Nire izena Tony da eta hau Frame bakoitza margolan Hona hemen oinarrizko galdera: Plano bat aukeratzen, Zer da ikusten duzun lehenengoa? Balantzea da? Lerro nagusiak? Urrezko proportzioa? Kolorea? Argia? Formak? Nire ustez, hori dena ezinbestekoa da, irudi onetan Baina badago zerbait arinago somatzen dudana Mugimendua Sidney Lumet: “Nire ustez, Kurosawa zuzendarien Beethoven da Beethoven zuen soinu bete hori horren erraz ezagutzen dena horren zalantza gabekoa dena” Kurosawaren pelikulak beste inorena bezalakoa mugitzen da Plano bakoitza mugimendu mota ezberdinen eskola magistrala da baita horien arteko nahaste motak ere. Mende erdia luzatzen den bizitzan zehar 30 pelikula egin zituen eta guztietan mugimendua harrigarria eta zinematikoa da Beraz, ze mugimendu motak zituen gustoko? Lehenik, naturaren mugimendua. Pelikula guztietan, hartualdiaren hondoak eguraldiari dagokion zerbait erakusten du. haizea ura sua kea elurra horrela planoek erakartzen dute gure interesa Baita pertsonak geldi egonda ere, hondoan euria ari du, zure arreta deitzeko pertsonak geldi egonda ere, hondoan euria ari du, zure arreta deitzeko Robert Alman: Euria, edozein pelikulatan emozio eragilea da ikusleak zentzumen mailera hurbilduko dituen gakoa baitu Bigarrenez, taldeen mugimendua Kurosawaren filmak, jendetza erakusten ohi dute elkartzen ala banatzen hauek oso zinematikoak dira. plano batean jendetza sartzean, emozio guztiak handiak dira. probatu nahi baduzu, lau lagun elkartuta ala 25 Benetan handia nahi baduzu... Honek 3.era garamatza: norbanakoen mugimendua. Kurasawaren ezaugarri gogokoa irreala eta exageratua izatea da Norbait urduri badago, ezker-eskumara paseatzen da Haserre badaude, zutitu egiten dira. Lotsatuta badaude... Aktoreei maiz eskatzen zien pertsonaiarentzat keinu bat aukeratzeko eta pelikulan zehar errepikatzea. Horrela azkar ikusiko dugu nor den nor eta nolakoa den Laugarrena: Kamara mugimenduak Kurosawaren estiloaren ikur bat dira kamara mugimendu errazak hartualdi batean lehen plano batetik plano orokor batera doana. Honi buruzko beste azterketa batean “The Spielberg oner” deitutakoa, kamara mugimendu bakoitzak badauka hasiera argia erdi bidekoa eta amaiera Kamara mugimenduak, berez, istorioa kontatzen du. Eta bukatzeko, badago eten mugimendua. Kurosawa zen editatzen aritu zen zuzendari gutxi horietako bat. Bere filmak horren arin isurtzeko arrazoi bat da mugimenduan mozteko joera zuela. Maiz, arreta handiagoa jartzen diogu mugitzen ari den horri edizioari baino. Eszena bukatzen zuenean, erritmoa ere aldatzen zuen askotan geldirik zegoen zeozerren bidez, eta gero mugitzen den zeozer eteten. Erritmoa arinduz zure arreta erakartzen du, ezin duzulako hurrengo moztea noiz izango den. Beraz, honen jakinaren gainean, goazen eszena baten mugimendua aztertzera. “Zazpi Samurai”ren eszena hau ez dizut esango zertaz doan. Ikus dezagun noiz jabetzen zaren, prest? 1. planoak herri osoa erakusten du, ondoren, pertsonai garrantzitsuenak gero samuraiak bakarrik hementxe Kikuchiyo eseri bitartean, bere gogoa ikusten da eta herri osoari eragin Begiratu ze haize handia darabilen, baita jendea geldi egonda ere planoa osatzeko haize pixkat dago. Orain etorkizunera 60 urte bidaiatuko dugu. “The Avengers” Kamara kokapen plano batean hasi da Baina oraingoan, elkarrizketa jarraian hasi da eszenan mugitzen diren bakarrak kamara eta Nick Fury dira nahiz eta kanpoaldean eguraldia dugu eta hondoan aktoreak ere ez dira dinamikoak Kamara mugimendua ez du abiapunturik ezta amai punturik Eta ez dago aldaketarik. Plano bakoitza norabide berean jarraitzen du. Baina “Zazpi Samurai”-n kamara mugimenduek berezko abiapuntua, erdi bidekoa eta amaiera puntua dute. Eta plano bakoitza aurrekoaren norabidea aldatzen du. Hark eskalatzen duen neurrian, Kurosawak banderaren mugimendua erabiltzen du leunki mozteko angelu honetan: zazpi samuraiak eta haien estandartea, batera. Mugimendu mota bakoitza arreta handiz lotuta eta tartekatuta eguraldia. taldea pertsoniaia kamara mozketa Baina eszena honek narrazioa elkarrizketa bidez bideratzen du Kamara mugitzen ari da, ziur Baina ez doa inora. Kostatu zuen dirutza izanda ere eszena laua da Garaiz kanpoko kontzeptua da. Beno, nola hobetu ahal izango genuke eszena hau? eszenaren gakoa ezagutzen baduzu, mugimendu bidez azaltzen saiatu zaitezke. Pertsonaiarekin hasi. Badakizu nola sentitzen diren? Aktoreok moduren baten adierazi dezakete hori mugimendu bidez? OK, agian hori gehiegitxo da leunagoa izan behar da. Sentimenduak pertsonaiaren barrutik hartu eta hondoaren bidez zabaldu Pertsonaia bat haserre edo larderiatsu bada, hau egin dezakezu Edo erresuminduta baldin badago. Beste aukera bat bada pertsona bat taldearekin kontrastatzea da. Beraz, norbaitek jendaurrean umiliatzea pairatzen badu, hau badabil. Ala lastategian orratz bila baldin badaude Kamara mugimendua kitzikapena adierazteko erabil dezakezu Mugimendua ebatzi dezakezu harridura erakusteko Eta mugimendu mota bakoitza nahastu dezakezu irudi bitxi batean Bide batez, ez duzu mugimendu mota bakoitza hartualdi bakoitzean erabili behar. Hau akigarria da. Baina badago erdi bideko puntu atsegin bat oso sotila eta aldakorra Eta ez duzu jakingo zer da egokiena probatu harte Mugimendu eta zirrarra egoki nahastuz gero zinematikoa den zerbait lortzen duzu Paul Verhoeven: ”haren pelikulak ikusten ditut, urtean bi edo hirutan sentitzeko baino ez, hori da neu zinemagile izateko arrazoia eta begiratu zer nabil orain egiten efektu bereziak, eta gero efektu bereziz beste pelikula bat eta ondoren hirugarren bat.” Orain, bere pelikuletako bat aukeratu. Joan edozein eszenetara. Eta begiratu nola dena batera mugitzen den. “Badakizu? Ikus estimulazioa da ikusleak hunkitzen duena. filmen arrazoia da. Bestela, argia itzali beharko genuke eta irratia deitu.”