1
00:00:00,872 --> 00:00:02,416
ผมขอเริ่มเลยนะครับ ถ้าเป็นไปได้

2
00:00:02,416 --> 00:00:05,140
ด้วยเรื่องของหอยทากเพสลี (Paisley snail)

3
00:00:05,140 --> 00:00:08,355
ตอนค่ำของวันที่ 26 สิงหาคม 1928

4
00:00:08,355 --> 00:00:10,729
เมย์ ดอเนอฮู (May Donaghue) 
ขึ้นรถไฟจากกลาสโกว์

5
00:00:10,729 --> 00:00:13,260
ไปที่เมืองเพสลี่ 
ห่างไปเจ็ตไมล์ทางทิศตะวันออกของเมือง

6
00:00:13,260 --> 00:00:15,573
และที่ร้านอาหารเวลมีโด คาเฟ่ 
(Wellmeadow Cafe ) ที่นั่น

7
00:00:15,573 --> 00:00:18,699
เธอทานไอศกรีมโซดาสก๊อตส์ 
(Scots ice cream float)

8
00:00:18,699 --> 00:00:20,546
ซึ่งมีส่วนผสมเป็นไอศกรีมกับเบียร์ขิง

9
00:00:20,546 --> 00:00:22,501
ซึ่งเพื่อนของเธอซื้อให้ทาน

10
00:00:22,501 --> 00:00:24,902
เบียร์ขิงถูกนำมาเสริฟ ในขวดสีน้ำตาลทึบแสง

11
00:00:24,902 --> 00:00:28,765
ป้ายติดว่า "D. Stevenson, Glen Lane, Paisley"

12
00:00:28,765 --> 00:00:30,841
เธอดื่มมันไปบ้าง

13
00:00:30,841 --> 00:00:32,675
แต่ระหว่างที่เบียร์ขิงที่เหลือนั้นถูกเท

14
00:00:32,675 --> 00:00:34,071
ลงไปในแก้วของเธอ

15
00:00:34,071 --> 00:00:36,524
หอยทากที่เน่าเปื่อย

16
00:00:36,524 --> 00:00:39,106
ก็ลอยขึ้นมา

17
00:00:39,106 --> 00:00:40,650
สามวันต่อมา เธอเข้ารับการรักษา

18
00:00:40,650 --> 00:00:42,156
ที่โรงพยาบาล กลาสโกว์ รอยัล อินเฟอร์มารี
(Glasgow Royal Infirmary)

19
00:00:42,156 --> 00:00:44,214
และถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคลำไส้อักเสบรุนแรง

20
00:00:44,214 --> 00:00:46,167
พร้อมด้วยอาการช็อก

21
00:00:46,167 --> 00:00:49,435
คดีของดอเนอฮูกับสตีเวนสัน ที่ตามมาหลังจากนั้น

22
00:00:49,435 --> 00:00:52,080
กลายเป็นคดีตัวอย่างสำคัญมาก เท่าที่เคยมีมา

23
00:00:52,080 --> 00:00:53,811
สตีเวนสัน ซึ่งเป็นผู้ผลิตเบียร์ขิงขวดนั้น

24
00:00:53,811 --> 00:00:56,588
ต้องถือปฏิบัติตาม 
หลักหน้าที่พึงระวัง (duty of care) ที่ชัดเจน

25
00:00:56,588 --> 00:00:58,036
ต่อ เมย์ ดอเนอฮู

26
00:00:58,036 --> 00:01:00,138
ถึงแม้ว่าจะไม่มีสัญญาใดๆ ระหว่างเขาทั้งสอง

27
00:01:00,138 --> 00:01:02,955
และก็ แน่นอนครับ เธอไม่ได้แม้แต่ซื้อเครื่องดื่มเอง

28
00:01:02,955 --> 00:01:05,974
ผู้พิพากษาท่านหนึ่งคือ ลอร์ด แอทกิน (Lord Atkin)
อธิบายเรื่องนี้ว่า:

29
00:01:05,974 --> 00:01:08,884
คุณต้องระมัดระวัง เพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำ 
หรือการละเลย

30
00:01:08,884 --> 00:01:10,952
ที่คุณพอจะคาดคะเนได้

31
00:01:10,952 --> 00:01:14,180
ว่าน่าจะเป็นอันตราย ต่อคนรอบตัวของคุณ

32
00:01:14,180 --> 00:01:16,523
ใช่ครับ ผู้คนต่างสงสัยกันว่า 
ถ้าไม่มีหลักหน้าที่พึงระวังแล้วละก็

33
00:01:16,523 --> 00:01:18,269
จะมีคนอีกสักกี่คน ที่จะต้องทนทุกข์ทรมาน

34
00:01:18,269 --> 00:01:21,993
จากโรคกระเพาะอาหารและลำไส้อักเสบ 
ก่อนที่สตีเวนสัน จะเลิกกิจการไปในที่สุด

35
00:01:21,993 --> 00:01:24,374
ตอนนี้ เรามาเกาะติดเรื่องของหอยทากเพสลีกัน

36
00:01:24,374 --> 00:01:27,607
เพราะว่า มันเป็นหลักการสำคัญอย่างหนึ่ง

37
00:01:27,607 --> 00:01:30,101
ปีที่แล้ว สมาคมฮานซาร์ด (Hansard Society) ซึ่งเป็น
องค์กรการกุศลที่เป็นกลาง

38
00:01:30,101 --> 00:01:32,007
ที่มุ่งสร้าง 
ความเข้มแข็งของประชาธิปไตยแบบรัฐสภา

39
00:01:32,007 --> 00:01:35,244
และส่งเสริม 
การเข้ามามีส่วนร่วมทางการเมืองของสาธารณชน

40
00:01:35,244 --> 00:01:37,831
ได้พิมพ์เผยแพร่ รายงานการตรวจสอบประจำปี

41
00:01:37,831 --> 00:01:40,704
ว่าด้วยการมีส่วนร่วมทางการเมือง 
ซึ่งมีหมวดเพิ่มเติมหมวดหนึ่ง

42
00:01:40,704 --> 00:01:43,827
ว่าด้วยเรื่องการเมืองและสื่อทั้งหมวด

43
00:01:43,827 --> 00:01:46,202
นี่เป็นข้อสังเกตที่ค่อนข้างน่าหดหู่ใจสองเรื่อง

44
00:01:46,202 --> 00:01:48,210
จากการสำรวจครั้งนั้น

45
00:01:48,210 --> 00:01:50,375
หนังสือพิมพ์ข่าวซุบซิบ (tabloids) ดูจะไม่ได้

46
00:01:50,375 --> 00:01:53,208
ช่วยพัฒนา ความเป็นพลเมืองทางการเมือง 
(political citizenship) ของผู้อ่าน

47
00:01:53,208 --> 00:01:54,781
ซึ่งดูจะมีพอๆ กับผู้คน

48
00:01:54,781 --> 00:01:58,007
ที่ไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์อะไรเลย

49
00:01:58,007 --> 00:02:00,999
ผู้อ่านหนังสือพิมพ์ซุบซิบอย่างเดียว 
มีแนวโน้มจะเห็นด้วย

50
00:02:00,999 --> 00:02:02,850
กับความคิดเห็นเชิงลบ ต่อการเมือง

51
00:02:02,850 --> 00:02:05,425
มากกว่าผู้ที่ไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์เลย เป็นสองเท่า

52
00:02:05,425 --> 00:02:07,418
พวกเขาไม่ได้เพียงผูกพันทางการเมือง 
น้อยกว่าเท่านั้น

53
00:02:07,418 --> 00:02:09,866
พวกเขาบริโภคสื่อที่ส่งเสริม

54
00:02:09,866 --> 00:02:11,828
การประเมินการเมืองในเชิงลบ ของพวกเขาด้วย

55
00:02:11,828 --> 00:02:14,931
จึงส่งผลต่อทัศนคติ แบบปล่อยไปตามยถากรรม
และดูแคลน

56
00:02:14,931 --> 00:02:18,266
ต่อระบอบประชาธิปไตย และบทบาทของพวกเขาเอง
ในระบอบประชาธิปไตย

57
00:02:18,266 --> 00:02:20,426
ไม่ประหลาดใจนัก ที่รายงานนั้นได้สรุปว่า

58
00:02:20,426 --> 00:02:23,616
ในเรื่องนี้ หนังสือพิมพ์ 
โดยเฉพาะ หนังสือพิมพ์ซุบซิบนั่น

59
00:02:23,616 --> 00:02:25,955
ดูจะไม่ได้ทำงาน โดยตระหนักถึงความสำคัญ

60
00:02:25,955 --> 00:02:28,591
ของบทบาทของพวกเขา 
ในระบอบประชาธิปไตยของเรา

61
00:02:28,591 --> 00:02:30,650
ตอนนี้ ผมจึงสงสัยว่า 
จะมีใครสักคนหรือไม่ในห้องนี้

62
00:02:30,650 --> 00:02:32,097
ที่จะท้าทายความเห็นนั้น อย่างจริงจัง

63
00:02:32,097 --> 00:02:34,713
แต่ถ้าแฮนซาร์ดพูดถูก 
และโดยปกติพวกเขาก็ถูกนะครับ

64
00:02:34,713 --> 00:02:36,689
เราก็จะมีปัญหาที่รุนแรงมาก ที่เราต้องรับผิดชอบ

65
00:02:36,689 --> 00:02:39,324
และมันเป็นปัญหาหนึ่ง 
ที่ผมอยากใช้เวลา 10 นาทีต่อจากนี้ไป

66
00:02:39,324 --> 00:02:41,353
มุ่งไปที่เรื่องนี้

67
00:02:41,353 --> 00:02:43,036
นับตั้งแต่ เรื่องหอยโข่งเพสลี่

68
00:02:43,036 --> 00:02:45,500
และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มากกว่าทศวรรษที่ผ่านมา
ประมาณนั้น

69
00:02:45,500 --> 00:02:47,419
ความคิดมากมาย ได้ถูกพัฒนาขึ้นมา

70
00:02:47,419 --> 00:02:49,278
เกี่ยวเนื่องกับ หลักหน้าที่พึงระวัง

71
00:02:49,278 --> 00:02:51,817
เพราะมันสัมพันธ์ กับหลายๆด้านของสังคมพลเมือง

72
00:02:51,817 --> 00:02:54,561
โดยทั่วไป หลักหน้าที่พึงระวังจะเกิดขึ้น 
เมื่อบุคคลคนหนึ่ง

73
00:02:54,561 --> 00:02:57,295
หรือ กลุ่มบุคคลหนึ่ง ทำกิจกรรมอย่างหนึ่ง

74
00:02:57,295 --> 00:02:59,825
ซึ่งมีศักยภาพ ที่จะทำให้เกิดอันตรายต่อคนอื่น

75
00:02:59,825 --> 00:03:02,539
ไม่ว่าจะทางกาย ทางจิตใจ หรือ ทางเศรษฐกิจ

76
00:03:02,539 --> 00:03:05,010
เรื่องนี้ถูกเน้นอย่างมาก ในเรื่องที่ชัดเจน

77
00:03:05,010 --> 00:03:08,052
เช่น การแสดงความเห็นอกเห็นใจของเรา
ต่อเด็กๆ และเยาวชน

78
00:03:08,052 --> 00:03:10,778
ต่อบุคคลากรด้านบริการของเรา และ
ต่อผู้สูงอายุ และผู้พิการ

79
00:03:10,778 --> 00:03:14,971
หายาก ถ้าจะมีนะ ที่จะขยายไปจนถึง
ข้อโต้แย้งที่สำคัญเท่าๆกัน

80
00:03:14,971 --> 00:03:19,221
เกี่ยวกับความเปราะบาง
ของระบบรัฐบาลปัจจุบันของเรา

81
00:03:19,221 --> 00:03:22,730
จนถึงแนวคิดที่ว่า ความซื่อสัตย์ ความเที่ยงตรง 
และความยุติธรรมนั้น

82
00:03:22,730 --> 00:03:24,874
เป็นรากฐาน ของกระบวนการเพื่อสร้าง

83
00:03:24,874 --> 00:03:26,603
และปลูกฝังประชาธิปไตย แบบรอบรู้

84
00:03:26,603 --> 00:03:29,360
และมีส่วนร่วม

85
00:03:29,360 --> 00:03:30,781
และถ้าคุณยิ่งคิดถึงมัน มากขึ้นเท่าไหร่

86
00:03:30,781 --> 00:03:32,612
เรื่องก็ยิ่งแปลก มากขึ้นเท่านั้น

87
00:03:32,612 --> 00:03:34,074
เมื่อสองปีที่แล้ว ผมยินดีได้รับเชิญ

88
00:03:34,074 --> 00:03:35,828
ให้ไปเปิดโรงเรียน ใหม่เอี่ยมอ่อง

89
00:03:35,828 --> 00:03:37,399
ทางตะวันออกเฉียงเหนือ ของอังกฤษ

90
00:03:37,399 --> 00:03:40,938
นักเรียนของโรงเรียน ตั้งชื่อใหม่ให้โรงเรียนว่า 
Academy 360

91
00:03:40,938 --> 00:03:42,790
ขณะที่ผมเดินทะลุผ่าน ห้องโถงหลังคากระจก

92
00:03:42,790 --> 00:03:44,165
ที่น่าประทับใจนั้น

93
00:03:44,165 --> 00:03:45,983
ข้างหน้าของผม มีตัวอักษรไฟ

94
00:03:45,983 --> 00:03:47,531
ตกแต่งไว้บนผนัง

95
00:03:47,531 --> 00:03:50,632
เป็น คำสั่งห้ามที่โด่งดังของ มาร์คัส ออรียัส 
(Marcus Aurelius) ที่ว่า:

96
00:03:50,632 --> 00:03:53,487
ถ้ามันไม่จริง ก็อย่าพูดมัน

97
00:03:53,487 --> 00:03:56,570
ถ้ามันไม่ถูกต้อง ก็อย่าทำมัน

98
00:03:56,570 --> 00:03:58,558
ครูใหญ่เห็นผมจ้องอ่านอยู่

99
00:03:58,558 --> 00:04:01,350
ก็พูดว่า "โอ้ นั่นเป็นคติพจน์ของโรงเรียนเราครับ"

100
00:04:01,350 --> 00:04:03,077
ขณะอยู่บนรถไฟ กลับลอนดอน

101
00:04:03,077 --> 00:04:04,931
ผมไม่สามารถกำจัดมันออกไป 
จากความคิดได้

102
00:04:04,931 --> 00:04:07,490
ผมเฝ้าคิดว่า จริงหรือที่เราได้ใช้เวลา

103
00:04:07,490 --> 00:04:09,701
ไปมากกว่า 2000 ปี มาการลงเอย

104
00:04:09,701 --> 00:04:11,566
ที่ความคิดง่ายๆนั่น

105
00:04:11,566 --> 00:04:14,518
ว่าเป็นความคาดหวังขั้นต่ำของเรา ที่มีต่อกันและกัน

106
00:04:14,518 --> 00:04:17,126
มันไม่ถึงเวลาแล้วหรือ ที่เราจะพัฒนาหลักความคิดนี้

107
00:04:17,126 --> 00:04:18,795
เรื่อง หลักหน้าที่พึงระวัง

108
00:04:18,795 --> 00:04:21,221
และขยายมันไป ให้รวมถึงการดูแลปกป้อง

109
00:04:21,221 --> 00:04:24,485
ค่านิยมประชาธิปไตยร่วมกันของเรา 
ซึ่งอยู่ในภาวะอันตรายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

110
00:04:24,485 --> 00:04:26,342
อย่างไรก็ตาม การขาดหายไป 
ของหลักหน้าที่พึงระวัง

111
00:04:26,342 --> 00:04:27,932
ในหลายๆ สาขาอาชีพ

112
00:04:27,932 --> 00:04:30,435
ทั้งหมดรวมกันแล้ว สามารถนำไปสู่
การกล่าวหา เรื่องการละเลย ได้โดยง่าย

113
00:04:30,435 --> 00:04:33,542
และถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว เราจะสบายใจ
อย่างแท้จริงได้หรือ กับความคิดที่ว่า

114
00:04:33,542 --> 00:04:35,843
ที่จริงแล้ว เรากำลังละเลย

115
00:04:35,843 --> 00:04:38,634
ด้านสุขภาพของสังคมของเราเอง

116
00:04:38,634 --> 00:04:41,369
รวมทั้งค่านิยม ที่จำเป็นต่อการค้ำจุนสังคมนั้น

117
00:04:41,369 --> 00:04:44,364
จะมีใครบ้างหรือไม่ 
ที่จะชี้แนะได้อย่างสุจริตใจ ด้วยหลักฐาน

118
00:04:44,364 --> 00:04:47,620
ว่า สื่อตัวเดียวกันกับที่ฮานซาร์ด
ได้ประณามอย่างรุนแรงนั้น

119
00:04:47,620 --> 00:04:50,907
ได้เอาใจใส่เพียงพอแล้ว ที่จะหลีกเลี่ยงความประพฤติ

120
00:04:50,907 --> 00:04:54,349
ในแบบที่พวกเขามีเหตุผล พอจะคาดได้ว่า

121
00:04:54,349 --> 00:04:56,450
น่าจะทำให้รากฐานประชาธิปไตย
ซึ่งเปราะบางโดยธรรมชาติของเรานั้น

122
00:04:56,450 --> 00:04:59,284
อ่อนแอลง หรือแม้กระทั่งเสียหายได้

123
00:04:59,284 --> 00:05:01,305
ครับ จะมีผู้คนที่จะโต้แย้ง

124
00:05:01,305 --> 00:05:03,078
ว่าทั้งหมดนี้ ง่ายดายเหลือเกิน อาจจะนำไปสู่รูปแบบ

125
00:05:03,078 --> 00:05:05,085
ของการเซ็นเซอร์ แม้ว่าเซ็นเซอร์ตัวเองก็ตาม

126
00:05:05,085 --> 00:05:07,041
แต่ผมไม่เชื่อข้อโต้แย้งนั้น

127
00:05:07,041 --> 00:05:09,100
มันต้องเป็นไปได้

128
00:05:09,100 --> 00:05:11,200
ที่จะทำให้เกิด ความสมดุลกันระหว่าง 
อิสรภาพในการแสดงออก

129
00:05:11,200 --> 00:05:14,407
กับความรับผิดชอบทางจริยธรรมและทางสังคม
ที่กว้างขวางขึ้น

130
00:05:14,407 --> 00:05:16,258
ให้ผมอธิบายว่าทำไม ด้วยการยกตัวอย่าง

131
00:05:16,258 --> 00:05:19,161
จากการทำงานของผมเอง 
ในฐานะคนสร้างภาพยนต์

132
00:05:19,161 --> 00:05:20,968
ตลอดเส้นทางอาชีพนั้น ผมไม่เคยยอมรับ

133
00:05:20,968 --> 00:05:22,595
ว่า คนสร้างภาพยนต์ ควรจะสร้างงาน

134
00:05:22,595 --> 00:05:25,645
ของตัวเองนอกเขตหรือเหนือออก 
ไปจากสิ่งที่เขาหรือเธอ

135
00:05:25,645 --> 00:05:27,595
เชื่อว่า เป็นชุดของค่านิยมที่ดีงาม

136
00:05:27,595 --> 00:05:30,944
ต่อชีวิตของพวกเขาเอง ครอบครัวของพวกเขาเอง

137
00:05:30,944 --> 00:05:34,535
และอนาคตของสังคม ที่พวกเราทั้งหมดอาศัยอยู่

138
00:05:34,535 --> 00:05:35,859
ผมจะไปไกลกว่านั้น

139
00:05:35,859 --> 00:05:39,153
นักสร้างภาพยนตร์ที่มีความรับผิดชอบ 
ไม่ควรจะลดคุณค่างานของพวกเขา

140
00:05:39,153 --> 00:05:41,197
จนถึงจุดที่น้อยกว่า ความเป็นจริง

141
00:05:41,197 --> 00:05:44,637
ของโลกที่พวกเขาเอง อยากจะอาศัยอยู่

142
00:05:44,637 --> 00:05:48,023
ผมคิดว่า นักสร้างภาพยนตร์ นักหนังสือพิมพ์ 
หรือแม้แต่ผู้เขียนบล็อก

143
00:05:48,023 --> 00:05:50,547
ทั้งหมดนั้นต้องเผชิญกับความคาดหมายของสังคม

144
00:05:50,547 --> 00:05:54,302
ซึ่งมาพร้อมกับการรวมเอาพลังภายในสื่อของพวกเขา

145
00:05:54,302 --> 00:05:57,676
เข้ากับทักษะอาชีพ ที่พัฒนามาอย่างดีแล้ว

146
00:05:57,676 --> 00:06:00,563
ชัดเจนว่า นี่ไม่ใช่หน้าที่ซึ่งถูกบัญญัติไว้ในกฎหมาย

147
00:06:00,563 --> 00:06:03,045
แต่สำหรับนักสร้างภาพยนตร์ที่มีพรสวรรค์
และนักหนังสือพิมพ์ที่รับผิดชอบ

148
00:06:03,045 --> 00:06:06,854
หรือแม้แต่ผู้เขียนบล็อก มันกระทบใจผม
ว่าหลีกเลี่ยงไม่ได้อย่างเด็ดขาด

149
00:06:06,865 --> 00:06:09,464
เราควรจะรำลึกไว้เสมอว่า ความเข้าใจของเรา

150
00:06:09,464 --> 00:06:12,355
ว่าด้วยเรื่องเสรีภาพส่วนบุคคล และคู่หูของมัน
คือเสรีภาพที่สร้างสรรค์นั้น

151
00:06:12,355 --> 00:06:14,150
ค่อนข้างจะใหม่

152
00:06:14,150 --> 00:06:16,412
ในประวัติศาสตร์ของแนวคิด ของโลกตะวันตก

153
00:06:16,412 --> 00:06:18,330
และด้วยเหตุผลนั้น บ่อยครั้งจึงถูกประเมินค่าต่ำไป

154
00:06:18,330 --> 00:06:20,693
และอาจถูกทำลายไปได้อย่างรวดเร็วมาก

155
00:06:20,693 --> 00:06:22,920
มันเป็นรางวัล ที่จะเสียไปได้โดยง่าย

156
00:06:22,920 --> 00:06:24,683
และทันทีที่เสียไป ทันทีที่ยอมแพ้

157
00:06:24,683 --> 00:06:28,000
พิสูจน์ได้ว่า ยากมากๆที่จะเรียกคืน

158
00:06:28,000 --> 00:06:29,525
และแนวทางปกป้องมันอย่างแรก

159
00:06:29,525 --> 00:06:31,876
ต้องเป็นมาตรฐานของตัวเราเอง

160
00:06:31,876 --> 00:06:35,615
ไม่ใช่ที่เราถูกบังคับ โดยการเซ็นเซอร์
หรือโดยกฎหมาย

161
00:06:35,615 --> 00:06:37,438
แต่เป็นมาตรฐานของเราเอง 
และหลักคุณธรรมของตัวเราเอง

162
00:06:37,438 --> 00:06:39,432
หลักคุณธรรมของเรา ขณะที่เรารับมือกับผู้ที่

163
00:06:39,432 --> 00:06:40,980
เราทำงานด้วย

164
00:06:40,980 --> 00:06:44,605
และมาตรฐานของตัวเราเอง 
เมื่อเราปฏิบัติงานอยู่ในสังคม

165
00:06:44,605 --> 00:06:46,075
และมาตรฐานเหล่านี้ของเรา

166
00:06:46,075 --> 00:06:49,340
จำเป็นต้องเป็นเนื้อเดียวกันกับ 
ระเบียบวาระทางสังคมที่ยั่งยืน

167
00:06:49,340 --> 00:06:51,453
เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่ง ของความรับผิดชอบร่วมกัน

168
00:06:51,453 --> 00:06:53,583
ความรับผิดชอบของศิลปิน หรือนักหนังสือพิมพ์

169
00:06:53,583 --> 00:06:55,957
ที่จะรับมือกับโลก ตามที่มันเป็นจริง

170
00:06:55,957 --> 00:06:58,406
และในทางกลับกัน สิ่งนี้ต้องไปด้วยกันกับ

171
00:06:58,406 --> 00:07:00,824
ความรับผิดชอบ ของผู้ที่ปกครองสังคม

172
00:07:00,824 --> 00:07:02,901
ที่จะเผชิญหน้ากับโลกนั้นด้วย

173
00:07:02,901 --> 00:07:05,261
และจะไม่ถูกล่อลวง ให้เอาสาเหตุการป่วยไข้ของมัน

174
00:07:05,276 --> 00:07:07,853
ไปใช้ในทางที่ผิด

175
00:07:07,853 --> 00:07:10,499
ทว่า ตามที่ปรากฏอย่างเด่นชัด

176
00:07:10,499 --> 00:07:12,567
กว่าสองปีที่ผ่านมา

177
00:07:12,567 --> 00:07:14,601
ความรับผิดชอบแบบนั้น ได้ถูกเพิกถอนไปอย่างมาก

178
00:07:14,601 --> 00:07:17,644
โดยภาคส่วนต่างๆของสื่อส่วนใหญ่

179
00:07:17,644 --> 00:07:19,584
และผลที่ได้ก็คือ ทั่วทั้งโลกตะวันตก

180
00:07:19,584 --> 00:07:22,883
หลักการง่ายๆ ของกลุ่มประท้วงต่างๆ

181
00:07:22,883 --> 00:07:25,268
และคำร้องขอของพวกเขา

182
00:07:25,268 --> 00:07:26,657
ต่อประชากรสูงวัยกว่า ที่ไม่ได้งมงายนัก

183
00:07:26,657 --> 00:07:28,865
พร้อมกับการเฉยเมยและการหมกมุ่น 
กับเรื่องเล็กๆน้อยๆ

184
00:07:28,865 --> 00:07:30,763
ซึ่งนั่น อย่างน้อยที่สุด 
ก็เป็นแบบฉบับของคนหนุ่มสาวบางคน

185
00:07:30,763 --> 00:07:32,821
เมื่อนำมันมารวมกันกัน สิ่งเหล่านี้และความผิดปกติ

186
00:07:32,821 --> 00:07:34,902
ร่วมสมัยอื่นๆ ที่คล้ายๆ กัน

187
00:07:34,902 --> 00:07:36,949
กำลังคุกคามที่จะขัดขวางชีวิต

188
00:07:36,949 --> 00:07:40,523
ให้ขาดความกระฉับกระเฉง การโต้เถียงที่รอบรู้
และความผูกพัน

189
00:07:40,523 --> 00:07:43,050
และผมขอย้ำ เรื่องความกระฉับกระเฉง

190
00:07:43,050 --> 00:07:45,327
นักเสรีนิยมหัวรุนแรงที่สุด อาจจะโต้แย้ง

191
00:07:45,327 --> 00:07:48,321
ว่า ดอเนอฮู วี สตีเวนสัน ควรจะถูกจับโยน
ออกมาจากศาล

192
00:07:48,321 --> 00:07:50,439
และว่า สตีเวนสันนั้นในที่สุดแล้ว
ก็จะเลิกกิจการไป

193
00:07:50,439 --> 00:07:53,856
ถ้าหากเขายังคงขายเบียร์ขิง 
ที่มีหอยทากอยู่ในนั้นต่อไปอีก

194
00:07:53,856 --> 00:07:57,270
แต่ผมคิดว่า พวกเราส่วนมาก 
ยอมรับบทบาทเล็กๆน้อยๆ

195
00:07:57,270 --> 00:08:00,348
เพื่อให้รัฐบังคับใช้ หลักหน้าที่พึงระวัง

196
00:08:00,348 --> 00:08:03,020
และคำสำคัญตรงนี้คือ สมเหตุผล (reasonable)

197
00:08:03,020 --> 00:08:06,600
ผู้พิพากษาต้องถามว่า พวกเขาได้เอาใจใส่
อย่างสมเหตุผลหรือไม่

198
00:08:06,600 --> 00:08:08,015
และพวกเขาได้คาดการณ์ล่วงหน้าไว้
อย่างสมเหตุผลหรือไม่

199
00:08:08,015 --> 00:08:10,213
ถึงผลของการกระทำของพวกเขา

200
00:08:10,213 --> 00:08:13,195
ห่างไกลจากการชี้บ่ง ถึงอำนาจครอบงำของรัฐ

201
00:08:13,195 --> 00:08:16,720
มันคือ การทดสอบโดยใช้สามัญสำนึกเล็กน้อย
ว่าด้วยเรื่องของความสมเหตุผล

202
00:08:16,720 --> 00:08:19,379
ซึ่งผมอยากจะให้พวกเรา นำไปประยุกต์ใช้กับผู้
ที่อยู่ในสื่อมวลชน

203
00:08:19,379 --> 00:08:21,650
ผู้ซึ่ง ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม 
เป็นผู้กำหนดทิศทางและเนื้อหา

204
00:08:21,650 --> 00:08:24,967
สำหรับวาทกรรมประชาธิปไตยของเรา อย่างมาก

205
00:08:24,967 --> 00:08:27,687
ประชาธิปไตยนั้น เพื่อที่จะให้มันใช้ได้แล้วละก็
ต้องให้

206
00:08:27,687 --> 00:08:30,635
ชายและหญิงที่มีเหตุผล ใช้เวลา
เพื่อที่จะเข้าใจ และโต้เถียงกัน

207
00:08:30,635 --> 00:08:32,967
เกี่ยวกับประเด็นปัญหาที่ยาก ซึ่งบางครั้งก็ซับซ้อน

208
00:08:32,967 --> 00:08:35,260
และพวกเขาต้องทำอย่างนั้น ในบรรยากาศ
ที่พยายามฟันฝ่า

209
00:08:35,260 --> 00:08:37,659
ให้เกิดแบบของความเข้าใจ ที่จะนำไปสู่

210
00:08:37,659 --> 00:08:39,726
ถ้าตกลงกันไม่ได้ ก็อย่างน้อยที่สุดก็เป็น

211
00:08:39,726 --> 00:08:42,093
การรอมชอม ที่ก่อให้เกิดผลดีและใช้การได้

212
00:08:42,093 --> 00:08:44,450
การเมืองเป็นเรื่องของทางเลือก

213
00:08:44,450 --> 00:08:48,441
และระหว่างตัวเลือกเหล่านั้น การเมืองก็เป็นเรื่องของ
ความสำคัญก่อนหลัง

214
00:08:48,441 --> 00:08:50,979
เป็นเรื่องของการประนีประนอม
ความต้องการที่ขัดแย้งกัน

215
00:08:50,979 --> 00:08:56,195
ในที่ใดๆและเมื่อใดก็ได้ 
โดยขึ้นอยู่กับข้อเท็จจริง

216
00:08:56,195 --> 00:08:58,666
แต่ถ้าข้อเท็จจริงนั้น ถูกทำให้บิดเบี้ยวไป

217
00:08:58,666 --> 00:09:02,389
การแก้ปัญหานั้น ก็ดูเหมือนจะเป็นเพียง
การสร้างความขัดแย้งต่อไปอีก

218
00:09:02,389 --> 00:09:04,276
พร้อมกับความตึงเครียดทั้งมวลต่อสังคม

219
00:09:04,276 --> 00:09:06,492
ซึ่งจะตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

220
00:09:06,492 --> 00:09:08,439
สื่อต้องตกลงใจในเรื่องต่อไปนี้ว่า

221
00:09:08,439 --> 00:09:11,613
พวกเขานั้น เห็นบทบาทของตนว่า เพื่อยั่วยุ

222
00:09:11,613 --> 00:09:13,943
หรือเพื่อให้ข้อมูล

223
00:09:13,943 --> 00:09:16,805
เพราะว่าในที่สุดแล้ว มันก็จะมาลงเอยที่การรวมกัน

224
00:09:16,805 --> 00:09:19,296
ของความเชื่อมั่นและความเป็นผู้นำ

225
00:09:19,296 --> 00:09:21,873
ห้าสิบปีที่แล้ว ในสัปดาห์นี้ ประธานาธิบดี 
จอห์น เอฟ เคนเนดี

226
00:09:21,873 --> 00:09:23,479
ได้กล่าวสุนทรพจน์สำคัญ ที่เปิดศักราชใหม่สองเรื่อง

227
00:09:23,479 --> 00:09:26,976
เรื่องแรกในเรื่องการลดอาวุธ และ
เรื่องที่สองในเรื่องสิทธิพลเมือง

228
00:09:26,976 --> 00:09:29,078
เรื่องแรก ในทันที เกือบจะนำไปสู่

229
00:09:29,078 --> 00:09:30,659
สนธิสัญญาห้ามการทดลองนิวเคลียร์

230
00:09:30,659 --> 00:09:33,724
และเรื่องที่สอง ได้นำไปสู่กฏหมาย
สิทธิที่เท่าเทียมกันของพลเมืองปี 1964

231
00:09:33,724 --> 00:09:37,310
ทั้งสองเรื่องนั้น เป็นสัญลักษณ์
ของการก้าวกระโดดไปข้างหน้า

232
00:09:37,310 --> 00:09:39,715
ประชาธิปไตย ที่ถูกนำและให้ความรู้เป็นอย่างดี

233
00:09:39,715 --> 00:09:42,208
สามารถบรรลุผลสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างมากได้

234
00:09:42,208 --> 00:09:43,881
แต่มีเงื่อนไข ที่ต้องมาก่อน

235
00:09:43,881 --> 00:09:47,192
เราต้องเชื่อใจว่า คนที่ตัดสินใจนั้น

236
00:09:47,192 --> 00:09:49,659
กำลังทำผลประโยชน์ที่ดีที่สุด ไม่ใช่เพื่อตัวเอง

237
00:09:49,659 --> 00:09:51,423
แต่เพื่อประชาชนทั้งหมด

238
00:09:51,423 --> 00:09:54,502
เราจำเป็นต้องมีตัวเลือก ที่อยู่บนข้อเท็จจริง

239
00:09:54,502 --> 00:09:55,741
และวางไว้ให้เห็นอย่างชัดเจน

240
00:09:55,741 --> 00:09:57,139
ไม่ใช่ตัวเลือก ที่เป็นบรรษัทสองสามแห่ง

241
00:09:57,139 --> 00:09:59,236
ที่มีอำนาจมากและมีศักยภาพในการบงการ

242
00:09:59,236 --> 00:10:01,603
เพื่อที่จะมุ่งสู่ วาระของตัวเองที่มักจะคับแคบ

243
00:10:01,603 --> 00:10:04,032
แต่เราต้องการข้อมูล ที่เที่ยงตรงไม่ลำเอียง

244
00:10:04,032 --> 00:10:06,408
ที่จะเอามาใช้ ในการตัดสินด้วยตัวเราเอง

245
00:10:06,408 --> 00:10:08,302
ถ้าเราต้องการ จัดเตรียมชีวิตที่ดีงามและสมบูรณ์

246
00:10:08,302 --> 00:10:10,613
ให้กับลูกๆ ของเรา และลูกๆ ของลูกของเรา

247
00:10:10,613 --> 00:10:13,730
เราจำเป็นต้องนำไปปฏิบัติให้มากที่สุด
เท่าที่จะทำได้

248
00:10:13,730 --> 00:10:15,442
ว่าด้วยหลักของหน้าที่พึงระวัง

249
00:10:15,442 --> 00:10:18,339
เพื่อประชาธิปไตยที่มีชีวิตชีวา และหวังว่าจะยั่งยืน

250
00:10:18,339 --> 00:10:20,422
ขอบคุณมากครับ ที่รับฟังผม

251
00:10:20,422 --> 00:10:24,361
(เสียงปรบมือ)