WEBVTT

00:00:00.380 --> 00:00:04.603
Ακόμα και με καθαρά
μη θρησκευτικούς όρους,

00:00:04.603 --> 00:00:10.659
η ομοφυλοφιλία αποτελεί
κακή χρήση της σεξουαλικής δυνατότητας.

00:00:10.659 --> 00:00:15.294
Είναι ένα αξιοθρήνητο υποκατάστατο
της πραγματικότητας --

00:00:15.294 --> 00:00:17.688
Mια θλιβερή φυγή από τη ζωή.

00:00:17.688 --> 00:00:21.842
Ως τέτοια, δεν είναι άξια συμπόνιας

00:00:21.842 --> 00:00:24.055
και δεν χρήζει θεραπείας

00:00:24.055 --> 00:00:26.835
όντας μειονοτικό μαρτύριο

00:00:26.835 --> 00:00:33.487
και δεν αξίζει να θεωρείται τίποτα
παραπάνω από μια ολέθρια ασθένεια.

00:00:33.487 --> 00:00:38.661
Αυτό είναι από το περιοδικό Τάιμς
το 1966, όταν ήμουν 3 ετών.

00:00:38.661 --> 00:00:42.641
Και πέρυσι, ο πρόεδρος των ΗΠΑ

00:00:42.651 --> 00:00:45.226
εκφράστηκε θετικά σχετικά
με τον γάμο των ομοφυλόφιλων.

00:00:45.226 --> 00:00:52.741
(Χειροκρότημα)

00:00:52.741 --> 00:00:58.393
Η ερώτηση μου είναι: πώς φτάσαμε
από εκείνο το σημείο στο σήμερα;

00:00:58.393 --> 00:01:02.748
Πώς μια ασθένεια έγινε ταυτότητα;

00:01:03.128 --> 00:01:05.944
Όταν ήμουν περίπου έξι ετών,

00:01:05.944 --> 00:01:09.024
πήγα σ' ένα μαγαζί με παπούτσια
με τη μητέρα και τον αδερφό μου.

00:01:09.024 --> 00:01:11.429
Αφού τελειώσαμε τα ψώνια μας,

00:01:11.429 --> 00:01:15.223
ο πωλητής μας είπε ότι μπορούσαμε
να πάρουμε ο καθένας από ένα μπαλόνι.

00:01:15.223 --> 00:01:20.884
Ο αδερφός μου ήθελε ένα κόκκινο μπαλόνι,
ενώ εγώ ήθελα ένα ροζ μπαλόνι.

00:01:20.884 --> 00:01:25.801
Η μητέρα μου είπε ότι μάλλον
εννοούσα πως ήθελα ένα μπλε μπαλόνι.

00:01:25.801 --> 00:01:28.939
Όμως εγώ είπα ότι ήθελα οπωσδήποτε το ροζ.

00:01:28.939 --> 00:01:34.348
Και μου υπενθύμισε ότι
το αγαπημένο μου χρώμα ήταν το μπλε.

00:01:34.348 --> 00:01:39.156
Το ότι το αγαπημένο μου χρώμα τώρα είναι
το μπλε, αλλά συνεχίζω να είμαι γκέι --

00:01:39.156 --> 00:01:42.253
(Γέλια) --

00:01:42.253 --> 00:01:46.612
είναι ένδειξη της επιρροής της μητέρας
μου, όσο και των ορίων αυτής της επιρροής.

00:01:46.612 --> 00:01:48.691
(Γέλια)

00:01:48.691 --> 00:01:53.835
(Χειροκρότημα)

00:01:55.559 --> 00:01:58.105
Όταν ήμουν μικρός, η μητέρα μου έλεγε,

00:01:58.105 --> 00:02:02.650
«Η αγάπη που έχεις για τα παιδιά σου
δεν μοιάζει με κανένα άλλο συναίσθημα.

00:02:02.650 --> 00:02:05.847
Και μέχρι ν' αποκτήσεις παιδιά, 
δεν ξέρεις πως είναι».

00:02:05.847 --> 00:02:09.201
Κι όταν ήμουν μικρός, το πήρα ως
το μεγαλύτερο κομπλιμέντο στον κόσμο

00:02:09.201 --> 00:02:11.981
ότι το έλεγε αυτό μεγαλώνοντας
τον αδερφό μου και εμένα.

00:02:11.981 --> 00:02:14.480
Και όταν ήμουν έφηβος, σκέφτηκα

00:02:14.480 --> 00:02:18.060
ότι είμαι ομοφυλόφιλος, και γι' αυτό
μάλλον δεν μπορώ να κάνω οικογένεια.

00:02:18.060 --> 00:02:20.358
Και όταν η μητέρα μου το έλεγε αυτό,
με άγχωνε.

00:02:20.358 --> 00:02:21.904
Αφότου αποκάλυψα τις προτιμήσεις μου,

00:02:21.904 --> 00:02:25.104
όταν συνέχισε να το λέει, με εξόργιζε.

00:02:25.104 --> 00:02:29.245
Είπα «Είμαι γκέι. Δεν είναι αυτή
η κατεύθυνση που πηγαίνω.

00:02:29.245 --> 00:02:32.290
Και θέλω να σταματήσεις να το λες αυτό».

00:02:35.013 --> 00:02:40.070
Περίπου 20 χρόνια πριν, οι συντάκτες μου
στο περιοδικό New York Times μου ζήτησαν

00:02:40.070 --> 00:02:42.511
να γράψω ένα κομμάτι
για την κουλτούρα των κωφών.

00:02:42.511 --> 00:02:44.348
Και μάλλον αιφνιδιάστηκα.

00:02:44.348 --> 00:02:46.543
Θεωρούσα την κώφωση εξ ολοκλήρου ασθένεια.

00:02:46.543 --> 00:02:48.269
Οι καημένοι, δεν μπορούν να ακούσουν.

00:02:48.269 --> 00:02:51.043
Δεν είχαν ακοή, και τι θα μπορούσαμε
να κάνουμε γι'αυτούς;

00:02:51.043 --> 00:02:53.370
Και τότε επισκέφτηκα τον κόσμο των κωφών.

00:02:53.370 --> 00:02:55.551
Πήγα σε κλάμπ για κωφούς.

00:02:55.551 --> 00:02:59.451
Είδα παραστάσεις θεάτρου και ποίησης
για κωφούς.


00:02:59.451 --> 00:03:05.682
Πήγα ακόμα και στο διαγωνισμό
Μις Κωφών Αμερική στο Νάσβιλ, Τενεσί

00:03:05.682 --> 00:03:09.526
όπου οι άνθρωποι διαμαρτύρονταν
για την ακατάληπτη προφορά των Νότιων.

00:03:09.526 --> 00:03:13.765
(Γέλια)

00:03:13.765 --> 00:03:17.709
Και όπως βυθιζόμουν όλο και περισσότερο
στον κόσμο των κωφών,

00:03:17.709 --> 00:03:20.607
πείστηκα ότι η κώφωση ήταν ένας πολιτισμός

00:03:20.607 --> 00:03:23.075
κι ότι οι άνθρωποι στον κόσμο
των κωφών που έλεγαν,

00:03:23.075 --> 00:03:26.444
«Εμείς δεν έχουμε έλλειψη ακοής,
συμμετέχουμε σ' έναν πολιτισμό»,

00:03:26.444 --> 00:03:29.014
έλεγαν κάτι που ήταν ουσιαστικό.

00:03:29.024 --> 00:03:30.541
Δεν ήταν ο πολιτισμός μου

00:03:30.541 --> 00:03:33.236
και δεν ήθελα και τόσο 
να πάω και να ενταχθώ σε αυτόν,

00:03:33.236 --> 00:03:35.914
αλλά εκτίμησα ότι ήταν μια κουλτούρα

00:03:35.914 --> 00:03:38.155
κι ότι για τα μέλη της
έμοιαζε τόσο πολύτιμη

00:03:38.155 --> 00:03:42.733
όσο η κουλτούρα των Λατίνων
ή η γκεί κουλτούρα

00:03:42.733 --> 00:03:44.751
ή η εβραϊκή κουλτούρα.

00:03:44.751 --> 00:03:49.299
Την ένιωσα τόσο έγκυρη,
ίσως όσο και την αμερικανική κουλτούρα.

00:03:49.629 --> 00:03:52.729
Τότε μια φίλη ενός φίλου μου
έκανε μια κόρη που ήταν νάνος.

00:03:52.729 --> 00:03:54.393
Κι όταν γεννήθηκε η κόρη της,

00:03:54.393 --> 00:03:56.714
ξαφνικά βρέθηκε να αντιμετωπίζει ζητήματα

00:03:56.724 --> 00:03:59.510
τα οποία τώρα άρχισαν
να φαίνονται οικεία και σε μένα.

00:03:59.510 --> 00:04:03.307
Αντιμετώπιζε το ζήτημα του τι να κάνει
με αυτό το παιδί.

00:04:03.307 --> 00:04:06.914
Θα έπρεπε να λέει, «Είσαι σαν
όλους τους άλλους, αλλά λίγο κοντύτερη;»

00:04:06.914 --> 00:04:09.962
Ή έπρεπε να κατασκευάσει
κάποια ταυτότητα για νάνους,

00:04:09.962 --> 00:04:12.578
να εμπλακεί με τους
Μικρούς Ανθρώπους της Αμερικής

00:04:12.578 --> 00:04:15.392
και να ενημερωθεί για τις εξελίξεις
σχετικά με τους νάνους;

00:04:15.392 --> 00:04:16.911
Και ξαφνικά σκέφτηκα,

00:04:16.911 --> 00:04:19.513
τα περισσότερα κωφά παιδιά
γεννιούνται από ακούοντες.

00:04:19.513 --> 00:04:22.006
Αυτοί οι ακούοντες γονείς
προσπαθούν να τα θεραπεύσουν.

00:04:22.006 --> 00:04:25.735
Αυτοί οι κωφοί άνθρωποι ανακαλύπτουν
την κοινότητα στην εφηβεία.

00:04:25.735 --> 00:04:28.290
Οι περισσότεροι ομοφυλόφιλοι γεννιούνται
από ετεροφυλόφιλους.

00:04:28.290 --> 00:04:30.965
Οι ετεροφυλόφιλοι γονείς
τούς θέλουν να λειτουργούν

00:04:30.965 --> 00:04:33.178
παράλληλα με τον περισσότερο κόσμο,

00:04:33.178 --> 00:04:36.900
κι αυτοί οι γκέι άνθρωποι πρέπει να
ανακαλύψουν την ταυτότητά τους αργότερα.

00:04:36.900 --> 00:04:38.462
Κι έχω τώρα τη φίλη μου

00:04:38.462 --> 00:04:41.786
που αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα 
ταυτότητας με την κόρη νάνο.

00:04:41.786 --> 00:04:43.571
Και σκέφτηκα, να το και πάλι:

00:04:43.571 --> 00:04:46.136
Μια οικογένεια που θεωρεί
ότι είναι φυσιολογική

00:04:46.136 --> 00:04:48.507
με ένα παιδί που φαίνεται
να είναι πέρα από το φυσιολογικό.

00:04:48.507 --> 00:04:53.015
Και καλλιέργησα την ιδέα ότι υπάρχουν
δύο είδη ταυτότητας.

00:04:53.015 --> 00:04:54.937
Υπάρχουν κάθετες ταυτότητες

00:04:54.937 --> 00:04:57.916
που έχουν περάσει
από την μία γενιά στην άλλη

00:04:57.916 --> 00:05:03.298
Αυτά είναι πράγματα όπως η εθνικότητα,
συνήθως η γλώσσα, συχνά η θρησκεία.

00:05:03.298 --> 00:05:07.913
Αυτά είναι πράγματα που έχετε από κοινού
με τους γονείς και τα παιδιά σας.

00:05:07.913 --> 00:05:10.280
Και ενώ κάποια από αυτά
μπορεί να είναι δύσκολα,

00:05:10.280 --> 00:05:12.299
δεν προσπαθείς να τα θεραπεύσεις.

00:05:12.299 --> 00:05:15.877
Μπορείτε να ισχυριστείτε ότι είναι
πιο δύσκολο στις Ηνωμένες Πολιτείες -

00:05:15.877 --> 00:05:17.866
παρά την τρέχουσα προεδρία μας,

00:05:17.866 --> 00:05:19.690
να είσαι έγχρωμος.

00:05:19.690 --> 00:05:22.394
Κι όμως, κανείς δεν προσπαθεί 
να διασφαλίσει

00:05:22.394 --> 00:05:26.271
ότι η επόμενη γενιά
των Αφρο-Αμερικανών ή Ασιατών

00:05:26.271 --> 00:05:29.637
θα βγει με λευκό δέρμα και ξανθά μαλλιά.

00:05:29.637 --> 00:05:33.954
Υπάρχουν κι άλλες ταυτότητες
που μαθαίνεις από μια ομάδα ομοτίμων.

00:05:33.954 --> 00:05:36.204
Τις αποκαλώ οριζόντιες ταυτότητες,

00:05:36.204 --> 00:05:38.875
επειδή η ομάδα ομοτίμων
είναι η οριζόντια εμπειρία.

00:05:38.875 --> 00:05:41.723
Αυτά είναι ταυτότητες που είναι
ξένες προς τους γονείς σας

00:05:41.723 --> 00:05:45.892
και που θα πρέπει να ανακαλύψετε
όταν θα τις δείτε σε συνομηλίκους.

00:05:45.892 --> 00:05:48.972
Και αυτές τις ταυτότητες, τις εν λόγω
οριζόντιες ταυτότητες,

00:05:48.972 --> 00:05:52.686
οι άνθρωποι σχεδόν από πάντα
προσπαθούν να τις θεραπεύσουν.

00:05:52.686 --> 00:05:55.763
Και ήθελα να δω ποια είναι η διαδικασία
μέσω της οποίας

00:05:55.763 --> 00:05:57.582
οι άνθρωποι αυτών των ταυτοτήτων

00:05:57.582 --> 00:06:00.300
καταλήγουν σε μια καλή σχέση μαζί τους.

00:06:00.300 --> 00:06:04.560
Και μου φάνηκε ότι υπήρχαν
τρία επίπεδα αποδοχής

00:06:04.560 --> 00:06:06.032
που έπρεπε να λάβουν χώρα.

00:06:06.032 --> 00:06:09.473
Υπάρχει η αυτο-αποδοχή, υπάρχει
η αποδοχή από την οικογένεια,

00:06:09.473 --> 00:06:11.484
και υπάρχει η κοινωνική αποδοχή.

00:06:11.484 --> 00:06:13.477
Δεν συμπίπτουν πάντοτε.

00:06:13.477 --> 00:06:16.368
Πολλές φορές, οι άνθρωποι
που βρίσκονται σε αυτές τις καταστάσεις,

00:06:16.368 --> 00:06:20.886
είναι πολύ θυμωμένοι γιατί αισθάνονται
ότι οι γονείς τους δεν τους αγαπούν,

00:06:20.886 --> 00:06:24.883
όταν αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι
ότι οι γονείς τους δεν τους αποδέχονται.

00:06:24.883 --> 00:06:28.172
Η αγάπη είναι κάτι που ιδανικά
υπάρχει άνευ όρων

00:06:28.172 --> 00:06:31.199
σε όλη τη σχέση μεταξύ
ενός γονέα και του παιδιού.

00:06:31.203 --> 00:06:34.466
Αλλά η αποδοχή είναι κάτι
που απαιτεί χρόνο.

00:06:34.466 --> 00:06:36.286
Πάντα παίρνει χρόνο.

00:06:36.696 --> 00:06:41.295
Ένας νάνος που γνώρισα ήταν κάποιος
που ονομάζεται Κλίντον Μπράουν.

00:06:41.588 --> 00:06:45.013
Όταν γεννήθηκε, είχε διαγνωστεί
με διαστροφικό νανισμό,

00:06:45.013 --> 00:06:46.612
μια πολύ σοβαρή κατάσταση,

00:06:46.612 --> 00:06:50.261
και είπαν στους γονείς του ότι ποτέ
δεν θα περπατήσει, ποτέ δεν θα μιλήσει,

00:06:50.261 --> 00:06:52.157
δεν θα έχει καμία πνευματική ικανότητα,

00:06:52.157 --> 00:06:54.860
και ότι πιθανότατα
δεν θα τους αναγνωρίζει.

00:06:54.860 --> 00:06:58.103
Τους πρότειναν να τον αφήσουν
στο νοσοκομείο,

00:06:58.103 --> 00:07:00.234
έτσι ώστε να μπορέσει
να πεθάνει εκεί ήσυχα.

00:07:00.234 --> 00:07:02.410
Η μητέρα του είπε
ότι δεν θα τον άφηνε.

00:07:02.410 --> 00:07:04.226
Και πήρε το γιο της στο σπίτι.

00:07:04.226 --> 00:07:07.849
Και παρόλο που δεν είχε ούτε ιδιαίτερη
μόρφωση, ούτε οικονομική δυνατότητα,

00:07:07.849 --> 00:07:09.698
βρήκε τον καλύτερο γιατρό στη χώρα

00:07:09.698 --> 00:07:12.000
για την αντιμετώπιση
του διαστροφικού νανισμού

00:07:12.000 --> 00:07:14.093
και αυτός ανέλαβε τον Κλίντον.

00:07:14.093 --> 00:07:16.351
Κατά τη διάρκεια
της παιδικής του ηλικίας,

00:07:16.351 --> 00:07:18.986
υποβλήθηκε σε 30 μεγάλες
χειρουργικές επεμβάσεις.

00:07:18.986 --> 00:07:21.503
Και πέρασε πολύ καιρό στο νοσοκομείο

00:07:21.503 --> 00:07:23.143
ενώ υποβαλλόταν σ' αυτές τις διαδικασίες,

00:07:23.143 --> 00:07:25.639
ως αποτέλεσμα των οποίων
τώρα μπορεί να περπατήσει.

00:07:25.639 --> 00:07:29.908
Και ενώ ήταν εκεί, έστειλαν καθηγητές για
να τον βοηθήσουν με τα μαθήματά του

00:07:29.908 --> 00:07:32.735
και εργάστηκε σκληρά,
γιατί δεν είχε τίποτα άλλο να κάνει.

00:07:32.735 --> 00:07:34.583
Κατέληξε να φτάσει σε ένα επίπεδο

00:07:34.583 --> 00:07:38.113
που δεν είχε ποτέ πριν κατορθωθεί
κανένα μέλος της οικογένειάς του.

00:07:38.113 --> 00:07:41.426
Έγινε ο πρώτος στην οικογένειά του 
που πήγε σε κολέγιο,

00:07:41.426 --> 00:07:44.817
όπου έζησε στην πανεπιστημιούπολη
οδηγώντας ένα ειδικό αυτοκίνητο

00:07:44.817 --> 00:07:47.344
το οποίο φιλοξενούσε
το ασυνήθιστο σώμα του.

00:07:47.344 --> 00:07:50.354
Η μητέρα του μου είπε μια ιστορία,
όταν γύριζε σπίτι μια μέρα

00:07:50.354 --> 00:07:52.504
και αυτός πήγαινε
στο κολλέγιο εκεί κοντά--

00:07:52.504 --> 00:07:55.411
και είπε, «Είδα το αυτοκίνητο,
που πάντα αναγνώριζες

00:07:55.411 --> 00:07:59.013
στο πάρκινγκ ενός μπαρ», είπε.
(Γέλια)

00:07:59.853 --> 00:08:04.393
«Και σκέφτηκα, αυτοί είναι 1,80, 
κι αυτός δεν είναι ούτε ένα μέτρο.

00:08:04.393 --> 00:08:06.627
Δύο μπύρες τους είναι
τέσσερις μπύρες γι' αυτόν».

00:08:06.627 --> 00:08:09.381
Είπε, «Ήξερα ότι δεν μπορούσα να μπω μέσα
και να τον διακόψω,

00:08:09.381 --> 00:08:13.535
αλλά πήγα στο σπίτι, και του άφησα
οκτώ μηνύματα στο κινητό του».

00:08:13.535 --> 00:08:15.031
Είπε, «Και τότε σκέφτηκα,

00:08:15.031 --> 00:08:17.137
αν κάποιος μου είχε πει όταν γεννήθηκε

00:08:17.137 --> 00:08:20.459
ότι στο μέλλον η ανησυχία μου
θα ήταν ότι θα έπινε

00:08:20.459 --> 00:08:23.541
και θα οδηγούσε
με τους συμφοιτητές του...»

00:08:23.541 --> 00:08:28.933
(Χειροκρότημα)

00:08:31.463 --> 00:08:33.618
Και της είπα, «Τι νομίζεις ότι έκανες

00:08:33.618 --> 00:08:35.248
που τον βοήθησε να αναδειχθεί

00:08:35.248 --> 00:08:38.288
σε αυτό τον γοητευτικό, επιτυχημένο,
υπέροχο άνθρωπο;»

00:08:38.288 --> 00:08:42.710
Και είπε, «Τι έκανα;
Τον αγαπούσα, αυτό είναι όλο».

00:08:42.723 --> 00:08:46.246
Ο Κλίντον είχε πάντα αυτό το φως
μέσα του.

00:08:46.246 --> 00:08:51.280
Ο πατέρας του κι εγώ είχαμε την τύχη
να είμαστε οι πρώτοι που το είδαν."

00:08:52.216 --> 00:08:55.086
Θα παραθέσω άλλο ένα απόσπασμα από
περιοδικό της δεκαετίας του '60.

00:08:55.086 --> 00:09:00.516
Είναι του 1968 - The Atlantic Monthly,
η φωνή της φιλελεύθερης Αμερικής -

00:09:00.996 --> 00:09:03.810
Γραμμένο από έναν σημαντικό
επιστήμονα της Βιοηθικής.

00:09:03.810 --> 00:09:07.609
Είπε, «Δεν υπάρχει κανένας λόγος
να αισθάνεσαι ένοχος

00:09:07.609 --> 00:09:10.915
για την εγκατάλειψη ενός παιδιού
με σύνδρομο Ντάουν,

00:09:10.915 --> 00:09:15.983
είτε είναι εγκατάλειψη με την έννοια του
να το βάλεις σε ίδρυμα

00:09:15.983 --> 00:09:19.878
ή με μια πιο υπεύθυνη, θανατηφόρα έννοια.

00:09:19.884 --> 00:09:24.838
Είναι λυπηρό, ναι - φοβερό.
Αλλά δεν συνεπάγεται ενοχές.

00:09:24.840 --> 00:09:28.947
Η αληθινή ενοχή προκύπτει μόνο
από αδίκημα κατά ενός ατόμου,

00:09:28.953 --> 00:09:32.532
και κάποιος με σύνδρομο Ντάουν
δεν είναι άτομο».

00:09:33.540 --> 00:09:37.479
Έχουν γραφτεί πολλά
για την τεράστια πρόοδο που έχουμε κάνει

00:09:37.479 --> 00:09:39.599
για την αντιμετώπιση
των ομοφυλόφιλων ατόμων.

00:09:39.599 --> 00:09:43.642
Το γεγονός ότι η στάση μας έχει αλλάξει
είναι στα πρωτοσέλιδα κάθε μέρα.

00:09:43.642 --> 00:09:48.245
Αλλά ξεχνάμε πώς αντιμετωπίζαμε
τους διαφορετικούς ανθρώπους,



00:09:48.245 --> 00:09:50.477
πώς αντιμετωπίζαμε
τα άτομα με αναπηρία

00:09:50.477 --> 00:09:53.387
πόσο απάνθρωποι ήμασταν.

00:09:53.387 --> 00:09:55.273
Η αλλαγή που έχει πραγματοποιηθεί 
σ' αυτόν τον τομέα,

00:09:55.273 --> 00:09:57.210
η οποία είναι εξίσου ριζοσπαστική,

00:09:57.210 --> 00:09:59.977
είναι κάτι στο οποίο δεν δίνουμε
πολύ μεγάλη προσοχή.

00:09:59.977 --> 00:10:03.939
Μια από τις οικογένειες που πήρα
συνέντευξη, ο Τομ και η Κάρεν Ρόμπαρντς,

00:10:03.939 --> 00:10:07.616
αιφνιδιάστηκαν όταν, σαν νέοι
και επιτυχημένοι Νεοϋορκέζοι,

00:10:07.616 --> 00:10:11.101
το πρώτο τους παιδί είχε διαγνωστεί
με σύνδρομο Ντάουν.

00:10:11.101 --> 00:10:13.681
Πίστευαν ότι οι εκπαιδευτικές ευκαιρίες
γι' αυτόν,

00:10:13.681 --> 00:10:15.501
δεν ήταν αυτό που θα έπρεπε να είναι,

00:10:15.501 --> 00:10:19.052
και έτσι αποφάσισαν να φτιάξουν
ένα μικρό κέντρο --

00:10:19.052 --> 00:10:22.706
με δύο αίθουσες διδασκαλίας που ξεκίνησαν
με μερικούς άλλους γονείς --

00:10:22.706 --> 00:10:25.170
για να εκπαιδεύσουν τα παιδιά
με σύνδρομο Ντάουν.

00:10:25.170 --> 00:10:29.010
Με τα χρόνια, το κέντρο αυτό
εξελίχθηκε στο Κέντρο Κουκ,

00:10:29.010 --> 00:10:31.227
όπου τώρα υπάρχουν χιλιάδες

00:10:31.227 --> 00:10:34.964
παιδιών με διανοητικές αναπηρίες
που διδάσκονται.

00:10:34.964 --> 00:10:38.142
Στο διάστημα που μεσολάβησε από τη
δημοσίευση του άρθρου της Atlantic Monthly

00:10:38.142 --> 00:10:42.315
το προσδόκιμο ζωής για τα άτομα
με σύνδρομο Ντάουν έχει τριπλασιαστεί.

00:10:42.315 --> 00:10:47.074
Η εμπειρία των ανθρώπων με σύνδρομο Ντάουν
περιλαμβάνει εκείνους που είναι ηθοποιοί,

00:10:47.074 --> 00:10:50.016
εκείνους που είναι συγγραφείς,
κάποιους που είναι σε θέση να

00:10:50.016 --> 00:10:52.648
ζήσουν με πλήρη ανεξαρτησία
στην ενήλικη ζωή.

00:10:53.378 --> 00:10:56.542
Οι Ρομπαρντς είχαν κάνει πολλά
γι'αυτό και είπα, «Μήπως το μετανιώνετε;

00:10:56.542 --> 00:10:59.139
Εύχεστε το παιδί σας
να μην είχε σύνδρομο Ντάουν;

00:10:59.139 --> 00:11:01.298
Εύχεστε να μην είχατε ακούσει
ποτέ γι αυτό;»

00:11:01.298 --> 00:11:03.635
Έχει ενδιαφέρον ότι ο πατέρας του είπε,

00:11:03.635 --> 00:11:05.942
«Λοιπόν, για τον Ντέιβιντ,
το γιο μας, λυπάμαι,

00:11:05.942 --> 00:11:09.322
γιατί για τον Ντέιβιντ, είναι δύσκολο
να είσαι στον κόσμο

00:11:09.322 --> 00:11:12.070
και θα ήθελα να δώσω στον Ντέιβιντ
μια πιο εύκολη ζωή.

00:11:12.070 --> 00:11:14.913
Αλλά νομίζω ότι αν χάναμε
όσους έχουν σύνδρομο Ντάουν,

00:11:14.913 --> 00:11:17.516
θα ήταν μια καταστροφική απώλεια».

00:11:17.516 --> 00:11:20.601
Η Κάρεν Ρόμπαρντς μου είπε,
«Συμφωνώ με τον Τομ.

00:11:20.601 --> 00:11:24.482
Για τον Ντέιβιντ, θα τον θεράπευα αμέσως
για να του δώσω μια πιο εύκολη ζωή.

00:11:24.482 --> 00:11:29.858
Αλλά προσωπικά, ποτέ δεν θα πίστευα
πριν από 23 χρόνια που γεννήθηκε,

00:11:29.858 --> 00:11:31.988
ότι θα μπορούσα να φτάσω
σε τέτοιο σημείο --

00:11:31.988 --> 00:11:36.336
προσωπικά μιλώντας, με έχει κάνει
τόσο καλύτερη και ευγενικότερη

00:11:36.336 --> 00:11:39.370
και τόσο πολύ πιο αποφασιστική
σε ολόκληρη τη ζωή μου,

00:11:39.370 --> 00:11:45.269
που προσωπικά, δεν θα το εγκατέλειπα
για τίποτα στον κόσμο».

00:11:45.909 --> 00:11:48.326
Ζούμε σε ένα σημείο,
όπου η κοινωνική αποδοχή

00:11:48.326 --> 00:11:51.913
γι' αυτές και για πολλές άλλες
καταστάσεις, εξελίσσεται συνεχώς.

00:11:51.913 --> 00:11:53.738
Και όμως ζούμε αυτή τη στιγμή

00:11:53.738 --> 00:11:56.629
που η ικανότητά μας να εξαλείψουμε
αυτές τις καταστάσεις

00:11:56.629 --> 00:11:59.567
έχει φτάσει σε ένα ύψος
που ποτέ δεν φανταζόμασταν πριν.

00:11:59.567 --> 00:12:02.411
Τα περισσότερα κωφά βρέφη που γεννιούνται
στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα

00:12:02.411 --> 00:12:04.189
θα λάβουν κοχλιακά εμφυτεύματα,

00:12:04.189 --> 00:12:09.004
τα οποία τοποθετούνται στον εγκέφαλο
και συνδέονται με έναν δέκτη,

00:12:09.004 --> 00:12:12.069
και τα οποία τους επιτρέπουν
να αποκτήσουν μια τηλεομοιοτυπία της ακοής

00:12:12.069 --> 00:12:14.274
και να χρησιμοποιούν
τον προφορικό λόγο.

00:12:14.274 --> 00:12:18.321
Μια ένωση που έχει δοκιμαστεί
σε ποντικούς, BMN - 111,

00:12:18.321 --> 00:12:23.374
είναι χρήσιμη στην πρόληψη της δράσης
του γονιδίου της αχονδροπλασίας.

00:12:23.374 --> 00:12:26.119
Η αχονδροπλασία είναι
η πιο κοινή μορφή νανισμού,

00:12:26.119 --> 00:12:28.250
και τα ποντίκια που έχουν
λάβει την εν λόγω ουσία

00:12:28.250 --> 00:12:30.041
και έχουν το γονίδιο της αχονδροπλασίας,

00:12:30.041 --> 00:12:32.004
αναπτύχθηκαν σε πλήρες μέγεθος.

00:12:32.004 --> 00:12:34.555
Δοκιμές σε ανθρώπους είναι πολύ κοντά.

00:12:34.555 --> 00:12:36.811
Υπάρχουν εξετάσεις αίματος
που βρίσκονται σε εξέλιξη

00:12:36.811 --> 00:12:38.663
που θα εντόπιζαν το σύνδρομο Ντάουν
με μεγαλύτερη σαφήνεια

00:12:40.515 --> 00:12:42.369
και πιο νωρίς στην εγκυμοσύνη από ποτέ,

00:12:42.369 --> 00:12:45.183
καθιστώντας το όλο και ευκολότερο
για τους ανθρώπους

00:12:45.183 --> 00:12:48.870
να εξαλείψουν αυτές τις κυήσεις,
ή να τις τερματίσουν.

00:12:48.870 --> 00:12:53.537
Έτσι έχουμε και την κοινωνική πρόοδο
και την πρόοδο της ιατρικής.

00:12:53.537 --> 00:12:55.389
Και πιστεύω και στα δύο.

00:12:55.389 --> 00:12:57.772
Πιστεύω ότι η κοινωνική πρόοδος
είναι φανταστική

00:12:57.772 --> 00:12:59.605
και γεμάτη νόημα και υπέροχη,

00:12:59.605 --> 00:13:02.540
και πιστεύω το ίδιο πράγμα
και για την ιατρική πρόοδο.

00:13:02.540 --> 00:13:06.903
Αλλά νομίζω ότι είναι μια τραγωδία,
όταν μια απο αυτές δεν βλέπει την άλλη.

00:13:06.903 --> 00:13:08.974
Όταν βλέπω τον τρόπο
με τον οποίο τέμνονται

00:13:08.974 --> 00:13:11.188
σε καταστάσεις, όπως
οι τρεις που μόλις περιέγραψα,

00:13:11.188 --> 00:13:14.838
μερικές φορές νομίζω ότι είναι
σαν εκείνες τις στιγμές στη Γκραντ Όπερα

00:13:14.838 --> 00:13:17.442
που ο ήρωας συνειδητοποιεί
ότι αγαπά την ηρωίδα,

00:13:17.442 --> 00:13:21.889
ακριβώς τη στιγμή που αυτή πεθαίνει
πάνω στο ντιβάνι.

00:13:21.889 --> 00:13:24.688
(Γέλια)

00:13:24.688 --> 00:13:28.570
Πρέπει να σκεφτούμε για το 
πώς αισθανόμαστε για τις θεραπείες γενικά.

00:13:28.570 --> 00:13:31.436
Πολλές φορές το ζήτημα της γονεϊκής
ιδιότητας είναι,

00:13:31.436 --> 00:13:33.288
τι κληροδοτούμε στα παιδιά μας

00:13:33.288 --> 00:13:35.040
και τι θεραπεύουμε σε αυτά;

00:13:35.040 --> 00:13:39.211
Ο Τζιμ Σινκλαίρ, ένας εξέχων ακτιβιστής
του αυτισμού, είπε,

00:13:39.211 --> 00:13:43.865
«Όταν οι γονείς λένε, "Μακάρι το παιδί μου
να μην είχε αυτισμό",

00:13:43.865 --> 00:13:48.724
αυτό που πραγματικά λένε είναι,
"Μακάρι το παιδί που έχω να μην υπήρχε

00:13:48.724 --> 00:13:52.741
και να είχα ένα διαφορετικό,
μη-αυτιστικό παιδί αντ'αυτού"».

00:13:52.751 --> 00:13:57.538
Διαβάστε το πάλι. Αυτό ακούμε όταν
θρηνείτε για την ύπαρξή μας.

00:13:57.538 --> 00:14:00.725
Αυτό ακούμε όταν προσεύχεστε
για μια θεραπεία --

00:14:00.725 --> 00:14:02.642
ότι η πιο δυνατή επιθυμία σας για μας,

00:14:02.642 --> 00:14:05.022
είναι ότι κάποια μέρα
θα πάψουμε να υπάρχουμε

00:14:05.022 --> 00:14:10.691
και ξένοι που μπορείς να αγαπήσεις
θα μπουν πίσω από τα πρόσωπά μας."

00:14:10.691 --> 00:14:13.534
Είναι μια πολύ ακραία άποψη,

00:14:13.534 --> 00:14:17.768
αλλά δείχνει την πραγματικότητα ότι οι
άνθρωποι δεσμεύονται με τη ζωή που έχουν

00:14:17.768 --> 00:14:22.341
και δεν θέλουν να θεραπευτούν
ή να αλλάξουν ή να εξαλειφθούν.

00:14:22.341 --> 00:14:25.806
Θέλουν να είναι ό,τι κι αν είναι αυτό
που έχουν καταλήξει να είναι.

00:14:25.806 --> 00:14:29.356
Μια από τις οικογένειες που πήρα
συνέντευξη για το πρόγραμμα αυτό

00:14:29.356 --> 00:14:31.369
ήταν η οικογένεια του Ντίλαν Κλίμποντ,

00:14:31.369 --> 00:14:34.722
ο οποίος ήταν ένας από τους δράστες
της σφαγής της Κόλουμπαιν.

00:14:34.722 --> 00:14:37.285
Χρειάστηκε χρόνος για να τους πείσω
να μου μιλήσουν,

00:14:37.285 --> 00:14:40.168
και όταν συμφώνησαν,
ήταν τόσο γεμάτοι από την ιστορία τους

00:14:40.168 --> 00:14:41.859
που δεν μπορούσαν να σταματήσουν.

00:14:41.859 --> 00:14:44.493
Και το πρώτο από τα πολλά Σαβ/κα
που πέρασα μαζί τους

00:14:44.493 --> 00:14:47.609
κατέγραψα περισσότερες από
20 ώρες συνομιλίας.

00:14:47.609 --> 00:14:49.872
Την Κυριακή το βράδυ,
ήμασταν όλοι εξαντλημένοι.

00:14:49.872 --> 00:14:52.756
Καθόμασταν στην κουζίνα.
Η Σου Κλίμπολντ ετοίμαζε το δείπνο.

00:14:52.756 --> 00:14:55.266
Είπα, «Αν ο Ντίλαν ήταν εδώ τώρα,

00:14:55.276 --> 00:14:58.109
έχετε μια ιδέα του τι θα θέλατε
να τον ρωτήσετε;»

00:14:58.109 --> 00:15:00.489
Ο πατέρας του είπε, «Σίγουρα ξέρω.

00:15:00.489 --> 00:15:04.035
Θα ήθελα να τον ρωτήσω
τι στο διάολο σκεφτόταν ότι έκανε».

00:15:04.035 --> 00:15:07.668
Η Σου κοίταξε το πάτωμα,
και σκέφτηκε για ένα λεπτό.

00:15:07.668 --> 00:15:09.747
Και μετά σήκωσε τα μάτια της και είπε,

00:15:11.826 --> 00:15:13.905
«Θα ήθελα να του ζητήσω να με συγχωρήσει
που ενώ ήμουν η μητέρα του

00:15:13.905 --> 00:15:17.531
ποτέ δεν ήξερα τι συνέβαινε
μέσα στο κεφάλι του».

00:15:18.341 --> 00:15:21.312
Ενώ δειπνούσαμε μερικά χρόνια αργότερα --

00:15:21.312 --> 00:15:23.244
ένα από τα πολλά δείπνα που είχαμε μαζί --

00:15:23.244 --> 00:15:26.647
είπε, «Ξέρετε, όταν συνέβη στην αρχή,

00:15:26.647 --> 00:15:30.292
ευχόμουν να μην είχα παντρευτεί ποτέ,
να μην είχα κάνει ποτέ παιδιά.

00:15:30.292 --> 00:15:33.955
Αν δεν είχα πάει στο Οχάιο και δεν είχα
διασταυρώσει μονοπάτια με τον Τόμ,

00:15:33.955 --> 00:15:37.592
αυτό το παιδί δεν θα υπήρχε και αυτό
το φοβερό πράγμα δεν θα είχε συμβεί.

00:15:37.594 --> 00:15:42.112
Αλλά έχω φτάσει να αισθάνομαι ότι αγαπώ
τα παιδιά μου τόσο πολύ

00:15:42.112 --> 00:15:45.404
που δεν θέλω να φανταστώ
μια ζωή χωρίς αυτά.

00:15:45.414 --> 00:15:48.208
Αναγνωρίζω τον πόνο που προκλήθηκε
σε τρίτους,

00:15:48.208 --> 00:15:51.002
για τον οποίο δεν μπορεί
να υπάρξει συγχώρεση,

00:15:51.002 --> 00:15:53.796
αλλά για τον πόνο που προκλήθηκε σε μένα,
υπάρχει», είπε.

00:15:53.796 --> 00:15:57.600
«Έτσι, ενώ αναγνωρίζω ότι θα ήταν
καλύτερο για τον κόσμο

00:15:57.600 --> 00:16:00.112
αν ο Ντύλαν δεν είχε γεννηθεί ποτέ,

00:16:00.112 --> 00:16:04.792
έχω αποφασίσει ότι δεν θα ήταν
καλύτερο για μένα»

00:16:05.582 --> 00:16:08.755
Σκέφτηκα ότι ήταν εκπληκτικό
το πώς όλες αυτές οι οικογένειες

00:16:08.755 --> 00:16:11.928
είχαν όλα αυτά τα παιδιά 
με όλα αυτά τα προβλήματα,

00:16:11.928 --> 00:16:15.101
προβλήματα που ως επί το πλείστον
θα είχαν κάνει τα πάντα για να αποφύγουν,

00:16:15.101 --> 00:16:18.920
και ότι όλοι είχαν βρει τόσο πολύ νόημα
σε αυτή την εμπειρία του γονεϊκού ρόλου.

00:16:18.920 --> 00:16:22.091
Και τότε σκέφτηκα,
όλοι όσοι έχουμε παιδιά,

00:16:22.091 --> 00:16:24.793
λατρεύουμε τα παιδιά που έχουμε,
με τα ελαττώματα τους.

00:16:24.797 --> 00:16:29.073
Αν κάποιος ένδοξος άγγελος ξαφνικά κατέβει
από την οροφή του σαλονιού μου

00:16:29.073 --> 00:16:31.234
και προσφερθεί να πάρει τα παιδιά που έχω

00:16:31.234 --> 00:16:33.510
και να μου δώσει άλλα, καλύτερα παιδιά

00:16:33.510 --> 00:16:36.667
- πιο ευγενικά, πιο αστεία, 
πιο όμορφα, πιο έξυπνα -

00:16:36.667 --> 00:16:38.354
(Γέλια)

00:16:38.354 --> 00:16:40.389
Θα προσκολλόμουν στα παιδιά που έχω

00:16:40.389 --> 00:16:42.764
και θα προσευχόμουν να φύγει μακριά
αυτό το φρικτό θέαμα.

00:16:42.764 --> 00:16:46.210
Και τελικά νιώθω, ότι με τον ίδιο τρόπο
που έχουμε δοκιμάσει

00:16:46.210 --> 00:16:49.360
επιβραδυντικά φλόγας σε πιτζάμες,
για να εξασφαλίσουμε

00:16:49.360 --> 00:16:52.904
ότι δεν θα πιάσουν φωτιά,
όταν το παιδί μας φτάσει κοντά στη σόμπα,

00:16:52.904 --> 00:16:55.002
έτσι και αυτές οι ιστορίες των οικογενειών

00:16:55.002 --> 00:16:57.040
που αντιμετωπίζουν αυτές 
τις ακραίες διαφορές

00:16:57.040 --> 00:16:59.009
αντικατοπτρίζουν την παγκόσμια εμπειρία


00:16:59.009 --> 00:17:02.189
της άσκησης του γονεϊκού ρόλου,
όπου πάντα υπάρχουν στιγμές που

00:17:02.189 --> 00:17:06.103
κοιτάτε το παιδί σας και σκέφτεστε,
«Από πού ήρθες εσύ;»

00:17:06.103 --> 00:17:08.536
(Γέλια)

00:17:08.546 --> 00:17:13.096
Αποδεικνύεται ότι, ενώ κάθε μία από αυτές
τις ατομικές διαφορές είναι μεμονωμένες --

00:17:13.096 --> 00:17:15.893
μερικές μόνο οικογένειες
αντιμετωπίζουν την σχιζοφρένεια,

00:17:15.893 --> 00:17:18.703
μερικές οικογένειες παιδιών
που είναι τρανσέξουαλ,

00:17:18.703 --> 00:17:20.605
μερικές οικογένειες
παιδιών θαύματα

00:17:20.605 --> 00:17:23.178
- που επίσης αντιμετωπίζουν
πολλών ειδών προκλήσεις -

00:17:23.178 --> 00:17:25.793
υπάρχουν μόνο μερικές οικογένειες
σε κάθε κατηγορία -

00:17:25.793 --> 00:17:27.302
αλλά αν αρχίσεις να σκέφτεσαι

00:17:27.302 --> 00:17:29.167
ότι η εμπειρία του να διαπραγματευεσαι

00:17:29.167 --> 00:17:31.032
την διαφορετικότητα μέσα
στην οικογένειά σου

00:17:31.032 --> 00:17:32.899
είναι αυτό που οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν,

00:17:32.899 --> 00:17:36.319
τότε θα ανακαλύψετε ότι είναι
ένα σχεδόν καθολικό φαινόμενο.

00:17:36.319 --> 00:17:39.359
Η ειρωνεία είναι ότι οι διαφορές μας,

00:17:39.359 --> 00:17:43.129
και η αντιμετώπιση της διαφορετικότητάς
μας είναι που μας ενώνουν.

00:17:43.699 --> 00:17:49.005
Αποφάσισα να αποκτήσω παιδιά,
ενώ έκανα αυτή την εργασία.

00:17:49.005 --> 00:17:51.943
Πολλοί άνθρωποι εξεπλάγησαν
και είπαν,

00:17:51.943 --> 00:17:54.397
«Πώς μπορείς να αποφασίζεις
να αποκτήσεις παιδιά

00:17:54.397 --> 00:17:58.437
κατά την διάρκεια μιας μελέτης
όλων όσων θα μπορούσαν να πάνε στραβά;»

00:17:58.437 --> 00:18:01.267
Και είπα, «Δεν μελετώ οτιδήποτε
μπορεί να πάει στραβά.

00:18:01.267 --> 00:18:04.403
Αυτό που μελετώ είναι πόση
αγάπη μπορεί να υπάρξει,

00:18:04.403 --> 00:18:09.124
ακόμα και όταν όλα φαίνεται
να πηγαίνουν στραβά».

00:18:09.124 --> 00:18:14.774
Σκέφτηκα πολλά για τη μητέρα ενός παιδιού
με ειδικές ανάγκες που είχα δει,

00:18:14.774 --> 00:18:18.541
ένα σοβαρά ανάπηρο παιδί που πέθανε
από αμέλεια φροντιστή.

00:18:18.541 --> 00:18:21.346
Όταν ενταφιάστηκαν οι στάχτες του,
η μητέρα του είπε,

00:18:21.346 --> 00:18:26.423
«Προσεύχομαι εδώ για συγχώρεση

00:18:26.423 --> 00:18:29.470
γιατί έχω υπάρξει δύο φορές θύμα ληστείας,

00:18:29.470 --> 00:18:35.437
μία φορά από το παιδί που ήθελα
και μία φορά του γιου που αγαπούσα».

00:18:35.437 --> 00:18:40.076
Και σκέφτηκα ότι ήταν δυνατόν,
για οποιονδήποτε να αγαπά κάθε παιδί

00:18:40.076 --> 00:18:42.594
αν είχαν την πραγματική θέληση
να το κάνουν.

00:18:42.594 --> 00:18:47.615
Έτσι, ο σύζυγός μου
είναι ο βιολογικός πατέρας δύο παιδιών

00:18:47.615 --> 00:18:50.390
κάποιων λεσβίων φίλων μας στη Μινεάπολη.

00:18:50.390 --> 00:18:53.088
Είχα μια στενή φίλη από το κολέγιο

00:18:53.088 --> 00:18:56.066
που είχε πάρει διαζύγιο
και ήθελε να αποκτήσει παιδιά.

00:18:56.066 --> 00:18:58.095
Και έτσι έχουμε μία κόρη,

00:18:58.095 --> 00:19:00.313
και η μητέρα και η κόρη ζουν στο Τέξας.

00:19:00.313 --> 00:19:03.556
Και ο σύζυγός μου κι εγώ έχουμε έναν γιο
που ζει μαζί μας μόνιμα

00:19:03.556 --> 00:19:05.959
του οποίου είμαι ο βιολογικός πατέρας,

00:19:05.959 --> 00:19:09.891
και παρένθετη μητέρα
για την εγκυμοσύνη ήταν η Λώρα,

00:19:09.891 --> 00:19:12.931
η λεσβία μητέρα του Όλιβερ
και της Λούσι στη Μινεάπολη.

00:19:12.931 --> 00:19:19.559
(Χειροκρότημα)

00:19:21.579 --> 00:19:27.087
Εν συντομία είναι πέντε γονείς
τεσσάρων παιδιών σε τρεις πολιτείες.

00:19:27.087 --> 00:19:30.412
Και υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν
ότι η ύπαρξη της οικογένειάς μου

00:19:30.412 --> 00:19:32.944
κατά κάποιο τρόπο 
υπονομεύει ή αποδυναμώνει

00:19:32.944 --> 00:19:35.116
ή ζημιώνει την οικογένειά τους.

00:19:35.116 --> 00:19:38.699
Και υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν
ότι οι οικογένειες σαν τη δική μου

00:19:38.699 --> 00:19:40.361
δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.

00:19:40.361 --> 00:19:46.051
Δεν δέχομαι αφαιρετικά μοντέλα αγάπης,
μόνο προσθετικά.

00:19:46.051 --> 00:19:49.569
Πιστεύω ότι με τον ίδιο τρόπο
που χρειαζόμαστε ποικιλομορφία ειδών

00:19:49.569 --> 00:19:51.807
για να εξασφαλίσουμε ότι ο πλανήτης
μπορεί να συνεχιστεί,

00:19:51.807 --> 00:19:54.384
γι' αυτό χρειαζόμαστε
αυτήν την ποικιλομορφία της αγάπης

00:19:54.384 --> 00:19:56.341
και την ποικιλομορφία των οικογενειών

00:19:56.341 --> 00:20:00.028
προκειμένου να ενισχυθεί
η οικόσφαιρα της καλοσύνης.

00:20:00.592 --> 00:20:03.074
Την επόμενη μέρα
απο την γέννηση του γιου μας

00:20:03.074 --> 00:20:07.638
η παιδίατρος μπήκε στο δωμάτιο
του νοσοκομείου και είπε ότι ανησυχεί.

00:20:07.643 --> 00:20:10.779
Δεν τέντωνε τα πόδια του σωστά.

00:20:10.779 --> 00:20:13.693
Είπε ότι θα μπορούσε να σημαίνει
ότι είχε εγκεφαλική βλάβη.

00:20:13.693 --> 00:20:17.051
Στο σημείο που τα τέντωνε,
το έκανε ασύμμετρα,

00:20:17.051 --> 00:20:18.899
το οποίο θα μπορούσε να σημαίνει

00:20:18.899 --> 00:20:20.977
ότι υπήρχε κάποιου είδους όγκος.

00:20:20.977 --> 00:20:22.692
Είχε ένα πολύ μεγάλο κεφάλι,

00:20:22.692 --> 00:20:25.317
το οποίο μπορεί
να υποδείκνυε υδροκεφαλισμό.

00:20:25.317 --> 00:20:27.383
Καθώς μου έλεγε όλα αυτά τα πράγματα,

00:20:27.383 --> 00:20:31.309
Ένιωσα το κέντρο της ύπαρξής μου
να χύνεται στο πάτωμα.

00:20:31.309 --> 00:20:33.645
Σκέφτηκα, έχω εργαστεί για χρόνια

00:20:33.645 --> 00:20:36.201
πάνω σ' ένα βιβλίο για το πόσο νόημα
βρίσκουν οι άνθρωποι

00:20:36.201 --> 00:20:39.739
μεγαλώνοντας παιδιά με αναπηρία.

00:20:39.739 --> 00:20:43.591
Δεν ήθελα να ενταχθώ στο σύνολό τους.

00:20:43.591 --> 00:20:46.320
Γιατί αυτό που αντιμετώπιζα
ήταν η ιδέα μιας ασθένειας.

00:20:46.325 --> 00:20:48.758
Και όπως όλοι οι γονείς
από καταβολής κόσμου,

00:20:48.758 --> 00:20:51.916
ήθελα να προστατεύσω το παιδί μου
από την ασθένεια.

00:20:51.916 --> 00:20:55.149
Ήθελα επίσης να προστατέψω
τον εαυτό μου από την ασθένεια.

00:20:55.149 --> 00:20:57.699
Και όμως, ήξερα από την δουλειά
που είχα κάνει

00:20:57.699 --> 00:21:01.815
ότι αν όντως είχε κάποια από τα πράγματα
για τα οποια θα εξεταζόταν,

00:21:01.815 --> 00:21:04.887
αυτά θα ήταν εν τέλει η ταυτότητά του,

00:21:04.887 --> 00:21:08.992
και αν ήταν η ταυτότητά του θα ήταν
και η δική μου ταυτότητα,

00:21:08.992 --> 00:21:10.920
ότι η ασθένεια αυτή επρόκειτο να λάβει

00:21:10.920 --> 00:21:13.458
μια πολύ διαφορετική μορφή,
όσο θα ξετυλιγόταν.

00:21:13.458 --> 00:21:16.306
Τον πήγαμε για μαγνητική, 
τον πήγαμε για αξονική,

00:21:16.306 --> 00:21:20.301
πήραμε αυτο το ασθενές παιδί 
και το δώσαμε για λήψη αρτηριακού αίματος.

00:21:20.301 --> 00:21:21.487
Αισθανθήκαμε αβοήθητοι.

00:21:21.487 --> 00:21:22.966
Και έπειτα απο πέντε ώρες,

00:21:22.966 --> 00:21:25.233
είπαν ότι ο εγκέφαλός του
ήταν απολύτως καθαρός

00:21:25.233 --> 00:21:28.205
και ότι πλέον τέντωνε τα πόδια του σωστά.

00:21:28.213 --> 00:21:31.139
Και όταν ρώτησα την παιδίατρο
τι είχε συμβεί,

00:21:31.139 --> 00:21:35.459
είπε ότι το πρωί είχε πιθανότατα
πάθει μια κράμπα.

00:21:35.459 --> 00:21:39.041
(Γέλια)

00:21:39.041 --> 00:21:46.872
Αλλά σκέφτηκα πως η μητέρα μου είχε δίκιο.

00:21:46.872 --> 00:21:50.365
Σκέφτηκα, η αγάπη
που έχεις για τα παιδιά σου

00:21:50.365 --> 00:21:53.688
είναι διαφορετική από οποιοδήποτε
άλλο συναίσθημα στον κόσμο

00:21:53.688 --> 00:21:58.621
και μέχρι ν' αποκτήσετε παιδιά, δεν ξέρετε
πώς είναι αυτό το συναίσθημα.

00:21:59.864 --> 00:22:02.172
Νομίζω ότι τα παιδιά με παγίδεψαν

00:22:02.172 --> 00:22:05.702
τη στιγμή που συνδύασα
την πατρότητα με την απώλεια.

00:22:05.702 --> 00:22:07.650
Αλλά, νομίζω, δεν θα το είχα παρατηρήσει

00:22:07.650 --> 00:22:13.162
αν δεν είχα εντρυφήσει τόσο 
στο ερευνητικό έργο μου.

00:22:13.162 --> 00:22:16.383
Είχα συναντήσει τόση πολύ παράξενη αγάπη,

00:22:16.383 --> 00:22:20.192
και σαγηνεύτικα τόσο φυσικά από
τα μαγευτικά μοτίβα του.

00:22:20.192 --> 00:22:23.598
Και είδα πως το μεγαλείο της 
μπορεί να φωτίσει

00:22:23.598 --> 00:22:27.124
ακόμη και τα πιο άθλια τρωτά σημεία.

00:22:27.124 --> 00:22:30.711
Κατά τη διάρκεια αυτών των 10 χρόνων,
είχα δει και μάθει

00:22:30.711 --> 00:22:34.210
την τρομακτική χαρά της αφόρητης ευθύνης,

00:22:34.210 --> 00:22:37.620
και είχα φτάσει να καταλάβω
πώς κατακτά ότιδήποτε άλλο.

00:22:37.620 --> 00:22:39.554
Ενώ είχα σκεφτεί μερικές φορές,

00:22:39.554 --> 00:22:42.318
ότι οι γονείς με τους οποίους
είχα μιλήσει ήταν ανόητοι,

00:22:42.318 --> 00:22:46.992
υποδούλωνοντας τους εαυτούς τους
σε μια ζωή με τα αχάριστα παιδιά τους

00:22:46.992 --> 00:22:50.377
και προσπαθώντας ν' αναδείξουν
την ταυτότητα μέσα από τη δυστυχία,

00:22:50.377 --> 00:22:53.149
συνειδητοποίησα εκείνη την ημέρα
ότι η έρευνα μου,


00:22:53.149 --> 00:22:57.983
μού είχε φτιάξει μια σανίδα και ότι 
ήμουν έτοιμος να ανέβω στο πλοίο τους.

00:22:57.983 --> 00:22:59.772
Σας ευχαριστώ.

00:22:59.772 --> 00:23:07.807
(Χειροκρότημα)

00:23:07.808 --> 00:23:09.795
Σας ευχαριστώ.