WEBVTT

00:00:03.627 --> 00:00:07.838
«در مغزم انگار مراسم عزا بود،

00:00:07.838 --> 00:00:09.525
و سوگواران میرفتند و میآمدند

00:00:09.525 --> 00:00:12.282
و سوگواران میرفتند و میآمدند

00:00:12.282 --> 00:00:13.700
آنقدر، که احساس کردم

00:00:13.700 --> 00:00:15.836
دارم از هم میپاشم.

00:00:15.836 --> 00:00:17.605
سوگواران که همگی نشستند،

00:00:17.605 --> 00:00:19.603
مراسمی همچون طبل،

00:00:19.603 --> 00:00:22.315
نواختن گرفت، آنقدر زد که حس کردم

00:00:22.315 --> 00:00:25.831
ذهنم دارد کرخت میشود.

00:00:25.831 --> 00:00:27.707
بعد شنیدم که تابوتی را بالا بردند

00:00:27.707 --> 00:00:29.994
و بر روحم خراشیدند

00:00:29.994 --> 00:00:33.053
با همان چکمههای سربی،

00:00:33.053 --> 00:00:36.070
بعد فضا به دوران افتاد،

00:00:36.070 --> 00:00:38.210
آسمانها گویی سراپا ناقوس بود

00:00:38.210 --> 00:00:40.201
و هستی سراپا گوش،

00:00:40.201 --> 00:00:43.284
و من، و سکوت، کاملا غریب

00:00:43.284 --> 00:00:46.493
شکسته، تنها، اینجا.

00:00:46.493 --> 00:00:49.670
همان موقع، ستونی در باورم شکست،

00:00:49.670 --> 00:00:53.011
و من هر چه بیشتر به ژرفا سقوط کردم

00:00:53.011 --> 00:00:55.686
و هر غوطه مرا به دنیائی کوباند،

00:00:55.686 --> 00:01:00.198
و شعور در آن هنگام به پایان رسید.»

NOTE Paragraph

00:01:00.198 --> 00:01:03.680
ما افسردگی را با استعاره میشناسیم.

00:01:03.680 --> 00:01:07.389
امیلی دیکینسون توانست آن را با زبان ادبیات بیان کند،

00:01:07.389 --> 00:01:10.130
«گویا» با نقاشی.

00:01:10.130 --> 00:01:15.997
نیمی از هدف هنر بیان چنین شرایط ویژهای است.

NOTE Paragraph

00:01:15.997 --> 00:01:19.587
در مورد خودم، من همیشه فکر میکردم آدم قویای هستم،

00:01:19.587 --> 00:01:21.659
جزو افرادی که میتوانست نجات بیابد،

00:01:21.659 --> 00:01:24.057
اگر به اردوگاه کار اجباری فرستاده میشدم.

NOTE Paragraph

00:01:24.727 --> 00:01:27.497
در ۱۹۹۱ یک رشته اتقاقهای بد برایم افتاد.

00:01:27.497 --> 00:01:29.198
مادرم فوت کرد،

00:01:29.198 --> 00:01:31.324
رابطهای که داشتم به هم خورد،

00:01:31.324 --> 00:01:33.167
به آمریکا بازگشتم

00:01:33.167 --> 00:01:35.268
بعد از سالها زندگی در خارج،

00:01:35.268 --> 00:01:38.432
بدون آن که خم به ابرو بیاورم این تجربیات را پشت سر گذاشتم.

NOTE Paragraph

00:01:38.432 --> 00:01:41.539
اما در ۱۹۹۴، سه سال بعد،

00:01:41.539 --> 00:01:45.932
متوجه شدم که دارم علاقهام را تقریباً به همه چیز از دست میدهم.

00:01:45.932 --> 00:01:47.577
دیگر میلی به هیچ کدام از کارهایی نداشتم

00:01:47.577 --> 00:01:49.959
که قبلا از انجامشان لذت میبردم،

00:01:49.959 --> 00:01:51.877
نمیدانستم چرا.

00:01:51.877 --> 00:01:53.697
نقطه مقابل افسردگی

00:01:53.697 --> 00:01:56.934
خوشحالی نیست، بلکه شور زندگی است،

00:01:56.934 --> 00:02:02.082
و این شور زندگی بود که آن موقع از من میگریخت.

00:02:02.082 --> 00:02:04.237
هر کاری که باید انجام میشد

00:02:04.237 --> 00:02:06.411
پرزحمت به نظر میرسید.

00:02:06.411 --> 00:02:08.058
برمیگشتم خانه

00:02:08.058 --> 00:02:11.440
و چراغ چشمکزن قرمز روی تلفن را میدیدم،

00:02:11.440 --> 00:02:13.585
و به جای هیجانزده شدن از شنیدن صدای دوستانم،

00:02:13.585 --> 00:02:15.133
با خودم فکر میکردم،

00:02:15.133 --> 00:02:18.368
«باید جواب تلفن این همه آدم را بدهم.»

00:02:18.368 --> 00:02:20.755
یا تصمیم میگرفتم که باید ناهار بخورم،

00:02:20.755 --> 00:02:23.301
و فکر میکردم، باید اول خوراک را دربیاورم

00:02:23.301 --> 00:02:25.340
و در بشقاب بگذارم

00:02:25.340 --> 00:02:29.389
بعد آن را ببُرم و بجوم و قورت دهم،

00:02:29.389 --> 00:02:33.090
و این برای من شبیه مشقت مسیح، هنگام حمل صلیب بود.

NOTE Paragraph

00:02:33.090 --> 00:02:37.443
یکی از نکاتی که غالبا در مباحث افسردگی گم میشود

00:02:37.443 --> 00:02:39.801
این است که آدم خودش میداند احساسش مسخره است.

00:02:39.801 --> 00:02:42.537
وقتی تجربهاش میکنی، میدانی که چیز مضحکی است.

00:02:42.537 --> 00:02:44.681
میدانی که اکثر آدمها میتوانند

00:02:44.681 --> 00:02:46.995
به پیامهای تلفنیشان گوش دهند و ناهار بخورند

00:02:46.995 --> 00:02:48.907
و برنامهشان را تنظیم میکنند تا دوش بگیرند

00:02:48.907 --> 00:02:50.167
و از در بزنند بیرون

00:02:50.167 --> 00:02:51.644
و میدانی که انجام همهی اینها، کار سختی نیست،

00:02:51.644 --> 00:02:54.985
در حالی که تو در چنگ آن گرفتاری

00:02:54.985 --> 00:02:58.737
و حتی نمیتوانی راه برونرفتی بیابی.

00:02:58.737 --> 00:03:03.236
یواشیواش حس کردم که کمتر کار میکنم

00:03:03.236 --> 00:03:05.326
کمتر فکر میکنم

00:03:05.326 --> 00:03:07.694
و کمتر حس میکنم.

00:03:07.694 --> 00:03:10.049
یک جور حس کرختی بود.

NOTE Paragraph

00:03:10.049 --> 00:03:12.415
بعد اضطراب جایش را گرفت.

00:03:12.415 --> 00:03:16.283
اگر به من میگفتند تمام ماه بعد افسرده خواهم بود،

00:03:16.283 --> 00:03:19.507
میگفتم: «مادامی که بدانم تا نوامبر تمام میشود، میتوانم تحملش کنم.»

00:03:19.507 --> 00:03:20.623
اما اگر میگفتند:

00:03:20.623 --> 00:03:23.923
«تمام ماه بعد اضطراب شدید خواهی داشت،»

00:03:23.923 --> 00:03:26.296
ترجیح میدادم به جای آن که تحملش کنم، رگم را بزنم.

00:03:26.296 --> 00:03:28.078
یک حس دائمی بود

00:03:28.078 --> 00:03:30.306
مثل حسی که مثلاً داری راه میروی

00:03:30.306 --> 00:03:31.708
و سکندری میخوری یا پایت پیچ میخورد

00:03:31.708 --> 00:03:33.593
و زمین به طرفت هجوم میآورد،

00:03:33.593 --> 00:03:36.311
اما به جای آن که همه اینها کسری از ثانیه طول بکشد،

00:03:36.311 --> 00:03:38.249
شش ماه تمام طول میکشید.

00:03:38.249 --> 00:03:41.281
یک حس ترس و واهمه دائمی است

00:03:41.281 --> 00:03:45.057
اما حتی نمیدانی که نگران چی هستی.

00:03:45.057 --> 00:03:47.477
آن موقع بود که به این فکر افتادم

00:03:47.477 --> 00:03:51.476
که زنده بودن خیلی دردناک است،

00:03:51.476 --> 00:03:54.060
و تنها دلیل خودکشی نکردن

00:03:54.060 --> 00:03:57.191
صدمه نزدن به دیگران است.

NOTE Paragraph

00:03:57.191 --> 00:04:00.184
بالاخره یک روز بیدار شدم

00:04:00.200 --> 00:04:02.208
فکر کردم سکته کردهام،

00:04:02.208 --> 00:04:04.939
چون بدون کوچکترین حرکتی مثل سنگ در رختخواب افتاده بودم،

00:04:04.939 --> 00:04:06.888
زل زده بودم به تلفن و فکر میکردم:

00:04:06.888 --> 00:04:10.451
«یک اتفاقی افتاده و من باید به کسی تلفن بزنم و کمک بخواهم،»

00:04:10.451 --> 00:04:12.186
نمیتوانستم دستم را دراز کنم

00:04:12.186 --> 00:04:14.648
گوشی را بردارم و شماره بگیرم.

00:04:14.648 --> 00:04:18.802
بالاخره بعد از چهار ساعت تمام دراز کشیدن در بستر و زل زدن به تلفن

00:04:18.802 --> 00:04:20.164
تلفن زنگ زد،

00:04:20.164 --> 00:04:22.412
به هر جان کندنی بود گوشی را برداشتم،

00:04:22.412 --> 00:04:24.212
پدرم بود،

00:04:24.212 --> 00:04:27.365
گفتم: «یک مشکل اساسی دارم.

00:04:27.365 --> 00:04:29.528
باید کاری بکنیم.»

NOTE Paragraph

00:04:29.528 --> 00:04:32.856
روز بعدش، دارو

00:04:32.856 --> 00:04:35.224
و درمان را شروع کردم.

00:04:35.224 --> 00:04:37.531
همچنین شروع کردم به کلنجار رفتن

00:04:37.531 --> 00:04:39.410
با این پرسش هولناک:

00:04:39.410 --> 00:04:41.483
اگر من آن آدم قویای نیستم

00:04:41.483 --> 00:04:44.039
که اگر لازم بود، میتوانست از اردوگاه کار اجباری جان بدر ببرد،

00:04:44.039 --> 00:04:45.679
پس کیستم؟

00:04:45.679 --> 00:04:47.628
و اگر قرار باشد دوا بخورم،

00:04:47.628 --> 00:04:51.335
آیا آن دارو مرا بیشتر به خودم تبدیل میکند،

00:04:51.335 --> 00:04:53.754
یا به یک آدم دیگر؟

00:04:53.754 --> 00:04:55.450
و این که چه بر سرم خواهد آمد

00:04:55.450 --> 00:04:57.989
اگر به یک آدم دیگر تبدیل شوم؟

NOTE Paragraph

00:04:57.989 --> 00:05:01.300
وقتی پا در میدان مبارزه گذاشتم، دو تا امتیاز داشتم.

00:05:01.300 --> 00:05:04.280
اول این که، اگر بیطرفانه نگاه کنیم، میدانستم

00:05:04.280 --> 00:05:05.901
که زندگی خوبی دارم،

00:05:05.901 --> 00:05:07.786
و این که اگر خوب شوم،

00:05:07.786 --> 00:05:09.224
آن طرف خط، چیزی هست

00:05:09.224 --> 00:05:11.010
که ارزش زندگی کردن را دارد.

00:05:11.010 --> 00:05:14.052
امتیاز دیگرم این بود که به درمان خوب و باکیفیت دسترسی داشتم.

NOTE Paragraph

00:05:14.052 --> 00:05:17.816
اما با این حال، مدام بهتر میشدم و دوباره بد میشدم،

00:05:17.816 --> 00:05:23.139
و خوب میشدم و بد میشدم،

00:05:23.139 --> 00:05:25.092
تا این که بالاخره فهمیدم که

00:05:25.092 --> 00:05:27.336
مجبورم تا آخر عمر تحت دارو

00:05:27.336 --> 00:05:29.632
و درمان باشم.

00:05:29.632 --> 00:05:32.006
با خودم فکر کردم: «آیا این یک بیماری شیمیایی است؟

00:05:32.006 --> 00:05:33.770
یا یک مشکل روحی روانی؟

00:05:33.770 --> 00:05:37.466
و این که درمان شیمیایی میخواهد یا درمان فلسفی؟»

00:05:37.466 --> 00:05:39.525
اما نمیتوانستم بفهمم کدام است.

00:05:39.525 --> 00:05:42.002
بعد متوجه شدم که در واقع،

00:05:42.002 --> 00:05:44.076
در هیچ کدام از این راهها آنقدر پیشرفت نکردهایم

00:05:44.076 --> 00:05:46.013
تا مسئله را کاملا حل کنند.

00:05:46.013 --> 00:05:49.260
درمان دارویی و درمان روانشناختی

00:05:49.260 --> 00:05:51.062
هر دو نقش ایفا میکنند،

00:05:51.062 --> 00:05:54.805
این را هم فهمیدم که افسردگی چیزی است

00:05:54.805 --> 00:05:57.308
که چنان عمیق در ما تنیده شده

00:05:57.308 --> 00:06:01.413
که نمیتوانیم آن را از شخصیتمان جدا کنیم.

NOTE Paragraph

00:06:01.413 --> 00:06:03.445
به نظر من درمانهایی که

00:06:03.445 --> 00:06:05.990
برای افسردگی داریم، مخوفند.

00:06:05.990 --> 00:06:07.817
چندان موثر نیستند.

00:06:07.817 --> 00:06:09.650
بسیار گرانند.

00:06:09.650 --> 00:06:12.099
و عوارض جانبی بیشمار دارند.

00:06:12.099 --> 00:06:13.888
فاجعهبارند.

00:06:13.888 --> 00:06:16.766
اما من خوشحالم از این که در این دوره زندگی میکنم

00:06:16.766 --> 00:06:18.576
و نه در ۵۰ سال پیش،

00:06:18.576 --> 00:06:20.087
وقتی که تقریبا هیچ کاری برای این بیماری

00:06:20.087 --> 00:06:21.488
نمیشد کرد.

00:06:21.488 --> 00:06:24.069
امیدوارم تا ۵۰ سال دیگر،

00:06:24.069 --> 00:06:25.926
وقتی که افراد درباره نحوه درمان من بشنوند

00:06:25.926 --> 00:06:28.059
به وحشت بیافتند از این که چطور کسی

00:06:28.059 --> 00:06:30.885
چنین علم عقبماندهای را تاب آورده.

NOTE Paragraph

00:06:30.885 --> 00:06:35.441
افسردگی خدشهای است که در عشق پدید میآید.

00:06:35.441 --> 00:06:38.582
اگر کسی متاهل باشد و فکر کند،

00:06:38.582 --> 00:06:42.177
«خب، اگر زنم بمیرد، یکی دیگر پیدا میکنم،»

00:06:42.177 --> 00:06:45.223
این عشقی نیست که میشناسیم.

00:06:45.223 --> 00:06:49.817
بدون پیشبینی از دست دادن، چیزی به نام عشق وجود ندارد،

00:06:49.817 --> 00:06:52.401
و این شبح موهوم استیصال است

00:06:52.401 --> 00:06:56.130
که میتواند موتور محرک صمیمیت و انس باشد.

NOTE Paragraph

00:06:56.130 --> 00:06:59.059
سه چیز هست که مردم آنها را با هم اشتباه میگیرند.

00:06:59.059 --> 00:07:02.859
افسردگی، غصه، و اندوه.

00:07:02.859 --> 00:07:06.145
غصه کاملا واکنشی است.

00:07:06.145 --> 00:07:09.104
اگر عزیزی را از دست دادهاید و بسیار ناراحتید،

00:07:09.104 --> 00:07:10.737
و شش ماه بعد،

00:07:10.737 --> 00:07:13.959
همچنان عمیقا غصه میخورید، اما کمی بهتر شدهاید،

00:07:13.959 --> 00:07:15.687
احتمالا اندوهگین هستید،

00:07:15.687 --> 00:07:17.979
این حس به احتمال زیاد در نهایت خود را حل میکند

00:07:17.979 --> 00:07:19.428
به ترتیبی.

00:07:19.428 --> 00:07:22.179
اگر تجربه مرگ عزیزی برایتان فاجعهبار است،

00:07:22.179 --> 00:07:23.393
و احساس میکنید که ویرانید،

00:07:23.393 --> 00:07:26.390
و بعد از شش ماه هنوز قادر به انجام هیچ کاری نیستید،

00:07:26.390 --> 00:07:28.425
این احتمالا افسردگیای است که

00:07:28.425 --> 00:07:31.449
به واسطه یک شرایط فاجعهبار فعال شده.

00:07:31.449 --> 00:07:35.081
این خط سیر، خیلی چیزها را توضیح میدهد.

00:07:35.081 --> 00:07:38.439
آدمها گمان میکنند که افسردگی همان غمگینی است.

00:07:38.439 --> 00:07:40.775
اندوه زیاد، بسیار بسیار زیاد،

00:07:40.775 --> 00:07:42.439
غصه بسیار زیاد،

00:07:42.439 --> 00:07:45.368
که دلیل آنچنانی ندارد.

NOTE Paragraph

00:07:45.368 --> 00:07:48.115
وقتی تصمیم گرفتم بفهمم افسردگی چیست،

00:07:48.115 --> 00:07:50.950
و با افرادی که آن را تجربه کردهاند مصاحبه کنم،

00:07:50.950 --> 00:07:53.981
متوجه شدم که بعضیها

00:07:53.981 --> 00:07:55.686
در مرحلهای بودند که به نظر

00:07:55.686 --> 00:07:57.748
افسردگی ملایم بود،

00:07:57.748 --> 00:08:01.195
که البته به شدت فلجشان کرده بود.

00:08:01.195 --> 00:08:03.053
و دیگرانی هم بودند که

00:08:03.053 --> 00:08:04.365
با توضیحات خودشان به نظر میرسید

00:08:04.365 --> 00:08:06.616
دچار افسردگی بسیار شدید هستند

00:08:06.616 --> 00:08:09.431
و بین دورههای افسردگیشان، در فواصل کوتاهی زندگی خوبی داشتهاند.

00:08:09.431 --> 00:08:11.586
و بین دورههای افسردگیشان، در فواصل کوتاهی زندگی خوبی داشتهاند.

00:08:11.586 --> 00:08:14.271
و تصمیم گرفتم تا بفهمم آن چیزی که

00:08:14.271 --> 00:08:15.874
باعث میشود بعضیها

00:08:15.874 --> 00:08:18.127
نسبت به دیگران توان بهبود بیشتری داشته باشند چیست.

00:08:18.127 --> 00:08:19.686
کارکردهائی که

00:08:19.686 --> 00:08:21.530
به آدمها امکان نجات میدهد چیست؟

00:08:21.530 --> 00:08:24.699
شروع کردم به مصاحبه با افراد، یکی پس از دیگری

00:08:24.699 --> 00:08:26.874
مصاحبه با مبتلایان به افسردگی.

NOTE Paragraph

00:08:26.874 --> 00:08:28.825
یکی از اولین کسانی که مصاحبه کردم

00:08:28.825 --> 00:08:30.706
افسردگی را

00:08:30.706 --> 00:08:33.967
یک پله بهتر از مرگ وصف کرد،

00:08:33.967 --> 00:08:36.091
این که اول کار چنین چیزی بشنوم خوب بود

00:08:36.091 --> 00:08:37.457
از این جهت که یادم انداخت

00:08:37.457 --> 00:08:39.456
فقط یک پله بهتر از مرده بودن

00:08:39.456 --> 00:08:41.491
میتواند به مرگ واقعی بیانجامد،

00:08:41.491 --> 00:08:43.495
این که مسئله بسیار جدی است.

00:08:43.495 --> 00:08:46.154
افسردگی عمدهترین بیماری در جهان است،

00:08:46.154 --> 00:08:49.184
و آدمها هر روز بر اثر آن جان میدهند.

NOTE Paragraph

00:08:49.184 --> 00:08:50.953
یکی از افرادی که باهاش گفتوگو کردم

00:08:50.953 --> 00:08:52.927
هنگامی که تلاش میکردم مسئله را درک کنم

00:08:52.927 --> 00:08:54.595
دوستی عزیز بود

00:08:54.595 --> 00:08:56.613
که سالها بود میشناختمش،

00:08:56.613 --> 00:09:01.059
و او در سال اول دانشگاه یک جنون ادواری را سپری کرد،

00:09:01.059 --> 00:09:04.115
و بعد به یک افسردگی دهشتناک سقوط کرد.

00:09:04.115 --> 00:09:05.541
او به اختلال دوقطبی دچار بود،

00:09:05.541 --> 00:09:08.184
یا آن طور که آن زمان میگفتند، افسردگی-شیدایی داشت.

00:09:08.184 --> 00:09:11.908
برای چندین سال توانست به خوبی با داروی لیتیوم سر کند،

00:09:11.908 --> 00:09:13.311
بعد آخر سر،

00:09:13.311 --> 00:09:15.271
داروی لیتیومش را قطع کرد

00:09:15.271 --> 00:09:17.106
تا ببیند چقدر میتواند بدون آن دوام بیاورد،

00:09:17.106 --> 00:09:19.081
بعد یک روانپریشی دیگر را پشت سر گذاشت،

00:09:19.081 --> 00:09:21.419
و سپس وارد وخیمترین افسردگیای شد

00:09:21.419 --> 00:09:23.291
که دیده بودم.

00:09:23.291 --> 00:09:26.306
به طوری که در آپارتمان مادر و پدرش مینشست،

00:09:26.306 --> 00:09:29.383
کم و بیش به شکل بهت کاتاتونی، بدون کوچکترین حرکتی،

00:09:29.383 --> 00:09:31.865
برای روزها و روزها و روزها.

00:09:31.865 --> 00:09:35.082
وقتی که چند سال بعد، درباره آن تجربه از او سوال کردم-

00:09:35.082 --> 00:09:36.870
او خودش شاعر و روانشناس است

00:09:36.870 --> 00:09:38.528
اسمش مگی رابینز (Maggie Robbins) است-

00:09:38.528 --> 00:09:41.646
وقتی با او مصاحبه کردم، گفت:

00:09:41.646 --> 00:09:45.030
مدام شعر «گلها کجا رفتند» را میخواندم،

00:09:45.030 --> 00:09:48.240
و هی تکرار میکردم تا ذهنم را مشغول کنم.

00:09:48.240 --> 00:09:51.375
آواز میخواندم تا چیزهایی را که مغزم میگفت به کنار برانم،

00:09:51.375 --> 00:09:55.865
مغزم مدام میگفت «تو هیچی نیستی. تو هیچکس نیستی.

00:09:55.865 --> 00:09:58.691
تو حتی ارزش زنده بودن نداری»

00:09:58.691 --> 00:10:00.869
و آن موقع بود که به طور جدی

00:10:00.869 --> 00:10:03.082
به فکر خودکشی افتادم.»

NOTE Paragraph

00:10:03.082 --> 00:10:04.990
در افسردگی شما فکر نمیکنید

00:10:04.990 --> 00:10:07.127
که یک حجاب سیاه روی خودتان کشیدهاید

00:10:07.127 --> 00:10:09.107
و جهان را از پشت حجاب تیرهٔ

00:10:09.107 --> 00:10:11.001
این خُلق بد نگاه میکنید.

00:10:11.001 --> 00:10:13.721
فکر میکنید که این حجاب -

00:10:13.721 --> 00:10:15.643
حجاب خوشبختی، از رویتان برداشته شده،

00:10:15.643 --> 00:10:18.067
و دارید همه چیز را درست میبینید.

00:10:18.067 --> 00:10:21.031
کمک به مبتلایان به اسکیزوفرنی آسانتر است که گمان میکنند

00:10:21.031 --> 00:10:22.842
یک چیز خارجی در درونشان هست

00:10:22.842 --> 00:10:25.029
که باید از شرش خلاص شوند،

00:10:25.029 --> 00:10:27.193
اما کار با افسردهها مشکل است،

00:10:27.193 --> 00:10:31.040
زیرا ما معتقدیم که حقیقت را میبینیم.

NOTE Paragraph

00:10:31.040 --> 00:10:33.987
اما حقیقت دروغ میگوید.

00:10:33.987 --> 00:10:35.985
من عاشق این جمله بودم:

00:10:35.985 --> 00:10:38.360
«اما حقیقت دروغ میگوید.»

00:10:38.360 --> 00:10:40.813
وقتی با آدمهای افسرده صحبت میکردم کشف کردم،

00:10:40.813 --> 00:10:43.495
دیدگاههای توهمگونه فراوانی دارند.

00:10:43.495 --> 00:10:45.162
افراد میگویند: «هیچکس من را دوست ندارد.»

00:10:45.162 --> 00:10:46.813
و تو جواب میدهی: «من دوستت دارم،

00:10:46.813 --> 00:10:49.335
زنت دوستت دارد، مادرت دوستت دارد.»

00:10:49.335 --> 00:10:51.258
جواب این حرف خیلی راحت است،

00:10:51.258 --> 00:10:52.923
دستکم برای خیلی از آدمها.

00:10:52.923 --> 00:10:55.190
اما آدم افسرده خواهد گفت:

00:10:55.190 --> 00:10:56.895
«مهم نیست چه میکنیم،

00:10:56.895 --> 00:10:59.168
آخر سر همهمان میمیریم.»

00:10:59.168 --> 00:11:01.371
یا میگویند: «یک اتحاد واقعی نمیتواند

00:11:01.371 --> 00:11:03.024
بین دو انسان شکل بگیرد.

00:11:03.024 --> 00:11:05.600
هر یک از ما در بدن خودش محصور شده است.»

00:11:05.600 --> 00:11:07.449
که در جوابش باید بگویی،

00:11:07.449 --> 00:11:08.770
«درست است،

00:11:08.770 --> 00:11:10.588
اما به نظر من الان باید تمرکز کنیم

00:11:10.588 --> 00:11:12.484
روی این که برای صبحانه چی داریم.»

00:11:12.484 --> 00:11:14.669
(خنده حضار)

00:11:14.669 --> 00:11:16.338
بیشتر اوقات،

00:11:16.338 --> 00:11:19.234
حالاتی که این افراد بیان میکنند بیماری نیست، بلکه درونبینی است،

00:11:19.234 --> 00:11:21.891
بعد آدم با خودش فکر میکند چیزی که در واقع عجیب است

00:11:21.891 --> 00:11:22.932
این است که اغلب ما

00:11:22.932 --> 00:11:25.373
با این سوالات اگزیستانسیالیستی آشنا هستیم

00:11:25.373 --> 00:11:27.115
اما چندان حواسمان را به خود مشغول نمیکنند.

00:11:27.115 --> 00:11:29.274
یک تحقیقی بود که بویژه خیلی دوستش داشتم

00:11:29.274 --> 00:11:30.954
که در آن از گروهی از افراد افسرده

00:11:30.954 --> 00:11:32.855
و گروهی که افسرده نبودند،

00:11:32.855 --> 00:11:35.478
خواسته شد تا برای یک ساعت مشغول یک بازی ویدئویی شوند،

00:11:35.478 --> 00:11:37.291
و در پایان یک ساعت،

00:11:37.291 --> 00:11:38.942
از آنها پرسیدند شد که فکر میکنند چند هیولای کوچک را

00:11:38.942 --> 00:11:40.806
در بازی کشتهاند.

00:11:40.806 --> 00:11:43.018
گروه افسردهها عموما پاسخهای دقیق دادند و

00:11:43.018 --> 00:11:45.076
تخمینشان با انحراف ۱۰٪ دقیق بود.

00:11:45.076 --> 00:11:46.547
و غیرافسردهها

00:11:46.547 --> 00:11:49.139
حدسشان درباره شمار هیولاهای کوچکی که کشتند،

00:11:49.139 --> 00:11:53.951
۱۵ الی ۲۰ برابر بیشتر از تعداد دقیق بود.

00:11:53.951 --> 00:11:55.945
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:11:55.945 --> 00:11:59.011
وقتی تصمیم گرفتم از افسردگیام بنویسم، خیلیها گفتند

00:11:59.011 --> 00:12:00.780
کار بسیار دشواری خواهد بود

00:12:00.780 --> 00:12:03.904
که از داخل کمد بیرون بیایی و بگذاری همه بدانند.

00:12:03.904 --> 00:12:06.104
میگفتند: «دیگران شکل حرف زدنشان با تو عوض شد؟»

00:12:06.104 --> 00:12:08.176
و من جواب میدادم: «بله، مردم طور دیگری باهام حرف میزنند.»

00:12:08.176 --> 00:12:10.090
در حدی نوع حرف زدنشان با من عوض شده

00:12:10.090 --> 00:12:12.880
که شروع میکنند به تعریف تجربههای خودشان،

00:12:12.880 --> 00:12:14.715
یا تجربه خواهرشان،

00:12:14.715 --> 00:12:16.489
یا تجربه دوستشان.

00:12:16.489 --> 00:12:18.781
همه چیز عوض شد چون حالا میدانم

00:12:18.781 --> 00:12:21.462
که افسردگی یک راز خانوادگی است

00:12:21.462 --> 00:12:23.539
که همه دارند.

NOTE Paragraph

00:12:23.539 --> 00:12:27.167
چند سال پیش به یک کنفرانس رفتم،

00:12:27.167 --> 00:12:29.820
در روز جمعهی کنفرانس سه روزه،

00:12:29.820 --> 00:12:32.711
یکی از شرکتکنندگان مرا کنار کشید و گفت:

00:12:32.711 --> 00:12:36.116
«من از افسردگی رنج میبرم و

00:12:36.116 --> 00:12:38.885
بابتش کمی خجالت میکشم،

00:12:38.885 --> 00:12:40.988
اما این دارو را مصرف میکنم،

00:12:40.988 --> 00:12:43.936
و فقط میخواستم بپرسم که نظر شما چیست؟»

00:12:43.936 --> 00:12:46.770
و من هم سعی کردم بهترین توصیه ممکن را بهش بدهم.

00:12:46.770 --> 00:12:48.490
بعد گفت: «میدانی،

00:12:48.490 --> 00:12:51.281
شوهرم هرگز این را درک نخواهد کرد.

00:12:51.281 --> 00:12:53.854
او از آن جور آدمهایی است که این چیزها برایشان مفهومی ندارد،

00:12:53.854 --> 00:12:56.721
و لطفا این حرفها بین خودمان بماند.»

00:12:56.721 --> 00:12:58.507
من هم گفتم: «بله، خیالتان راحت باشد.»

00:12:58.507 --> 00:13:00.616
روز یکشنبه در همان کنفرانس،

00:13:00.616 --> 00:13:03.660
شوهر او مرا کناری کشید،

00:13:03.660 --> 00:13:07.789
و گفت: «همسرم اگر این را بفهمد فکر میکند من مرد واقعی نیستم،

00:13:07.789 --> 00:13:10.255
ولی من مبتلا به افسردگیام

00:13:10.255 --> 00:13:11.609
و دارو میخورم،

00:13:11.609 --> 00:13:14.114
و میخواستم بپرسم که شما چی فکر میکنید؟»

00:13:14.114 --> 00:13:15.537
آنها داشتند

00:13:15.537 --> 00:13:17.752
یک دارو را در دو جای مختلف

00:13:17.752 --> 00:13:20.397
اتاقخوابشان قایم میکردند.

00:13:20.397 --> 00:13:22.418
گفتم که فکر میکنم

00:13:22.418 --> 00:13:24.102
حرف زدن در رابطه مشترک

00:13:24.102 --> 00:13:26.116
میتواند برخی از مشکلاتشان را حل کند.

00:13:26.116 --> 00:13:30.307
(خنده حضار)

00:13:30.307 --> 00:13:31.962
اما در عین حال بهتزده شدم

00:13:31.962 --> 00:13:33.768
از ماهیت دشوار

00:13:33.768 --> 00:13:36.141
چنین مخفیکاری دوطرفهای.

00:13:36.141 --> 00:13:38.026
افسردگی جان آدم را درمیآورد.

00:13:38.026 --> 00:13:40.794
وقت و انرژی فراوانی از آدم را میگیرد،

00:13:40.794 --> 00:13:42.298
و سکوت در قبال آن،

00:13:42.298 --> 00:13:45.029
حقیقتا افسردگی را تشدید میکند.

NOTE Paragraph

00:13:45.029 --> 00:13:46.762
بعد شروع کردم به فکر درباره تمام راههائی که

00:13:46.762 --> 00:13:48.728
آدمها از آن طریق حال خود را بهتر میکنند.

00:13:48.728 --> 00:13:51.167
اوایل بر روی علم پزشکی تعصب داشتم.

00:13:51.167 --> 00:13:53.539
فکر میکردم فقط چند روش درمان موثر وجود دارد،

00:13:53.539 --> 00:13:55.348
که معلوم بود چی هستند--

00:13:55.348 --> 00:13:56.992
روش دارویی،

00:13:56.992 --> 00:13:58.468
انواع خاصی از رواندرمانی (سایکوتراپی) ،

00:13:58.468 --> 00:14:00.913
احتمالا شوکدرمانی،

00:14:00.913 --> 00:14:03.588
و به نظرم بقیه چیزها بیمعنی بودند.

00:14:03.588 --> 00:14:05.420
اما بعد چیزی کشف کردم.

00:14:05.420 --> 00:14:07.172
اگر سرطان مغز داشته باشی،

00:14:07.172 --> 00:14:08.644
و بگویی که کلهپا ایستادن

00:14:08.644 --> 00:14:11.639
برای روزانه ۲۰ دقیقه حالت را بهتر میکند،

00:14:11.639 --> 00:14:13.153
ممکن است که واقعا حالت را بهتر کند،

00:14:13.153 --> 00:14:14.741
اما تو همچنان سرطان مغز داری،

00:14:14.741 --> 00:14:17.030
و همچنان احتمال دارد که از آن بمیری.

00:14:17.030 --> 00:14:19.542
اما اگر بگویی که افسرده هستی،

00:14:19.542 --> 00:14:21.647
و روزی ۲۰ دقیقه کله پا ایستادن

00:14:21.647 --> 00:14:24.131
حالت را بهتر می کند، این یک درمان موثر است،

00:14:24.131 --> 00:14:26.491
چرا که افسردگی، بیماری احساس و حال و هوای آدمیزاد است،

00:14:26.491 --> 00:14:28.100
اگر احساس بهتری بکنید،

00:14:28.100 --> 00:14:30.930
در واقع دیگر افسرده نیستید.

00:14:30.930 --> 00:14:32.963
به این ترتیب علاقه بیشتری نشان دادم

00:14:32.963 --> 00:14:35.888
به جهان گسترده درمانهای جایگزین.

NOTE Paragraph

00:14:35.888 --> 00:14:38.272
و صدها نامه به دستم میرسد

00:14:38.272 --> 00:14:40.788
از آدمهایی که برایم درباره چیزهائی که رویشان موثر بوده مینویسند.

00:14:40.788 --> 00:14:42.989
یک نفر امروز پشت صحنه

00:14:42.989 --> 00:14:44.452
درباره مدیتیشن با من صحبت میکرد.

00:14:44.452 --> 00:14:46.917
محبوبترین نامهای که گرفتم

00:14:46.917 --> 00:14:48.391
نامهای از طرف یک زن بود

00:14:48.391 --> 00:14:50.598
که میگفت تراپی را امتحان کرده،

00:14:50.598 --> 00:14:52.985
دارو را امتحان کرده، تقریبا همه چیز را امتحان کرده،

00:14:52.985 --> 00:14:55.822
و راهحل را یافته. او امیدوار بود که من راهحلش را به جهان بگویم،

00:14:55.822 --> 00:14:59.634
راهحل او ساختن کاردستیهای کوچک با کاموا بود.

00:14:59.634 --> 00:15:03.038
(خنده حضار)

00:15:03.038 --> 00:15:04.626
چندتایش را برایم فرستاد.

00:15:04.626 --> 00:15:06.360
(خنده حضار)

00:15:06.360 --> 00:15:09.845
که الان تنم نکردم.

00:15:09.845 --> 00:15:12.360
به او پیشنهاد کردم که حتما درباره

00:15:12.360 --> 00:15:14.312
اختلال «وسواس فکری/عملی»

00:15:14.312 --> 00:15:17.144
در بانک تشخیص اطلاعات روحی مطالعه کند.

NOTE Paragraph

00:15:17.144 --> 00:15:19.536
در عین حال، وقتی که در زمینهی درمانهای جایگزین پژوهش میکردم،

00:15:19.536 --> 00:15:22.444
درباره درمانهای دیگر هم چیزهایی دریافتم.

00:15:22.444 --> 00:15:25.347
در یک مراسم قبیلهای جنگیری در سنگال حاضر شدم

00:15:25.347 --> 00:15:27.360
که در آن از مقادیر زیادی خون قوچ استفاده میشد

00:15:27.360 --> 00:15:29.422
که الان وارد جزئیاتش نمیشوم،

00:15:29.422 --> 00:15:31.422
اما چند سال بعدش وقتی که در رواندا بودم

00:15:31.422 --> 00:15:33.180
و داشتم روی پروژه دیگری کار میکردم،

00:15:33.180 --> 00:15:35.976
به طور اتفاقی تجربهام را برای یک نفر تعریف کردم،

00:15:35.976 --> 00:15:37.736
او گفت: «میدانی،

00:15:37.736 --> 00:15:39.556
آنجا غرب آفریقا است، و ما الان در شرق آفریقا هستیم،

00:15:39.556 --> 00:15:41.390
و مراسم ما از بعضی جهات با هم فرق دارد،

00:15:41.390 --> 00:15:43.403
اما مراسمی هم داریم که

00:15:43.403 --> 00:15:45.390
با آنچه تو میگویی نقاط مشترکی دارد.»

00:15:45.390 --> 00:15:46.773
گفتم: «عجب»، و او گفت:

00:15:46.773 --> 00:15:50.151
«بله، اما با ماموران غربی بهداشت روان مشکلات فراوانی داشتیم

00:15:50.151 --> 00:15:52.452
بخصوص آنانی که بلافاصله بعد از نسلکشی آمدند.»

00:15:52.452 --> 00:15:54.779
گفتم: «چه مشکلاتی داشتید؟»

00:15:54.779 --> 00:15:56.325
و او گفت: خب

00:15:56.325 --> 00:15:58.989
«آنها کار خیلی عجیبی میکردند.

00:15:58.989 --> 00:16:00.874
به این ترتیب که افراد را نمیبردند بیرون زیر آفتاب

00:16:00.874 --> 00:16:02.574
که آدم معمولا حس بهتری پیدا میکند.

00:16:02.574 --> 00:16:04.219
از طبلزنی و موسیقی برای این که

00:16:04.219 --> 00:16:05.864
خون آدم را به جریان بیاندازد هم خبری نبود.

00:16:05.864 --> 00:16:07.510
لازم نبود که همه افراد قبیله در کارشان شرکت کنند.

00:16:07.510 --> 00:16:09.285
آنها معتقد نیستند که افسردگی یک عامل بیرونی است

00:16:09.285 --> 00:16:10.718
مثل یک روح اشغالگر.

00:16:10.718 --> 00:16:13.349
در عوض کاری که میکردند این بود که افراد را

00:16:13.349 --> 00:16:15.977
یک به یک به اتاقهای کمنور و کوچکی میبردند

00:16:15.977 --> 00:16:17.320
تا یک ساعتی با آنها حرف بزنند

00:16:17.320 --> 00:16:19.550
درباره چیزهای بدی که برایشان اتفاق افتاده.»

00:16:19.550 --> 00:16:22.157
(خنده حضار)

00:16:22.157 --> 00:16:24.764
- (تشویق حضار)

00:16:24.764 --> 00:16:27.372
او گفت: «مجبور شدیم ازشون بخواهیم که کشور را ترک کنند.»

00:16:27.372 --> 00:16:30.429
(خنده حضار)

NOTE Paragraph

00:16:30.429 --> 00:16:32.873
حال، روی دیگر مداوای جایگزین،

00:16:32.873 --> 00:16:34.908
بگذارید برایتان از فرانک روسکاف بگویم.

00:16:34.908 --> 00:16:37.961
فرانک روسکاف به وخیمترین نوع افسردگی دچار بود

00:16:37.961 --> 00:16:40.876
شاید بدترینی که من دیدهام.

00:16:40.876 --> 00:16:42.869
او همیشه و دائما افسرده بود.

00:16:42.869 --> 00:16:45.010
وقتی که دیدمش در مرحلهای بود که

00:16:45.010 --> 00:16:48.168
هر ماه بهش شوک الکتریکی میزدند.

00:16:48.168 --> 00:16:50.743
بعد برای یک هفته گیج و سردر گم میشد.

00:16:50.743 --> 00:16:52.546
و یک هفته بعد حالش خوب میشد.

00:16:52.546 --> 00:16:54.246
و بعد یک هفته بعد در سرازیری سقوط قرار میگرفت.

00:16:54.246 --> 00:16:56.931
تا یک شوک الکتریکی دیگر دریافت کند.

00:16:56.931 --> 00:16:58.346
وقتی که او را دیدم بهم گفت،

00:16:58.346 --> 00:17:00.898
«اینطور گذران هفتهها برایم غیرقابل تحمل است.

00:17:00.898 --> 00:17:02.405
دیگر نمیتوانم دامه بدهم،

00:17:02.405 --> 00:17:04.669
فکرش را هم کردهام که چطور تمامش کنم

00:17:04.669 --> 00:17:06.226
اگر حالم بهتر نشود.»

00:17:06.226 --> 00:17:08.934
گفت: «درباره یک جراحی شنیدهام

00:17:08.934 --> 00:17:11.157
که در بیمارستان ماساچوست انجام میشود و اسمش هست

00:17:11.157 --> 00:17:12.349
«برداشتن ناحیه خلفی » (cingulotomy)

00:17:12.349 --> 00:17:13.881
که در واقع جراحی مغزی است،

00:17:13.881 --> 00:17:15.754
ودارم فکر میکنم که امتحانش کنم.»

00:17:15.754 --> 00:17:18.018
یادم میآید که آن موقع حیرت کردم

00:17:18.018 --> 00:17:22.229
از این که یک نفر با آن همه تجربیات تلخ

00:17:22.229 --> 00:17:24.088
و با آن همه درمانهای مختلف

00:17:24.088 --> 00:17:27.210
همچنان جایی در عمق جانش آنقدر امید دارد

00:17:27.210 --> 00:17:29.760
که میخواهد به یک درمان دیگر هم چنگ بزند.

00:17:29.760 --> 00:17:31.940
او جراحی را انجام داد،

00:17:31.940 --> 00:17:33.981
و عمل فوقالعاده موفقیتآمیز بود.

00:17:33.981 --> 00:17:35.474
او حالا دوست من است.

00:17:35.474 --> 00:17:38.966
همسری نازنین و دو فرزند زیبا دارد.

00:17:38.966 --> 00:17:41.915
کریسمس بعد از جراحی برایم نامه داد،

00:17:41.915 --> 00:17:43.104
و گفت،

00:17:43.104 --> 00:17:45.511
«امسال پدرم برایم دو هدیه کریسمس فرستاد،

00:17:45.511 --> 00:17:46.852
اولیش، یک گنجه نگهداری سیدی بود

00:17:46.852 --> 00:17:48.193
از فروشگاه «Sharper Image»

00:17:48.193 --> 00:17:49.534
که خیلی لازمش ندارم،

00:17:49.534 --> 00:17:51.631
اما میدانم آن را به این مناسبت بهم داد

00:17:51.631 --> 00:17:53.359
که دیگر روی پای خودم زندگی میکنم

00:17:53.359 --> 00:17:55.406
و شغلی دارم که ازش لذت میبرم.

00:17:55.406 --> 00:17:56.967
و هدیه دیگر

00:17:56.967 --> 00:17:58.543
عکسی از مادربزرگم بود،

00:17:58.543 --> 00:18:00.795
که خودکشی کرده.

00:18:00.795 --> 00:18:03.730
وقتی بازش کردم، گریهام گرفت،

00:18:03.730 --> 00:18:05.610
مادرم آمد و گفت،

00:18:05.610 --> 00:18:08.925
«به خاطر قوم و خویشهایی که هرگز ندیدی گریه میکنی؟»

00:18:08.925 --> 00:18:13.013
و من گفتم: «او بیماری من را داشت.»

00:18:13.013 --> 00:18:15.594
حالا که اینها را برایت مینویسم هم دارم گریه میکنم.

00:18:15.594 --> 00:18:19.189
نه به این دلیل که غمگینم، بلکه به این خاطر که مستاصل شدهام،

00:18:19.189 --> 00:18:21.410
چون من هم میتوانستم خودم را کشته باشم،

00:18:21.410 --> 00:18:24.862
اما پدر و مادرم و دکترها نگهم داشتند،

00:18:24.862 --> 00:18:26.716
و عمل کردم.

00:18:26.716 --> 00:18:29.531
من زنده و قدردانم.

00:18:29.531 --> 00:18:31.791
ما در دوره و زمانه خوبی به سر میبریم،

00:18:31.791 --> 00:18:34.130
حتی اگر همیشه همه چیز خوب به نظر نرسد.»

NOTE Paragraph

00:18:35.670 --> 00:18:38.457
همیشه فکر میکردم که افسردگی عمدتا

00:18:38.457 --> 00:18:42.829
یک چیز مدرن، غربی، و مختص طبقه متوسط تلقی میشود،

00:18:42.829 --> 00:18:44.981
و شروع کردم به بررسی عملکرد آن

00:18:44.981 --> 00:18:46.984
در زمینههای مختلف دیگر،

00:18:46.984 --> 00:18:49.103
و یکی از چیزهایی که خیلی به آن علاقمند شدم

00:18:49.103 --> 00:18:50.893
افسردگی در میان محتاجان و فقرا بود.

00:18:50.893 --> 00:18:52.674
شروع کردم به بررسی این که

00:18:52.674 --> 00:18:55.254
برای فقرای مبتلا به افسردگی چه کاری انجام میشود.

00:18:55.254 --> 00:18:57.412
آنچه که دریافتم این بود که فقرا

00:18:57.412 --> 00:18:59.969
عمدتا تحت درمان افسردگی قرار نمیگیرند.

00:18:59.969 --> 00:19:02.888
افسردگی حاصل یک ضعف ژنتیکی است،

00:19:02.888 --> 00:19:06.046
که احتمالا به مساوات در جمعیت منتشر شده،

00:19:06.046 --> 00:19:07.999
و شرایطی به وجود میآورد،

00:19:07.999 --> 00:19:11.777
که احتمالا برای فقرا دشوارتر است.

00:19:11.777 --> 00:19:14.204
در عین حال، اگر آدم

00:19:14.204 --> 00:19:16.344
یک زندگی عالی داشته باشد اما همواره حس ویرانی بکند،

00:19:16.344 --> 00:19:18.344
با خودش فکر میکنید: «چرا اینطوری هستم؟

00:19:18.344 --> 00:19:20.013
حتما افسردهام.»

00:19:20.013 --> 00:19:21.936
و بعد دنبال درمان آن میافتد.

00:19:21.936 --> 00:19:24.029
اما اگر آدم در یک زندگی مطلقا درب و داغان باشد،

00:19:24.029 --> 00:19:25.896
و دائما هم احساس بینوایی کند،

00:19:25.896 --> 00:19:28.722
احساس و زندگیاش همراستا هستند،

00:19:28.722 --> 00:19:30.446
و آدم اصلا به این فکر نمیکند که،

00:19:30.446 --> 00:19:32.229
«شاید قابل درمان باشد.»

00:19:32.229 --> 00:19:35.365
پس در این کشور یک همهگیری افسردگی

00:19:35.365 --> 00:19:40.790
در میان فقرا هست، که نه دیده شده و نه درمان شده

00:19:40.790 --> 00:19:42.846
و نه مورد رسیدگی قرار گرفته،

00:19:42.846 --> 00:19:45.046
و این یک فاجعه عظیم است.

00:19:45.046 --> 00:19:46.534
یک پژوهشگر را یافتم

00:19:46.534 --> 00:19:48.351
که مشغول کار روی یک پروژه تحقیقاتی

00:19:48.351 --> 00:19:50.092
در زاغهنشینی در حومه واشنگتن دیسی بود،

00:19:50.092 --> 00:19:53.089
و زنانی را انتخاب میکرد که به خاطر بیماریهای دیگر مراجعه میکردند

00:19:53.089 --> 00:19:54.868
و بعد در آنها ابتلا به افسردگی را تشخیص میداد،

00:19:54.868 --> 00:19:58.134
و بعد بهشان یک دوره شش ماهه تجربی درمان ارائه میداد.

00:19:58.134 --> 00:20:00.463
یکی از این زنان اسمش «لولی» بود،

00:20:00.463 --> 00:20:02.760
و روز اول مراجعه گفت که،

00:20:02.760 --> 00:20:06.155
-راستی، این زن

00:20:06.155 --> 00:20:08.247
هفت تا فرزند داشت. او گفت،

00:20:08.247 --> 00:20:10.898
«قبلا کار میکردم اما مجبور شدم ولش کنم چون

00:20:10.898 --> 00:20:12.958
نمیتوانستم از خانه خارج شوم.

00:20:12.958 --> 00:20:15.186
چیزی ندارم به بچههایم بگویم.

00:20:15.186 --> 00:20:17.953
صبحها، دلم میخواهد که هر چه زودتر خانه را ترک کنند،

00:20:17.953 --> 00:20:20.943
بعد به رختخواب میروم و لحاف را روی سرم میکشم،

00:20:20.943 --> 00:20:22.589
تا ساعت سه که به خانه برمیگردند،

00:20:22.589 --> 00:20:24.390
خیلی زود میگذرد.»

00:20:24.390 --> 00:20:26.630
لولی گفت: «خیلی تایلنول

00:20:26.630 --> 00:20:29.389
یا هر داروی خوابآور دیگر میخوردم.

00:20:29.389 --> 00:20:33.159
شوهرم احمق و زشت خطابم میکرد.

00:20:33.159 --> 00:20:36.664
آروز میکردم که ای کاش میتوانستم درد را متوقف کنم.»

NOTE Paragraph

00:20:36.664 --> 00:20:39.304
او زیر این دوره آزمایشی قرار گرفت،

00:20:39.304 --> 00:20:41.612
و شش ماه بعد که با او مصاحبه کردم،

00:20:41.612 --> 00:20:46.019
در یک مهدکودک کار میکرد

00:20:46.019 --> 00:20:47.981
که متعلق به نیروی دریایی آمریکا بود

00:20:47.981 --> 00:20:49.943
و شوهر بدرفتارش را ترک کرده بود،

00:20:49.943 --> 00:20:51.906
به من گفت:

00:20:51.906 --> 00:20:54.275
«الان فرزندانم خیلی خوشحالتر هستند.»

00:20:54.275 --> 00:20:57.552
گفت: «در خانه جدیدم یک اتاق برای پسرها هست،

00:20:57.552 --> 00:20:58.860
و یک اتاق برای دخترها،

00:20:58.860 --> 00:21:01.399
اما شبها، همگی میآیند روی تختخواب من،

00:21:01.399 --> 00:21:04.011
و تکالیف مدرسه و کارهای دیگر را با هم انجام میدهیم.

00:21:04.011 --> 00:21:05.684
یکیشان میخواهد واعظ شود،

00:21:05.684 --> 00:21:07.384
یکی دیگر میخواهد آتشنشان شود،

00:21:07.384 --> 00:21:10.350
یکی از دخترها میگوید که میخواهد وکیل شود.

00:21:10.350 --> 00:21:12.355
مثل سابق گریه نمیکنند،

00:21:12.355 --> 00:21:14.913
و مثل سابق دعوا نمیکنند.

00:21:14.913 --> 00:21:18.693
تنها خواستهام بچههایم هستند.

00:21:18.693 --> 00:21:20.605
همه چیز در حال عوض شدن است،

00:21:20.605 --> 00:21:25.798
شکل لباس پوشیدنم، احساسم و رفتارم.

00:21:25.798 --> 00:21:29.485
حالا میتوانم بدون آن که نگران باشم از خانه خارج شوم،

00:21:29.485 --> 00:21:32.894
و به این فکر نمیکنم که آن احساسات منفی بازمیگردند،

00:21:32.894 --> 00:21:35.929
اگر دکتر میراندا نبود،

00:21:35.929 --> 00:21:39.546
هنوز در خانه سرم را زیر لحاف برده بودم،

00:21:39.546 --> 00:21:41.895
البته اگر تا الان زنده میماندم.

00:21:41.895 --> 00:21:45.627
از خدا خواستم تا برایم فرشتهای بفرستد،

00:21:45.627 --> 00:21:48.629
و او دعایم را مستجاب کرد.»

NOTE Paragraph

00:21:49.959 --> 00:21:53.312
این تجربیات واقعاً مرا تکان داد،

00:21:53.312 --> 00:21:55.851
و به این نتیجه رسیدم که میخواهم دربارهشان بنویسم،

00:21:55.851 --> 00:21:57.230
نه تنها در کتابی که داشتم رویش کار میکردم،

00:21:57.230 --> 00:21:58.541
بلکه در یک مقاله،

00:21:58.541 --> 00:22:00.862
به این ترتیب از سوی نشریه نیویورک تایمز ماموریت یافتم

00:22:00.862 --> 00:22:02.878
تا درباره افسردگی نزد فقرا، بنویسم.

NOTE Paragraph

00:22:02.878 --> 00:22:04.494
وقتی که گزارشم را تحویل دادم،

00:22:04.494 --> 00:22:06.090
و سردبیرم تلفن زد و گفت،

00:22:06.090 --> 00:22:07.800
«نمیتوانیم چاپش کنیم.»

NOTE Paragraph

00:22:07.800 --> 00:22:09.550
گفتم: «چرا نه؟»

NOTE Paragraph

00:22:09.550 --> 00:22:11.855
گفت: «این خیلی بعید است.

00:22:11.855 --> 00:22:15.633
این آدمها که به نوعی قشر پایین جامعه هستند

00:22:15.633 --> 00:22:17.337
بعد از گذراندن چند ماه دوره درمان

00:22:17.337 --> 00:22:19.969
تقریبا آماده اداره کردن شرکت عریض و طویل مورگان-استنلی میشوند؟

00:22:19.969 --> 00:22:21.823
زیادی غیرقابلباور است.»

00:22:21.823 --> 00:22:24.028
گفت که تا به حال چنین چیزی نشنیده است.

NOTE Paragraph

00:22:24.028 --> 00:22:26.562
گفتم: «این که تا به حال چیزی دربارهاش نشنیدهای

00:22:26.562 --> 00:22:29.562
نشان میدهد که این خبر است و ارزش خبری دارد.»

00:22:29.562 --> 00:22:32.298
(خنده حضار)

00:22:32.298 --> 00:22:37.584
(تشویق حضار)

00:22:37.584 --> 00:22:39.811
«و شما یک مجله خبری هستید.»

NOTE Paragraph

00:22:39.811 --> 00:22:41.793
بعد از مذاکرات فراوان،

00:22:41.793 --> 00:22:43.034
با آن موافقت کردند.

00:22:43.034 --> 00:22:44.649
اما فکر میکنم بخش بزرگی از گفتههایشان

00:22:44.649 --> 00:22:46.944
به شکل عجیبی مرتبط بود با

00:22:46.944 --> 00:22:49.086
احساس انزجاری که مردم هنوز

00:22:49.086 --> 00:22:50.549
در مقابل درمان از خود نشان میدهند،

00:22:50.549 --> 00:22:52.431
این که اگر راه میافتادیم

00:22:52.431 --> 00:22:55.127
و افراد زیادی را در قشرهای فقیر درمان میکردیم،

00:22:55.127 --> 00:22:57.025
یک کار بهرهجویانه بود،

00:22:57.025 --> 00:22:58.667
چون آن آدمها را تغییر میدادیم.

00:22:58.667 --> 00:23:00.700
یک الزام اخلاقی کاذبی وجود دارد

00:23:00.700 --> 00:23:02.489
که به نظر میرسد دور تا دورمان را گرفته

00:23:02.489 --> 00:23:04.843
که میگوید درمان افسردگی،

00:23:04.843 --> 00:23:07.142
دارو و غیره، اقدامی مصنوعی است،

00:23:07.142 --> 00:23:09.314
و عادی و هنجار نیست.

00:23:09.314 --> 00:23:12.163
به نظر من این خیلی گمراه کننده است.

00:23:12.163 --> 00:23:15.695
این که دندان آدم بیافتد امری عادی است،

00:23:15.695 --> 00:23:19.025
اما هیچکس به خمیردندان اعتراض نمیکند،

00:23:19.025 --> 00:23:21.153
دستکم در حلقه آدمهایی که دور و بر من هستند.

NOTE Paragraph

00:23:21.153 --> 00:23:23.655
افراد میگویند: «اما مگر افسردگی

00:23:23.655 --> 00:23:25.840
بخشی از موجودیت آدمها نیست؟»

00:23:25.840 --> 00:23:27.581
مگر افسردگی حاصل سیر تکامل نیست؟

00:23:27.581 --> 00:23:29.488
مگر افسردگی بخشی از شخصیت نیست؟»

00:23:29.488 --> 00:23:32.234
من در جواب میگویم، خلق و خو امری سازگارپذیر است.

00:23:32.234 --> 00:23:35.563
توانایی غم و ترس

00:23:35.563 --> 00:23:37.405
شادی و لذت

00:23:37.405 --> 00:23:39.208
و دیگر خلق و خوهایی که همه ما داریم،

00:23:39.208 --> 00:23:41.272
این خیلی باارزش است.

00:23:41.272 --> 00:23:44.319
اما افسردگی عمده چیزی است که

00:23:44.319 --> 00:23:46.331
با از کار افتادن این سیستم رخ میدهد.

00:23:46.331 --> 00:23:48.048
و ناسازگار است.

NOTE Paragraph

00:23:48.048 --> 00:23:49.620
افراد سراغ من میآیند و میگویند:

00:23:49.620 --> 00:23:52.388
«اگر یک سال دیگر تحمل کنم،

00:23:52.388 --> 00:23:54.464
فکر کنم بتوانم تمامش کنم.»

NOTE Paragraph

00:23:54.464 --> 00:23:56.767
و همیشه به آنها میگویم: «ممکن است بتوانید ردش کنید،

00:23:56.767 --> 00:23:59.476
اما دیگر هیچوقت ۳۷ ساله نمیشوید.

00:23:59.476 --> 00:24:02.026
زندگی کوتاه است و دارید درباره یک سال تمام

00:24:02.026 --> 00:24:03.982
تسلیم، حرف میزنید.

00:24:03.982 --> 00:24:05.520
یک بار دیگر بهش فکر کنید.»

NOTE Paragraph

00:24:05.520 --> 00:24:08.366
این فقر زبان انگلیسی است

00:24:08.366 --> 00:24:10.474
و فقر بسیاری از زبانهای دیگر

00:24:10.474 --> 00:24:12.692
که ما از یک کلمه مشترک، یعنی افسردگی استفاده میکنیم

00:24:12.692 --> 00:24:14.497
برای توضیح احساس یک کودک

00:24:14.497 --> 00:24:16.209
وقتی که روز تولدش باران میبارد،

00:24:16.209 --> 00:24:18.737
یا توضیح احساس یک فرد

00:24:18.737 --> 00:24:21.191
در لحظه پیش از خودکشی.

NOTE Paragraph

00:24:21.191 --> 00:24:24.296
افراد به من میگویند: «افسردگی، تداوم احساس غم عادی است؟»

00:24:24.296 --> 00:24:27.440
من میگویم، شاید به نوعی تداوم احساس غم عادی باشد.

00:24:27.440 --> 00:24:29.640
قطعا بخشی از آن به تداوم برمیگردد،

00:24:29.640 --> 00:24:31.597
اما در عین حال تداومی است

00:24:31.597 --> 00:24:33.584
بین این که حصار فلزی دور خانهتان

00:24:33.584 --> 00:24:35.261
یک زنگزدگی کوچک داشته باشد

00:24:35.261 --> 00:24:38.007
که باید تعمیر و رویش را رنگ کنید،

00:24:38.007 --> 00:24:40.654
و این وضع که خانه را صد سال به حال خود رها کنید

00:24:40.654 --> 00:24:43.552
تا زنگار همه جایش را بگیرد و فقط

00:24:43.552 --> 00:24:44.786
تلی از زنگار نارنجی رنگ باقی بماند.

00:24:44.786 --> 00:24:46.959
و این همان نقطه نارنجی،

00:24:46.959 --> 00:24:48.748
همان زنگار نارنجی است،

00:24:48.748 --> 00:24:51.737
که میخواهیم حلش کنیم.

NOTE Paragraph

00:24:51.737 --> 00:24:53.977
مردم میگویند،

00:24:53.977 --> 00:24:56.708
«این قرصهای شادیآور را که میخوری، احساس شادی میکنی؟»

00:24:56.708 --> 00:24:58.594
جواب من منفی است.

00:24:58.594 --> 00:25:01.416
اما ناهار خوردن غمگینم نمیکند،

00:25:01.416 --> 00:25:04.252
جواب دادن به پیامهای تلفنی غمگینم نمیکند،

00:25:04.252 --> 00:25:07.097
دوش گرفتن هم غمیگنم نمیکند.

00:25:07.097 --> 00:25:09.951
در واقع حس بیشتری دارم،

00:25:09.951 --> 00:25:12.381
چرا که میتوانم بدون حس پوچی، احساس کنم.

00:25:12.381 --> 00:25:16.728
از ناکامیهای حرفهای غمگین میشوم،

00:25:16.728 --> 00:25:19.075
از روابط آسیبخورده،

00:25:19.075 --> 00:25:21.114
از گرمایش جهانی.

00:25:21.114 --> 00:25:23.839
حالا این جور چیزهاست که مرا دچار حس غم میکند.

00:25:23.839 --> 00:25:26.573
به خودم گفتم، خب، نتیجه چیست؟

00:25:26.573 --> 00:25:29.134
چطور افرادی که زندگی بهتری دارند

00:25:29.134 --> 00:25:31.688
با حتی افسردگی بیشتر، میتوانند تحملش کنند؟

00:25:31.688 --> 00:25:34.485
کارکرد بهبودی یافتن چگونه است؟

00:25:34.485 --> 00:25:36.569
چیزی که با گذشت زمان دریافتم

00:25:36.569 --> 00:25:39.485
این بود که افرادی که تجربه افسردگیشان را انکار میکنند،

00:25:39.485 --> 00:25:41.517
کسانی که میگویند: «خیلی وقت پیش افسرده بودم

00:25:41.517 --> 00:25:43.254
و دیگر نمیخواهم فکرش را بکنم

00:25:43.254 --> 00:25:44.496
و دیگر نمیخواهم بهش برگردم

00:25:44.496 --> 00:25:46.386
و میخواهم زندگیام را بکنم،»

00:25:46.386 --> 00:25:48.345
اتفاقا، همین افراد

00:25:48.345 --> 00:25:51.043
بیش از همه اسیر آن چیزی هستند که به آن دچارند.

00:25:51.043 --> 00:25:53.607
انکار افسردگی، تقویتش میکند.

00:25:53.607 --> 00:25:56.887
وقتی خود را از آن قایم میکنی، رشد میکند.

00:25:56.887 --> 00:25:59.747
کسانی حالشان بهتر است

00:25:59.747 --> 00:26:02.346
که میتوانند این واقعیت را بپذیرند

00:26:02.346 --> 00:26:03.968
که به این وضع دچارند.

00:26:03.968 --> 00:26:06.438
کسانی که با افسردگی خود مدارا میکنند

00:26:06.438 --> 00:26:08.220
همانهایی هستند که بهبود مییابند.

NOTE Paragraph

00:26:08.220 --> 00:26:10.003
فرانک روسکاف بهم گفت،

00:26:10.003 --> 00:26:11.519
«اگر قرار بود به عقب برگردم،

00:26:11.519 --> 00:26:13.656
به گمانم روش قبل را پیش نمیگرفتم،

00:26:13.656 --> 00:26:15.620
اما خیلی عجیب است که،

00:26:15.620 --> 00:26:17.123
قدردان تجربیاتم هستم.

00:26:17.123 --> 00:26:20.940
خوشنودم از این که ۴۰ بار در بیمارستان بستری شدهام.

00:26:20.940 --> 00:26:23.543
این تجربه چیزهای زیادی درباره عشق به من یاد داد،

00:26:23.543 --> 00:26:26.383
و روابطم با والدین و پزشکهایم

00:26:26.383 --> 00:26:30.772
برایم بسیار ارزشمند است و همیشه هم خواهد بود.»

NOTE Paragraph

00:26:30.772 --> 00:26:32.698
مگی رابینس میگفت:

00:26:32.698 --> 00:26:35.687
«سابقا در یک کلینیک ایدز داوطلبانه کار میکردم،

00:26:35.687 --> 00:26:38.701
و پشت سرهم حرف میزدم و حرف میزدم،

00:26:38.701 --> 00:26:40.514
و آدمهایی که با آنها سروکار داشتم

00:26:40.514 --> 00:26:42.581
زیاد پا به پایم نمیآمدند و جواب نمیدادند، با خودم میگفتم

00:26:42.581 --> 00:26:46.542
چه رفتار غیردوستانهای دارند.

00:26:46.542 --> 00:26:48.184
بعد متوجه شدم

00:26:48.184 --> 00:26:50.311
که آن افراد قرار نیست

00:26:50.311 --> 00:26:52.698
بیشتر از همان چند دقیقه اول، حرفی بزنند.

00:26:52.698 --> 00:26:54.755
آنجا صرفا جایی بود

00:26:54.755 --> 00:26:57.633
که من ایدز نداشتم و قرار نبود به زودی بمیرم،

00:26:57.633 --> 00:27:00.606
اما این حقیقت را میپذیرفتم که آنها چنین بودند

00:27:00.606 --> 00:27:02.393
و واقعا هم در چنین وضعی بودند.

00:27:02.393 --> 00:27:05.996
نیازهای ما بزرگترین سرمایه ما هستند.

00:27:05.996 --> 00:27:08.135
به این ترتیب که یادگرفتم

00:27:08.135 --> 00:27:12.160
همه آنچه را که خودم بهش نیاز دارم، ببخشم.»

NOTE Paragraph

00:27:12.160 --> 00:27:13.851
ارزش دادن به افسردگی خود

00:27:13.851 --> 00:27:16.045
آدم را از بازگشت دوباره به افسردگی بازنمیدارد،

00:27:16.045 --> 00:27:18.706
اما ممکن است ابعاد بازگشت

00:27:18.706 --> 00:27:22.924
و حتی خود بازگشت به افسردگی را تحملپذیرتر کند.

00:27:22.924 --> 00:27:26.869
مسئله در یافتن یک معنای باارزش

00:27:26.869 --> 00:27:29.171
و رای صادر کردن درباره معنا و مفهوم افسردگی نیست.

00:27:29.171 --> 00:27:31.342
بلکه مسئله جستوجوی آن معنا

00:27:31.342 --> 00:27:33.146
و فکر کردن به این است که اگر افسردگی بازگردد،

00:27:33.146 --> 00:27:34.786
«اوضاع جهنمی خواهد شد،

00:27:34.786 --> 00:27:37.487
اما ازش چیزی یاد میگیرم.»

00:27:37.487 --> 00:27:39.751
من شخصا در افسردگی خودم یاد گرفتم

00:27:39.751 --> 00:27:41.764
که عواطف چقدر میتواند عظیم باشد،

00:27:41.764 --> 00:27:44.861
چقدر میتواند از واقعیات هم، واقعیتر باشد،

00:27:44.861 --> 00:27:47.810
و دریافتهام که چنین تجربهای

00:27:47.810 --> 00:27:50.702
به من امکان داده که احساسات مثبت را

00:27:50.702 --> 00:27:54.222
به صورتی فشردهتر و متمرکزتر تجربه کنم.

00:27:54.222 --> 00:27:57.709
نقطهی مقابل افسردگی، خوشحالی نیست،

00:27:57.709 --> 00:27:59.163
بلکه شورِ زندگی است،

00:27:59.163 --> 00:28:01.904
و این روزها، زندگی من سرشار از شور است،

00:28:01.904 --> 00:28:04.649
حتی روزهایی که غمگینم.

00:28:04.649 --> 00:28:07.962
آن عزا را در مغزم حس کردم،

00:28:07.962 --> 00:28:09.986
کنار آن غول بیشاخ و دم نشستم،

00:28:09.986 --> 00:28:12.233
بر لبه هستی،

00:28:12.233 --> 00:28:16.173
و چیزی را در خویشتن خودم کشف کردم

00:28:16.173 --> 00:28:18.306
که اسمش را میگذارم «روح»

00:28:18.306 --> 00:28:22.062
که هرگز، قبل از آن روز در ۲۰ سال پیش، درکش نمیکردم

00:28:22.062 --> 00:28:26.580
روزی که جهنم سرزده به دیدنم آمد.

00:28:26.580 --> 00:28:30.678
فکر میکنم با آن که همیشه از افسردگی بیزارم

00:28:30.678 --> 00:28:33.012
و همیشه هم بیزار خواهم بود،

00:28:33.012 --> 00:28:35.756
راهی را پیدا کردهام که به افسردگیام عشق بورزم.

00:28:35.756 --> 00:28:37.781
دوستش دارم چون مجبورم کرد

00:28:37.781 --> 00:28:40.550
تا شادی را بیابم و به آن چنگ بزنم.

00:28:40.550 --> 00:28:44.038
دوستش دارم چون هر روز اراده میکنم،

00:28:44.038 --> 00:28:45.578
گاهی از سر بازیگوشی،

00:28:45.578 --> 00:28:48.276
و گاهی برای دلیلی که در همان لحظه پیدا میکنم،

00:28:48.276 --> 00:28:50.854
که برای زنده ماندن دنبال دلیل بگردم.

00:28:50.854 --> 00:28:54.977
و این خود، به نظر من، موهبت و شعفی بزرگ است.

NOTE Paragraph

00:28:54.977 --> 00:28:55.800
متشکرم.

NOTE Paragraph

00:28:55.800 --> 00:29:03.746
(تشویق حضار)