WEBVTT 00:00:00.000 --> 00:00:04.000 "Zelfs in niet-religieuze zin, 00:00:04.000 --> 00:00:10.000 is homoseksualiteit een verkeerd gebruik van de seksuele vaardigheid. 00:00:10.000 --> 00:00:15.000 Het is een pathetisch, tweederangs surrogaat voor de realiteit 00:00:15.000 --> 00:00:17.000 een jammerlijke vlucht. 00:00:17.000 --> 00:00:21.000 Het verdient daarom geen medeleven, 00:00:21.000 --> 00:00:24.000 noch een behandeling 00:00:24.000 --> 00:00:26.000 als minderheids-martelaarschap, 00:00:26.000 --> 00:00:33.000 het verdient enkel bestempeld te worden tot verderfelijke ziekte." 00:00:33.000 --> 00:00:38.000 Dit komt uit Time magazine, in 1966, toen ik drie was. 00:00:38.000 --> 00:00:42.000 En vorig jaar sprak de president van de VS 00:00:42.000 --> 00:00:45.000 zich uit voor het homohuwelijk. 00:00:45.000 --> 00:00:52.000 (Applaus) 00:00:52.000 --> 00:00:58.000 Mijn vraag is: "Hoe hebben we die afstand overbrugd?" 00:00:58.000 --> 00:01:03.000 Hoe werd een ziekte een identiteit? 00:01:03.000 --> 00:01:06.000 Toen ik ongeveer zes was, ging ik 00:01:06.000 --> 00:01:09.000 met mijn moeder en broer naar een schoenenwinkel. 00:01:09.000 --> 00:01:11.000 Toen we onze schoenen kochten, 00:01:11.000 --> 00:01:15.000 gaf de verkoper ons elk een ballon. 00:01:15.000 --> 00:01:20.000 Mijn broer wilde een rode ballon, ik de roze. 00:01:20.000 --> 00:01:25.000 Moeder meende dat ik liever de blauwe wilde. 00:01:25.000 --> 00:01:28.000 Ik zei dat ik echt de roze verkoos. 00:01:28.000 --> 00:01:34.000 Ze drong aan dat mijn lievelingskleur blauw was. 00:01:34.000 --> 00:01:39.000 Dat mijn lievelingskleur tegenwoordig blauw is en ik nog altijd gay ben -- 00:01:39.000 --> 00:01:42.000 (Gelach) -- 00:01:42.000 --> 00:01:46.000 wijst zowel op mijn moeders invloed als op de grenzen daaraan. 00:01:46.000 --> 00:01:48.000 (Gelach) 00:01:48.000 --> 00:01:55.000 (Applaus) 00:01:55.000 --> 00:01:58.000 Toen ik klein was, zei mijn moeder vaak, 00:01:58.000 --> 00:02:02.000 "Liefde voor je kinderen is het beste gevoel ter wereld. 00:02:02.000 --> 00:02:05.000 als je geen kinderen hebt, weet je niet hoe dat is." 00:02:05.000 --> 00:02:09.000 Toen ik klein was, was dat het grootste compliment 00:02:09.000 --> 00:02:12.000 dat ze ons als ouder kon geven. 00:02:12.000 --> 00:02:14.000 Als adolescent dacht ik: 00:02:14.000 --> 00:02:18.000 ik ben homo en krijg waarschijnlijk geen gezin. 00:02:18.000 --> 00:02:20.000 Wanneer ze het toen zei, werd ik bang. 00:02:20.000 --> 00:02:21.000 Na mijn coming out, bleef ze het zeggen en werd ik razend. 00:02:21.000 --> 00:02:25.000 Na mijn coming out, bleef ze het zeggen en werd ik razend. 00:02:25.000 --> 00:02:29.000 Ik zei: "Ik ben gay. Ik ga die kant niet op. 00:02:29.000 --> 00:02:32.000 Hou alsjeblieft op dat te zeggen." 00:02:35.000 --> 00:02:40.000 Twintig jaar geleden, werd me door NY Times Magazine gevraagd 00:02:40.000 --> 00:02:42.000 te schrijven over de dovencultuur. 00:02:42.000 --> 00:02:44.000 Ik was vrij onthutst. 00:02:44.000 --> 00:02:46.000 Ik zag doofheid als een ziekte. 00:02:46.000 --> 00:02:48.000 Arme, dove mensen, 00:02:48.000 --> 00:02:51.000 wat konden we voor ze doen? 00:02:51.000 --> 00:02:53.000 Toen betrad ik hun wereld. 00:02:53.000 --> 00:02:55.000 Ik ging naar dovenclubs. 00:02:55.000 --> 00:02:59.000 Ging naar voorstellingen en poëzielezingen voor doven. 00:02:59.000 --> 00:03:05.000 Ik ging zelfs naar de doven-missverkiezing in Nashville, Tennessee 00:03:05.000 --> 00:03:09.000 waar geklaagd werd over de slordige gebaren van de zuiderlingen. 00:03:09.000 --> 00:03:13.000 (Gelach) 00:03:13.000 --> 00:03:17.000 Toen ik me verdiepte in de dovenwereld, 00:03:17.000 --> 00:03:20.000 leerde ik doofheid zien als een cultuur. 00:03:20.000 --> 00:03:23.000 Doven die zeiden: "Wij míssen niet het gehoor, maar wij hébben een cultuur", 00:03:23.000 --> 00:03:26.000 Doven die zeiden: "Wij míssen niet het gehoor, maar wij hébben een cultuur", 00:03:26.000 --> 00:03:29.000 zeiden iets relevants. 00:03:29.000 --> 00:03:30.000 Het was niet mijn cultuur 00:03:30.000 --> 00:03:33.000 en stond niet te popelen lid te worden, 00:03:33.000 --> 00:03:36.000 maar ik zag in dat het een cultuur was 00:03:36.000 --> 00:03:38.000 die voor haar leden, 00:03:38.000 --> 00:03:44.000 even waardevol was als de Latino cultuur, de homocultuur of de Joodse cultuur. 00:03:44.000 --> 00:03:49.000 Misschien zelfs even waardevol als de Amerikaanse cultuur. 00:03:49.000 --> 00:03:52.000 Een kennis van me kreeg een dochter die dwerg was. 00:03:52.000 --> 00:03:54.000 Bij de geboorte van haar dochter, zat ze met vragen 00:03:54.000 --> 00:03:56.000 Bij de geboorte van haar dochter, zat ze met vragen 00:03:56.000 --> 00:03:59.000 die me bekend voorkwamen. 00:03:59.000 --> 00:04:03.000 Ze vroeg zich af wat ze met het kind ging doen. 00:04:03.000 --> 00:04:06.000 Zou ze zeggen: "Je bent gewoon wat kleiner dan alle anderen?" 00:04:06.000 --> 00:04:10.000 Of zou ze een soort dwerg-identiteit gaan construeren, 00:04:10.000 --> 00:04:12.000 participeren in de kleine-mensenvereniging? Werken aan bewustwording? 00:04:12.000 --> 00:04:15.000 participeren in de kleine-mensenvereniging? Werken aan bewustwording? 00:04:15.000 --> 00:04:16.000 En toen dacht ik, 00:04:16.000 --> 00:04:17.000 de meeste dove kinderen 00:04:17.000 --> 00:04:19.000 hebben horende ouders. 00:04:19.000 --> 00:04:22.000 Die ouders proberen hen te genezen. 00:04:22.000 --> 00:04:26.000 Tijdens de adolescentie ontdekken ze hun gemeenschap. 00:04:26.000 --> 00:04:28.000 De meeste homo's hebben hetero ouders. 00:04:28.000 --> 00:04:33.000 Deze ouders wensen dat ze meegaan met de trend, 00:04:33.000 --> 00:04:36.000 ze moeten hun identiteit maar later ontdekken. 00:04:37.000 --> 00:04:38.000 Die ene kennis 00:04:38.000 --> 00:04:41.000 stelde zich deze vragen voor haar dochter. 00:04:41.000 --> 00:04:46.000 Ik dacht: alweer een gezin dat zichzelf gewoon acht, 00:04:46.000 --> 00:04:48.000 met een schijnbaar buitengewoon kind. 00:04:48.000 --> 00:04:53.000 Ik begon twee soorten identiteiten te onderscheiden. 00:04:53.000 --> 00:04:54.000 Verticale identiteiten, 00:04:54.000 --> 00:04:57.000 van generatie op generatie, 00:04:57.000 --> 00:05:03.000 zoals etniciteit, nationaliteit, taal en ook vaak religie. 00:05:03.000 --> 00:05:08.000 Dit heb je gemeen met je ouders en je kinderen. 00:05:08.000 --> 00:05:10.000 Hoewel dat soms lastig is, 00:05:10.000 --> 00:05:12.000 probeert men niet dit te veranderen. 00:05:12.000 --> 00:05:15.000 In de VS is het moeilijker -- 00:05:15.000 --> 00:05:17.000 ondanks onze huidige president-- 00:05:17.000 --> 00:05:19.000 om een kleurling te zijn. 00:05:19.000 --> 00:05:22.000 Maar toch verwacht men niet 00:05:22.000 --> 00:05:26.000 dat de volgende generatie niet-blanke kinderen 00:05:26.000 --> 00:05:29.000 een lichte huid en goude lokken krijgt. 00:05:29.000 --> 00:05:33.000 Andere identiteiten leer je van leeftijdsgenoten, 00:05:33.000 --> 00:05:36.000 dat zijn de horizontale identiteiten. 00:05:36.000 --> 00:05:39.000 De peergroup is een horizontale ervaring. 00:05:39.000 --> 00:05:41.000 Deze identiteiten verschillen van je ouders, 00:05:41.000 --> 00:05:45.000 je herkent ze in leeftijdsgenoten. 00:05:45.000 --> 00:05:48.000 Deze horizontale identiteiten 00:05:48.000 --> 00:05:52.000 probeert men bijna altijd te genezen. 00:05:52.000 --> 00:05:55.000 Ik wilde onderzoeken welk traject 00:05:55.000 --> 00:05:57.000 mensen met deze identiteiten afleggen 00:05:57.000 --> 00:06:00.000 om er een goede relatie mee te krijgen. 00:06:00.000 --> 00:06:05.000 Ik denk dat op drie niveaus acceptatie moet plaatsvinden: 00:06:05.000 --> 00:06:11.000 zelfacceptatie, familiale acceptatie en sociale acceptatie. 00:06:11.000 --> 00:06:13.000 Ze vallen niet altijd samen. 00:06:13.000 --> 00:06:17.000 Vaak zijn mensen in deze situaties erg kwaad, 00:06:17.000 --> 00:06:20.000 ze denken dat hun ouders niet van hen houden, 00:06:20.000 --> 00:06:24.000 terwijl hun ouders hen in feite niet accepteren. 00:06:24.000 --> 00:06:28.000 Idealiter is liefde tussen ouders 00:06:28.000 --> 00:06:31.000 en kinderen onvoorwaardelijk. 00:06:31.000 --> 00:06:34.000 Maar aanvaarding vraagt tijd. 00:06:34.000 --> 00:06:36.000 Het vraagt altijd tijd. 00:06:36.000 --> 00:06:41.000 Ik leerde een dwerg kennen die Clinton Brown heette. 00:06:41.000 --> 00:06:44.000 Zijn diagnose was diastrofische dwerggroei, 00:06:44.000 --> 00:06:46.000 een vreselijke aandoening. 00:06:46.000 --> 00:06:50.000 de ouders kregen te horen dat hij nooit zou kunnen lopen of spreken, 00:06:50.000 --> 00:06:52.000 geen cognitief vermogen zou hebben, 00:06:52.000 --> 00:06:54.000 en hen niet zou herkennen. 00:06:54.000 --> 00:06:58.000 Men stelde voor, hem achter te laten in het ziekenhuis, 00:06:58.000 --> 00:07:00.000 om daar te sterven. 00:07:00.000 --> 00:07:02.000 Zijn moeder weigerde dit. 00:07:02.000 --> 00:07:04.000 En nam haar zoon mee. 00:07:04.000 --> 00:07:07.000 Ondanks haar gebrek aan opleiding en financiële middelen, 00:07:07.000 --> 00:07:09.000 vond ze de beste arts, 00:07:09.000 --> 00:07:12.000 gespecialiseerd in diastrofische dwerggroei, 00:07:12.000 --> 00:07:14.000 om Clinton te behandelen. 00:07:14.000 --> 00:07:16.000 In de loop van zijn kindertijd, 00:07:16.000 --> 00:07:19.000 onderging hij meer dan 30 operaties. 00:07:19.000 --> 00:07:21.000 Tijdens deze ingrepen 00:07:21.000 --> 00:07:23.000 was hij aan bed gekluisterd, 00:07:23.000 --> 00:07:25.000 maar nu is hij in staat om te lopen. 00:07:25.000 --> 00:07:29.000 Tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis, stuurden ze hem bijles-leraren. 00:07:29.000 --> 00:07:32.000 Hij studeerde hard, omdat hij niets anders te doen had. 00:07:32.000 --> 00:07:34.000 Hij bereikte uiteindelijk een niveau 00:07:34.000 --> 00:07:38.000 waar niemand in zijn familie ooit aan gedacht had: 00:07:38.000 --> 00:07:41.000 hij was de eerste die naar de universiteit ging. 00:07:41.000 --> 00:07:44.000 Daar woonde hij op de campus en reed rond in een wagen 00:07:44.000 --> 00:07:47.000 die was aangepast aan zijn lichaam. 00:07:47.000 --> 00:07:50.000 Zijn moeder vertelde hoe zij op een dag thuiskwam -- 00:07:50.000 --> 00:07:52.000 niet ver daarvandaan -- 00:07:52.000 --> 00:07:55.000 Ze zei: "Ik zag zijn herkenbare wagen 00:07:55.000 --> 00:07:59.000 op de parkeerplaats van een café staan." (Gelach) 00:07:59.000 --> 00:08:04.000 En dacht: "Zij zijn twee keer zo groot als hij. 00:08:04.000 --> 00:08:06.000 Zij kunnen dubbel zo veel op." 00:08:06.000 --> 00:08:09.000 Ze zei: "Ik wist dat ik hem niet mocht storen, 00:08:09.000 --> 00:08:13.000 maar thuis sprak ik acht berichten in op zijn mobiel. 00:08:13.000 --> 00:08:15.000 Daarna bedacht ik 00:08:15.000 --> 00:08:17.000 dat ik nooit had gedacht, 00:08:17.000 --> 00:08:22.000 dat mijn grootste zorg zou zijn dat hij beschonken zou gaan rijden -- " 00:08:22.000 --> 00:08:31.000 (Applaus) 00:08:31.000 --> 00:08:33.000 Ik vroeg haar: "Wat heb je gedaan 00:08:33.000 --> 00:08:38.000 waardoor hij uitgroeide tot deze fantastische persoon?" 00:08:38.000 --> 00:08:42.000 Ze antwoordde: "Wat ik gedaan heb? Gewoon van hem gehouden. 00:08:42.000 --> 00:08:45.000 Clinton heeft altijd uitstraling gehad. 00:08:45.000 --> 00:08:52.000 Zijn vader en ik hadden als eersten het voorrecht dat in hem te zien. 00:08:52.000 --> 00:08:55.000 Ik citeer nu uit een ander tijdschrift uit de jaren 60. 00:08:55.000 --> 00:09:01.000 Uit 1968 -- The Atlantic Monthly, de stem van progressief Amerika -- 00:09:01.000 --> 00:09:03.000 geschreven door een belangrijke bio-ethicus. 00:09:03.000 --> 00:09:07.000 Hij zei: "Zonder enig schuldgevoel, 00:09:07.000 --> 00:09:10.000 kan men een kind met Down laten verwijderen, 00:09:10.000 --> 00:09:15.000 hetzij door het te plaatsen in een sanatorium 00:09:15.000 --> 00:09:19.000 hetzij op een meer verantwoorde, dodelijke manier. 00:09:19.000 --> 00:09:24.000 Ja, het is intriest. Maar men treft geen schuld. 00:09:24.000 --> 00:09:28.000 Schuld ontstaat na een misdrijf tegen een mens 00:09:28.000 --> 00:09:33.000 en een down is geen mens." 00:09:33.000 --> 00:09:37.000 Er werd reeds veel geschreven over 00:09:37.000 --> 00:09:39.000 hoe men nu beter omgaat met homo's. 00:09:39.000 --> 00:09:43.000 Onze nieuwe houding haalt elke dag het nieuws. 00:09:43.000 --> 00:09:48.000 We vergeten hoe we vroeger keken naar mensen die anders waren, 00:09:48.000 --> 00:09:50.000 hoe we keken naar gehandicapte mensen, 00:09:50.000 --> 00:09:53.000 hoe onmenselijk we ze vonden. 00:09:53.000 --> 00:09:55.000 Aan de verandering die hier plaatsvond, 00:09:55.000 --> 00:09:57.000 die bijna even radicaal was, 00:09:57.000 --> 00:09:59.000 wordt weinig aandacht besteed. 00:09:59.000 --> 00:10:03.000 Ik interviewde een koppel, Tom and Karen Robards, 00:10:03.000 --> 00:10:07.000 succesvolle New Yorkers, die verbijsterd waren 00:10:07.000 --> 00:10:11.000 toen bleek dat hun eerste kind Down had. 00:10:11.000 --> 00:10:15.000 Ze vreesden dat hij te weinig onderwijskansen zou krijgen, 00:10:15.000 --> 00:10:19.000 dus richtten ze een klein centrum op -- 00:10:19.000 --> 00:10:22.000 twee klassen, samen met een paar ouders -- 00:10:22.000 --> 00:10:25.000 om les te geven aan kinderen met D.S. 00:10:25.000 --> 00:10:29.000 Na enkele jaren groeide het centrum uit tot het Cooke Center, 00:10:29.000 --> 00:10:31.000 waar nu duizenden kinderen 00:10:31.000 --> 00:10:35.000 met intellectuele beperkingen onderricht krijgen. 00:10:35.000 --> 00:10:38.000 Sinds de publicatie van dat artikel, 00:10:38.000 --> 00:10:42.000 is de levensverwachting van mensen met Down verdrievoudigd. 00:10:42.000 --> 00:10:47.000 Onder hen zijn er acteurs, 00:10:47.000 --> 00:10:53.000 schrijvers, sommigen kunnen zelfstandig leven als volwassenen. 00:10:53.000 --> 00:10:55.000 De Robards droegen daartoe bij. 00:10:55.000 --> 00:10:56.000 Ik zei: "Heb je er spijt van? 00:10:56.000 --> 00:10:59.000 Wens je dat je kind geen Down had? 00:10:59.000 --> 00:11:00.000 Dat je er nooit van had gehoord?" 00:11:00.000 --> 00:11:03.000 Interessant genoeg zei de vader: 00:11:03.000 --> 00:11:05.000 "Voor David, onze zoon, vind ik het spijtig, 00:11:05.000 --> 00:11:09.000 omdat het voor David lastig is om zo in het leven te staan. 00:11:09.000 --> 00:11:12.000 en ik had hem graag een gemakkelijker leven gegeven, 00:11:12.000 --> 00:11:17.000 maar het zou een ramp zijn als we iedereen met Down zouden verliezen." 00:11:17.000 --> 00:11:20.000 Karen Robards zei: "Ik ben het eens met Tom. 00:11:20.000 --> 00:11:24.000 Om David een gemakkelijker leven te geven, zou ik het zó genezen, 00:11:24.000 --> 00:11:29.000 maar voor mezelf -- had ik 23 jaar geleden bij zijn geboorte niet mogelijk geacht 00:11:29.000 --> 00:11:31.000 dat ik dit zou bereiken -- 00:11:31.000 --> 00:11:36.000 ik werd een beter en zachtaardiger mens 00:11:36.000 --> 00:11:39.000 en het gaf zo veel zin aan mijn leven, 00:11:39.000 --> 00:11:45.000 voor mezelf, zou ik het voor geen goud willen ruilen." 00:11:45.000 --> 00:11:50.000 We hebben het punt bereikt waarop de sociale acceptatie 00:11:50.000 --> 00:11:51.000 voor deze aandoeningen blijft stijgen. 00:11:51.000 --> 00:11:53.000 We leven in een tijd 00:11:53.000 --> 00:11:56.000 waarin het nooit zo gemakkelijk is geweest 00:11:56.000 --> 00:11:59.000 om deze en andere aandoeningen te elimineren. 00:11:59.000 --> 00:12:02.000 De meeste doof geboren kinderen in Amerika 00:12:02.000 --> 00:12:04.000 krijgen cochleaire implantaten, 00:12:04.000 --> 00:12:09.000 geplaatst op het brein en verbonden met een ontvanger, 00:12:09.000 --> 00:12:14.000 waardoor ze gehoor en spraak kunnen ontwikkelen. 00:12:14.000 --> 00:12:18.000 BMN-111, een middel dat werd getest op muizen, 00:12:18.000 --> 00:12:23.000 helpt de werking van het achondroplasie-gen te verhinderen. 00:12:23.000 --> 00:12:26.000 Achondroplasie is de meest voorkomende vorm van dwerggroei. 00:12:26.000 --> 00:12:30.000 Wanneer muizen met dit gen het middel toegediend kregen, 00:12:30.000 --> 00:12:32.000 groeiden ze normaal. 00:12:32.000 --> 00:12:34.000 Weldra wordt het getest op mensen. 00:12:34.000 --> 00:12:36.000 Bloedtesten worden verbeterd 00:12:36.000 --> 00:12:42.000 om in een vroeger stadium van de zwangerschap 00:12:42.000 --> 00:12:47.000 te screenen op Down, waardoor het gemakkelijker wordt 00:12:47.000 --> 00:12:48.000 om deze zwangerschappen te beëindigen. 00:12:48.000 --> 00:12:53.000 Er is dus sociale en medische vooruitgang. 00:12:53.000 --> 00:12:55.000 Ik geloof in allebei. 00:12:55.000 --> 00:12:59.000 De sociale vooruitgang is fantastisch, betekenisvol en schitterend 00:12:59.000 --> 00:13:02.000 en dat is de medische vooruitgang ook. 00:13:02.000 --> 00:13:06.000 Maar het is tragisch wanneer de één blind is voor de vooruitgang van de ander. 00:13:06.000 --> 00:13:08.000 Als ik zie hoe ze overlappen, 00:13:08.000 --> 00:13:11.000 zoals in de drie verhalen die ik heb verteld, 00:13:11.000 --> 00:13:14.000 doet het me soms denken aan een tragische opera-afloop, 00:13:14.000 --> 00:13:17.000 wanneer de held pas beseft dat hij van de heldin houdt, 00:13:17.000 --> 00:13:21.000 wanneer ze, liggend op een divan, haar laatste adem uitblaast. 00:13:21.000 --> 00:13:24.000 (Gelach) 00:13:24.000 --> 00:13:28.000 We moeten nadenken over onze visie op behandelingen. 00:13:28.000 --> 00:13:31.000 Het ouderschap draait vaak om 00:13:31.000 --> 00:13:33.000 wat we in onze kinderen aanmoedigen 00:13:33.000 --> 00:13:35.000 en wat we proberen te remediëren? 00:13:35.000 --> 00:13:39.000 Jim Sinclair, een prominente autisme-activist, zei: 00:13:39.000 --> 00:13:43.000 "Als ouders zeggen: 'Ik wou dat mijn kind niet autistisch was,' 00:13:43.000 --> 00:13:48.000 zeggen ze eigenlijk: 'Ik wou dat mijn kind er niet was 00:13:48.000 --> 00:13:52.000 en dat ik een ander kind, zonder autisme, in de plaats had.' 00:13:52.000 --> 00:13:57.000 Opnieuw. Dit horen we wanneer jullie treuren over ons bestaan. 00:13:57.000 --> 00:14:00.000 Dit horen we wanneer jullie bidden voor genezing -- 00:14:00.000 --> 00:14:02.000 Dat jullie grootste wens is, 00:14:02.000 --> 00:14:05.000 dat we ophouden te bestaan 00:14:05.000 --> 00:14:10.000 en dat vreemden waarvan jullie kunnen houden, plaats nemen achter ons gezicht." 00:14:10.000 --> 00:14:13.000 Het is een extreem standpunt, 00:14:13.000 --> 00:14:17.000 maar de realiteit is dat mensen hun leven omarmen, 00:14:17.000 --> 00:14:22.000 en niet willen worden genezen of veranderd of geliquideerd. 00:14:22.000 --> 00:14:25.000 Ze willen volledig zichzelf kunnen zijn. 00:14:25.000 --> 00:14:29.000 Een familie die ik interviewde voor dit project 00:14:29.000 --> 00:14:34.000 was de familie van Dylan Klebold, een van de Columbine-daders. 00:14:34.000 --> 00:14:37.000 Ze waren moeilijk over te halen, 00:14:37.000 --> 00:14:40.000 eenmaal akkoord, waren ze zo vol van hun verhaal 00:14:40.000 --> 00:14:41.000 dat ze niet konden stoppen. 00:14:41.000 --> 00:14:44.000 Tijdens het eerste weekend bij hen, 00:14:44.000 --> 00:14:47.000 nam ik meer dan 20 uur aan gesprekken op. 00:14:47.000 --> 00:14:49.000 Op zondagavond waren we uitgeput. 00:14:49.000 --> 00:14:52.000 In de keuken was Sue Klebold aan het koken. 00:14:52.000 --> 00:14:55.000 Ik zei: "Mocht Dylan hier nu zijn, 00:14:55.000 --> 00:14:58.000 heb je enig idee wat je hem zou vragen?" 00:14:58.000 --> 00:15:00.000 Zijn vader zei: "Zeker! 00:15:00.000 --> 00:15:04.000 Ik zou hem vragen waar hij in godsnaam mee bezig was." 00:15:04.000 --> 00:15:07.000 Sue staarde naar de grond en dacht even na. 00:15:07.000 --> 00:15:09.000 Toen keek ze op en zei: 00:15:09.000 --> 00:15:13.000 "Ik zou hem om vergiffenis vragen omdat ik als moeder 00:15:13.000 --> 00:15:18.000 nooit geweten heb wat er in hem omging." 00:15:18.000 --> 00:15:21.000 Toen ik enkele jaren later met hen at -- 00:15:21.000 --> 00:15:23.000 een van de vele keren -- 00:15:23.000 --> 00:15:26.000 zei ze: "Toen het net was gebeurd, 00:15:26.000 --> 00:15:30.000 wenste ik dat ik nooit was getrouwd, nooit kinderen had gekregen. 00:15:30.000 --> 00:15:33.000 Als ik niet naar Ohio was gegaan, had ik Tom niet ontmoet, 00:15:33.000 --> 00:15:37.000 dan was dit kind er niet geweest en was dit nooit gebeurd. 00:15:37.000 --> 00:15:42.000 Maar ik houd zoveel van mijn kinderen, dat ik mij 00:15:42.000 --> 00:15:45.000 geen leven wil inbeelden zonder hen. 00:15:45.000 --> 00:15:50.000 Wat ze anderen hebben aangedaan, is onvergeeflijk, 00:15:50.000 --> 00:15:53.000 wat mij werd aangedaan, vergeef ik," zei ze. 00:15:53.000 --> 00:15:57.000 "Ik besef dat het voor anderen beter was geweest 00:15:57.000 --> 00:16:00.000 als Dylan nooit was geboren, 00:16:00.000 --> 00:16:05.000 Maar voor mij was het niet beter geweest." 00:16:05.000 --> 00:16:12.000 Het is frappant dat ál deze families met ál die kinderen en ál die problemen, 00:16:12.000 --> 00:16:15.000 problemen die ze het liefst hadden vermeden, 00:16:15.000 --> 00:16:18.000 de ervaring van het ouderschap zo betekenisvol vonden. 00:16:18.000 --> 00:16:22.000 En toen dacht ik: iedereen die kinderen heeft, 00:16:22.000 --> 00:16:24.000 houdt van zijn kinderen, met hun gebreken. 00:16:24.000 --> 00:16:29.000 Mocht er een engel neerdalen in mijn woonkamer 00:16:29.000 --> 00:16:31.000 en voorstellen om mijn kinderen mee te nemen 00:16:31.000 --> 00:16:37.000 en me andere kinderen te geven -- beleefdere, grappigere, bravere, slimmere -- 00:16:37.000 --> 00:16:42.000 dan zou ik me aan mijn kinderen vastklampen en dit onheil weren. 00:16:42.000 --> 00:16:44.000 Uiteindelijk, 00:16:44.000 --> 00:16:48.000 zoals we brandwerende pyjama's uittesten in een vlammenzee, 00:16:48.000 --> 00:16:53.000 zodat ze geen vlam vatten wanneer ons kind over het fornuis reikt, 00:16:53.000 --> 00:16:57.000 laten de verhalen van deze families, die omgaan met extreme verschillen, 00:16:57.000 --> 00:16:59.000 de universele ervaring van het ouderschap zien, 00:16:59.000 --> 00:17:03.000 waarbij je soms naar je kind kijkt en denkt, 00:17:03.000 --> 00:17:06.000 waar kom jij vandaan? 00:17:06.000 --> 00:17:08.000 (Gelach) 00:17:08.000 --> 00:17:13.000 Deze individuele verschillen blijken allemaal verdeeld te zijn -- 00:17:13.000 --> 00:17:16.000 slechts enkele families krijgen te maken met schizofrenie, 00:17:16.000 --> 00:17:18.000 slechts enkele families hebben kinderen die transgender zijn, 00:17:18.000 --> 00:17:20.000 slechts enkele families hebben wonderkinderen -- 00:17:20.000 --> 00:17:23.000 families met gelijkaardige uitdagingen -- 00:17:23.000 --> 00:17:25.000 slechts enkele families horen in elk van deze categoriëen -- 00:17:25.000 --> 00:17:27.000 maar wanneer je bedenkt 00:17:27.000 --> 00:17:30.000 dat omgaan met verschillen binnen je familie 00:17:30.000 --> 00:17:32.000 hetgeen is dat mensen doen, 00:17:32.000 --> 00:17:36.000 dan ontdek je dat het een bijna universeel fenomeen is. 00:17:36.000 --> 00:17:41.000 Ironisch genoeg, zijn het onze verschillen en hoe we daarmee omgaan, 00:17:41.000 --> 00:17:43.000 die ons verbinden. 00:17:43.000 --> 00:17:49.000 Ik besloot kinderen te nemen toen ik aan dit project werkte. 00:17:49.000 --> 00:17:52.000 Velen waren verbaasd en zeiden: 00:17:52.000 --> 00:17:53.000 "Hoe kan je besluiten kinderen te nemen, 00:17:53.000 --> 00:17:58.000 terwijl je bestudeert wat er allemaal fout kan lopen?" 00:17:58.000 --> 00:18:01.000 Ik zei: "Ik bestudeer niet wat er misloopt. 00:18:01.000 --> 00:18:04.000 Ik bestudeer hoeveel liefde er kan zijn, 00:18:04.000 --> 00:18:09.000 zelfs wanneer alles fout lijkt te lopen." 00:18:09.000 --> 00:18:14.000 Ik dacht vaak aan de moeder van een zwaar gehandicapt kind, 00:18:14.000 --> 00:18:18.000 dat overleed aan verwaarlozing door verzorgers in het ziekenhuis. 00:18:18.000 --> 00:18:21.000 Toen zijn as ter aarde werd besteld, zei ze: 00:18:21.000 --> 00:18:29.000 "Ik bid om vergiffenis omdat ik twee keer werd beroofd, 00:18:29.000 --> 00:18:35.000 beroofd van het kind dat ik wenste en het kind waarvan ik hield." 00:18:35.000 --> 00:18:40.000 Ik bedacht dat men van welk kind dan ook kon houden 00:18:40.000 --> 00:18:42.000 als men het echt wilde. 00:18:42.000 --> 00:18:47.000 Mijn echtgenoot is de biologische vader van twee kinderen, 00:18:47.000 --> 00:18:50.000 met een stel lesbische vriendinnen in Minneapolis. 00:18:50.000 --> 00:18:56.000 Een vriendin van mij had een scheiding achter de rug en wilde kinderen. 00:18:56.000 --> 00:18:58.000 Dus hebben we samen een dochter, 00:18:58.000 --> 00:19:00.000 moeder en dochter wonen in Texas. 00:19:00.000 --> 00:19:03.000 Mijn echtgenoot en ik hebben een zoon die bij ons woont, 00:19:03.000 --> 00:19:05.000 waarvan ik de biologische vader ben, 00:19:05.000 --> 00:19:09.000 onze surrogaatmoeder was Laura, 00:19:09.000 --> 00:19:12.000 de moeder van Oliver en Lucy in Minneapolis. 00:19:12.000 --> 00:19:21.000 (Applaus) 00:19:21.000 --> 00:19:27.000 Kortweg, vijf ouders van vier kinderen, in drie verschillende staten. 00:19:27.000 --> 00:19:30.000 Sommigen denken dat het bestaan van mijn gezin 00:19:30.000 --> 00:19:35.000 hun gezin ondermijnt, verzwakt of schaadt. 00:19:35.000 --> 00:19:38.000 Sommigen denken dat gezinnen zoals het mijne, 00:19:38.000 --> 00:19:40.000 niet zouden mogen bestaan. 00:19:40.000 --> 00:19:46.000 Ik geloof niet in een subtractief concept van liefde, alleen in additieve concepten. 00:19:46.000 --> 00:19:49.000 Net zoals we soortendiversiteit nodig hebben 00:19:49.000 --> 00:19:51.000 voor het voortbestaan van de planeet, 00:19:51.000 --> 00:19:56.000 hebben we diversiteit van affectie en families nodig 00:19:56.000 --> 00:20:00.000 om ons ecosysteem van vriendelijkheid te versterken. 00:20:00.000 --> 00:20:03.000 Een dag na de geboorte van onze zoon, 00:20:03.000 --> 00:20:07.000 kwam de kinderarts ons vertellen dat ze bezorgd was. 00:20:07.000 --> 00:20:10.000 Hij strekte zijn benen onvoldoende uit. 00:20:10.000 --> 00:20:13.000 Dit kon wijzen op hersenschade. 00:20:13.000 --> 00:20:17.000 Voor zover hij ze uitstrekte, deed hij dat asymmetrisch, 00:20:17.000 --> 00:20:20.000 wat eventueel kon wijzen op een tumor. 00:20:20.000 --> 00:20:25.000 En hij had een zeer groot hoofd, wat kon wijzen op een waterhoofd. 00:20:25.000 --> 00:20:27.000 Toen ze me dit vertelde, 00:20:27.000 --> 00:20:31.000 stortte mijn wereld helemaal in. 00:20:31.000 --> 00:20:33.000 Ik dacht: ik heb zo lang gewerkt 00:20:33.000 --> 00:20:36.000 aan een boek over wat het voor mensen kon betekenen 00:20:36.000 --> 00:20:39.000 om de ouder te zijn van gehandicapte kinderen, 00:20:39.000 --> 00:20:43.000 en ik wilde me niet bij hen aansluiten. 00:20:43.000 --> 00:20:46.000 Omdat ik werd geconfronteerd met ziekte. 00:20:46.000 --> 00:20:48.000 En zoals elke ouder, sinds het begin der tijden, 00:20:48.000 --> 00:20:51.000 wilde ik mijn kind tegen ziekte beschermen. 00:20:51.000 --> 00:20:55.000 Ik wilde mezelf daar ook tegen beschermen. 00:20:55.000 --> 00:20:57.000 Terwijl ik dankzij mijn werk wist 00:20:57.000 --> 00:21:01.000 dat, mocht hij een van de dingen waarop men ging testen, hebben, 00:21:01.000 --> 00:21:04.000 dat dat zijn identiteit zou worden, 00:21:04.000 --> 00:21:09.000 en dat zijn identiteit, de mijne zou worden. 00:21:09.000 --> 00:21:13.000 dat die ziekte stilaan een heel andere vorm zou aannemen. 00:21:13.000 --> 00:21:16.000 We brachten hem naar het MRI-apparaat en de CAT-scanner, 00:21:16.000 --> 00:21:20.000 we gaven dit één dag oude kind af voor een arteriële bloedafname. 00:21:20.000 --> 00:21:21.000 We voelden ons hulpeloos. 00:21:21.000 --> 00:21:22.000 Na vijf uur 00:21:22.000 --> 00:21:25.000 bleek zijn brein in orde te zijn 00:21:25.000 --> 00:21:28.000 en strekte hij zijn benen goed uit. 00:21:28.000 --> 00:21:31.000 Toen ik de kinderarts vroeg wat het had kunnen zijn, 00:21:31.000 --> 00:21:35.000 zei ze dat hij 's morgens vermoedelijk een kramp had gehad. 00:21:35.000 --> 00:21:39.000 (Gelach) 00:21:39.000 --> 00:21:46.000 Ik dacht hoe mijn moeder het bij het rechte eind had. 00:21:46.000 --> 00:21:50.000 Ik dacht: liefde voor je kinderen 00:21:50.000 --> 00:21:53.000 is het beste gevoel ter wereld, 00:21:53.000 --> 00:21:59.000 als je geen kinderen hebt, weet je niet hoe het is. 00:21:59.000 --> 00:22:02.000 Ik denk dat kinderen me gestrikt hebben, 00:22:02.000 --> 00:22:05.000 toen ik het vaderschap associeerde met verlies 00:22:05.000 --> 00:22:07.000 Maar ik denk niet dat ik het gemerkt zou hebben, 00:22:07.000 --> 00:22:13.000 als ik niet zo bezeten was geweest door mijn onderzoek. 00:22:13.000 --> 00:22:16.000 Ik kwam zoveel bizarre liefde tegen. 00:22:16.000 --> 00:22:20.000 en raakte heel natuurlijk verstrikt in haar betoverende netten. 00:22:20.000 --> 00:22:26.000 Ik zag hoe glorie een licht kan werpen op de meest abjecte kwetsbaarheden. 00:22:26.000 --> 00:22:30.000 Gedurende deze 10 jaar, was ik getuige 00:22:30.000 --> 00:22:34.000 van de vreugde die gepaard gaat met ondraaglijke verantwoordelijkheid, 00:22:34.000 --> 00:22:37.000 en zag ik hoe het alles overwint. 00:22:37.000 --> 00:22:42.000 En ik dacht wel eens dat deze ouders gek waren, 00:22:42.000 --> 00:22:46.000 zichzelf een levenslange reis uitslovend voor hun ondankbare kinderen, 00:22:46.000 --> 00:22:49.000 terwijl ze een identiteit persten uit miserie, 00:22:49.000 --> 00:22:54.000 die dag wist ik dat mijn onderzoek een loopplank was geweest 00:22:54.000 --> 00:22:57.000 en dat ik klaar was om aan boord van hun schip te gaan. 00:22:57.000 --> 00:22:59.000 Dankuwel. 00:22:59.000 --> 00:23:05.000 (Applaus)