1
00:00:00,760 --> 00:00:03,735
چند نفر از شما از صفحات گسترده الکترونیک 
استفاده کردهاید،

2
00:00:03,760 --> 00:00:05,680
مثل اِکسل از شرکت مایکروسافت؟

3
00:00:06,240 --> 00:00:07,496
بسیار عالی.

4
00:00:07,520 --> 00:00:12,096
چندتای شما بهشکل دستی کار تجاریتون
را اداره کردهاید،

5
00:00:12,120 --> 00:00:15,200
درست مثل پدر من که چاپخانه کوچکش را
در فیلادلفیا اداره میکرد؟

6
00:00:16,160 --> 00:00:17,320
خیلی کمتر.

7
00:00:17,920 --> 00:00:20,520
خوب، کارها برای صدها سال 
اینطور انجام می شد.

8
00:00:21,480 --> 00:00:24,856
اوائل سال ۱۹۷۸، شروع به کار
روی ایدهای کردم

9
00:00:24,906 --> 00:00:26,920
که نهایتا تبدیل به «ویزیکَلک» شد.

10
00:00:27,480 --> 00:00:28,710
و سال بعد

11
00:00:28,770 --> 00:00:32,439
روی کامپیوتر جدید شخصی اپل II 
تحویل شد.

12
00:00:33,240 --> 00:00:37,296
این درست است که، شش سال بعد
واقعا اوضاع تغییر کرد،

13
00:00:37,320 --> 00:00:39,496
وقتی که والاستریتژورنال، سرمقالهای نوشت

14
00:00:39,520 --> 00:00:43,260
که در آن فرض کرد شما ویزیکَلک را
میشناسید و شاید ازش استفاده میکنید.

15
00:00:43,760 --> 00:00:46,720
در سال ۱۹۹۰ استیو جابز

16
00:00:47,160 --> 00:00:50,400
گفت که «صفحات گسترده باعث حرکت
این صنعت به جلو شده».

17
00:00:50,880 --> 00:00:54,800
« ویزی کلک بیشتر از هر چیز دیگری
باعث موفقیت اپل شده است.»

18
00:00:55,440 --> 00:00:56,600
در یک نوشته خصوصی تر،

19
00:00:57,600 --> 00:01:00,736
استیو میگوید که «اگر ویزیکَلک
برای رایانه دیگری نوشته میشد،

20
00:01:00,760 --> 00:01:02,960
الان با شخص دیگری مصاحبه میکردید.»

21
00:01:03,360 --> 00:01:09,736
پس، ویزیکَلک در بکارگیری رایانهها
در کارهای تجاری موثر بود.

22
00:01:09,760 --> 00:01:10,920
چطور اتفاق افتاد؟

23
00:01:11,680 --> 00:01:14,600
این چه چیزی بود؟ برایم چه اتفاقی افتاد تا
اینگونه بسازمش؟

24
00:01:15,920 --> 00:01:21,256
خوب، من برنامه نویسی را در ۱۹۶۶
وقتی ۱۵ سالم بود یاد گرفتم --

25
00:01:21,280 --> 00:01:23,520
درست چند ماه بعد از اینکه این
عکس گرفته شد.

26
00:01:24,200 --> 00:01:27,160
دبیرستانی های کمی امکان دسترسی به 
رایانه را در آن زمان داشتند.

27
00:01:27,560 --> 00:01:31,056
اما بخاطر خوش شانسی و 
با کلی اصرار،

28
00:01:31,080 --> 00:01:33,760
میتوانستم فرصت کار با رایانه را
در گوشه و کنار پیدا کنم.

29
00:01:34,200 --> 00:01:39,080
بعد از کلی گِلبازی در فستیوال ووداستاک
برای کالج به امآیتی رفتم،

30
00:01:39,520 --> 00:01:42,600
و در آنجا برای کسب درآمد
در پروژه مالتیکس مشغول شدم.

31
00:01:43,320 --> 00:01:48,336
مالتیکس در سیستم های اشتراک زمانی
پیشرو بود.

32
00:01:48,360 --> 00:01:51,536
چیزی از سیستمهای عامل لینوکس یا
یونیکس شنیدهاید؟

33
00:01:51,560 --> 00:01:52,800
آنها از مالتیکس آمدهاند.

34
00:01:53,320 --> 00:01:55,616
من روی مدلهایی از مالتیکس کار کردم

35
00:01:55,640 --> 00:01:59,456
که به عنوان زبانهای مترجم
خطی رایانه شناخته میشوند،

36
00:01:59,480 --> 00:02:02,036
که توسط افرادی که رشتهشان رایانه نیست
استفاده میشدند

37
00:02:02,036 --> 00:02:04,960
تا محاسباتشان را پشت
ترمینال رایانه انجام دهند.

38
00:02:05,560 --> 00:02:07,816
وقتی که از امآیتی فارغالتحصیل شدم،

39
00:02:07,840 --> 00:02:10,680
برای کار به شرکت دیجیتال اکویپمنت رفتم.
(DEC)

40
00:02:11,320 --> 00:02:14,496
در دِک، روی نرمافزارهای

41
00:02:14,520 --> 00:02:17,360
دوران جدید حروفچینی رایانهای
کار میکردم.

42
00:02:17,800 --> 00:02:22,136
به روزنامهها کمک میکردم تا ماشین تایپ
خبرنگارهایشان را

43
00:02:22,160 --> 00:02:23,640
با ترمینالهای رایانه عوض کنند.

44
00:02:23,880 --> 00:02:25,096
نرمافزار مینوشتم

45
00:02:25,120 --> 00:02:28,816
و بعد پیش مشتریها رفتم
به جاهایی مثل روزنامه کانزاس سیتی استار،

46
00:02:28,840 --> 00:02:31,256
و به کاربران آموزش میدادم و 
نظرشان را میپرسیدم.

47
00:02:31,280 --> 00:02:33,136
واقعا تجربه کردن دنیای واقعی بود

48
00:02:33,160 --> 00:02:36,400
کاملا با آنچه در آزمایشگاه های 
ام آی تی دیده بودم فرق میکرد.

49
00:02:37,880 --> 00:02:40,496
بعد از آن مدیر پروژه

50
00:02:40,520 --> 00:02:45,320
اولین نرمافزار واژه پرداز دِک بودم،
دوباره موضوعی جدید.

51
00:02:45,720 --> 00:02:51,216
مثل حروفچینی، موضوع مهم 
ایجاد یک رابط کاربری بود

52
00:02:51,240 --> 00:02:55,320
که برای استفاده ناآشنایان با رایانه
طبیعی و کارامد باشد.

53
00:02:56,360 --> 00:03:00,336
بعد از کار در دِک، برای کار
به شرکت کوچکی رفتم

54
00:03:00,360 --> 00:03:06,480
که صندوقهای پول الکترونیکی با ریزپردازنده
برای صنایع فست فود میساخت.

55
00:03:07,360 --> 00:03:11,056
اما همیشه بدنبال تاسیس یک شرکت با دوستم
باب فرانکستون بودم

56
00:03:11,080 --> 00:03:13,816
که قبلا با او در پروژه مالتیکس
در امآیتی آشنا شده بودم.

57
00:03:13,816 --> 00:03:17,636
پس تصمیم گرفتم تا به دانشگاه برگردم و تا
آنجا که میتوانم از کسب و کار یاد بگیرم.

58
00:03:17,636 --> 00:03:19,590
و در پاییز ۱۹۷۷،

59
00:03:19,620 --> 00:03:23,330
وارد دورهی آموزشی امبیای
در دانشگاه تجارت هاروارد شدم.

60
00:03:23,840 --> 00:03:26,336
من جزو درصد کمی از دانشجوها بودم

61
00:03:26,360 --> 00:03:29,200
که سابقهای در برنامه نویسی داشتم.

62
00:03:30,080 --> 00:03:33,256
این عکسی از من در کتاب سال است که
در ردیف جلو نشستهام.

63
00:03:33,280 --> 00:03:34,296
( خنده حضار )

64
00:03:34,320 --> 00:03:36,936
در هاروارد ما به شکل
بررسی موضوعی آموزش میدیدیم.

65
00:03:36,960 --> 00:03:38,896
هر روز سه مورد را بررسی میکردیم.

66
00:03:38,920 --> 00:03:44,640
هر مورد از چند ده صفحه تشکیل شده بود
که یک وضعیت خاص تجاری را نشان میداد.

67
00:03:45,600 --> 00:03:50,176
اغلب دارای نمودارهایی بودند که
از کلمات و اعداد تشکیل شده بود

68
00:03:50,200 --> 00:03:53,360
که به شکل قابل فهمی برای آن وضعیت خاص
قرار گرفته بودند.

69
00:03:53,840 --> 00:03:55,776
معمولا کاملا با هم فرق داشتند.

70
00:03:55,800 --> 00:03:57,016
این تکلیف من است.

71
00:03:57,040 --> 00:04:00,216
مجددا، اعداد، کلمات،
به شکلی قرار گرفتهاند تا معنی پیدا کنند.

72
00:04:00,240 --> 00:04:04,320
کلی محاسبه --
همیشه با ماشین حساب بودیم.

73
00:04:04,720 --> 00:04:06,600
در واقع، این ماشین حساب من است.

74
00:04:08,200 --> 00:04:10,976
برای جشن هالوین،
شکل ماشین حساب شدم.

75
00:04:11,000 --> 00:04:12,440
( خنده حضار )

76
00:04:13,785 --> 00:04:16,976
در شروع هر کلاس، استاد کسی
را صدا میکرد

77
00:04:17,000 --> 00:04:18,279
تا موضوع را شرح دهد.

78
00:04:19,079 --> 00:04:21,856
آنها وضعیت را توضیح میدادند

79
00:04:21,880 --> 00:04:25,616
و اطلاعاتی را ارائه میکردند که استاد 
آن را

80
00:04:25,640 --> 00:04:28,545
روی تختههای برقی جلو کلاس خلاصه میکرد،

81
00:04:28,569 --> 00:04:30,096
و بعد ما با هم بحث میکردیم.

82
00:04:30,120 --> 00:04:34,576
یکی از خسته کنندهترین چیزها این بود که 
وقتی که تمام تکلیف را انجام میدادی،

83
00:04:34,600 --> 00:04:37,616
و روز بعد میآمدی و میدیدی که
اشتباهی کردهای

84
00:04:37,640 --> 00:04:40,176
و همه عددهای دیگر هم اشتباه شدهاند.

85
00:04:40,200 --> 00:04:41,976
و دیگر نمیتوانستی همکاری کنی.

86
00:04:42,000 --> 00:04:44,240
و ما از روی همکاری امتیازبندی میشدیم.

87
00:04:45,320 --> 00:04:50,240
وقتی که آنجا با ۸۷ نفر دیگر مینشستم،
خیلی از اوقات خیال پردازی میکردم.

88
00:04:51,280 --> 00:04:55,996
بیشتر برنامه نویسها آن روز ها با 
رایانههای بزرگ کار میکردند،

89
00:04:56,046 --> 00:05:01,496
چیزهایی مثل سامانههای انبارداری، حقوق
و دستمزد و سیستمهای صورتحساب میساختند.

90
00:05:01,520 --> 00:05:04,016
اما من روی واژه پردازهای تعاملی

91
00:05:04,040 --> 00:05:06,136
و رایانههای شخصی کار کرده بودم.

92
00:05:06,160 --> 00:05:10,440
بجای فکر به خروجی چاپگر و کارتهای پانچ،

93
00:05:10,880 --> 00:05:13,656
من تخته سیاهی جادویی را تصور کردم

94
00:05:13,680 --> 00:05:17,056
که اگر یک عدد را پاک کنی
و چیز جدیدی بنویسی،

95
00:05:17,080 --> 00:05:19,936
همه عددهای دیگر هم خود بخود
تغییر کنند،

96
00:05:19,960 --> 00:05:21,720
مثل واژه پردازی با اعداد.

97
00:05:22,600 --> 00:05:26,840
تصور کردم که ماشین حسابم دارای
یک ماوس است

98
00:05:27,240 --> 00:05:30,200
و یک صفحه بالای آن،
مثل هواپیماهای جنگی.

99
00:05:30,720 --> 00:05:34,856
و میتوانم اعدادی را تایپ کنم،
و دورش خط بکشم و کلید جمع را بزنم.

100
00:05:34,880 --> 00:05:38,616
و درست در وسط بحث جواب را بدهم.

101
00:05:38,640 --> 00:05:41,640
حالا فقط باید رویایم را تبدیل به 
واقعیت میکردم.

102
00:05:42,640 --> 00:05:45,080
پدرم نمونه سازی را به من یاد داده بود.

103
00:05:45,560 --> 00:05:47,176
او نمونههای اولیهای را نشام داد

104
00:05:47,200 --> 00:05:50,536
که برای مشخص کردن محل صفحه 


105
00:05:50,560 --> 00:05:53,096
برای بروشورهایی که چاپ میکرد
می ساخت.

106
00:05:53,120 --> 00:05:56,056
و معمولا نظر مشتریها را میپرسید

107
00:05:56,080 --> 00:05:59,680
و قبل از ارسال برای چاپ تایید آنها
را میگرفت.

108
00:06:00,440 --> 00:06:05,536
مسیری که برای ساختن یک نمونه اجرایی
از آنچه که میخواهی بسازی طی میکنی

109
00:06:05,560 --> 00:06:07,880
وادارت میکند تا مشکلات اصلی را
روشن کنی.

110
00:06:08,720 --> 00:06:13,120
و اجازه میدهد تا راه حلی کم هزینهتر
برای این مشکلات پیدا کنی.

111
00:06:13,720 --> 00:06:15,960
پس تصمیم گرفتم تا نمونهای بسازم.

112
00:06:16,760 --> 00:06:21,336
پشت ترمینال رایانه اشتراک زمانی
داشگاه هاروارد رفتم

113
00:06:21,360 --> 00:06:22,856
و کار را شروع کردم.

114
00:06:22,880 --> 00:06:26,136
یکی از اولین مشکلاتی که با آن مواجه
شدم این بود که:

115
00:06:26,160 --> 00:06:28,840
مقادیر را در فرمولها چطور نشان بدهم؟

116
00:06:29,280 --> 00:06:30,640
بگذارید منظورم را نشان دهم.

117
00:06:32,000 --> 00:06:34,176
با خودم فکر کردم شما جایی را نشان میدهید،

118
00:06:34,200 --> 00:06:37,296
کلمه هایی را وارد میکنید،
بعد در جای دیگری چیزی مینویسید،

119
00:06:37,320 --> 00:06:40,844
اعدادی میگذارید و بعد اعداد بیشتری،
و محل جواب را نشان میدهید.

120
00:06:41,240 --> 00:06:44,456
و بعد اولی را نشان میدهید، منها را
میزنید و دومی را نشان میدهید،

121
00:06:44,480 --> 00:06:45,680
و نتیجه را میبینید،

122
00:06:46,360 --> 00:06:49,776
مشکل این بود که:
چه چیزی در فرمول بگذارم؟

123
00:06:49,800 --> 00:06:52,420
باید چیزی باشد که رایانه بفهمد
جایش چه بگذارد.

124
00:06:52,444 --> 00:06:54,136
و اگر تو هم فرمول را ببینی،

125
00:06:54,160 --> 00:06:57,160
بفهمی که به کجای صفحه اشاره میکند.

126
00:06:57,840 --> 00:07:00,736
اولین راهی که فکرکردم
روش برنامه نویسی آن بود.

127
00:07:00,760 --> 00:07:02,665
اولین باری که محلی را نشان بدهی،

128
00:07:02,689 --> 00:07:05,369
رایانه از تو می خواهد که برایش اسمی
مشخص و واحد بگذاری.

129
00:07:06,760 --> 00:07:10,536
به سرعت مشخص شد که این کار خیلی
خسته کننده است.

130
00:07:10,560 --> 00:07:13,800
رایانه باید خودش اسمها را بسازد و 
و سرجایش بگذارد.

131
00:07:14,600 --> 00:07:18,960
با خودم فکر کردم، چرا با همان ترتیبی
که خودت درست میکنی نباشد؟

132
00:07:19,480 --> 00:07:21,976
بررسی کردم، مقدار ۱، مقدار ۲.

133
00:07:22,000 --> 00:07:24,762
سریعا دیدم که اگر بیشتر از چندتا
عدد داشته باشی

134
00:07:24,786 --> 00:07:27,296
اصلا یادت نمیماند که هرچیزی
روی صفحه کجاست.

135
00:07:27,320 --> 00:07:32,616
بعد گفتم، چرا بجای اینکه
تو عددها را هرجایی بگذاری،

136
00:07:32,640 --> 00:07:34,240
آنها را در یک جدول محدود نکنیم؟

137
00:07:34,720 --> 00:07:36,936
در این صورت وقتی که یک خانه را
انتخاب میکنی،

138
00:07:36,960 --> 00:07:39,680
رایانه سطر و ستون آن را 
به عنوان اسم انتخاب میکند.

139
00:07:40,640 --> 00:07:46,816
وبعد من آن را مثل نقشه درست کردم و 
ABC را در بالا اعداد را در کنار گذاشتم،

140
00:07:46,840 --> 00:07:49,736
اگر در فرمول B7 را ببینی،

141
00:07:49,760 --> 00:07:51,960
دقیقا متوجه میشوی که کجای صفحه است.

142
00:07:52,640 --> 00:07:56,880
و اگر باید یک فرمول را خودت وارد کنی،
میفهمی که چطور این کار را انجام دهی.

143
00:07:57,440 --> 00:08:00,520
محدود کردن شما به یک جدول 
کمک کرد تا مشکل من حل شود.

144
00:08:01,200 --> 00:08:06,800
و همینطور امکانات جدیدی را ایجاد کرد،
مثلا توانایی داشتن محدودهای از خانهها.

145
00:08:07,360 --> 00:08:08,936
اما خیلی هم محدود کننده نبود --

146
00:08:08,960 --> 00:08:13,280
هنوز میتوانستی هر مقداری و هر فرمولی
را در هر خانهای بگذاری.

147
00:08:14,120 --> 00:08:17,960
و این کاری است که تا امروز هم میکنیم،
تقریبا ۴۰ سال بعد.

148
00:08:19,109 --> 00:08:22,776
دوستم باب و من تصمیم گرفتیم تا
این محصول را با هم بسازیم.

149
00:08:22,800 --> 00:08:27,216
کار من بیشتر فهمیدن این بود که برنامه
دقیقا چطور باید عمل کند.

150
00:08:27,240 --> 00:08:30,496
من برگه مشخصاتی را به عنوان
جزئیات پروژه نوشتم.

151
00:08:30,520 --> 00:08:35,296
همینطور به من کمک کرد تا مطمئن شوم
که رابط کاربری که تعریف میکنم

152
00:08:35,320 --> 00:08:38,799
را میشود به سادگی و روشنی برای 
افراد معمولی توضیح داد.

153
00:08:39,520 --> 00:08:44,936
باب در اتاق زیر شیروانی آپارتمانش در
آرلینگتون ماساچوست، کار میکرد.

154
00:08:44,960 --> 00:08:46,680
این داخل اتاق است.

155
00:08:48,240 --> 00:08:51,016
باب کار سیستم مالتیکس امآیتی
را به تعویق انداخته بود

156
00:08:51,040 --> 00:08:53,760
تا برنامه رایانه را
روی ترمینالی مثل این بنویسد.

157
00:08:54,400 --> 00:08:57,896
بعد نسخههای آزمایشی را روی
یک اپل II قرضی

158
00:08:57,920 --> 00:09:01,176
از طریق خط تلفن و رابط صوتی نصب کرد،

159
00:09:01,200 --> 00:09:02,780
که بتوانیم ان را آزمایش کنیم.

160
00:09:02,920 --> 00:09:07,640
برای یکی از این آزمایشها من مورد
درسی چالش پِپسی را انتخاب کردم.

161
00:09:08,720 --> 00:09:11,640
چاپ هنوز کار نمیکرد،
پس باید همه چیز را کپی میکردم.

162
00:09:12,480 --> 00:09:14,896
ذخیره هم کار نمیکرد،
پس هر بار که به هم میریخت،

163
00:09:14,920 --> 00:09:17,920
باید همه فرمولها را دوباره وارد میکردم،
دوباره و دوباره.

164
00:09:18,240 --> 00:09:22,216
روز بعد سر کلاس، دستم را بلند کردم؛
و خواسته شدم و مورد را ارائه کردم.

165
00:09:22,240 --> 00:09:25,816
پیش بینی پنج ساله را ارائه کردم،
و همه حالتهای مختلف را بررسی کردم.

166
00:09:25,840 --> 00:09:29,520
درست به هدف زده بودم.
«ویزیکلک» واقعا مفید بود.

167
00:09:30,160 --> 00:09:32,760
استاد گفت، «چطور این کار را کردی؟»

168
00:09:33,469 --> 00:09:36,136
خوب من نمیخواستم 
از برنامه سری برایش توضیح بدهم.

169
00:09:36,160 --> 00:09:37,680
( خنده حضار )

170
00:09:38,200 --> 00:09:40,366
پس گفتم، «من این را گرفتم
و این را اضافه کردم

171
00:09:40,366 --> 00:09:42,176
و ضربدر این کردم و از
این کم کردم.»

172
00:09:42,200 --> 00:09:44,356
استاد گفت،« خوب چرا از تقسیم
استفاده نکردی؟»

173
00:09:44,356 --> 00:09:47,336
گفتم، «آها، تقسیم --
اینجوری دقیق نمیشد!»

174
00:09:47,360 --> 00:09:50,106
چیزی که نگفتم این بود که،
« تقسیم هنوز کار نمیکرد.»

175
00:09:50,106 --> 00:09:53,056
( خنده حضار )

176
00:09:53,080 --> 00:09:56,936
نهایتا، ما آنقدر
«ویزیکَلک» را تکمیل کردیم

177
00:09:56,960 --> 00:09:58,800
تا بتوانیم آن را به عموم نشان دهیم.

178
00:09:59,440 --> 00:10:01,416
پدرم یک برگه اطلاعاتی نمونه چاپ کرد

179
00:10:01,440 --> 00:10:03,440
که برای بازاریابی از آن استفاده کنیم.

180
00:10:04,280 --> 00:10:10,056
در ژوئن ۱۹۷۹، ناشر ما «ویزی کلک»
را به دنیا عرضه کرد،

181
00:10:10,080 --> 00:10:14,200
در غرفه کوچکی در کنفرانس ملی رایانه
در شهر نیویورک.

182
00:10:14,800 --> 00:10:18,960
نیویورک تایمز مقاله بامزهای درباره
کنفرانس نوشت.

183
00:10:19,480 --> 00:10:22,096
« ماشینها چیزی مثل
مراسم مذهبیشان را اجرا کردند ...

184
00:10:22,096 --> 00:10:23,631
و وقتی که مومنین جمع شدند،

185
00:10:23,661 --> 00:10:26,461
نقاشان در اتاقی به نام کولیسیوم
به عبادتگاه ملحق شدند،

186
00:10:26,485 --> 00:10:29,656
و با دقت و با خطی زرد روی زمینهای مشکی
نوشتند «ویزیکلک».

187
00:10:29,680 --> 00:10:31,496
همه «ویزی کلک» را تشویق کنید!

188
00:10:31,520 --> 00:10:35,096
( صدای تنفس ) نیویورک تایمز:
« همه ویزی کلک را تشویق کنید.»

189
00:10:35,120 --> 00:10:36,616
( خنده حضار )

190
00:10:36,640 --> 00:10:40,896
و این آخرین باری بود که از 
صفحه گسترده الکترونیک

191
00:10:40,920 --> 00:10:44,816
در نشریات کاری برای تقریبا دوسال صحبت شد.

192
00:10:44,840 --> 00:10:46,976
بیشتر مردم هنوز نفهمیده بودند.

193
00:10:47,000 --> 00:10:48,200
اما بعضی فهمیدند.

194
00:10:48,920 --> 00:10:53,120
در اکتبر ۱۹۷۹، ما ویزیکلک را 
به بازار عرضه کردیم.

195
00:10:53,880 --> 00:10:56,696
در بستههایی شبیه به این.

196
00:10:56,720 --> 00:10:59,200
و روی اپل II اینطور دیده می شد.

197
00:10:59,720 --> 00:11:02,260
و همانطور که گفته می شود، بقیهاش
دیگر جزو تاریخ است.

198
00:11:02,360 --> 00:11:04,456
این داستان هنوز خیلی ادامه دارد،

199
00:11:04,480 --> 00:11:06,536
اما آن را روز دیگری تعریف میکنم.

200
00:11:06,560 --> 00:11:08,800
با این حال هاروارد آن را بخاطر دارد.

201
00:11:09,400 --> 00:11:10,600
این همان کلاس درس است.

202
00:11:11,240 --> 00:11:14,680
آنها یک پلاک برای یادآوری آنچه اینجا
اتفاق افتاد نصب کردند.

203
00:11:15,640 --> 00:11:18,040
( تشویق حضار )

204
00:11:24,400 --> 00:11:27,336
اما همچنین به یادمان خواهد آورد

205
00:11:27,360 --> 00:11:32,856
که شما هم، باید از زمینه قبلی، 
مهارت و نیاز خاص خود استفاده کنید

206
00:11:32,880 --> 00:11:38,136
و نمونهای بسازید تا مشکلات اصلی را کشف
و آنها را حل کنید،

207
00:11:38,160 --> 00:11:40,280
و به این شکل دنیا را تغییر دهید.

208
00:11:41,040 --> 00:11:42,256
متشکرم.

209
00:11:42,280 --> 00:11:46,880
( تشویق حضار )