[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.38,0:00:04.60,Default,,0000,0000,0000,,"แม้แต่ในทางที่ไม่เกี่ยวกับศาสนาเลย
Dialogue: 0,0:00:04.60,0:00:10.66,Default,,0000,0000,0000,,ความรักร่วมเพศก็ยังเป็นการใช้อวัยวะเพศอย่างผิดที่ผิดทาง
Dialogue: 0,0:00:10.66,0:00:15.28,Default,,0000,0000,0000,,เป็นวิธีเลี่ยงสัจธรรมของชีวิตที่ไม่ได้เรื่อง
Dialogue: 0,0:00:15.28,0:00:17.68,Default,,0000,0000,0000,,และต่ำช้าน่าสมเพช
Dialogue: 0,0:00:17.68,0:00:21.51,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นความรักร่วมเพศจึงไม่ใช่เรื่องน่าเห็นใจ
Dialogue: 0,0:00:21.51,0:00:24.07,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นเรื่องที่ไม่สมควรได้รับการปกป้องดูแล
Dialogue: 0,0:00:24.07,0:00:26.84,Default,,0000,0000,0000,,มันก็แค่คนกลุ่มน้อยที่ได้รับความลำบากแสนสาหัส
Dialogue: 0,0:00:26.84,0:00:33.52,Default,,0000,0000,0000,,จะเป็นได้ก็เพียงแต่โรคร้ายที่ทำลายชีวิตคนเท่านั้น"
Dialogue: 0,0:00:33.52,0:00:38.74,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นข้อความจากนิตยสาร ไทม์ (Time)\Nเมื่อปีค.ศ. 1996 ตอนผมอายุสามขวบ
Dialogue: 0,0:00:38.74,0:00:42.65,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อปีที่แล้ว ประธานาธิปดีประเทศสหรัฐอเมริกา\Nออกตัวว่าเห็นด้วย
Dialogue: 0,0:00:42.65,0:00:45.23,Default,,0000,0000,0000,,กับการอนุญาตให้ชาวรักร่วมเพศแต่งงานกัน
Dialogue: 0,0:00:45.23,0:00:52.68,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:00:52.68,0:00:58.38,Default,,0000,0000,0000,,และคำถามของผมคือ \Nจากตรงนั้น เรามายืนอยู่ตรงจุดนี้ได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:00:58.38,0:01:03.12,Default,,0000,0000,0000,,เหตุใดความเจ็บป่วยจึงกลายเป็นอัตลักษณ์
Dialogue: 0,0:01:03.12,0:01:06.08,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมอายุราว ๆ หกขวบ
Dialogue: 0,0:01:06.08,0:01:09.02,Default,,0000,0000,0000,,ผมไปร้านรองเท้ากับแม่และพี่ชาย
Dialogue: 0,0:01:09.02,0:01:11.42,Default,,0000,0000,0000,,แล้วพอซื้อรองเท้าเสร็จ
Dialogue: 0,0:01:11.42,0:01:15.22,Default,,0000,0000,0000,,คนขายก็บอกผมกับพี่ว่า \Nเอาลูกโป่งกลับบ้านกันได้คนละลูก
Dialogue: 0,0:01:15.22,0:01:20.88,Default,,0000,0000,0000,,พี่ชายผมอยากได้อันสีแดง ส่วนผมอยากได้อันสีชมพู
Dialogue: 0,0:01:20.88,0:01:25.80,Default,,0000,0000,0000,,แม่ผมบอกว่า จริง ๆ แล้วลูกเลือกลูกโป่งสีฟ้าไปดีกว่า
Dialogue: 0,0:01:25.80,0:01:28.93,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมบอกว่าผมอยากได้สีชมพูจริงๆ
Dialogue: 0,0:01:28.93,0:01:34.35,Default,,0000,0000,0000,,แล้วแม่ก็ย้ำกับผมว่า สีฟ้าคือสีที่ผมชอบที่สุด
Dialogue: 0,0:01:34.35,0:01:39.14,Default,,0000,0000,0000,,ก็จริงที่ว่าตอนนี้ ผมชอบสีฟ้าที่สุด
Dialogue: 0,0:01:39.14,0:01:42.25,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก็ยังชอบผู้ชายอยู่ดี (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:42.25,0:01:46.62,Default,,0000,0000,0000,,แสดงให้เห็นถึงอิทธิพลของแม่ที่มีต่อผม และข้อจำกัดของมัน
Dialogue: 0,0:01:46.62,0:01:48.69,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:48.69,0:01:55.56,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:01:55.56,0:01:58.10,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมยังเล็ก ๆ แม่ผมพูดบ่อย ๆ ว่า
Dialogue: 0,0:01:58.11,0:02:02.65,Default,,0000,0000,0000,,"ความรักที่มีให้ลูกนั้น \Nไม่มีความรู้สึกใดในโลกเทียบเคียงได้
Dialogue: 0,0:02:02.65,0:02:05.100,Default,,0000,0000,0000,,และจนกว่าจะมีลูกเอง ไม่มีใครรู้หรอกว่ามันเป็นยังไง"
Dialogue: 0,0:02:05.100,0:02:09.19,Default,,0000,0000,0000,,ตอนเด็ก ๆ ผมถือว่านั่นเป็นคำชื่นชมที่ประเสริฐที่สุดในโลก
Dialogue: 0,0:02:09.19,0:02:12.01,Default,,0000,0000,0000,,ที่แม่พูดถึง เกี่ยวกับการเลี้ยงดูผมกับพี่
Dialogue: 0,0:02:12.01,0:02:14.64,Default,,0000,0000,0000,,แล้วตอนที่ผมเป็นวัยรุ่น ผมก็นึกในใจ
Dialogue: 0,0:02:14.64,0:02:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าผมเป็นเกย์ ฉะนั้นผมก็คงจะมีครอบครัวไม่ได้
Dialogue: 0,0:02:18.00,0:02:20.38,Default,,0000,0000,0000,,คำเดิมที่แม่เคยพูดไว้ กลับทำให้ผมวิตกกังวล
Dialogue: 0,0:02:20.38,0:02:21.90,Default,,0000,0000,0000,,และหลังจากที่ผมเปิดเผยว่าเป็นเกย์
Dialogue: 0,0:02:21.90,0:02:25.10,Default,,0000,0000,0000,,แล้วแม่ก็ยังพูดอย่างเดิมซ้ำ ๆ มันทำให้ผมโกรธแทบบ้า
Dialogue: 0,0:02:25.10,0:02:29.24,Default,,0000,0000,0000,,ผมบอกว่า "ผมเป็นเกย์ ผมไม่ได้กำลังจะเลือกเส้นทางนั้น
Dialogue: 0,0:02:29.24,0:02:32.29,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็อยากให้แม่หยุดพูดถึงมันสักที"
Dialogue: 0,0:02:35.01,0:02:40.07,Default,,0000,0000,0000,,ประมาณ 20 ปีที่แล้ว บรรณาธิการของผม\Nที่นิตยสาร เดอะ นิวยอร์ค ไทม์ (The New York Times)
Dialogue: 0,0:02:40.07,0:02:42.51,Default,,0000,0000,0000,,ขอให้ผมเขียนบทความเรื่องวัฒนธรรมคนหูหนวก
Dialogue: 0,0:02:42.51,0:02:44.35,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็อึ้งไปนิดหน่อย
Dialogue: 0,0:02:44.35,0:02:46.54,Default,,0000,0000,0000,,ผมมองความหูหนวกเป็นความเจ็บป่วยมาตลอด
Dialogue: 0,0:02:46.54,0:02:48.27,Default,,0000,0000,0000,,คนพวกนั้นน่าสงสาร เขาไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย
Dialogue: 0,0:02:48.27,0:02:51.04,Default,,0000,0000,0000,,เขาไม่สามารถฟังอะไรได้ และเราจะช่วยเขายังไงดี
Dialogue: 0,0:02:51.04,0:02:53.16,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็เข้าไปอยู่ในโลกของคนหูหนวก
Dialogue: 0,0:02:53.16,0:02:55.55,Default,,0000,0000,0000,,ผมไปเที่ยวคลับหูหนวก
Dialogue: 0,0:02:55.55,0:02:59.47,Default,,0000,0000,0000,,ผมดูการแสดงโรงละครและร้อยกรองของคนหูหนวก
Dialogue: 0,0:02:59.47,0:03:05.68,Default,,0000,0000,0000,,ผมไปดูแม้กระทั่งการแข่งขันนางงามหูหนวกอเมริกา\Nที่แนชวิล รัฐเทนเนสซี
Dialogue: 0,0:03:05.68,0:03:09.53,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผู้คนก่นด่าเกี่ยวกับภาษามือกระแดะ ๆ ของคนใต้
Dialogue: 0,0:03:09.53,0:03:13.78,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:03:13.78,0:03:17.71,Default,,0000,0000,0000,,ยิ่งผมถลำลึกเข้าไปในโลกของคนหูหนวกมากเท่าไหร่
Dialogue: 0,0:03:17.71,0:03:20.72,Default,,0000,0000,0000,,ผมยิ่งเชื่อว่าความหูหนวกเป็นวัฒนธรรมมากขึ้นเท่านั้น
Dialogue: 0,0:03:20.72,0:03:23.08,Default,,0000,0000,0000,,และผู้คนในโลกหูหนวกที่พูดว่า
Dialogue: 0,0:03:23.08,0:03:26.44,Default,,0000,0000,0000,,"พวกเราไม่ได้ขาดโสตทัศนะ \Nพวกเราเป็นสมาชิกในวัฒนธรรมนี้"
Dialogue: 0,0:03:26.44,0:03:29.02,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาไม่ได้พูดเกินจริงเลยสักนิด
Dialogue: 0,0:03:29.02,0:03:30.53,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ได้เป็นวัฒนธรรมของผม
Dialogue: 0,0:03:30.53,0:03:33.24,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็ไม่ได้อยากจะรีบร้อนเข้าไปร่วมด้วย
Dialogue: 0,0:03:33.24,0:03:36.08,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก็ซี้งใจว่ามันเป็นวัฒนธรรมหนึ่ง
Dialogue: 0,0:03:36.08,0:03:38.21,Default,,0000,0000,0000,,และสำหรับคนที่เป็นส่วนหนึ่งของมันแล้ว
Dialogue: 0,0:03:38.21,0:03:44.50,Default,,0000,0000,0000,,มันมีคุณค่าไม่ต่างจากวัฒนธรรมชาวละติน\Nหรือวัฒนธรรมชาวรักร่วมเพศ หรือวัฒนธรรมชาวยิว
Dialogue: 0,0:03:44.50,0:03:49.50,Default,,0000,0000,0000,,หรือแม้กระทั่ง วัฒนธรรมชาวอเมริกัน
Dialogue: 0,0:03:49.50,0:03:52.91,Default,,0000,0000,0000,,มีเพื่อนของเพื่อนของผมคนหนึ่งมีลูกสาวเป็นคนแคระ
Dialogue: 0,0:03:52.91,0:03:54.39,Default,,0000,0000,0000,,ตอนลูกสาวของเธอเกิด
Dialogue: 0,0:03:54.39,0:03:56.71,Default,,0000,0000,0000,,เธอต้องเผชิญหน้ากับคำถามมากมายอย่างไม่ทันตั้งตัว
Dialogue: 0,0:03:56.72,0:03:59.51,Default,,0000,0000,0000,,ที่ตอนนี้ มันเริ่มสะท้อนให้เห็นถึงเรื่องของผมเอง
Dialogue: 0,0:03:59.51,0:04:03.38,Default,,0000,0000,0000,,เธอเจอกับคำถามว่าจะเลี้ยงลูกคนนี้ยังไงดี
Dialogue: 0,0:04:03.38,0:04:06.84,Default,,0000,0000,0000,,เธอควรจะบอกลูกว่า "หนูก็เหมือนเพื่อนคนอื่น ๆ \Nเพียงแต่เตี้ยกว่าเขาหน่อยนึงเท่านั้น"
Dialogue: 0,0:04:06.84,0:04:10.05,Default,,0000,0000,0000,,หรือเธอควรจะสร้างความเป็นตัวตนของคนแคระสักอย่างขึิ้น
Dialogue: 0,0:04:10.05,0:04:12.60,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเข้าสู่สังคมคนตัวเล็กแห่งอเมริกา
Dialogue: 0,0:04:12.60,0:04:15.39,Default,,0000,0000,0000,,เรียนรู้เรื่องราวความเป็นไปของเหล่าชาวแคระ
Dialogue: 0,0:04:15.39,0:04:16.99,Default,,0000,0000,0000,,แล้วอยู่ ๆ ผมก็คิดได้ว่า
Dialogue: 0,0:04:16.99,0:04:19.21,Default,,0000,0000,0000,,เด็กหูหนวกส่วนใหญ่มาจากพ่อแม่ที่ได้ยินเสียงอย่างปกติ
Dialogue: 0,0:04:19.21,0:04:22.01,Default,,0000,0000,0000,,พ่อแม่ที่หูดีมักจะพยายามรักษาลูก
Dialogue: 0,0:04:22.01,0:04:26.18,Default,,0000,0000,0000,,แล้วลูกหูหนวกเหล่านั้นก็ค้นพบสังคมหูหนวก\Nได้ด้วยวิธีใดวิธีหนึ่งตอนเป็นวัยรุ่น
Dialogue: 0,0:04:26.18,0:04:28.53,Default,,0000,0000,0000,,ชาวรักร่วมเพศส่วนใหญ่มีพ่อแม่ที่รักกับเพศตรงข้าม
Dialogue: 0,0:04:28.53,0:04:30.97,Default,,0000,0000,0000,,แล้วพ่อแม่เหล่านั้นก็มักจะอยากให้ลูก ๆ ของตน
Dialogue: 0,0:04:30.97,0:04:33.24,Default,,0000,0000,0000,,ทำตัวดั่งเช่นที่พ่อแม่เห็นว่าคนส่วนใหญ่เขาทำกัน
Dialogue: 0,0:04:33.24,0:04:36.85,Default,,0000,0000,0000,,และชาวรักร่วมเพศเหล่านั้น \Nก็ต้องค้นหาตัวตนที่แท้จริงในภายหลัง
Dialogue: 0,0:04:36.85,0:04:38.46,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนี้ก็มีเพื่อนของผมคนนี้
Dialogue: 0,0:04:38.46,0:04:41.79,Default,,0000,0000,0000,,กำลังครุ่นคิดถึงคำถามเกี่ยวกับอัตลักษณ์\Nของลูกสาวแคระของเธอ
Dialogue: 0,0:04:41.79,0:04:43.57,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็คิดว่า เอาอีกแล้ว
Dialogue: 0,0:04:43.57,0:04:46.14,Default,,0000,0000,0000,,ครอบครัวที่มองตัวเองว่าเป็นปกติธรรมดา
Dialogue: 0,0:04:46.14,0:04:48.50,Default,,0000,0000,0000,,มีลูกที่ดูแล้วไม่เป็นปกติธรรมดาเหมือนใครๆ
Dialogue: 0,0:04:48.50,0:04:53.02,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็เลยฉุดคิดได้ว่า ที่จริงมันมีอัตลักษณ์อยู่สองประเภท
Dialogue: 0,0:04:53.02,0:04:54.94,Default,,0000,0000,0000,,มีอัตลักษณ์แบบที่เป็นแนวตั้ง
Dialogue: 0,0:04:54.94,0:04:57.92,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งส่งต่อรุ่นสู่รุ่นจากพ่อแม่สู่ลูก
Dialogue: 0,0:04:57.92,0:05:03.53,Default,,0000,0000,0000,,อัตลักษณ์เหล่านี้ ได้แก่\Nเชื้อชาติ หรืออาจจะสัญชาติ หรือภาษา หรือบางทีก็ศาสนา
Dialogue: 0,0:05:03.53,0:05:08.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือสิ่งที่คุณมีเหมือน ๆ กัน กับพ่อแม่และลูกของคุณ
Dialogue: 0,0:05:08.00,0:05:10.28,Default,,0000,0000,0000,,และถึงแม้บางอัตลักษณ์นั้นจะทำให้ชีวิตลำบาก
Dialogue: 0,0:05:10.28,0:05:12.47,Default,,0000,0000,0000,,ก็ไม่มีใครเคยคิดจะแก้ไขมัน
Dialogue: 0,0:05:12.47,0:05:15.88,Default,,0000,0000,0000,,คุณอาจจะแย้งว่า ชีวิตในสหรัฐนั้นยากกว่า --
Dialogue: 0,0:05:15.88,0:05:17.86,Default,,0000,0000,0000,,ไม่เว้นแม้แต่ ประธานาธิปดีคนปัจจุบันของเรา
Dialogue: 0,0:05:17.86,0:05:19.69,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะเป็นคนผิวสี
Dialogue: 0,0:05:19.69,0:05:22.39,Default,,0000,0000,0000,,เราก็ยังไม่เคยมีใคร ที่จะพยายาสร้างความมั่นใจ
Dialogue: 0,0:05:22.39,0:05:26.28,Default,,0000,0000,0000,,ได้ว่าลูกรุ่นต่อไปของคนแอฟริกันอเมริกันและเอเชีย
Dialogue: 0,0:05:26.28,0:05:29.67,Default,,0000,0000,0000,,จะคลอดออกมาผิวขาวและผมทอง
Dialogue: 0,0:05:29.67,0:05:33.94,Default,,0000,0000,0000,,อีกประเภทหนึ่งของอัตลักษณ์ คือสิ่งที่คุณได้จากกลุ่มเพื่อน
Dialogue: 0,0:05:33.94,0:05:36.24,Default,,0000,0000,0000,,ผมขอเรียกมันว่าอัตลักษณ์แนวขวางแล้วกัน
Dialogue: 0,0:05:36.24,0:05:39.14,Default,,0000,0000,0000,,เพราะกลุ่มเพื่อนคือประสบการณ์แนวขวาง
Dialogue: 0,0:05:39.14,0:05:41.70,Default,,0000,0000,0000,,มันมีอัตลักษณ์ที่แปลกประหลาดในสายตาของพ่อแม่คุณ
Dialogue: 0,0:05:41.70,0:05:45.89,Default,,0000,0000,0000,,และคุณจะพบมันเมื่อได้เห็นมันในตัวเพื่อน ๆ ของคุณ
Dialogue: 0,0:05:45.89,0:05:48.97,Default,,0000,0000,0000,,และความเป็นตัวตนเหล่านี้ อัตลักษณ์แนวขวางเหล่านี้แหละ
Dialogue: 0,0:05:48.97,0:05:52.69,Default,,0000,0000,0000,,ที่ใครต่อใคร พยายามหาทางแก้ให้หายไป
Dialogue: 0,0:05:52.69,0:05:55.36,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็อยากจะมองให้ออกว่าวิธีไหน
Dialogue: 0,0:05:55.36,0:05:57.58,Default,,0000,0000,0000,,ที่ทำให้คนที่มีอัตลักษณ์เหล่านี้
Dialogue: 0,0:05:57.58,0:06:00.30,Default,,0000,0000,0000,,มามีความสัมพันธ์ที่ดีกับมันได้
Dialogue: 0,0:06:00.30,0:06:04.56,Default,,0000,0000,0000,,และสำหรับผม เหมือนกับว่าจะมีการยอมรับอยู่สามระดับ
Dialogue: 0,0:06:04.56,0:06:05.100,Default,,0000,0000,0000,,ที่ต้องเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:06:05.100,0:06:11.54,Default,,0000,0000,0000,,มันคือ การยอมรับในตัวเอง การยอมรับจากครอบครัว \Nและการยอมรับจากสังคม
Dialogue: 0,0:06:11.54,0:06:13.49,Default,,0000,0000,0000,,แล้วมันก็ไม่เกิดขึ้นพร้อมกันเสมอไป
Dialogue: 0,0:06:13.49,0:06:17.63,Default,,0000,0000,0000,,และส่วนมาก ผู้คนที่อยู่ในสภาวะนี้จะหงุดหงิดมาก
Dialogue: 0,0:06:17.63,0:06:20.69,Default,,0000,0000,0000,,เพราะพวกเขารู้สึกอย่างกับว่าพ่อแม่ไม่รักเขา
Dialogue: 0,0:06:20.69,0:06:24.99,Default,,0000,0000,0000,,ทั้ง ๆ ที่สิ่งที่เกิดขึ้นคือพ่อแม่ไม่ยอมรับเขา
Dialogue: 0,0:06:24.99,0:06:28.16,Default,,0000,0000,0000,,ความรักเป็นอะไรที่ในอุดมคติแล้วไม่มีข้อแม้
Dialogue: 0,0:06:28.16,0:06:31.20,Default,,0000,0000,0000,,ตลอดความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่และลูก
Dialogue: 0,0:06:31.20,0:06:34.47,Default,,0000,0000,0000,,แต่การยอมรับเป็นอะไรที่ต้องอาศัยเวลา
Dialogue: 0,0:06:34.47,0:06:36.70,Default,,0000,0000,0000,,ต้องอาศัยเวลาอย่างแน่นอน
Dialogue: 0,0:06:36.70,0:06:41.60,Default,,0000,0000,0000,,หนึ่งในบรรดาคนแคระที่ผมได้รู้จัก ชื่อคลินตัน บราวน์
Dialogue: 0,0:06:41.60,0:06:44.100,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่เกิดนั้น เขาได้รับการวินิจฉัยว่า\Nเป็นโรคแคระกระดูกเบี้ยว (diastrophic dwarfism)
Dialogue: 0,0:06:44.100,0:06:46.78,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นภาวะพิการมาก
Dialogue: 0,0:06:46.78,0:06:50.18,Default,,0000,0000,0000,,และพ่อแม่ก็ได้รับการบอกว่าเขาไม่มีทางที่จะเดินหรือพูดได้
Dialogue: 0,0:06:50.18,0:06:52.16,Default,,0000,0000,0000,,เขาจะไม่สามารถมีสติปัญญาเรียนรู้
Dialogue: 0,0:06:52.16,0:06:54.86,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเขาก็คงจะจำหน้าพ่อแม่ไม่ได้ด้วยซ้ำ
Dialogue: 0,0:06:54.86,0:06:58.28,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็มีคำแนะนำ ให้ทิ้งเขาไว้ที่โรงพยาบาล
Dialogue: 0,0:06:58.28,0:07:00.49,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้เขาได้จากไปอย่างสงบ
Dialogue: 0,0:07:00.49,0:07:02.46,Default,,0000,0000,0000,,แล้วแม่เขาก็บอกว่า เธอจะไม่ทำแบบนั้น
Dialogue: 0,0:07:02.46,0:07:04.22,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเธอก็พาลูกชายของเธอกลับบ้าน
Dialogue: 0,0:07:04.22,0:07:07.86,Default,,0000,0000,0000,,และถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เรียนสูงมากมายหรือร่ำรวยล้นฟ้า
Dialogue: 0,0:07:07.86,0:07:09.80,Default,,0000,0000,0000,,เธอหาหมอที่มือดีที่สุดในประเทศ
Dialogue: 0,0:07:09.80,0:07:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะจัดการกับโรคแคระกระดูกเบี้ยว
Dialogue: 0,0:07:12.00,0:07:14.17,Default,,0000,0000,0000,,และเธอก็พาคลินตันไปรักษากับเขา
Dialogue: 0,0:07:14.17,0:07:16.25,Default,,0000,0000,0000,,และในช่วงระยะเวลาที่เขาเป็นเด็กนั้น
Dialogue: 0,0:07:16.25,0:07:19.32,Default,,0000,0000,0000,,เขาได้รับการผ่าตัดใหญ่ 30 ครั้ง
Dialogue: 0,0:07:19.32,0:07:21.51,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเขาก็ใช้เวลาทั้งหมดติดอยู่ในโรงพยาบาล
Dialogue: 0,0:07:21.51,0:07:23.20,Default,,0000,0000,0000,,ในระหว่างที่เขาเข้ารับการรักษาอยู่
Dialogue: 0,0:07:23.20,0:07:25.61,Default,,0000,0000,0000,,ผลลัพธ์ก็คือตอนนี้เขาเดินได้แล้ว
Dialogue: 0,0:07:25.61,0:07:29.96,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่เขาอยู่ที่นั่น มีติวเตอร์มาช่วยเขาเรื่องการเรียน
Dialogue: 0,0:07:29.96,0:07:32.79,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเขาก็ตั้งใจเรียนมาก เพราะมันไม่มีอย่างอื่นทำ
Dialogue: 0,0:07:32.79,0:07:34.54,Default,,0000,0000,0000,,จนสุดท้ายเขาประสบความสำเร็จ
Dialogue: 0,0:07:34.54,0:07:38.11,Default,,0000,0000,0000,,ในระดับที่ไม่เคยมีใครในครอบครัวเคยทำได้มาก่อน
Dialogue: 0,0:07:38.11,0:07:41.44,Default,,0000,0000,0000,,เขาเป็นคนแรกในครอบครัวจริง ๆ ที่ได้เรียนมหาวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:07:41.44,0:07:44.82,Default,,0000,0000,0000,,ที่เขาอยู่ในวิทยาเขตและขับรถที่ทำมาพิเศษ
Dialogue: 0,0:07:44.82,0:07:47.61,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้พอดีกับรูปร่างพิเศษของเขา
Dialogue: 0,0:07:47.61,0:07:50.57,Default,,0000,0000,0000,,แล้วแม่เขาเล่าให้ผมฟังเรื่องที่ว่า วันหนึ่งเธอกลับบ้านมา
Dialogue: 0,0:07:50.57,0:07:52.34,Default,,0000,0000,0000,,และเขาก็ไปมหาวิทยาลัยใกล้ ๆ บ้าน
Dialogue: 0,0:07:52.34,0:07:55.42,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเธอก็บอกว่า \N"ฉันเห็นรถคันนั้น ซึ่งคุณจำมันได้แน่ๆไม่ผิดหรอก
Dialogue: 0,0:07:55.42,0:07:59.85,Default,,0000,0000,0000,,ในที่จอดรถของบาร์" เธอเล่า (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:07:59.85,0:08:04.46,Default,,0000,0000,0000,,"แล้วฉันคิดกับตัวเองว่า คนอื่นสูงตั้งร้อยแปดสิบ\Nลูกฉันสูงแค่เก้าสิบ
Dialogue: 0,0:08:04.46,0:08:06.76,Default,,0000,0000,0000,,เบียร์สองแก้วของคนอื่น เท่ากับเบียร์สี่แก้วของลูก"
Dialogue: 0,0:08:06.76,0:08:09.37,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกว่า "ฉันรู้ว่าจะเข้าไปแล้วห้ามลูก มันก็ใช่ที่
Dialogue: 0,0:08:09.37,0:08:13.56,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันกลับบ้านแล้วฝากข้อความไปยังมือถือเขาแปดครั้ง"
Dialogue: 0,0:08:13.56,0:08:15.04,Default,,0000,0000,0000,,เธอเล่าต่อว่า "แล้วฉันก็คิดอีก
Dialogue: 0,0:08:15.04,0:08:17.14,Default,,0000,0000,0000,,ว่าถ้ามีใครมาบอกฉันตอนที่เขาคลอดนะ
Dialogue: 0,0:08:17.14,0:08:22.76,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเรื่องที่น่าเป็นห่วงในอนาคตคือ เขาจะออกไปดื่มเหล้า\Nแล้วเมาขับรถกับเพื่อนมหาวิทยาลัย --"
Dialogue: 0,0:08:22.76,0:08:31.54,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:08:31.54,0:08:33.58,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็พูดกับเธอว่า "คุณคิดว่าคุณทำอะไร
Dialogue: 0,0:08:33.58,0:08:38.04,Default,,0000,0000,0000,,จึงช่วยให้เขากลายเป็นคนมีสเน่ห์ ประสบความสำเร็จในชีวิต \Nและแสนวิเศษอย่างนี้"
Dialogue: 0,0:08:38.04,0:08:42.72,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเธอก็บอกว่า "ฉันทำอะไรน่ะเหรอ ฉันรักเขา ก็แค่นั้นเอง
Dialogue: 0,0:08:42.72,0:08:45.86,Default,,0000,0000,0000,,คลินตันมีประกายไฟอยู่ในตัวเขาอยู่แล้ว
Dialogue: 0,0:08:45.86,0:08:52.27,Default,,0000,0000,0000,,และพ่อของเขากับฉัน ก็โชคดีพอที่ได้เป็นคนแรกที่เห็นมัน"
Dialogue: 0,0:08:52.27,0:08:55.31,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะยกข้อความจากอีกนิตยสารหนึ่งในยุค 60
Dialogue: 0,0:08:55.31,0:09:01.00,Default,,0000,0000,0000,,อันนี้มาจากปี 1968 นิตยสาร The Atlantic Monthly \Nเสียงของอเมริกันเสรี
Dialogue: 0,0:09:01.00,0:09:03.81,Default,,0000,0000,0000,,เขียนโดยนักชีวจริยธรรมที่สำคัญคนหนึ่ง
Dialogue: 0,0:09:03.81,0:09:07.62,Default,,0000,0000,0000,,กล่าวไว้ว่า "มันไม่มีเหตุผลใด ๆ ที่จะทำให้รู้สึกผิด
Dialogue: 0,0:09:07.62,0:09:10.92,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับเรื่องการอำพรางเด็กปัญญาอ่อน
Dialogue: 0,0:09:10.92,0:09:15.98,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าจะเป็นในแง่ของการเอาไปซ่อนไว้ในสถานพยาบาล
Dialogue: 0,0:09:15.98,0:09:19.89,Default,,0000,0000,0000,,หรือในแง่ที่แสดงถึงความรับผิดชอบมากกว่าและการถึงฆาต
Dialogue: 0,0:09:19.89,0:09:24.84,Default,,0000,0000,0000,,มันน่าเศร้า จริงอยู่ น่าสะพรึงกลัว แต่มันไม่เป็นความผิดแต่อย่างใด
Dialogue: 0,0:09:24.84,0:09:28.94,Default,,0000,0000,0000,,ความผิดที่แท้จริงเกิดขึ้นเมื่อมีการโจมตีตัวบุคคล
Dialogue: 0,0:09:28.94,0:09:33.54,Default,,0000,0000,0000,,และพวกปัญญาอ่อนนั้นไม่ใช่คน"
Dialogue: 0,0:09:33.54,0:09:37.48,Default,,0000,0000,0000,,คราบน้ำหมึกมากมายได้อุทิศต่อความก้าวหน้าก้าวใหญ่ของเรา
Dialogue: 0,0:09:37.48,0:09:39.61,Default,,0000,0000,0000,,ในเรื่องการปฏิบัติต่อชาวรักร่วมเพศ
Dialogue: 0,0:09:39.61,0:09:43.64,Default,,0000,0000,0000,,ความจริงว่า ทัศนคติของพวกเราเปลี่ยนไปแล้ว \Nปรากฏอยู่บนพาดหัวข่าวทุกวัน
Dialogue: 0,0:09:43.64,0:09:48.34,Default,,0000,0000,0000,,แต่พวกเราลืม ว่าพวกเราเคยมองผู้คนที่แตกต่างอย่างไร
Dialogue: 0,0:09:48.34,0:09:50.48,Default,,0000,0000,0000,,เคยมองคนพิการแบบไหน
Dialogue: 0,0:09:50.48,0:09:53.39,Default,,0000,0000,0000,,เคยลดหลั่นความเป็นมนุษย์ของผู้คนเหล่านั้นเท่าไร
Dialogue: 0,0:09:53.39,0:09:55.27,Default,,0000,0000,0000,,และความเปลี่ยนแปลงที่ได้เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:09:55.27,0:09:57.09,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งแทบกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ
Dialogue: 0,0:09:57.09,0:09:59.97,Default,,0000,0000,0000,,คือสิ่งหนึ่งที่เราไม่ค่อยได้ใส่ใจมากนัก
Dialogue: 0,0:09:59.97,0:10:03.92,Default,,0000,0000,0000,,หนึ่งในครอบครัวที่ผมสัมภาษณ์ ทอมและคาเรน โรบาร์ดส์
Dialogue: 0,0:10:03.92,0:10:07.65,Default,,0000,0000,0000,,ชาวนิวยอร์กรุ่นใหม่ไฟแรงทั้งสอง ต้องตกตะลึก
Dialogue: 0,0:10:07.65,0:10:11.10,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อลูกคนแรกของพวกเขาถูกวินิจฉัยว่ามีอาการดาวน์
Dialogue: 0,0:10:11.10,0:10:15.19,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาคิดว่าโอกาสทางการศึกษาของลูก\Nไม่ใช่อย่างที่ควรจะเป็น
Dialogue: 0,0:10:15.19,0:10:19.04,Default,,0000,0000,0000,,เพราะฉะนั้น พวกเขาเลยตัดสินใจว่าจะสร้างศูนย์เล็ก ๆ --
Dialogue: 0,0:10:19.04,0:10:22.71,Default,,0000,0000,0000,,สองห้องเรียนที่พวกเขาริเริ่ม\Nร่วมกับพ่อแม่คนอื่น ๆ อีกสองสามคน --
Dialogue: 0,0:10:22.71,0:10:25.17,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้การศึกษากับเด็ก ๆ ที่มีอาการดาวน์
Dialogue: 0,0:10:25.17,0:10:29.07,Default,,0000,0000,0000,,และหลายปีต่อมา ศูนย์นั้นก็เติบโตขึ้นเป็นสถานที่\Nที่เรียกว่า Cooke Center
Dialogue: 0,0:10:29.07,0:10:31.23,Default,,0000,0000,0000,,ที่ตอนนี้มีเด็กเป็นพัน ๆ คน
Dialogue: 0,0:10:31.23,0:10:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีความพิการด้านสติปัญญา ได้รับการเรียนการสอน
Dialogue: 0,0:10:35.00,0:10:38.14,Default,,0000,0000,0000,,นับตั้งแต่เวลาที่เรื่องใน Atlantic Monthly ตีพิมพ์
Dialogue: 0,0:10:38.14,0:10:42.32,Default,,0000,0000,0000,,อายุคาดเฉลี่ยของคนที่มีอาการดาวน์เพิ่มเป็นสามเท่าตัว
Dialogue: 0,0:10:42.32,0:10:47.07,Default,,0000,0000,0000,,ได้มีประสบการณ์เกี่ยวกับคนที่มีอาการดาวน์\Nรวมไปด้วยนักแสดง นักเขียน
Dialogue: 0,0:10:47.07,0:10:53.13,Default,,0000,0000,0000,,และบรรดาผู้ที่สามารถ\Nอยู่ได้บนลำแข้งของตัวเองเมื่อเป็นผู้ใหญ่
Dialogue: 0,0:10:53.13,0:10:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ครอบครัวโรบาร์ดส์เผชิญกับมันมามาก
Dialogue: 0,0:10:55.00,0:10:56.54,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็พูดว่า "คุณเสียใจมั้ย
Dialogue: 0,0:10:56.54,0:10:59.14,Default,,0000,0000,0000,,คุณหวังไหมว่าลูกคุณนั้นไม่ได้มีอาการดาวน์
Dialogue: 0,0:10:59.14,0:11:00.99,Default,,0000,0000,0000,,คุณหวังไหมว่าคุณน่ะจะไม่เคยได้ยินคำนี้เลย
Dialogue: 0,0:11:00.99,0:11:03.36,Default,,0000,0000,0000,,และที่น่าสนใจ พ่อของเขาบอกว่า
Dialogue: 0,0:11:03.36,0:11:05.94,Default,,0000,0000,0000,,"ก็ สำหรับเดวิดลูกผมแล้ว ผมเสียใจนะ
Dialogue: 0,0:11:05.94,0:11:09.32,Default,,0000,0000,0000,,เพราะสำหรับเดวิด มันเป็นหนทางใช้ชีวิตที่ยากลำบาก
Dialogue: 0,0:11:09.32,0:11:12.07,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็อยากให้เดวิดมีชีวิตที่ง่ายดายกว่านี้
Dialogue: 0,0:11:12.07,0:11:17.17,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมว่า ถ้าเราสูญเสียทุกคนที่มีอาการดาวน์ มันจะเป็นภัยหายนะ
Dialogue: 0,0:11:17.17,0:11:20.60,Default,,0000,0000,0000,,และคาเรน โรบาร์ดก็บอกผมว่า "ฉันคิดเหมือนทอมนั่นแหละ
Dialogue: 0,0:11:20.60,0:11:24.54,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับเดวิดแล้ว ฉันอยากจะรักษา\Nเพื่อให้เขาได้อยู่อย่างสุขสบาย
Dialogue: 0,0:11:24.54,0:11:29.98,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในฐานะของตัวฉันเอง -- \Nคือ ฉันจะไม่มีทางเชื่อเมื่อ 23 ปีก่อน ตอนเขาเกิด
Dialogue: 0,0:11:29.98,0:11:31.99,Default,,0000,0000,0000,,ว่าฉันจะมาอยู่ตรงจุดนี้ --
Dialogue: 0,0:11:31.99,0:11:36.34,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับฉันแล้ว มันทำให้ฉันเป็นคนดีขึ้นมาก \Nและมีเมตตาขึ้นเยอะ
Dialogue: 0,0:11:36.34,0:11:39.37,Default,,0000,0000,0000,,และมีจุดมุ่งหมายในชีวิตมากกว่าอะไรทั้งหมด
Dialogue: 0,0:11:39.37,0:11:45.78,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือคำพูดสำหรับตัวฉันเอง \Nเรื่องที่เกิดขึ้นจะเอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม"
Dialogue: 0,0:11:45.78,0:11:50.16,Default,,0000,0000,0000,,เราอยู่ในช่วงที่การยอมรับทางสังคม\Nสำหรับเรื่องนี้และเรื่องอื่น ๆ อีกมากมาย
Dialogue: 0,0:11:50.16,0:11:51.90,Default,,0000,0000,0000,,กำลังเปิดกว้างขึ้นและกว้างขึ้น
Dialogue: 0,0:11:51.90,0:11:53.74,Default,,0000,0000,0000,,แต่เราก็ยังอยู่ในช่วงเวลา
Dialogue: 0,0:11:53.74,0:11:56.63,Default,,0000,0000,0000,,ที่ความสามารถในการกำจัดข้อบกพร่องเหล่านั้น
Dialogue: 0,0:11:56.63,0:11:59.24,Default,,0000,0000,0000,,เรามาถึงจุดที่เราไม่เคยคาดคิดมาก่อนด้วย
Dialogue: 0,0:11:59.24,0:12:02.38,Default,,0000,0000,0000,,ทารกหูหนวกที่คลอดในสหรัฐตอนนี้
Dialogue: 0,0:12:02.40,0:12:04.19,Default,,0000,0000,0000,,จะได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนกระดูกรูปหอยโข่งในหูชั้นใน
Dialogue: 0,0:12:04.19,0:12:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ถูกใส่ไว้ในสมองและต่อกับตัวรับสัญญาณ
Dialogue: 0,0:12:09.00,0:12:14.02,Default,,0000,0000,0000,,และที่จะเปิดโอกาสให้พวกเขา\Nสามารถจำลองทักษะการฟังและการใช้ภาษาพูดได้
Dialogue: 0,0:12:14.02,0:12:18.32,Default,,0000,0000,0000,,สารประกอบ BMN-111 ที่มีการทดลองในหนู
Dialogue: 0,0:12:18.32,0:12:23.37,Default,,0000,0000,0000,,มีประโยชน์ในการยับยั้งการทำงาน\Nของยีนโรคกระดูกอ่อนไม่เจริญ
Dialogue: 0,0:12:23.37,0:12:26.12,Default,,0000,0000,0000,,โรคกระดูกอ่อนไม่เจริญเป็นโรคที่พบบ่อยที่สุดในภาวะแคระ
Dialogue: 0,0:12:26.12,0:12:30.09,Default,,0000,0000,0000,,และพวกหนูที่ได้รับสารสังเคราะห์และมียีนกระดูกอ่อนไม่เจริญ
Dialogue: 0,0:12:30.09,0:12:32.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่เติบโตได้เท่าปกติ
Dialogue: 0,0:12:32.00,0:12:34.56,Default,,0000,0000,0000,,การทดลองในมนุษย์ก็อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลแล้ว
Dialogue: 0,0:12:34.56,0:12:36.81,Default,,0000,0000,0000,,มีการทดสอบตัวอย่างเลือดที่กำลังพัฒนา
Dialogue: 0,0:12:36.81,0:12:42.31,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะแยกแยะกลุ่มอาการดาวน์ได้ชัดเจนขึ้น\Nและภายในช่วงอายุครรภ์น้อยลงกว่าที่เคยเป็นมา
Dialogue: 0,0:12:42.31,0:12:47.54,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้ง่ายขึ้นเรื่อย ๆ ที่จะลดเลี่ยงการตั้งครรภ์แบบนั้น
Dialogue: 0,0:12:47.55,0:12:48.87,Default,,0000,0000,0000,,หรือทำแท้งไปเลย
Dialogue: 0,0:12:48.87,0:12:53.54,Default,,0000,0000,0000,,และแล้วเราก็เลยมีพัฒนาการทั้งทางสังคมและทางการแพทย์
Dialogue: 0,0:12:53.54,0:12:55.39,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็เชื่อมั่นในทั้งสองอย่าง
Dialogue: 0,0:12:55.39,0:12:59.44,Default,,0000,0000,0000,,ผมเชื่อว่าความก้าวหน้าของสังคมนั้น\Nน่าปลาบปลื้มมหัศจรรย์และมีความหมาย
Dialogue: 0,0:12:59.44,0:13:02.54,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็คิดอย่างเดียวกันกับความก้าวหน้าทางการแพทย์
Dialogue: 0,0:13:02.54,0:13:06.90,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมคิดว่ามันเป็นโศกนาฏกรรม\Nเมื่อพวกเขามองไม่เห็นกันและกัน
Dialogue: 0,0:13:06.90,0:13:08.97,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อผมเห็นสองเส้นทางมาพบกัน
Dialogue: 0,0:13:08.97,0:13:11.19,Default,,0000,0000,0000,,ในสถานการณ์สามแบบที่ผมเพิ่งอธิบายไป
Dialogue: 0,0:13:11.19,0:13:14.84,Default,,0000,0000,0000,,ผมว่าบางทีมันเหมือนกับ ณ เวลาจุดนั้นในมหาอุปรากร
Dialogue: 0,0:13:14.84,0:13:17.44,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่พระเอกรู้ตัวว่ารักนางเอก
Dialogue: 0,0:13:17.44,0:13:21.89,Default,,0000,0000,0000,,ณ เวลาที่เธอนั้นกำลังนอนรอความตายอยู่พอดี
Dialogue: 0,0:13:21.89,0:13:24.69,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:13:24.69,0:13:28.57,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องคิดถึงความรู้สึกของเรา\Nที่มีต่อการรักษาทั้งหมดทั้งปวง
Dialogue: 0,0:13:28.57,0:13:31.44,Default,,0000,0000,0000,,หลายต่อหลายครั้งคำถามของการเป็นพ่อแม่ก็คือ
Dialogue: 0,0:13:31.44,0:13:33.29,Default,,0000,0000,0000,,อะไรที่เรามองว่ารับได้ในตัวลูกของเรา
Dialogue: 0,0:13:33.29,0:13:35.04,Default,,0000,0000,0000,,และอะไรที่เราต้องแก้ไข
Dialogue: 0,0:13:35.04,0:13:39.21,Default,,0000,0000,0000,,จิม ซินแคลร์ (Jim Sinclair) \Nนักปฏิวัติออทิสซึมคนสำคัญกล่าวไว้ว่า
Dialogue: 0,0:13:39.21,0:13:43.86,Default,,0000,0000,0000,,"เวลาพ่อแม่พูดว่า \N'ฉันอยากให้ลูกฉันไม่ได้เกิดมามีอาการออทิสซึม'
Dialogue: 0,0:13:43.86,0:13:48.72,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่พวกเขาพูดจริง ๆ ก็คือ \N'ฉันอยากลูกฉันไม่ได้มีตัวตนอยู่จริง
Dialogue: 0,0:13:48.72,0:13:52.74,Default,,0000,0000,0000,,และฉันน่ะ มีลูกอีกคนที่ไม่ได้เป็นออทิสติกแทน'
Dialogue: 0,0:13:52.74,0:13:57.54,Default,,0000,0000,0000,,อ่านอีกรอบนะ นี่คือสิ่งที่พวกเราได้ยิน\Nเวลาที่คุณโศกเศร้าเสียใจกับความเป็นอยู่ของเรา
Dialogue: 0,0:13:57.54,0:14:00.74,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือสิ่งที่พวกเราได้ยินเวลาที่คุณสวดมนต์ขอวิธีรักษา
Dialogue: 0,0:14:00.74,0:14:02.64,Default,,0000,0000,0000,,ความหวังที่คุณปรารถนาที่สุดสำหรับพวกเรา
Dialogue: 0,0:14:02.64,0:14:05.02,Default,,0000,0000,0000,,คือว่าสักวันหนึ่งพวกเราจะไม่มีตัวตนอีกต่อไป
Dialogue: 0,0:14:05.02,0:14:10.58,Default,,0000,0000,0000,,และคนแปลกหน้าที่คุณรักเขาได้ \Nจะย้ายมาอยู่ใต้ใบหน้าของพวกเรา"
Dialogue: 0,0:14:10.58,0:14:13.64,Default,,0000,0000,0000,,นี่เป็นมุมมองที่สุดโต่ง
Dialogue: 0,0:14:13.64,0:14:17.77,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันชี้ให้เห็นสัจธรรมว่า \Nคนเรามีส่วนร่วมกับชีวิตที่ตัวเองมีอยู่
Dialogue: 0,0:14:17.77,0:14:22.34,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาก็ไม่อยากจะถูกรักษา \Nเปลี่ยนแปลง หรือถูกกำจัดไป
Dialogue: 0,0:14:22.34,0:14:25.56,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาอยากจะเป็นใครก็ตามที่พวกเขาโตขึ้นมาเป็นเช่นนั้น
Dialogue: 0,0:14:25.56,0:14:29.36,Default,,0000,0000,0000,,หนึ่งในครอบครัวที่ผมสัมภาษณ์เพื่อโครงการนี้
Dialogue: 0,0:14:29.36,0:14:34.61,Default,,0000,0000,0000,,เป็นครอบครัวของ ดีแลน คลีโบลด์ (Dylan Klebold) \Nที่เป็นหนึ่งในผู้ก่อการฆาตกรรมหมู่ที่โรงเรียนโคลัมไบน์
Dialogue: 0,0:14:34.61,0:14:37.40,Default,,0000,0000,0000,,มันใช้เวลานานมากที่จะโน้มน้าวใจ ให้พวกเขายอมคุยกับผม
Dialogue: 0,0:14:37.40,0:14:40.17,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อพวกเขาตกลง พวกเขามีเรื่องราวมากมาย
Dialogue: 0,0:14:40.17,0:14:41.87,Default,,0000,0000,0000,,ที่พวกเขาไม่สามารถหยุดเล่าได้
Dialogue: 0,0:14:41.87,0:14:44.48,Default,,0000,0000,0000,,สุดสัปดาห์แรกที่ผมใช้เวลาอยู่กับพวกเขา\Nครั้งแรกของครั้งต่อไปอีกหลายครั้ง
Dialogue: 0,0:14:44.48,0:14:47.61,Default,,0000,0000,0000,,ผมบันทึกบทสนทนาไปมากกว่า 20 ชั่วโมง
Dialogue: 0,0:14:47.61,0:14:49.87,Default,,0000,0000,0000,,และตอนคืนวันอาทิตย์ เราทุกคนต่างสิ้นเรี่ยวแรง
Dialogue: 0,0:14:49.87,0:14:52.76,Default,,0000,0000,0000,,เรานั่งอยู่ในห้องครัว ซู คลีโบลด์ (Sue Klebold) \Nกำลังทำข้าวเย็น
Dialogue: 0,0:14:52.76,0:14:55.28,Default,,0000,0000,0000,,และผมพูดว่า "ถ้าดีแลนอยู่ที่นี่ตอนนี้
Dialogue: 0,0:14:55.28,0:14:58.12,Default,,0000,0000,0000,,คุณรู้บ้างไหมว่าอยากจะถามอะไรเขา"
Dialogue: 0,0:14:58.12,0:15:00.49,Default,,0000,0000,0000,,และพ่อเขาก็บอกว่า "รู้สิ
Dialogue: 0,0:15:00.49,0:15:04.04,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากจะถามว่า มึงรู้ไหมว่าอะไรอยู่"
Dialogue: 0,0:15:04.04,0:15:07.68,Default,,0000,0000,0000,,และซูก็มองพื้น แล้วใช้เวลาคิดสักนาที
Dialogue: 0,0:15:07.68,0:15:09.86,Default,,0000,0000,0000,,และเธอก็เงยหน้าขึ้นแล้วบอกว่า
Dialogue: 0,0:15:09.86,0:15:13.92,Default,,0000,0000,0000,,"ฉันจะขอให้เขายกโทษให้ฉันที่เป็นแม่ของเขา
Dialogue: 0,0:15:13.92,0:15:18.34,Default,,0000,0000,0000,,และไม่เคยรู้เลยว่ามันมีอะไรเกิดขึ้นในหัวเขาบ้าง"
Dialogue: 0,0:15:18.34,0:15:21.31,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมไปทานอาหารเย็นกับเธอสองปีต่อมา
Dialogue: 0,0:15:21.31,0:15:23.24,Default,,0000,0000,0000,,หนึ่งในมื้อเย็นที่พวกเราทานร่วมกัน
Dialogue: 0,0:15:23.24,0:15:26.65,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกว่า "รู้มั้ย ตอนที่มันเกิดขึ้นตอนแรก
Dialogue: 0,0:15:26.65,0:15:30.46,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเคยหวังว่าฉันน่ะไม่ได้แต่งงานและไม่เคยมีลูก
Dialogue: 0,0:15:30.46,0:15:33.95,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าฉันไม่เคยไปรัฐโอไฮโอแล้วเจอกับทอม
Dialogue: 0,0:15:33.95,0:15:37.59,Default,,0000,0000,0000,,เด็กคนนี้คงไม่ได้เกิดและเรื่องเลวร้ายนี้คงไม่ได้เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:15:37.59,0:15:42.10,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันก็กลับมารู้สึกตัวว่าฉันรักลูก ๆ ของฉันมากเหลือเกิน
Dialogue: 0,0:15:42.10,0:15:45.41,Default,,0000,0000,0000,,ฉันไม่อยากจะจินตนาการถึงชีวิตที่ไม่มีพวกเขา
Dialogue: 0,0:15:45.41,0:15:50.34,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจำได้ถึงความเจ็บปวดที่พวกเขาทำต่อผู้อื่น\Nซึ่งมันมิอาจให้อภัยได้
Dialogue: 0,0:15:50.34,0:15:53.80,Default,,0000,0000,0000,,แต่ความเจ็บปวดที่พวกเขาทำฉัน \Nฉันยกโทษให้ได้" เธอพูดอย่างนั้น
Dialogue: 0,0:15:53.80,0:15:57.59,Default,,0000,0000,0000,,"เพราะงั้น แม้ฉันจะคิดว่าว่าโลกนี้คงจะดีกว่านี้
Dialogue: 0,0:15:57.59,0:16:00.10,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าดีแลนไม่ได้เกิดมา
Dialogue: 0,0:16:00.10,0:16:05.58,Default,,0000,0000,0000,,ฉันตัดสินใจแล้วว่า มันไม่ได้ดีขึ้นสำหรับฉันแน่นอน"
Dialogue: 0,0:16:05.58,0:16:12.07,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่ามันน่าประหลาดใจที่ครอบครัวทั้งหลาย\Nที่มีเด็กๆที่มีปัญหาทั้งหลายเหล่านี้
Dialogue: 0,0:16:12.07,0:16:15.10,Default,,0000,0000,0000,,ปัญหาที่พวกเขาทุกคนคงจะทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:16:15.10,0:16:18.92,Default,,0000,0000,0000,,และที่พวกเขาต่างก็ค้นพบความหมายมากมาย\Nในประสบการณ์เลี้ยงดูลูกนั้น
Dialogue: 0,0:16:18.92,0:16:22.12,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็คิด ว่าพวกเราทุกคนที่มีลูก
Dialogue: 0,0:16:22.12,0:16:24.81,Default,,0000,0000,0000,,รักลูก ๆ ที่เรามี แม้พวกเขาจะมีจุดด่างพร้อย
Dialogue: 0,0:16:24.81,0:16:29.07,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าอยู่ ๆ มีนางฟ้าแสนดีมาปรากฎตัวในห้องนั่งเล่นของผม
Dialogue: 0,0:16:29.07,0:16:31.28,Default,,0000,0000,0000,,และยื่นข้อเสนอว่าจะพาลูก ๆ ของผมไป
Dialogue: 0,0:16:31.28,0:16:37.87,Default,,0000,0000,0000,,แล้วมอบเด็กคนอื่นที่ดีกว่า \Nมารยาทดีกว่า ตลกกว่า นิสัยดีกว่า เก่งกว่าให้
Dialogue: 0,0:16:37.87,0:16:42.98,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะกอดลูก ๆ ผมแนบอกไว้แน่น \Nและสวดมนต์อ้อนวอนให้ปรากฏการณ์เลวร้ายนี้ผ่านพ้นไป
Dialogue: 0,0:16:42.98,0:16:44.97,Default,,0000,0000,0000,,ที่สุดของที่สุดแล้ว ผมรู้สึกว่า
Dialogue: 0,0:16:44.97,0:16:48.55,Default,,0000,0000,0000,,มันก็เช่นเดียวกับที่เราทดลองเสื้อนอนกันไฟในกองเพลิงนรก
Dialogue: 0,0:16:48.55,0:16:53.02,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้มั่นใจว่ามันจะไม่ไหม้เมื่อลูก ๆ ของเราเอื้อมมือผ่านเตา
Dialogue: 0,0:16:53.02,0:16:57.09,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องราวของครอบครัวที่ต้องต่อกร\Nกับความแปลกแยกอย่างสุดโต่งนี้
Dialogue: 0,0:16:57.09,0:16:59.77,Default,,0000,0000,0000,,สะท้อนให้เห็นถึงประสบการณ์\Nที่เป็นจริงทุกระดับของการเลี้ยงลูก
Dialogue: 0,0:16:59.77,0:17:03.90,Default,,0000,0000,0000,,นั่นก็คือทุกที ที่บางครั้งคุณมองลูกตัวเองแล้วคุณคิดว่า
Dialogue: 0,0:17:03.90,0:17:06.09,Default,,0000,0000,0000,,นี่หนูมาจากไหนเนี่ย
Dialogue: 0,0:17:06.09,0:17:08.55,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:17:08.55,0:17:13.52,Default,,0000,0000,0000,,กลายเป็นว่า เมื่อแต่ละความแตกต่างนี้\Nถูกเอามามัดรวมกัน
Dialogue: 0,0:17:13.52,0:17:16.07,Default,,0000,0000,0000,,ครอบครัวมากมายเหลือเกินที่กำลังรับมือกับโรคจิตเภท
Dialogue: 0,0:17:16.07,0:17:18.70,Default,,0000,0000,0000,,ครอบครัวมากมายเหลือเกินที่มีลูกแปลงเพศ
Dialogue: 0,0:17:18.70,0:17:20.90,Default,,0000,0000,0000,,ครอบครัวมากมายเหลือเกินที่มีเด็กอัจฉริยะ
Dialogue: 0,0:17:20.90,0:17:23.18,Default,,0000,0000,0000,,ที่ก็ต้องพบกับอุปสรรคที่คล้ายคลึงกันในหลาย ๆ ทาง
Dialogue: 0,0:17:23.18,0:17:25.87,Default,,0000,0000,0000,,มันก็แค่ครอบครัวจำนวนมากในแต่ละกลุ่มนั้น
Dialogue: 0,0:17:25.87,0:17:27.30,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถ้าคุณลองคิดดู
Dialogue: 0,0:17:27.30,0:17:30.87,Default,,0000,0000,0000,,ถึงประสบการณ์ในการต่อกรความแตกต่าง\Nภายในครอบครัวของคุณ
Dialogue: 0,0:17:30.87,0:17:32.90,Default,,0000,0000,0000,,คือสิ่งที่ผู้คนกำลังพูดถึงกัน
Dialogue: 0,0:17:32.90,0:17:36.64,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณจะพบว่ามันเป็นปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นทุกหัวระแหง
Dialogue: 0,0:17:36.64,0:17:41.27,Default,,0000,0000,0000,,มันน่าขันที่ความแตกต่างของเรา\Nและการต่อรองกันในเรื่องที่เราต่างกัน
Dialogue: 0,0:17:41.27,0:17:43.70,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสิ่งที่ผูกพันเราเข้าด้วยกัน
Dialogue: 0,0:17:43.70,0:17:49.01,Default,,0000,0000,0000,,ผมตัดสินใจมีลูกในตอนที่ผมกำลังทำโครงการนี้
Dialogue: 0,0:17:49.01,0:17:52.13,Default,,0000,0000,0000,,หลายคนตกตะลึงแล้วถามว่า
Dialogue: 0,0:17:52.13,0:17:53.98,Default,,0000,0000,0000,,"แต่คุณตัดสินมีลูกได้ยังไง
Dialogue: 0,0:17:53.98,0:17:58.08,Default,,0000,0000,0000,,ทั้ง ๆ ที่กำลังศึกษาทุกเรื่องที่อาจผิดพลาดไปได้"
Dialogue: 0,0:17:58.08,0:18:01.31,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็บอกว่า "ผมไม่ได้กำลังศึกษาทุกเรื่องที่ผิดพลาดได้
Dialogue: 0,0:18:01.31,0:18:04.40,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมกำลังศึกษาว่ามันจะมีความรักได้มากมายเพียงใด
Dialogue: 0,0:18:04.40,0:18:09.13,Default,,0000,0000,0000,,แม้ในสถานการณ์ที่ทุกอย่างดูจะผิดเพี้ยนไปเสียหมด"
Dialogue: 0,0:18:09.13,0:18:14.76,Default,,0000,0000,0000,,บ่อยครั้งผมคิดถึง\Nเรื่องของแม่ของเด็กพิการคนหนึ่งที่ผมได้เจอ
Dialogue: 0,0:18:14.76,0:18:18.54,Default,,0000,0000,0000,,เด็กพิการซ้ำซ้อน ที่เสียชีวิตจากความประมาทของคนดูแล
Dialogue: 0,0:18:18.54,0:18:21.35,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อเถ้าของเขาได้บรรจุอัฐิ แม่เขาพูดว่า
Dialogue: 0,0:18:21.35,0:18:29.38,Default,,0000,0000,0000,,ฉันสวดมนต์ขออโหสิกรรมที่ต้องถูกปล้นไปสองครั้ง
Dialogue: 0,0:18:29.38,0:18:35.44,Default,,0000,0000,0000,,ครั้งนึงพรากเด็กที่ฉันอยากได้และอีกครั้งพรากลูกชายที่ฉันรัก
Dialogue: 0,0:18:35.44,0:18:40.07,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็พบว่ามันเป็นไปได้สำหรับทุกคนที่จะรักเด็กสักคน
Dialogue: 0,0:18:40.07,0:18:42.60,Default,,0000,0000,0000,,ถ้ามีแรงใจพอที่จะทำ
Dialogue: 0,0:18:42.60,0:18:47.63,Default,,0000,0000,0000,,สามีของผมเป็นพ่อทางสายเลือดให้กับเด็กสองคน
Dialogue: 0,0:18:47.63,0:18:50.39,Default,,0000,0000,0000,,กับเพื่อน ๆ เลสเบี้ยนที่มินนิอาโปลิส (Minneapolis)
Dialogue: 0,0:18:50.39,0:18:56.21,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีเพื่อนสนิทสมัยมหา'ลัย\Nที่ผ่านการหย่าร้างมา แล้วอยากมีลูก
Dialogue: 0,0:18:56.21,0:18:58.11,Default,,0000,0000,0000,,เธอกับผมก็เลยมีลูกสาวด้วยกัน
Dialogue: 0,0:18:58.11,0:19:00.32,Default,,0000,0000,0000,,และแม่กับลูกสาวก็อยู่ที่เท็กซัส
Dialogue: 0,0:19:00.32,0:19:03.56,Default,,0000,0000,0000,,และผมกับสามีก็มีลูกชายที่อยู่กับเราตลอดเวลา
Dialogue: 0,0:19:03.56,0:19:05.95,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีผมเป็นพ่อทางสายเลือด
Dialogue: 0,0:19:05.95,0:19:09.87,Default,,0000,0000,0000,,และแม่บุญธรรมที่อุ้มท้องให้คือลอร่า
Dialogue: 0,0:19:09.88,0:19:12.93,Default,,0000,0000,0000,,แม่เลสเบี้ยนของโอลิเวอร์และลูซี่ที่มินนิอาโปลิส
Dialogue: 0,0:19:12.93,0:19:21.58,Default,,0000,0000,0000,,(ปรบมือ)
Dialogue: 0,0:19:21.58,0:19:27.05,Default,,0000,0000,0000,,ว่ากันสั้น ๆ ก็คือมีพ่อแม่ห้าคนของลูก ๆ สี่คนในสามรัฐ
Dialogue: 0,0:19:27.05,0:19:30.40,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็มีคนที่คิดว่าการที่มีครอบครัวอย่างที่ผมมีอยู่นั้น
Dialogue: 0,0:19:30.40,0:19:35.07,Default,,0000,0000,0000,,ไปทำให้ครอบครัวของเขาด้อยลง \Nอ่อนแอลง หรือว่าราวฉานมากขึ้น
Dialogue: 0,0:19:35.07,0:19:38.70,Default,,0000,0000,0000,,และก็มีคนที่คิดว่าครอบครัวอย่างครอบครัวผม
Dialogue: 0,0:19:38.70,0:19:40.38,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ควรจะได้รับอนุญาตให้มีอยู่ด้วยซ้ำไป
Dialogue: 0,0:19:40.38,0:19:46.04,Default,,0000,0000,0000,,และผมไม่ยอมรับรูปแบบความรักแบบหักลบ\Nมันจะมีก็แต่แบบเพิ่มเติมเท่านั้น
Dialogue: 0,0:19:46.04,0:19:49.56,Default,,0000,0000,0000,,และผมเชื่อว่า \Nเหมือนอย่างที่เราต้องมีความหลากหลายของสายพันธุ์
Dialogue: 0,0:19:49.56,0:19:51.81,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้มั่นใจว่าโลกจะหมุนต่อไป
Dialogue: 0,0:19:51.81,0:19:56.01,Default,,0000,0000,0000,,เราก็ต้องการความหลากหลายของความรัก\Nและความหลากหลายของครอบครัว
Dialogue: 0,0:19:56.01,0:20:00.70,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะเพิ่มความแข็งแกร่ง\Nของสภาวะแวดล้อมแห่งความเอื้ออารี
Dialogue: 0,0:20:00.70,0:20:03.06,Default,,0000,0000,0000,,วันหลังจากที่ลูกชายเราเกิด
Dialogue: 0,0:20:03.06,0:20:07.64,Default,,0000,0000,0000,,หมอเด็กเข้ามาในห้องที่โรงพยาบาล\Nแล้วบอกว่าเธอมีเรื่องกังวล
Dialogue: 0,0:20:07.64,0:20:10.77,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าลููกเรายืดขาได้ไม่สมบูรณ์
Dialogue: 0,0:20:10.77,0:20:13.68,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกว่าเขาอาจมีความผิดปกติในสมอง
Dialogue: 0,0:20:13.68,0:20:17.04,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่เขายืดขานั้นเขายืดได้ไม่เท่ากัน
Dialogue: 0,0:20:17.04,0:20:20.90,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งอาจจะแปลว่ามีก้อนเนื้อบางอย่างอยู่
Dialogue: 0,0:20:20.90,0:20:25.69,Default,,0000,0000,0000,,เขามีศีรษะที่ใหญ่มาก ซึ่งเธอคิดว่ามันอาจแปลว่ามีน้ำคั่งในสมอง
Dialogue: 0,0:20:25.69,0:20:27.32,Default,,0000,0000,0000,,แล้วตอนที่เธอบอกผมนั้น
Dialogue: 0,0:20:27.32,0:20:31.31,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้สึกเหมือนทั้งใจหล่นไปกองกับพื้น
Dialogue: 0,0:20:31.31,0:20:33.65,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็คิดว่า นี่ไง ที่ผมทำงานมาเป็นปี ๆ
Dialogue: 0,0:20:33.65,0:20:36.20,Default,,0000,0000,0000,,กับการทำหนังสือเรื่องว่า\Nผู้คนค้นพบความหมายมากมายแค่ไหน
Dialogue: 0,0:20:36.20,0:20:39.74,Default,,0000,0000,0000,,กับประสบการณ์เลี้ยงดูลูกที่มีความพิการ
Dialogue: 0,0:20:39.74,0:20:43.64,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็ไม่อยากจะเป็นหนึ่งในผู้คนเหล่านั้น
Dialogue: 0,0:20:43.64,0:20:46.33,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าผมกำลังเผชิญหน้ากับแนวคิดเรื่องความเจ็บป่วย
Dialogue: 0,0:20:46.33,0:20:48.58,Default,,0000,0000,0000,,และเช่นเดียวกับพ่อแม่ทุกคนตั้งแต่โบราณ
Dialogue: 0,0:20:48.58,0:20:51.93,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากจะปกป้องลูกจากความเจ็บป่วย
Dialogue: 0,0:20:51.93,0:20:55.14,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็อยากปกป้องตัวเองจากความเจ็บป่วยนั้นด้วย
Dialogue: 0,0:20:55.14,0:20:57.70,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก็รู้ จากงานที่ผมทำ
Dialogue: 0,0:20:57.70,0:21:01.80,Default,,0000,0000,0000,,ว่าถ้าลูกมีลักษณะอะไรสักอย่างที่เรากำลังจะตรวจหา
Dialogue: 0,0:21:01.80,0:21:04.88,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นความเป็นตัวตนของเขา
Dialogue: 0,0:21:04.88,0:21:09.11,Default,,0000,0000,0000,,และถ้านั่นเป็นอัตลักษณ์ของลูก\Nมันก็จะกลายเป็นของผมด้วย
Dialogue: 0,0:21:09.11,0:21:13.27,Default,,0000,0000,0000,,และความเจ็บป่วยนั้นก็จะกลายรูปเป็นอะไรที่ต่างไป\Nเมื่อมันเผยออกมา
Dialogue: 0,0:21:13.27,0:21:16.30,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราพาเขาไปที่เครื่อง MRI พาเขาไปทำ CAT สแกน
Dialogue: 0,0:21:16.30,0:21:20.30,Default,,0000,0000,0000,,เราพาเด็กอายุหนึ่งวันไปให้เขานำเลือดไปตรวจ
Dialogue: 0,0:21:20.30,0:21:21.49,Default,,0000,0000,0000,,เรารู้สึกว่าเราช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย
Dialogue: 0,0:21:21.49,0:21:22.97,Default,,0000,0000,0000,,และสุดท้ายห้าชั่วโมงต่อมา
Dialogue: 0,0:21:22.97,0:21:25.19,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาบอกว่าสมองของลูกนั้นไม่มีปัญหาใด ๆ
Dialogue: 0,0:21:25.19,0:21:28.20,Default,,0000,0000,0000,,และเขาก็สามารถยืดขาได้ตามปกติแล้ว
Dialogue: 0,0:21:28.20,0:21:31.14,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อผมถามหมอเด็กว่ามันเกิดอะไรขึ้น
Dialogue: 0,0:21:31.14,0:21:35.47,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกว่าสงสัยเมื่อเช้าน้องคงจะเป็น
Dialogue: 0,0:21:35.47,0:21:39.04,Default,,0000,0000,0000,,ตะคริว (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:21:39.04,0:21:46.87,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็คิดถึงคำที่แม่พูดว่ามันจริง
Dialogue: 0,0:21:46.87,0:21:50.36,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิด ว่าความรักที่คุณมีให้ลูกคุณนั้น
Dialogue: 0,0:21:50.36,0:21:53.69,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีความรู้สึกอื่นใดเทียบเคียงได้
Dialogue: 0,0:21:53.69,0:21:59.86,Default,,0000,0000,0000,,และจนกว่าคุณจะมีลูกคุณไม่รู้หรอกว่ามันรู้สึกยังไง
Dialogue: 0,0:21:59.86,0:22:02.18,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่าเด็ก ๆ นั้น คล้องใจผมได้
Dialogue: 0,0:22:02.18,0:22:05.70,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งแต่ตอนที่ผมเชื่อมโยงความเป็นพ่อ\Nและความสูญเสียเข้าด้วยกัน
Dialogue: 0,0:22:05.70,0:22:07.64,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมไม่แน่ใจว่าผมจะสังเกตเห็นเรื่องนี้
Dialogue: 0,0:22:07.64,0:22:13.16,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมไม่ได้อยู่ท่ามกลางโครงการวิจัยของผมอันนี้
Dialogue: 0,0:22:13.16,0:22:16.39,Default,,0000,0000,0000,,ผมอาจจะได้พบกับความรักแปลก ๆ มากมาย
Dialogue: 0,0:22:16.39,0:22:20.18,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็ตกหลุมรักในรูปแบบ\Nที่น่าหลงใหลราวกับต้องมนต์ของมันอย่างไม่ยากเย็น
Dialogue: 0,0:22:20.18,0:22:26.91,Default,,0000,0000,0000,,และผมเห็นความงดงามที่ส่องประกาย\Nให้แม้กระทั่งกับความอ่อนแอที่น่าอนาถที่สุด
Dialogue: 0,0:22:26.91,0:22:30.71,Default,,0000,0000,0000,,ในช่วงระหว่างสิบปีนี้ ผมได้พบเจอและเรียนรู้
Dialogue: 0,0:22:30.71,0:22:34.20,Default,,0000,0000,0000,,ถึงความสุขที่เกินรับได้ \Nจากความรับผิดชอบที่แทบจะแบกรับไม่ไหว
Dialogue: 0,0:22:34.20,0:22:37.74,Default,,0000,0000,0000,,และผมได้เห็นกับตาแล้วว่ามันชนะทุกสิ่งได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:22:37.74,0:22:42.04,Default,,0000,0000,0000,,และแม้บางครั้ง ผมคิดว่าพ่อแม่ที่ผมสัมภาษณ์นั้นงี่เง่าสิ้นดี
Dialogue: 0,0:22:42.04,0:22:46.99,Default,,0000,0000,0000,,ที่ทำให้ตัวเองตกเป็นทาสของลูกอกตัญญูไปตลอดชีวิต
Dialogue: 0,0:22:46.99,0:22:49.94,Default,,0000,0000,0000,,และพยายามปรับปรุงอัตลักษณ์ \Nให้พ้นจากความอัปลักษณ์นั้น
Dialogue: 0,0:22:49.94,0:22:54.57,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้เข้าใจในวันนั้นเอง \Nว่างานวิจัยของผมได้สร้างแพไว้ให้ผม
Dialogue: 0,0:22:54.57,0:22:57.99,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็พร้อมแล้ว ที่จะร่วมลงเรือลำเดียวกันกับพวกเขา
Dialogue: 0,0:22:57.99,0:22:59.80,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ
Dialogue: 0,0:22:59.80,0:23:05.45,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)