspellingen gelooft die je niet sterker maken, kwijn je weg en je sterft, ofwel fysiek, ofwel spiritueel, ook al blijf je misschien wel als een zombie rondlopen en volg je gewoon de massa. Er worden je in je leven een hoop labels opgeplakt; je krijgt echt van alles te horen. Luister alleen naar dat waar je sterker van wordt. Ik geloof in iets wat me enorm heeft geholpen in mijn leven en dat is dat iedereen me aanmoedigt om te winnen, zelfs degenen die dat onbewust doen. Ik ben hier niet gekomen om jullie over mijn tegenspoed te vertellen en dat ik daarom begrijp wat jullie doormaken. Ik heb geen idee wat jullie doormaken in je leven. Ik ben waarschijnlijk niet opgegroeid in jullie buurt. Ik ben niet van dezelfde ouders en ik leef niet in je lichaam. De dingen die jullie zijn gebeurd, zijn mij nooit gebeurd. Ik kan je zeggen dat ik slechts in één ding expert ben en dat is mezelf zijn, en dat kan ik heel goed. (Applaus) Maar dat is niet vanzelf gegaan; ik heb dingen meegemaakt die ik niemand hier toewens. Er zijn metalen staven uit mijn beenmerg getrokken, terwijl ik bij bewustzijn was. Ik heb kaakontstekingen gehad waar tanden getrokken moesten worden en ik kan mijn eten niet meer kauwen. Ik moet me iedere dag wanneer ik opsta laten wassen en verzorgen door een andere persoon; gelukkig een bloedmooie vrouw waar ik mee ben getrouwd. (Applaus) Ik word overal aangestaard en wanneer mensen me ontmoeten en ze niets over mijn achtergrond weten, denken ze automatisch, heel menselijk, bij zichzelf: "Oh, wat moet dat moeilijk zijn voor die man!" Als iemand me zielig vindt, is dat zonde van hun tijd, want ik heb gekozen voor een leven van kracht. En ik ben hier om jullie te laten kiezen voor een leven van kracht, maar ik zal je vertellen, er is hier over drugs gesproken -- Weet je wat de ergste drug is die de mens ooit heeft getroffen? Medelijden. Zodra je medelijden met een ander hebt, of wanneer je medelijden hebt met jezelf, ben je verloren. Je hele potentieel is dan volstrekt bevroren. We kunnen geen medelijden hebben met onszelf, of met jullie. Ja, ik mag vandaag naar huis en ja, ik heb wat velen hier vrijheid zullen noemen, maar ik ga het hebben over vrijheid, over wat ik heb verkozen te zien als vrijheid. Want wat ik al zei, je kunt niet geloven in voorspellingen die je niet sterker maken. De tweede les vandaag is dat je niet je omstandigheden bent. Echt niet. Ik ben niet invalide. Natuurlijk is het wel eens handig als je moet parkeren, (Gelach) maar het definieert me niet als mens. Onbekwaam? Ik word al mijn hele leven als onbekwaam gezien. Ik heb dat moeten overstijgen en mensen moeten laten zien dat je enige handicap is dat je weigert je aan te passen. Je zult je moeten aanpassen aan je omstandigheden, zelfs wanneer dat een gevangenis is. Hoe ziet aanpassen eruit? Als een feestje volgens mij. Want als je mensen tegenkomt die hun leven vieren, wil je bij ze zijn, wil je van ze leren, wil je zaken met ze doen, wil je dat ze bij je komen werken. Kijk, als je niet als gevangene of als veroordeelde gezien wilt worden als je hier uitkomt, of zelfs wanneer je hier nog bent, dat is een houding, de overtuiging dat jij van waarde bent voor het menselijk ras, ongeacht wat je huidige titel, omstandigheid of aanzien ook is. Als ik zou geloven dat ik invalide was, zou ik verschrompelen, verlegen zijn, zou ik onzeker zijn en bang, zou ik er hulpbehoevend uitzien en de rest van de mensheid zou dat wel best vinden. Maar ik kies iets anders. Ik kies voor kracht, ik kies voor leiderschap, ik kies ervoor om met mijn woorden de aarde te bewegen. Ik zal je vertellen waarom ik ben geboren en ik hoop dat het jou aanzet om ook uit te vinden waarom jij bent geboren. Ik ben geboren om de onzekerheid de wereld uit te helpen. Want als een mens onzeker is, doet hij domme dingen. Als we denken dat we niet genoeg zijn, zoeken we externe goedkeuring en dingen buiten onszelf die ons moeten vertellen dat we genoeg zijn. (Applaus) Dankjewel. (Applaus) Jullie zijn genoeg. Ik zal je zeggen dat ik de eed van de therapeut heb afgelegd om alle mensen lief te hebben, ongeacht wat ze hebben gedaan. Want diep van binnen, is me gebleken, willen we alleen maar dat iemand van ons houdt, zelfs de harde jongens, zelfs de engerds, zelfs de wreedaards. Zorg voor de juiste omstandigheden, op het juiste moment en ze vertellen je de waarheid. Ze willen gewoon liefde. En weet je van wie het meest? Niet van hun moeder, hun vader, of van hun bewaker. Van geen van hen. Ze willen in de spiegel kunnen kijken en van zichzelf houden. Als je dat begrijpt, ben je op de goede weg. (Applaus) Maar je kunt geen medelijden hebben met jezelf. Als je jezelf zielig vindt, verschrompel je. Maar het tegenovergestelde van jezelf zielig vinden, is het andere uiterste, wat ik 'zelfintimidatie' noem: mopperen op jezelf, je eigen vijand zijn en jezelf vertellen dat al die voorspellingen, al die negatieve meningen waar zijn, dat ze gelijk hebben, dat je niet deugt. Dat je nooit iets zult bereiken. Zelfintimidatie is het gevaarlijkste wat je kunt doen. Je kunt jezelf niet zielig vinden, je kunt jezelf niet intimideren, je moet jezelf liefhebben, want de laatste les die ik vandaag met jullie ga delen, gaat over wat je werkelijke gevangenis is. Die wordt niet omgeven door prikkeldraad of elektrische hekken, je echte gevangenis heeft geen bewakers, je echte gevangenis zit hierboven. En we hebben het allemaal. We hebben allemaal een verstand dat voortdurend maar door kwettert. Weet je waar je verlossing ligt? Niet buiten deze muren. Ik heb zoveel mensen ontmoet die zo succesvol en beroemd zijn en toch gevangen zitten, omdat ze vastzitten in hun verstand, waar ze zichzelf intimideren en zielig vinden. Echte vrijheid is jezelf laten zakken uit dat verstand. Mijn vrouw heeft me geleerd dat je omlaag moet komen naar je hart. Dit kloppende ding leren beheersen dat meer doet dan bloed naar je ledematen pompen. Wat doet het? Het verstuurt emotionele mogelijkheden, oneindig veel keuzemogelijkheden inzake je gedrag, je leven, je opstelling. Als je van jezelf houdt, of je nu slaapt op een gevangenisbed of in een landhuis, of je nu goed hebt gegeten, of je weet niet eens wanneer je volgende maaltijd zal zijn, als je van jezelf houdt, als je je emoties de baas kunt worden, dan, en alleen dan, ben je vrij. Ik hou van ieder van jullie en wens jullie vrijheid binnen deze muren. God zegene jullie. (Applaus)