Γεια είμαι ο Τόνι και αυτό είναι το κάθε καρέ ένας πίνακας. Να μία θεμελιώδης ερώτηση: Όταν κρίνετε ένα πλάνο, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάτε; Είναι η ισορροπία; Οι γραμμές προοπτικής; Η χρυσή αναλογία; Χρώμα; Φως; Σχήματα; Πιστεύω ότι όλα αυτά είναι σημαντικά και όλα συνθέτουν καλές εικόνες. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που παρατηρώ πάντα πρώτο. Η κίνηση. -Για μένα ο Κουροσάβα είναι ο Μπετόβεν των σκηνοθετών. -Είναι αυτός ο χαρακτηριστικός γεμάτος ήχος που διέκρινε τον Μπετόβεν που δε μοιάζει με τίποτα. Μία ταινία του Κουροσάβα κινείται όπως κανενός άλλου. Κάθε μία είναι μία σχολή για διαφορετικούς τύπους κίνησης. και επίσης τρόπους να τους συνδυάζεις Στην καριέρα του που διήρκεσε πάνω από μισό αιώνα γύρισε 30 ταινίες. και σε όλες, η κίνηση είναι εκπληκτική και κινηματογραφική. Ουάου! Αν θέλετε να δείτε τους τίτλους των ταινιών, πιέστε το κουμπί cc από κάτω. Ποιοι τύποι κίνησης του άρεσαν; Πρώτα, η κίνηση της φύσης. Σε κάθε μία ταινία του, το παρασκήνιο του πλάνου περιείχε ένα καιρικό φαινόμενο Αέρας Νερό Φωτιά Καπνός Χιόνι Το πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι τα πλάνα αποκτούν οπτικό ενδιαφέρον Ακόμα και όταν οι άνθρωποι είναι ακίνητοι, η βροχή στο παρασκήνιο "τραβάει" το μάτι. -Η βροχή είναι ένας συναισθηματικός καταλύτης που λειτουργεί σε κάθε ταινία. -Όπως οτιδήποτε υπερβολικό, γιατί σου δίνει ένα επιπλέον επίπεδο στο οποίο μπορεί το κοινό να συνδεθεί αισθητικά Δεύτερον, υπάρχει η ομαδική κίνηση. Οι ταινίες του Κουροσάβα έχουν μεγάλες ομάδες ανθρώπων που κινούνται μαζί ή χωριστά. Αυτά τα πλήθη είναι πραγματικά κινηματογραφικά. Όταν τοποθετείς τόσα πολλά άτομα σε ένα πλάνο κάθε συναίσθημα μεγαλώνει. Αν θέλεις ένα καλό πλάνο αντίδρασης δοκίμασε με τέσσερα άτομα ή με εικοσιπέντε. Και αν θέλεις κάτι πραγματικά μεγάλο... Το οποίο μας φέρνει στο τρίτο σημείο: η κίνηση των ατόμων. Ένα από τα αγαπημένα μου χαρακτηριστικά του Κουροσάβα είναι ότι η κίνηση των ηθοποιών είναι μη ρεαλιστική και υπερβολική. Αν κάποιος έχει άγχος, βηματίζει δεξιά και αριστερά. Αν εξαγριώνεται, πετάγεται πάνω Και αν ντρέπεται... Συχνά έλεγε στους ηθοποιούς να επιλέγουν μία χειρονομία για το χαρακτήρα τους και να την επαναλαμβάνουν στη διάρκεια της ταινίας. Έτσι το κοινό μπορεί να διακρίνει ποιος είναι και πως νιώθει. Τέταρτον: η κίνηση της κάμερας. Ένα σήμα κατατεθέν του στυλ του Κουροσάβα είναι οι ομάλες κινήσεις της κάμερας που αλλάζει σε μία λήψη από κοντινό πλάνο σε μακρινό σε πάνω από τον ώμο. Έχω κάνει άλλο ένα βίντεο για αυτό το θέμα, τα μονοπλάνα του Σπίλμπεργκ αλλά το σημαντικό είναι ότι κάθε κίνηση της κάμερας έχει μία ξεκάθαρη αρχή μέση και τέλος. από μόνη της η κίνηση της κάμερας λέει μία ιστορία. Και τέλος υπάρχει η κίνηση του κοψίματος. Ο Κουροσάβα είναι από τους λίγους σκηνοθέτες που έκανε και το μοντάζ. Οι ταινίες του έχουν ομαλή ροή γιατί κόβει τις σκηνές πάνω στην κίνηση. Συχνά προσέχουμε πολύ αυτόν που κινείται που δεν παρατηρούμε το κόψιμο. Όταν τελειώνει η σκηνή αλλάζει το ρυθμό συνήθως τελειώνοντας σε κάτι στατικό. και μετά μπαίνει κατευθείαν η κίνηση. Αλλάζοντας το ρυθμό, σε κρατάει σε εγρήγορση γιατί δε μπορείς να μαντέψεις το επόμενο κόψιμο Μετά από όλα αυτά, ας αναλύσουμε μία σκηνή μελετώντας την κίνηση. Αυτή η σκηνή είναι από τους Επτά Σαμουράι. Δε θα αποκαλύψω την εξέλιξη. Για να δείτε σε πόσο χρόνο θα το αντιληφθείτε. Έτοιμοι; Το πρώτο πλάνο δείχνει όλο το χωριό, μετά μόνο τους σημαντικούς χαρακτήρες μετά μόνο τους σαμουράι. Κάπου εδώ... οι περισσότεροι καταλαβαίνουν τι συμβαίνει Όταν ο Κικουτσίγιο κάθεται κάτω η διάθεση του επηρεάζει όλο το χωριό. Παρατηρείστε πόσο εμπλουτίζει τη σκηνή ο άνεμος. Ακόμα και αν είναι ακίνητοι υπάρχει λίγος άνεμος για να νοστιμίσει το καρέ. Οπότε είναι εμφανές πλέον. Πάμε τώρα 60 χρόνια στο μέλλον. Αυτοί είναι οι Εκδικητές. Εδώ ξεκινάμε με κίνηση της κάμερας σε σταθερό πλάνο. Αλλά αυτή τη φορά... -Αυτά ήταν στο μπουφάν του Φιλ Κούλσον Περνάμε απευθείας σε διάλογο. Σε όλη τη διάρκεια της σκηνής, το μόνο που κινείται είναι η κάμερα και ο Φιούρι. Παρόλο που στο παρασκήνιο έχουμε καιρό και ηθοποιούς τίποτα δεν αξιοποιείται. Παρατηρήστε ότι η κίνηση της κάμερας δεν έχει αρχή και τέλος. Και δεν υπάρχει ποικιλία. Κάθε πλάνο κινείται στην ίδια κατεύθυνση. - Μάλλον το περίμενα Αλλά στους Επτά Σαμουράι... Οι κινήσεις της κάμερας έχουν διακριτή αρχή, μέση και τέλος. Και κάθε πλάνο αλλάζει κατεύθυνση σε σχέση με το προηγούμενο. Όπως σκαρφαλώνει, ο Κουροσάβα χρησιμοποιεί την κίνηση της σημαίας για να δέσει ομαλά αυτό το πλάνο: και οι επτά Σαμουράι μαζί με το λάβαρό τους Αυτή η σκηνή έχει όλους τους τύπους κίνησης προσεκτικά δεμένους μεταξύ τους καθ' όλη τη διάρκειά της. Ο καιρός. Η ομάδα. Το άτομο. Η κάμερα. Το κόψιμο. Αλλά αυτή η σκηνή προχωράει την ιστορία κυρίως μέσω διαλόγου. -ονομάζεται πρωτοβουλία "Εκδικητές". Βέβαια η κάμερα κινείται. Αλλά είναι η κίνηση είναι άσκοπη. Παρόλα τα λεφτά που ξοδεύτηκαν, αυτή η σκηνή μοιάζει επίπεδη. - Είναι μία παλιομοδίτικη έννοια Αλλά πως θα μπορούσε να βελτιωθεί η σκηνή; Λοιπόν... Αν γνωρίζεις το περιεχόμενο της σκηνής, προσπάθησε να το εκφράσεις μέσω κίνησης. Ξεκίνα με τους χαρακτήρες. Πως αισθάνονται; Υπάρχει τρόπος κάποιος ηθοποιός να το αποκαλύψει μέσω κίνησης; Εντάξει, αυτό μπορεί να είναι υπερβολικό. Ας είμαστε πιο συνετοί. Πάρε το συναίσθημα που βρίσκεται μέσα στο χαρακτήρα και εξωτερίκευσέ το μέσω του φόντου. Αν ο χαρακτήρας είναι θυμωμένος και απειλητικός, μπορείς να κάνεις αυτό. Ή αν σιγοβράζει με δυσαρέσκεια. Μία άλλη επιλογή είναι η αντίθεση ενός ατόμου με την ομάδα. Όπως εδώ που κάποιος υποφέρει με δημόσιο εξευτελισμό. Ή αν κάποιοι ψάχνουν βελόνα στα άχυρα. Η κίνηση της κάμερας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μεταδώσει ενθουσιασμό. Το κόψιμο πάνω στην κίνηση μπορεί να δηλώσει έκπληξη. Και όλοι οι τύποι κίνησης μπορούν να συνδυαστούν σε μία φοβερή εικόνα. Βέβαια, δε χρειάζεται να περιλαμβάνονται όλοι οι τύποι κίνησης σε κάθε πλάνο. Καταντάει κουραστικό. Αλλά υπάρχει μία μέση οδός με μεγάλη ποικιλία και λεπτότητα και ποτέ δεν ξέρεις τι ταιριάζει μέχρι να το δοκιμάσεις. Αν συνδυαστεί η κατάλληλη κίνηση με το κατάλληλο συναίσθημα το αποτέλεσμα είναι κινηματογράφος. - Προσωπικά, βλέπω ταινίες του δύο ή τρεις φορές το χρόνο -απλά για να νιώσω, ουάου, για αυτό ήθελα να γίνω σκηνοθέτης -και κοίτα τι κάνω τώρα. - Ειδικά εφέ και μετά άλλη μία ταινία με ειδικά εφέ - και μία τρίτη ταινία με ειδικά εφέ. Τώρα διαλέξτε μία ταινία του. Διαλέξτε μία σκηνή. Και παρακολουθήστε πως όλα κινούνται αρμονικά - Είναι η οπτική διέγερση που νιώθει το κοινό. Αυτό είναι ο λόγος της κινηματογράφησης. Αλλιώς θα σβήναμε τα φώτα και θα το ονομάζαμε ραδιόφωνο.