[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:01.00,0:00:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมพนันได้เลยว่าผมเป็นคนที่โง่ที่สุดในห้อง
Dialogue: 0,0:00:04.00,0:00:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมเรียนไม่จบ ผมค่อนข้างมีปัญหาเรื่องการเรียน
Dialogue: 0,0:00:06.00,0:00:08.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งที่ผมรู้ตั้งแต่ยังเด็ก
Dialogue: 0,0:00:08.00,0:00:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือผมชอบเงินและรักการทำธุรกิจ
Dialogue: 0,0:00:10.00,0:00:12.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมรักการเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:00:12.00,0:00:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมถูกเลี้ยงให้เติบโตขึ้นมา\Nเพื่อจะเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:00:14.00,0:00:16.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นคือสิ่งที่ผมหลงใหลมาตั้งแต่ตอนนั้นเอง
Dialogue: 0,0:00:16.00,0:00:19.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมไม่เคยพูดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้เลย จนถึงตอนนี้
Dialogue: 0,0:00:19.00,0:00:22.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่จึงเป็นครั้งแรกที่ทุกคนจะได้ฟัง\Nยกเว้นภรรยาผมที่ได้ฟังไปแล้วเมื่อ 3 วันก่อน
Dialogue: 0,0:00:22.00,0:00:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเธอถามผมว่า "คุณจะพูดเรื่องอะไร"\Nผมจึงเล่าให้เธอฟัง
Dialogue: 0,0:00:25.00,0:00:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่าเราพลาดโอกาส
Dialogue: 0,0:00:27.00,0:00:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะเฟ้นหาเหล่าเด็กๆ
Dialogue: 0,0:00:29.00,0:00:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีลักษณะนิสัยของการเป็นเจ้าของธุรกิจ
Dialogue: 0,0:00:31.00,0:00:33.00,Default,,0000,0000,0000,,และพลาดโอกาสที่จะหล่อหลอม \Nหรือแสดงให้เด็กๆ เหล่านี้ได้เห็น
Dialogue: 0,0:00:33.00,0:00:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าการเป็นเจ้าของกิจการ\Nเป็นสิ่งที่ยอดเยี่ยม
Dialogue: 0,0:00:35.00,0:00:38.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ใช่สิ่งที่เลวร้าย\Nและไม่ใช่สิ่งที่น่าเหยียดหยาม
Dialogue: 0,0:00:38.00,0:00:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังความเชื่อในสังคมหลายๆ แห่ง
Dialogue: 0,0:00:41.00,0:00:44.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ เมื่อเราโตขึ้นและมีความฝัน
Dialogue: 0,0:00:44.00,0:00:46.00,Default,,0000,0000,0000,,และเรามีความหลงใหลและมีโลกทัศน์
Dialogue: 0,0:00:46.00,0:00:48.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่รู้ทำไม เราจึงปล่อยให้ความฝันเหล่านั้นสลายไป
Dialogue: 0,0:00:48.00,0:00:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เราถูกสอนว่า เราต้องเรียนให้หนักขึ้น
Dialogue: 0,0:00:51.00,0:00:53.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือต้องมุ่งมั่นมากขึ้น หรือต้องมีครูสอนพิเศษ
Dialogue: 0,0:00:53.00,0:00:55.00,Default,,0000,0000,0000,,พ่อแม่ผม จ้างครูสอนพิเศษภาษาฝรั่งเศสให้ผม
Dialogue: 0,0:00:55.00,0:00:58.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ภาษาฝรั่งเศสผมก็ยังแย่
Dialogue: 0,0:00:58.00,0:01:00.00,Default,,0000,0000,0000,,สองปีที่แล้ว ผมเป็นผู้บรรยายที่ได้ค่าจ้างสูงที่สุด
Dialogue: 0,0:01:00.00,0:01:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ของหลักสูตรปริญญาโท\Nด้านการสร้างเจ้าของกิจการที่ MIT
Dialogue: 0,0:01:03.00,0:01:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และเป็นการพูดต่อหน้ากลุ่มของเจ้าของธุรกิจ\Nหลายรายจากทุกมุมโลก
Dialogue: 0,0:01:06.00,0:01:09.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อตอนผมเรียน ป.2 ผมชนะการแข่งขัน\Nการพูดระดับอำเภอ
Dialogue: 0,0:01:09.00,0:01:11.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่มีใครพูดสักคนว่า
Dialogue: 0,0:01:11.00,0:01:13.00,Default,,0000,0000,0000,,"เฮ้ย เจ้าเด็กนี่ เป็นนักพูดที่ดีนะเนี่ย
Dialogue: 0,0:01:13.00,0:01:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาไม่มีสมาธิ แต่เขารักที่จะเดินไปทั่ว\Nและพูดจูงใจผู้คน"
Dialogue: 0,0:01:16.00,0:01:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครสักคนจะพูดว่า\N"จ้างโค้ชมาฝึกเขาเรื่องการพูดสิ"
Dialogue: 0,0:01:18.00,0:01:20.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขากลับบอกว่า ให้มีครูสอนพิเศษผม\Nในเรื่องที่ผมยังไม่ดีพอ
Dialogue: 0,0:01:20.00,0:01:22.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเด็กๆ แสดงทักษะแบบนี้
Dialogue: 0,0:01:22.00,0:01:24.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจำเป็นต้องเริ่มมองหาเด็กเหล่านี้
Dialogue: 0,0:01:24.00,0:01:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า เราควรจะเลี้ยงดูเด็กๆ
Dialogue: 0,0:01:26.00,0:01:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้เติบโตเป็นเจ้าของกิจการ แทนที่จะเป็นทนายความ
Dialogue: 0,0:01:28.00,0:01:30.00,Default,,0000,0000,0000,,โชคร้าย ที่ระบบโรงเรียน
Dialogue: 0,0:01:30.00,0:01:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้คนทั้งโลก พากันพูดว่า
Dialogue: 0,0:01:32.00,0:01:34.00,Default,,0000,0000,0000,,"นี่ มาเป็นทนายความ หรือเป็นหมอกันเถอะ"
Dialogue: 0,0:01:34.00,0:01:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราก็จะพลาดโอกาสเหล่านั้น
Dialogue: 0,0:01:36.00,0:01:39.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะไม่มีใครสักคนที่จะพูดว่า\N"นี่ มาเป็นเจ้าของกิจการกันเถอะ"
Dialogue: 0,0:01:39.00,0:01:41.00,Default,,0000,0000,0000,,เจ้าของกิจการคือผู้คนทั่วไป ซึ่งในห้องนี้ก็มีเยอะทีเดียว
Dialogue: 0,0:01:41.00,0:01:44.00,Default,,0000,0000,0000,,คนที่มีแนวคิด มีความหลงใหล\Nหรือเห็นในสิ่งที่เป็นความต้องการในโลกนี้
Dialogue: 0,0:01:44.00,0:01:46.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราตัดสินใจที่จะลุกขึ้นและลงมือทำมัน
Dialogue: 0,0:01:46.00,0:01:49.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราเอาทุกสิ่งเข้าเดิมพัน เพื่อให้สิ่งนั้นๆ เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:01:49.00,0:01:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เรามีความสามารถที่จะชักชวนผู้คน\Nที่อยู่รอบๆ ตัวเรา
Dialogue: 0,0:01:51.00,0:01:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้ต้องการที่จะสร้างฝันนั้นไปพร้อมกับเรา
Dialogue: 0,0:01:53.00,0:01:55.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมคิดว่า ถ้าเราสามารถทำให้เด็กๆ เหล่านั้น
Dialogue: 0,0:01:55.00,0:01:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึมซับแนวความคิด\Nของการเป็นเจ้าของกิจการตั้งแต่วัยเยาว์
Dialogue: 0,0:01:58.00,0:02:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เราอาจจะเปลี่ยนแปลงปัญหาต่างๆ\Nในโลกทุกวันนี้ได้
Dialogue: 0,0:02:01.00,0:02:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกปัญหาที่มีอยู่ ล้วนมีคนที่มีแนวคิดแก้ไขเอาไว้แล้ว
Dialogue: 0,0:02:04.00,0:02:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อคุณเป็นเด็ก\Nจะไม่มีใครบอกคุณว่ามันเป็นไปไม่ได้
Dialogue: 0,0:02:06.00,0:02:08.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะคุณยังซื่อเกินไปที่จะตระหนักว่า
Dialogue: 0,0:02:08.00,0:02:10.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณไม่สามารถหาคำตอบได้
Dialogue: 0,0:02:10.00,0:02:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า เรามีหน้าที่ ทั้งในฐานะพ่อแม่\Nและฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของสังคม
Dialogue: 0,0:02:13.00,0:02:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะเริ่มสอนเด็กๆ ของเรา ให้สามารถหาปลาเอง
Dialogue: 0,0:02:15.00,0:02:17.00,Default,,0000,0000,0000,,แทนที่จะให้ปลากับเด็กๆ เหล่านั้น
Dialogue: 0,0:02:17.00,0:02:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับคำโบราณที่กล่าวไว้ว่า \N"ถ้าคุณให้ปลาเขาก็คือคุณให้อาหารเขาเพียง 1 วัน
Dialogue: 0,0:02:19.00,0:02:22.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถ้าคุณสอนเขาตกปลา คือคุณให้อาหารเขาทั้งชีวิต"
Dialogue: 0,0:02:22.00,0:02:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเราสอนเด็กๆ ของเราให้เป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:02:24.00,0:02:26.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กที่แสดงทักษะที่จะเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:02:26.00,0:02:29.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับเราสอนเด็กที่มีพรสวรรค์ในเรื่องวิทยาศาสตร์\Nให้ก้าวหน้าไปในด้านวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:02:29.00,0:02:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วถ้าเราเห็นจากเด็กที่ทักษะในการเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:02:31.00,0:02:33.00,Default,,0000,0000,0000,,และสอนเขาให้เป็นเจ้าของกิจการได้ล่ะ
Dialogue: 0,0:02:33.00,0:02:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เราอาจทำให้เด็กๆ เหล่านี้ ขยายธุรกิจต่างๆ ออกไป
Dialogue: 0,0:02:35.00,0:02:37.00,Default,,0000,0000,0000,,แทนที่จะรอคอยแผนจากรัฐบาล
Dialogue: 0,0:02:37.00,0:02:40.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราทำ คือเรานั่งเฉยๆ และสอนเด็กๆ ของเรา\Nในสิ่งที่พวกเขาไม่ควรจะทำ
Dialogue: 0,0:02:40.00,0:02:42.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่าตีนะ อย่ากัดนะ อย่าพูดหยาบนะ
Dialogue: 0,0:02:42.00,0:02:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ถึงตอนนี้ เราสอนเด็กๆ ของเราให้หางานที่ดีจริงๆ
Dialogue: 0,0:02:45.00,0:02:47.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างที่คุณรู้ ระบบการศึกษา สอนให้เด็กๆ แสวงหาอาชีพ
Dialogue: 0,0:02:47.00,0:02:49.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่น การเป็นหมอ เป็นทนายความ
Dialogue: 0,0:02:49.00,0:02:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นนักบัญชี และหมอฟัน
Dialogue: 0,0:02:51.00,0:02:53.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นครู เป็นนักบิน
Dialogue: 0,0:02:53.00,0:02:55.00,Default,,0000,0000,0000,,และสื่อต่างๆ ก็พยามบอกเราว่ามันจะดูเจ๋งมาก\Nถ้าเราได้ไปเป็น
Dialogue: 0,0:02:55.00,0:02:57.00,Default,,0000,0000,0000,,นางแบบ นายแบบ หรือเป็นนักร้อง
Dialogue: 0,0:02:57.00,0:03:00.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือนักกีฬาที่โด่งดัง เช่น ลอนโก (Luongo)\Nหรือ ครอสบี้ (Crosby)
Dialogue: 0,0:03:00.00,0:03:03.00,Default,,0000,0000,0000,,หลักสูตร MBA ของเราไม่ได้สอนเด็กๆ\Nให้เป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:03:03.00,0:03:05.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุผลที่ผมเลี่ยงหลักสูตร MBA
Dialogue: 0,0:03:05.00,0:03:07.00,Default,,0000,0000,0000,,นอกเหนือจากเหตุผลที่ไม่มีที่ไหนรับผมเข้าเรียน
Dialogue: 0,0:03:07.00,0:03:09.00,Default,,0000,0000,0000,,เนื่องจากที่ผมได้คะแนนเฉลี่ย 61% จากระดับมัธยม
Dialogue: 0,0:03:09.00,0:03:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และคะแนนเฉลี่ย 61% นั้น
Dialogue: 0,0:03:11.00,0:03:13.00,Default,,0000,0000,0000,,มีเพียงโรงเรียนเดียวในแคนนาดาที่รับผม\Nคือที่ คาร์ลตัน (Carlton)
Dialogue: 0,0:03:13.00,0:03:16.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่หลักสูตร MBA ของเราก็ไม่ได้สอนให้เด็กๆ\Nไปเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:03:16.00,0:03:18.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สอนให้พวกเขาไปทำงานในบริษัทต่างๆ
Dialogue: 0,0:03:18.00,0:03:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วใครเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทเหล่านี้ล่ะ\Nก็เป็นเพียงกลุ่มคนเล็กๆ กลุ่มหนึ่ง
Dialogue: 0,0:03:21.00,0:03:24.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้แต่ในงานเขียนที่โด่งดังต่างๆ\Nผมพบว่ามมีหนังสือเล่มเดียวเท่านั้น
Dialogue: 0,0:03:24.00,0:03:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ควรจะอยู่ในรายชื่อหนังสือที่คุณควรอ่าน
Dialogue: 0,0:03:26.00,0:03:28.00,Default,,0000,0000,0000,,หนังสือเล่มเดียวที่ผมค้นพบ
Dialogue: 0,0:03:28.00,0:03:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เขียนให้เจ้าของกิจการเป็นฮีโร่\Nก็คือ "Atlas Shrugged"
Dialogue: 0,0:03:30.00,0:03:32.00,Default,,0000,0000,0000,,คนอื่นๆในโลกนี้ มีแนวโน้มที่จะมองเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:03:32.00,0:03:34.00,Default,,0000,0000,0000,,และบอกว่าเราเป็นคนไม่ดี
Dialogue: 0,0:03:34.00,0:03:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมองดูแม้กระทั่งในครอบครัว
Dialogue: 0,0:03:36.00,0:03:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งปู่และตาของผมเป็นเจ้าของกิจการ \Nพ่อของผมก็เป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:03:38.00,0:03:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งพี่ชาย พี่สาวและตัวผม \Nเราทั้งสามคนก็มีบริษัทเป็นของตัวเองเช่นกัน
Dialogue: 0,0:03:41.00,0:03:43.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราตัดสินใจที่จะเริ่มสิ่งเหล่านี้
Dialogue: 0,0:03:43.00,0:03:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะนั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เหมาะกับพวกเราจริงๆ
Dialogue: 0,0:03:45.00,0:03:47.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราไม่เหมาะกับงานทั่วไป \Nเราไม่สามารถทำงานให้คนอื่นได้
Dialogue: 0,0:03:47.00,0:03:50.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราดื้อรั้นและมีทักษะด้านอื่นๆ
Dialogue: 0,0:03:50.00,0:03:52.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เด็กๆ ก็สามารถเป็นเจ้าของกิจการเช่นเดียวกัน
Dialogue: 0,0:03:52.00,0:03:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเป็นส่วนหนึ่งในสององค์กรระดับใหญ่
Dialogue: 0,0:03:54.00,0:03:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เรียกว่าองค์กรของเจ้าของกิจการ\Nและองค์กรของประธานบริษัทรุ่นเยาว์ (YPO)
Dialogue: 0,0:03:56.00,0:03:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเพิ่งจะกลับมาจากการพูดที่บาร์เซโลน่า
Dialogue: 0,0:03:58.00,0:04:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่การประชุม YPO ระดับโลก
Dialogue: 0,0:04:01.00,0:04:03.00,Default,,0000,0000,0000,,และเจ้าของกิจการทุกคน
Dialogue: 0,0:04:03.00,0:04:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมพบที่นั่น
Dialogue: 0,0:04:05.00,0:04:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ล้วนมีปัญหาในโรงเรียนทุกคน
Dialogue: 0,0:04:07.00,0:04:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีลักษณะ 18 ใน 19 อย่างที่ทำให้\Nวินิจฉัยได้ว่าเป็นโรคสมาธิสั้น
Dialogue: 0,0:04:10.00,0:04:13.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันทำให้ผมถึงกับตกใจสุดๆ เลยล่ะ
Dialogue: 0,0:04:13.00,0:04:15.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:15.00,0:04:17.00,Default,,0000,0000,0000,,มันอาจจะเป็นเหตุผลว่า\Nทำไมตอนนี้ผมถึงตื่นตระหนกเล็กน้อย
Dialogue: 0,0:04:17.00,0:04:19.00,Default,,0000,0000,0000,,บวกกับคาเฟอีนและน้ำตาลที่ผมเพิ่งกินมา
Dialogue: 0,0:04:19.00,0:04:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ค่อนข้างสยองจริงๆ นะ\Nสำหรับการเป็นเจ้าของกิจการคนหนึ่ง
Dialogue: 0,0:04:22.00,0:04:24.00,Default,,0000,0000,0000,,โรคสมาธิสั้น โรคอารมณ์สองขั้ว
Dialogue: 0,0:04:24.00,0:04:27.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณรู้ไหมว่า โรคอารมณ์สองขั้ว\Nมีชื่อเล่นอีกชื่อหนึ่ง ว่าโรค CEO
Dialogue: 0,0:04:27.00,0:04:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เท็ด เทอร์เนอร์ (Ted Turner) เป็นโรคนี้\Nสตีฟ จ็อบ (Steve Jobs) ก็เป็นเหมือนกัน
Dialogue: 0,0:04:30.00,0:04:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ก่อตั้งเน็ตสเคป (Netscape)\Nทั้งสามคน ก็มีอาการนี้
Dialogue: 0,0:04:33.00,0:04:35.00,Default,,0000,0000,0000,,มีอีกหลายคนเลยทีเดียวครับ
Dialogue: 0,0:04:35.00,0:04:37.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถเห็นสัญญาณเหล่านี้ในตัวเด็กๆ
Dialogue: 0,0:04:37.00,0:04:39.00,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่พวกเราทำก็คือ เราให้ยาริทาลิน (Ritalin)\Nเพื่อรักษาอาการสมาธิสั้น พร้อมกับบอกว่า
Dialogue: 0,0:04:39.00,0:04:41.00,Default,,0000,0000,0000,,"อย่าเป็นเจ้าของกิจการนะ
Dialogue: 0,0:04:41.00,0:04:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้เข้ากับระบบต่างๆ และพยายามเป็นเด็กนักเรียนนะ"
Dialogue: 0,0:04:43.00,0:04:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เสียใจด้วย ที่เจ้าของกิจการ ไม่ใช่นักเรียน
Dialogue: 0,0:04:45.00,0:04:47.00,Default,,0000,0000,0000,,เราคิดเร็ว ทำเร็ว เรามองเกมส์ออก
Dialogue: 0,0:04:47.00,0:04:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขโมยเรียงความและโกงข้อสอบ
Dialogue: 0,0:04:49.00,0:04:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจ้างเด็กให้ทำการบ้านวิชาบัญชีให้ผมในมหาวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:04:52.00,0:04:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ติดต่อกันถึง 13 ครั้ง
Dialogue: 0,0:04:54.00,0:04:57.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่การเป็นเจ้าของกิจการ คุณไม่ต้องทำบัญชีเองหรอก\Nคุณจ้างนักบัญชีต่างหาก
Dialogue: 0,0:04:57.00,0:04:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมองจุดนี้ออกตั้งแต่แรกแล้ว
Dialogue: 0,0:04:59.00,0:05:01.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:05:01.00,0:05:03.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:05:03.00,0:05:06.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างน้อย ผมก็ยอมรับว่าผมโกงในตอนที่เรียนมหาลัย\Nแต่พวกคุณส่วนใหญ่ไม่ยอมรับ
Dialogue: 0,0:05:06.00,0:05:09.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องของผมถูกกล่าวถึงในตำรา\Nผมเล่าเรื่องนี้ให้ผู้เขียนตำราฟัง
Dialogue: 0,0:05:09.00,0:05:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถูกกล่าวถึงในหนังสือเรียน\Nที่ใช้ในมหาลัยเล่มเดียวกัน
Dialogue: 0,0:05:11.00,0:05:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ในทุกๆ มหาลัยในแคนาดา และในระดับวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:05:14.00,0:05:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ในส่วนการบริหารบัญชี ผมอยู่ในบทที่ 8
Dialogue: 0,0:05:17.00,0:05:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเปิดหนังสือบทที่ 8 และพูดเกี่ยวกับงบการเงิน
Dialogue: 0,0:05:19.00,0:05:22.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมเล่าให้ผู้เขียนฟัง หลังจากที่เธอสัมภาษณ์ผมเสร็จ\Nว่าผมโกงในตอนที่เรียนเรื่องนี้
Dialogue: 0,0:05:22.00,0:05:25.00,Default,,0000,0000,0000,,และเธอก็คิดว่า\Nมันตลกมากจนต้องใส่เรื่องนี้เข้าไป
Dialogue: 0,0:05:25.00,0:05:28.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถเห็นสัญญาณเหล่านี้ในตัวเด็กๆ
Dialogue: 0,0:05:28.00,0:05:30.00,Default,,0000,0000,0000,,คำจำกัดความของคำว่า เจ้าของกิจการ \Nคือ "ผู้ที่จัดการและปฏิบัติงาน
Dialogue: 0,0:05:30.00,0:05:33.00,Default,,0000,0000,0000,,และรับผลของความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้นกับธุรกิจ"
Dialogue: 0,0:05:33.00,0:05:35.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ได้หมายความว่าคุณต้องไปเรียนหลักสูตรบริหารธุรกิจ
Dialogue: 0,0:05:35.00,0:05:37.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ได้หมายความว่าคุณต้องผ่านการเรียนในโรงเรียน
Dialogue: 0,0:05:37.00,0:05:40.00,Default,,0000,0000,0000,,มันหมายความว่า คุณต้องรู้สึกว่าสิ่งต่างๆเหล่านั้นถูกต้อง\Nด้วยสัญชาตญาณของคุณเอง
Dialogue: 0,0:05:40.00,0:05:43.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราคงจะเคยได้ยินคำนี้ "เป็นเพราะการเลี้ยงดู\Nหรือเป็นโดยธรรมชาติ" ใช่ไหมครับ
Dialogue: 0,0:05:43.00,0:05:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่เป็นเพราะอย่างใดก็อย่างหนึ่ง มันคืออย่างไหน
Dialogue: 0,0:05:45.00,0:05:48.00,Default,,0000,0000,0000,,อืม ผมไม่ได้คิดว่ามันเป็นแค่อย่างใดอย่างหนึ่ง\Nแต่คิดว่ามันเป็นได้ทั้งสองอย่าง
Dialogue: 0,0:05:48.00,0:05:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถูกเลี้ยงดูมาให้เป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:05:50.00,0:05:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมยังเด็ก ผมไม่มีทางเลือกอะไร
Dialogue: 0,0:05:52.00,0:05:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะถูกสอนตั้งแต่ยังเด็ก
Dialogue: 0,0:05:54.00,0:05:56.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อพ่อของผมพบว่า ผมอาจจะไม่เหมาะ
Dialogue: 0,0:05:56.00,0:05:58.00,Default,,0000,0000,0000,,กับสิ่งต่างๆ ที่ผมถูกสอนที่โรงเรียน
Dialogue: 0,0:05:58.00,0:06:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาถึงสอนผมให้รู้จักทำธุรกิจตั้งแต่ยังเล็ก
Dialogue: 0,0:06:01.00,0:06:03.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาเลี้ยงดูพวกเราทั้งสามคน
Dialogue: 0,0:06:03.00,0:06:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้เกลียดความคิดที่จะต้องมีงานทำ
Dialogue: 0,0:06:05.00,0:06:08.00,Default,,0000,0000,0000,,และให้รักกับการก่อตั้งบริษัท\Nแล้วให้พวกเราจ้างคนอื่นๆ มาเป็นพนักงาน
Dialogue: 0,0:06:08.00,0:06:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ธุรกิจเล็กๆ อันแรกของผม เกิดขึ้นตอนที่ผมอายุเจ็ดขวบ\Nในเมืองวินนีเพ็ก (Winnipeg)
Dialogue: 0,0:06:11.00,0:06:13.00,Default,,0000,0000,0000,,และในขณะที่ผมนอนอยู่บนเตียง\Nพร้อมด้วยสายโทรศัพท์ลากยาว
Dialogue: 0,0:06:13.00,0:06:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมโทรหาร้านซักแห้งต่างๆ ในวินนีเพ็ก
Dialogue: 0,0:06:15.00,0:06:17.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อจะสอบถามราคาที่ร้านซักแห้ง
Dialogue: 0,0:06:17.00,0:06:19.00,Default,,0000,0000,0000,,จะรับซื้อไม้แขวนเสื้อคลุมจากผม
Dialogue: 0,0:06:19.00,0:06:21.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นแม่ผมเข้ามาในห้องและถามว่า
Dialogue: 0,0:06:21.00,0:06:24.00,Default,,0000,0000,0000,,"เธอจะหาไม้แขวนเสื้อคลุมที่ไหนไปขายให้ร้านซักแห้ง"
Dialogue: 0,0:06:24.00,0:06:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงตอบเธอว่า "ลองไปดูที่ชั้นใต้ดินกัน"
Dialogue: 0,0:06:26.00,0:06:29.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อเราลงไปที่ชั้นใต้ดิน ผมเปิดให้ตู้เก็บของให้ดู
Dialogue: 0,0:06:29.00,0:06:31.00,Default,,0000,0000,0000,,มีไม้แขวนเสื้อคลุมที่ผมเก็บไว้ประมาณพันชิ้นเลยทีเดียว
Dialogue: 0,0:06:31.00,0:06:34.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเมื่อผมบอกแม่ว่า ผมจะไปเล่นกับเพื่อนๆ
Dialogue: 0,0:06:34.00,0:06:36.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้ว ผมไปเคาะประตูเพื่อนบ้าน\Nเพื่อที่จะเก็บสะสมไม้แขวนเสื้อคลุม
Dialogue: 0,0:06:36.00,0:06:38.00,Default,,0000,0000,0000,,มาไว้ที่ชั้นใต้ดินเพื่อเก็บไว้ขาย
Dialogue: 0,0:06:38.00,0:06:40.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนหน้านั้น แม่บอกผมว่า
Dialogue: 0,0:06:40.00,0:06:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอสามารถหาเงินได้นะ ร้านซักแห้งรับซื้อ\Nไม้แแขวนพวกนี้ในราคาชิ้นละ 2 เซนต์
Dialogue: 0,0:06:43.00,0:06:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นผมจึงคิดว่า มีไม้แขวนเสื้อคลุมตั้งเยอะนะ
Dialogue: 0,0:06:45.00,0:06:47.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมแค่ต้องไปรวบรวมมัน
Dialogue: 0,0:06:47.00,0:06:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้ว่า แม่คงไม่ต้องการให้ผมไปหา\Nไม้แขวนพวกนั้นหรอกแต่ผมก็ทำอยู่ดี
Dialogue: 0,0:06:51.00,0:06:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงได้เรียนรู้การเจรจากับคนอื่นๆ ในสถานการณ์จริง
Dialogue: 0,0:06:53.00,0:06:56.00,Default,,0000,0000,0000,,มีคนหนึ่งเสนอให้ผม 3 เซนต์ \Nและผมต่อรองกับเขาจนได้ราคา 3.5 เซนต์
Dialogue: 0,0:06:56.00,0:06:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้ในตอนที่ผมเป็นเด็กเจ็ดขวบ
Dialogue: 0,0:06:58.00,0:07:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าผมสามารถต่อรองเป็นเศษส่วนของเซนต์ได้
Dialogue: 0,0:07:01.00,0:07:03.00,Default,,0000,0000,0000,,และคนก็พร้อมที่จะจ่ายให้เพราะมันทวีคูณเพิ่มขึ้น
Dialogue: 0,0:07:03.00,0:07:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมค้นพบเมื่ออายุเจ็ดขวบ ว่าผมสามารถหาได้ 3.5 เซนต์ \Nสำหรับไม้แขวนเสื้อคลุม 1000 ชิ้น
Dialogue: 0,0:07:06.00,0:07:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขายกรอบป้ายทะเบียนรถยนต์โดยขายตรงถึงหน้าบ้าน
Dialogue: 0,0:07:08.00,0:07:10.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆ แล้วพ่อผมให้ผมหาใครสักคน
Dialogue: 0,0:07:10.00,0:07:12.00,Default,,0000,0000,0000,,คนที่จะขายส่งของพวกนี้ให้ผม
Dialogue: 0,0:07:12.00,0:07:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมอายุ 9 ปี ผมเดินไปทั่วเมืองซัดเบอรี (Sudbury)
Dialogue: 0,0:07:14.00,0:07:17.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะขายกรอบป้ายทะเบียนรถยนต์ไปตามบ้านต่างๆ
Dialogue: 0,0:07:17.00,0:07:20.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมจำได้ลูกค้าคนหนึ่งได้ชัดเจนมาก
Dialogue: 0,0:07:20.00,0:07:22.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมขายของหลายอย่างให้ลูกค้าเหล่านี้
Dialogue: 0,0:07:22.00,0:07:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขายหนังสือพิมพ์
Dialogue: 0,0:07:24.00,0:07:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และเขาก็เคยไม่ซื้อหนังสือพิมพ์จากผมเลย
Dialogue: 0,0:07:26.00,0:07:29.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในตอนนั้นผมก็มั่นใจว่า\Nผมจะทำให้เขาซื้อกรอบป้ายทะเบียนได้
Dialogue: 0,0:07:29.00,0:07:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาตอบผมว่า "อืม ฉันไม่อยากได้น่ะ"
Dialogue: 0,0:07:30.00,0:07:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมบอกเขาว่า "แต่คุณมีรถ 2 คันนะ"\Nซึ่งตอนนั้นผมอายุเก้าขวบ
Dialogue: 0,0:07:33.00,0:07:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมบอกว่า "คุณมีรถตั้ง 2 คัน\Nและมันก็ไม่มีกรอบป้ายทะเบียนสักอันเลย"
Dialogue: 0,0:07:36.00,0:07:38.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาตอบว่า "ฉันรู้แล้ว"
Dialogue: 0,0:07:38.00,0:07:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมตอบว่า\N"แผ่นป้ายทะเบียนของรถคันนี้มันบู้บี้หมดแล้ว"
Dialogue: 0,0:07:40.00,0:07:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาตอบว่า "ใช่ นั่นรถภรรยาฉัน" ผมจึงบอกว่า\N"ทำไมเราไม่ทดลองใช้ที่คลุมป้ายทะเบียนสักอัน
Dialogue: 0,0:07:43.00,0:07:45.00,Default,,0000,0000,0000,,กับป้ายทะเบียนด้านหน้ารถภรรยาคุณ\Nแล้วดูว่ามันจะอยู่ได้นานกว่าไหม"
Dialogue: 0,0:07:45.00,0:07:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้ว่าเขามีรถ 2 คัน \Nและแต่ละคันก็มีป้ายทะเบียน 2 ป้าย
Dialogue: 0,0:07:48.00,0:07:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมไม่สามารถขายได้ทั้ง 4 อัน\Nอย่างน้อยขายได้สักอันก็ยังดี
Dialogue: 0,0:07:50.00,0:07:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเรียนรู้เรื่องนี้ตั้งแต่ยังเด็ก
Dialogue: 0,0:07:52.00,0:07:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเคยทำกำไรจากการซื้อขายหนังสือการ์ตูนด้วย
Dialogue: 0,0:07:54.00,0:07:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นอายุประมาณ 10 ขวบ ผมขายหนังสือการ์ตูน
Dialogue: 0,0:07:56.00,0:07:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ในกระท่อมเล็กๆ ที่ จอร์เจียนเบย์ (Georgian Bay)
Dialogue: 0,0:07:58.00,0:08:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขี่จักรยานไปที่สุดด้านหนึ่งของชายหาด
Dialogue: 0,0:08:00.00,0:08:02.00,Default,,0000,0000,0000,,และซื้อหนังสือการ์ตูนจากเด็กที่ไม่ค่อยมีเงิน
Dialogue: 0,0:08:02.00,0:08:05.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็กลับมาอีกฝั่งหนึ่งของชายหาด\Nและขายการ์ตูนเหล่านั้นให้เด็กๆ ที่มีฐานะ
Dialogue: 0,0:08:05.00,0:08:07.00,Default,,0000,0000,0000,,มันชัดเจนมากสำหรับผม ถูกไหมครับ ซื้อถูก ขายแพง
Dialogue: 0,0:08:07.00,0:08:09.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณมีคนที่ต้องการซื้อ ที่มีเงิน
Dialogue: 0,0:08:09.00,0:08:12.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่าพยายามขายให้เด็กที่ยากจน พวกเขาไม่มีเงิน\Nแต่พวกคนรวยๆ มีเงิน เอาเงินเหล่านั้นมาให้ได้
Dialogue: 0,0:08:12.00,0:08:14.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเห็นกันชัดๆ
Dialogue: 0,0:08:14.00,0:08:16.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเหมือนในช่วงภาวะถดถอย เมื่อมีช่วงภาวะถดถอย
Dialogue: 0,0:08:16.00,0:08:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ยังมีเงินถึง 13 ล้านล้านดอลลาร์\Nหมุนเวียนในเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกา
Dialogue: 0,0:08:19.00,0:08:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ไปเอาส่วนแบ่งในนั้นมาให้ได้\Nและผมก็ได้เรียนรู้สิ่งนั้นตั้งแต่ยังเด็ก
Dialogue: 0,0:08:22.00,0:08:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมยังได้เรียนรู้อีกว่า ต้องไม่เปิดเผยแหล่งสินค้าของคุณ
Dialogue: 0,0:08:24.00,0:08:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ธุรกิจของผมถูกโค่นลง\Nหลังจากที่ขายหนังสือการ์ตูนได้ 4 อาทิตย์
Dialogue: 0,0:08:26.00,0:08:29.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะหนึ่งในเด็กๆที่มีฐานะ\Nรู้ว่าผมซื้อหนังสือการ์ตูนมาจากที่ไหน
Dialogue: 0,0:08:29.00,0:08:31.00,Default,,0000,0000,0000,,และเขาไม่ชอบที่เขาต้องจ่ายแพงกว่า
Dialogue: 0,0:08:31.00,0:08:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถูกบังคับให้ส่งหนังสือพิมพ์ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ
Dialogue: 0,0:08:33.00,0:08:35.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆ แล้วผมไม่ต้องการส่งหนังสือพิมพ์
Dialogue: 0,0:08:35.00,0:08:37.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในตอนผม 10 ขวบ พ่อผมบอกว่า\N"นี่จะเป็นธุรกิจถัดไปของเธอนะ"
Dialogue: 0,0:08:37.00,0:08:39.00,Default,,0000,0000,0000,,พ่อไม่ได้ให้ผมส่งหนังสือพิมพ์แค่หนึ่งเส้นทาง\Nแต่ผมต้องหาถึงสองเส้นทาง
Dialogue: 0,0:08:39.00,0:08:42.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นพ่อต้องการให้ผมจ้างใครสักคน\Nเพื่อที่จะส่งหนังสือพิมพ์อีกครึ่งหนึ่ง
Dialogue: 0,0:08:42.00,0:08:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งผมก็ทำตาม และตอนนั้นเอง ผมก็ได้รู้ว่า\Nเงินทิปคือแหล่งรายได้หลัก
Dialogue: 0,0:08:45.00,0:08:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงเก็บสะสมทิปเพื่อจ่ายเป็นค่าจ้าง
Dialogue: 0,0:08:47.00,0:08:49.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมเป็นคนไปเก็บค่าส่งหนังสือพิมพ์\Nด้วยตัวเองทั้งหมด
Dialogue: 0,0:08:49.00,0:08:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนเขามีหน้าที่ส่งหนังสือพิมพ์เท่านั้น
Dialogue: 0,0:08:51.00,0:08:53.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นทำให้ผมตระหนักว่า ผมสามารถทำเงินได้
Dialogue: 0,0:08:53.00,0:08:56.00,Default,,0000,0000,0000,,จุดนี้เอง ผมจึงมั่นใจว่าผมจะไม่เป็นลูกจ้างแน่ๆ
Dialogue: 0,0:08:56.00,0:08:58.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:08:58.00,0:09:00.00,Default,,0000,0000,0000,,พ่อผมเป็นเจ้าของร้านซ่อมชิ้นส่วนรถยนต์\Nและเครื่องจักร
Dialogue: 0,0:09:00.00,0:09:02.00,Default,,0000,0000,0000,,เขามีชิ้นส่วนอะไหล่รถยนต์เก่าๆ วางอยู่ทั่วไป
Dialogue: 0,0:09:02.00,0:09:04.00,Default,,0000,0000,0000,,มีทั้งทองเหลืองและทองแดงเก่าๆ
Dialogue: 0,0:09:04.00,0:09:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถามพ่อว่า "พ่อจะจัดการของพวกนี้ยังไง"\Nพ่อบอกว่า พ่อเอามันไปทิ้ง
Dialogue: 0,0:09:07.00,0:09:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงถามว่า "ไม่มีใครอยากซื้อของเหล่านั้นเหรอ"\Nพ่อตอบว่า "อาจจะมีนะ"
Dialogue: 0,0:09:09.00,0:09:11.00,Default,,0000,0000,0000,,โปรดจำว่านั่นคือตอนผมอายุ 10 ขวบ\Nนั่นคือ 34 ปีที่แล้ว
Dialogue: 0,0:09:11.00,0:09:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมองเห็นโอกาสเหล่านั้น
Dialogue: 0,0:09:13.00,0:09:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมองเห็นเงินจากขยะ
Dialogue: 0,0:09:15.00,0:09:18.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็เก็บชิ้นส่วนพวกนั้นจากร้านชิ้นส่วนอะไหล่\Nรถยนต์ทั้งหมดในบริเวณนั้น ด้วยจักรยานของผม
Dialogue: 0,0:09:18.00,0:09:20.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นพ่อผมก็จะขับรถส่งผมในวันเสาร์
Dialogue: 0,0:09:20.00,0:09:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ไปส่งที่ร้านรีไซเคิลเศษเหล็ก ที่ซึ่งผมได้รับเงินค่าจ้าง
Dialogue: 0,0:09:22.00,0:09:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า มันแบบว่าเจ๋ง
Dialogue: 0,0:09:24.00,0:09:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ประหลาดแท้ที่ว่า 30 ปีหลังจากนั้น\Nเรามีบริษัทรับขนขยะรีไซเคิล\N1-800-GOT-JUNK? เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:09:27.00,0:09:29.00,Default,,0000,0000,0000,,และก็ทำเงินซะด้วยสิ
Dialogue: 0,0:09:29.00,0:09:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมทำหมอนปักเข็มหมุดเมื่อตอนที่ผมอายุ 11 ขวบ\Nตอนเป็นลูกเสือ
Dialogue: 0,0:09:32.00,0:09:34.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราทำหมอนปักเข็มหมุดเหล่านี้\Nให้แม่ของพวกเราในวันแม่
Dialogue: 0,0:09:34.00,0:09:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมทำหมอนปักเข็มหมุดที่ทำจากไม้หนีบผ้าที่ทำจากไม้
Dialogue: 0,0:09:37.00,0:09:39.00,Default,,0000,0000,0000,,สมัยเมื่อเราเคยแขวนผ้าบนราวตากผ้าข้างนอก
Dialogue: 0,0:09:39.00,0:09:41.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณจะทำโดยใช้เก้าอี้เหล่านี้
Dialogue: 0,0:09:41.00,0:09:43.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็มีหมอนอันเล็กๆ เหล่านี้ที่ผมเย็บขึ้นมา
Dialogue: 0,0:09:43.00,0:09:45.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถที่จะปักเข็มบนหมอนเหล่านี้ได้
Dialogue: 0,0:09:45.00,0:09:48.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะการเย็บผ้าเคยเป็นที่นิยม\Nและผู้คนก็ต้องการหมอนปักเข็มหมุด
Dialogue: 0,0:09:48.00,0:09:51.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อผมตระหนักว่า คุณต้องมีทางเลือก
Dialogue: 0,0:09:51.00,0:09:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะพ่นสีทั้งหมดให้เป็นสีน้ำตาล
Dialogue: 0,0:09:53.00,0:09:55.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อผมนำมันไปที่ตามประตูบ้าน\Nผมไม่ใช้คำถามว่า "อยากจะซื้อสักอันไหม"
Dialogue: 0,0:09:55.00,0:09:57.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่จะเป็นคำถามว่า "สีไหนที่คุณต้องการ"
Dialogue: 0,0:09:57.00,0:09:59.00,Default,,0000,0000,0000,,กับเด็ก 10 ขวบ คุณคงจะไม่ตอบปฏิเสธแน่นอน
Dialogue: 0,0:09:59.00,0:10:02.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคุณมีทางเลือก 2 ทาง\Nคุณจะเลือกสีน้ำตาลหรือแบบไม่พ่นสี
Dialogue: 0,0:10:02.00,0:10:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเรียนรู้บทเรียนนี้ตั้งแต่ยังเด็ก
Dialogue: 0,0:10:04.00,0:10:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเรียนรู้ว่า งานใช้แรงงานมันแย่สุดๆ
Dialogue: 0,0:10:09.00,0:10:11.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นการตัดหญ้าหน้าบ้านมันเหนื่อยสุดๆ
Dialogue: 0,0:10:11.00,0:10:14.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เพราะผมได้รับค่าจ้าง ให้ตัดหญ้า\Nตลอดช่วงปิดเทอมภาคฤดูร้อน\Nให้เพื่อนบ้านทั้งหมดในละแวก
Dialogue: 0,0:10:14.00,0:10:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมค้นพบว่ามันเป็นรายได้ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ได้อีก
Dialogue: 0,0:10:16.00,0:10:19.00,Default,,0000,0000,0000,,จากลูกค้าเจ้าเดียว มันเจ๋งมาก
Dialogue: 0,0:10:19.00,0:10:21.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือถ้าผมตัดหญ้าให้ลูกค้าคนนี้สักครั้งหนึ่ง
Dialogue: 0,0:10:21.00,0:10:23.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆ อาทิตย์ผมก็จะได้รับค่าจ้างจากลูกค้าคนเดิม
Dialogue: 0,0:10:23.00,0:10:25.00,Default,,0000,0000,0000,,มันดีกว่าที่จะต้องไปพยายามขาย
Dialogue: 0,0:10:25.00,0:10:27.00,Default,,0000,0000,0000,,หมอนปักเข็มหมุด 1 อันจะขายให้กับ 1 คน
Dialogue: 0,0:10:27.00,0:10:29.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะคุณจะก็ขายเพิ่มไม่ได้อีก
Dialogue: 0,0:10:29.00,0:10:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงรักรูปแบบของรายได้ที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ได้อีก\Nและผมเริ่มเรียนรู้ตั้งแต่ยังเด็ก
Dialogue: 0,0:10:32.00,0:10:35.00,Default,,0000,0000,0000,,จำได้ใช่ไหมครับว่า ผมถูกสอนมาเพื่อทำสิ่งนี้\Nผมไม่ได้รับอนุญาตให้เป็นลูกจ้าง
Dialogue: 0,0:10:35.00,0:10:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเคยเป็นเด็กถือถุงกอล์ฟ ผมไปยังสนามกอล์ฟ\Nและถือถุงกอล์ฟให้คนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:10:38.00,0:10:40.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมตระหนักว่า มีเนินเขาเดียวในสนามกอล์ฟของเรา
Dialogue: 0,0:10:40.00,0:10:42.00,Default,,0000,0000,0000,,หลุมที่ 13 จะมีเนินขนาดใหญ่
Dialogue: 0,0:10:42.00,0:10:44.00,Default,,0000,0000,0000,,คนส่วนใหญ่จะแบกกระเป๋าขึ้นไม่ไหว
Dialogue: 0,0:10:44.00,0:10:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นผมจึงนั่งรอในเก้าอี้สนาม
Dialogue: 0,0:10:46.00,0:10:49.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อจะถือถุงกอล์ฟให้คนที่ไม่มีเด็กถือถุงกอล์ฟ
Dialogue: 0,0:10:49.00,0:10:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะแบกถุงกอล์ฟขึ้นไปข้างบนให้พวกเขา\Nและเขาจ่ายผม 1 ดอลลาร์
Dialogue: 0,0:10:52.00,0:10:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่ เพื่อนผม ทำงานห้าชั่วโมง
Dialogue: 0,0:10:54.00,0:10:56.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อถือถุงกอล์ฟไปตลอดและได้ค่าจ้าง 10 เหรียญ
Dialogue: 0,0:10:56.00,0:10:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า "มันไม่ค่อยฉลาดเลย\Nเพราะคุณต้องทำงานถึง 5 ชม.
Dialogue: 0,0:10:59.00,0:11:02.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่สมเหตุสมผลนะ"\Nคุณต้องหาวิธีที่จะทำเงินได้เร็วขึ้น
Dialogue: 0,0:11:02.00,0:11:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกอาทิตย์ ผมจะไปที่ร้านที่มุมถนน เพื่อจะซื้อน้ำอัดลม
Dialogue: 0,0:11:05.00,0:11:08.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นผมก็จะเอาไปส่งให้\Nเหล่าคุณยายวัย 70 ที่เล่นไพ่บริดจ์
Dialogue: 0,0:11:08.00,0:11:10.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณยายก็จะสั่งซื้อจากผมอีก ในอาทิตย์ถัดไป
Dialogue: 0,0:11:10.00,0:11:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็เพียงแค่ไปส่งน้ำอัดลม\Nและคิดเงินในราคาที่เพิ่มเป็น 2 เท่า
Dialogue: 0,0:11:12.00,0:11:15.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมจับตลาดนี้ได้ คุณไม่ต้องใช้สัญญาด้วยซ้ำ
Dialogue: 0,0:11:15.00,0:11:17.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณเพียงแค่ต้องรู้อุปทาน (ความต้องการขาย)\Nและอุปสงค์ (ความต้องการซื้อ)
Dialogue: 0,0:11:17.00,0:11:19.00,Default,,0000,0000,0000,,และเหล่าลูกค้าที่เชื่อคุณ
Dialogue: 0,0:11:19.00,0:11:21.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณยายกลุ่มนี้จะไม่ไปซื้อจากคนอื่น
Dialogue: 0,0:11:21.00,0:11:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะพวกเธอชอบผม และผมก็สามารถหาช่องทางได้
Dialogue: 0,0:11:23.00,0:11:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้ลูกกอล์ฟจากสนามกอล์ฟ
Dialogue: 0,0:11:26.00,0:11:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งทุกคนจะมองหาลูกกอล์ฟในพุ่มไม้
Dialogue: 0,0:11:28.00,0:11:30.00,Default,,0000,0000,0000,,และมองหาลูกกอล์ฟตามร่องน้ำ
Dialogue: 0,0:11:30.00,0:11:32.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมเหรอ ช่างมัน ไม่สนหรอก\Nมีลูกกอล์ฟเยอะแยะอยู่ในบ่อน้ำ
Dialogue: 0,0:11:32.00,0:11:34.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่มีใครลงไปในบ่อน้ำ
Dialogue: 0,0:11:34.00,0:11:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมลงไปในบ่อและคลานไปรอบๆ\Nเขี่ยลูกกอล์ฟด้วยนิ้วเท้าผม
Dialogue: 0,0:11:37.00,0:11:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเอามันขึ้นมาด้วยเท้าทั้งสองข้าง
Dialogue: 0,0:11:39.00,0:11:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคงทำบนเวทีให้คุณดูไม่ได้
Dialogue: 0,0:11:41.00,0:11:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเก็บลูกกอล์ฟและยัดใส่ชุดว่ายน้ำของผมไว้
Dialogue: 0,0:11:43.00,0:11:46.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อทำเสร็จ ผมก็จะได้ลูกกอล์ฟ 200 กว่าลูก
Dialogue: 0,0:11:46.00,0:11:49.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ปัญหาคือ\Nไม่มีใครที่ต้องการลูกกอล์ฟทั้งหมดในทีเดียว
Dialogue: 0,0:11:49.00,0:11:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงแพ็กลูกกอล์ฟ ซึ่งตอนนั้นผม 12 ขวบเอง
Dialogue: 0,0:11:51.00,0:11:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมแพ็กเป็น 3 แบบ
Dialogue: 0,0:11:53.00,0:11:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้ลูกยี่ห้อพินนาเคิล (Pinnacle) และ DDH\Nและยี่ห้อแพงๆในสมัยนั้น
Dialogue: 0,0:11:55.00,0:11:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขายลูกพวกนั้นในราคาลูกละ 2 ดอลลาร์
Dialogue: 0,0:11:57.00,0:12:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนลูกกอล์ฟที่อยู่ในสภาพดีหน่อย\Nผมขายในราคา 50 เซนต์ต่อลูก
Dialogue: 0,0:12:00.00,0:12:03.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมขายเหมาทีละ 50 ลูก สำหรับลูกที่สภาพแย่ๆ
Dialogue: 0,0:12:03.00,0:12:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งพวกเขาจะใช้ลูกพวกนั้นในการซ้อม
Dialogue: 0,0:12:05.00,0:12:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขายแว่นตากันแดดตอนที่ผมอยู่ในโรงเรียน
Dialogue: 0,0:12:07.00,0:12:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ขายให้เด็กๆ ทั้งหมดในโรงเรียนมัธยมปลาย
Dialogue: 0,0:12:09.00,0:12:12.00,Default,,0000,0000,0000,,การทำแบบนี้มันทำให้ทุกคนค่อนข้างเกลียดคุณ
Dialogue: 0,0:12:12.00,0:12:15.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะคุณพยายามที่จะเอาเงินจาก\Nเพื่อนๆ ของคุณตลอดเวลา
Dialogue: 0,0:12:15.00,0:12:17.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันนำมาจ่ายค่าบิลต่างๆ ได้
Dialogue: 0,0:12:17.00,0:12:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขายแว่นตากันแดดได้เยอะมากๆ
Dialogue: 0,0:12:19.00,0:12:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่จากนั้นโรงเรียนก็ห้ามผมทำ
Dialogue: 0,0:12:21.00,0:12:23.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้ว โรงเรียนเรียกผมไปคุยที่ห้องสำนักงาน\Nและบอกผมว่า ผมทำแบบนี้ไม่ได้
Dialogue: 0,0:12:23.00,0:12:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงไปที่ปั๊มน้ำมัน
Dialogue: 0,0:12:25.00,0:12:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และขายส่งแว่นตากันแดดให้ปั๊มน้ำมันแทน
Dialogue: 0,0:12:27.00,0:12:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ปั๊มน้ำมันก็ขายให้แก่ลูกค้าของพวกเขาเอง
Dialogue: 0,0:12:29.00,0:12:31.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นไม่กระทบผมมากนัก\Nเพราะตอนนั้นผมมีร้านขายปลีก
Dialogue: 0,0:12:31.00,0:12:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่าผมอายุ 14 นะตอนนั้น
Dialogue: 0,0:12:33.00,0:12:36.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นผมจ่ายค่าเล่าเรียนปีแรกที่คาร์ลตัน\Nด้วยตัวเองทั้งหมด
Dialogue: 0,0:12:36.00,0:12:38.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยการเดินขายขายถุงใส่ไวน์ ตามบ้าน
Dialogue: 0,0:12:38.00,0:12:40.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณรู้ไหมว่าคุณสามารถใส่เหล้ารัม\Nขนาด 40 ออนซ์ได้ 1 ขวด
Dialogue: 0,0:12:40.00,0:12:42.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วโค้กอีกสองขวดในถุงใส่ไวน์ถุงดียวเลยนะครับ\Nแล้วมันแปลกตรงไหน
Dialogue: 0,0:12:42.00,0:12:44.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่คุณรู้อะไรไหม ถ้าคุณเอามันใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง
Dialogue: 0,0:12:44.00,0:12:47.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถแอบเอาเหล้าเข้าไป\Nดูเกมฟุตบอลที่สนาม ได้ฟรีๆ เลย
Dialogue: 0,0:12:47.00,0:12:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆ คนจึงซื้อถุงใส่ไวน์
Dialogue: 0,0:12:49.00,0:12:52.00,Default,,0000,0000,0000,,มีความต้องการขาย มีความต้องการซื้อ\Nมันเป็นโอกาสที่ดีมาก
Dialogue: 0,0:12:52.00,0:12:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมติดป้ายยี่ห้อไว้ด้วย\Nและผมขายได้ในราคา 5 เท่าของราคาปกติ
Dialogue: 0,0:12:54.00,0:12:56.00,Default,,0000,0000,0000,,มันมีเครื่องหมายมหาวิทยาลัยของเรา
Dialogue: 0,0:12:56.00,0:12:58.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณรู้ว่า ถ้าสอนเด็กๆของพวกเรา เราซื้อเกมส์ให้เขา
Dialogue: 0,0:12:58.00,0:13:01.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ทำไมเราไม่หาเกมส์ให้พวกเขาเล่นล่ะ ถ้าพวกเขา\Nจะเป็นเด็กที่มีโอกาสเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:13:01.00,0:13:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และการฝึกฝนทักษะที่จำเป็นต้องมี\Nเพื่อจะเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:13:04.00,0:13:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมคุณไม่สอนพวกเขา ไม่ทำให้เงินสูญไปเปล่าๆ
Dialogue: 0,0:13:07.00,0:13:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจำได้ว่า ถูกสอนให้เดินออกไปกลางถนน\Nในเมืองแบนฟ์ (Banff) รัฐอัลเบอร์ตา (Alberta)
Dialogue: 0,0:13:10.00,0:13:12.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมโยนเหรียญเพนนีออกไปกลางถนน
Dialogue: 0,0:13:12.00,0:13:14.00,Default,,0000,0000,0000,,พ่อผมบอกว่า "ไปเก็บมันมา"
Dialogue: 0,0:13:14.00,0:13:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาบอกต่อว่า "พ่อทำงานหนักแทบตายเพื่อให้ได้เงินมา\Nพ่อไม่อยากเห็นแกทิ้งเงินไปเปล่าๆ แม้แต่เพนนีเดียว"
Dialogue: 0,0:13:16.00,0:13:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจำบทเรียนนั้นได้จนถึงวันนี้
Dialogue: 0,0:13:18.00,0:13:21.00,Default,,0000,0000,0000,,การให้ค่าขนมหรือเบี้ยเลี้ยง สอนเด็กๆ ในพฤติกรรมที่ผิด
Dialogue: 0,0:13:21.00,0:13:23.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยธรรมชาติแล้ว ค่าขนมสอนให้เด็กๆ
Dialogue: 0,0:13:23.00,0:13:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้คิดเกี่ยวกับการเป็นลูกจ้าง
Dialogue: 0,0:13:25.00,0:13:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เจ้าของธุรกิจไม่ได้คาดหวังเงินค่าจ้างรายเดือน
Dialogue: 0,0:13:28.00,0:13:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ค่าขนมและเบี้ยเลี้ยงสอนให้เด็กๆ ตั้งแต่ยังวัยเยาว์
Dialogue: 0,0:13:30.00,0:13:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้คาดหวังแค่ค่าจ้างรายเดือน
Dialogue: 0,0:13:32.00,0:13:34.00,Default,,0000,0000,0000,,มันผิด สำหรับผม ถ้าคุณต้องการที่เลี้ยงดูเด็ก\Nให้กลายเป็นเจ้าของธุรกิจ
Dialogue: 0,0:13:34.00,0:13:36.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ผมทำกับลูกๆของผมตอนนี้ ซึ่งผมมี 2 คน\Nเก้าขวบกับเจ็ดขวบ
Dialogue: 0,0:13:36.00,0:13:38.00,Default,,0000,0000,0000,,คือผมสอนให้พวกเขา ให้เดินไปรอบๆบ้าน\Nและสนามหญ้าหลังบ้าน
Dialogue: 0,0:13:38.00,0:13:40.00,Default,,0000,0000,0000,,มองหาสิ่งที่จำเป็นต้องจัดการดูแล
Dialogue: 0,0:13:40.00,0:13:42.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วกลับมาหาผม บอกว่ามันคืออะไร
Dialogue: 0,0:13:42.00,0:13:44.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือผมจะเดินไปหาพวกเขา และบอกว่า\N"นี่คือสิ่งที่พ่ออยากให้ทำ"
Dialogue: 0,0:13:44.00,0:13:46.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณรู้ไหมว่าพวกเราทำอะไร เราเจรจา
Dialogue: 0,0:13:46.00,0:13:48.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาจะเดินไปรอบๆ หาว่ามันคืออะไร
Dialogue: 0,0:13:48.00,0:13:50.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นเราจะเจรจาตกลงกัน เกี่ยวกับค่าจ้างที่จะได้รับ
Dialogue: 0,0:13:50.00,0:13:53.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาไม่ได้ค่าจ้างรายเดือน\Nแต่พวกเขามีโอกาสที่จะมองหาสิ่งต่างๆ
Dialogue: 0,0:13:53.00,0:13:55.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาเรียนรู้ทักษะในการเจรจา
Dialogue: 0,0:13:55.00,0:13:57.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาก็ได้เรียนรู้ทักษะในการหาโอกาสเช่นกัน
Dialogue: 0,0:13:57.00,0:14:00.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณบ่มเพาะสิ่งแบบนี้ได้ เด็กๆ ทั้งสองคนของผม\Nมีกระปุกออมสิน
Dialogue: 0,0:14:00.00,0:14:02.00,Default,,0000,0000,0000,,50% ของเงินทั้งหมดที่พวกเขาหาได้\Nหรือได้รับเป็นของขวัญ
Dialogue: 0,0:14:02.00,0:14:04.00,Default,,0000,0000,0000,,50% นั้นจะเข้าบัญชีกลางของบ้าน
Dialogue: 0,0:14:04.00,0:14:06.00,Default,,0000,0000,0000,,อีก 50% จะเข้าบัญชีสำหรับของเล่น
Dialogue: 0,0:14:06.00,0:14:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งในบัญชีของเล่น พวกเขาจะซื้ออะไรก็ได้\Nที่พวกเขาต้องการ
Dialogue: 0,0:14:08.00,0:14:11.00,Default,,0000,0000,0000,,50% ที่เข้าบัญชีกลางของบ้านทุกๆ 6 เดือน\Nจะฝากเข้าธนาคาร
Dialogue: 0,0:14:11.00,0:14:14.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาจะเดินไปกับผม และในแต่ละปี\Nเงินทั้งหมดจากธนาคาร จะไปสู่นายหน้าของพวกเขา
Dialogue: 0,0:14:14.00,0:14:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งลูกวัย 9 ขวบและ 7 ขวบของผม\Nมีนายหน้าค้าหุ้นส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว
Dialogue: 0,0:14:18.00,0:14:20.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมกำลังสอนพวกเขาให้พยายาม\Nสร้างพฤติกรรมการเก็บเงิน
Dialogue: 0,0:14:20.00,0:14:23.00,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้ผมแทบคลั่งที่ได้ยินคนอายุ 30 ปีพูดว่า
Dialogue: 0,0:14:23.00,0:14:25.00,Default,,0000,0000,0000,,"บางที ฉันน่าจะเริ่มเก็บเงินเพื่อเกษียณได้แล้วนะ"
Dialogue: 0,0:14:25.00,0:14:27.00,Default,,0000,0000,0000,,บ้าจริงๆ คุณพลาดไปตั้ง 25 ปีเชียวนะ
Dialogue: 0,0:14:27.00,0:14:29.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถสอนพฤติกรรมเหล่านั้นให้เด็กๆ ได้
Dialogue: 0,0:14:29.00,0:14:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ในช่วงที่เขายังไม่รู้สึกเรื่องความเจ็บปวด
Dialogue: 0,0:14:31.00,0:14:33.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่าเล่านิทานก่อนนอนให้พวกเขาฟังทุกคืน
Dialogue: 0,0:14:33.00,0:14:35.00,Default,,0000,0000,0000,,อาจจะอ่านนิทานให้ฟังแค่ 4 คืนต่ออาทิตย์
Dialogue: 0,0:14:35.00,0:14:37.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้น 3 คืนให้พวกเขาเล่าเรื่องราวต่างๆ
Dialogue: 0,0:14:37.00,0:14:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมคุณไม่นั่งกับเด็กๆ แล้วให้ของเด็กๆ ไป 4 อย่าง
Dialogue: 0,0:14:40.00,0:14:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เสื้อสีแดง เนคไทสีน้ำเงิน จิงโจ้ และคอมพิวเตอร์โน้ตบุ้ค
Dialogue: 0,0:14:43.00,0:14:45.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วลองให้พวกเขาเล่าเรื่องโดยใช้สิ่งเหล่านี้ล่ะ
Dialogue: 0,0:14:45.00,0:14:47.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ ของผม ทำเรื่องพวกนี้เป็นประจำ
Dialogue: 0,0:14:47.00,0:14:49.00,Default,,0000,0000,0000,,มันจะช่วยสอนพวกเขาให้ขาย สอนให้มีคิดสร้างสรรค์
Dialogue: 0,0:14:49.00,0:14:51.00,Default,,0000,0000,0000,,มันจะสอนพวกเขาให้คิดด้วยตัวพวกเขาเอง
Dialogue: 0,0:14:51.00,0:14:53.00,Default,,0000,0000,0000,,แค่ทำในสิ่งต่างๆ และสนุกกับมัน
Dialogue: 0,0:14:53.00,0:14:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้เด็กๆ ยืนขึ้นต่อหน้ากลุ่มและพูด
Dialogue: 0,0:14:55.00,0:14:57.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าจะเป็นแค่การยืนต่อหน้าเพื่อนๆ ของพวกเขา
Dialogue: 0,0:14:57.00,0:14:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และให้เล่นละคร ให้พูดปราศัย
Dialogue: 0,0:14:59.00,0:15:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ลักษณะของเจ้าของธุรกิจที่คุณต้องการบ่มเพาะให้เขา
Dialogue: 0,0:15:01.00,0:15:04.00,Default,,0000,0000,0000,,แสดงให้เด็กๆ เห็นว่า ลูกค้าที่แย่ๆ\Nหรือลูกจ้างที่แย่ๆ เป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:15:04.00,0:15:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้เขาเห็นถึงพนักงานที่แย่ๆ
Dialogue: 0,0:15:06.00,0:15:08.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อคุณเห็นการบริการแย่ๆ ให้ลูกค้า\Nก็ต้องชี้ให้พวกเขาเห็น
Dialogue: 0,0:15:08.00,0:15:10.00,Default,,0000,0000,0000,,และบอกว่า "อืม คนนั้นน่ะ เป็นพนักงานที่แย่มากเลยนะ"
Dialogue: 0,0:15:10.00,0:15:13.00,Default,,0000,0000,0000,,และบอกเขาด้วยว่า "ส่วนพวกนี้เป็นพนักงานที่ดี"
Dialogue: 0,0:15:13.00,0:15:15.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:15:15.00,0:15:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณเดินเข้าไปในภัตตาคาร และได้รับบริการแย่ๆ
Dialogue: 0,0:15:17.00,0:15:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้บอกพวกเขาว่าบริการลูกค้าแย่ๆ เป็นอย่างไร
Dialogue: 0,0:15:19.00,0:15:21.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:15:21.00,0:15:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เราล้วนมีบทเรียนเหล่านี้อยู่ตรงหน้าพวกเรา
Dialogue: 0,0:15:23.00,0:15:26.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรากลับไม่ฉวยโอกาสเหล่านั้น\Nเรากลับสอนเด็กๆให้ไปเรียนพิเศษ
Dialogue: 0,0:15:26.00,0:15:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองจินตนาการว่า
Dialogue: 0,0:15:28.00,0:15:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณเอาของที่ไม่ใช้แล้วของเด็กๆ ที่อยู่ในบ้านตอนนี้
Dialogue: 0,0:15:30.00,0:15:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ของเล่นทั้งหมดที่พ้นวัยของพวกเขามา 2 ปีแล้ว
Dialogue: 0,0:15:32.00,0:15:35.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วบอกเขาว่า "ทำไมเราไม่ลองขายของพวกนี้\Nในเวปอย่าง เครกลิสต์ (Craigslist) และ คิจิจิ (Kijiji) ล่ะ"
Dialogue: 0,0:15:35.00,0:15:37.00,Default,,0000,0000,0000,,และให้พวกเขาได้ขายจริงๆ
Dialogue: 0,0:15:37.00,0:15:39.00,Default,,0000,0000,0000,,และเรียนรู้ที่จะสังเกตพวกหลอกลวง\Nเมื่อพวกเขาได้เมล์ข้อเสนอต่างๆ
Dialogue: 0,0:15:39.00,0:15:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้พวกเขาใช้บัญชีของคุณ\Nหรือบัญชีย่อยๆ หรืออะไรก็ตาม
Dialogue: 0,0:15:41.00,0:15:44.00,Default,,0000,0000,0000,,และสอนพวกเขาวิธีตั้งราคา ประมาณราคา
Dialogue: 0,0:15:44.00,0:15:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ใส่รูปภาพต่างๆ
Dialogue: 0,0:15:46.00,0:15:48.00,Default,,0000,0000,0000,,สอนพวกเขาให้ทำสิ่งเหล่านี้และสร้างรายได้
Dialogue: 0,0:15:48.00,0:15:50.00,Default,,0000,0000,0000,,และเงินที่พวกเขาหาได้ 50% เข้าบัญชีกลางของบ้าน
Dialogue: 0,0:15:50.00,0:15:52.00,Default,,0000,0000,0000,,อีก 50% เข้าบัญชีของเล่นของพวกเขา
Dialogue: 0,0:15:52.00,0:15:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ ของผมรักสิ่งเหล่านี้
Dialogue: 0,0:15:54.00,0:15:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ทักษะของการเป็นเจ้าของธุรกิจ\Nนั่นคือสิ่งที่คุณต้องฝึกฝนเด็กๆ
Dialogue: 0,0:15:57.00,0:16:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ความรอบรู้ การไม่ลดละ ความเป็นผู้นำ\Nความรอบคอบ ถ้อยทีถ้อยอาศัย และคุณค่า
Dialogue: 0,0:16:00.00,0:16:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ลักษณะเหล่านี้ที่คุณต้องค้นหาในตัวเด็กๆ\Nและคุณต้องช่วยฝึกฝนพวกเขา
Dialogue: 0,0:16:03.00,0:16:05.00,Default,,0000,0000,0000,,สังเกตดูสิ่งเหล่านี้
Dialogue: 0,0:16:05.00,0:16:07.00,Default,,0000,0000,0000,,มี 2 ลักษณะที่ผมต้องการให้คุณมองหาเช่นกัน
Dialogue: 0,0:16:07.00,0:16:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าพวกเราต้องไม่กำจัดมันออกจากพวกเขา
Dialogue: 0,0:16:10.00,0:16:12.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือ ไม่ต้องให้ยาเด็กๆ ที่เป็นโรคสมาธิสั้น
Dialogue: 0,0:16:12.00,0:16:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าไม่ใช่ถึงขั้นเลวร้ายจริงๆ
Dialogue: 0,0:16:14.00,0:16:16.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:16:16.00,0:16:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่นเดียวกับ อาการที่คลั่งไคล้อะไรสักอย่าง\Nหรือความเครียด อาการซืมเศร้า
Dialogue: 0,0:16:19.00,0:16:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าไม่ถึงขั้นรุนแรงจริงๆ
Dialogue: 0,0:16:21.00,0:16:23.00,Default,,0000,0000,0000,,อารมณ์สองขั้ว นั้นมีชื่อเล่นอีกชื่อว่า โรคของ CEO
Dialogue: 0,0:16:23.00,0:16:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อสตีฟ เจอเวิทสัน (Steve Jurvetson)\Nและ จิม คลาร์ก (Jim Clark)
Dialogue: 0,0:16:25.00,0:16:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และจิม บาร์กสดาล์ (Jim Barksdale) ก็เป็นโรคนี้
Dialogue: 0,0:16:27.00,0:16:29.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาสร้างเน็ตสเคป (Netscape)
Dialogue: 0,0:16:29.00,0:16:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองนึกภาพสิ ถ้าพวกเขาได้รับยาริทาลิน
Dialogue: 0,0:16:31.00,0:16:33.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกคงเราไม่จะมีสิ่งเหล่าๆ เหล่านี้ ถูกไหมครับ
Dialogue: 0,0:16:33.00,0:16:36.00,Default,,0000,0000,0000,,อัล กอร์ คงจะเป็นผู้สร้างระบบอินเทอร์เน็ต
Dialogue: 0,0:16:36.00,0:16:38.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:16:38.00,0:16:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ทักษะเหล่านี้คือทักษะที่พวกเรา\Nควรจะสอนในห้องเรียน
Dialogue: 0,0:16:40.00,0:16:42.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับทุกๆ สิ่งที่มี
Dialogue: 0,0:16:42.00,0:16:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ได้พูดว่า ไม่ต้องให้เด็กๆ เลิกอยากเป็นทนายความ
Dialogue: 0,0:16:44.00,0:16:46.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ ลองให้โอกาสการเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:16:46.00,0:16:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้เป็นหนึ่งในทางเลือกของเด็กๆ ด้วย
Dialogue: 0,0:16:48.00,0:16:50.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะโอกาสนั้นมีมากมายเหลือเกิน
Dialogue: 0,0:16:50.00,0:16:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมต้องการปิดด้วยวิดีโอสั้นๆ นี้
Dialogue: 0,0:16:52.00,0:16:55.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นวิดีโอที่ทำโดยหนึ่งในบริษัทที่ผมให้คำปรึกษา
Dialogue: 0,0:16:55.00,0:16:57.00,Default,,0000,0000,0000,,คนเหล่านี้ ทีมงานตั๊กแตน
Dialogue: 0,0:16:57.00,0:16:59.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเกี่ยวกับเด็กๆ มันเกี่ยวกับความเป็นเจ้าของกิจการ
Dialogue: 0,0:16:59.00,0:17:02.00,Default,,0000,0000,0000,,หวังว่ามันคงจะจุดประกายให้คุณ\Nนำสิ่งที่คุณได้ยินจากผม
Dialogue: 0,0:17:02.00,0:17:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และนำมันไปใช้เพื่อเปลี่ยนแปลงโลก
Dialogue: 0,0:17:04.00,0:17:07.00,Default,,0000,0000,0000,,[เด็กๆ...."คุณคิดว่าคุณสามารถทำได้ทุกสิ่งงั้นเหรอ"]
Dialogue: 0,0:17:07.00,0:17:09.00,Default,,0000,0000,0000,,[คุณสามารถทำได้]
Dialogue: 0,0:17:09.00,0:17:11.00,Default,,0000,0000,0000,,[เพราะสิ่งมากมายที่เราคิดกันว่าเป็นไปไม่ได้]
Dialogue: 0,0:17:11.00,0:17:14.00,Default,,0000,0000,0000,,[เราก็เอาชนะมันได้ง่ายๆ]
Dialogue: 0,0:17:14.00,0:17:17.00,Default,,0000,0000,0000,,[เพราะถ้าคุณยังไม่ตระหนัก เราอยู่ในที่ตรงนั้นแล้ว]
Dialogue: 0,0:17:17.00,0:17:20.00,Default,,0000,0000,0000,,[ที่ซึ่งคนหนึ่งคน อาจสร้างความแตกต่างได้]
Dialogue: 0,0:17:20.00,0:17:21.00,Default,,0000,0000,0000,,[ต้องการข้อพิสูจน์งั้นหรือ?]
Dialogue: 0,0:17:21.00,0:17:22.00,Default,,0000,0000,0000,,[ลองมองดูผู้คนที่สร้างประเทศเราขึ้นมา]
Dialogue: 0,0:17:22.00,0:17:25.00,Default,,0000,0000,0000,,[พ่อแม่ของเรา ปู่ย่าตายาย ลุงป้า....]
Dialogue: 0,0:17:25.00,0:17:28.00,Default,,0000,0000,0000,,[พวกเขาเป็นผู้อพยพ ผู้มาใหม่\Nพร้อมที่จะสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่]
Dialogue: 0,0:17:28.00,0:17:31.00,Default,,0000,0000,0000,,[พวกเขาอาจมีสมบัติติดตัวมาเล็กน้อย]
Dialogue: 0,0:17:31.00,0:17:34.00,Default,,0000,0000,0000,,[หรือบางทีพวกอาจไม่มีอะไรเลย ยกเว้น....]
Dialogue: 0,0:17:34.00,0:17:37.00,Default,,0000,0000,0000,,[....ไอเดียที่แสนบรรเจิด]
Dialogue: 0,0:17:37.00,0:17:40.00,Default,,0000,0000,0000,,[พวกเขาเหล่านี้คือนักคิด นักลงมือทำ....]
Dialogue: 0,0:17:40.00,0:17:42.00,Default,,0000,0000,0000,,[...นักประดิษฐ์...]
Dialogue: 0,0:17:42.00,0:17:45.00,Default,,0000,0000,0000,,[...และแล้ว พวกเขาก็คิดชื่อนี้ขึ้นมาได้...]
Dialogue: 0,0:17:46.00,0:17:49.00,Default,,0000,0000,0000,,[...เจ้าของกิจการ!]
Dialogue: 0,0:17:49.00,0:17:52.00,Default,,0000,0000,0000,,[พวกเขาเปลี่ยนวิธีที่พวกเราคิดว่าอะไรบ้าง ที่เป็นไปได้]
Dialogue: 0,0:17:52.00,0:17:54.00,Default,,0000,0000,0000,,[พวกเขามีวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนว่าชีวิตที่ดีขึ้นจะเป็นอย่างไร]
Dialogue: 0,0:17:54.00,0:17:57.00,Default,,0000,0000,0000,,[สำหรับพวกเราทุกคน แม้ในช่วงเวลายากลำบาก]
Dialogue: 0,0:17:57.00,0:17:59.00,Default,,0000,0000,0000,,[ตอนนี้ มันยากที่จะเห็น]
Dialogue: 0,0:17:59.00,0:18:01.00,Default,,0000,0000,0000,,[เมื่อมุมมองของพวกเรา ถูกบดบังด้วยอุปสรรคต่างๆ]
Dialogue: 0,0:18:01.00,0:18:04.00,Default,,0000,0000,0000,,[แต่ความวุ่นวายจะสร้างโอกาส]
Dialogue: 0,0:18:04.00,0:18:07.00,Default,,0000,0000,0000,,[สู่ความสำเร็จ การบรรลุผล และผลักดันพวกเรา...]
Dialogue: 0,0:18:07.00,0:18:10.00,Default,,0000,0000,0000,,[ให้ค้นพบหนทางใหม่ๆ ในการทำสิ่งต่างๆ]
Dialogue: 0,0:18:10.00,0:18:13.00,Default,,0000,0000,0000,,[แล้วโอกาสไหนที่คุณจะไขว้คว้า และทำไม?]
Dialogue: 0,0:18:13.00,0:18:16.00,Default,,0000,0000,0000,,[ถ้าคุณคือเจ้าของกิจการ]
Dialogue: 0,0:18:16.00,0:18:19.00,Default,,0000,0000,0000,,[คุณรู้ว่า ความเสี่ยงไม่ใช่รางวัล]
Dialogue: 0,0:18:19.00,0:18:21.00,Default,,0000,0000,0000,,[ไม่เลย และรางวัลคือ นวัตกรรมใหม่ๆ \Nที่เป็นตัวขับเคลื่อน ...]
Dialogue: 0,0:18:21.00,0:18:24.00,Default,,0000,0000,0000,,[... เปลี่ยนแปลงชีวิตผู้คน สร้างงานใหม่ๆ]
Dialogue: 0,0:18:24.00,0:18:26.00,Default,,0000,0000,0000,,[เป็นเหมือนเชื้อเพลิงในการเติบโต]
Dialogue: 0,0:18:26.00,0:18:29.00,Default,,0000,0000,0000,,[และทำให้โลกนี้ดีขึ้น]
Dialogue: 0,0:18:29.00,0:18:31.00,Default,,0000,0000,0000,,[เจ้าของกิจการมีอยู่ทุกที่]
Dialogue: 0,0:18:31.00,0:18:33.00,Default,,0000,0000,0000,,[พวกเขาดูแลธุรกิจขนาดเล็ก\Nที่รองรับสภาวะเศรษฐกิจของเรา]
Dialogue: 0,0:18:33.00,0:18:35.00,Default,,0000,0000,0000,,[ออกแบบเครื่องมือมาช่วยให้เรา...]
Dialogue: 0,0:18:35.00,0:18:37.00,Default,,0000,0000,0000,,[...ติดต่อกับเพื่อนๆ ครอบครัวๆ\Nและเพื่อนร่วมงานทั่วโลก]
Dialogue: 0,0:18:37.00,0:18:40.00,Default,,0000,0000,0000,,[และพวกเขากำลังค้นหาวิธีที่จะช่วย\Nแก้ปัญหาเก่าแก่ที่สุดของสังคม]
Dialogue: 0,0:18:40.00,0:18:42.00,Default,,0000,0000,0000,,[คุณรู้จักเจ้าของกิจการสักคนหนึ่งไหม?]
Dialogue: 0,0:18:42.00,0:18:43.00,Default,,0000,0000,0000,,[เจ้าของกิจการจะเป็นใครก็ได้...]
Dialogue: 0,0:18:43.00,0:18:45.00,Default,,0000,0000,0000,,[แม้กระทั่ง....คุณ!]
Dialogue: 0,0:18:45.00,0:18:48.00,Default,,0000,0000,0000,,[ดังนั้น จงฉวยโอกาสที่จะสร้างงานที่คุณต้องการ]
Dialogue: 0,0:18:48.00,0:18:50.00,Default,,0000,0000,0000,,[ช่วยเพิ่มพลังให้ระบบเศรษฐกิจ]
Dialogue: 0,0:18:50.00,0:18:51.00,Default,,0000,0000,0000,,[สร้างความแตกต่าง]
Dialogue: 0,0:18:51.00,0:18:53.00,Default,,0000,0000,0000,,[ทำให้ธุรกิจคุณรุ่งเรืองยิ่งขึ้น]
Dialogue: 0,0:18:53.00,0:18:55.00,Default,,0000,0000,0000,,[แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด]
Dialogue: 0,0:18:55.00,0:18:58.00,Default,,0000,0000,0000,,[จำไว้ว่า เมื่อตอนคุณเป็นเด็ก]
Dialogue: 0,0:18:58.00,0:19:01.00,Default,,0000,0000,0000,,[เมื่อทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในอยู่แค่เอื้อม]
Dialogue: 0,0:19:01.00,0:19:05.00,Default,,0000,0000,0000,,[และพูดกับตัวคุณเองเบาๆ แต่มั่นใจ]
Dialogue: 0,0:19:07.00,0:19:09.00,Default,,0000,0000,0000,,["มันยังคงเป็นอย่างนั้น"]
Dialogue: 0,0:19:11.00,0:19:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณทุกท่านที่มาฟังผมในวันนี้ครับ