WEBVTT

00:00:00.040 --> 00:00:01.700
สวัสดีค่า วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

00:00:01.700 --> 00:00:04.460
จำกันได้ไหมคะ? ตอนที่วิวพาไปรื้อกรุหนังสือเก่า

00:00:04.460 --> 00:00:06.840
หนังสือมัทนะพาธาฉบับพิมพ์ครั้งแรก

00:00:06.840 --> 00:00:08.260
ตอนนั้นวิวสัญญากับทุกคนไว้ว่า

00:00:08.260 --> 00:00:09.660
วิวเข้าไปมีส่วนร่วมกับ

00:00:09.660 --> 00:00:12.480
นิทรรศการมหาวชิราวุธบรรณาลัย ใช่ไหมคะ?

00:00:12.480 --> 00:00:14.720
ดังนั้นช่วงเวลาเนี้ย ช่องเราจะเต็มไปด้วย

00:00:14.720 --> 00:00:16.680
เรื่องราวเกี่ยวกับรัชกาลที่ 6 ค่ะ

00:00:16.680 --> 00:00:19.620
วันนี้ก็เป็นอีกคลิปนึงนะคะ ที่เกี่ยวข้องกับคลิปนั้นค่ะ

00:00:19.620 --> 00:00:21.760
คือ เห็นชุดไทยตอนนี้ไหมคะทุกคน?

00:00:21.760 --> 00:00:23.780
จำได้ไหม? ตอนที่วิวพาไปดูนิทรรศการ

00:00:23.780 --> 00:00:25.440
ตอนนั้นเนี่ย วิวได้บอกไว้ว่า

00:00:25.440 --> 00:00:27.740
เราได้มีการออกแบบคาร์แรคเตอร์ดีไซน์

00:00:27.740 --> 00:00:30.260
เอาเจ้าหญิงในวรรณคดีของรัชกาลที่ 6

00:00:30.260 --> 00:00:32.860
ทั้งหมด 6 นางนะคะ ออกมา redesign ใหม่

00:00:32.860 --> 00:00:36.260
ดังนั้นวันนี้เราจะพูดถึง 1 ใน 6 นางนั่นละค่ะ

00:00:36.260 --> 00:00:37.580
ซึ่งถ้าใครยังไม่ได้ดูคลิปนั้นนะคะ

00:00:37.580 --> 00:00:40.020
ยังไม่เก็ตว่านิทรรศการทั้งหมดนี้คืออะไร

00:00:40.020 --> 00:00:41.935
ก็สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยนะคะ

00:00:41.935 --> 00:00:43.380
วิวใส่ไว้ให้แล้วเรียบร้อยค่ะ

00:00:43.380 --> 00:00:46.000
และที่สำคัญนะคะ อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางค่ะ

00:00:46.000 --> 00:00:47.300
เพราะว่าแต่ละช่องทางเนี่ย

00:00:47.300 --> 00:00:49.620
ก็จะมีคลิปวิดีโอสนุกๆ แล้วก็ข่าวสารดีๆ

00:00:49.620 --> 00:00:51.420
จากช่อง Point of View มาให้ติดตามกันค่ะ

00:00:51.420 --> 00:00:52.680
สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟัง

00:00:52.680 --> 00:00:54.580
เรื่องราวของเจ้าหญิงองค์แรกของเราหรือยังคะ?

00:00:54.580 --> 00:00:55.660
ถ้าพร้อมกันแล้วก็

00:00:55.660 --> 00:00:58.900
ไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุก แล้วก็มีสาระพร้อมๆ กันเลยค่ะ

00:00:58.900 --> 00:00:59.540
ไป!

00:01:02.300 --> 00:01:04.520
พูดมาตั้งนานนะคะ ยังไม่ได้บอกทุกคนเลยว่า

00:01:04.520 --> 00:01:06.300
เจ้าหญิงองค์แรกของเราคือใคร!

00:01:06.300 --> 00:01:08.080
เจ้าหญิงองค์แรกของเราในวันนี้นะคะ

00:01:08.080 --> 00:01:10.240
ก็คือ นางอุษา นั่นเอง

00:01:10.240 --> 00:01:12.940
ซึ่งพอพูดถึงชื่อนางอุษาเนี่ย หลายคนจะงงว่าแบบ

00:01:12.940 --> 00:01:14.940
"เอ้ นางอุษาเป็นใคร?

00:01:14.940 --> 00:01:16.920
มาจากไหน? ไม่เห็นรู้จักเลย

00:01:16.920 --> 00:01:19.160
อยู่ดีๆ ก็ดึงขึ้นมาเล่า ไม่เห็นดังเลย"

00:01:19.160 --> 00:01:21.740
แต่จริงๆ แล้วนะคะ ถ้าเราพูดถึงแฟนของนางเนี่ย

00:01:21.740 --> 00:01:23.920
เชื่อว่าแทบทุกคน เคยได้ยินชื่อกันหมดเลยค่ะ

00:01:23.920 --> 00:01:27.060
แฟนของนางก็คือท้าวแสนปมนั่นเอง

00:01:27.060 --> 00:01:29.620
"อ้าว ท้าวแสนปมที่เราได้ยินกันในนิทาน

00:01:29.620 --> 00:01:30.820
ในตำนานอะไรต่างๆ

00:01:30.820 --> 00:01:32.800
เป็นพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 6 ด้วยเหรอ?"

00:01:32.800 --> 00:01:34.080
ก็ต้องบอกว่า ใช่ค่ะ

00:01:34.080 --> 00:01:35.760
จริงๆ แล้วเรื่องท้าวแสนปมเนี่ยนะคะ

00:01:35.760 --> 00:01:38.720
เป็นตำนานเก่าแก่ที่เล่าสืบทอดกันมาค่ะ

00:01:38.720 --> 00:01:40.860
ซึ่งจริงๆ ในตำนานนะคะ เล่าไว้ประมาณว่า

00:01:40.860 --> 00:01:43.260
มีกษัตริย์องค์นึง ปกครองเมืองนึงอยู่

00:01:43.260 --> 00:01:46.100
ปรากฏว่าแพ้ศึกสงคราม ก็เลยต้องย้ายเมือง

00:01:46.100 --> 00:01:48.260
ไปตั้งที่เมืองนึงแถวเมืองกำแแพงเพชร

00:01:48.260 --> 00:01:50.520
อะ อันนี้อ้างอิงกับสถานที่จริงด้วยนะ

00:01:50.520 --> 00:01:53.140
คือมันเป็นตำนาน เขาก็ต้องพยายามทำให้จริงที่สุดใช่ไหมคะ?

00:01:53.140 --> 00:01:54.940
ตั้งอยู่ที่บริเวณเมืองกำแพงเพชร

00:01:54.940 --> 00:01:56.640
ตั้งชื่อเมืองว่าเมืองไตรตรึงษ์

00:01:56.640 --> 00:01:58.900
บังเอิญว่ากษัตริย์องค์นี้มีลูกสาวสวยมาก

00:01:58.900 --> 00:02:00.600
และลูกสาวนี่ก็ชอบกินมะเขือสุดๆ

00:02:00.600 --> 00:02:02.840
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องชอบกินมะเขือน่ะนะ

00:02:02.840 --> 00:02:04.600
ซึ่งบังเอิญว่าในสวนเนี่ย

00:02:04.600 --> 00:02:07.160
ดันมีคนๆ นึงเป็นแบบ เป็นโรคแสนปมอะ

00:02:07.160 --> 00:02:09.775
เป็นแบบ ปุ่มปมทั้งตัว ว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ

00:02:09.780 --> 00:02:11.260
บังเอิญว่าเขาปลูกมะเขือนะ

00:02:11.260 --> 00:02:13.580
แล้วบังเอิญว่าไอ้มะเขือของนายแสนปมคนเนี้ย

00:02:13.580 --> 00:02:16.040
ลูกโตผิดปกติค่ะ คือสวยมาก เพราะว่าอะไร?

00:02:16.040 --> 00:02:17.540
เพราะว่าคนอื่นเนี่ย เขารดด้วยน้ำ

00:02:17.540 --> 00:02:19.840
แต่นายแสนปมอะ ชอบไปฉี่รดต้นมะเขือ

00:02:19.840 --> 00:02:22.640
พอฉี่ๆ รดๆ ไป ลูกมันก็เลยเหมือนได้ปุ๋ยอะ

00:02:22.640 --> 00:02:24.360
ลูกโตขึ้นมาปุ้มๆๆ นะคะ

00:02:24.360 --> 00:02:26.460
ดังนั้นด้วยความที่รู้กิตติศัพท์ว่า

00:02:26.460 --> 00:02:27.940
พระธิดาชอบกินมะเขือ

00:02:27.940 --> 00:02:29.840
นายแสนปมก็เลยเอาผลมะเขือเนี่ย

00:02:29.840 --> 00:02:31.240
ไปถวายพระธิดาเรื่อยๆ ค่ะ

00:02:31.240 --> 00:02:33.740
ซึ่งตามสเต็ปของนิทานไทยทั่วไปนะคะ

00:02:33.740 --> 00:02:36.100
พอพระธิดาเสวยมะเขือเข้าไปเนี่ย

00:02:36.100 --> 00:02:37.380
ก็จะต้องตั้งท้องค่ะ

00:02:37.380 --> 00:02:39.540
เพราะว่ามะเขือนี่ มีฉี่อยู่ข้างในอะนะ

00:02:39.540 --> 00:02:41.400
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตรรกะอะไร แต่เอาเป็นว่า

00:02:41.400 --> 00:02:43.820
คนสมัยก่อนเขาคงไม่ได้นึกถึงฉี่ในฐานะฉี่อะ

00:02:43.820 --> 00:02:45.660
เขาน่าจะนึกถึงอย่างอื่นนะจ้ะ

00:02:45.660 --> 00:02:48.080
ซึ่งก็เข้าใจกันเองละกันนะว่ามันคืออะไร

00:02:48.080 --> 00:02:48.980
ประมาณนั้นค่ะ

00:02:48.980 --> 00:02:50.400
พอพระธิดาตั้งท้องเนี่ย

00:02:50.400 --> 00:02:51.920
ปรากฏว่าคลอดลูกออกมา

00:02:51.920 --> 00:02:53.240
กษัตริย์เมืองเมืองไตรตรึงษ์นะคะ

00:02:53.240 --> 00:02:56.480
ก็รู้สึกว่าแบบ อับอายขายขี้หน้ามาก ลูกท้องไม่มีพ่อ

00:02:56.480 --> 00:02:59.040
โอ้ย แย่แล้ว ฉันจะต้องหาพ่อมารับผิดชอบ

00:02:59.040 --> 00:03:01.100
ดังนั้นนะคะ กษัตริย์เมืองเมืองไตรตรึงษ์ก็เลย

00:03:01.100 --> 00:03:02.700
จัดพิธีหาคู่ให้พระธิดาค่ะ

00:03:02.700 --> 00:03:05.340
บอกว่า "อะ ทุกคนในเมือง เอาอาหารมาสิ

00:03:05.340 --> 00:03:07.100
แล้วเดี๋ยวชั้นจะตั้งสัตย์อธิษฐานนะ

00:03:07.100 --> 00:03:09.920
ถ้าใครเป็นพ่อของลูกในท้องพระธิดาเนี่ย

00:03:09.920 --> 00:03:12.400
ให้เด็กคนเนี้ย รับอาหารจากคนนั้นเท่านั้น"

00:03:12.400 --> 00:03:13.460
ซึ่งคนอื่นในเมืองนะคะ

00:03:13.460 --> 00:03:16.100
ก็เอาอาหารอะไรน่ากินๆ มาเต็มไปหมดเลย

00:03:16.100 --> 00:03:18.120
เพราะว่ากะว่าถ้าได้เมียเป็นพระธิดาเนี่ย

00:03:18.120 --> 00:03:20.420
ชั้นก็จะต้องได้เข้าไปเป็น royal family ไง!

00:03:20.420 --> 00:03:21.280
ประมาณนั้นนะคะ

00:03:21.280 --> 00:03:24.180
ปรากฏว่าพระโอรสเนี่ย ไม่สนใจอาหารในมือใครเลย

00:03:24.180 --> 00:03:25.860
กลับไปสนใจอาหารอย่างเดียวค่ะ

00:03:25.860 --> 00:03:28.280
คือก้อนข้าวเย็นๆ แบบข้าวก้นหม้ออะ

00:03:28.280 --> 00:03:29.740
ของนายแสนปมนะคะ

00:03:29.740 --> 00:03:31.680
ทำให้พระราชาเมืองไตรตรึงษ์เนี่ย

00:03:31.680 --> 00:03:33.580
โกรธมาก อับอายขายขี้หน้า แบบ

00:03:33.580 --> 00:03:36.820
"โอ้ ลูกชั้น จะเลือกแฟนทั้งที เลือกแบบนี้มาได้อย่างไร" นะคะ

00:03:36.820 --> 00:03:38.960
ดังนั้นกษัตริย์เมืองไตรตรึงษ์ก็เลย

00:03:38.960 --> 00:03:40.800
ไล่พระธิดาออกจากเมืองค่ะ

00:03:40.800 --> 00:03:41.860
พอไล่ออกไปแล้วนะคะ

00:03:41.860 --> 00:03:45.000
นายแสนปม พระธิดา แล้วก็พระโอรสที่เพิ่งเกิดใหม่เนี่ย

00:03:45.000 --> 00:03:46.840
ก็ลำบากยากแค้นอยู่ในป่า

00:03:46.840 --> 00:03:48.800
จนกระทั่งพระอินทร์รู้สึกสงสารค่ะ

00:03:48.800 --> 00:03:50.340
พระอินทร์ก็เลยเหาะลงมานะคะ

00:03:50.340 --> 00:03:52.840
แปลงร่างเป็นลิงค่ะ แล้วก็เอากลองมาให้ใบนึง

00:03:52.840 --> 00:03:54.080
แล้วก็จากไปนะคะ

00:03:54.080 --> 00:03:55.020
ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่า

00:03:55.020 --> 00:03:57.560
ทำไมนายแสนปมถึงรู้ฟังชั่นของกลองนี้นะ

00:03:57.560 --> 00:04:00.160
คือนายแสนปมเนี่ย ก็หยิบกลองนั้นขึ้นมา แล้วก็ตี

00:04:00.160 --> 00:04:02.360
แล้วระหว่างที่ตีเนี่ยก็ขอพรไปด้วย ประมาณว่า

00:04:02.360 --> 00:04:05.700
"ขอให้ปุ่มปมของชั้นหายไปจากตัว" ปึ้งๆๆ นะคะ

00:04:05.700 --> 00:04:08.800
ปรากฏว่านายแสนปมปุ่มปมหายไปเกลี้ยงเลยค่ะ

00:04:08.800 --> 00:04:11.200
แล้วก็กลายเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลานะคะ

00:04:11.200 --> 00:04:14.195
หลังจากนั้นนายแสนปมก็เลยเหมือน get ว่ากลองใช้ยังไง

00:04:14.200 --> 00:04:16.040
ก็เลยตีต่อค่ะ ก็ตีปึ้งๆๆ

00:04:16.040 --> 00:04:18.480
แล้วก็อธิษฐานขอเมือง ขออะไรนะคะ

00:04:18.480 --> 00:04:21.880
ดังนั้นกลองก็เลยเนรมิตเมืองให้ ใหญ่โตมโหฬารค่ะ

00:04:21.880 --> 00:04:24.540
นายแสนปมกับพระธิดา แล้วก็พระโอรสเนี่ยนะคะ

00:04:24.540 --> 00:04:26.260
ก็เลยเข้าไปปกครองเมืองนะคะ

00:04:26.260 --> 00:04:29.160
ซึ่งนายแสนปมเนี่ย ก็มีการสั่งให้คนทำอู่นะคะ

00:04:29.160 --> 00:04:30.700
อู่ อู่ที่เอาไว้เลี้ยงเด็กเนี่ย

00:04:30.700 --> 00:04:33.380
ทำจากทอง ขึ้นมาให้พระโอรสอยู่ค่ะ

00:04:33.380 --> 00:04:36.740
ดังนั้นพระโอรสก็เลยได้ชื่อว่า พระเจ้าอู่ทอง นั่นเอง

00:04:36.740 --> 00:04:39.620
นี่ก็คือตำนานที่เขาเล่าสืบต่อกันมา

00:04:39.620 --> 00:04:41.020
และทั้งหมดนี้คือการเกริ่น

00:04:41.020 --> 00:04:42.780
เรากำลังจะเข้าเรื่องราวเกี่ยวกับ

00:04:42.780 --> 00:04:45.260
พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 6 ต่อจากนี้ค่ะ

00:04:45.300 --> 00:04:47.520
ซึ่งเรื่องราวทั้งหมดเนี้ย ฟังดูเผินๆ

00:04:47.520 --> 00:04:49.160
ก็เหมือนตำนาน นิทานทั่วไป

00:04:49.160 --> 00:04:51.520
แต่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวค่ะ

00:04:51.520 --> 00:04:53.480
ด้วยความที่ทรงเป็นนักเรียนโบราณคดี

00:04:53.480 --> 00:04:55.680
เป็นนักเรียนวรรณคดี และอะไรต่างๆ ด้วยนะ

00:04:55.680 --> 00:04:57.880
ท่านก็มีพระราชดำริค่ะ ประมาณว่า

00:04:57.880 --> 00:04:59.700
"เอ๊ ปกติพวกตำนานอะไรพวกเนี้ย

00:04:59.700 --> 00:05:02.980
ต่อให้มันเสริมเติมแต่งอะไรที่เป็นแฟนตาซีสุดๆ เนี่ยนะ

00:05:02.980 --> 00:05:05.380
มันก็จะต้องมีเค้าโครงเรื่องเดิมอยู่บ้าง

00:05:05.380 --> 00:05:07.220
ที่เป็นเค้าโครงทางประวัติศาสตร์

00:05:07.220 --> 00:05:09.640
คือเหมือนกับว่าจริงๆ มีเรื่องในประวัติศาสตร์นิดเดียวอะ

00:05:09.640 --> 00:05:12.380
แต่ว่าคนไปเติม effect อะไรต่างๆ มากมาย

00:05:12.380 --> 00:05:14.820
ดังนั้นนะคะ พระองค์ก็เลยจัดการสืบค้นค่ะ

00:05:14.820 --> 00:05:16.100
เพราะว่าพูดถึงพระเจ้าอู่ทอง

00:05:16.100 --> 00:05:18.860
ก็เหมือนเป็นที่มาของคนไทยด้วยส่วนนึงใช่ไหมคะ?

00:05:18.860 --> 00:05:21.000
ดังนั้นค่ะ พระองค์ก็เลยสืบค้นนั่นนี่นู่น

00:05:21.000 --> 00:05:23.420
แล้วก็ตัดสินใจเอาเรื่องราวทั้งหมดเนี่ย

00:05:23.420 --> 00:05:24.900
มาทำให้ make sense ขึ้น

00:05:24.900 --> 00:05:26.720
เอาอะไรที่มันเป็นแฟนตาซีออกไป

00:05:26.720 --> 00:05:29.840
แล้วทำให้เรื่องราวเนี่ย สามารถเกิดขึ้นได้จริงนะคะ

00:05:29.840 --> 00:05:30.560
หลังจากนั้นนะคะ

00:05:30.560 --> 00:05:33.240
พระองค์ก็พระราชนิพนธ์ออกมาเป็นบทละครรำค่ะ

00:05:33.240 --> 00:05:36.375
ซึ่งบทละครรำเนี้ย ใช้เวลาพระราชนิพนธ์แป๊บเดียวเองนะคะ

00:05:36.380 --> 00:05:38.320
แค่ประมาณแบบ 6-7 วัน แค่นั้นเอง

00:05:38.320 --> 00:05:41.540
ในขณะที่พระองค์ทรงนำเสือป่า แล้วก็ลูกเสือชาวบ้านเนี่ยนะคะ

00:05:41.540 --> 00:05:44.220
เดินทางไกลค่ะ ไปที่สุพรรณบุรี

00:05:44.220 --> 00:05:48.080
เพื่อที่จะไปสักการะสมเด็จพระนเรศวรมหาราชนั่นเองนะคะ

00:05:48.080 --> 00:05:50.160
ในตอนนั้นพระองค์ก็พระราชนิพนธ์ออกมาค่ะ

00:05:50.160 --> 00:05:52.340
หลังจากนั้นก็ใช้เวลาขัดเกลาอยู่ประมาณซักเดือนนึง

00:05:52.340 --> 00:05:55.280
ก็ออกมาเป็นบทละครรำเรื่องท้าวแสนปมนี่แหละ

00:05:55.280 --> 00:05:57.400
ซึ่งเนื้อเรื่องเนี่ย น่าสนใจกว่าเมื่อกี้มากค่ะ

00:05:57.400 --> 00:05:59.640
ดังนั้นนะคะ หลังจากเกริ่นมาอย่างยาวนานแล้ว

00:05:59.640 --> 00:06:01.940
เราไปฟังบทละครรำเรื่องท้าวแสนปม

00:06:01.940 --> 00:06:04.840
พระราชนิพนธ์ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

00:06:04.840 --> 00:06:05.800
กันดีกว่าค่ะ

00:06:05.800 --> 00:06:07.540
เรื่องราวของท้าวแสนปมทั้งหมดนะคะ

00:06:07.540 --> 00:06:09.320
เริ่มต้นขึ้นที่เมืองสองเมืองค่ะ

00:06:09.320 --> 00:06:11.820
เมืองแรกนะคะ มีกษัตริย์ชื่อว่าท้าวศิริไชยค่ะ

00:06:11.820 --> 00:06:14.180
ท้ายศิริไชยนี่ มีลูกชายสุดหล่ออยู่คนนึงนะคะ

00:06:14.180 --> 00:06:15.560
ชื่อว่าชินเสนค่ะ

00:06:15.560 --> 00:06:17.720
ซึ่งไม่ไกลจากเมืองของท้าวศิริไชยเนี่ย

00:06:17.720 --> 00:06:19.920
ดันมีอีกเมืองนึง ชื่อว่าเมืองไตรตรึงษ์ค่ะ

00:06:19.920 --> 00:06:22.980
ท้าวไตรตรึงษ์เนี่ย ก็มีลูกสาวนะคะ เป็นลูกสาวสุดสวย

00:06:22.980 --> 00:06:25.400
ซึ่งลูกสาวของท้าวไตรตรึงษ์เนี่ยก็คือ

00:06:25.400 --> 00:06:27.780
นางอุษา นางเอกของเราในวันนี้นั่นเอง

00:06:27.780 --> 00:06:29.720
แน่นอนนะคะว่าหนุ่มหล่อกับสาวงาม

00:06:29.720 --> 00:06:30.940
เมืองอยู่ใกล้ๆ กันเนี่ย

00:06:30.940 --> 00:06:34.380
ก็จะต้องมีความงามล่ำลือกันไปต่างๆ นานาใช่ไหมคะ?

00:06:34.380 --> 00:06:35.740
ความงามของนางอุษาค่ะ

00:06:35.740 --> 00:06:37.760
ล่ำลือออกไปที่นู่นที่นี่ที่นั่น

00:06:37.760 --> 00:06:39.940
ชินเสนได้ยินได้ฟังนะคะ รู้สึกว่า

00:06:39.940 --> 00:06:42.900
"โอ้ นี่แหละ ผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงที่เหมาะกับชั้น

00:06:42.900 --> 00:06:45.200
ชั้นอยากได้นางอุษามาเป็นเมียมากเลย"

00:06:45.200 --> 00:06:46.900
ชินเสนก็เลยไปบอกพ่อนะคะ

00:06:46.900 --> 00:06:49.240
แน่นอนว่าตามธรรมเนียม ท้าวศิริไชยก็จะต้อง

00:06:49.240 --> 00:06:52.480
ส่งคนไปสู่ขอนางอุษาให้กับชินเสนค่ะ

00:06:52.480 --> 00:06:55.280
ซึ่งท้าวไตรตรึงษ์เนี่ย ดันเป็นคนที่หยิ่งนะคะ

00:06:55.280 --> 00:06:58.060
ประมาณว่า "ไม่อะ แกไม่คู่ควรกับลูกสาวชั้นหรอก

00:06:58.060 --> 00:06:59.640
ทำไมชั้นต้องยกลูกสาวให้แกด้วย?

00:06:59.640 --> 00:07:02.200
อะ ชั้นมีเงื่อนไข อยากได้ลูกสาวชั้นใช่ไหม? ได้!

00:07:02.200 --> 00:07:04.100
แต่เพื่อเป็นการแลกลูกสาวชั้นเนี่ย

00:07:04.100 --> 00:07:07.380
เมืองของท้าวศิริไชยจะต้องยอมมาเป็นเมืองขึ้นของเมืองชั้น"

00:07:07.380 --> 00:07:10.120
อู้หู ถามว่าแค่แต่งสาว ต้องไปเป็นเมืองขึ้น

00:07:10.120 --> 00:07:11.100
ใครจะยอม? นะคะ

00:07:11.100 --> 00:07:14.360
ดังนั้นค่ะ ฝั่งท้าวศิริไชยก็เลยล้มดีลทิ้งนะคะ

00:07:14.360 --> 00:07:15.980
แต่ว่าชินเสนอยากได้ไง

00:07:15.980 --> 00:07:17.380
ชินเสนอยากได้นางอุษา

00:07:17.380 --> 00:07:19.320
ก็เลยมีความสงสัยขึ้นมาค่ะ ประมาณว่า

00:07:19.320 --> 00:07:21.680
"เอ๊ นางอุษาเนี่ยมันจะสวยขนาดไหน?

00:07:21.680 --> 00:07:24.340
ทำไมถึงต้องแบบ ขนาดจะต้องยอมเป็นเมืองขึ้น

00:07:24.340 --> 00:07:26.080
เพื่อที่จะได้เป็นผัวนางเลยเหรอ?"

00:07:26.080 --> 00:07:29.060
ดังนั้นนะคะ ชินเสนก็เลยบอกท้าวศิริไชยค่ะ บอกว่า

00:07:29.060 --> 00:07:31.220
"ขออนุญาตแอบไปดูหน้านางอุษาได้ไหม?"

00:07:31.220 --> 00:07:34.300
แล้วสัญญาว่า จะไปยังไงก็ได้ไม่ให้เสียชื่อพ่อ

00:07:34.300 --> 00:07:36.460
คือไม่ให้เขารู้หรอก ว่าเราแอบไปดูนะคะ

00:07:36.460 --> 00:07:38.100
ซึ่งท้าวศิริไชยก็โอเคค่ะ

00:07:38.100 --> 00:07:40.340
ชินเสนก็เลยออกจากเมืองไปนะคะ

00:07:40.340 --> 00:07:42.940
ไปถึงก็ไปตั้งกองทัพอยู่ใกล้ๆ เมืองค่ะ

00:07:42.940 --> 00:07:45.400
แล้วก็บอกว่า "อะ ชั้นจะไปแค่คนเดียวนะ

00:07:45.400 --> 00:07:46.660
คนอื่นไม่ต้องตามมา"

00:07:46.660 --> 00:07:49.280
ว่าแล้วนะคะ ชินเสนก็จัดการปลอมตัวค่ะ

00:07:49.280 --> 00:07:52.040
ด้วยการเอาเสื้อผ้าเก่าๆ ปอนๆ มาใส่นะคะ

00:07:52.040 --> 00:07:55.380
แล้วก็หยิบพวกผงฝุ่นสีอะไรต่างๆ มาแต้มตามตัวค่ะ

00:07:55.380 --> 00:07:57.420
ทำให้เหมือนแบบว่าสกปรก ไม่อาบน้ำ

00:07:57.420 --> 00:07:59.800
แล้วก็ตามตัวเป็นปุ่มเป็นปมทั้งตัวเลย

00:07:59.800 --> 00:08:02.080
เหมือนคนเป็นโรคท้าวแสนปม ประมาณนั้นค่ะ

00:08:02.080 --> 00:08:04.280
ว่าแล้ว ชินเสนก็เข้าไปในเมืองนะคะ

00:08:04.280 --> 00:08:06.440
ตามสเต็ปพระเอกนิทานไทยเลยทุกคน

00:08:06.440 --> 00:08:08.440
คิดว่าเข้าไป จะเข้าไปในวังเลยไหม?

00:08:08.440 --> 00:08:11.620
ต้องบอกว่า ไม่ค่ะ เข้าไปก็ต้องไปอยู่ที่

00:08:11.620 --> 00:08:12.700
สวนนั่นเอง

00:08:12.700 --> 00:08:15.380
ไปถึง ชินเสนก็ไปหาตาที่เฝ้าสวนนะคะ

00:08:15.380 --> 00:08:17.840
แล้วก็แบบ "ตาจ๋า ขออยู่ด้วยได้ไหม?

00:08:17.840 --> 00:08:20.780
ชั้นเป็นคนกำพร้า ระเหเร่ร่อนมาตรงนี้

00:08:20.780 --> 00:08:22.800
ชั้นก็อยากมาอยู่กับตาด้วยนี่แหละ"

00:08:22.800 --> 00:08:25.000
ซึ่งในที่สุดนะคะ ตาก็ยอมค่ะ

00:08:25.000 --> 00:08:28.080
ชินเสนก็เลยอยู่ช่วยงานตาในสวน ตั้งแต่นั้นมานะคะ

00:08:28.080 --> 00:08:29.080
หลังจากนั้นไม่นานค่ะ

00:08:29.080 --> 00:08:31.280
แน่นอนว่าพระธิดาทุกเมืองชอบไปเที่ยวที่ไหน?

00:08:31.280 --> 00:08:33.320
มีที่เดียวให้ไปเที่ยวได้ ที่นั่นก็คือ

00:08:33.320 --> 00:08:34.180
ที่สวนนั่นเอง

00:08:34.180 --> 00:08:36.600
เห็นได้ชัดว่าชินเสนเนี่ยวางแผนมาอย่างดี

00:08:36.600 --> 00:08:38.980
ประมาณว่า ยังไงพระธิดาก็ต้องมาสวนนะคะ

00:08:38.980 --> 00:08:40.600
ซึ่งพระธิดาเนี่ย พอมาที่สวน

00:08:40.600 --> 00:08:43.360
ก็มาเก็บดอกม้งดอกไม้อะไรต่างๆ ตามปกติ

00:08:43.360 --> 00:08:45.520
และแน่นอนว่าก็ต้องมาเล่นน้ำด้วยนะคะ

00:08:45.520 --> 00:08:47.840
พระธิดาก็มาเล่นน้ำอยู่กับนางกำนัลค่ะ

00:08:47.840 --> 00:08:49.220
เล่นน้ำ อาบน้ำกัน

00:08:49.220 --> 00:08:52.180
ชินเสนได้ข่าวว่าพระธิดามา ไปแอบดู

00:08:52.180 --> 00:08:53.620
น่ะ ความเจอกันครั้งแรก

00:08:53.620 --> 00:08:55.380
ก็ไปแอบดูเขาอาบน้ำแล้วนะทุกคน

00:08:55.380 --> 00:08:57.380
ก็ไปแอบดูพระธิดาอาบน้ำนะคะ

00:08:57.380 --> 00:08:58.340
ก็นั่งจ้องอย่างเงี้ย

00:08:58.340 --> 00:09:02.040
"อือหืม สวย เออ สวยๆๆ" ประมาณนั้น

00:09:02.040 --> 00:09:03.760
จ้องไปจ้องมา จ้องจนพระธิดาแบบ

00:09:03.760 --> 00:09:05.740
"อินี่ใคร?! มาจ้องชั้นอาบน้ำ?!"

00:09:05.740 --> 00:09:07.720
คือปกติเนี่ย พวกไพร่เนี่ยนะคะ

00:09:07.720 --> 00:09:09.560
มีสิทธิ์ที่ไหนมานั่งมองพระธิดา

00:09:09.560 --> 00:09:12.180
เขามีแต่แบบ ต้องหลบตา ต้องหมอบ ต้องกราบ อะไรอย่างนี้

00:09:12.180 --> 00:09:14.020
ก็เลยให้คนไปถามว่าเป็นใคร

00:09:14.020 --> 00:09:15.180
ชินเสนก็บอกไปว่า

00:09:15.180 --> 00:09:18.360
"โอ้ย ขั้นก็เป็นผู้ช่วยคนดูแลสวนนี่แหละ

00:09:18.360 --> 00:09:19.020
ไม่มีอะไรหรอก

00:09:19.020 --> 00:09:20.880
เก็บดอกไม้มาถวายพระธิดาจ้ะ"

00:09:20.880 --> 00:09:22.000
ทำนองนั้นนะคะ

00:09:22.000 --> 00:09:25.020
ซึ่งพระธิดาก็มีความแบบว่า สายตาคมมาก

00:09:25.020 --> 00:09:26.280
คือถ้าเป็นสมัยปัจจุบันนี้

00:09:26.280 --> 00:09:29.100
น่าจะสามารถไปทำงานแบบแคสติ้งดาราได้เลยนะ

00:09:29.100 --> 00:09:30.720
คือพระธิดาอะ มองหน้าชินเสน

00:09:30.720 --> 00:09:32.720
แล้วมองเข้าไปในตานะคะ แล้วก็รู้สึกว่า

00:09:32.720 --> 00:09:35.600
"อืม! ไอ้นี่มันไม่ใช่ไพร่แน่นอน ดูสายตามันสิ

00:09:35.600 --> 00:09:38.000
ปกติเนี่ย คนเห็นชั้น กลัวจะเป็นจะตาย

00:09:38.000 --> 00:09:39.100
ตัวสั่น หมอบกราบ

00:09:39.100 --> 00:09:40.900
ไอ้นี่นอกจากจะไม่ไหว้ชั้นแล้วเนี่ย

00:09:40.900 --> 00:09:43.680
ตามันเนี่ยนะ ยังแบบ ตาคมอะ ตาเป็นประกาย

00:09:43.680 --> 00:09:46.400
มันจะต้องเป็นลูกผู้ลากมากดีปลอมตัวมาแน่เลย

00:09:46.400 --> 00:09:48.780
เผลอๆ จะต้องเป็นถึงขั้นเจ้าชายแน่ๆ เลย

00:09:48.780 --> 00:09:51.980
ดังนั้นพระธิดานะคะ ก็เลยมีความอ่อยเบาๆ ด้วยการบอกว่า

00:09:51.980 --> 00:09:54.080
"อะ เหรอจ้ะ นับถือชั้นเหรอ?

00:09:54.080 --> 00:09:55.400
งั้นชั้นชอบกินผักอะ

00:09:55.400 --> 00:09:57.620
เธอก็ช่วยเก็บพวกผลหมากรากไม้

00:09:57.620 --> 00:10:00.340
ส่งเข้าไปให้ชั้นที่วังด้วยก็แล้วกันนะ ชั้นไปละ"

00:10:00.340 --> 00:10:03.640
ว่าแล้วนะคะ พระธิดาก็สะบัดก้น กลับวังไปค่ะ

00:10:03.640 --> 00:10:05.340
ปรากฏว่าคุณชินเสนของเรานะคะ

00:10:05.340 --> 00:10:07.980
พอได้รับมิชชั่นว่าให้ส่งผักเข้าไปในวังเนี่ย

00:10:07.980 --> 00:10:09.360
ก็เหมือนจะรู้ขึ้นมาค่ะว่า

00:10:09.360 --> 00:10:11.520
"อุ้ย สาวเล่นด้วย สาวเล่นด้วย" นะคะ

00:10:11.520 --> 00:10:13.860
ดังนั้นค่ะ ชินเสนก็เลยจัดการ

00:10:13.860 --> 00:10:17.000
เอาพวกผักต่างๆ นะคะ จัดใส่ตะกร้าไปอย่างดีค่ะ

00:10:17.000 --> 00:10:18.400
แล้วก็เอาผลมะเขือเนี่ยนะคะ

00:10:18.400 --> 00:10:20.320
ซึ่งมันผักที่แบบ ค่อนข้างจะแข็งใช่ปะ

00:10:20.320 --> 00:10:23.160
เอามาแล้วก็แกะสลักค่ะ คำกลอนลงไป

00:10:23.160 --> 00:10:25.620
เป็นเพลงยาวเพื่อจีบสาวนะคะ

00:10:25.620 --> 00:10:27.940
คิดดูว่าชินเสนต้องมีความสามารถเบอร์ไหนนะคะ

00:10:27.940 --> 00:10:29.380
คิดสภาพคนปกติเนี่ย

00:10:29.380 --> 00:10:31.740
แค่แต่งกลอนเป็นเพลงยาวก็ยากแล้ว

00:10:31.740 --> 00:10:33.980
แค่แกะสลักผักให้เป็นลายก็ยากแล้ว

00:10:33.980 --> 00:10:35.880
นี่แต่งกลอนจีบสาวยาวเหยียด

00:10:35.880 --> 00:10:37.960
แล้วก็แกะสลักลงไปบนผักด้วยนะคะ

00:10:37.960 --> 00:10:39.380
ปรากฏว่าชินเสนนะคะ

00:10:39.380 --> 00:10:41.760
ก็เอาตะกร้าเนี้ย ถวายขึ้นไปให้พระธิดาค่ะ

00:10:41.760 --> 00:10:43.460
พระธิดาก็เอาผักมาดู ประมาณว่า

00:10:43.460 --> 00:10:45.440
"อุ้ย ไหน ส่งผักมา มีอะไรบ้างนะ"

00:10:45.440 --> 00:10:48.940
รื้อๆๆ แอบซ่อนของอยู่ตรงไหนรึเปล่า จีบชั้นไหม?

00:10:48.940 --> 00:10:51.680
น่ะ นางอุษาของเราเนี่ย ก็มีความอ่อยนะคะ

00:10:51.680 --> 00:10:53.580
อ่อยตลอดเรื่องเลย บอกเลย

00:10:53.580 --> 00:10:54.740
นางก็มีความรื้อๆ

00:10:54.740 --> 00:10:56.480
โอ๊ะ ก็ไปเจอมะเขือค่ะ หยิบมาอ่าน

00:10:56.480 --> 00:10:57.960
เนอะ จีบชั้นด้วย แบบ

00:10:57.960 --> 00:11:00.940
"สวัสดีอุษา ชั้นน่ะชอบเธอมานานแล้ว"

00:11:00.940 --> 00:11:02.560
อู้หู ยิ่งมั่นใจใหญ่เลยนะคะ

00:11:02.560 --> 00:11:04.040
ว่านี่ไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ

00:11:04.040 --> 00:11:06.200
คนธรรมดาที่ไหนจะมาแต่งกงแต่งกลอนได้

00:11:06.200 --> 00:11:08.780
จะแกะสลักได้เบอร์นี้ แล้วกล้าจีบชั้นอีก นะคะ

00:11:08.780 --> 00:11:11.920
ดังนั้นอุษานะคะ ก็เลยมีความส่งเพลงยาวตอบไปค่ะ

00:11:11.920 --> 00:11:13.180
พอตอบกลับมาเท่านั้นแหละ

00:11:13.180 --> 00:11:15.780
ชินเสนแบบ "สาวเล่นด้วยๆ"

00:11:15.780 --> 00:11:16.700
ดังนั้นคืนนั้นนะคะ

00:11:16.700 --> 00:11:19.160
ชินเสนก็เลยไปที่ปราสาทของนางอุษาค่ะ

00:11:19.160 --> 00:11:20.480
ซึ่งบังเอิญว่าตอนนั้นเนี่ย

00:11:20.480 --> 00:11:23.900
นางอุษาก็กำลังเหมือนกับเปิดหน้าต่างชมจันทร์อยู่พอดี

00:11:23.900 --> 00:11:26.180
แล้วก็สิ่งที่บ่นนะคะ บอกเลยว่า

00:11:26.180 --> 00:11:28.160
อ่อยมากๆ ค่ะทุกคน

00:11:28.160 --> 00:11:30.240
เพราะว่าสิ่งที่นางอุษาบ่นก็คือ

00:11:30.240 --> 00:11:32.900
"เฮ้อ เมื่อไรชั้นจะมีแฟนกับเขาบ้างนะ

00:11:32.900 --> 00:11:36.260
เนี่ยดูซิ นางเอกเรื่องอื่นเขาก็มีเทพมาอุ้มสม

00:11:36.260 --> 00:11:37.920
อุ้มผู้ชายมาให้ถึงห้องนอน

00:11:37.920 --> 00:11:39.720
คนอย่างชั้นไม่เห็นมีบ้างเลย"

00:11:39.720 --> 00:11:41.400
ดูเขาบ่นนะคะทุกคน

00:11:41.400 --> 00:11:43.280
ปรากฏว่าพอบ่นอย่างนั้นนะคะ

00:11:43.280 --> 00:11:44.980
ชินเสนก็เลยแสดงตัวค่ะ

00:11:44.980 --> 00:11:48.380
ชินเสนที่แบบ ตอนนี้ล้างพวกสิ่งสกปรกออกไปหมดแล้ว

00:11:48.380 --> 00:11:50.100
แล้วแต่งตัวแบบเริ่ดเต็มที่นะคะ

00:11:50.100 --> 00:11:51.400
ก็แสดงตัว ประมาณว่า

00:11:51.400 --> 00:11:53.500
"เฮลโหล ชั้นเนี่ยชินเสน

00:11:53.500 --> 00:11:55.860
ชั้นน่ะชอบเธอ ชั้นก็เลยมาจีบเธอนะ

00:11:55.860 --> 00:11:57.480
ชั้นไม่ใช่ไพร่แบบที่เธอเข้าใจนะ

00:11:57.480 --> 00:11:59.060
จริงๆ ชั้นเป็นเจ้าชายนะจ้ะ

00:11:59.060 --> 00:11:59.760
จังหวะนั้นนะคะ

00:11:59.760 --> 00:12:02.440
ชินเสนก็ปีนเข้าห้องนอนนางอุษาไปแล้วเรียบร้อยค่ะ

00:12:02.440 --> 00:12:05.000
ทั้งสองคนก็มีการคุยกันต่างๆ นานานะคะ

00:12:05.000 --> 00:12:06.080
นางอุษาก็มีความแบบ

00:12:06.080 --> 00:12:09.380
"เอ้า ชอบชั้น ก็ให้คนมาขอซิ มาปีนห้องนอนชั้นได้ยังไง" นะคะ

00:12:09.380 --> 00:12:11.600
ฝั่งชินเสนก็บอกว่า "ใครว่าชั้นไม่ได้ขอ

00:12:11.600 --> 00:12:14.160
ชั้นเคยขอแล้วจย้า พ่อเธอน่ะไม่ยกให้"

00:12:14.160 --> 00:12:16.880
นางอุษานะคะ ก็มีความตอบกลับอีกนะคะ

00:12:16.880 --> 00:12:19.760
ซึ่งบทนี้เป็นบทที่เด่นมากๆ ขออนุญาตอ่านให้ฟังค่ะ

00:12:19.760 --> 00:12:21.060
เชื่อว่าหลายคนน่าจะเคยได้ยิน

00:12:21.060 --> 00:12:23.160
แต่ไม่รู้ว่ามาจากเรื่องท้าวแสนปมนะคะ

00:12:23.160 --> 00:12:24.140
บทนี้เขียนว่า

00:12:24.140 --> 00:12:28.060
ในลักษณ์นั้นว่าน่าประหลาด เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า

00:12:28.060 --> 00:12:31.800
เหตุไฉนย่อท้อรอรา ฤาจะกล้าแต่เพียงวาที

00:12:31.800 --> 00:12:35.780
เห็นแก้วแวววับที่จับจิต ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้ถึงที่

00:12:35.780 --> 00:12:40.040
เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี อันมณีฤาจะโลดไปถึงมือ

00:12:40.040 --> 00:12:44.100
อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนไป่จะได้ฤา

00:12:44.100 --> 00:12:49.000
มิใช่ของในตลาดที่อาจซื้อ ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม

00:12:49.000 --> 00:12:54.100
ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง คงชวดดวงบุปผชาติสะอาดหอม

00:12:54.100 --> 00:12:58.660
ดูแต่ภูมรินเที่ยวบินดอม จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี

00:12:58.660 --> 00:13:01.420
เนื้อหาประมาณว่า ชอบก็จีบชั้นซิจ้ะ

00:13:01.420 --> 00:13:04.760
แหม มาแบบว่า ชอบก็ใช้ความพยายามหน่อยซิจ้ะ

00:13:04.760 --> 00:13:07.480
ชอบก็จีบเลย ชอบก็จีบเลยซิ ชูวั่บๆ

00:13:07.480 --> 00:13:08.980
อะเพลงเก่าอีก นะคะทุกคน

00:13:08.980 --> 00:13:10.360
อารมณ์ประมาณนั้น ประมาณว่า

00:13:10.360 --> 00:13:11.880
"ชอบ เธอก็ใช้ความพยายามซิ

00:13:11.880 --> 00:13:14.260
จะมาแบบว่า ปีนหงปีนห้องชั้นแบบนั้นได้ยังไง

00:13:14.260 --> 00:13:15.920
ไปทำให้มันถูกต้อง" นะคะ

00:13:15.920 --> 00:13:18.340
อย่างไรก็ตาม ชินเสนก็ปากหวานน่ะนะ

00:13:18.340 --> 00:13:20.420
คุยไปคุยมา สรุปก็...

00:13:20.420 --> 00:13:23.000
นั่นแหละค่ะ ถึงห้องนอนแล้วก็น่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นน่ะนะ

00:13:23.000 --> 00:13:26.480
ปรากฏว่าหลังจากนั้นนะคะ ทั้งคู่ก็เป็นแฟน จู๋จี๋ๆ กันค่ะ

00:13:26.480 --> 00:13:28.780
อย่างไรก็ตาม เวลาผ่านไปไม่นานนะคะ

00:13:28.780 --> 00:13:31.220
บังเอิญค่ะ พวกกองทงกองทัพที่อยู่ข้างนอกเนี่ย

00:13:31.220 --> 00:13:33.400
ส่งสารลับมาหาชินเสนนะคะ บอกว่า

00:13:33.400 --> 00:13:34.680
"พ่อเนี่ยป่วยอยู่ที่เมือง

00:13:34.680 --> 00:13:37.180
หยุดอยู่กับสาวได้แล้ว ต้องกลับไปรีบดูพ่อนะ"

00:13:37.180 --> 00:13:38.860
นึกสภาพรัชทายาทอยู่นอกเมือง

00:13:38.860 --> 00:13:40.900
พระมหากษัตริย์ป่วยก็ต้องรีบกลับนะคะ

00:13:40.900 --> 00:13:43.900
จังหวะนั้นชินเสนไม่มีจังหวะเข้าไปลานางอุษาค่ะ

00:13:43.900 --> 00:13:46.840
ดังนั้นชินเสนนะคะ ก็เลยจัดตะกร้าผักอีกหนึ่งตะกร้าค่ะ

00:13:46.840 --> 00:13:49.340
แล้วก็จัดการเขียนบอกนางอุษาไปนะ

00:13:49.340 --> 00:13:51.520
ประมาณ "พ่อป่วยจย้า เดี๋ยวกลับมานะจ้ะ"

00:13:51.520 --> 00:13:54.680
อะไรทำนองนี้ แล้วก็ถวายขึ้นไปให้นางอุษาค่ะ

00:13:54.680 --> 00:13:57.620
ส่วนตัวเองก็รีบยกทัพกลับเมืองไปดูพ่อนะคะ

00:13:57.620 --> 00:13:59.120
ตัดภาพมาที่นางอุษาค่ะ

00:13:59.120 --> 00:14:01.360
ไม่รู้ว่าชินเสนไปดูพ่อนานแค่ไหนนะคะ

00:14:01.360 --> 00:14:03.120
แต่นางอุษาท้องค่ะ

00:14:03.120 --> 00:14:05.420
และที่สำคัญ ก็ท้องจนคลอดเลยนะคะ

00:14:05.420 --> 00:14:07.500
ทีเนี้ย ท้าวไตรตรึงษ์ พ่อของนางอุษา

00:14:07.500 --> 00:14:09.760
โกรธมาก โกรธปรี๊ดเลย ประมาณว่า

00:14:09.760 --> 00:14:11.500
"ใครมาทำลูกสาวชั้นท้อง!?"

00:14:11.500 --> 00:14:13.240
ก็แน่นอนว่าก็ต้องโกรธน่ะนะ

00:14:13.240 --> 00:14:15.800
ทีนี้ปัญหาก็คือ แล้วใครเป็นพ่อ? นะคะ

00:14:15.800 --> 00:14:19.000
ดังนั้นค่ะ ท้าวไตรตรึงษ์ก็เลยจัดการสร้างพิธีขึ้นมา

00:14:19.000 --> 00:14:21.800
แล้วก็เชิญทุกคนในเมืองเนี่ยเข้ามาที่วังนะคะ

00:14:21.800 --> 00:14:24.280
โดยบอกว่าให้เอาอาหารเนี่ย มาคนละหนึ่งอย่าง

00:14:24.280 --> 00:14:27.500
เพื่อที่ว่า ถ้าสมมุติเด็กกินอาหารจากมือใครเนี่ยนะ

00:14:27.500 --> 00:14:29.060
คนนั้นแหละเป็นพ่อของเด็ก

00:14:29.060 --> 00:14:31.620
ท้าวไตรตรึงษ์นะคะ จะยกนางอุษาให้เลย

00:14:31.620 --> 00:14:33.660
บังเอิญว่าตอนนี้ชินเสนอยู่ที่เมือง

00:14:33.660 --> 00:14:35.980
พ่อก็หายป่วยแล้วแหละ แต่ยังไม่กลับมาซะที

00:14:35.980 --> 00:14:38.420
ได้ยินข่าวค่ะ รู้สึกว่า อ้าว ชั้นจะพลาดแล้วจ้า

00:14:38.420 --> 00:14:39.920
ดังนั้นนะคะ ชินเสนก็เลยต้อง

00:14:39.920 --> 00:14:42.060
รีบเดินทางมาที่เมืองไตรตรึงษ์ค่ะ

00:14:42.060 --> 00:14:44.460
มาถึงก็รีบปลอมตัวเป็นท้าวแสนปมอีกรอบนึง

00:14:44.460 --> 00:14:45.540
เพราะว่าถ้ามาเป็นชินเสน

00:14:45.540 --> 00:14:48.660
เดี๋ยวจะต้องไปเข้าเงื่อนไขยกเมืองขึ้นให้ อะไรทำนองนั้นนะ

00:14:48.660 --> 00:14:50.480
ฝั่งนางอุษาค่ะ อยู่ในงานนะคะ

00:14:50.480 --> 00:14:52.420
คนนั้นคนนี้คนโน้นก็เอาอาหาร

00:14:52.420 --> 00:14:54.500
เอาขนมนมเนยอะไรดีๆ ทั้งหลาย

00:14:54.500 --> 00:14:55.800
มาให้ลูกชายลองค่ะ

00:14:55.800 --> 00:14:58.520
แต่ลูกชายของนางอุษาเนี่ย ไม่สนใจอะไรเลย

00:14:58.520 --> 00:15:00.180
ยกเว้นอย่างเดียวค่ะ ก็คือ

00:15:00.180 --> 00:15:03.300
ปั้นข้าวเย็นๆ ของคนที่ผิวเป็นตะปุ่มตะปม

00:15:03.300 --> 00:15:04.900
เป็นคนเฝ้าสวนนะคะ

00:15:04.900 --> 00:15:07.440
ทำให้ท้าวไตรตรึงษ์ค่ะ โกรธมาก

00:15:07.440 --> 00:15:09.060
ประมาณว่าแบบ "ไอ้ลูกไม่รักดี

00:15:09.060 --> 00:15:11.940
ผู้ชายดีๆ ทั้งเมือง ไปเอาไอ้นี่ได้ยังไง" นะคะ

00:15:11.940 --> 00:15:14.940
ท้าวไตรตรึงษ์ก็เลยไล่นางอุษากับลูกค่ะ บอกว่า

00:15:14.940 --> 00:15:16.400
"นังอุษา นังลูกไม่รักดี!

00:15:16.400 --> 00:15:18.000
อุ้มลูกของแกนะ แล้วพาผัวของแก

00:15:18.000 --> 00:15:20.200
แล้วออกจากเมืองชั้นไปเลย ชั้นรับไม่ได้!"

00:15:20.200 --> 00:15:22.920
ซึ่งชินเสนนะคะ จังหวะนั้นก็เลยปลอบนางอุษา

00:15:22.920 --> 00:15:25.320
บอกว่า "ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวพี่สร้างเมืองให้เจ้าอยู่

00:15:25.320 --> 00:15:26.720
ไม่ต้องอยู่หรอกเมืองนี้"

00:15:26.720 --> 00:15:28.800
ซึ่งพ่อของนางอุษานะคะ บังเอิญได้ยินค่ะ

00:15:28.800 --> 00:15:31.400
ก็มีความแบบ "แกน่ะนะ จะมาสร้างเมืองให้ลูกชั้นอยู่

00:15:31.400 --> 00:15:34.620
แหม ปลอบกันได้แบบ วาดวิมานในฟ้า" นะคะ

00:15:34.620 --> 00:15:36.040
ดังนั้นชินเสนก็เลยบอกว่า

00:15:36.040 --> 00:15:37.840
"เดี๋ยวๆ เดี๋ยวสร้างให้ดูเอามะ ไม่เชื่อนะ

00:15:37.840 --> 00:15:39.840
เอากลองมาสิ เดี๋ยวชั้นตีกลองนะ

00:15:39.840 --> 00:15:43.140
ตีกลองเมื่อไรนะ รับรองว่ามีเมืองให้อยู่แน่นอนจย้า"

00:15:43.140 --> 00:15:45.300
ฝั่งพ่อของนางอุษานะคะ ก็ยังมีความไม่เชื่ออีก

00:15:45.300 --> 00:15:47.300
ประมาณว่า "เอาสิ ตีไปให้มือแหกเลย

00:15:47.300 --> 00:15:49.300
ตีไปก็ไม่มีเมืองเกิดขึ้นหรอก" ค่ะ

00:15:49.300 --> 00:15:51.420
ชินเสนนะคะ ก็เลยจัดการเอากลองมาค่ะ

00:15:51.420 --> 00:15:53.620
แล้วก็ตีๆๆ เป็นจังหวะแบบที่

00:15:53.620 --> 00:15:55.900
เป็นรหัสที่ตกลงไว้กับเหล่าทหารค่ะ

00:15:55.900 --> 00:15:58.420
พวกกองทัพทหารที่ซ่อนอยู่นอกเมืองนะคะ

00:15:58.420 --> 00:16:01.400
ก็เลยออกมาหมดเลยค่ะ ยกกองทัพเข้ามาในเมืองค่ะ

00:16:01.400 --> 00:16:03.780
แล้วก็มารับชินเสนกับนางอุษา

00:16:03.780 --> 00:16:05.680
กลับไปอยู่ที่เมืองของตัวเองค่ะ

00:16:05.680 --> 00:16:06.740
และที่เมืองของตัวเองนะคะ

00:16:06.740 --> 00:16:10.180
ชินเสนก็ได้มีการสั่งให้ทำอู่ สำหรับเลี้ยงทารกใช่ไหม

00:16:10.180 --> 00:16:12.880
ให้กับลูกชายของตัวเองเนี่ย ได้อยู่

00:16:12.880 --> 00:16:15.900
ดังนั้นทารกคนนี้ก็เลยได้ชื่อว่าอู่ทองนั่นเองค่ะ

00:16:15.900 --> 00:16:18.040
นี่ก็เป็นเรื่องราวทั้งหมดของนางอุษานะคะ

00:16:18.040 --> 00:16:19.980
นางเอกที่มีสายตาอันเฉียบคม

00:16:19.980 --> 00:16:22.080
ไม่แพ้นางรจนาของพระสังข์เลยนะ

00:16:22.080 --> 00:16:23.700
ที่สามารถมองออกได้ว่า

00:16:23.700 --> 00:16:26.040
"โอ้โห ผู้ชายหน้าตาโหงวเฮ้งแบบนี้

00:16:26.040 --> 00:16:28.220
จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน" ค่ะ

00:16:28.220 --> 00:16:30.900
เป็นยังไงบ้าง พระราชนิพนธ์เรื่องแรกที่วิวเล่าให้ฟัง

00:16:30.900 --> 00:16:32.520
ยาวมากเลยนะคะทุกคน

00:16:32.520 --> 00:16:34.580
อย่างไรก็ตามค่ะ ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้

00:16:34.580 --> 00:16:36.020
อย่าลืม กดไลค์ เป็นกำลังใจให้วิว

00:16:36.020 --> 00:16:38.000
แล้วก็กดแชร์ ชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ

00:16:38.000 --> 00:16:39.420
แล้วเดี๋ยวรอดูเรื่องราวเกี่ยวกับ

00:16:39.420 --> 00:16:41.780
มหาวชิราวุธราชบรรณาลัย เรื่องอื่นๆ

00:16:41.780 --> 00:16:43.660
ที่วิวจะนำมาเล่าให้ฟังในอนาคตนะคะ

00:16:43.660 --> 00:16:46.140
สำหรับวันนี้ ลาไปก่อนค่ะทุกคน บ๊ายบาย~

00:16:46.400 --> 00:16:47.600
สวัสดีค่ะ

00:16:47.600 --> 00:16:50.020
นี่ พี่ฮ่องเต้ มีไรจะบอก

00:16:50.020 --> 00:16:52.140
เมื่อกี้อะ วางแผนดิบดีมากว่า

00:16:52.140 --> 00:16:54.600
เอากล้อง แบกขาตั้ง แบกทุกอย่างมาในห้องนี้

00:16:54.600 --> 00:16:57.700
กะว่าจะมานั่งเล่า แล้วก็เกาะตัวละครน่ารักๆ

00:16:58.020 --> 00:16:58.680
เกิดไรขึ้น?

00:16:58.680 --> 00:17:01.720
เมื่อกี้เข้ามา เจอวิวนั่ง ดูอยู่ เตรียมข้อมงข้อมูล

00:17:01.720 --> 00:17:04.160
"เฮ้ย พี่ฮ่องเต้ มาช่วยถ่ายหน่อย ไม่มีใครถ่ายให้"

00:17:04.160 --> 00:17:06.300
พอเดินเข้า เรา "อ่า ได้เลย เดี๋ยวขึ้นมา"

00:17:06.300 --> 00:17:08.520
พอขึ้นมาปึ้บ "อะ เริ่มถ่ายกันเลยดีกว่า"

00:17:08.520 --> 00:17:10.040
เอากล้องมา ป้าบ! อุ่ย

00:17:10.040 --> 00:17:11.500
ลืมไมค์ไหมๆ

00:17:11.500 --> 00:17:13.340
- ไมค์มีๆ
- ไม่ลืม ไมค์เอามา

00:17:13.340 --> 00:17:14.780
ขาตั้งกล้องแบกมา ใหญ่มาก โห่ ไม่ลืม

00:17:14.780 --> 00:17:16.980
ขาตั้งกล้องแบบ ใหญ่ สูงเท่าตัวเลย

00:17:16.980 --> 00:17:19.240
มันลืมการ์ด

00:17:19.240 --> 00:17:21.480
ดังนั้นก็ นั่นละค่ะ นั่นคือสาเหตุที่

00:17:21.480 --> 00:17:23.580
เราอยู่ที่นี่แล้ว แต่เราเล่าที่บ้าน

00:17:23.580 --> 00:17:25.100
โชคดีที่มือถือมันโหด

00:17:25.980 --> 00:17:27.100
จ่ะ

00:17:27.100 --> 00:17:29.300
ปะ วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันนะคะทุกคน

00:17:29.640 --> 00:17:31.300
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ