WEBVTT

00:00:00.872 --> 00:00:02.416
ผมขอเริ่มเลยนะครับ ถ้าเป็นไปได้

00:00:02.416 --> 00:00:05.140
ด้วยเรื่องของหอยทากเพสลี (Paisley snail)

00:00:05.140 --> 00:00:08.355
ตอนค่ำของวันที่ 26 สิงหาคม 1928

00:00:08.355 --> 00:00:10.729
เมย์ ดอเนอฮู (May Donaghue) 
ขึ้นรถไฟจากกลาสโกว์

00:00:10.729 --> 00:00:13.260
ไปที่เมืองเพสลี่ 
ห่างไปเจ็ตไมล์ทางทิศตะวันออกของเมือง

00:00:13.260 --> 00:00:15.573
และที่ร้านอาหารเวลมีโด คาเฟ่ 
(Wellmeadow Cafe ) ที่นั่น

00:00:15.573 --> 00:00:18.699
เธอทานไอศกรีมโซดาสก๊อตส์ 
(Scots ice cream float)

00:00:18.699 --> 00:00:20.546
ซึ่งมีส่วนผสมเป็นไอศกรีมกับเบียร์ขิง

00:00:20.546 --> 00:00:22.501
ซึ่งเพื่อนของเธอซื้อให้ทาน

00:00:22.501 --> 00:00:24.902
เบียร์ขิงถูกนำมาเสริฟ ในขวดสีน้ำตาลทึบแสง

00:00:24.902 --> 00:00:28.765
ป้ายติดว่า "D. Stevenson, Glen Lane, Paisley"

00:00:28.765 --> 00:00:30.841
เธอดื่มมันไปบ้าง

00:00:30.841 --> 00:00:32.675
แต่ระหว่างที่เบียร์ขิงที่เหลือนั้นถูกเท

00:00:32.675 --> 00:00:34.071
ลงไปในแก้วของเธอ

00:00:34.071 --> 00:00:36.524
หอยทากที่เน่าเปื่อย

00:00:36.524 --> 00:00:39.106
ก็ลอยขึ้นมา

00:00:39.106 --> 00:00:40.650
สามวันต่อมา เธอเข้ารับการรักษา

00:00:40.650 --> 00:00:42.156
ที่โรงพยาบาล กลาสโกว์ รอยัล อินเฟอร์มารี
(Glasgow Royal Infirmary)

00:00:42.156 --> 00:00:44.214
และถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคลำไส้อักเสบรุนแรง

00:00:44.214 --> 00:00:46.167
พร้อมด้วยอาการช็อก

NOTE Paragraph

00:00:46.167 --> 00:00:49.435
คดีของดอเนอฮูกับสตีเวนสัน ที่ตามมาหลังจากนั้น

00:00:49.435 --> 00:00:52.080
กลายเป็นคดีตัวอย่างสำคัญมาก เท่าที่เคยมีมา

00:00:52.080 --> 00:00:53.811
สตีเวนสัน ซึ่งเป็นผู้ผลิตเบียร์ขิงขวดนั้น

00:00:53.811 --> 00:00:56.588
ต้องถือปฏิบัติตาม 
หลักหน้าที่พึงระวัง (duty of care) ที่ชัดเจน

00:00:56.588 --> 00:00:58.036
ต่อ เมย์ ดอเนอฮู

00:00:58.036 --> 00:01:00.138
ถึงแม้ว่าจะไม่มีสัญญาใดๆ ระหว่างเขาทั้งสอง

00:01:00.138 --> 00:01:02.955
และก็ แน่นอนครับ เธอไม่ได้แม้แต่ซื้อเครื่องดื่มเอง

00:01:02.955 --> 00:01:05.974
ผู้พิพากษาท่านหนึ่งคือ ลอร์ด แอทกิน (Lord Atkin)
อธิบายเรื่องนี้ว่า:

00:01:05.974 --> 00:01:08.884
คุณต้องระมัดระวัง เพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำ 
หรือการละเลย

00:01:08.884 --> 00:01:10.952
ที่คุณพอจะคาดคะเนได้

00:01:10.952 --> 00:01:14.180
ว่าน่าจะเป็นอันตราย ต่อคนรอบตัวของคุณ

00:01:14.180 --> 00:01:16.523
ใช่ครับ ผู้คนต่างสงสัยกันว่า 
ถ้าไม่มีหลักหน้าที่พึงระวังแล้วละก็

00:01:16.523 --> 00:01:18.269
จะมีคนอีกสักกี่คน ที่จะต้องทนทุกข์ทรมาน

00:01:18.269 --> 00:01:21.993
จากโรคกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ 
ก่อนที่สตีเวนสัน จะเลิกกิจการไปในที่สุด

NOTE Paragraph

00:01:21.993 --> 00:01:24.374
ตอนนี้ เรามาเกาะติดเรื่องของหอยทากเพสลีกัน

00:01:24.374 --> 00:01:27.607
เพราะว่า มันเป็นหลักการสำคัญอย่างหนึ่ง

00:01:27.607 --> 00:01:30.101
ปีที่แล้ว สมาคมฮานซาร์ด (Hansard Society) ซึ่งเป็น
องค์กรการกุศลที่เป็นกลาง

00:01:30.101 --> 00:01:32.007
ที่มุ่งสร้าง 
ความเข้มแข็งของประชาธิปไตยแบบรัฐสภา

00:01:32.007 --> 00:01:35.244
และส่งเสริม 
การเข้ามามีส่วนร่วมทางการเมืองของสาธารณชน

00:01:35.244 --> 00:01:37.831
ได้พิมพ์เผยแพร่ รายงานการตรวจสอบประจำปี

00:01:37.831 --> 00:01:40.704
ว่าด้วยการมีส่วนร่วมทางการเมือง 
ซึ่งมีหมวดเพิ่มเติมหมวดหนึ่ง

00:01:40.704 --> 00:01:43.827
ว่าด้วยเรื่องการเมืองและสื่อทั้งหมวด

00:01:43.827 --> 00:01:46.202
นี่เป็นข้อสังเกตที่ค่อนข้างน่าหดหู่ใจสองเรื่อง

00:01:46.202 --> 00:01:48.210
จากการสำรวจครั้งนั้น

00:01:48.210 --> 00:01:50.375
หนังสือพิมพ์ข่าวซุบซิบ (tabloids) ดูจะไม่ได้

00:01:50.375 --> 00:01:53.208
ช่วยพัฒนา ความเป็นพลเมืองทางการเมือง 
(political citizenship) ของผู้อ่าน

00:01:53.208 --> 00:01:54.781
ซึ่งดูจะมีพอๆ กับผู้คน

00:01:54.781 --> 00:01:58.007
ที่ไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์อะไรเลย

00:01:58.007 --> 00:02:00.999
ผู้อ่านหนังสือพิมพ์ซุบซิบอย่างเดียว 
มีแนวโน้มจะเห็นด้วย

00:02:00.999 --> 00:02:02.850
กับความคิดเห็นเชิงลบ ต่อการเมือง

00:02:02.850 --> 00:02:05.425
มากกว่าผู้ที่ไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์เลย เป็นสองเท่า

00:02:05.425 --> 00:02:07.418
พวกเขาไม่ได้เพียงผูกพันทางการเมือง 
น้อยกว่าเท่านั้น

00:02:07.418 --> 00:02:09.866
พวกเขาบริโภคสื่อที่ส่งเสริม

00:02:09.866 --> 00:02:11.828
การประเมินการเมืองในเชิงลบ ของพวกเขาด้วย

00:02:11.828 --> 00:02:14.931
จึงส่งผลต่อทัศนคติ แบบปล่อยไปตามยถากรรม
และดูแคลน

00:02:14.931 --> 00:02:18.266
ต่อระบอบประชาธิปไตย และบทบาทของพวกเขาเอง
ในระบอบประชาธิปไตย

00:02:18.266 --> 00:02:20.426
ไม่ประหลาดใจนัก ที่รายงานนั้นได้สรุปว่า

00:02:20.426 --> 00:02:23.616
ในเรื่องนี้ หนังสือพิมพ์ 
โดยเฉพาะ หนังสือพิมพ์ซุบซิบนั่น

00:02:23.616 --> 00:02:25.955
ดูจะไม่ได้ทำงาน โดยตระหนักถึงความสำคัญ

00:02:25.955 --> 00:02:28.591
ของบทบาทของพวกเขา 
ในระบอบประชาธิปไตยของเรา

NOTE Paragraph

00:02:28.591 --> 00:02:30.650
ตอนนี้ ผมจึงสงสัยว่า 
จะมีใครสักคนหรือไม่ในห้องนี้

00:02:30.650 --> 00:02:32.097
ที่จะท้าทายความเห็นนั้น อย่างจริงจัง

00:02:32.097 --> 00:02:34.713
แต่ถ้าแฮนซาร์ดพูดถูก 
และโดยปกติพวกเขาก็ถูกนะครับ

00:02:34.713 --> 00:02:36.689
เราก็จะมีปัญหาที่รุนแรงมาก ที่เราต้องรับผิดชอบ

00:02:36.689 --> 00:02:39.324
และมันเป็นปัญหาหนึ่ง 
ที่ผมอยากใช้เวลา 10 นาทีต่อจากนี้ไป

00:02:39.324 --> 00:02:41.353
มุ่งไปที่เรื่องนี้

NOTE Paragraph

00:02:41.353 --> 00:02:43.036
นับตั้งแต่ เรื่องหอยโข่งเพสลี่

00:02:43.036 --> 00:02:45.500
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา
ประมาณนั้น

00:02:45.500 --> 00:02:47.419
ความคิดมากมาย ได้ถูกพัฒนาขึ้นมา

00:02:47.419 --> 00:02:49.278
เกี่ยวเนื่องกับ หลักหน้าที่พึงระวัง

00:02:49.278 --> 00:02:51.817
เพราะมันสัมพันธ์ กับหลายๆด้านของสังคมพลเมือง

00:02:51.817 --> 00:02:54.561
โดยทั่วไป หลักหน้าที่พึงระวังจะเกิดขึ้น 
เมื่อบุคคลคนหนึ่ง

00:02:54.561 --> 00:02:57.295
หรือ กลุ่มบุคคลหนึ่ง ทำกิจกรรมอย่างหนึ่ง

00:02:57.295 --> 00:02:59.825
ซึ่งมีศักยภาพ ที่จะทำให้เกิดอันตรายต่อคนอื่น

00:02:59.825 --> 00:03:02.539
ไม่ว่าจะทางกาย ทางจิตใจ หรือ ทางเศรษฐกิจ

00:03:02.539 --> 00:03:05.010
เรื่องนี้ถูกเน้นอย่างมาก ในเรื่องที่ชัดเจน

00:03:05.010 --> 00:03:08.052
เช่น การแสดงความเห็นอกเห็นใจของเรา
ต่อเด็กๆ และเยาวชน

00:03:08.052 --> 00:03:10.778
ต่อบุคคลากรด้านบริการของเรา และ
ต่อผู้สูงอายุ และผู้พิการ

00:03:10.778 --> 00:03:14.971
หายาก ถ้าจะมีนะ ที่จะขยายไปจนถึง
ข้อโต้แย้งที่สำคัญเท่าๆกัน

00:03:14.971 --> 00:03:19.221
เกี่ยวกับความเปราะบาง
ของระบบรัฐบาลปัจจุบันของเรา

00:03:19.221 --> 00:03:22.730
จนถึงแนวคิดที่ว่า ความซื่อสัตย์ ความเที่ยงตรง 
และความยุติธรรมนั้น

00:03:22.730 --> 00:03:24.874
เป็นรากฐาน ของกระบวนการเพื่อสร้าง

00:03:24.874 --> 00:03:26.603
และปลูกฝังประชาธิปไตย แบบรอบรู้

00:03:26.603 --> 00:03:29.360
และมีส่วนร่วม

00:03:29.360 --> 00:03:30.781
และถ้าคุณยิ่งคิดถึงมัน มากขึ้นเท่าไหร่

00:03:30.781 --> 00:03:32.612
เรื่องก็ยิ่งแปลก มากขึ้นเท่านั้น

NOTE Paragraph

00:03:32.612 --> 00:03:34.074
เมื่อสองปีที่แล้ว ผมยินดีได้รับเชิญ

00:03:34.074 --> 00:03:35.828
ให้ไปเปิดโรงเรียน ใหม่เอี่ยมอ่อง

00:03:35.828 --> 00:03:37.399
ทางตะวันออกเฉียงเหนือ ของอังกฤษ

00:03:37.399 --> 00:03:40.938
นักเรียนของโรงเรียน ตั้งชื่อใหม่ให้โรงเรียนว่า 
Academy 360

00:03:40.938 --> 00:03:42.790
ขณะที่ผมเดินทะลุผ่าน ห้องโถงหลังคากระจก

00:03:42.790 --> 00:03:44.165
ที่น่าประทับใจนั้น

00:03:44.165 --> 00:03:45.983
ข้างหน้าของผม มีตัวอักษรไฟ

00:03:45.983 --> 00:03:47.531
ตกแต่งไว้บนผนัง

00:03:47.531 --> 00:03:50.632
เป็น คำสั่งห้ามที่โด่งดังของ มาร์คัส ออรียัส 
(Marcus Aurelius) ที่ว่า:

00:03:50.632 --> 00:03:53.487
ถ้ามันไม่จริง ก็อย่าพูดมัน

00:03:53.487 --> 00:03:56.570
ถ้ามันไม่ถูกต้อง ก็อย่าทำมัน

00:03:56.570 --> 00:03:58.558
ครูใหญ่เห็นผมจ้องอ่านอยู่

00:03:58.558 --> 00:04:01.350
ก็พูดว่า "โอ้ นั่นเป็นคติพจน์ของโรงเรียนเราครับ"

00:04:01.350 --> 00:04:03.077
ขณะอยู่บนรถไฟ กลับลอนดอน

00:04:03.077 --> 00:04:04.931
ผมไม่สามารถกำจัดมันออกไป 
จากความคิดได้

00:04:04.931 --> 00:04:07.490
ผมเฝ้าคิดว่า จริงหรือที่เราได้ใช้เวลา

00:04:07.490 --> 00:04:09.701
ไปมากกว่า 2000 ปี มาการลงเอย

00:04:09.701 --> 00:04:11.566
ที่ความคิดง่ายๆนั่น

00:04:11.566 --> 00:04:14.518
ว่าเป็นความคาดหวังขั้นต่ำของเรา ที่มีต่อกันและกัน

00:04:14.518 --> 00:04:17.126
มันไม่ถึงเวลาแล้วหรือ ที่เราจะพัฒนาหลักความคิดนี้

00:04:17.126 --> 00:04:18.795
เรื่อง หลักหน้าที่พึงระวัง

00:04:18.795 --> 00:04:21.221
และขยายมันไป ให้รวมถึงการดูแลปกป้อง

00:04:21.221 --> 00:04:24.485
ค่านิยมประชาธิปไตยร่วมกันของเรา 
ซึ่งอยู่ในภาวะอันตรายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

00:04:24.485 --> 00:04:26.342
อย่างไรก็ตาม การขาดหายไป 
ของหลักหน้าที่พึงระวัง

00:04:26.342 --> 00:04:27.932
ในหลายๆ สาขาอาชีพ

00:04:27.932 --> 00:04:30.435
ทั้งหมดรวมกันแล้ว สามารถนำไปสู่
การกล่าวหา เรื่องการละเลย ได้โดยง่าย

00:04:30.435 --> 00:04:33.542
และถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว เราจะสบายใจ
อย่างแท้จริงได้หรือ กับความคิดที่ว่า

00:04:33.542 --> 00:04:35.843
ที่จริงแล้ว เรากำลังละเลย

00:04:35.843 --> 00:04:38.634
ด้านสุขภาพของสังคมของเราเอง

00:04:38.634 --> 00:04:41.369
รวมทั้งค่านิยม ที่จำเป็นต่อการค้ำจุนสังคมนั้น

00:04:41.369 --> 00:04:44.364
จะมีใครบ้างหรือไม่ 
ที่จะชี้แนะได้อย่างสุจริตใจ ด้วยหลักฐาน

00:04:44.364 --> 00:04:47.620
ว่า สื่อตัวเดียวกันกับที่ฮานซาร์ด
ได้ประณามอย่างรุนแรงนั้น

00:04:47.620 --> 00:04:50.907
ได้เอาใจใส่เพียงพอแล้ว ที่จะหลีกเลี่ยงความประพฤติ

00:04:50.907 --> 00:04:54.349
ในแบบที่พวกเขามีเหตุผล พอจะคาดได้ว่า

00:04:54.349 --> 00:04:56.450
น่าจะทำให้รากฐานประชาธิปไตย
ซึ่งเปราะบางโดยธรรมชาติของเรานั้น

00:04:56.450 --> 00:04:59.284
อ่อนแอลง หรือแม้กระทั่งเสียหายได้

NOTE Paragraph

00:04:59.284 --> 00:05:01.305
ครับ จะมีผู้คนที่จะโต้แย้ง

00:05:01.305 --> 00:05:03.078
ว่าทั้งหมดนี้ ง่ายดายเหลือเกิน อาจจะนำไปสู่รูปแบบ

00:05:03.078 --> 00:05:05.085
ของการเซ็นเซอร์ แม้ว่าเซ็นเซอร์ตัวเองก็ตาม

00:05:05.085 --> 00:05:07.041
แต่ผมไม่เชื่อข้อโต้แย้งนั้น

00:05:07.041 --> 00:05:09.100
มันต้องเป็นไปได้

00:05:09.100 --> 00:05:11.200
ที่จะทำให้เกิด ความสมดุลกันระหว่าง 
อิสรภาพในการแสดงออก

00:05:11.200 --> 00:05:14.407
กับความรับผิดชอบทางจริยธรรมและทางสังคม
ที่กว้างขวางขึ้น

NOTE Paragraph

00:05:14.407 --> 00:05:16.258
ให้ผมอธิบายว่าทำไม ด้วยการยกตัวอย่าง

00:05:16.258 --> 00:05:19.161
จากการทำงานของผมเอง 
ในฐานะคนสร้างภาพยนต์

00:05:19.161 --> 00:05:20.968
ตลอดเส้นทางอาชีพนั้น ผมไม่เคยยอมรับ

00:05:20.968 --> 00:05:22.595
ว่า คนสร้างภาพยนต์ ควรจะสร้างงาน

00:05:22.595 --> 00:05:25.645
ของตัวเองนอกเขตหรือเหนือออก 
ไปจากสิ่งที่เขาหรือเธอ

00:05:25.645 --> 00:05:27.595
เชื่อว่า เป็นชุดของค่านิยมที่ดีงาม

00:05:27.595 --> 00:05:30.944
ต่อชีวิตของพวกเขาเอง ครอบครัวของพวกเขาเอง

00:05:30.944 --> 00:05:34.535
และอนาคตของสังคม ที่พวกเราทั้งหมดอาศัยอยู่

00:05:34.535 --> 00:05:35.859
ผมจะไปไกลกว่านั้น

00:05:35.859 --> 00:05:39.153
นักสร้างภาพยนตร์ที่มีความรับผิดชอบ 
ไม่ควรจะลดคุณค่างานของพวกเขา

00:05:39.153 --> 00:05:41.197
จนถึงจุดที่น้อยกว่า ความเป็นจริง

00:05:41.197 --> 00:05:44.637
ของโลกที่พวกเขาเอง อยากจะอาศัยอยู่

00:05:44.637 --> 00:05:48.023
ผมคิดว่า นักสร้างภาพยนตร์ นักหนังสือพิมพ์ 
หรือแม้แต่ผู้เขียนบล็อก

00:05:48.023 --> 00:05:50.547
ทั้งหมดนั้นต้องเผชิญกับความคาดหมายของสังคม

00:05:50.547 --> 00:05:54.302
ซึ่งมาพร้อมกับการรวมเอาพลังภายในสื่อของพวกเขา

00:05:54.302 --> 00:05:57.676
เข้ากับทักษะอาชีพ ที่พัฒนามาอย่างดีแล้ว

00:05:57.676 --> 00:06:00.563
ชัดเจนว่า นี่ไม่ใช่หน้าที่ซึ่งถูกบัญญัติไว้ในกฎหมาย

00:06:00.563 --> 00:06:03.045
แต่สำหรับนักสร้างภาพยนตร์ที่มีพรสวรรค์
และนักหนังสือพิมพ์ที่รับผิดชอบ

00:06:03.045 --> 00:06:06.854
หรือแม้แต่ผู้เขียนบล็อก มันกระทบใจผม
ว่าหลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างเด็ดขาด

NOTE Paragraph

00:06:06.865 --> 00:06:09.464
เราควรจะรำลึกไว้เสมอว่า ความเข้าใจของเรา

00:06:09.464 --> 00:06:12.355
ว่าด้วยเรื่องเสรีภาพส่วนบุคคล และคู่หูของมัน
คือเสรีภาพที่สร้างสรรค์นั้น

00:06:12.355 --> 00:06:14.150
ค่อนข้างจะใหม่

00:06:14.150 --> 00:06:16.412
ในประวัติศาสตร์ของแนวคิด ของโลกตะวันตก

00:06:16.412 --> 00:06:18.330
และด้วยเหตุผลนั้น บ่อยครั้งจึงถูกประเมินค่าต่ำไป

00:06:18.330 --> 00:06:20.693
และอาจถูกทำลายไปได้อย่างรวดเร็วมาก

00:06:20.693 --> 00:06:22.920
มันเป็นรางวัล ที่จะเสียไปได้โดยง่าย

00:06:22.920 --> 00:06:24.683
และทันทีที่เสียไป ทันทีที่ยอมแพ้

00:06:24.683 --> 00:06:28.000
พิสูจน์ได้ว่า ยากมากๆที่จะเรียกคืน

00:06:28.000 --> 00:06:29.525
และแนวทางปกป้องมันอย่างแรก

00:06:29.525 --> 00:06:31.876
ต้องเป็นมาตรฐานของตัวเราเอง

00:06:31.876 --> 00:06:35.615
ไม่ใช่ที่เราถูกบังคับ โดยการเซ็นเซอร์
หรือโดยกฎหมาย

00:06:35.615 --> 00:06:37.438
แต่เป็นมาตรฐานของเราเอง 
และหลักคุณธรรมของตัวเราเอง

00:06:37.438 --> 00:06:39.432
หลักคุณธรรมของเรา ขณะที่เรารับมือกับผู้ที่

00:06:39.432 --> 00:06:40.980
เราทำงานด้วย

00:06:40.980 --> 00:06:44.605
และมาตรฐานของตัวเราเอง 
เมื่อเราปฏิบัติงานอยู่ในสังคม

00:06:44.605 --> 00:06:46.075
และมาตรฐานเหล่านี้ของเรา

00:06:46.075 --> 00:06:49.340
จำเป็นต้องเป็นเนื้อเดียวกันกับ 
ระเบียบวาระทางสังคมที่ยั่งยืน

00:06:49.340 --> 00:06:51.453
เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่ง ของความรับผิดชอบร่วมกัน

00:06:51.453 --> 00:06:53.583
ความรับผิดชอบของศิลปิน หรือนักหนังสือพิมพ์

00:06:53.583 --> 00:06:55.957
ที่จะรับมือกับโลก ตามที่มันเป็นจริง

00:06:55.957 --> 00:06:58.406
และในทางกลับกัน สิ่งนี้ต้องไปด้วยกันกับ

00:06:58.406 --> 00:07:00.824
ความรับผิดชอบ ของผู้ที่ปกครองสังคม

00:07:00.824 --> 00:07:02.901
ที่จะเผชิญหน้ากับโลกนั้นด้วย

00:07:02.901 --> 00:07:05.261
และจะไม่ถูกล่อลวง ให้เอาสาเหตุการป่วยไข้ของมัน

00:07:05.276 --> 00:07:07.853
ไปใช้ในทางที่ผิด

00:07:07.853 --> 00:07:10.499
ทว่า ตามที่ปรากฏอย่างเด่นชัด

00:07:10.499 --> 00:07:12.567
กว่าสองปีที่ผ่านมา

00:07:12.567 --> 00:07:14.601
ความรับผิดชอบแบบนั้น ได้ถูกเพิกถอนไปอย่างมาก

00:07:14.601 --> 00:07:17.644
โดยภาคส่วนต่างๆของสื่อส่วนใหญ่

00:07:17.644 --> 00:07:19.584
และผลที่ได้ก็คือ ทั่วทั้งโลกตะวันตก

00:07:19.584 --> 00:07:22.883
หลักการง่ายๆ ของกลุ่มประท้วงต่างๆ

00:07:22.883 --> 00:07:25.268
และคำร้องขอของพวกเขา

00:07:25.268 --> 00:07:26.657
ต่อประชากรสูงวัยกว่า ที่ไม่ได้งมงายนัก

00:07:26.657 --> 00:07:28.865
พร้อมกับการเฉยเมยและการหมกมุ่น 
กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ

00:07:28.865 --> 00:07:30.763
ซึ่งนั่น อย่างน้อยที่สุด 
ก็เป็นแบบฉบับของคนหนุ่มสาวบางคน

00:07:30.763 --> 00:07:32.821
เมื่อนำมันมารวมกันกัน สิ่งเหล่านี้และความผิดปกติ

00:07:32.821 --> 00:07:34.902
ร่วมสมัยอื่นๆ ที่คล้ายๆ กัน

00:07:34.902 --> 00:07:36.949
กำลังคุกคามที่จะขัดขวางชีวิต

00:07:36.949 --> 00:07:40.523
ให้ขาดความกระฉับกระเฉง การโต้เถียงที่รอบรู้
และความผูกพัน

00:07:40.523 --> 00:07:43.050
และผมขอย้ำ เรื่องความกระฉับกระเฉง

NOTE Paragraph

00:07:43.050 --> 00:07:45.327
นักเสรีนิยมหัวรุนแรงที่สุด อาจจะโต้แย้ง

00:07:45.327 --> 00:07:48.321
ว่า ดอเนอฮู วี สตีเวนสัน ควรจะถูกจับโยน
ออกมาจากศาล

00:07:48.321 --> 00:07:50.439
และว่า สตีเวนสันนั้นในที่สุดแล้ว
ก็จะเลิกกิจการไป

00:07:50.439 --> 00:07:53.856
ถ้าหากเขายังคงขายเบียร์ขิง 
ที่มีหอยทากอยู่ในนั้นต่อไปอีก

00:07:53.856 --> 00:07:57.270
แต่ผมคิดว่า พวกเราส่วนมาก 
ยอมรับบทบาทเล็กๆน้อยๆ

00:07:57.270 --> 00:08:00.348
เพื่อให้รัฐบังคับใช้ หลักหน้าที่พึงระวัง

00:08:00.348 --> 00:08:03.020
และคำสำคัญตรงนี้คือ สมเหตุผล (reasonable)

00:08:03.020 --> 00:08:06.600
ผู้พิพากษาต้องถามว่า พวกเขาได้เอาใจใส่
อย่างสมเหตุผลหรือไม่

00:08:06.600 --> 00:08:08.015
และพวกเขาได้คาดการณ์ล่วงหน้าไว้
อย่างสมเหตุผลหรือไม่

00:08:08.015 --> 00:08:10.213
ถึงผลของการกระทำของพวกเขา

00:08:10.213 --> 00:08:13.195
ห่างไกลจากการชี้บ่ง ถึงอำนาจครอบงำของรัฐ

00:08:13.195 --> 00:08:16.720
มันคือ การทดสอบโดยใช้สามัญสำนึกเล็กน้อย
ว่าด้วยเรื่องของความสมเหตุผล

00:08:16.720 --> 00:08:19.379
ซึ่งผมอยากจะให้พวกเรา นำไปประยุกต์ใช้กับผู้
ที่อยู่ในสื่อมวลชน

00:08:19.379 --> 00:08:21.650
ผู้ซึ่ง ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม 
เป็นผู้กำหนดทิศทางและเนื้อหา

00:08:21.650 --> 00:08:24.967
สำหรับวาทกรรมประชาธิปไตยของเรา อย่างมาก

NOTE Paragraph

00:08:24.967 --> 00:08:27.687
ประชาธิปไตยนั้น เพื่อที่จะให้มันใช้ได้แล้วละก็
ต้องให้

00:08:27.687 --> 00:08:30.635
ชายและหญิงที่มีเหตุผล ใช้เวลา
เพื่อที่จะเข้าใจ และโต้เถียงกัน

00:08:30.635 --> 00:08:32.967
เกี่ยวกับประเด็นปัญหาที่ยาก ซึ่งบางครั้งก็ซับซ้อน

00:08:32.967 --> 00:08:35.260
และพวกเขาต้องทำอย่างนั้น ในบรรยากาศ
ที่พยายามฟันฝ่า

00:08:35.260 --> 00:08:37.659
ให้เกิดแบบของความเข้าใจ ที่จะนำไปสู่

00:08:37.659 --> 00:08:39.726
ถ้าตกลงกันไม่ได้ ก็อย่างน้อยที่สุดก็เป็น

00:08:39.726 --> 00:08:42.093
การรอมชอม ที่ก่อให้เกิดผลดีและใช้การได้

00:08:42.093 --> 00:08:44.450
การเมืองเป็นเรื่องของทางเลือก

00:08:44.450 --> 00:08:48.441
และระหว่างตัวเลือกเหล่านั้น การเมืองก็เป็นเรื่องของ
ความสำคัญก่อนหลัง

00:08:48.441 --> 00:08:50.979
เป็นเรื่องของการประนีประนอม
ความต้องการที่ขัดแย้งกัน

00:08:50.979 --> 00:08:56.195
ในที่ใดๆและเมื่อใดก็ได้ 
โดยขึ้นอยู่กับข้อเท็จจริง

00:08:56.195 --> 00:08:58.666
แต่ถ้าข้อเท็จจริงนั้น ถูกทำให้บิดเบี้ยวไป

00:08:58.666 --> 00:09:02.389
การแก้ปัญหานั้น ก็ดูเหมือนจะเป็นเพียง
การสร้างความขัดแย้งต่อไปอีก

00:09:02.389 --> 00:09:04.276
พร้อมกับความตึงเครียดทั้งมวลต่อสังคม

00:09:04.276 --> 00:09:06.492
ซึ่งจะตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

00:09:06.492 --> 00:09:08.439
สื่อต้องตกลงใจในเรื่องต่อไปนี้ว่า

00:09:08.439 --> 00:09:11.613
พวกเขานั้น เห็นบทบาทของตนว่า เพื่อยั่วยุ

00:09:11.613 --> 00:09:13.943
หรือเพื่อให้ข้อมูล

00:09:13.943 --> 00:09:16.805
เพราะว่าในที่สุดแล้ว มันก็จะมาลงเอยที่การรวมกัน

00:09:16.805 --> 00:09:19.296
ของความเชื่อมั่นและความเป็นผู้นำ

NOTE Paragraph

00:09:19.296 --> 00:09:21.873
ห้าสิบปีที่แล้ว ในสัปดาห์นี้ ประธานาธิบดี 
จอห์น เอฟ เคนเนดี

00:09:21.873 --> 00:09:23.479
ได้กล่าวสุนทรพจน์สำคัญ ที่เปิดศักราชใหม่สองเรื่อง

00:09:23.479 --> 00:09:26.976
เรื่องแรกในเรื่องการลดอาวุธ และ
เรื่องที่สองในเรื่องสิทธิพลเมือง

00:09:26.976 --> 00:09:29.078
เรื่องแรก ในทันที เกือบจะนำไปสู่

00:09:29.078 --> 00:09:30.659
สนธิสัญญาห้ามการทดลองนิวเคลียร์

00:09:30.659 --> 00:09:33.724
และเรื่องที่สอง ได้นำไปสู่กฏหมาย
สิทธิที่เท่าเทียมกันของพลเมืองปี 1964

00:09:33.724 --> 00:09:37.310
ทั้งสองเรื่องนั้น เป็นสัญลักษณ์
ของการก้าวกระโดดไปข้างหน้า

00:09:37.310 --> 00:09:39.715
ประชาธิปไตย ที่ถูกนำและให้ความรู้เป็นอย่างดี

00:09:39.715 --> 00:09:42.208
สามารถบรรลุผลสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างมากได้

00:09:42.208 --> 00:09:43.881
แต่มีเงื่อนไข ที่ต้องมาก่อน

00:09:43.881 --> 00:09:47.192
เราต้องเชื่อใจว่า คนที่ตัดสินใจนั้น

00:09:47.192 --> 00:09:49.659
กำลังทำผลประโยชน์ที่ดีที่สุด ไม่ใช่เพื่อตัวเอง

00:09:49.659 --> 00:09:51.423
แต่เพื่อประชาชนทั้งหมด

00:09:51.423 --> 00:09:54.502
เราจำเป็นต้องมีตัวเลือก ที่อยู่บนข้อเท็จจริง

00:09:54.502 --> 00:09:55.741
และวางไว้ให้เห็นอย่างชัดเจน

00:09:55.741 --> 00:09:57.139
ไม่ใช่ตัวเลือก ที่เป็นบรรษัทสองสามแห่ง

00:09:57.139 --> 00:09:59.236
ที่มีอำนาจมากและมีศักยภาพในการบงการ

00:09:59.236 --> 00:10:01.603
เพื่อที่จะมุ่งสู่ วาระของตัวเองที่มักจะคับแคบ

00:10:01.603 --> 00:10:04.032
แต่เราต้องการข้อมูล ที่เที่ยงตรงไม่ลำเอียง

00:10:04.032 --> 00:10:06.408
ที่จะเอามาใช้ ในการตัดสินด้วยตัวเราเอง

00:10:06.408 --> 00:10:08.302
ถ้าเราต้องการ จัดเตรียมชีวิตที่ดีงามและสมบูรณ์

00:10:08.302 --> 00:10:10.613
ให้กับลูกๆ ของเรา และลูกๆ ของลูกของเรา

00:10:10.613 --> 00:10:13.730
เราจำเป็นต้องนำไปปฏิบัติให้มากที่สุด
เท่าที่จะทำได้

00:10:13.730 --> 00:10:15.442
ว่าด้วยหลักของหน้าที่พึงระวัง

00:10:15.442 --> 00:10:18.339
เพื่อประชาธิปไตยที่มีชีวิตชีวา และหวังว่าจะยั่งยืน

00:10:18.339 --> 00:10:20.422
ขอบคุณมากครับ ที่รับฟังผม

00:10:20.422 --> 00:10:24.361
(เสียงปรบมือ)