WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:04.000
"Nawet w ujęciu świeckim

00:00:04.000 --> 00:00:10.000
homoseksualizm reprezentuje
niewłaściwe wykorzystanie funkcji seksualnych.

00:00:10.000 --> 00:00:15.000
Jest żałosną namiastką rzeczywistości,

00:00:15.000 --> 00:00:17.000
godną politowania ucieczką przed życiem.

00:00:17.000 --> 00:00:21.000
Jako taki, nie zasługuje na współczucie,

00:00:21.000 --> 00:00:24.000
nie zasługuje na leczenie,

00:00:24.000 --> 00:00:26.000
a będąc udręką mniejszości,

00:00:26.000 --> 00:00:33.000
zasługuje tylko na uznanie go
za złośliwą chorobę".

00:00:33.000 --> 00:00:38.000
To z czasopisma "Time" z 1966 roku.
Miałem wtedy trzy latka.

00:00:38.000 --> 00:00:42.000
W zeszłym roku prezydent USA

00:00:42.000 --> 00:00:45.000
oficjalnie poparł
małżeństwa homoseksualne.

00:00:45.000 --> 00:00:52.000
(Brawa)

00:00:52.000 --> 00:00:58.000
Pytam, jak doszliśmy od tego artykułu
do tego momentu?

00:00:58.000 --> 00:01:03.000
Jak choroba stała się tożsamością?

00:01:03.000 --> 00:01:06.000
Kiedy miałem może sześć lat,

00:01:06.000 --> 00:01:09.000
poszliśmy z mamą i bratem kupić buty.

00:01:09.000 --> 00:01:11.000
Kiedy już płaciliśmy,

00:01:11.000 --> 00:01:15.000
sprzedawca chciał nam dać po balonie.

00:01:15.000 --> 00:01:20.000
Brat wybrał czerwony, ja różowy.

00:01:20.000 --> 00:01:25.000
Mama powiedziała,
że tak naprawdę wolałbym niebieski.

00:01:25.000 --> 00:01:28.000
Ale uparłem się przy różowym.

00:01:28.000 --> 00:01:34.000
Przypomniała mi, że lubię niebieski.

00:01:34.000 --> 00:01:39.000
Teraz niebieski to mój ulubiony kolor,
ale i tak jestem gejem.

00:01:39.000 --> 00:01:42.000
(Śmiech)

00:01:42.000 --> 00:01:46.000
Co dowodzi, że mama miała na mnie wpływ,
ale wpływ ograniczony.

00:01:46.000 --> 00:01:48.000
(Śmiech)

00:01:48.000 --> 00:01:55.000
(Brawa)

00:01:55.000 --> 00:01:58.000
Kiedy byłem mały, mama mówiła:

00:01:58.000 --> 00:02:02.000
"Miłość do dzieci nie ma sobie równej.

00:02:02.000 --> 00:02:05.000
Nie zrozumiesz tego,
póki nie będziesz miał własnych".

00:02:05.000 --> 00:02:09.000
Kiedy byłem mały, traktowałem to
jak największy komplement,

00:02:09.000 --> 00:02:12.000
że tak mówi o wychowywaniu
mojego brata i mnie.

00:02:12.000 --> 00:02:14.000
Jako młodzieniec myślałem,

00:02:14.000 --> 00:02:18.000
że skoro jestem gejem,
prawdopodobnie nie założę rodziny.

00:02:18.000 --> 00:02:20.000
Kiedy mama powtarzała tamto,
czułem niepokój.

00:02:20.000 --> 00:02:21.000
Kiedy ujawniłem, że jestem gejem,

00:02:21.000 --> 00:02:25.000
a ona dalej tak mówiła, wściekałem się.

00:02:25.000 --> 00:02:29.000
Mówiłem: "Jestem gejem.
To przyszłość nie dla mnie.

00:02:29.000 --> 00:02:32.000
Chciałbym, żebyś przestała tak mówić".

00:02:35.000 --> 00:02:40.000
Jakieś 20 lat temu wydawcy
"The New York Times Magazine"

00:02:40.000 --> 00:02:42.000
poprosili o artykuł
na temat kultury Głuchych.

00:02:42.000 --> 00:02:44.000
Zaskoczyło mnie to.

00:02:44.000 --> 00:02:46.000
Postrzegałem głuchotę
w kategoriach choroby.

00:02:46.000 --> 00:02:48.000
Biedni ludzie, nie słyszą.

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
Nie słyszą, no i co tu można zrobić?

00:02:51.000 --> 00:02:53.000
Wybrałem się do świata Głuchych.

00:02:53.000 --> 00:02:55.000
Chodziłem do klubów dla Głuchych.

00:02:55.000 --> 00:02:59.000
Uczęszczałem na przedstawienia teatralne
i wieczorki poezji Głuchych.

00:02:59.000 --> 00:03:05.000
Pojechałem nawet na wybory
Miss Głuchych Ameryki, w Nashville,

00:03:05.000 --> 00:03:09.000
gdzie narzekano, że mieszkańcy Południa
migają z silnym "akcentem".

00:03:09.000 --> 00:03:13.000
(Śmiech)

00:03:13.000 --> 00:03:17.000
Zagłębiając się w świat Głuchych,

00:03:17.000 --> 00:03:20.000
przekonywałem się,
że Głuchota jest kulturą,

00:03:20.000 --> 00:03:23.000
że Głusi mówiący:

00:03:23.000 --> 00:03:26.000
"Nie chodzi o brak słuchu,
ale przynależność do kultury",

00:03:26.000 --> 00:03:29.000
mówią prawdę.

00:03:29.000 --> 00:03:30.000
To nie była moja kultura,

00:03:30.000 --> 00:03:33.000
i nie bardzo pragnąłem do niej dołączyć,

00:03:33.000 --> 00:03:36.000
ale rozumiałem, że to kultura,

00:03:36.000 --> 00:03:38.000
i że dla uczestników ma wartość taką,

00:03:38.000 --> 00:03:44.000
jak kultura latynoska, gejowska, żydowska,

00:03:44.000 --> 00:03:49.000
czy nawet kultura amerykańska.

00:03:49.000 --> 00:03:52.000
Niedługo potem
znajoma urodziła karłowatą córkę.

00:03:52.000 --> 00:03:54.000
Po jej narodzinach

00:03:54.000 --> 00:03:56.000
nagle stanęła przed pytaniami,

00:03:56.000 --> 00:03:59.000
które nagle zaczęły mieć i dla mnie
wyjątkowe znaczenie.

00:03:59.000 --> 00:04:03.000
Pytanie, co zrobić z tym dzieckiem.

00:04:03.000 --> 00:04:06.000
Mówić: "Jesteś taka jak inni,
tylko trochę niższa"?

00:04:06.000 --> 00:04:10.000
Czy pomóc budować karlą tożsamość,

00:04:10.000 --> 00:04:12.000
zaangażować się w organizacje praw karłów,

00:04:12.000 --> 00:04:15.000
zainteresować się sytuacją tej grupy?

00:04:15.000 --> 00:04:16.000
Nagle dotarło do mnie,

00:04:16.000 --> 00:04:19.000
że większość głuchych
rodzi się słyszącym.

00:04:19.000 --> 00:04:22.000
Słyszący rodzice próbują wyleczyć dziecko.

00:04:22.000 --> 00:04:26.000
Głusi odkrywają swoją społeczność,
kiedy dorastają.

00:04:26.000 --> 00:04:28.000
Większość osób homoseksualnych
ma rodziców hetero.

00:04:28.000 --> 00:04:30.000
Rodzice hetero często chcą,
żeby dzieci funkcjonowały

00:04:30.000 --> 00:04:33.000
w tym, co uznają
za główny nurt społeczeństwa,

00:04:33.000 --> 00:04:36.000
i osoby homoseksualne same muszą później
odkrywać swą tożsamość.

00:04:36.000 --> 00:04:38.000
Przed moją znajomą

00:04:38.000 --> 00:04:41.000
pojawiły się pytania
o tożsamość córki-karlicy.

00:04:41.000 --> 00:04:43.000
Zrozumiałem, że to to samo.

00:04:43.000 --> 00:04:46.000
Rodzina uważająca się za normalną

00:04:46.000 --> 00:04:48.000
z dzieckiem,
które wydaje się niezwykłe.

00:04:48.000 --> 00:04:53.000
Stwierdziłem wtedy,
że istnieją dwa rodzaje tożsamości.

00:04:53.000 --> 00:04:54.000
Mamy tożsamości pionowe,

00:04:54.000 --> 00:04:57.000
przechodzące z pokolenia na pokolenie,
z rodziców na dzieci.

00:04:57.000 --> 00:05:03.000
Mowa tu o tożsamości etnicznej,
o narodowości, języku, często religii.

00:05:03.000 --> 00:05:08.000
Dzielimy je ze swoimi rodzicami i dziećmi.

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
Z niektórymi takimi "tożsamościami"
bywa niełatwo,

00:05:10.000 --> 00:05:12.000
ale nikt nie próbuje ich leczyć.

00:05:12.000 --> 00:05:15.000
Można twierdzić,
że w Stanach jest trudniej

00:05:15.000 --> 00:05:17.000
osobom, które nie są białe,

00:05:17.000 --> 00:05:19.000
nie ważne, jaki jest obecny prezydent.

00:05:19.000 --> 00:05:22.000
Jednak nikt nie próbuje sprawić,

00:05:22.000 --> 00:05:26.000
żeby następne pokolenie pochodzenia
afrykańskiego albo azjatyckiego

00:05:26.000 --> 00:05:29.000
urodziło się z mleczną skórą
i włoskami blond.

00:05:29.000 --> 00:05:33.000
Istnieją też tożsamości,
których uczymy się od grupy rówieśniczej.

00:05:33.000 --> 00:05:36.000
Nazywam je "tożsamościami poziomymi",

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
bo wynikają z doświadczeń
w grupie równych nam osób.

00:05:39.000 --> 00:05:41.000
To tożsamość obca naszym rodzicom,

00:05:41.000 --> 00:05:45.000
odkrywana, gdy widzimy ją
u podobnych nam ludzi.

00:05:45.000 --> 00:05:48.000
Tożsamość poziomą

00:05:48.000 --> 00:05:52.000
niemal zawsze próbowano leczyć.

00:05:52.000 --> 00:05:55.000
Postanowiłem przyjrzeć się procesowi,

00:05:55.000 --> 00:05:57.000
dzięki któremu niektórzy uczą się
akceptować swoją tożsamość poziomą.

00:05:57.000 --> 00:06:00.000
dzięki któremu niektórzy uczą się
akceptować swoją tożsamość poziomą.

00:06:00.000 --> 00:06:04.000
Wydaje mi się,
że trzeba przejść trzy poziomy akceptacji:

00:06:04.000 --> 00:06:05.000
Wydaje mi się,
że trzeba przejść trzy poziomy akceptacji:

00:06:05.000 --> 00:06:11.000
samoakceptacji, akceptacji rodziny
i akceptacji społecznej.

00:06:11.000 --> 00:06:13.000
Nie zawsze wszystkie zdobywa się naraz.

00:06:13.000 --> 00:06:17.000
Wiele osób w takich warunkach czuje gniew,

00:06:17.000 --> 00:06:20.000
ponieważ czują,
że rodzice ich nie kochają,

00:06:20.000 --> 00:06:24.000
tymczasem w rzeczywistości
rodzice ich nie akceptują.

00:06:24.000 --> 00:06:28.000
W idealnym przypadku miłość rodzicielska
jest bezwarunkowa.

00:06:28.000 --> 00:06:31.000
W idealnym przypadku miłość rodzicielska
jest bezwarunkowa.

00:06:31.000 --> 00:06:34.000
Ale akceptacja jest inna, wymaga czasu.

00:06:34.000 --> 00:06:36.000
Zawsze wymaga czasu.

00:06:36.000 --> 00:06:41.000
Jeden z karłów, których poznałem,
nazywa się Clinton Brown.

00:06:41.000 --> 00:06:44.000
Urodził się z dysplazją diastroficzną,

00:06:44.000 --> 00:06:46.000
co oznacza ciężkie inwalidztwo.

00:06:46.000 --> 00:06:50.000
Rodzicom powiedziano,
że nigdy nie będzie chodził ani mówił,

00:06:50.000 --> 00:06:52.000
żadnego potencjału intelektualnego,

00:06:52.000 --> 00:06:54.000
prawdopodobnie nawet ich nie rozpozna.

00:06:54.000 --> 00:06:58.000
Zasugerowano pozostawienie go w szpitalu,

00:06:58.000 --> 00:07:00.000
żeby mógł tam po cichu umrzeć.

00:07:00.000 --> 00:07:02.000
Matka się nie zgodziła.

00:07:02.000 --> 00:07:04.000
Wzięła syna do domu.

00:07:04.000 --> 00:07:07.000
Choć nie miała wykształcenia
ani dobrych warunków finansowych,

00:07:07.000 --> 00:07:09.000
znalazła najlepszego lekarza w kraju,

00:07:09.000 --> 00:07:12.000
specjalistę od dysplazji diastroficznej,

00:07:12.000 --> 00:07:14.000
i zapisała do niego Clintona.

00:07:14.000 --> 00:07:16.000
Jako dziecko

00:07:16.000 --> 00:07:19.000
przeszedł 30
poważnych zabiegów chirurgicznych.

00:07:19.000 --> 00:07:21.000
Tkwił w szpitalu,

00:07:21.000 --> 00:07:23.000
poddawano go operacjom,

00:07:23.000 --> 00:07:25.000
ale w rezultacie może teraz chodzić.

00:07:25.000 --> 00:07:29.000
W szpitalu nauczyciele
pomagali mu w nauce.

00:07:29.000 --> 00:07:32.000
Uczył się dużo,
bo nie miał nic innego do roboty.

00:07:32.000 --> 00:07:34.000
Doszedł do etapu,

00:07:34.000 --> 00:07:38.000
o którym nie marzył nikt z rodziny.

00:07:38.000 --> 00:07:41.000
Był pierwszą osobą w rodzinie,
która poszła na studia.

00:07:41.000 --> 00:07:44.000
Mieszkał na kampusie
i poruszał się specjalnym samochodem,

00:07:44.000 --> 00:07:47.000
dopasowanym do potrzeb
jego niezwykłego ciała.

00:07:47.000 --> 00:07:50.000
Jego matka opowiedziała mi,
jak kiedyś wracała do domu,

00:07:50.000 --> 00:07:52.000
i mijała kampus uczelni:

00:07:52.000 --> 00:07:55.000
"Widzę ten rzucający się w oczy samochód

00:07:55.000 --> 00:07:59.000
na parkingu pubu..."
(Śmiech)

00:07:59.000 --> 00:08:04.000
"Myślę sobie,
oni mają 180 cm wzrostu, on 90.

00:08:04.000 --> 00:08:06.000
Ich dwa piwa to dla niego jak cztery.

00:08:06.000 --> 00:08:09.000
Wiedziałam, że nie mogę tam pójść
i powstrzymać go,

00:08:09.000 --> 00:08:13.000
ale kiedy wróciłam do domu
nagrałam mu się 8 razy na poczcie.

00:08:13.000 --> 00:08:15.000
Potem zastanowiłam się.

00:08:15.000 --> 00:08:17.000
Gdyby po jego urodzeniu
ktoś powiedziałby mi,

00:08:17.000 --> 00:08:22.000
że będę się martwić o to, żeby nie prowadził
kiedy popije z kumplami..."

00:08:22.000 --> 00:08:31.000
(Brawa)

00:08:31.000 --> 00:08:33.000
Zapytałem, co takiego zrobiła,

00:08:33.000 --> 00:08:38.000
że stał się ujmującym,
wykształconym, wspaniałym człowiekiem.

00:08:38.000 --> 00:08:42.000
"Co zrobiłam?
Kochałam go, to wszystko.

00:08:42.000 --> 00:08:45.000
Clinton zawsze miał w sobie światło.

00:08:45.000 --> 00:08:52.000
Jego ojciec i ja jako pierwsi
mieliśmy szczęście je zobaczyć".

00:08:52.000 --> 00:08:55.000
Zacytuję kolejne czasopismo z lat 60.

00:08:55.000 --> 00:09:01.000
"The Atlantic Monthly", 1968,
głos liberalnej Ameryki,

00:09:01.000 --> 00:09:03.000
artykuł napisał ważny bioetyk.

00:09:03.000 --> 00:09:07.000
"Nie ma powodu czuć się winnym

00:09:07.000 --> 00:09:10.000
z powodu pozbycia się
dziecka z zespołem Downa,

00:09:10.000 --> 00:09:15.000
obojętnie czy w sensie
oddania go do psychiatryka,

00:09:15.000 --> 00:09:19.000
czy dokonania odpowiedzialnej decyzji
i usunięcia ciąży.

00:09:19.000 --> 00:09:24.000
To smutne i straszne.
Ale nie ma powodu do wyrzutów sumienia.

00:09:24.000 --> 00:09:28.000
Prawdziwa wina powstaje
z występku przeciwko jakiejś osobie,

00:09:28.000 --> 00:09:33.000
a Mongoł nie jest osobą".

00:09:33.000 --> 00:09:37.000
Wiele napisano o ogromnym postępie

00:09:37.000 --> 00:09:39.000
w traktowaniu osób homoseksualnych.

00:09:39.000 --> 00:09:43.000
Prasa codziennie donosi,
że nasze podejście się zmienia.

00:09:43.000 --> 00:09:48.000
Ale zapominamy,
jak kiedyś postrzegaliśmy inność,

00:09:48.000 --> 00:09:50.000
jak postrzegaliśmy niepełnosprawnych,

00:09:50.000 --> 00:09:53.000
że nie uważaliśmy ich za ludzi.

00:09:53.000 --> 00:09:55.000
Dokonaliśmy w tej dziedzinie zmiany,

00:09:55.000 --> 00:09:57.000
która jest prawie równie przełomowa,

00:09:57.000 --> 00:09:59.000
a nie zwracamy na nią uwagi.

00:09:59.000 --> 00:10:03.000
Tom i Karen Roberts, jedna z rodzin,
z którymi rozmawiałem,

00:10:03.000 --> 00:10:07.000
przeżyli szok, kiedy jako młodzi,
odnoszący sukcesy nowojorczycy,

00:10:07.000 --> 00:10:11.000
usłyszeli diagnozę,
że ich pierwsze dziecko ma zespół Downa.

00:10:11.000 --> 00:10:15.000
Uznawszy, że jego szanse edukacyjne
nie są takie, jak być powinny,

00:10:15.000 --> 00:10:19.000
zdecydowali się zbudować mały ośrodek,

00:10:19.000 --> 00:10:22.000
dwie klasy,
które otworzyli wraz z innymi rodzicami,

00:10:22.000 --> 00:10:25.000
żeby kształcić dzieci z zespołem Downa.

00:10:25.000 --> 00:10:29.000
Na przestrzeni lat
centrum przekształciło się w Cooke Centre,

00:10:29.000 --> 00:10:31.000
gdzie obecnie uczą się

00:10:31.000 --> 00:10:35.000
tysiące dzieci
z niepełnosprawnością intelektualną.

00:10:35.000 --> 00:10:38.000
Od czasu publikacji w "Atlantic Monthly"

00:10:38.000 --> 00:10:42.000
średnia długość życia
osób z zespołem Downa potroiła się.

00:10:42.000 --> 00:10:47.000
Wśród osób z zespołem Downa
są aktorzy, pisarze,

00:10:47.000 --> 00:10:53.000
ludzie dorośli, którzy są stanie
funkcjonować samodzielnie.

00:10:53.000 --> 00:10:55.000
Rodzina Robertsów w tym pomogła.

00:10:55.000 --> 00:10:56.000
Zapytałem: "Żałujecie czegoś?

00:10:56.000 --> 00:10:59.000
Wolelibyście, żeby wasze dziecko
nie miało zespołu Downa?

00:10:59.000 --> 00:11:00.000
Wolelibyście nigdy o nim nie usłyszeć?"

00:11:00.000 --> 00:11:03.000
Co ciekawe, ojciec powiedział:

00:11:03.000 --> 00:11:05.000
"Jeśli chodzi o naszego syna,
Dawida, to żałuję,

00:11:05.000 --> 00:11:09.000
ponieważ dla niego
to trudny sposób bycia na świecie,

00:11:09.000 --> 00:11:12.000
i chciałbym dać mu łatwiejsze życie.

00:11:12.000 --> 00:11:17.000
Ale byłoby niepowetowaną stratą,
gdyby zniknęli wszyscy z zespołem Downa".

00:11:17.000 --> 00:11:20.000
Karen Roberts: "Zgadzam się z Tomem.

00:11:20.000 --> 00:11:24.000
Natychmiast uleczyłabym Dawida,
żeby dać mu łatwiejsze życie.

00:11:24.000 --> 00:11:29.000
Co do mnie, kiedy się urodził 23 lata temu,
nie uwierzyłabym,

00:11:29.000 --> 00:11:31.000
że kiedykolwiek tak pomyślę,

00:11:31.000 --> 00:11:36.000
ale to doświadczenie uczyniło mnie
lepszą, życzliwszą,

00:11:36.000 --> 00:11:39.000
bardziej wytrwałą
we wszystkich obszarach życia,

00:11:39.000 --> 00:11:45.000
dlatego nie oddałabym
tego doświadczenia za nic".

00:11:45.000 --> 00:11:50.000
Żyjemy w czasach, gdy akceptacja społeczna
tej i innych przypadłości,

00:11:50.000 --> 00:11:51.000
nieustannie wzrasta.

00:11:51.000 --> 00:11:53.000
Jednocześnie żyjemy w czasach,

00:11:53.000 --> 00:11:56.000
kiedy możliwości wyeliminowania ich

00:11:56.000 --> 00:11:59.000
osiągnęły poziom,
o jakim nawet nie marzyliśmy.

00:11:59.000 --> 00:12:02.000
Obecnie większość głuchych noworodków w USA

00:12:02.000 --> 00:12:04.000
dostaje implanty ślimakowe,

00:12:04.000 --> 00:12:09.000
które umieszcza się w mózgu
i łączy z odbiornikiem,

00:12:09.000 --> 00:12:14.000
co daje pewne wrażenia słuchowe
i pozwala nauczyć się mowy.

00:12:14.000 --> 00:12:18.000
W testach na myszach
związek chemiczny BMN-111

00:12:18.000 --> 00:12:23.000
sprawdził się w regulacji działania
genu achondroplazji.

00:12:23.000 --> 00:12:26.000
Achondroplazja jest najpowszechniejszą
formą karłowatości,

00:12:26.000 --> 00:12:30.000
a myszy z genem achondroplazji,
którym podano tę substancję,

00:12:30.000 --> 00:12:32.000
rosną do pełnych wymiarów.

00:12:32.000 --> 00:12:34.000
Niedługo będą testy na ludziach.

00:12:34.000 --> 00:12:36.000
Istnieją coraz lepsze badania krwi,

00:12:36.000 --> 00:12:42.000
które mogą wykryć zespół Downa
we wczesnej fazie ciąży,

00:12:42.000 --> 00:12:47.000
ułatwiając wykluczenie takiej ciąży,

00:12:47.000 --> 00:12:48.000
lub jej przerwanie.

00:12:48.000 --> 00:12:53.000
Mamy postęp zarówno społeczny,
jak i medyczny.

00:12:53.000 --> 00:12:55.000
Wierzę w oba.

00:12:55.000 --> 00:12:59.000
Postęp społeczny jest fantastyczny,
znaczący i cudowny,

00:12:59.000 --> 00:13:02.000
i to samo myślę o postępie medycznym.

00:13:02.000 --> 00:13:06.000
Jednak kiedy jeden nie uwzględnia drugiego,
dzieje się tragedia.

00:13:06.000 --> 00:13:08.000
To, jak te dziedziny się schodzą,

00:13:08.000 --> 00:13:11.000
na przykład w tych 3 przypadkach,
które opisałem,

00:13:11.000 --> 00:13:14.000
czasami przypomina mi sceny operowe,

00:13:14.000 --> 00:13:17.000
kiedy bohater uświadamia sobie, że kocha,

00:13:17.000 --> 00:13:21.000
dokładnie w chwili,
kiedy heroina wydaje ostatnie tchnienie.

00:13:21.000 --> 00:13:24.000
(Śmiech)

00:13:24.000 --> 00:13:28.000
Musimy zastanowić się,
jak rozumiemy "leczenie".

00:13:28.000 --> 00:13:31.000
Często dylemat rodzicielstwa
to rozróżnienie,

00:13:31.000 --> 00:13:33.000
co uznajemy za ważne u swoich dzieci,

00:13:33.000 --> 00:13:35.000
a co chcielibyśmy wyleczyć.

00:13:35.000 --> 00:13:39.000
Działacz na rzecz osób z autyzmem
Jim Sinclair, powiedział:

00:13:39.000 --> 00:13:43.000
"Kiedy rodzice mówią, że woleliby,
żeby ich dziecko nie było autystyczne,

00:13:43.000 --> 00:13:48.000
tak naprawdę mówią, że woleliby,
żeby tego dziecka nie było,

00:13:48.000 --> 00:13:52.000
i żeby zamiast tego mieli
jakieś inne dziecko, bez autyzmu.

00:13:52.000 --> 00:13:57.000
Przeczytajcie jeszcze raz. To słyszymy,
kiedy wy opłakujecie nasze istnienie.

00:13:57.000 --> 00:14:00.000
To słyszymy,
kiedy modlicie się o lekarstwo,

00:14:00.000 --> 00:14:02.000
że waszym najgłębszym
pragnieniem dla nas,

00:14:02.000 --> 00:14:05.000
jest, żebyśmy przestali istnieć,

00:14:05.000 --> 00:14:10.000
a za naszymi twarzami zamieszkałby
ktoś obcy, kogo umiecie pokochać".

00:14:10.000 --> 00:14:13.000
Bardzo ekstremalny punkt widzenia,

00:14:13.000 --> 00:14:17.000
ale pokazuje fakt, że ludzie żyją życiem,
które im przypadło,

00:14:17.000 --> 00:14:22.000
i nie chcą by ich uzdrawiać,
zmieniać czy wykluczać.

00:14:22.000 --> 00:14:25.000
Chcą być tacy, jakimi się stali.

00:14:25.000 --> 00:14:29.000
W ramach tego projektu
rozmawiałem z rodziną Dylana Klebolda,

00:14:29.000 --> 00:14:34.000
jednego ze sprawców masakry
w liceum w Columbine.

00:14:34.000 --> 00:14:37.000
Długo trwało przekonanie ich do rozmowy,

00:14:37.000 --> 00:14:40.000
ale kiedy się zgodzili,
mieli tak wiele do powiedzenia,

00:14:40.000 --> 00:14:41.000
że nie mogli przestać.

00:14:41.000 --> 00:14:44.000
W pierwszy wspólnie spędzony weekend

00:14:44.000 --> 00:14:47.000
nagrałem ponad 20 godzin rozmów.

00:14:47.000 --> 00:14:49.000
W niedzielę wieczór byliśmy wykończeni.

00:14:49.000 --> 00:14:52.000
Siedzieliśmy w kuchni,
Sue Klebold szykowała kolację.

00:14:52.000 --> 00:14:55.000
Spytałem: "Gdyby był tu Dylan,

00:14:55.000 --> 00:14:58.000
o co byście go zapytali?"

00:14:58.000 --> 00:15:00.000
Ojciec się nie wahał.

00:15:00.000 --> 00:15:04.000
"Chciałbym wiedzieć,
co on sobie do cholery myślał".

00:15:04.000 --> 00:15:07.000
Sue spuściła wzrok i zastanowiła się.

00:15:07.000 --> 00:15:09.000
Potem spojrzała na mnie i powiedziała:

00:15:09.000 --> 00:15:13.000
"Poprosiłabym,
żeby mi wybaczył bycie matką,

00:15:13.000 --> 00:15:18.000
która nie miała pojęcia,
się działo w jego głowie".

00:15:18.000 --> 00:15:21.000
Kiedy parę lat później

00:15:21.000 --> 00:15:23.000
jedliśmy kolejną wspólną kolację,

00:15:23.000 --> 00:15:26.000
powiedziała: "Kiedy to się stało,

00:15:26.000 --> 00:15:30.000
najpierw żałowałam, że wyszłam za mąż
i miałam dzieci.

00:15:30.000 --> 00:15:33.000
Gdybym nie poszła na Uniwersytet
Stanowy Ohio i nie spotkała Toma,

00:15:33.000 --> 00:15:37.000
nie byłoby tego dziecka,
i nie wydarzyłby się ten horror.

00:15:37.000 --> 00:15:42.000
Jednak w końcu zrozumiałam,
że kocham swoje dzieci tak bardzo,

00:15:42.000 --> 00:15:45.000
że nie wyobrażam sobie bez nich życia.

00:15:45.000 --> 00:15:50.000
Rozumiem ból, który sprawiły innym,
i tu nie ma przebaczenia,

00:15:50.000 --> 00:15:53.000
ale jest przebaczenie dla bólu,
który sprawiły mnie.

00:15:53.000 --> 00:15:57.000
Jednak choć rozumiem,
że dla świata byłoby lepiej,

00:15:57.000 --> 00:16:00.000
gdyby Dylan nigdy się nie narodził,

00:16:00.000 --> 00:16:05.000
uznałam, że dla mnie nie byłoby lepiej".

00:16:05.000 --> 00:16:12.000
Zaskakujące,
że rodziny dzieci z problemami

00:16:12.000 --> 00:16:15.000
zrobiłyby wszystko, żeby problemów uniknąć,

00:16:15.000 --> 00:16:18.000
a jednak odnajdowały sens
w doświadczaniu bycia rodzicem.

00:16:18.000 --> 00:16:22.000
Potem zastanowiłem się - my wszyscy,
którzy mamy dzieci,

00:16:22.000 --> 00:16:24.000
kochamy swoje dzieci z ich wadami.

00:16:24.000 --> 00:16:29.000
Gdyby przez sufit spłynął przepiękny anioł

00:16:29.000 --> 00:16:31.000
i zaproponował, że zabierze moje dzieci,

00:16:31.000 --> 00:16:37.000
i da mi inne, lepsze - grzeczniejsze,
zabawniejsze, milsze, bystrzejsze,

00:16:37.000 --> 00:16:42.000
złapałbym dzieci i odgonił
to wstrętne widziadło.

00:16:42.000 --> 00:16:44.000
I tak, jak w ogniu
przeprowadzamy testy

00:16:44.000 --> 00:16:48.000
na ognioodporność piżam,
żeby mieć pewność,

00:16:48.000 --> 00:16:53.000
że piżama nie zapali się,
gdy dziecko wyciągnie rękę nad kuchenką,

00:16:53.000 --> 00:16:57.000
Tak opowieści o rodzinach
z innością najwyższego stopnia,

00:16:57.000 --> 00:16:59.000
pokazują uniwersalne
doświadczenie rodzicielstwa,

00:16:59.000 --> 00:17:03.000
czyli czasami patrzysz na swoje dziecko
i myślisz sobie,

00:17:03.000 --> 00:17:06.000
skąd ty się wziąłeś?

00:17:06.000 --> 00:17:08.000
(Śmiech)

00:17:08.000 --> 00:17:13.000
Okazuje się, że choć każda odmienność
ma swój własny świat,

00:17:13.000 --> 00:17:16.000
jest tylko ileś tam rodzin ze schizofrenią,

00:17:16.000 --> 00:17:18.000
ileś rodzin z dziećmi transpłciowymi,

00:17:18.000 --> 00:17:20.000
ileś rodzin z dziećmi genialnymi,

00:17:20.000 --> 00:17:23.000
które także stają przed
podobnymi wyzwaniami,

00:17:23.000 --> 00:17:25.000
w każdej kategorii jest tylko ileś rodzin,

00:17:25.000 --> 00:17:27.000
ale jeśli się zastanowić,

00:17:27.000 --> 00:17:30.000
doświadczenie radzenia sobie z innością
w obrębie własnej rodziny

00:17:30.000 --> 00:17:32.000
występuje w każdej z takich kategorii.

00:17:32.000 --> 00:17:36.000
I tak okazuje się,
że to niemal powszechne zjawisko.

00:17:36.000 --> 00:17:41.000
Ironia polega na tym,
że inność i nasze podejście do inności,

00:17:41.000 --> 00:17:43.000
jednoczy nas wszystkich.

00:17:43.000 --> 00:17:49.000
Podczas pracy nad tym projektem
zdecydowałem się na dzieci.

00:17:49.000 --> 00:17:52.000
Wiele osób dziwiło się.

00:17:52.000 --> 00:17:53.000
"Jak możesz podjąć decyzję o dziecku

00:17:53.000 --> 00:17:58.000
w środku badań na temat wszystkiego,
co może pójść nie tak?".

00:17:58.000 --> 00:18:01.000
Odpowiedziałem: "Nie badam tego,
co może pójść nie tak.

00:18:01.000 --> 00:18:04.000
Badam, ile jest miłości,

00:18:04.000 --> 00:18:09.000
nawet wtedy,
gdy wszystko wydaje się iść nie tak".

00:18:09.000 --> 00:18:14.000
Wiele rozmyślałem o matce
dotkniętego ciężkim kalectwem dziecka,

00:18:14.000 --> 00:18:18.000
które zmarło na skutek zaniedbań opiekuna.

00:18:18.000 --> 00:18:21.000
Kiedy pochowano prochy,
matka powiedziała:

00:18:21.000 --> 00:18:29.000
"Modlę się o wybaczenie podwójnego rabunku,
który mnie spotkał.

00:18:29.000 --> 00:18:35.000
Pozbawiono mnie dziecka, którego pragnęłam,
a potem syna, którego kochałam".

00:18:35.000 --> 00:18:40.000
Dotarło do mnie,
że można kochać każde dziecko,

00:18:40.000 --> 00:18:42.000
jeśli ma się taką wolę.

00:18:42.000 --> 00:18:47.000
Mój mąż jest biologicznym
ojcem dwojga dzieci

00:18:47.000 --> 00:18:50.000
swoich przyjaciółek-lesbijek z Minneapolis.

00:18:50.000 --> 00:18:56.000
Na studiach miałem przyjaciółkę,
która rozwiodła się, a chciała mieć dzieci.

00:18:56.000 --> 00:18:58.000
Mamy razem córkę,

00:18:58.000 --> 00:19:00.000
która mieszka z matką w Teksasie.

00:19:00.000 --> 00:19:03.000
Ze mną i moim mężem mieszka nasz syn,

00:19:03.000 --> 00:19:05.000
którego biologicznym ojcem jestem ja,

00:19:05.000 --> 00:19:09.000
a matką zastępczą była Laura,

00:19:09.000 --> 00:19:12.000
lesbijka, matka Olivera i Lucy
z Minneapolis.

00:19:12.000 --> 00:19:21.000
(Brawa)

00:19:21.000 --> 00:19:27.000
W skrócie: pięcioro rodziców czwórki dzieci
w trzech stanach USA.

00:19:27.000 --> 00:19:30.000
Niektórzy uważają,
że istnienie mojej rodziny

00:19:30.000 --> 00:19:35.000
w jakiś sposób podkopuje i osłabia
ich własną rodzinę.

00:19:35.000 --> 00:19:38.000
Niektórzy uważają,
że rodziny takie jak moja

00:19:38.000 --> 00:19:40.000
nie mają prawa bytu.

00:19:40.000 --> 00:19:46.000
Nie akceptuję modelu miłości
opartego na odejmowaniu, tylko na dodawaniu.

00:19:46.000 --> 00:19:49.000
Tak jak potrzebujemy bogactwa gatunków,

00:19:49.000 --> 00:19:51.000
żeby mogła funkcjonować nasza planeta,

00:19:51.000 --> 00:19:56.000
tak potrzebujemy bogactwa uczuć
i różnorodnych rodzin,

00:19:56.000 --> 00:20:00.000
żeby wzmocnić ekosferę dobroci.

00:20:00.000 --> 00:20:03.000
Dzień po narodzinach naszego syna

00:20:03.000 --> 00:20:07.000
lekarz pediatra w szpitalu powiedziała,
że jest zaniepokojona.

00:20:07.000 --> 00:20:10.000
Dziecko nie prostowało poprawnie nóżek.

00:20:10.000 --> 00:20:13.000
Powiedziała, że może to oznaczać
uszkodzenie mózgu.

00:20:13.000 --> 00:20:17.000
Próbując prostować nóżki,
robił to asymetrycznie,

00:20:17.000 --> 00:20:20.000
co według niej mogło być oznaką guza.

00:20:20.000 --> 00:20:25.000
Miał bardzo dużą głowę,
co mogło oznaczać wodogłowie.

00:20:25.000 --> 00:20:27.000
Kiedy to mówiła, czułem,

00:20:27.000 --> 00:20:31.000
że centrum mego istnienia
zapada się w podłogę.

00:20:31.000 --> 00:20:33.000
Myślałem o wieloletniej pracy
nad książką o tym,

00:20:33.000 --> 00:20:36.000
jak ludzie znajdują wielki sens

00:20:36.000 --> 00:20:39.000
w doświadczeniu bycia rodzicami
dzieci niepełnosprawnych,

00:20:39.000 --> 00:20:43.000
i nie chciałem do nich dołączyć.

00:20:43.000 --> 00:20:46.000
Bo borykałem się z ideą "choroby".

00:20:46.000 --> 00:20:48.000
Jak każdy rodzic od początku świata,

00:20:48.000 --> 00:20:51.000
chciałem uchronić dziecko przed chorobą.

00:20:51.000 --> 00:20:55.000
Chciałem też uchronić siebie przed chorobą.

00:20:55.000 --> 00:20:57.000
Jednocześnie dzięki swej pracy wiedziałem,

00:20:57.000 --> 00:21:01.000
że jeśli testy wykażą istnienie problemów,

00:21:01.000 --> 00:21:04.000
to właśnie one stworzą jego tożsamość,

00:21:04.000 --> 00:21:09.000
a będąc jego,
ta tożsamość stanie się moją,

00:21:09.000 --> 00:21:13.000
a choroba, rozwijając się,
przyjmie zupełnie inną postać.

00:21:13.000 --> 00:21:16.000
Wzięliśmy go na rezonans magnetyczny
i tomografię komputerową,

00:21:16.000 --> 00:21:20.000
zanieśliśmy jednodniowe dziecko
na pobranie krwi z tętnicy.

00:21:20.000 --> 00:21:21.000
Czuliśmy się bezradni.

00:21:21.000 --> 00:21:22.000
Po 5 godzinach usłyszeliśmy,

00:21:22.000 --> 00:21:25.000
że mózg jest czysty

00:21:25.000 --> 00:21:28.000
i że dziecko prostuje nóżki prawidłowo.

00:21:28.000 --> 00:21:31.000
Kiedy zapytałem pediatrę, o co chodziło,

00:21:31.000 --> 00:21:35.000
powiedziała, że rano
mógł mieć skurcz żołądka.

00:21:35.000 --> 00:21:39.000
(Śmiech)

00:21:39.000 --> 00:21:46.000
Pomyślałem, że mama miała rację.

00:21:46.000 --> 00:21:50.000
Miłość do własnych dzieci

00:21:50.000 --> 00:21:53.000
jest niepodobna
do żadnego innego uczucia na świecie,

00:21:53.000 --> 00:21:59.000
i dopóki nie masz dzieci,
nie wiesz, jak to jest.

00:21:59.000 --> 00:22:02.000
Dzieci zniewoliły mnie w chwili,

00:22:02.000 --> 00:22:05.000
kiedy skojarzyłem ojcostwo ze stratą.

00:22:05.000 --> 00:22:07.000
Nie jestem pewien, czy zauważyłbym to,

00:22:07.000 --> 00:22:13.000
nie angażując się w swój projekt.

00:22:13.000 --> 00:22:16.000
Napotkałem dużo dziwnej miłości,

00:22:16.000 --> 00:22:20.000
i w naturalny sposób
sam wpadłem w jej sidła.

00:22:20.000 --> 00:22:26.000
Widziałem, jak można rozświetlić
nawet najgorsze nieszczęścia.

00:22:26.000 --> 00:22:30.000
Przez 10 lat byłem świadkiem i uczyłem się

00:22:30.000 --> 00:22:34.000
przeraźliwej radości
trudnej odpowiedzialności,

00:22:34.000 --> 00:22:37.000
i widziałem, jak pokonuje wszystko inne.

00:22:37.000 --> 00:22:42.000
Czasem myślałem,
że rodzice, z którymi rozmawiam, to głupcy,

00:22:42.000 --> 00:22:46.000
oddający się w niewolę podróży
z niewdzięcznym dzieckiem,

00:22:46.000 --> 00:22:49.000
próbujący przekuć nieszczęście w tożsamość.

00:22:49.000 --> 00:22:54.000
Tego dnia uświadomiłem sobie,
że moje badania stworzyły pomost,

00:22:54.000 --> 00:22:57.000
po którym gotów byłem wejść na statek
i udać się w tę podróż razem z nimi.

00:22:57.000 --> 00:22:59.000
Dziękuję.

00:22:59.000 --> 00:23:05.000
(Brawa)