Τον Ιούνιο του 1998 η Τόρι Μέρντεν Μακλιούρ έφυγε για τη Γαλλία από το Ναγκς Χεντ της Β. Καρολίνας. Αυτό είναι το σκάφος της, το «Αμερικάνικο Μαργαριτάρι». Είναι 7,5 μέτρα μήκος και μόλις 2 μέτρα πλάτος στο φαρδύτερο σημείο του. Το κατάστρωμα είχε το μέγεθος καρότσας ελαφρού ημιφορτηγού. Η Τόρι και οι φίλοι της το κατασκεύασαν με τα χέρια τους, και ζύγιζε περίπου 900 κιλά. Το σχέδιό της ήταν να κωπηλατήσει μόνη διασχίζοντας τον Ατλαντικό ωκεανό -χωρίς μηχανή, χωρίς πανιά- κάτι που καμία γυναίκα ή Αμερικανός δεν είχαν κάνει πριν. Η πορεία της θα ήταν η εξής: πάνω από 5.800 χιλιόμετρα μέσα από τον Βόρειο Ατλαντικό ωκεανό. Επαγγελματικά, η Τόρι εργαζόταν ως διαχειριστής έργου για την πόλη Λούιβιλ του Κεντάκι, την ιδιαίτερη πατρίδα της, αλλά το πραγματικό πάθος της ήταν η εξερεύνηση. Αυτή δεν ήταν η πρώτη της μεγάλη αποστολή. Πριν πολλά χρόνια, έγινε η πρώτη γυναίκα που πήγε με σκι στον Βόρειο Πόλο. Υπήρξε καταξιωμένη κωπηλάτης στο κολέγιο, ακόμη διαγωνίσθηκε για μια θέση στην Ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ το 1992, αλλά αυτό, αυτό ήταν διαφορετικό. (Βίντεο) (Μουσική) Τόρι Μέρντεν Μακλιούρ: Γεια σας. Είναι Κυριακή, 5 Ιουλίου. Η ώρα είναι 9 π.μ. Οπότε αυτή είναι η ώρα στο Κεντάκι τώρα. Ντον Λάντες: Η Τόρι έφτιαχνε αυτά τα βίντεο ενώ κωπηλατούσε. Αυτή είναι η 21η μέρα της εν πλω. Σε αυτό το σημείο είχε καλύψει πάνω από 1.600 χιλιόμετρα, χωρίς καμία ραδιοεπικοινωνία για πάνω από δύο εβδομάδες λόγω καταιγίδας που απενεργοποίησε τα συστήματα επικοινωνίας από την πέμπτη μόλις ημέρα. Οι περισσότερες μέρες ήταν σαν κι αυτή. Σε αυτό το σημείο είχε κωπηλατήσει πάνω από 200.000 κουπιές, πολεμώντας το ρεύμα και τον άνεμο. Κάποιες μέρες ταξίδευε έως μόνο 5 μέτρα. Ναι. Και όσο απογοητευτικές κι αν ήταν εκείνες οι μέρες, άλλες μέρες ήταν σαν κι αυτή. (Βίντεο) TMM: Και θέλω να ας δείξω τους μικρούς μου φίλους. ΝΛ: Έβλεπε ψάρια, δελφίνια, φάλαινες, καρχαρίες, ακόμη και μερικές θαλάσσιες χελώνες. Μετά από δύο εβδομάδες χωρίς ανθρώπινη επαφή, η Τόρι μπόρεσε να επικοινωνήσει με φορτηγό πλοίο στην περιοχή μέσω ασυρμάτου VHF. (Βίντεο) TMM: Παιδιά, μήπως έχετε δελτίο καιρού, όβερ; Άντρας: Κατευθύνεστε προς χαμηλό βαρομετρικό μπροστά σας αλλά προχωράει, και προφανώς εσείς πηγαίνετε βορειοανατολικά και υπάρχει ένα υψηλό πίσω μας. Το οποίο έρχεται ανατολικά-βορειοανατολικά επίσης. ΤΜΜ: Καλώς. ΝΛ: Χαίρετε πολύ που μιλάει σε άλλο άνθρωπο σε αυτό το σημείο. (Βίντεο) TMM: Ώστε το δελτίο καιρού δεν λέει πως πρόκειται να συμβεί κάτι δραματικό σύντομα. ΝΛ: Αυτό που δεν της έλεγε το δελτίο καιρού ήταν πως κωπηλατούσε κατευθείαν προς τη διαδρομή του τυφώνα Ντανιέλ στη χειρότερη εποχή καταιγίδων που υπήρξε στην ιστορία του Βορείου Ατλαντικού. (Βίντεο) TMM: Μόλις στραμπούλισα τον αστράγαλό μου. Έχει έναν πολύ δυνατό άνεμο από ανατολικά τώρα. Με παρασύρει ο άνεμος. Φυσάει! Μετά από 12 μέρες καταιγίδας κωπηλατώ για τέσσερις ώρες χωρίς ίχνος αέρα. Δεν είμαι πολύ χαρούμενη τώρα. Όσο χαρούμενη ήμουν σήμερα το πρωί, είμαι λυπημένη τώρα, οπότε... ΝΛ: Μετά από σχεδόν τρεις μήνες στη θάλασσα, είχε καλύψει πάνω από 4.800 χιλιόμετρα. Είχε καλύψει τα 2/3 της διαδρομής, όμως στη θύελλα, τα κύματα είχαν το μέγεθος επταόροφου κτιρίου. Το σκάφος της συνεχώς αναποδογύριζε. Κάποια αναποδογυρίσματα έστρεφαν το σκάφος προς τα πίσω και ήταν αδύνατο να κωπηλατήσει. (Βίντεο) TMM: Η ώρα είναι 6:30 π.μ. Είμαι μέσα σε κάτι μεγάλο, κακό κι άσχημο. Δύο αναποδογυρίσματα. Στο τελευταίο έβγαλα το πλευρικό στήριγμα της οροφής με την πλάτη μου. Είχα περίπου έξι ανατροπές τώρα. Η τελευταία ήταν πλήρης περιστροφή. Έχω τον ραδιοφάρο μαζί μου. Θα ήθελα να στείλω σήμα κινδύνου, όμως ειλικρινά, δεν νομίζω να μπορέσουν να βρουν αυτή τη μικρή βάρκα. Είναι τόσο κάτω από την επιφάνεια τώρα, που το μόνο μέρος που φαίνεται είναι η καμπίνα. Είναι περίπου 10 π.μ. Έχω χάσει το μέτρημα των ανατροπών. Υπολογίζω ότι ανατρέπομαι περίπου κάθε 15 λεπτά. Νομίζω πως έχω σπάσει το αριστερό μου χέρι. Τα κύματα σχίζουν τη βάρκα σε κομμάτια. Προσεύχομαι συνεχώς επειδή δεν είμαι σίγουρη πως θα γλιτώσω από αυτό. ΝΛ: Η Τόρι ενεργοποίησε το σήμα κινδύνου στο ραδιοφάρο και διασώθηκε από παραπλέον φορτηγό πλοίο. Δύο μήνες μετά βρήκαν το σκάφος της ακυβέρνητο κοντά στη Γαλλία. Διάβασα γι' αυτό στη εφημερίδα. Το 1998 ήμουν μαθήτρια στο Λύκειο και ζούσα στο Λούιβιλ του Κεντάκι. Τώρα ζω στη Νέα Υόρκη. Γράφω τραγούδια. Και κόλλησα με τη γενναιότητα της και διασκευάζω την ιστορία της σε ένα μιούζικαλ που ονομάζεται «Row» (κωπηλατώ) Όταν η Τόρι επέστρεψε σπίτι, ένιωθε απογοήτευση, είχε καταρρεύσει. Περνούσε δύσκολα κάνοντας τη μετάβαση πίσω στον πολιτισμό. Σε αυτή τη σκηνή, κάθεται σπίτι. Το τηλέφωνο χτυπάει, την καλούν οι φίλοι της, όμως αυτή δεν ξέρει πως να τους μιλήσει. Τραγουδά αυτό το τραγούδι, λέγεται «Γλυκιά καρδιά». (Κιθάρα) Όταν ονειρευόμουν, πήγαινα το σώμα μου σε όμορφα μέρη που δεν είχα πάει. Είδα το Γιβραλτάρ, και τα αστέρια του Κεντάκι να καίγονται στο φεγγαρόφως, κάνοντάς με να χαμογελώ. Κι όταν ξύπνησα εδώ, ο ουρανός ήταν τόσο συννεφιασμένος. Πήγα σ' ένα πάρτι όπου άνθρωποι που ξέρω δύσκολα με αναγνωρίζουν και με ρωτούν που ήμουν, αλλά δεν μπορώ να τους εξηγήσω τι έχω δει. Αχ, άκουσε, γλυκιά καρδιά. Απλώς δώσε προσοχή, πάμε απ' την αρχή. Αχ, άκουσε, γλυκιά καρδιά, Μπορεί να πέσεις από τον χάρτη, μα μη γίνεις κομμάτια. Ου ου ου Α α α α Α α α α Α α α α Όταν ήμουν εκεί έξω, ο ωκεανός με κρατούσε, με κουνούσε και με πετούσε, ελαφριά σαν ένα παιδί. Όμως τώρα είμαι τόσο βαριά, τίποτα δεν με παρηγορεί. Το μυαλό μου επιπλέει σαν ξύλο στο νερό, δύστροπα κι άγρια. Αχ, άκουσε, γλυκιά καρδιά. Απλώς δώσε προσοχή, πήγαινε απ' την αρχή. Αχ, άκουσε, γλυκιά καρδιά. Μπορεί να πέσεις από τον χάρτη, μα μη γίνεις κομμάτια. Ου ου ου Τελικά η Τόρι αρχίζει να στέκεται στα πόδια της. Αρχίζει να ξαναβγαίνει με τους φίλους της. Γνωρίζει έναν τύπο και ερωτεύεται για πρώτη της φορά. Βρίσκει νέα δουλειά εργαζόμενη για έναν άλλον πολίτη του Λούιβιλ, τον Μωχάμετ Άλι. Μια μέρα, την ώρα που γευμάτιζε με το νέο της αφεντικό, η Τόρι μοιράζεται τα νέα πως δύο άλλες γυναίκες ετοιμάζονται να διασχίσουν κωπηλατώντας τον Ατλαντικό, να κάνουν κάτι που αυτή παραλίγο να πεθάνει προσπαθώντας το. Η απάντησή του ήταν ο κλασικός Άλι: «Δεν θέλεις να ζήσεις τη ζωή σου ως η γυναίκα που παραλίγο να διασχίσει τον ωκεανό κωπηλατώντας. Είχε δίκιο. Η Τόρι έφτιαξε ξανά το «Αμερικανικό Μαργαριτάρι», και τον Δεκέμβριο του 1999, τα κατάφερε. (Χειροκρότημα) (Κιθάρα) Ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)