WEBVTT 00:00:03.627 --> 00:00:07.838 "Ik voelde een begrafenis in mijn hersenen, 00:00:07.838 --> 00:00:10.240 rouwenden liepen heen en weer, 00:00:10.240 --> 00:00:12.900 liepen, liepen tot ik voelde 00:00:12.900 --> 00:00:15.836 dat ze bij zinnen kwamen. 00:00:15.836 --> 00:00:17.605 Toen ze allemaal zaten, 00:00:17.605 --> 00:00:19.603 ging een dienst slaan als een trom, 00:00:19.603 --> 00:00:22.315 slaan, slaan, tot ik voelde 00:00:22.315 --> 00:00:25.831 dat mijn geest was afgestompt. 00:00:25.831 --> 00:00:27.707 Dan hoorde ik ze een doos optillen 00:00:27.707 --> 00:00:29.994 en over mijn ziel kraken 00:00:29.994 --> 00:00:33.053 met alweer dezelfde loden laarzen. 00:00:33.053 --> 00:00:36.070 De ruimte begon te tollen 00:00:36.070 --> 00:00:38.210 alsof de hemelen een klok waren, 00:00:38.210 --> 00:00:40.201 en het zijn een oor 00:00:40.201 --> 00:00:43.284 en ik en de stilte een vreemde race, 00:00:43.284 --> 00:00:46.493 verwoest, eenzaam, hier. 00:00:46.493 --> 00:00:49.670 Net toen brak een plank in de rede, 00:00:49.670 --> 00:00:53.011 en viel ik neer en neer en neer 00:00:53.011 --> 00:00:55.686 en ramde bij elke bots een wereld. 00:00:55.686 --> 00:01:00.198 Toen hield het weten op." 00:01:00.198 --> 00:01:03.680 We kennen depressie door metaforen. 00:01:03.680 --> 00:01:07.389 Emily Dickinson kon ze verwoorden, 00:01:07.389 --> 00:01:10.130 Goya kon ze uitbeelden. 00:01:10.130 --> 00:01:12.113 Het doel van kunst is grotendeels 00:01:12.113 --> 00:01:15.997 het beschrijven van dergelijke toestanden. 00:01:15.997 --> 00:01:19.587 Ik had mezelf altijd taai gevonden, 00:01:19.587 --> 00:01:21.460 iemand die een concentratiekamp 00:01:21.460 --> 00:01:24.614 zou kunnen overleven. 00:01:24.614 --> 00:01:27.497 In 1991 overkwamen mij een aantal verliezen. 00:01:27.497 --> 00:01:29.198 Mijn moeder stierf, 00:01:29.198 --> 00:01:31.324 een relatie liep stuk, 00:01:31.324 --> 00:01:33.167 ik kwam terug naar de Verenigde Staten 00:01:33.167 --> 00:01:35.268 na enkele jaren in het buitenland. 00:01:35.268 --> 00:01:38.432 Ik kwam ongeschonden door al die ervaringen. 00:01:38.432 --> 00:01:41.539 Maar drie jaar later, in 1994, 00:01:41.539 --> 00:01:45.932 verloor ik mijn interesse in bijna alles. 00:01:45.932 --> 00:01:47.577 Ik wilde de dingen 00:01:47.577 --> 00:01:49.959 die ik vroeger zo graag deed, niet meer doen 00:01:49.959 --> 00:01:51.877 zonder te weten waarom. 00:01:51.877 --> 00:01:53.697 Het tegendeel van depressie 00:01:53.697 --> 00:01:56.934 is niet geluk, maar vitaliteit, 00:01:56.934 --> 00:01:58.429 en elke vitaliteit 00:01:58.429 --> 00:02:02.082 leek me te ontglippen. 00:02:02.082 --> 00:02:04.237 Alles was me teveel. 00:02:04.237 --> 00:02:06.411 Alles was me teveel. 00:02:06.411 --> 00:02:08.058 Als ik thuiskwam 00:02:08.058 --> 00:02:11.440 en het rode lampje van mijn antwoordapparaat knipperde, 00:02:11.440 --> 00:02:13.585 dacht ik, 00:02:13.585 --> 00:02:15.133 in plaats van blij te zijn iets te horen van mijn vrienden: 00:02:15.133 --> 00:02:18.368 "Wat een hoop mensen die ik nu weer moet terugbellen." 00:02:18.368 --> 00:02:20.755 Als ik ging eten, 00:02:20.755 --> 00:02:23.301 dacht ik alleen maar dat ik nu weer eten moest gaan halen, 00:02:23.301 --> 00:02:25.340 het opdienen, 00:02:25.340 --> 00:02:29.389 het snijden, kauwen en slikken. 00:02:29.389 --> 00:02:33.090 Ik zag het als een lijdensweg. 00:02:33.090 --> 00:02:35.541 Wat bijna altijd onvermeld blijft 00:02:35.541 --> 00:02:37.443 bij discussies over depressie 00:02:37.443 --> 00:02:39.801 is dat je weet dat het belachelijk is. 00:02:39.801 --> 00:02:42.537 Je weet dat het belachelijk is, terwijl je het meemaakt. 00:02:42.537 --> 00:02:44.681 Al weet je dat het de meeste mensen lukt 00:02:44.681 --> 00:02:46.995 om naar hun berichten te luisteren, te eten, 00:02:46.995 --> 00:02:48.907 een douche te nemen, 00:02:48.907 --> 00:02:50.167 naar buiten te gaan 00:02:50.167 --> 00:02:51.644 zonder problemen, 00:02:51.644 --> 00:02:54.985 toch kan jij het niet aan 00:02:54.985 --> 00:02:58.737 en vind je geen manier om het op te lossen. 00:02:58.737 --> 00:03:03.236 Ik begon steeds minder te doen, 00:03:03.236 --> 00:03:05.326 minder te denken 00:03:05.326 --> 00:03:07.694 minder te voelen. 00:03:07.694 --> 00:03:10.049 Het was een gevoel van onbenulligheid. 00:03:10.049 --> 00:03:12.415 Dan kwam de angst. 00:03:12.415 --> 00:03:14.694 Als je me zou zeggen 00:03:14.694 --> 00:03:16.283 dat ik een hele maand depressief zou zijn, 00:03:16.283 --> 00:03:19.507 zou ik zeggen: "Als het in november gedaan zal zijn, kan ik het aan." 00:03:19.507 --> 00:03:20.623 Maar als je tegen me zou zeggen: 00:03:20.623 --> 00:03:23.923 "Je gaat de volgende maand acute angst doormaken", 00:03:23.923 --> 00:03:26.296 had ik nog liever mijn polsen doorgesneden. 00:03:26.296 --> 00:03:28.078 Het is dat gevoel 00:03:28.078 --> 00:03:31.116 dat je valt 00:03:31.708 --> 00:03:33.593 en de grond op je af komt, 00:03:33.593 --> 00:03:36.311 maar in plaats van een halve seconde 00:03:36.311 --> 00:03:38.249 heb je dat gevoel zes maanden lang. 00:03:38.249 --> 00:03:41.281 Een gevoel van altijd bang zijn, 00:03:41.281 --> 00:03:45.057 maar zelfs niet te weten waar je bang van bent. 00:03:45.057 --> 00:03:47.477 Ik begon te denken 00:03:47.477 --> 00:03:51.476 dat het te pijnlijk was om te blijven leven. 00:03:51.476 --> 00:03:54.060 De enige reden om er geen einde aan te maken, 00:03:54.060 --> 00:03:57.191 was dat ik anderen zou kwetsen. 00:03:57.191 --> 00:04:00.184 Op een dag werd ik wakker 00:04:00.200 --> 00:04:02.208 en dacht dat ik misschien een beroerte had. 00:04:02.208 --> 00:04:04.939 Ik lag als verlamd in bed, 00:04:04.939 --> 00:04:06.888 keek naar de telefoon en dacht: 00:04:06.888 --> 00:04:10.451 "Er is iets mis. Ik moet om hulp bellen." 00:04:10.451 --> 00:04:12.186 Maar ik kon mijn arm niet uitsteken, 00:04:12.186 --> 00:04:14.648 de telefoon pakken en bellen. 00:04:14.648 --> 00:04:18.802 Na vier uur liggen staren, 00:04:18.802 --> 00:04:20.164 ging de telefoon. 00:04:20.164 --> 00:04:22.412 Op de een of andere manier lukte ik erin hem op te nemen. 00:04:22.412 --> 00:04:24.212 Het was mijn vader, 00:04:24.212 --> 00:04:27.365 en ik zei: "Ik zit met een serieus probleem. 00:04:27.365 --> 00:04:29.528 We moeten iets doen." 00:04:29.528 --> 00:04:32.856 De volgende dag begon ik 00:04:32.856 --> 00:04:35.224 met medicatie en therapie. 00:04:35.224 --> 00:04:37.531 Ik moest ook zien af te rekenen 00:04:37.531 --> 00:04:39.410 met deze vreselijke vraag: 00:04:39.410 --> 00:04:41.483 “Als ik dan toch niet zo taai ben 00:04:41.483 --> 00:04:44.039 dat ik een concentratiekamp zou overleven, 00:04:44.039 --> 00:04:45.679 wie ben ik dan wel? 00:04:45.679 --> 00:04:47.628 Als ik pillen moet slikken, 00:04:47.628 --> 00:04:51.335 maken die me meer mezelf, 00:04:51.335 --> 00:04:53.754 of maken ze me iemand anders? 00:04:53.754 --> 00:04:55.450 En hoe voel ik me daarbij, 00:04:55.450 --> 00:04:57.989 iemand anders te zijn?” 00:04:57.989 --> 00:05:01.300 Ik had twee voordelen toen ik de strijd aanging. 00:05:01.300 --> 00:05:04.280 Ten eerste wist ik dat ik, objectief gezien, 00:05:04.280 --> 00:05:05.901 een mooi leven had, 00:05:05.901 --> 00:05:07.786 en dat ik alleen maar hoefde te genezen, 00:05:07.786 --> 00:05:09.224 om iets terug te vinden 00:05:09.224 --> 00:05:11.010 dat de moeite waard was om voor te leven. 00:05:11.010 --> 00:05:14.052 En ten tweede dat ik toegang had tot een goede behandeling. 00:05:14.052 --> 00:05:17.816 Toch kwam ik eruit en herviel, 00:05:17.816 --> 00:05:20.095 kwam eruit en herviel, 00:05:20.095 --> 00:05:23.139 kwam eruit en herviel, 00:05:23.139 --> 00:05:25.092 om ten slotte erachter te komen 00:05:25.092 --> 00:05:27.336 dat ik voor altijd 00:05:27.336 --> 00:05:29.632 medicatie en therapie zou nodig hebben. 00:05:29.632 --> 00:05:32.006 Ik dacht: "Is het een chemisch 00:05:32.006 --> 00:05:33.770 of een psychologisch probleem? 00:05:33.770 --> 00:05:37.466 Is er een chemische of een filosofische behandeling nodig?" 00:05:37.466 --> 00:05:39.525 Ik kwam er niet uit. 00:05:39.525 --> 00:05:42.002 Toen begreep ik 00:05:42.002 --> 00:05:44.076 dat we op beide gebieden nog niet genoeg geavanceerd zijn 00:05:44.076 --> 00:05:46.013 om het helemaal te verklaren. 00:05:46.013 --> 00:05:49.260 Zowel de chemische als de psychologische behandeling 00:05:49.260 --> 00:05:51.062 hebben beide hun rol te spelen. 00:05:51.062 --> 00:05:54.805 Depressie was iets 00:05:54.805 --> 00:05:57.308 dat zo diep met ons wezen was vervlochten 00:05:57.308 --> 00:05:58.927 dat het niet te scheiden was 00:05:58.927 --> 00:06:01.413 van ons karakter en onze persoonlijkheid. 00:06:01.413 --> 00:06:03.445 Behandeld worden 00:06:03.445 --> 00:06:05.990 voor depressie is verschrikkelijk. 00:06:05.990 --> 00:06:07.817 Het werkt niet erg goed. 00:06:07.817 --> 00:06:09.650 En kost stukken van mensen. 00:06:09.650 --> 00:06:12.099 Behandelingen hebben ontelbare bijwerkingen. 00:06:12.099 --> 00:06:13.888 Ze zijn rampzalig. 00:06:13.888 --> 00:06:16.766 Maar ik ben zo dankbaar dat ik nu leef 00:06:16.766 --> 00:06:18.576 en niet vijftig jaar geleden. 00:06:18.576 --> 00:06:21.488 Toen kon er bijna niets aan worden gedaan. 00:06:21.488 --> 00:06:24.069 Ik hoop dat 50 jaar na nu, 00:06:24.069 --> 00:06:25.926 als mensen over mijn behandelingen horen 00:06:25.926 --> 00:06:28.059 ze geschokt zullen zijn dat iedereen 00:06:28.059 --> 00:06:30.885 zo’n primitieve wetenschap moest doorstaan. 00:06:30.885 --> 00:06:35.441 Depressie is de fout in de liefde. 00:06:35.441 --> 00:06:38.582 Als je getrouwd zou zijn en denken: 00:06:38.582 --> 00:06:42.177 "Nou, als mijn vrouw sterft, vind ik wel een andere", 00:06:42.177 --> 00:06:45.223 zou dat niet de liefde zijn die we kennen. 00:06:45.223 --> 00:06:47.173 Liefde kan niet bestaan 00:06:47.173 --> 00:06:49.817 zonder de anticipatie van verlies, 00:06:49.817 --> 00:06:52.401 en dat spook van wanhoop 00:06:52.401 --> 00:06:56.130 kan de drijfveer van intimiteit zijn. 00:06:56.130 --> 00:06:59.059 Er zijn drie dingen die mensen neigen te verwarren: 00:06:59.059 --> 00:07:02.859 depressie, verdriet en droefheid. 00:07:02.859 --> 00:07:06.145 Verdriet is expliciet reactief. 00:07:06.145 --> 00:07:09.104 Als je iets of iemand kwijtraakt en je je ongelooflijk ongelukkig voelt, 00:07:09.104 --> 00:07:10.737 en je zes maanden later 00:07:10.737 --> 00:07:13.959 nog steeds diep triest bent, maar je toch wat beter functioneert, 00:07:13.959 --> 00:07:15.687 dan is het waarschijnlijk verdriet, 00:07:15.687 --> 00:07:17.979 en het zal waarschijnlijk 00:07:17.979 --> 00:07:19.428 uiteindelijk in zekere mate overgaan. 00:07:19.428 --> 00:07:22.179 Als je een catastrofaal verlies kent, 00:07:22.179 --> 00:07:23.393 en je je verschrikkelijk voelt, 00:07:23.393 --> 00:07:26.390 en je zes maanden later nauwelijks kunt functioneren, 00:07:26.390 --> 00:07:28.975 dan is het waarschijnlijk een depressie die geactiveerd werd 00:07:28.975 --> 00:07:31.449 door de rampzalige omstandigheden. 00:07:31.449 --> 00:07:35.081 Het traject vertelt ons veel. 00:07:35.081 --> 00:07:38.439 Mensen zien depressie als gewoon verdriet. 00:07:38.439 --> 00:07:40.775 Maar het is veel, veel te veel droefheid, 00:07:40.775 --> 00:07:42.439 veel te veel verdriet 00:07:42.439 --> 00:07:45.368 door een veel te kleine oorzaak. 00:07:45.368 --> 00:07:48.115 Door depressie te willen begrijpen, 00:07:48.115 --> 00:07:50.950 en door mensen te interviewen die het hadden ervaren, 00:07:50.950 --> 00:07:53.981 ontdekte ik dat er mensen waren 00:07:53.981 --> 00:07:55.686 die oppervlakkig een relatief 00:07:55.686 --> 00:07:57.748 milde depressie leken te hebben, 00:07:57.748 --> 00:08:01.195 er toch volkomen door uitgeschakeld werden. 00:08:01.195 --> 00:08:03.053 Terwijl andere mensen die, 00:08:03.053 --> 00:08:04.365 zoals ze het zelf beschreven, 00:08:04.365 --> 00:08:06.616 een vreselijk ernstige depressie hadden 00:08:06.616 --> 00:08:09.431 toch een normaal leven konden leiden 00:08:09.431 --> 00:08:11.586 tussen hun depressieve perioden. 00:08:11.586 --> 00:08:14.271 Ik wilde uitzoeken 00:08:14.271 --> 00:08:15.874 hoe het komt dat sommigen 00:08:15.874 --> 00:08:18.127 veerkrachtiger zijn. 00:08:18.127 --> 00:08:19.686 Wat zijn de mechanismen 00:08:19.686 --> 00:08:21.530 die mensen laten overleven? 00:08:21.530 --> 00:08:24.699 Ik interviewde veel mensen 00:08:24.699 --> 00:08:26.874 die leden aan een depressie. 00:08:26.874 --> 00:08:28.825 Een van de eersten 00:08:28.825 --> 00:08:30.706 beschreef depressie 00:08:30.706 --> 00:08:33.967 als een tragere manier van dood zijn. 00:08:33.967 --> 00:08:36.091 Goed dat ik dat hoorde 00:08:36.091 --> 00:08:37.457 omdat het me eraan herinnerde 00:08:37.457 --> 00:08:39.456 dat die trage manier van dood zijn 00:08:39.456 --> 00:08:41.491 kan leiden tot echt dood zijn, 00:08:41.491 --> 00:08:43.495 dat dit een ernstig iets was. 00:08:43.495 --> 00:08:46.154 Het is wereldwijd de ernstigste handicap. 00:08:46.154 --> 00:08:49.184 Elke dag sterven mensen eraan. 00:08:49.184 --> 00:08:50.953 Een van de mensen met wie ik sprak 00:08:50.953 --> 00:08:52.927 toen ik dit probeerde te begrijpen, 00:08:52.927 --> 00:08:54.595 was een geliefde vriendin 00:08:54.595 --> 00:08:56.613 die ik al vele jaren kende. 00:08:56.613 --> 00:08:59.155 Ze had een psychotische periode doorgemaakt 00:08:59.155 --> 00:09:01.059 in haar eerste jaar universiteit 00:09:01.059 --> 00:09:04.115 en was vervolgens in een gruwelijke depressie vervallen. 00:09:04.115 --> 00:09:05.541 Ze had de bipolaire ziekte 00:09:05.541 --> 00:09:08.184 of manische depressie, zoals het toen heette. 00:09:08.184 --> 00:09:10.228 Ze voelde zich vele jaren lang 00:09:10.228 --> 00:09:11.936 heel goed met lithium. 00:09:11.936 --> 00:09:13.311 Toen ze uiteindelijk 00:09:13.311 --> 00:09:15.271 geen lithium meer kreeg 00:09:15.271 --> 00:09:17.106 om te zien hoe ze het zonder zou doen, 00:09:17.106 --> 00:09:19.081 kreeg ze weer een psychose, 00:09:19.081 --> 00:09:21.419 en daarna de ergste depressie 00:09:21.419 --> 00:09:23.291 die ik ooit had gezien. 00:09:23.291 --> 00:09:26.306 Ze zat dagenlang 00:09:26.306 --> 00:09:29.383 bijna zonder te bewegen 00:09:29.383 --> 00:09:31.865 in het appartement van haar ouders. 00:09:31.865 --> 00:09:35.082 Toen ik haar jaren later over die ervaring interviewde -- 00:09:35.082 --> 00:09:38.413 ze heet Maggie Robbins en is dichteres en psychotherapeute — 00:09:38.413 --> 00:09:41.646 zei ze: 00:09:41.646 --> 00:09:45.030 "Ik zong de hele tijd 'Where Have All The Flowers Gone' 00:09:45.030 --> 00:09:48.240 om me bezig te houden. 00:09:48.240 --> 00:09:51.375 Om wat mijn geest tegen me zei te onderdrukken. 00:09:51.375 --> 00:09:55.865 Die zei: “Je bent niets. Je bent niemand. 00:09:55.865 --> 00:09:58.691 Je verdient het zelfs niet om te leven.” 00:09:58.691 --> 00:10:00.869 Ik liep voortdurend rond 00:10:00.869 --> 00:10:03.082 met zelfmoordgedachten." 00:10:03.082 --> 00:10:04.990 Bij een depressie 00:10:04.990 --> 00:10:07.127 denk je niet dat je een grijze sluier hebt omgehangen 00:10:07.127 --> 00:10:09.107 en de wereld bekijkt door de nevel 00:10:09.107 --> 00:10:11.001 van een slecht humeur. 00:10:11.001 --> 00:10:13.721 Integendeel, je denkt dat de sluier is weggenomen, 00:10:13.721 --> 00:10:15.643 de sluier van geluk, 00:10:15.643 --> 00:10:18.067 en dat je nu ‘echt ziet’. 00:10:18.067 --> 00:10:21.031 Het is makkelijker om schizofrenen te helpen. 00:10:21.031 --> 00:10:22.842 Die ervaren dat er iets vreemds in hen zit 00:10:22.842 --> 00:10:25.029 dat moet worden uitgedreven. 00:10:25.029 --> 00:10:27.193 Maar dat gaat moeilijk bij depressieve mensen. 00:10:27.193 --> 00:10:31.040 Wij geloven dat we net nu de waarheid zien. 00:10:31.040 --> 00:10:33.987 Maar de waarheid liegt. 00:10:33.987 --> 00:10:35.985 Ik werd geobsedeerd door deze zin: 00:10:35.985 --> 00:10:38.360 "Maar de waarheid liegt." 00:10:38.360 --> 00:10:40.813 Ik ontdekte dat depressieve mensen 00:10:40.813 --> 00:10:43.495 veel waanvoorstellingen hebben. 00:10:43.495 --> 00:10:45.162 Ze zeggen: "Niemand houdt van me." 00:10:45.162 --> 00:10:46.813 Je antwoordt: "Ik hou van je, 00:10:46.813 --> 00:10:49.335 je vrouw houdt van je, je moeder houdt van je." 00:10:49.335 --> 00:10:51.258 Daarop kan je vrij gemakkelijk een antwoord geven, 00:10:51.258 --> 00:10:52.923 voor de meeste mensen dan toch. 00:10:52.923 --> 00:10:55.190 Maar wie depressief is, zal ook zeggen: 00:10:55.190 --> 00:10:56.895 "Wat we ook doen, 00:10:56.895 --> 00:10:59.168 op het einde gaan we allemaal dood." 00:10:59.168 --> 00:11:01.371 Of: "Er kan geen echte communicatie bestaan 00:11:01.371 --> 00:11:03.024 tussen twee menselijke wezens. 00:11:03.024 --> 00:11:05.600 Ieder van ons zit gevangen in zijn eigen lichaam." 00:11:05.600 --> 00:11:07.449 Daarop moet je zeggen: 00:11:07.449 --> 00:11:08.770 "Dat is waar, 00:11:08.770 --> 00:11:10.588 maar ik denk dat we ons nu moeten concentreren 00:11:10.588 --> 00:11:12.484 over wat gaan hebben als ontbijt." 00:11:12.484 --> 00:11:14.669 (Gelach) 00:11:14.669 --> 00:11:16.338 Heel veel tijd besteden ze 00:11:16.338 --> 00:11:19.234 niet aan het uitdrukken van ziekte, maar van inzicht. 00:11:19.234 --> 00:11:21.891 Wat zo raar is, 00:11:21.891 --> 00:11:24.825 is dat de meesten onder ons deze existentiële vragen kennen, 00:11:24.825 --> 00:11:27.115 maar er niet veel aandacht aan schenken. 00:11:27.115 --> 00:11:29.274 Een bepaalde studie vond ik erg interessant. 00:11:29.274 --> 00:11:30.954 Een groep van depressieve 00:11:30.954 --> 00:11:32.855 en een groep van niet-depressieve mensen 00:11:32.855 --> 00:11:35.478 werd gevraagd om gedurende een uur een videospel te spelen. 00:11:35.478 --> 00:11:37.291 Na afloop werd hen gevraagd 00:11:37.291 --> 00:11:38.942 hoeveel monstertjes 00:11:38.942 --> 00:11:40.806 ze gedood dachten te hebben. 00:11:40.806 --> 00:11:43.018 De depressieve groep had het meestal juist op 10% na. 00:11:43.018 --> 00:11:45.076 De depressieve groep had het meestal juist op 10% na. 00:11:45.076 --> 00:11:46.547 De niet-depressieve mensen 00:11:46.547 --> 00:11:50.092 schatten tussen 15 en 20 keer zo veel 00:11:50.092 --> 00:11:51.834 monstertjes — (gelach) — 00:11:51.834 --> 00:11:55.945 als ze er eigenlijk hadden gedood. 00:11:55.945 --> 00:11:59.011 Toen ik begon te schrijven over mijn depressie, 00:11:59.011 --> 00:12:00.780 vonden veel mensen dat het zeer moeilijk moet zijn 00:12:00.780 --> 00:12:03.904 om uit de kast te komen, om het de mensen te laten weten. 00:12:03.904 --> 00:12:06.104 Ze zeiden: "Spreken de mensen nu anders met je?" 00:12:06.104 --> 00:12:08.176 En ik zei: "Ja, dat is zo. 00:12:08.176 --> 00:12:10.090 Ze praten nu anders met mij 00:12:10.090 --> 00:12:12.880 omdat ze me nu ook gaan vertellen over hun ervaringen, 00:12:12.880 --> 00:12:14.715 of de ervaring van hun zuster 00:12:14.715 --> 00:12:16.489 of hun vriend. 00:12:16.489 --> 00:12:18.781 Nu weet ik 00:12:18.781 --> 00:12:21.462 dat depressie het familiegeheim is 00:12:21.462 --> 00:12:23.539 waar iedereen mee zit. 00:12:23.539 --> 00:12:27.167 Een paar jaar geleden ging ik naar een conferentie, 00:12:27.167 --> 00:12:29.820 en op de vrijdag van die driedaagse conferentie, 00:12:29.820 --> 00:12:32.711 nam een van de deelneemsters me even apart, en zei: 00:12:32.711 --> 00:12:36.116 "Ik lijd aan een depressie en 00:12:36.116 --> 00:12:38.885 ben er een beetje beschaamd over, 00:12:38.885 --> 00:12:40.988 maar ik neem deze medicatie 00:12:40.988 --> 00:12:43.936 en wilde weten wat u ervan denkt?" 00:12:43.936 --> 00:12:46.770 Ik probeerde haar zo goed mogelijk advies te geven. 00:12:46.770 --> 00:12:48.490 Toen zei ze: 00:12:48.490 --> 00:12:51.281 “Mijn man zou dit nooit begrijpen. 00:12:51.281 --> 00:12:53.854 Hij is iemand die hier de zin niet kan van inzien, 00:12:53.854 --> 00:12:56.721 dus vraag ik u om het tussen ons te houden." 00:12:56.721 --> 00:12:58.507 Ik zei: "Ja, dat is prima." 00:12:58.507 --> 00:13:00.616 Op de zondag van dezelfde conferentie, 00:13:00.616 --> 00:13:03.660 nam haar man me ook even apart 00:13:03.660 --> 00:13:05.354 en zei: "Mijn vrouw zou me 00:13:05.354 --> 00:13:07.789 geen echte man vinden als ze dit wist, 00:13:07.789 --> 00:13:10.255 maar ik zit met een depressie 00:13:10.255 --> 00:13:11.609 en ik neem er medicatie voor. 00:13:11.609 --> 00:13:14.114 Ik vroeg me af wat u ervan denkt?" 00:13:14.114 --> 00:13:15.537 Ze verborgen 00:13:15.537 --> 00:13:17.752 dezelfde medicijnen op twee verschillende plaatsen 00:13:17.752 --> 00:13:20.397 in dezelfde slaapkamer. 00:13:20.397 --> 00:13:22.418 Ik zei dat ik dacht 00:13:22.418 --> 00:13:24.102 dat communicatie 00:13:24.102 --> 00:13:26.116 misschien de oorzaak was van sommige van hun problemen. 00:13:26.116 --> 00:13:30.307 (Gelach) 00:13:30.307 --> 00:13:31.962 Maar ik werd ook getroffen 00:13:31.962 --> 00:13:33.768 door de lastige aard 00:13:33.768 --> 00:13:36.141 van dergelijke wederzijdse geheimhouding. 00:13:36.141 --> 00:13:38.026 Depressie is zo vermoeiend. 00:13:38.026 --> 00:13:40.794 Ze beneemt zoveel van je tijd en energie. 00:13:40.794 --> 00:13:42.298 Erover zwijgen 00:13:42.298 --> 00:13:45.029 maakt het alleen maar erger. 00:13:45.029 --> 00:13:46.762 Ik begon na te denken over alle manieren 00:13:46.762 --> 00:13:48.728 waarop mensen zich beter maken. 00:13:48.728 --> 00:13:51.167 Ik begon als medisch conservatief. 00:13:51.167 --> 00:13:53.539 Ik dacht dat er enkele therapieën waren die werkten, 00:13:53.539 --> 00:13:55.348 dat was duidelijk -- 00:13:55.348 --> 00:13:56.992 je had medicatie, 00:13:56.992 --> 00:13:58.468 en bepaalde psychotherapieën, 00:13:58.468 --> 00:14:00.913 misschien ook elektroconvulsietherapie, 00:14:00.913 --> 00:14:03.588 en dat de rest onzin was. 00:14:03.588 --> 00:14:05.420 Maar toen ontdekte ik iets. 00:14:05.420 --> 00:14:07.172 Heb je hersenkanker, 00:14:07.172 --> 00:14:08.644 en je zegt dat 20 minuten op je hoofd staan 00:14:08.644 --> 00:14:11.639 elke ochtend je een beter gevoel geeft, 00:14:11.639 --> 00:14:13.153 dan kan het zijn dat je je beter voelt, 00:14:13.153 --> 00:14:14.741 maar je hebt nog altijd hersenkanker 00:14:14.741 --> 00:14:17.030 en je zal er waarschijnlijk nog steeds aan sterven. 00:14:17.030 --> 00:14:19.542 Maar als je zegt dat je een depressie hebt 00:14:19.542 --> 00:14:21.647 en 20 minuten per dag op je hoofd staan 00:14:21.647 --> 00:14:24.131 elke ochtend je een beter gevoel geeft, dan werkt het, 00:14:24.131 --> 00:14:26.491 omdat depressie een ziekte is van hoe je je voelt. 00:14:26.491 --> 00:14:28.100 Als je je beter voelt, 00:14:28.100 --> 00:14:30.930 dan ben je effectief niet meer depressief. 00:14:30.930 --> 00:14:32.963 Daarom werd ik veel toleranter 00:14:32.963 --> 00:14:35.888 voor de enorme wereld van alternatieve behandelingen. 00:14:35.888 --> 00:14:38.272 Ik krijg brieven, honderden brieven 00:14:38.272 --> 00:14:40.788 van mensen die me vertellen over wat voor hen werkte. 00:14:40.788 --> 00:14:42.989 Vandaag vroeg iemand me backstage 00:14:42.989 --> 00:14:44.452 over meditatie. 00:14:44.452 --> 00:14:46.917 Mijn favoriete brief 00:14:46.917 --> 00:14:48.391 kwam van een vrouw 00:14:48.391 --> 00:14:50.598 die schreef dat ze therapie 00:14:50.598 --> 00:14:52.339 en medicatie had geprobeerd. Ze had vrijwel alles geprobeerd, 00:14:54.080 --> 00:14:55.822 en nu had ze dé oplossing : 00:14:55.822 --> 00:14:59.634 kleine dingen maken met garen. 00:14:59.634 --> 00:15:02.633 (Gelach) 00:15:02.633 --> 00:15:06.157 Ze stuurde me er enkele van op. (Gelach) 00:15:06.157 --> 00:15:09.845 Ik draag ze nu niet. 00:15:09.845 --> 00:15:12.360 Ik stelde haar voor dat ze in het DSM 00:15:12.360 --> 00:15:16.408 ook obsessief-compulsieve stoornis moest opzoeken. 00:15:16.408 --> 00:15:19.536 Toch kreeg ik bij het zoeken naar alternatieve behandelingen 00:15:19.536 --> 00:15:22.444 oog voor andere behandelingen. 00:15:22.444 --> 00:15:25.347 Ik onderging een tribaal exorcisme in Senegal. 00:15:25.347 --> 00:15:27.360 Daar was een heleboel ramsbloed bij nodig. 00:15:27.360 --> 00:15:29.422 Ik zal niet ingaan op de details, 00:15:29.422 --> 00:15:31.422 maar een paar jaar daarna werkte ik 00:15:31.422 --> 00:15:33.180 in Rwanda aan een ander project. 00:15:33.180 --> 00:15:35.976 Ik beschreef die ervaring toevallig aan iemand, 00:15:35.976 --> 00:15:37.736 en hij zei: "Nou, weet je, 00:15:37.736 --> 00:15:39.556 dat is West-Afrika, en we zijn hier in Oost-Afrika. 00:15:39.556 --> 00:15:41.390 Onze rituelen verschillen nogal wat, 00:15:41.390 --> 00:15:43.403 maar we hebben wat rituelen 00:15:43.403 --> 00:15:45.390 die lijken op wat u net beschreef." 00:15:45.390 --> 00:15:47.053 Ik zei: "Oh." En hij zei: "Ja, 00:15:47.053 --> 00:15:49.695 maar het gaf lastmet westerse geestelijke-gezondheidswerkers, 00:15:49.695 --> 00:15:52.452 vooral zij die net na de genocide naar hier kwamen." 00:15:52.452 --> 00:15:54.779 Ik vroeg: "Wat voor problemen hadden jullie?" 00:15:54.779 --> 00:15:56.325 Hij zei: "Nou, 00:15:56.325 --> 00:15:58.989 ze deden zo’n bizarre dingen. 00:15:58.989 --> 00:16:00.874 Ze haalden mensen niet naar buiten in de zon 00:16:00.874 --> 00:16:02.574 waar ze zich beter zouden voelen. 00:16:02.574 --> 00:16:05.668 Ze gebruikten geen trommels of muziek het bloed sneller te laten stromen. 00:16:05.668 --> 00:16:07.510 Ze betrokken er de hele gemeenschap niet bij. 00:16:07.510 --> 00:16:09.285 Ze veruitwendigden de depressie niet 00:16:09.285 --> 00:16:10.718 als een invasieve geest. 00:16:10.718 --> 00:16:13.349 In plaats daarvan namen ze de mensen apart 00:16:13.349 --> 00:16:15.977 in groezelige kamertjes 00:16:15.977 --> 00:16:17.320 en lieten ze een uur praten 00:16:17.320 --> 00:16:19.550 over de ellende die ze hadden meegemaakt." 00:16:19.550 --> 00:16:25.010 (Gelach) (Applaus) 00:16:25.010 --> 00:16:27.372 Hij zei: "We moesten hen vragen om het land te verlaten." 00:16:27.372 --> 00:16:30.429 (Gelach) 00:16:30.429 --> 00:16:32.873 Aan het andere eind van de alternatieve behandelingen 00:16:32.873 --> 00:16:34.908 moet ik het nu hebben over Frank Russakoff. 00:16:34.908 --> 00:16:37.961 Frank Russakoff had de ergste depressie 00:16:37.961 --> 00:16:40.876 die ik ooit heb gezien. 00:16:40.876 --> 00:16:42.869 Hij was constant depressief. 00:16:42.869 --> 00:16:45.010 Toen ik hem ontmoette 00:16:45.010 --> 00:16:48.168 kreeg hij elke maand een elektroshockbehandeling. 00:16:48.168 --> 00:16:50.743 Dan voelde hij zich een week lang gedesoriënteerd. 00:16:50.743 --> 00:16:52.546 Dan een week goed, 00:16:52.546 --> 00:16:54.246 maar dan ging het weer een week bergafwaarts 00:16:54.246 --> 00:16:56.931 naar nog eens een elektroshockbehandeling. 00:16:56.931 --> 00:16:58.346 Hij vertelde me: 00:16:58.346 --> 00:17:00.898 "Het is niet te harden. 00:17:00.898 --> 00:17:02.405 Ik kan zo niet verder, 00:17:02.405 --> 00:17:04.669 ik heb al gedacht er een eind aan te maken 00:17:04.669 --> 00:17:06.226 als ik niet beter word, 00:17:06.226 --> 00:17:08.934 maar ik hoorde over een protocol 00:17:08.934 --> 00:17:11.157 bij Massachusetts General 00:17:11.157 --> 00:17:13.183 dat cingulotomie heet, een hersenoperatie. 00:17:13.183 --> 00:17:15.754 Ik denk dat ik dat ga laten doen. 00:17:15.754 --> 00:17:17.708 Het verbaasde me 00:17:17.708 --> 00:17:19.008 dat iemand 00:17:19.008 --> 00:17:22.229 die zoveel slechte ervaringen 00:17:22.229 --> 00:17:24.088 met zoveel verschillende behandelingen achter de rug had 00:17:24.088 --> 00:17:27.210 nog steeds genoeg optimisme kon opbrengen 00:17:27.210 --> 00:17:29.760 om er nog maar eens een uit te proberen. 00:17:29.760 --> 00:17:31.940 Hij kreeg de cingulotomie, 00:17:31.940 --> 00:17:33.981 en ze was ongelooflijk succesvol. 00:17:33.981 --> 00:17:35.474 We zijn nu vrienden. 00:17:35.474 --> 00:17:38.966 Hij heeft nu een lieve vrouw en twee mooie kinderen. 00:17:38.966 --> 00:17:41.915 Hij schreef me de kerst na de operatie een brief 00:17:41.915 --> 00:17:43.104 en zei: 00:17:43.104 --> 00:17:45.511 "Mijn vader stuurde me dit jaar twee geschenken. 00:17:45.511 --> 00:17:48.113 Eerst een gemotoriseerd cd-rek van The Sharper Image 00:17:48.113 --> 00:17:49.534 dat ik echt niet nodig had, 00:17:49.534 --> 00:17:51.631 maar ik wist dat hij het mij gaf 00:17:51.631 --> 00:17:53.359 om te vieren dat ik nu op mezelf woon 00:17:53.359 --> 00:17:55.406 en een baan heb waar ik van schijn te houden. 00:17:55.406 --> 00:17:56.967 Het andere geschenk 00:17:56.967 --> 00:17:58.543 was een foto van mijn grootmoeder, 00:17:58.543 --> 00:18:00.795 die zelfmoord pleegde. 00:18:00.795 --> 00:18:03.730 Toen ik ze uitpakte, begon ik te huilen. 00:18:03.730 --> 00:18:05.610 Mijn moeder zei: 00:18:05.610 --> 00:18:08.925 “Zit je nu te huilen om familieleden die je nooit hebt gekend?' 00:18:08.925 --> 00:18:13.013 En ik zei: “Ze had dezelfde ziekte als ik." 00:18:13.013 --> 00:18:15.594 Ik zit nu te huilen terwijl ik naar je schrijf. 00:18:15.594 --> 00:18:19.189 Niet omdat ik zelf verdrietig ben, maar ik besef nu 00:18:19.189 --> 00:18:21.410 dat ik mezelf iets had kunnen aandoen. 00:18:21.410 --> 00:18:23.113 Mijn ouders hielpen me volhouden. 00:18:23.113 --> 00:18:24.862 Ook de dokters, 00:18:24.862 --> 00:18:26.716 en nu deze operatie. 00:18:26.716 --> 00:18:29.531 Ik leef nog en ben er dankbaar voor. 00:18:29.531 --> 00:18:31.791 We leven in de juiste tijd, 00:18:31.791 --> 00:18:35.670 zelfs als dat niet altijd zo aanvoelt." 00:18:35.670 --> 00:18:37.567 Ik werd getroffen door het feit dat depressie 00:18:37.567 --> 00:18:39.292 in grote lijnen wordt gezien 00:18:39.292 --> 00:18:42.829 als iets moderns, westers, middenklasse. 00:18:42.829 --> 00:18:44.981 Ik wilde nagaan hoe ze voorkwam 00:18:44.981 --> 00:18:46.984 in een allerlei andere contexten. 00:18:46.984 --> 00:18:49.103 Wat me het meest interesseerde was 00:18:49.103 --> 00:18:50.893 hoe depressie zich bij arme mensen manifesteerde. 00:18:50.893 --> 00:18:52.674 Ik ging na wat werd gedaan 00:18:52.674 --> 00:18:55.254 voor arme mensen met een depressie. 00:18:55.254 --> 00:18:57.412 Ik ontdekte dat arme mensen 00:18:57.412 --> 00:18:59.969 meestal niet werden behandeld voor depressie. 00:18:59.969 --> 00:19:02.888 Depressie is het resultaat van genetische kwetsbaarheid 00:19:02.888 --> 00:19:06.046 die vermoedelijk gelijkmatig verdeeld is onder de bevolking, 00:19:06.046 --> 00:19:07.999 en van uitlokkende omstandigheden 00:19:07.999 --> 00:19:09.902 die waarschijnlijk ernstiger zijn 00:19:09.902 --> 00:19:11.777 voor armere mensen. 00:19:11.777 --> 00:19:14.204 Als je een mooi leven hebt, 00:19:14.204 --> 00:19:16.344 maar je je toch de hele tijd ellendig voelt, 00:19:16.344 --> 00:19:18.344 denk je: "Waarom voel ik me zo? 00:19:18.344 --> 00:19:20.013 Ik moet depressief zijn." 00:19:20.013 --> 00:19:21.936 En je gaat op zoek naar een behandeling. 00:19:21.936 --> 00:19:24.029 Maar als je leven erbarmelijk is 00:19:24.029 --> 00:19:25.896 en je je de hele tijd ellendig voelt, 00:19:25.896 --> 00:19:28.722 dan denk je dat dat nu eenmaal jouw leven is. 00:19:28.722 --> 00:19:30.446 Het komt niet bij je op om te denken 00:19:30.446 --> 00:19:32.229 dat het misschien te behandelen is. 00:19:32.229 --> 00:19:35.365 Daarom hebben we in dit land 00:19:35.365 --> 00:19:38.278 een epidemie van depressies bij arme mensen 00:19:38.278 --> 00:19:40.790 die niet wordt onderkend, niet wordt behandeld 00:19:40.790 --> 00:19:42.846 en niet wordt aangepakt 00:19:42.846 --> 00:19:45.046 Het is een tragedie op grote schaal. 00:19:45.046 --> 00:19:46.534 Ik ontmoette een academica 00:19:46.534 --> 00:19:48.351 bezig met een onderzoek 00:19:48.351 --> 00:19:50.092 in de sloppenwijken buiten D.C. 00:19:50.092 --> 00:19:53.089 Ze pikte er vrouwen uit die voor andere gezondheidsproblemen waren gekomen 00:19:53.089 --> 00:19:54.868 en diagnosticeerde hen met depressie. 00:19:54.868 --> 00:19:58.134 Daarna volgden zes maanden van het experimentele protocol. 00:19:58.134 --> 00:20:00.463 Een van hen, Lolly, 00:20:00.463 --> 00:20:02.760 vertelde dit. 00:20:02.760 --> 00:20:06.155 Ze had 7 kinderen. 00:20:06.155 --> 00:20:08.247 Ze zei: 00:20:08.247 --> 00:20:10.898 "Ik moest mijn baan opgeven 00:20:10.898 --> 00:20:12.958 omdat ik het huis niet meer uit kon. 00:20:12.958 --> 00:20:15.186 Ik heb mijn kinderen niets te zeggen. 00:20:15.186 --> 00:20:17.953 ’s Morgens kunnen ze niet rap genoeg de deur uitgaan. 00:20:17.953 --> 00:20:20.943 Dan ik kruip ik terug in bed en trek de dekens over mijn hoofd. 00:20:20.943 --> 00:20:22.589 Tegen drie uur komen ze weer thuis, 00:20:22.589 --> 00:20:24.390 veel te snel. 00:20:24.390 --> 00:20:26.630 Ik neem hopen Tylenol (pijnstiller), 00:20:26.630 --> 00:20:29.389 om het even wat, om te kunnen slapen. 00:20:29.389 --> 00:20:33.159 Mijn man zegt dat ik dom en lelijk ben. 00:20:33.159 --> 00:20:36.664 Ik wou dat de pijn ophield." 00:20:36.664 --> 00:20:39.304 Ze doorliep het experimentele protocol 00:20:39.304 --> 00:20:41.612 en toen ik haar zes maanden later interviewde, 00:20:41.612 --> 00:20:46.019 had ze een baan in de kinderopvang 00:20:46.019 --> 00:20:49.824 voor de US Navy. Ze had haar onheuse man verlaten 00:20:49.824 --> 00:20:51.906 en zei tegen me: 00:20:51.906 --> 00:20:54.275 "Mijn kinderen zijn nu zoveel gelukkiger. 00:20:54.275 --> 00:20:56.252 De jongens en de meisjes 00:20:56.252 --> 00:20:58.860 hebben nu aparte kamers, 00:20:58.860 --> 00:21:01.399 maar ’s avonds liggen we allemaal 00:21:01.399 --> 00:21:04.011 samen gezellig in mijn bed het huiswerk te maken. 00:21:04.011 --> 00:21:05.684 Een wil predikant worden, 00:21:05.684 --> 00:21:07.384 een brandweerman, 00:21:07.384 --> 00:21:10.350 en één van de meisjes zegt dat ze advocaat gaat worden. 00:21:10.350 --> 00:21:12.355 Ze huilen niet meer. 00:21:12.355 --> 00:21:14.913 Ook het voortdurende ruziemaken is gestopt. 00:21:14.913 --> 00:21:18.693 Alles wat ik nu nodig heb, zijn mijn kinderen. 00:21:18.693 --> 00:21:20.605 Alles verandert, 00:21:20.605 --> 00:21:25.798 de manier waarop ik me kleed, hoe ik me voel, wat ik doe. 00:21:25.798 --> 00:21:29.485 Ik ben niet meer bang om naar buiten te gaan, 00:21:29.485 --> 00:21:32.894 en ik denk niet dat die slechte gevoelens terug gaan komen. 00:21:32.894 --> 00:21:35.929 Zonder dokter Miranda lag ik nu nog steeds thuis 00:21:35.929 --> 00:21:39.546 met de dekens over mijn hoofd, 00:21:39.546 --> 00:21:41.895 als ik tenminste nog in leven zou zijn. 00:21:41.895 --> 00:21:45.627 Ik vroeg de Heer mij een engel te zenden. 00:21:45.627 --> 00:21:49.957 Hij heeft mijn gebeden verhoord." 00:21:49.959 --> 00:21:53.312 Deze verhalen ontroerden me echt, 00:21:53.312 --> 00:21:58.541 en ik besloot er niet alleen een boek, maar ook een artikel over te schrijven. 00:21:58.541 --> 00:22:00.862 Ik kreeg een opdracht van The New York Times Magazine 00:22:00.862 --> 00:22:02.878 om over depressie bij de armen te schrijven. 00:22:02.878 --> 00:22:04.494 Toen ik mijn verhaal had ingeleverd, 00:22:04.494 --> 00:22:06.090 belde de redactrice me op en zei: 00:22:06.090 --> 00:22:07.800 "Dit kunnen we echt niet publiceren." 00:22:07.800 --> 00:22:09.550 Ik zei: "Waarom niet?" 00:22:09.550 --> 00:22:11.855 Ze zei: "Het is gewoon te vergezocht. 00:22:11.855 --> 00:22:15.633 Deze mensen bengelen onderaan de samenleving, 00:22:15.633 --> 00:22:17.337 krijgen een behandeling van een paar maanden 00:22:17.337 --> 00:22:19.969 en dat zou ze virtueel klaarstomen om bankdirecteur te worden? 00:22:19.969 --> 00:22:21.823 Het is gewoon te onwaarschijnlijk. 00:22:21.823 --> 00:22:24.028 Van zoiets heb ik zelfs nog nooit gehoord." 00:22:24.028 --> 00:22:26.562 Ik zei: "Het feit dat u er nog nooit van hebt gehoord, 00:22:26.562 --> 00:22:29.562 wijst erop dat het nieuws is. 00:22:29.562 --> 00:22:35.696 (Gelach) (Applaus) 00:22:37.317 --> 00:22:39.811 En jullie zijn een nieuwsmagazine." 00:22:39.811 --> 00:22:43.003 Na nog wat heen en weer gepalaver, stemden ze in. 00:22:43.034 --> 00:22:44.649 Maar ik denk dat veel van wat ze zei 00:22:44.649 --> 00:22:46.944 op een of andere rare manier te maken had 00:22:46.944 --> 00:22:49.086 met de afkeer die mensen nog steeds hebben 00:22:49.086 --> 00:22:50.549 van behandelingen. 00:22:50.549 --> 00:22:52.431 Alsof we door veel mensen 00:22:52.431 --> 00:22:55.127 uit de armere lagen van de bevolking te behandelen, 00:22:55.127 --> 00:22:57.025 hen zouden benadelen 00:22:57.025 --> 00:22:58.667 omdat we hen zouden veranderen. 00:22:58.667 --> 00:23:00.700 Het is een algemeen voorkomend 00:23:00.700 --> 00:23:02.489 vals moreel imperatief 00:23:02.489 --> 00:23:04.843 dat de behandeling van depressie, 00:23:04.843 --> 00:23:07.142 de medicijnen, enzovoort, een kunstmatig ingrijpen 00:23:07.142 --> 00:23:09.314 en onnatuurlijk is. 00:23:09.314 --> 00:23:12.163 Ik vind dat zeer misplaatst. 00:23:12.163 --> 00:23:15.695 Tanduitval is ook natuurlijk, 00:23:15.695 --> 00:23:19.025 maar ik zie toch niemand actie voeren tegen tandpasta, 00:23:19.025 --> 00:23:21.153 toch niet in mijn omgeving. 00:23:21.153 --> 00:23:23.655 Mensen zeggen wel eens: "Is depressie 00:23:23.655 --> 00:23:25.840 niet iets wat mensen moeten ervaren? 00:23:25.840 --> 00:23:27.581 Zijn ze geen gevolg van evolutie? 00:23:27.581 --> 00:23:29.488 Horen ze niet bij je persoonlijkheid?" 00:23:29.488 --> 00:23:32.234 Tegen hen zeg ik: “Stemming is adaptief. 00:23:32.234 --> 00:23:35.563 In staat zijn om verdriet, angst, 00:23:35.563 --> 00:23:37.405 vreugde, plezier 00:23:37.405 --> 00:23:39.208 en al die andere stemmingen te ervaren, 00:23:39.208 --> 00:23:41.272 is ongelooflijk waardevol. 00:23:41.272 --> 00:23:44.319 Een depressie is iets dat gebeurt 00:23:44.319 --> 00:23:46.331 als dat systeem het laat afweten. 00:23:46.331 --> 00:23:48.048 Het is maladaptief. 00:23:48.048 --> 00:23:49.620 Mensen zeggen wel eens: 00:23:49.620 --> 00:23:52.388 "Als ik het nog een jaartje volhoud, 00:23:52.388 --> 00:23:54.464 geraak ik er wel uit." 00:23:54.464 --> 00:23:56.767 Ik zeg dan altijd: "Misschien raak je er wel uit, 00:23:56.767 --> 00:23:59.476 maar je zult nooit opnieuw 37 zijn. 00:23:59.476 --> 00:24:02.026 Het leven is kort, 00:24:02.026 --> 00:24:03.982 en je hebt het over een heel jaar weggooien.” 00:24:03.982 --> 00:24:05.520 Denk daar eens over na." 00:24:05.520 --> 00:24:08.366 Het is een vreemd tekort van de Engelse taal, 00:24:08.366 --> 00:24:10.474 en van vele andere talen, 00:24:10.474 --> 00:24:12.692 dat we hetzelfde woord ‘depressie’ gebruiken 00:24:12.692 --> 00:24:14.497 om te beschrijven hoe een kind zich voelt 00:24:14.497 --> 00:24:16.209 als het regent op zijn verjaardag 00:24:16.209 --> 00:24:18.737 en om te beschrijven hoe mensen zich voelen 00:24:18.737 --> 00:24:21.191 net voordat ze zelfmoord plegen. 00:24:21.191 --> 00:24:24.296 Men zegt me: “Is het geen normaal verdriet, maar dan een beetje erger?" 00:24:24.296 --> 00:24:27.440 Ik denk dat dat klopt. 00:24:27.440 --> 00:24:29.640 Er is een zekere mate van continuïteit, 00:24:29.640 --> 00:24:31.597 maar het is dezelfde continuïteit 00:24:31.597 --> 00:24:33.584 als het hebben van een ijzeren hek 00:24:33.584 --> 00:24:35.261 met wat roest 00:24:35.261 --> 00:24:38.007 dat je kan wegwerken met wat schuren en schilderen, 00:24:38.007 --> 00:24:40.654 en wat er gebeurt als je je huis 100 jaar in de steek laat 00:24:40.654 --> 00:24:44.762 en het doorroest totdat je nog een hoopje stof over hebt. 00:24:44.786 --> 00:24:48.259 Het is dat hoopje stof 00:24:48.748 --> 00:24:51.737 waar we ons mee moeten gaan bezighouden. 00:24:51.737 --> 00:24:53.977 Of mensen zeggen: 00:24:53.977 --> 00:24:56.708 "Nu slik je die gelukspillen, en voel je je nu gelukkig?" 00:24:56.708 --> 00:24:58.594 Neen. 00:24:58.594 --> 00:25:01.416 Maar ik voel me niet meer verdrietig omdat ik moet gaan eten, 00:25:01.416 --> 00:25:04.252 op mijn antwoordapparaat reageren 00:25:04.252 --> 00:25:07.097 of een douche nemen. 00:25:07.097 --> 00:25:09.951 Het voelt in feite eerder aan 00:25:09.951 --> 00:25:12.381 als droef zijn zonder me nietig te voelen. 00:25:12.381 --> 00:25:16.728 Ik voel me verdrietig omdat er professioneel iets tegenvalt, 00:25:16.728 --> 00:25:19.075 over kapotte relaties, 00:25:19.075 --> 00:25:21.114 over de klimaatsopwarming. 00:25:21.114 --> 00:25:23.839 Dat zijn de dingen waar ik me nu verdrietig over voel. 00:25:23.839 --> 00:25:26.573 Wat is de conclusie? 00:25:26.573 --> 00:25:29.134 Hoe komen mensen met een beter leven 00:25:29.134 --> 00:25:31.688 er doorheen, zelfs met een zwaardere depressie? 00:25:31.688 --> 00:25:34.485 Vanwaar komt die veerkracht? 00:25:34.485 --> 00:25:36.569 Na verloop van tijd kwam ik erachter 00:25:36.569 --> 00:25:39.485 dat de mensen die hun ervaring ontkennen, 00:25:39.485 --> 00:25:41.517 die zeggen: "Ik was ooit depressief. 00:25:41.517 --> 00:25:44.114 Daar wil ik niet meer aan denken 00:25:44.496 --> 00:25:46.386 Het leven gaat door." 00:25:46.386 --> 00:25:48.345 Ironisch genoeg zijn dat de mensen 00:25:48.345 --> 00:25:51.043 die er het meest problemen mee hebben. 00:25:51.043 --> 00:25:53.607 Negeren versterkt de depressie. 00:25:53.607 --> 00:25:56.887 Als je ze negeert, wordt ze erger. 00:25:56.887 --> 00:25:59.747 De mensen die het beter doen 00:25:59.747 --> 00:26:02.346 zijn degenen die kunnen aanvaarden 00:26:02.346 --> 00:26:03.968 dat ze deze aandoening hebben. 00:26:03.968 --> 00:26:06.438 Zij die hun depressie kunnen aanvaarden, 00:26:06.438 --> 00:26:08.220 vertonen veerkracht. 00:26:08.220 --> 00:26:10.003 Frank Russakoff zei me: 00:26:10.003 --> 00:26:11.519 "Als ik het opnieuw moest doormaken, 00:26:11.519 --> 00:26:13.656 denk ik niet dat ik het zo nog zou aanpakken, 00:26:13.656 --> 00:26:15.620 maar toch ben ik, vreemd genoeg, dankbaar 00:26:15.620 --> 00:26:17.123 voor wat ik ervaren heb. 00:26:17.123 --> 00:26:20.940 Ik ben blij dat ik 40 keer in het ziekenhuis ben geweest. 00:26:20.940 --> 00:26:23.543 Het leerde me zoveel over liefde, 00:26:23.543 --> 00:26:26.383 mijn relatie met mijn ouders en mijn artsen 00:26:26.383 --> 00:26:30.772 was zo kostbaar voor mij, en zal dat altijd zijn." 00:26:30.772 --> 00:26:32.698 En Maggie Robbins zei: 00:26:32.698 --> 00:26:35.687 "Ik deed vrijwilligerswerk in een aidskliniek. 00:26:35.687 --> 00:26:38.701 Ik praatte en praatte, 00:26:38.701 --> 00:26:40.514 en vond die mensen 00:26:40.514 --> 00:26:42.581 niet erg responsief, en ik dacht: 00:26:42.581 --> 00:26:46.542 "Dat is niet erg vriendelijk of behulpzaam van ze." 00:26:46.542 --> 00:26:48.184 Tot ik me realiseerde 00:26:48.184 --> 00:26:50.311 dat ze niet meer dan een paar minuten 00:26:50.311 --> 00:26:52.698 gebabbel wilden. 00:26:52.698 --> 00:26:54.755 Het was gewoon dat ik 00:26:54.755 --> 00:26:57.633 geen aids had en niet ging sterven, 00:26:57.633 --> 00:27:00.606 maar er toch kon mee omgaan 00:27:00.606 --> 00:27:02.393 dat dat voor hen wel zo was. 00:27:02.393 --> 00:27:05.996 Onze noden zijn onze belangrijkste troeven. 00:27:05.996 --> 00:27:08.135 Het blijkt dat ik geleerd heb 00:27:08.135 --> 00:27:12.160 alle dingen te geven waar ik zelf nood aan had." 00:27:12.160 --> 00:27:13.851 Iemands depressie waarderen 00:27:13.851 --> 00:27:16.045 voorkomt geen terugval, 00:27:16.045 --> 00:27:18.706 maar het kan het vooruitzicht van terugval 00:27:18.706 --> 00:27:22.924 en zelfs terugval zelf gemakkelijker om dragen maken. 00:27:22.924 --> 00:27:24.969 Het gaat er niet zozeer om 00:27:24.969 --> 00:27:27.144 een diepere betekenis te vinden 00:27:27.144 --> 00:27:29.171 en te beslissen dat je depressie zeer zinvol was. 00:27:29.171 --> 00:27:31.342 Het gaat om die betekenis zoeken 00:27:31.342 --> 00:27:33.146 en als ze terugkomt, denken: 00:27:33.146 --> 00:27:34.786 "Dit zal hels zijn, 00:27:34.786 --> 00:27:37.487 maar ik zal er iets van leren." 00:27:37.487 --> 00:27:39.751 Ik leerde van mijn eigen depressie 00:27:39.751 --> 00:27:41.764 hoe groot een emotie kan zijn, 00:27:41.764 --> 00:27:44.861 hoe ze reëler dan feiten kan worden, 00:27:44.861 --> 00:27:47.810 en ik vond dat die ervaring 00:27:47.810 --> 00:27:50.702 mij toeliet om positieve emoties te ervaren 00:27:50.702 --> 00:27:54.222 op een intensere en gerichtere manier. 00:27:54.222 --> 00:27:57.709 Het tegendeel van depressie is niet geluk, 00:27:57.709 --> 00:27:59.163 maar vitaliteit. 00:27:59.163 --> 00:28:01.904 Nu is mijn leven vitaal 00:28:01.904 --> 00:28:04.649 zelfs op de dagen dat ik verdrietig ben. 00:28:04.649 --> 00:28:07.962 Ik voelde die begrafenis in mijn hersenen, 00:28:07.962 --> 00:28:09.986 en ik zat naast de kolos 00:28:09.986 --> 00:28:12.233 aan de rand van de wereld, 00:28:12.233 --> 00:28:14.322 en ik ontdekte 00:28:14.322 --> 00:28:16.173 iets binnen mezelf 00:28:16.173 --> 00:28:18.306 wat ik een ziel zou noemen. 00:28:18.306 --> 00:28:22.062 Zo zou ik het nooit geformuleerd hebben tot op die dag, 20 jaar geleden, 00:28:22.062 --> 00:28:26.580 toen de hel mij een verrassingsbezoekje kwam brengen. 00:28:26.580 --> 00:28:30.678 Al haatte ik het depressief zijn 00:28:30.678 --> 00:28:33.012 en zou het opnieuw haten als het terugkwam, 00:28:33.012 --> 00:28:35.756 toch vond ik een manier om van mijn depressie te houden. 00:28:35.756 --> 00:28:37.781 Ik houd ervan omdat ze mij heeft gedwongen 00:28:37.781 --> 00:28:40.550 om vreugde te vinden en vast te houden. 00:28:40.550 --> 00:28:44.038 Ik hou ervan omdat ik elke dag besluit, 00:28:44.038 --> 00:28:45.578 soms speels, 00:28:45.578 --> 00:28:48.276 en soms tegen de reden van het moment, 00:28:48.276 --> 00:28:50.854 vast te houden aan de redenen om te leven. 00:28:50.854 --> 00:28:54.977 En dat, denk ik, is een zeer bevoorrechte verrukking. 00:28:54.977 --> 00:28:58.960 Bedankt. 00:28:58.960 --> 00:29:02.096 (Applaus)