1
00:00:00,040 --> 00:00:01,700
สวัสดีค่า วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

2
00:00:01,700 --> 00:00:04,460
จำกันได้ไหมคะ? ตอนที่วิวพาไปรื้อกรุหนังสือเก่า

3
00:00:04,460 --> 00:00:06,840
หนังสือมัทนะพาธาฉบับพิมพ์ครั้งแรก

4
00:00:06,840 --> 00:00:08,260
ตอนนั้นวิวสัญญากับทุกคนไว้ว่า

5
00:00:08,260 --> 00:00:09,660
วิวเข้าไปมีส่วนร่วมกับ

6
00:00:09,660 --> 00:00:12,480
นิทรรศการมหาวชิราวุธบรรณาลัย ใช่ไหมคะ?

7
00:00:12,480 --> 00:00:14,720
ดังนั้นช่วงเวลาเนี้ย ช่องเราจะเต็มไปด้วย

8
00:00:14,720 --> 00:00:16,680
เรื่องราวเกี่ยวกับรัชกาลที่ 6 ค่ะ

9
00:00:16,680 --> 00:00:19,620
วันนี้ก็เป็นอีกคลิปนึงนะคะ ที่เกี่ยวข้องกับคลิปนั้นค่ะ

10
00:00:19,620 --> 00:00:21,760
คือ เห็นชุดไทยตอนนี้ไหมคะทุกคน?

11
00:00:21,760 --> 00:00:23,780
จำได้ไหม? ตอนที่วิวพาไปดูนิทรรศการ

12
00:00:23,780 --> 00:00:25,440
ตอนนั้นเนี่ย วิวได้บอกไว้ว่า

13
00:00:25,440 --> 00:00:27,740
เราได้มีการออกแบบคาร์แรคเตอร์ดีไซน์

14
00:00:27,740 --> 00:00:30,260
เอาเจ้าหญิงในวรรณคดีของรัชกาลที่ 6

15
00:00:30,260 --> 00:00:32,860
ทั้งหมด 6 นางนะคะ ออกมา redesign ใหม่

16
00:00:32,860 --> 00:00:36,260
ดังนั้นวันนี้เราจะพูดถึง 1 ใน 6 นางนั่นละค่ะ

17
00:00:36,260 --> 00:00:37,580
ซึ่งถ้าใครยังไม่ได้ดูคลิปนั้นนะคะ

18
00:00:37,580 --> 00:00:40,020
ยังไม่เก็ตว่านิทรรศการทั้งหมดนี้คืออะไร

19
00:00:40,020 --> 00:00:41,935
ก็สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยนะคะ

20
00:00:41,935 --> 00:00:43,380
วิวใส่ไว้ให้แล้วเรียบร้อยค่ะ

21
00:00:43,380 --> 00:00:46,000
และที่สำคัญนะคะ อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางค่ะ

22
00:00:46,000 --> 00:00:47,300
เพราะว่าแต่ละช่องทางเนี่ย

23
00:00:47,300 --> 00:00:49,620
ก็จะมีคลิปวิดีโอสนุกๆ แล้วก็ข่าวสารดีๆ

24
00:00:49,620 --> 00:00:51,420
จากช่อง Point of View มาให้ติดตามกันค่ะ

25
00:00:51,420 --> 00:00:52,680
สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟัง

26
00:00:52,680 --> 00:00:54,580
เรื่องราวของเจ้าหญิงองค์แรกของเราหรือยังคะ?

27
00:00:54,580 --> 00:00:55,660
ถ้าพร้อมกันแล้วก็

28
00:00:55,660 --> 00:00:58,900
ไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุก แล้วก็มีสาระพร้อมๆ กันเลยค่ะ

29
00:00:58,900 --> 00:00:59,540
ไป!

30
00:01:02,300 --> 00:01:04,520
พูดมาตั้งนานนะคะ ยังไม่ได้บอกทุกคนเลยว่า

31
00:01:04,520 --> 00:01:06,300
เจ้าหญิงองค์แรกของเราคือใคร!

32
00:01:06,300 --> 00:01:08,080
เจ้าหญิงองค์แรกของเราในวันนี้นะคะ

33
00:01:08,080 --> 00:01:10,240
ก็คือ นางอุษา นั่นเอง

34
00:01:10,240 --> 00:01:12,940
ซึ่งพอพูดถึงชื่อนางอุษาเนี่ย หลายคนจะงงว่าแบบ

35
00:01:12,940 --> 00:01:14,940
"เอ้ นางอุษาเป็นใคร?

36
00:01:14,940 --> 00:01:16,920
มาจากไหน? ไม่เห็นรู้จักเลย

37
00:01:16,920 --> 00:01:19,160
อยู่ดีๆ ก็ดึงขึ้นมาเล่า ไม่เห็นดังเลย"

38
00:01:19,160 --> 00:01:21,740
แต่จริงๆ แล้วนะคะ ถ้าเราพูดถึงแฟนของนางเนี่ย

39
00:01:21,740 --> 00:01:23,920
เชื่อว่าแทบทุกคน เคยได้ยินชื่อกันหมดเลยค่ะ

40
00:01:23,920 --> 00:01:27,060
แฟนของนางก็คือท้าวแสนปมนั่นเอง

41
00:01:27,060 --> 00:01:29,620
"อ้าว ท้าวแสนปมที่เราได้ยินกันในนิทาน

42
00:01:29,620 --> 00:01:30,820
ในตำนานอะไรต่างๆ

43
00:01:30,820 --> 00:01:32,800
เป็นพระราชนิพนธ์รัชกาลที่ 6 ด้วยเหรอ?"

44
00:01:32,800 --> 00:01:34,080
ก็ต้องบอกว่า ใช่ค่ะ

45
00:01:34,080 --> 00:01:35,760
จริงๆ แล้วเรื่องท้าวแสนปมเนี่ยนะคะ

46
00:01:35,760 --> 00:01:38,720
เป็นตำนานเก่าแก่ที่เล่าสืบทอดกันมาค่ะ

47
00:01:38,720 --> 00:01:40,860
ซึ่งจริงๆ ในตำนานนะคะ เล่าไว้ประมาณว่า

48
00:01:40,860 --> 00:01:43,260
มีกษัตริย์องค์นึง ปกครองเมืองนึงอยู่

49
00:01:43,260 --> 00:01:46,100
ปรากฏว่าแพ้ศึกสงคราม ก็เลยต้องย้ายเมือง

50
00:01:46,100 --> 00:01:48,260
ไปตั้งที่เมืองนึงแถวเมืองกำแแพงเพชร

51
00:01:48,260 --> 00:01:50,520
อะ อันนี้อ้างอิงกับสถานที่จริงด้วยนะ

52
00:01:50,520 --> 00:01:53,140
คือมันเป็นตำนาน เขาก็ต้องพยายามทำให้จริงที่สุดใช่ไหมคะ?

53
00:01:53,140 --> 00:01:54,940
ตั้งอยู่ที่บริเวณเมืองกำแพงเพชร

54
00:01:54,940 --> 00:01:56,640
ตั้งชื่อเมืองว่าเมืองไตรตรึงษ์

55
00:01:56,640 --> 00:01:58,900
บังเอิญว่ากษัตริย์องค์นี้มีลูกสาวสวยมาก

56
00:01:58,900 --> 00:02:00,600
และลูกสาวนี่ก็ชอบกินมะเขือสุดๆ

57
00:02:00,600 --> 00:02:02,840
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมต้องชอบกินมะเขือน่ะนะ

58
00:02:02,840 --> 00:02:04,600
ซึ่งบังเอิญว่าในสวนเนี่ย

59
00:02:04,600 --> 00:02:07,160
ดันมีคนๆ นึงเป็นแบบ เป็นโรคแสนปมอะ

60
00:02:07,160 --> 00:02:09,775
เป็นแบบ ปุ่มปมทั้งตัว ว่าอย่างนั้นเถอะค่ะ

61
00:02:09,780 --> 00:02:11,260
บังเอิญว่าเขาปลูกมะเขือนะ

62
00:02:11,260 --> 00:02:13,580
แล้วบังเอิญว่าไอ้มะเขือของนายแสนปมคนเนี้ย

63
00:02:13,580 --> 00:02:16,040
ลูกโตผิดปกติค่ะ คือสวยมาก เพราะว่าอะไร?

64
00:02:16,040 --> 00:02:17,540
เพราะว่าคนอื่นเนี่ย เขารดด้วยน้ำ

65
00:02:17,540 --> 00:02:19,840
แต่นายแสนปมอะ ชอบไปฉี่รดต้นมะเขือ

66
00:02:19,840 --> 00:02:22,640
พอฉี่ๆ รดๆ ไป ลูกมันก็เลยเหมือนได้ปุ๋ยอะ

67
00:02:22,640 --> 00:02:24,360
ลูกโตขึ้นมาปุ้มๆๆ นะคะ

68
00:02:24,360 --> 00:02:26,460
ดังนั้นด้วยความที่รู้กิตติศัพท์ว่า

69
00:02:26,460 --> 00:02:27,940
พระธิดาชอบกินมะเขือ

70
00:02:27,940 --> 00:02:29,840
นายแสนปมก็เลยเอาผลมะเขือเนี่ย

71
00:02:29,840 --> 00:02:31,240
ไปถวายพระธิดาเรื่อยๆ ค่ะ

72
00:02:31,240 --> 00:02:33,740
ซึ่งตามสเต็ปของนิทานไทยทั่วไปนะคะ

73
00:02:33,740 --> 00:02:36,100
พอพระธิดาเสวยมะเขือเข้าไปเนี่ย

74
00:02:36,100 --> 00:02:37,380
ก็จะต้องตั้งท้องค่ะ

75
00:02:37,380 --> 00:02:39,540
เพราะว่ามะเขือนี่ มีฉี่อยู่ข้างในอะนะ

76
00:02:39,540 --> 00:02:41,400
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าตรรกะอะไร แต่เอาเป็นว่า

77
00:02:41,400 --> 00:02:43,820
คนสมัยก่อนเขาคงไม่ได้นึกถึงฉี่ในฐานะฉี่อะ

78
00:02:43,820 --> 00:02:45,660
เขาน่าจะนึกถึงอย่างอื่นนะจ้ะ

79
00:02:45,660 --> 00:02:48,080
ซึ่งก็เข้าใจกันเองละกันนะว่ามันคืออะไร

80
00:02:48,080 --> 00:02:48,980
ประมาณนั้นค่ะ

81
00:02:48,980 --> 00:02:50,400
พอพระธิดาตั้งท้องเนี่ย

82
00:02:50,400 --> 00:02:51,920
ปรากฏว่าคลอดลูกออกมา

83
00:02:51,920 --> 00:02:53,240
กษัตริย์เมืองเมืองไตรตรึงษ์นะคะ

84
00:02:53,240 --> 00:02:56,480
ก็รู้สึกว่าแบบ อับอายขายขี้หน้ามาก ลูกท้องไม่มีพ่อ

85
00:02:56,480 --> 00:02:59,040
โอ้ย แย่แล้ว ฉันจะต้องหาพ่อมารับผิดชอบ

86
00:02:59,040 --> 00:03:01,100
ดังนั้นนะคะ กษัตริย์เมืองเมืองไตรตรึงษ์ก็เลย

87
00:03:01,100 --> 00:03:02,700
จัดพิธีหาคู่ให้พระธิดาค่ะ

88
00:03:02,700 --> 00:03:05,340
บอกว่า "อะ ทุกคนในเมือง เอาอาหารมาสิ

89
00:03:05,340 --> 00:03:07,100
แล้วเดี๋ยวชั้นจะตั้งสัตย์อธิษฐานนะ

90
00:03:07,100 --> 00:03:09,920
ถ้าใครเป็นพ่อของลูกในท้องพระธิดาเนี่ย

91
00:03:09,920 --> 00:03:12,400
ให้เด็กคนเนี้ย รับอาหารจากคนนั้นเท่านั้น"

92
00:03:12,400 --> 00:03:13,460
ซึ่งคนอื่นในเมืองนะคะ

93
00:03:13,460 --> 00:03:16,100
ก็เอาอาหารอะไรน่ากินๆ มาเต็มไปหมดเลย

94
00:03:16,100 --> 00:03:18,120
เพราะว่ากะว่าถ้าได้เมียเป็นพระธิดาเนี่ย

95
00:03:18,120 --> 00:03:20,420
ชั้นก็จะต้องได้เข้าไปเป็น royal family ไง!

96
00:03:20,420 --> 00:03:21,280
ประมาณนั้นนะคะ

97
00:03:21,280 --> 00:03:24,180
ปรากฏว่าพระโอรสเนี่ย ไม่สนใจอาหารในมือใครเลย

98
00:03:24,180 --> 00:03:25,860
กลับไปสนใจอาหารอย่างเดียวค่ะ

99
00:03:25,860 --> 00:03:28,280
คือก้อนข้าวเย็นๆ แบบข้าวก้นหม้ออะ

100
00:03:28,280 --> 00:03:29,740
ของนายแสนปมนะคะ

101
00:03:29,740 --> 00:03:31,680
ทำให้พระราชาเมืองไตรตรึงษ์เนี่ย

102
00:03:31,680 --> 00:03:33,580
โกรธมาก อับอายขายขี้หน้า แบบ

103
00:03:33,580 --> 00:03:36,820
"โอ้ ลูกชั้น จะเลือกแฟนทั้งที เลือกแบบนี้มาได้อย่างไร" นะคะ

104
00:03:36,820 --> 00:03:38,960
ดังนั้นกษัตริย์เมืองไตรตรึงษ์ก็เลย

105
00:03:38,960 --> 00:03:40,800
ไล่พระธิดาออกจากเมืองค่ะ

106
00:03:40,800 --> 00:03:41,860
พอไล่ออกไปแล้วนะคะ

107
00:03:41,860 --> 00:03:45,000
นายแสนปม พระธิดา แล้วก็พระโอรสที่เพิ่งเกิดใหม่เนี่ย

108
00:03:45,000 --> 00:03:46,840
ก็ลำบากยากแค้นอยู่ในป่า

109
00:03:46,840 --> 00:03:48,800
จนกระทั่งพระอินทร์รู้สึกสงสารค่ะ

110
00:03:48,800 --> 00:03:50,340
พระอินทร์ก็เลยเหาะลงมานะคะ

111
00:03:50,340 --> 00:03:52,840
แปลงร่างเป็นลิงค่ะ แล้วก็เอากลองมาให้ใบนึง

112
00:03:52,840 --> 00:03:54,080
แล้วก็จากไปนะคะ

113
00:03:54,080 --> 00:03:55,020
ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่า

114
00:03:55,020 --> 00:03:57,560
ทำไมนายแสนปมถึงรู้ฟังชั่นของกลองนี้นะ

115
00:03:57,560 --> 00:04:00,160
คือนายแสนปมเนี่ย ก็หยิบกลองนั้นขึ้นมา แล้วก็ตี

116
00:04:00,160 --> 00:04:02,360
แล้วระหว่างที่ตีเนี่ยก็ขอพรไปด้วย ประมาณว่า

117
00:04:02,360 --> 00:04:05,700
"ขอให้ปุ่มปมของชั้นหายไปจากตัว" ปึ้งๆๆ นะคะ

118
00:04:05,700 --> 00:04:08,800
ปรากฏว่านายแสนปมปุ่มปมหายไปเกลี้ยงเลยค่ะ

119
00:04:08,800 --> 00:04:11,200
แล้วก็กลายเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลานะคะ

120
00:04:11,200 --> 00:04:14,195
หลังจากนั้นนายแสนปมก็เลยเหมือน get ว่ากลองใช้ยังไง

121
00:04:14,200 --> 00:04:16,040
ก็เลยตีต่อค่ะ ก็ตีปึ้งๆๆ

122
00:04:16,040 --> 00:04:18,480
แล้วก็อธิษฐานขอเมือง ขออะไรนะคะ

123
00:04:18,480 --> 00:04:21,880
ดังนั้นกลองก็เลยเนรมิตเมืองให้ ใหญ่โตมโหฬารค่ะ

124
00:04:21,880 --> 00:04:24,540
นายแสนปมกับพระธิดา แล้วก็พระโอรสเนี่ยนะคะ

125
00:04:24,540 --> 00:04:26,260
ก็เลยเข้าไปปกครองเมืองนะคะ

126
00:04:26,260 --> 00:04:29,160
ซึ่งนายแสนปมเนี่ย ก็มีการสั่งให้คนทำอู่นะคะ

127
00:04:29,160 --> 00:04:30,700
อู่ อู่ที่เอาไว้เลี้ยงเด็กเนี่ย

128
00:04:30,700 --> 00:04:33,380
ทำจากทอง ขึ้นมาให้พระโอรสอยู่ค่ะ

129
00:04:33,380 --> 00:04:36,740
ดังนั้นพระโอรสก็เลยได้ชื่อว่า พระเจ้าอู่ทอง นั่นเอง

130
00:04:36,740 --> 00:04:39,620
นี่ก็คือตำนานที่เขาเล่าสืบต่อกันมา

131
00:04:39,620 --> 00:04:41,020
และทั้งหมดนี้คือการเกริ่น

132
00:04:41,020 --> 00:04:42,780
เรากำลังจะเข้าเรื่องราวเกี่ยวกับ

133
00:04:42,780 --> 00:04:45,260
พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 6 ต่อจากนี้ค่ะ

134
00:04:45,300 --> 00:04:47,520
ซึ่งเรื่องราวทั้งหมดเนี้ย ฟังดูเผินๆ

135
00:04:47,520 --> 00:04:49,160
ก็เหมือนตำนาน นิทานทั่วไป

136
00:04:49,160 --> 00:04:51,520
แต่พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวค่ะ

137
00:04:51,520 --> 00:04:53,480
ด้วยความที่ทรงเป็นนักเรียนโบราณคดี

138
00:04:53,480 --> 00:04:55,680
เป็นนักเรียนวรรณคดี และอะไรต่างๆ ด้วยนะ

139
00:04:55,680 --> 00:04:57,880
ท่านก็มีพระราชดำริค่ะ ประมาณว่า

140
00:04:57,880 --> 00:04:59,700
"เอ๊ ปกติพวกตำนานอะไรพวกเนี้ย

141
00:04:59,700 --> 00:05:02,980
ต่อให้มันเสริมเติมแต่งอะไรที่เป็นแฟนตาซีสุดๆ เนี่ยนะ

142
00:05:02,980 --> 00:05:05,380
มันก็จะต้องมีเค้าโครงเรื่องเดิมอยู่บ้าง

143
00:05:05,380 --> 00:05:07,220
ที่เป็นเค้าโครงทางประวัติศาสตร์

144
00:05:07,220 --> 00:05:09,640
คือเหมือนกับว่าจริงๆ มีเรื่องในประวัติศาสตร์นิดเดียวอะ

145
00:05:09,640 --> 00:05:12,380
แต่ว่าคนไปเติม effect อะไรต่างๆ มากมาย

146
00:05:12,380 --> 00:05:14,820
ดังนั้นนะคะ พระองค์ก็เลยจัดการสืบค้นค่ะ

147
00:05:14,820 --> 00:05:16,100
เพราะว่าพูดถึงพระเจ้าอู่ทอง

148
00:05:16,100 --> 00:05:18,860
ก็เหมือนเป็นที่มาของคนไทยด้วยส่วนนึงใช่ไหมคะ?

149
00:05:18,860 --> 00:05:21,000
ดังนั้นค่ะ พระองค์ก็เลยสืบค้นนั่นนี่นู่น

150
00:05:21,000 --> 00:05:23,420
แล้วก็ตัดสินใจเอาเรื่องราวทั้งหมดเนี่ย

151
00:05:23,420 --> 00:05:24,900
มาทำให้ make sense ขึ้น

152
00:05:24,900 --> 00:05:26,720
เอาอะไรที่มันเป็นแฟนตาซีออกไป

153
00:05:26,720 --> 00:05:29,840
แล้วทำให้เรื่องราวเนี่ย สามารถเกิดขึ้นได้จริงนะคะ

154
00:05:29,840 --> 00:05:30,560
หลังจากนั้นนะคะ

155
00:05:30,560 --> 00:05:33,240
พระองค์ก็พระราชนิพนธ์ออกมาเป็นบทละครรำค่ะ

156
00:05:33,240 --> 00:05:36,375
ซึ่งบทละครรำเนี้ย ใช้เวลาพระราชนิพนธ์แป๊บเดียวเองนะคะ

157
00:05:36,380 --> 00:05:38,320
แค่ประมาณแบบ 6-7 วัน แค่นั้นเอง

158
00:05:38,320 --> 00:05:41,540
ในขณะที่พระองค์ทรงนำเสือป่า แล้วก็ลูกเสือชาวบ้านเนี่ยนะคะ

159
00:05:41,540 --> 00:05:44,220
เดินทางไกลค่ะ ไปที่สุพรรณบุรี

160
00:05:44,220 --> 00:05:48,080
เพื่อที่จะไปสักการะสมเด็จพระนเรศวรมหาราชนั่นเองนะคะ

161
00:05:48,080 --> 00:05:50,160
ในตอนนั้นพระองค์ก็พระราชนิพนธ์ออกมาค่ะ

162
00:05:50,160 --> 00:05:52,340
หลังจากนั้นก็ใช้เวลาขัดเกลาอยู่ประมาณซักเดือนนึง

163
00:05:52,340 --> 00:05:55,280
ก็ออกมาเป็นบทละครรำเรื่องท้าวแสนปมนี่แหละ

164
00:05:55,280 --> 00:05:57,400
ซึ่งเนื้อเรื่องเนี่ย น่าสนใจกว่าเมื่อกี้มากค่ะ

165
00:05:57,400 --> 00:05:59,640
ดังนั้นนะคะ หลังจากเกริ่นมาอย่างยาวนานแล้ว

166
00:05:59,640 --> 00:06:01,940
เราไปฟังบทละครรำเรื่องท้าวแสนปม

167
00:06:01,940 --> 00:06:04,840
พระราชนิพนธ์ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

168
00:06:04,840 --> 00:06:05,800
กันดีกว่าค่ะ

169
00:06:05,800 --> 00:06:07,540
เรื่องราวของท้าวแสนปมทั้งหมดนะคะ

170
00:06:07,540 --> 00:06:09,320
เริ่มต้นขึ้นที่เมืองสองเมืองค่ะ

171
00:06:09,320 --> 00:06:11,820
เมืองแรกนะคะ มีกษัตริย์ชื่อว่าท้าวศิริไชยค่ะ

172
00:06:11,820 --> 00:06:14,180
ท้ายศิริไชยนี่ มีลูกชายสุดหล่ออยู่คนนึงนะคะ

173
00:06:14,180 --> 00:06:15,560
ชื่อว่าชินเสนค่ะ

174
00:06:15,560 --> 00:06:17,720
ซึ่งไม่ไกลจากเมืองของท้าวศิริไชยเนี่ย

175
00:06:17,720 --> 00:06:19,920
ดันมีอีกเมืองนึง ชื่อว่าเมืองไตรตรึงษ์ค่ะ

176
00:06:19,920 --> 00:06:22,980
ท้าวไตรตรึงษ์เนี่ย ก็มีลูกสาวนะคะ เป็นลูกสาวสุดสวย

177
00:06:22,980 --> 00:06:25,400
ซึ่งลูกสาวของท้าวไตรตรึงษ์เนี่ยก็คือ

178
00:06:25,400 --> 00:06:27,780
นางอุษา นางเอกของเราในวันนี้นั่นเอง

179
00:06:27,780 --> 00:06:29,720
แน่นอนนะคะว่าหนุ่มหล่อกับสาวงาม

180
00:06:29,720 --> 00:06:30,940
เมืองอยู่ใกล้ๆ กันเนี่ย

181
00:06:30,940 --> 00:06:34,380
ก็จะต้องมีความงามล่ำลือกันไปต่างๆ นานาใช่ไหมคะ?

182
00:06:34,380 --> 00:06:35,740
ความงามของนางอุษาค่ะ

183
00:06:35,740 --> 00:06:37,760
ล่ำลือออกไปที่นู่นที่นี่ที่นั่น

184
00:06:37,760 --> 00:06:39,940
ชินเสนได้ยินได้ฟังนะคะ รู้สึกว่า

185
00:06:39,940 --> 00:06:42,900
"โอ้ นี่แหละ ผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงที่เหมาะกับชั้น

186
00:06:42,900 --> 00:06:45,200
ชั้นอยากได้นางอุษามาเป็นเมียมากเลย"

187
00:06:45,200 --> 00:06:46,900
ชินเสนก็เลยไปบอกพ่อนะคะ

188
00:06:46,900 --> 00:06:49,240
แน่นอนว่าตามธรรมเนียม ท้าวศิริไชยก็จะต้อง

189
00:06:49,240 --> 00:06:52,480
ส่งคนไปสู่ขอนางอุษาให้กับชินเสนค่ะ

190
00:06:52,480 --> 00:06:55,280
ซึ่งท้าวไตรตรึงษ์เนี่ย ดันเป็นคนที่หยิ่งนะคะ

191
00:06:55,280 --> 00:06:58,060
ประมาณว่า "ไม่อะ แกไม่คู่ควรกับลูกสาวชั้นหรอก

192
00:06:58,060 --> 00:06:59,640
ทำไมชั้นต้องยกลูกสาวให้แกด้วย?

193
00:06:59,640 --> 00:07:02,200
อะ ชั้นมีเงื่อนไข อยากได้ลูกสาวชั้นใช่ไหม? ได้!

194
00:07:02,200 --> 00:07:04,100
แต่เพื่อเป็นการแลกลูกสาวชั้นเนี่ย

195
00:07:04,100 --> 00:07:07,380
เมืองของท้าวศิริไชยจะต้องยอมมาเป็นเมืองขึ้นของเมืองชั้น"

196
00:07:07,380 --> 00:07:10,120
อู้หู ถามว่าแค่แต่งสาว ต้องไปเป็นเมืองขึ้น

197
00:07:10,120 --> 00:07:11,100
ใครจะยอม? นะคะ

198
00:07:11,100 --> 00:07:14,360
ดังนั้นค่ะ ฝั่งท้าวศิริไชยก็เลยล้มดีลทิ้งนะคะ

199
00:07:14,360 --> 00:07:15,980
แต่ว่าชินเสนอยากได้ไง

200
00:07:15,980 --> 00:07:17,380
ชินเสนอยากได้นางอุษา

201
00:07:17,380 --> 00:07:19,320
ก็เลยมีความสงสัยขึ้นมาค่ะ ประมาณว่า

202
00:07:19,320 --> 00:07:21,680
"เอ๊ นางอุษาเนี่ยมันจะสวยขนาดไหน?

203
00:07:21,680 --> 00:07:24,340
ทำไมถึงต้องแบบ ขนาดจะต้องยอมเป็นเมืองขึ้น

204
00:07:24,340 --> 00:07:26,080
เพื่อที่จะได้เป็นผัวนางเลยเหรอ?"

205
00:07:26,080 --> 00:07:29,060
ดังนั้นนะคะ ชินเสนก็เลยบอกท้าวศิริไชยค่ะ บอกว่า

206
00:07:29,060 --> 00:07:31,220
"ขออนุญาตแอบไปดูหน้านางอุษาได้ไหม?"

207
00:07:31,220 --> 00:07:34,300
แล้วสัญญาว่า จะไปยังไงก็ได้ไม่ให้เสียชื่อพ่อ

208
00:07:34,300 --> 00:07:36,460
คือไม่ให้เขารู้หรอก ว่าเราแอบไปดูนะคะ

209
00:07:36,460 --> 00:07:38,100
ซึ่งท้าวศิริไชยก็โอเคค่ะ

210
00:07:38,100 --> 00:07:40,340
ชินเสนก็เลยออกจากเมืองไปนะคะ

211
00:07:40,340 --> 00:07:42,940
ไปถึงก็ไปตั้งกองทัพอยู่ใกล้ๆ เมืองค่ะ

212
00:07:42,940 --> 00:07:45,400
แล้วก็บอกว่า "อะ ชั้นจะไปแค่คนเดียวนะ

213
00:07:45,400 --> 00:07:46,660
คนอื่นไม่ต้องตามมา"

214
00:07:46,660 --> 00:07:49,280
ว่าแล้วนะคะ ชินเสนก็จัดการปลอมตัวค่ะ

215
00:07:49,280 --> 00:07:52,040
ด้วยการเอาเสื้อผ้าเก่าๆ ปอนๆ มาใส่นะคะ

216
00:07:52,040 --> 00:07:55,380
แล้วก็หยิบพวกผงฝุ่นสีอะไรต่างๆ มาแต้มตามตัวค่ะ

217
00:07:55,380 --> 00:07:57,420
ทำให้เหมือนแบบว่าสกปรก ไม่อาบน้ำ

218
00:07:57,420 --> 00:07:59,800
แล้วก็ตามตัวเป็นปุ่มเป็นปมทั้งตัวเลย

219
00:07:59,800 --> 00:08:02,080
เหมือนคนเป็นโรคท้าวแสนปม ประมาณนั้นค่ะ

220
00:08:02,080 --> 00:08:04,280
ว่าแล้ว ชินเสนก็เข้าไปในเมืองนะคะ

221
00:08:04,280 --> 00:08:06,440
ตามสเต็ปพระเอกนิทานไทยเลยทุกคน

222
00:08:06,440 --> 00:08:08,440
คิดว่าเข้าไป จะเข้าไปในวังเลยไหม?

223
00:08:08,440 --> 00:08:11,620
ต้องบอกว่า ไม่ค่ะ เข้าไปก็ต้องไปอยู่ที่

224
00:08:11,620 --> 00:08:12,700
สวนนั่นเอง

225
00:08:12,700 --> 00:08:15,380
ไปถึง ชินเสนก็ไปหาตาที่เฝ้าสวนนะคะ

226
00:08:15,380 --> 00:08:17,840
แล้วก็แบบ "ตาจ๋า ขออยู่ด้วยได้ไหม?

227
00:08:17,840 --> 00:08:20,780
ชั้นเป็นคนกำพร้า ระเหเร่ร่อนมาตรงนี้

228
00:08:20,780 --> 00:08:22,800
ชั้นก็อยากมาอยู่กับตาด้วยนี่แหละ"

229
00:08:22,800 --> 00:08:25,000
ซึ่งในที่สุดนะคะ ตาก็ยอมค่ะ

230
00:08:25,000 --> 00:08:28,080
ชินเสนก็เลยอยู่ช่วยงานตาในสวน ตั้งแต่นั้นมานะคะ

231
00:08:28,080 --> 00:08:29,080
หลังจากนั้นไม่นานค่ะ

232
00:08:29,080 --> 00:08:31,280
แน่นอนว่าพระธิดาทุกเมืองชอบไปเที่ยวที่ไหน?

233
00:08:31,280 --> 00:08:33,320
มีที่เดียวให้ไปเที่ยวได้ ที่นั่นก็คือ

234
00:08:33,320 --> 00:08:34,180
ที่สวนนั่นเอง

235
00:08:34,180 --> 00:08:36,600
เห็นได้ชัดว่าชินเสนเนี่ยวางแผนมาอย่างดี

236
00:08:36,600 --> 00:08:38,980
ประมาณว่า ยังไงพระธิดาก็ต้องมาสวนนะคะ

237
00:08:38,980 --> 00:08:40,600
ซึ่งพระธิดาเนี่ย พอมาที่สวน

238
00:08:40,600 --> 00:08:43,360
ก็มาเก็บดอกม้งดอกไม้อะไรต่างๆ ตามปกติ

239
00:08:43,360 --> 00:08:45,520
และแน่นอนว่าก็ต้องมาเล่นน้ำด้วยนะคะ

240
00:08:45,520 --> 00:08:47,840
พระธิดาก็มาเล่นน้ำอยู่กับนางกำนัลค่ะ

241
00:08:47,840 --> 00:08:49,220
เล่นน้ำ อาบน้ำกัน

242
00:08:49,220 --> 00:08:52,180
ชินเสนได้ข่าวว่าพระธิดามา ไปแอบดู

243
00:08:52,180 --> 00:08:53,620
น่ะ ความเจอกันครั้งแรก

244
00:08:53,620 --> 00:08:55,380
ก็ไปแอบดูเขาอาบน้ำแล้วนะทุกคน

245
00:08:55,380 --> 00:08:57,380
ก็ไปแอบดูพระธิดาอาบน้ำนะคะ

246
00:08:57,380 --> 00:08:58,340
ก็นั่งจ้องอย่างเงี้ย

247
00:08:58,340 --> 00:09:02,040
"อือหืม สวย เออ สวยๆๆ" ประมาณนั้น

248
00:09:02,040 --> 00:09:03,760
จ้องไปจ้องมา จ้องจนพระธิดาแบบ

249
00:09:03,760 --> 00:09:05,740
"อินี่ใคร?! มาจ้องชั้นอาบน้ำ?!"

250
00:09:05,740 --> 00:09:07,720
คือปกติเนี่ย พวกไพร่เนี่ยนะคะ

251
00:09:07,720 --> 00:09:09,560
มีสิทธิ์ที่ไหนมานั่งมองพระธิดา

252
00:09:09,560 --> 00:09:12,180
เขามีแต่แบบ ต้องหลบตา ต้องหมอบ ต้องกราบ อะไรอย่างนี้

253
00:09:12,180 --> 00:09:14,020
ก็เลยให้คนไปถามว่าเป็นใคร

254
00:09:14,020 --> 00:09:15,180
ชินเสนก็บอกไปว่า

255
00:09:15,180 --> 00:09:18,360
"โอ้ย ขั้นก็เป็นผู้ช่วยคนดูแลสวนนี่แหละ

256
00:09:18,360 --> 00:09:19,020
ไม่มีอะไรหรอก

257
00:09:19,020 --> 00:09:20,880
เก็บดอกไม้มาถวายพระธิดาจ้ะ"

258
00:09:20,880 --> 00:09:22,000
ทำนองนั้นนะคะ

259
00:09:22,000 --> 00:09:25,020
ซึ่งพระธิดาก็มีความแบบว่า สายตาคมมาก

260
00:09:25,020 --> 00:09:26,280
คือถ้าเป็นสมัยปัจจุบันนี้

261
00:09:26,280 --> 00:09:29,100
น่าจะสามารถไปทำงานแบบแคสติ้งดาราได้เลยนะ

262
00:09:29,100 --> 00:09:30,720
คือพระธิดาอะ มองหน้าชินเสน

263
00:09:30,720 --> 00:09:32,720
แล้วมองเข้าไปในตานะคะ แล้วก็รู้สึกว่า

264
00:09:32,720 --> 00:09:35,600
"อืม! ไอ้นี่มันไม่ใช่ไพร่แน่นอน ดูสายตามันสิ

265
00:09:35,600 --> 00:09:38,000
ปกติเนี่ย คนเห็นชั้น กลัวจะเป็นจะตาย

266
00:09:38,000 --> 00:09:39,100
ตัวสั่น หมอบกราบ

267
00:09:39,100 --> 00:09:40,900
ไอ้นี่นอกจากจะไม่ไหว้ชั้นแล้วเนี่ย

268
00:09:40,900 --> 00:09:43,680
ตามันเนี่ยนะ ยังแบบ ตาคมอะ ตาเป็นประกาย

269
00:09:43,680 --> 00:09:46,400
มันจะต้องเป็นลูกผู้ลากมากดีปลอมตัวมาแน่เลย

270
00:09:46,400 --> 00:09:48,780
เผลอๆ จะต้องเป็นถึงขั้นเจ้าชายแน่ๆ เลย

271
00:09:48,780 --> 00:09:51,980
ดังนั้นพระธิดานะคะ ก็เลยมีความอ่อยเบาๆ ด้วยการบอกว่า

272
00:09:51,980 --> 00:09:54,080
"อะ เหรอจ้ะ นับถือชั้นเหรอ?

273
00:09:54,080 --> 00:09:55,400
งั้นชั้นชอบกินผักอะ

274
00:09:55,400 --> 00:09:57,620
เธอก็ช่วยเก็บพวกผลหมากรากไม้

275
00:09:57,620 --> 00:10:00,340
ส่งเข้าไปให้ชั้นที่วังด้วยก็แล้วกันนะ ชั้นไปละ"

276
00:10:00,340 --> 00:10:03,640
ว่าแล้วนะคะ พระธิดาก็สะบัดก้น กลับวังไปค่ะ

277
00:10:03,640 --> 00:10:05,340
ปรากฏว่าคุณชินเสนของเรานะคะ

278
00:10:05,340 --> 00:10:07,980
พอได้รับมิชชั่นว่าให้ส่งผักเข้าไปในวังเนี่ย

279
00:10:07,980 --> 00:10:09,360
ก็เหมือนจะรู้ขึ้นมาค่ะว่า

280
00:10:09,360 --> 00:10:11,520
"อุ้ย สาวเล่นด้วย สาวเล่นด้วย" นะคะ

281
00:10:11,520 --> 00:10:13,860
ดังนั้นค่ะ ชินเสนก็เลยจัดการ

282
00:10:13,860 --> 00:10:17,000
เอาพวกผักต่างๆ นะคะ จัดใส่ตะกร้าไปอย่างดีค่ะ

283
00:10:17,000 --> 00:10:18,400
แล้วก็เอาผลมะเขือเนี่ยนะคะ

284
00:10:18,400 --> 00:10:20,320
ซึ่งมันผักที่แบบ ค่อนข้างจะแข็งใช่ปะ

285
00:10:20,320 --> 00:10:23,160
เอามาแล้วก็แกะสลักค่ะ คำกลอนลงไป

286
00:10:23,160 --> 00:10:25,620
เป็นเพลงยาวเพื่อจีบสาวนะคะ

287
00:10:25,620 --> 00:10:27,940
คิดดูว่าชินเสนต้องมีความสามารถเบอร์ไหนนะคะ

288
00:10:27,940 --> 00:10:29,380
คิดสภาพคนปกติเนี่ย

289
00:10:29,380 --> 00:10:31,740
แค่แต่งกลอนเป็นเพลงยาวก็ยากแล้ว

290
00:10:31,740 --> 00:10:33,980
แค่แกะสลักผักให้เป็นลายก็ยากแล้ว

291
00:10:33,980 --> 00:10:35,880
นี่แต่งกลอนจีบสาวยาวเหยียด

292
00:10:35,880 --> 00:10:37,960
แล้วก็แกะสลักลงไปบนผักด้วยนะคะ

293
00:10:37,960 --> 00:10:39,380
ปรากฏว่าชินเสนนะคะ

294
00:10:39,380 --> 00:10:41,760
ก็เอาตะกร้าเนี้ย ถวายขึ้นไปให้พระธิดาค่ะ

295
00:10:41,760 --> 00:10:43,460
พระธิดาก็เอาผักมาดู ประมาณว่า

296
00:10:43,460 --> 00:10:45,440
"อุ้ย ไหน ส่งผักมา มีอะไรบ้างนะ"

297
00:10:45,440 --> 00:10:48,940
รื้อๆๆ แอบซ่อนของอยู่ตรงไหนรึเปล่า จีบชั้นไหม?

298
00:10:48,940 --> 00:10:51,680
น่ะ นางอุษาของเราเนี่ย ก็มีความอ่อยนะคะ

299
00:10:51,680 --> 00:10:53,580
อ่อยตลอดเรื่องเลย บอกเลย

300
00:10:53,580 --> 00:10:54,740
นางก็มีความรื้อๆ

301
00:10:54,740 --> 00:10:56,480
โอ๊ะ ก็ไปเจอมะเขือค่ะ หยิบมาอ่าน

302
00:10:56,480 --> 00:10:57,960
เนอะ จีบชั้นด้วย แบบ

303
00:10:57,960 --> 00:11:00,940
"สวัสดีอุษา ชั้นน่ะชอบเธอมานานแล้ว"

304
00:11:00,940 --> 00:11:02,560
อู้หู ยิ่งมั่นใจใหญ่เลยนะคะ

305
00:11:02,560 --> 00:11:04,040
ว่านี่ไม่ใช่คนธรรมดาแน่ๆ

306
00:11:04,040 --> 00:11:06,200
คนธรรมดาที่ไหนจะมาแต่งกงแต่งกลอนได้

307
00:11:06,200 --> 00:11:08,780
จะแกะสลักได้เบอร์นี้ แล้วกล้าจีบชั้นอีก นะคะ

308
00:11:08,780 --> 00:11:11,920
ดังนั้นอุษานะคะ ก็เลยมีความส่งเพลงยาวตอบไปค่ะ

309
00:11:11,920 --> 00:11:13,180
พอตอบกลับมาเท่านั้นแหละ

310
00:11:13,180 --> 00:11:15,780
ชินเสนแบบ "สาวเล่นด้วยๆ"

311
00:11:15,780 --> 00:11:16,700
ดังนั้นคืนนั้นนะคะ

312
00:11:16,700 --> 00:11:19,160
ชินเสนก็เลยไปที่ปราสาทของนางอุษาค่ะ

313
00:11:19,160 --> 00:11:20,480
ซึ่งบังเอิญว่าตอนนั้นเนี่ย

314
00:11:20,480 --> 00:11:23,900
นางอุษาก็กำลังเหมือนกับเปิดหน้าต่างชมจันทร์อยู่พอดี

315
00:11:23,900 --> 00:11:26,180
แล้วก็สิ่งที่บ่นนะคะ บอกเลยว่า

316
00:11:26,180 --> 00:11:28,160
อ่อยมากๆ ค่ะทุกคน

317
00:11:28,160 --> 00:11:30,240
เพราะว่าสิ่งที่นางอุษาบ่นก็คือ

318
00:11:30,240 --> 00:11:32,900
"เฮ้อ เมื่อไรชั้นจะมีแฟนกับเขาบ้างนะ

319
00:11:32,900 --> 00:11:36,260
เนี่ยดูซิ นางเอกเรื่องอื่นเขาก็มีเทพมาอุ้มสม

320
00:11:36,260 --> 00:11:37,920
อุ้มผู้ชายมาให้ถึงห้องนอน

321
00:11:37,920 --> 00:11:39,720
คนอย่างชั้นไม่เห็นมีบ้างเลย"

322
00:11:39,720 --> 00:11:41,400
ดูเขาบ่นนะคะทุกคน

323
00:11:41,400 --> 00:11:43,280
ปรากฏว่าพอบ่นอย่างนั้นนะคะ

324
00:11:43,280 --> 00:11:44,980
ชินเสนก็เลยแสดงตัวค่ะ

325
00:11:44,980 --> 00:11:48,380
ชินเสนที่แบบ ตอนนี้ล้างพวกสิ่งสกปรกออกไปหมดแล้ว

326
00:11:48,380 --> 00:11:50,100
แล้วแต่งตัวแบบเริ่ดเต็มที่นะคะ

327
00:11:50,100 --> 00:11:51,400
ก็แสดงตัว ประมาณว่า

328
00:11:51,400 --> 00:11:53,500
"เฮลโหล ชั้นเนี่ยชินเสน

329
00:11:53,500 --> 00:11:55,860
ชั้นน่ะชอบเธอ ชั้นก็เลยมาจีบเธอนะ

330
00:11:55,860 --> 00:11:57,480
ชั้นไม่ใช่ไพร่แบบที่เธอเข้าใจนะ

331
00:11:57,480 --> 00:11:59,060
จริงๆ ชั้นเป็นเจ้าชายนะจ้ะ

332
00:11:59,060 --> 00:11:59,760
จังหวะนั้นนะคะ

333
00:11:59,760 --> 00:12:02,440
ชินเสนก็ปีนเข้าห้องนอนนางอุษาไปแล้วเรียบร้อยค่ะ

334
00:12:02,440 --> 00:12:05,000
ทั้งสองคนก็มีการคุยกันต่างๆ นานานะคะ

335
00:12:05,000 --> 00:12:06,080
นางอุษาก็มีความแบบ

336
00:12:06,080 --> 00:12:09,380
"เอ้า ชอบชั้น ก็ให้คนมาขอซิ มาปีนห้องนอนชั้นได้ยังไง" นะคะ

337
00:12:09,380 --> 00:12:11,600
ฝั่งชินเสนก็บอกว่า "ใครว่าชั้นไม่ได้ขอ

338
00:12:11,600 --> 00:12:14,160
ชั้นเคยขอแล้วจย้า พ่อเธอน่ะไม่ยกให้"

339
00:12:14,160 --> 00:12:16,880
นางอุษานะคะ ก็มีความตอบกลับอีกนะคะ

340
00:12:16,880 --> 00:12:19,760
ซึ่งบทนี้เป็นบทที่เด่นมากๆ ขออนุญาตอ่านให้ฟังค่ะ

341
00:12:19,760 --> 00:12:21,060
เชื่อว่าหลายคนน่าจะเคยได้ยิน

342
00:12:21,060 --> 00:12:23,160
แต่ไม่รู้ว่ามาจากเรื่องท้าวแสนปมนะคะ

343
00:12:23,160 --> 00:12:24,140
บทนี้เขียนว่า

344
00:12:24,140 --> 00:12:28,060
ในลักษณ์นั้นว่าน่าประหลาด เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า

345
00:12:28,060 --> 00:12:31,800
เหตุไฉนย่อท้อรอรา ฤาจะกล้าแต่เพียงวาที

346
00:12:31,800 --> 00:12:35,780
เห็นแก้วแวววับที่จับจิต ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้ถึงที่

347
00:12:35,780 --> 00:12:40,040
เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี อันมณีฤาจะโลดไปถึงมือ

348
00:12:40,040 --> 00:12:44,100
อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนไป่จะได้ฤา

349
00:12:44,100 --> 00:12:49,000
มิใช่ของในตลาดที่อาจซื้อ ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม

350
00:12:49,000 --> 00:12:54,100
ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง คงชวดดวงบุปผชาติสะอาดหอม

351
00:12:54,100 --> 00:12:58,660
ดูแต่ภูมรินเที่ยวบินดอม จึ่งได้ออมอบกลิ่นสุมาลี

352
00:12:58,660 --> 00:13:01,420
เนื้อหาประมาณว่า ชอบก็จีบชั้นซิจ้ะ

353
00:13:01,420 --> 00:13:04,760
แหม มาแบบว่า ชอบก็ใช้ความพยายามหน่อยซิจ้ะ

354
00:13:04,760 --> 00:13:07,480
ชอบก็จีบเลย ชอบก็จีบเลยซิ ชูวั่บๆ

355
00:13:07,480 --> 00:13:08,980
อะเพลงเก่าอีก นะคะทุกคน

356
00:13:08,980 --> 00:13:10,360
อารมณ์ประมาณนั้น ประมาณว่า

357
00:13:10,360 --> 00:13:11,880
"ชอบ เธอก็ใช้ความพยายามซิ

358
00:13:11,880 --> 00:13:14,260
จะมาแบบว่า ปีนหงปีนห้องชั้นแบบนั้นได้ยังไง

359
00:13:14,260 --> 00:13:15,920
ไปทำให้มันถูกต้อง" นะคะ

360
00:13:15,920 --> 00:13:18,340
อย่างไรก็ตาม ชินเสนก็ปากหวานน่ะนะ

361
00:13:18,340 --> 00:13:20,420
คุยไปคุยมา สรุปก็...

362
00:13:20,420 --> 00:13:23,000
นั่นแหละค่ะ ถึงห้องนอนแล้วก็น่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นน่ะนะ

363
00:13:23,000 --> 00:13:26,480
ปรากฏว่าหลังจากนั้นนะคะ ทั้งคู่ก็เป็นแฟน จู๋จี๋ๆ กันค่ะ

364
00:13:26,480 --> 00:13:28,780
อย่างไรก็ตาม เวลาผ่านไปไม่นานนะคะ

365
00:13:28,780 --> 00:13:31,220
บังเอิญค่ะ พวกกองทงกองทัพที่อยู่ข้างนอกเนี่ย

366
00:13:31,220 --> 00:13:33,400
ส่งสารลับมาหาชินเสนนะคะ บอกว่า

367
00:13:33,400 --> 00:13:34,680
"พ่อเนี่ยป่วยอยู่ที่เมือง

368
00:13:34,680 --> 00:13:37,180
หยุดอยู่กับสาวได้แล้ว ต้องกลับไปรีบดูพ่อนะ"

369
00:13:37,180 --> 00:13:38,860
นึกสภาพรัชทายาทอยู่นอกเมือง

370
00:13:38,860 --> 00:13:40,900
พระมหากษัตริย์ป่วยก็ต้องรีบกลับนะคะ

371
00:13:40,900 --> 00:13:43,900
จังหวะนั้นชินเสนไม่มีจังหวะเข้าไปลานางอุษาค่ะ

372
00:13:43,900 --> 00:13:46,840
ดังนั้นชินเสนนะคะ ก็เลยจัดตะกร้าผักอีกหนึ่งตะกร้าค่ะ

373
00:13:46,840 --> 00:13:49,340
แล้วก็จัดการเขียนบอกนางอุษาไปนะ

374
00:13:49,340 --> 00:13:51,520
ประมาณ "พ่อป่วยจย้า เดี๋ยวกลับมานะจ้ะ"

375
00:13:51,520 --> 00:13:54,680
อะไรทำนองนี้ แล้วก็ถวายขึ้นไปให้นางอุษาค่ะ

376
00:13:54,680 --> 00:13:57,620
ส่วนตัวเองก็รีบยกทัพกลับเมืองไปดูพ่อนะคะ

377
00:13:57,620 --> 00:13:59,120
ตัดภาพมาที่นางอุษาค่ะ

378
00:13:59,120 --> 00:14:01,360
ไม่รู้ว่าชินเสนไปดูพ่อนานแค่ไหนนะคะ

379
00:14:01,360 --> 00:14:03,120
แต่นางอุษาท้องค่ะ

380
00:14:03,120 --> 00:14:05,420
และที่สำคัญ ก็ท้องจนคลอดเลยนะคะ

381
00:14:05,420 --> 00:14:07,500
ทีเนี้ย ท้าวไตรตรึงษ์ พ่อของนางอุษา

382
00:14:07,500 --> 00:14:09,760
โกรธมาก โกรธปรี๊ดเลย ประมาณว่า

383
00:14:09,760 --> 00:14:11,500
"ใครมาทำลูกสาวชั้นท้อง!?"

384
00:14:11,500 --> 00:14:13,240
ก็แน่นอนว่าก็ต้องโกรธน่ะนะ

385
00:14:13,240 --> 00:14:15,800
ทีนี้ปัญหาก็คือ แล้วใครเป็นพ่อ? นะคะ

386
00:14:15,800 --> 00:14:19,000
ดังนั้นค่ะ ท้าวไตรตรึงษ์ก็เลยจัดการสร้างพิธีขึ้นมา

387
00:14:19,000 --> 00:14:21,800
แล้วก็เชิญทุกคนในเมืองเนี่ยเข้ามาที่วังนะคะ

388
00:14:21,800 --> 00:14:24,280
โดยบอกว่าให้เอาอาหารเนี่ย มาคนละหนึ่งอย่าง

389
00:14:24,280 --> 00:14:27,500
เพื่อที่ว่า ถ้าสมมุติเด็กกินอาหารจากมือใครเนี่ยนะ

390
00:14:27,500 --> 00:14:29,060
คนนั้นแหละเป็นพ่อของเด็ก

391
00:14:29,060 --> 00:14:31,620
ท้าวไตรตรึงษ์นะคะ จะยกนางอุษาให้เลย

392
00:14:31,620 --> 00:14:33,660
บังเอิญว่าตอนนี้ชินเสนอยู่ที่เมือง

393
00:14:33,660 --> 00:14:35,980
พ่อก็หายป่วยแล้วแหละ แต่ยังไม่กลับมาซะที

394
00:14:35,980 --> 00:14:38,420
ได้ยินข่าวค่ะ รู้สึกว่า อ้าว ชั้นจะพลาดแล้วจ้า

395
00:14:38,420 --> 00:14:39,920
ดังนั้นนะคะ ชินเสนก็เลยต้อง

396
00:14:39,920 --> 00:14:42,060
รีบเดินทางมาที่เมืองไตรตรึงษ์ค่ะ

397
00:14:42,060 --> 00:14:44,460
มาถึงก็รีบปลอมตัวเป็นท้าวแสนปมอีกรอบนึง

398
00:14:44,460 --> 00:14:45,540
เพราะว่าถ้ามาเป็นชินเสน

399
00:14:45,540 --> 00:14:48,660
เดี๋ยวจะต้องไปเข้าเงื่อนไขยกเมืองขึ้นให้ อะไรทำนองนั้นนะ

400
00:14:48,660 --> 00:14:50,480
ฝั่งนางอุษาค่ะ อยู่ในงานนะคะ

401
00:14:50,480 --> 00:14:52,420
คนนั้นคนนี้คนโน้นก็เอาอาหาร

402
00:14:52,420 --> 00:14:54,500
เอาขนมนมเนยอะไรดีๆ ทั้งหลาย

403
00:14:54,500 --> 00:14:55,800
มาให้ลูกชายลองค่ะ

404
00:14:55,800 --> 00:14:58,520
แต่ลูกชายของนางอุษาเนี่ย ไม่สนใจอะไรเลย

405
00:14:58,520 --> 00:15:00,180
ยกเว้นอย่างเดียวค่ะ ก็คือ

406
00:15:00,180 --> 00:15:03,300
ปั้นข้าวเย็นๆ ของคนที่ผิวเป็นตะปุ่มตะปม

407
00:15:03,300 --> 00:15:04,900
เป็นคนเฝ้าสวนนะคะ

408
00:15:04,900 --> 00:15:07,440
ทำให้ท้าวไตรตรึงษ์ค่ะ โกรธมาก

409
00:15:07,440 --> 00:15:09,060
ประมาณว่าแบบ "ไอ้ลูกไม่รักดี

410
00:15:09,060 --> 00:15:11,940
ผู้ชายดีๆ ทั้งเมือง ไปเอาไอ้นี่ได้ยังไง" นะคะ

411
00:15:11,940 --> 00:15:14,940
ท้าวไตรตรึงษ์ก็เลยไล่นางอุษากับลูกค่ะ บอกว่า

412
00:15:14,940 --> 00:15:16,400
"นังอุษา นังลูกไม่รักดี!

413
00:15:16,400 --> 00:15:18,000
อุ้มลูกของแกนะ แล้วพาผัวของแก

414
00:15:18,000 --> 00:15:20,200
แล้วออกจากเมืองชั้นไปเลย ชั้นรับไม่ได้!"

415
00:15:20,200 --> 00:15:22,920
ซึ่งชินเสนนะคะ จังหวะนั้นก็เลยปลอบนางอุษา

416
00:15:22,920 --> 00:15:25,320
บอกว่า "ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวพี่สร้างเมืองให้เจ้าอยู่

417
00:15:25,320 --> 00:15:26,720
ไม่ต้องอยู่หรอกเมืองนี้"

418
00:15:26,720 --> 00:15:28,800
ซึ่งพ่อของนางอุษานะคะ บังเอิญได้ยินค่ะ

419
00:15:28,800 --> 00:15:31,400
ก็มีความแบบ "แกน่ะนะ จะมาสร้างเมืองให้ลูกชั้นอยู่

420
00:15:31,400 --> 00:15:34,620
แหม ปลอบกันได้แบบ วาดวิมานในฟ้า" นะคะ

421
00:15:34,620 --> 00:15:36,040
ดังนั้นชินเสนก็เลยบอกว่า

422
00:15:36,040 --> 00:15:37,840
"เดี๋ยวๆ เดี๋ยวสร้างให้ดูเอามะ ไม่เชื่อนะ

423
00:15:37,840 --> 00:15:39,840
เอากลองมาสิ เดี๋ยวชั้นตีกลองนะ

424
00:15:39,840 --> 00:15:43,140
ตีกลองเมื่อไรนะ รับรองว่ามีเมืองให้อยู่แน่นอนจย้า"

425
00:15:43,140 --> 00:15:45,300
ฝั่งพ่อของนางอุษานะคะ ก็ยังมีความไม่เชื่ออีก

426
00:15:45,300 --> 00:15:47,300
ประมาณว่า "เอาสิ ตีไปให้มือแหกเลย

427
00:15:47,300 --> 00:15:49,300
ตีไปก็ไม่มีเมืองเกิดขึ้นหรอก" ค่ะ

428
00:15:49,300 --> 00:15:51,420
ชินเสนนะคะ ก็เลยจัดการเอากลองมาค่ะ

429
00:15:51,420 --> 00:15:53,620
แล้วก็ตีๆๆ เป็นจังหวะแบบที่

430
00:15:53,620 --> 00:15:55,900
เป็นรหัสที่ตกลงไว้กับเหล่าทหารค่ะ

431
00:15:55,900 --> 00:15:58,420
พวกกองทัพทหารที่ซ่อนอยู่นอกเมืองนะคะ

432
00:15:58,420 --> 00:16:01,400
ก็เลยออกมาหมดเลยค่ะ ยกกองทัพเข้ามาในเมืองค่ะ

433
00:16:01,400 --> 00:16:03,780
แล้วก็มารับชินเสนกับนางอุษา

434
00:16:03,780 --> 00:16:05,680
กลับไปอยู่ที่เมืองของตัวเองค่ะ

435
00:16:05,680 --> 00:16:06,740
และที่เมืองของตัวเองนะคะ

436
00:16:06,740 --> 00:16:10,180
ชินเสนก็ได้มีการสั่งให้ทำอู่ สำหรับเลี้ยงทารกใช่ไหม

437
00:16:10,180 --> 00:16:12,880
ให้กับลูกชายของตัวเองเนี่ย ได้อยู่

438
00:16:12,880 --> 00:16:15,900
ดังนั้นทารกคนนี้ก็เลยได้ชื่อว่าอู่ทองนั่นเองค่ะ

439
00:16:15,900 --> 00:16:18,040
นี่ก็เป็นเรื่องราวทั้งหมดของนางอุษานะคะ

440
00:16:18,040 --> 00:16:19,980
นางเอกที่มีสายตาอันเฉียบคม

441
00:16:19,980 --> 00:16:22,080
ไม่แพ้นางรจนาของพระสังข์เลยนะ

442
00:16:22,080 --> 00:16:23,700
ที่สามารถมองออกได้ว่า

443
00:16:23,700 --> 00:16:26,040
"โอ้โห ผู้ชายหน้าตาโหงวเฮ้งแบบนี้

444
00:16:26,040 --> 00:16:28,220
จะต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน" ค่ะ

445
00:16:28,220 --> 00:16:30,900
เป็นยังไงบ้าง พระราชนิพนธ์เรื่องแรกที่วิวเล่าให้ฟัง

446
00:16:30,900 --> 00:16:32,520
ยาวมากเลยนะคะทุกคน

447
00:16:32,520 --> 00:16:34,580
อย่างไรก็ตามค่ะ ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้

448
00:16:34,580 --> 00:16:36,020
อย่าลืม กดไลค์ เป็นกำลังใจให้วิว

449
00:16:36,020 --> 00:16:38,000
แล้วก็กดแชร์ ชวนเพื่อนๆมาดูด้วยกันค่ะ

450
00:16:38,000 --> 00:16:39,420
แล้วเดี๋ยวรอดูเรื่องราวเกี่ยวกับ

451
00:16:39,420 --> 00:16:41,780
มหาวชิราวุธราชบรรณาลัย เรื่องอื่นๆ

452
00:16:41,780 --> 00:16:43,660
ที่วิวจะนำมาเล่าให้ฟังในอนาคตนะคะ

453
00:16:43,660 --> 00:16:46,140
สำหรับวันนี้ ลาไปก่อนค่ะทุกคน บ๊ายบาย~

454
00:16:46,400 --> 00:16:47,600
สวัสดีค่ะ

455
00:16:47,600 --> 00:16:50,020
นี่ พี่ฮ่องเต้ มีไรจะบอก

456
00:16:50,020 --> 00:16:52,140
เมื่อกี้อะ วางแผนดิบดีมากว่า

457
00:16:52,140 --> 00:16:54,600
เอากล้อง แบกขาตั้ง แบกทุกอย่างมาในห้องนี้

458
00:16:54,600 --> 00:16:57,700
กะว่าจะมานั่งเล่า แล้วก็เกาะตัวละครน่ารักๆ

459
00:16:58,020 --> 00:16:58,680
เกิดไรขึ้น?

460
00:16:58,680 --> 00:17:01,720
เมื่อกี้เข้ามา เจอวิวนั่ง ดูอยู่ เตรียมข้อมงข้อมูล

461
00:17:01,720 --> 00:17:04,160
"เฮ้ย พี่ฮ่องเต้ มาช่วยถ่ายหน่อย ไม่มีใครถ่ายให้"

462
00:17:04,160 --> 00:17:06,300
พอเดินเข้า เรา "อ่า ได้เลย เดี๋ยวขึ้นมา"

463
00:17:06,300 --> 00:17:08,520
พอขึ้นมาปึ้บ "อะ เริ่มถ่ายกันเลยดีกว่า"

464
00:17:08,520 --> 00:17:10,040
เอากล้องมา ป้าบ! อุ่ย

465
00:17:10,040 --> 00:17:11,500
ลืมไมค์ไหมๆ

466
00:17:11,500 --> 00:17:13,340
- ไมค์มีๆ
- ไม่ลืม ไมค์เอามา

467
00:17:13,340 --> 00:17:14,780
ขาตั้งกล้องแบกมา ใหญ่มาก โห่ ไม่ลืม

468
00:17:14,780 --> 00:17:16,980
ขาตั้งกล้องแบบ ใหญ่ สูงเท่าตัวเลย

469
00:17:16,980 --> 00:17:19,240
มันลืมการ์ด

470
00:17:19,240 --> 00:17:21,480
ดังนั้นก็ นั่นละค่ะ นั่นคือสาเหตุที่

471
00:17:21,480 --> 00:17:23,580
เราอยู่ที่นี่แล้ว แต่เราเล่าที่บ้าน

472
00:17:23,580 --> 00:17:25,100
โชคดีที่มือถือมันโหด

473
00:17:25,980 --> 00:17:27,100
จ่ะ

474
00:17:27,100 --> 00:17:29,300
ปะ วันนี้ลาไปก่อนแล้วกันนะคะทุกคน

475
00:17:29,640 --> 00:17:31,300
- สวัสดีค่ะ
- สวัสดีครับ