جان دوئر: سلام، هل! هل هاروی: جان، خوش‌حالم که می‌بینمت. جی دی: من هم خوش‌حالم که می‌بینمت. اچ اچ: خب جان، ما یک چالش بزرگ داریم. ما باید کربن را از اتمسفر خارج کنیم. باید از انتشار کربن دست برداریم. و آن را تا سال ۲۰۵۰ به صفر برسانیم. و باید تا سال ۲۰۳۰ حداقل نصف راه را رفته باشیم. الان کجای کار هستیم؟ جی دی: همان‌طور که می‌دانی، ما داریم ۵۵ میلیارد تن از آلودگی کربن را در اتمسفر ارزشمندمان، وارد می‌کنیم. انگار که یک نوع مسیر فاضلاب ازاد است. برای اینکه نیمی از مسیر رو به ۰ را تا ۲۰۳۰ طی کنیم، باید انتشار سالانه‌ی کربن را کاهش بدهیم حدود ۱۰ درصد در سال. و نتشارهای سالانه را ما تا به حال در هیچ سالی کاهش ندادیم. در تاریخ این سیاره. پس بیاید تجزیه‌اش کنیم. هفتاد و پنج درصد از انتشارها از ۲۰ تا کشور اصلی منتشرکننده کربن، و چهار بخش اقتصادشان، می‌آید. اولی برق و الکتریسیته است، دوم، حمل و نقل است. سوم، از ساختمان‌ها است. و چهارم از فعالیت‌های صنعتی است. ما باید همه‌ی آن‌ها را با سرعت و با مقیاس یا اندازه‌ی مناسب برطرف کنیم. اچ اچ: الان ارزان‌تر تمام می‌شود که الکتریسیته را از منابع انرژی پاک تولید کنیم تا از سوخت‌های فسیلی. برای تولید الکتریسیته. و کاری که انجام می‌دهد این است که به این معنا است که می‎‌توانیم الکتریسیته را کربن‌زدایی کنیم و بعد از آن الکتریسیته پاک استفاده کنیم تا بقیه‌ی اقتصاد را بچرخانیم. پس یک خودرو برقی، که از الکتریسیته پاک شارژ می‌شود یک خودروی پاک است. یک خانه‌ی الکتریکی که از الکتریسیته پاک استفاده می‌کند، یک خانه‌ی پاک است. . و به همین منوال. پس خلاصه بخواهم بگویم، برق را کربن‌زدایی کنید، و همه چیز را برقی کنید.