1 00:00:00,476 --> 00:00:01,626 สวัสดีครับ 2 00:00:02,848 --> 00:00:06,071 ผมถูกชังบนโลกออนไลน์ 3 00:00:06,373 --> 00:00:07,539 เยอะเลยครับ 4 00:00:07,563 --> 00:00:10,203 และมันมาพร้อมกับงานที่ผมทำ 5 00:00:10,227 --> 00:00:11,782 ผมเป็นผู้สร้างสรรค์งานดิจิตัล 6 00:00:11,806 --> 00:00:14,660 ผมสร้างสรรค์งานสำหรับอินเทอร์เน็ต 7 00:00:15,292 --> 00:00:19,087 อย่างเช่น ไม่กี่ปีก่อน ผมผลิตชุดวีดีโอ ที่ชื่อว่า "Every Single Word" 8 00:00:19,111 --> 00:00:21,229 ซึ่งผมดัดแปลงภาพยนตร์เรื่องดัง 9 00:00:21,253 --> 00:00:24,101 ให้เหลือเพียงแค่คำเดียว โดยคำนั้นพูดโดยคนผิวสี 10 00:00:24,125 --> 00:00:28,469 เพื่อแสดงถึงปัญหาตัวแทนของชาติพันธุ์ ในฮอลลีวูด 11 00:00:28,493 --> 00:00:29,643 ในเชิงประจักษ์และในรูปแบบที่คนเข้าใจ 12 00:00:30,076 --> 00:00:33,482 ต่อมา เมื่อร่างกฎหมายการใช้ห้องน้ำ ของผู้ที่ต่อต้านคนแปลงเพศ 13 00:00:33,506 --> 00:00:37,045 เริ่มได้รับความสนใจจากสื่อทั่วทั้งสหรัฐฯ 14 00:00:37,069 --> 00:00:39,689 ผมก็ดำเนินรายการและผลิตรายการสัมภาษณ์ 15 00:00:39,713 --> 00:00:42,482 ที่เรียกว่า "Sitting in Bathrooms with Trans People" 16 00:00:42,506 --> 00:00:44,172 ซึ่งผมก็ไปนั่งคุยกับคนแปลงเพศในห้องน้ำจริง ๆ แหละ 17 00:00:44,196 --> 00:00:45,363 (เสียงหัวเราะ) 18 00:00:45,387 --> 00:00:46,578 และจากนั้น 19 00:00:46,602 --> 00:00:48,069 ครับ ปรมมือกันได้นะครับ 20 00:00:48,093 --> 00:00:49,998 (เสียงปรบมือ) 21 00:00:50,022 --> 00:00:51,172 ขอบคุณครับ 22 00:00:51,924 --> 00:00:55,805 และจากนั้น คุณเคยดูวีดีโอที่แสดง การเปิดกล่องสินค้าบน Youtube ไหมครับ 23 00:00:55,829 --> 00:00:59,396 ที่คนทำวีดีโอเปิดกล่องอุปกรณ์อิเล็กทรอนิก เริด ๆ เจ๋ง ๆ 24 00:00:59,797 --> 00:01:02,791 นั่นแหละครับ ผมก็เลยเสียดสีวีดีโอพวกนั้น ในชุดวีดีโอรายสัปดาห์ 25 00:01:02,815 --> 00:01:06,268 ที่ผมทำการเปิดกล่อง แนวคิดอุดมการณ์เลื่อนลอย 26 00:01:06,292 --> 00:01:11,718 เช่น ตำรวจกับความรุนแรง ความเป็นชายชาตรี และการปฎิบัติอย่างไม่ถูกไม่ควรต่อชนพื้นเมือง 27 00:01:11,742 --> 00:01:12,992 (เสียงหัวเราะ) 28 00:01:13,016 --> 00:01:14,198 งานของผม 29 00:01:14,222 --> 00:01:15,373 ขอบคุณครับ 30 00:01:15,397 --> 00:01:17,150 มีหน้าม้าปรมมือด้วย ขอบคุณพระเจ้า 31 00:01:17,174 --> 00:01:19,594 (เสียงหัวเราะ) 32 00:01:19,618 --> 00:01:20,785 ขอบคุณมากเลยครับแม่ 33 00:01:21,332 --> 00:01:23,340 (เสียงหัวเราะ) 34 00:01:23,364 --> 00:01:26,156 งานของผมก็เริ่มได้รับความนิยม 35 00:01:26,180 --> 00:01:27,332 มันดังมาก ๆ 36 00:01:27,356 --> 00:01:30,537 มีคนเข้ามาดูเป็นล้าน ๆ มีสื่อพูดถึงเยอะ 37 00:01:30,561 --> 00:01:32,428 และมีผู้เข้ามาติดตามอย่างถล่มทลาย 38 00:01:32,744 --> 00:01:35,783 อีกด้านหนึ่งของความสำเร็จบนอินเทอร์เน็ต 39 00:01:35,807 --> 00:01:37,370 ก็คือความเกลียดชังบนอินเทอร์เน็ต 40 00:01:37,966 --> 00:01:39,538 ผมถูกตั้งฉายาสารพัด 41 00:01:39,562 --> 00:01:45,355 ตั้งแต่ "อ่อน" ไปจนถึง "วอนนาบี" และที่เยอะ ๆ เลยก็ "แดกหญ้า" 42 00:01:45,379 --> 00:01:48,034 ไม่ต้องตกใจครับ เดี๋ยวแปลให้ฟัง 43 00:01:48,058 --> 00:01:49,228 (เสียงหัวเราะ) 44 00:01:49,252 --> 00:01:51,736 คำว่า "อ่อน" สำหรับคนที่ไม่ทราบนะครับ 45 00:01:51,760 --> 00:01:55,013 ย่อมาจากคำว่า "พวกไก่อ่อน" 46 00:01:55,434 --> 00:01:57,776 แต่เอาจริงนะ ผมใส่ตุ้มหูมุก 47 00:01:57,800 --> 00:02:01,085 แล้วผมก็ชอบแต่งตัวแบบ แม่สาวขาวสวยรวยเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ 48 00:02:01,109 --> 00:02:03,196 ผมไม่คิดจะพยายามล่ำก้ามปูหรอกนะ 49 00:02:03,220 --> 00:02:05,783 (เสียงปรบมือ) 50 00:02:05,807 --> 00:02:07,141 ไม่ใช่ไม่คือจริง ๆ 51 00:02:08,128 --> 00:02:09,257 (เสียงหัวเราะ) 52 00:02:09,281 --> 00:02:12,609 ทีนี้คำว่า "วอนนาบี" คือคำดูถูก คนที่อ่อนไหว 53 00:02:12,633 --> 00:02:14,664 และมโนไปเองว่าพิเศษกว่าคนอื่น 54 00:02:14,688 --> 00:02:18,450 ก็ผมเป็นเด็กยุคใหม่ แถมเป็นลูกคนเดียวอีกอะนะ 55 00:02:18,474 --> 00:02:20,982 (เสียงหัวเราะ) 56 00:02:21,006 --> 00:02:24,741 แต่ที่ผมชอบมากที่สุดเลย ก็คือคำว่า "เคี้ยวเอื้อง" 57 00:02:25,196 --> 00:02:27,561 มันเป็นคำด่าครับ มาจากคำว่า "ควายเคี้ยวเอื้อง" 58 00:02:27,585 --> 00:02:30,315 หมายถึงผู้ชายที่ถูกเมียสวมเขา 59 00:02:30,339 --> 00:02:32,570 แต่เดี๋ยวก่อน ผมเป็นเกย์นะ 60 00:02:32,594 --> 00:02:36,458 แล้วถ้าผมมีภรรยา ผมคงต้องเสนอ ให้ชะนีนางนี้ไปนอนกับคนอื่นแล้วล่ะ 61 00:02:36,482 --> 00:02:38,688 (เสียงหัวเราะ) 62 00:02:38,712 --> 00:02:39,862 ขอบคุณครับ 63 00:02:40,514 --> 00:02:44,349 ลองมาดูการกระทำในเชิงลบนี้กัน 64 00:02:45,093 --> 00:02:46,625 บางครั้งมันก็ตรงไปตรงมาเลยครับ 65 00:02:46,649 --> 00:02:48,070 เช่น มาโกส์ ที่เขียนว่า 66 00:02:48,094 --> 00:02:50,390 "แกนี่มัน แหล่งรวมความชังแหล่งมนุษยชาติเลยว่ะ" 67 00:02:50,823 --> 00:02:52,023 ขอบคุณนะ มาโกส์ 68 00:02:52,395 --> 00:02:54,276 บางอันก็กระชับได้ใจความดี 69 00:02:54,300 --> 00:02:57,795 อย่างเช่น โดโนแวน ที่เขียนว่า "ตุ๊ด เก้ง" 70 00:02:57,819 --> 00:03:02,482 ผมขอชี้แจงอะไรหน่อยนะครับ โดโนแวนไม่ผิดนะครับ 71 00:03:02,506 --> 00:03:06,561 จริงของเขาครับ ให้ข้อมูลประกอบได้อย่างถูกต้อง 72 00:03:06,585 --> 00:03:07,737 ขอบคุณนะ โดโนเวน 73 00:03:07,761 --> 00:03:10,992 บางคนก็ถามคำถามผมครับ อย่างเช่น ไบรอัน ที่ถามมาว่า 74 00:03:11,016 --> 00:03:15,133 "นี่เกิดมาก็แรดเลย หรือว่าสะเออะทำเป็นแรด" 75 00:03:15,157 --> 00:03:17,498 ที่ผมชอบก็คือว่า 76 00:03:17,522 --> 00:03:21,228 พอไบรอันพิมพ์เสร็จแล้ว สงสัยมือจะลั่น 77 00:03:21,252 --> 00:03:24,739 เพราะเขาส่งอิโมจิไลค์มาให้ผมด้วยล่ะ 78 00:03:24,763 --> 00:03:26,033 (เสียงหัวเราะ) 79 00:03:26,057 --> 00:03:28,560 อะ เอาโป้งไปบ้าง จุ๊บ ๆ 80 00:03:29,176 --> 00:03:31,080 (เสียงหัวเราะ) 81 00:03:31,477 --> 00:03:34,450 พูดถึงข้อความพวกนี้เพลินดี 82 00:03:34,474 --> 00:03:35,625 ว่าไหมครับ 83 00:03:35,649 --> 00:03:38,123 แล้วมันก็ผ่อนคลายดีที่จะได้หัวเราะ 84 00:03:38,147 --> 00:03:43,413 แต่ผมบอกคุณเลยนะครับว่า มันรู้สึกแย่มากเวลาได้ข้อความพวกนี้ 85 00:03:44,683 --> 00:03:47,230 ตอนแรก ๆ ผมจะเก็บภาพความเห็นพวกนี้เอาไว้ 86 00:03:47,254 --> 00:03:48,934 และล้อเลียนเรื่องการสะกดคำผิด 87 00:03:48,958 --> 00:03:52,972 แต่มันก็ดูวิชาการเกินไป แล้วก็ไม่ค่อยจะมีประโยชน์เท่าไร 88 00:03:53,427 --> 00:03:57,293 ต่อมา ผมเลยพัฒนา กลไกการเยียวยาที่ไม่ได้คาดคิดมาก่อน 89 00:03:57,807 --> 00:04:01,022 เพราะว่าผมได้รับข้อความส่วนใหญ่ ผ่านทางโซเชียลมีเดีย 90 00:04:01,046 --> 00:04:04,566 ซึ่งมักทำให้ผมสามารถย้อนไปดูภาพโปรไฟล์ ของคนที่ส่งข้อความมาได้ 91 00:04:04,590 --> 00:04:06,979 และขุดประวัติของพวกเขาได้ 92 00:04:07,003 --> 00:04:08,971 ผมเห็นภาพที่ติดแท็กชื่อพวกเขา 93 00:04:08,995 --> 00:04:11,130 ข้อความที่พวกเขาเขียน มีมที่พวกเขาแชร์ 94 00:04:11,154 --> 00:04:14,974 และการที่ได้เห็นว่า พวกเขาเป็นคนอีกคนหนึ่งที่จ้องจออยู่อีกข้าง 95 00:04:14,998 --> 00:04:16,641 ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย 96 00:04:16,665 --> 00:04:19,474 ไม่ได้เพื่อตัดสินว่าเขาถูกผิดจริงไหม 97 00:04:19,498 --> 00:04:21,365 ก็แค่ดูข้อมูลเท่านั้นเอง 98 00:04:22,538 --> 00:04:25,355 แต่ผมก็ยังรู้สึกว่ามันไม่พอ 99 00:04:25,379 --> 00:04:28,379 ผมก็เลยโทรไปหาพวกเขา 100 00:04:28,403 --> 00:04:30,926 แค่คนที่ผมคิดว่าพอจะคุยด้วยได้ 101 00:04:30,950 --> 00:04:33,553 โดยถามคำถามเปิดแบบง่าย ๆ 102 00:04:33,577 --> 00:04:35,111 "ทำไมเขียนอย่างนั้นล่ะครับ" 103 00:04:35,958 --> 00:04:38,474 คนแรกที่ผมได้คุยด้วยคือ จอร์ช 104 00:04:38,498 --> 00:04:40,843 เขาเขียนมาบอกว่า ผมเป็นพวกปัญญาอ่อน 105 00:04:40,867 --> 00:04:43,331 ผมน่ะเป็นพวกที่ ทำให้ประเทศนี้แตกเป็นเสี่ยง ๆ 106 00:04:43,355 --> 00:04:47,287 และในตอนท้ายเขายังบอกอีกว่า พวกเกย์เป็นพวกคนบาป 107 00:04:48,079 --> 00:04:51,357 ผมประหม่ามากในการพูดคุยกับเขาเป็นครั้งแรก 108 00:04:51,381 --> 00:04:53,032 นี่ไม่ใช่ช่องความเห็น 109 00:04:53,056 --> 00:04:56,228 ฉะนั้น ผมจึงไม่สามารถลบข้อความ หรือสกัดกั้นอะไรได้ 110 00:04:56,252 --> 00:04:59,684 ผมคาดว่า เอาล่ะ ผมจะตัดสายก็ได้นะ 111 00:05:00,157 --> 00:05:01,704 แต่ผมไม่ได้อยากจะทำแบบนั้น 112 00:05:01,728 --> 00:05:03,940 เพราะว่าผมอยากที่จะพูดกับเขา 113 00:05:03,964 --> 00:05:05,298 ผมชอบเขานะ 114 00:05:06,022 --> 00:05:08,822 นี่เป็นคลิปหนึ่ง จากการสนทนาของเราครับ 115 00:05:09,458 --> 00:05:11,220 (เสียงพูด) ไดเลน มาร์รอน: จอร์ช คุณบอกว่า 116 00:05:11,244 --> 00:05:13,609 คุณกำลังจะเรียนจบมัธยมใช่ไหม 117 00:05:13,633 --> 00:05:14,784 จอร์ช: อืม 118 00:05:14,808 --> 00:05:16,315 ไดเลน: โรงเรียนเป็นไงบ้างล่ะ 119 00:05:16,339 --> 00:05:19,117 จอร์ช: ขอใช้คำไม่สุภาพได้ไหม 120 00:05:19,141 --> 00:05:20,831 ไดเลน: เอาเลย จัดมา 121 00:05:20,855 --> 00:05:22,196 จอร์ช: นรกเชี่ย ๆ 122 00:05:22,220 --> 00:05:23,370 ไดเลน: จริงดิ 123 00:05:23,394 --> 00:05:26,886 จอร์ช: ตอนนี้ก็นรก ถึงจะเหลืออีกสองอาทิตย์ก็เหอะ 124 00:05:26,910 --> 00:05:29,889 ผมก็แค่ตัวใหญ่ ผมไม่ชอบให้ใครมาเรียกว่า "อ้วน" 125 00:05:29,913 --> 00:05:32,552 ก็แค่ตัวใหญ่กว่าเพื่อนคนอื่น 126 00:05:32,576 --> 00:05:36,514 พวกนั้นก็มาตัดสินตั้งแง่ ก่อนที่จะได้รู้จักผมจริง ๆ 127 00:05:36,538 --> 00:05:37,807 ไดแลน: แย่จังเนอะ 128 00:05:38,173 --> 00:05:40,569 แบบ ฉันแค่อยากให้เธอรู้นะ จอร์ช 129 00:05:40,593 --> 00:05:43,251 ตอนมัธยมฉันก็โดนรังแกเหมือนกัน 130 00:05:45,140 --> 00:05:48,466 การที่เราเคยโดนรังแกตอนมัธยมเหมือนกัน 131 00:05:48,490 --> 00:05:50,023 ลบล้างสิ่งที่เขาเขียนถึงผมหรือเปล่า 132 00:05:50,585 --> 00:05:51,752 ไม่ครับ 133 00:05:51,776 --> 00:05:54,903 และการสนทนาทางโทรศัพท์ 134 00:05:54,927 --> 00:05:57,808 เยียวยาปัญหาการแบ่งแยกทางการเมือง ของประเทศของเรา 135 00:05:57,832 --> 00:06:00,133 และสมานเครือข่ายความอยุติธรรม อย่างตรงจุดหรือเปล่า 136 00:06:00,157 --> 00:06:02,751 ไม่ครับ ไม่เลยสักนิด จริงไหมครับ 137 00:06:03,466 --> 00:06:06,331 แต่การสนทนาของเรา ทำให้เราเห็นความเป็นมนุษย์ของกันและกัน 138 00:06:06,355 --> 00:06:09,536 มากกว่าการเห็นภาพโปรไฟล์ และข้อความหรือเปล่า 139 00:06:09,927 --> 00:06:11,077 ใช่เลยครับ 140 00:06:11,411 --> 00:06:12,957 ผมไม่ได้หยุดแค่นั้น 141 00:06:12,981 --> 00:06:16,783 เพราะว่าความชังที่ผมได้รับ บางส่วนมาจาก "ตัวผมเอง" 142 00:06:17,123 --> 00:06:21,046 เมื่อแมทธิว ศิลปินเสรีนิยมที่เป็นเกย์เหมือนผม 143 00:06:21,070 --> 00:06:25,826 เขียนโดยเปิดเป็นสภาพสาธารณะว่า ผมเป็นตัวอย่างแย่ ๆ ของแนวคิดเสรีนิยม 144 00:06:25,850 --> 00:06:27,517 ผมอยากจะถามเขาว่า 145 00:06:28,483 --> 00:06:30,265 ไดเลน: ที่แท็กผมในข้อความ 146 00:06:30,289 --> 00:06:32,095 เพราะอยากให้ผมเห็นหรือ 147 00:06:32,119 --> 00:06:34,908 แมทธิว (เสียงหัวเราะ): ก็ไม่คิดว่าจะมาเห็นนะ 148 00:06:34,932 --> 00:06:37,453 ไดเลน: เคยถูกลากมาต่อหน้าสาธารณะชนไหม 149 00:06:37,870 --> 00:06:39,032 แมทธิว: เคยสิ 150 00:06:39,056 --> 00:06:41,737 ฉันก็บอกแค่ว่า "โนสน โนแคร์" 151 00:06:41,761 --> 00:06:43,007 ไดเลน: ไม่สนจริงอะ 152 00:06:43,031 --> 00:06:44,253 แมทธิว: มันยากอยู่ 153 00:06:44,277 --> 00:06:45,483 ไดเลน: ไม่สนจริง ๆ อะ 154 00:06:45,507 --> 00:06:47,240 แมทธิว: เออ สนดิ 155 00:06:48,652 --> 00:06:50,462 ไดเลน: เมื่อจบการสนทนาเหล่านี้ 156 00:06:50,486 --> 00:06:52,962 มักจะเกิดการคิดตรึกตรอง 157 00:06:52,986 --> 00:06:54,256 และการพินิจพิเคราะห์ 158 00:06:54,280 --> 00:06:56,248 และนั่นก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น 159 00:06:56,272 --> 00:06:58,418 ตอนที่จบการสนทนา กับชายที่ชื่อว่า ดั๊ก 160 00:06:58,442 --> 00:07:02,014 ที่เคยเขียนว่า ผมเป็นพวกพยายามตามกระแสไร้น้ำยา 161 00:07:02,831 --> 00:07:04,871 (เสียงพูด) ที่เราเพิ่งคุยกันเนี่ย -- 162 00:07:04,895 --> 00:07:08,244 มันทำให้คุณรู้สึกแตกต่างไป จากตอนที่คุณเขียนออนไลน์ไหม 163 00:07:08,268 --> 00:07:10,495 ดั๊ก: อืมใช่ รู้อะไรไหม ตอนที่ผมเขียนน่ะ 164 00:07:10,519 --> 00:07:12,472 ตอนที่ผมบอกว่า คุณน่ะ "ตามกระแสไร้น้ำยา" 165 00:07:12,496 --> 00:07:14,833 ผมน่ะไม่เคยพูดคุยกับคุณมาก่อนเลยนะ เอาจริง 166 00:07:14,857 --> 00:07:17,071 ผมไม่รู้เลยจริง ๆ ว่า ตัวจริงของคุณเป็นอย่างไร 167 00:07:17,095 --> 00:07:18,838 และผมคิดว่า ส่วนใหญ่แล้ว 168 00:07:18,862 --> 00:07:20,923 กล่องความเห็นมันก็เป็นแบบนั้นแหละ 169 00:07:20,947 --> 00:07:25,066 มันเป็นช่องที่จะทำให้คุณ ได้ระบายอารมณ์ใส่โปรไฟล์ 170 00:07:25,090 --> 00:07:28,518 ของคนแปลกหน้าอะไรทำนองนั้น 171 00:07:28,542 --> 00:07:30,042 ไดเลน (เสียงหัวเราะ): ฮ่า ๆ เออ ใช่ 172 00:07:30,966 --> 00:07:33,600 ดั๊ก: แต่มันทำให้ผมได้มาคิดจริง ๆ นะ 173 00:07:33,624 --> 00:07:37,212 ถึงความสัมพันธ์ของผมกับคนบนโลกออนไลน์ 174 00:07:38,934 --> 00:07:41,791 ไดเลน: ผมเก็บรวบรวมบทสนทนาเหล่านี้ 175 00:07:41,815 --> 00:07:45,363 และจากพ็อตแคสของผมที่ชื่อว่า "Conversations with People Who Hate Me." 176 00:07:45,387 --> 00:07:46,537 (เสียงหัวเราะ) 177 00:07:47,776 --> 00:07:49,625 ก่อนที่ผมจะเริ่มทำโครงการนี้ 178 00:07:49,649 --> 00:07:52,839 ผมเคยคิดว่าวิธี ที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลงได้นั้น 179 00:07:52,863 --> 00:07:55,760 ก็คือการตัดแนวคิดที่เห็นต่างออกไป 180 00:07:55,784 --> 00:07:59,903 ด้วยบทความบนวีดีโอ ความคิดเห็น และข้อความที่ใช้ศัพท์แสงสูง ๆ 181 00:07:59,927 --> 00:08:02,434 แต่ไม่นาน ผมก็ได้เรียนรู้ว่า สิ่งเหล่านั้นจะได้รับการสนันสนุน 182 00:08:02,458 --> 00:08:05,005 จากคนที่เห็นด้วยกับผมอยู่แล้วเท่านั้น 183 00:08:05,355 --> 00:08:06,791 บางครั้ง -- ขอบคุณครับ 184 00:08:06,815 --> 00:08:09,863 บางครั้งการตอบโต้ที่รุนแรงที่สุด ที่คุณจะทำได้ -- 185 00:08:09,887 --> 00:08:11,228 ครับ ปรมมือครับ ปรบมือ 186 00:08:11,252 --> 00:08:13,985 (เสียงหัวเราะ) 187 00:08:15,069 --> 00:08:17,799 บางครั้งการตอบโต้ที่รุนแรงที่สุด ที่คุณจะทำได้ 188 00:08:17,823 --> 00:08:21,339 ก็คือการพูดกับคนที่คุณไม่เห็นด้วย 189 00:08:21,363 --> 00:08:22,896 ไม่ใช่การใช้ความรุนแรงกับคนคนนั้น 190 00:08:23,777 --> 00:08:25,252 ทุก ๆ การสนทนาของผม 191 00:08:25,276 --> 00:08:28,936 ผมจะขอให้แขกรับเชิญของผม เล่าเรื่องของพวกเขาให้ผมฟังเสมอ 192 00:08:28,960 --> 00:08:33,356 และคำตอบที่เขาให้นี่แหละ ที่ทำให้ผมเห็นอกเห็นใจพวกเขา 193 00:08:33,950 --> 00:08:35,504 และความเห็นอกเห็นใจนี่เอง 194 00:08:35,528 --> 00:08:39,068 มันคือกุญแจสำคัญ ที่จะพาให้เราหลุดพ้นพันธนาการ 195 00:08:39,092 --> 00:08:41,433 แต่มันอาจทำให้คุณรู้สึกไม่ปลอดภัย 196 00:08:41,457 --> 00:08:45,148 ที่จะเห็นอกเห็นใจใครก็ตาม ที่เห็นต่างจากคุณมาก ๆ 197 00:08:45,839 --> 00:08:48,696 ผมจึงสร้างคาถาให้กับตนเอง เพื่อที่จะได้จำไว้ว่า 198 00:08:49,300 --> 00:08:51,672 ความเห็นอกเห็นใจไม่ใช่การยอมรับ 199 00:08:52,735 --> 00:08:55,490 ความเห็นอกเห็นใจใครก็ตาม ที่เห็นต่างจากคุณมาก ๆ 200 00:08:55,514 --> 00:08:59,141 ไม่ได้เป็นการประนีประนอม ยอมลดถอยจากหลักความเชื่อของคุณ 201 00:08:59,165 --> 00:09:00,323 และยอมรับความเชื่อของพวกเขา 202 00:09:00,347 --> 00:09:04,672 ความเห็นอกเห็นใจใครสักคน เช่น คนที่คิดว่าคนที่เป็นเกย์เป็นคนบาป 203 00:09:04,696 --> 00:09:07,363 ไม่ได้หมายความว่าผมจะยอมสละทุกสิ่ง 204 00:09:07,387 --> 00:09:10,420 หิ้วกระเป๋าตีตั๋วขาเดียวลงนรกอเวจีไปเลย 205 00:09:10,775 --> 00:09:12,768 มันแค่หมายความว่า ผมยอมรับ 206 00:09:12,792 --> 00:09:16,686 ความเป็นมนุษย์ของใครสักคน ที่ถูกเลี้ยงดูมาให้คิดแตกต่างจากผม 207 00:09:17,617 --> 00:09:20,085 ผมขอพูดให้ชัด ๆ อีกเรื่อง 208 00:09:20,109 --> 00:09:22,776 นี่ไม่ใช่แบบแผนคำสั่งสำหรับการก่อการใด ๆ 209 00:09:23,498 --> 00:09:25,888 ผมเข้าใจว่า บางคนอาจรู้สึกไม่ปลอดภัย 210 00:09:25,912 --> 00:09:27,260 ที่จะพูดกับผู้ที่มาว่าร้าย 211 00:09:27,284 --> 00:09:29,283 และบางคนอาจรู้สึกว่าพวกเขา ไม่ได้เป็นคนเด่นคนสำคัญอะไร 212 00:09:29,307 --> 00:09:33,129 และพวกเขาคิดว่าไม่มีเหตุผล ที่พวกเขาจะต้องเห็นอกเห็นในคนพวกนั้น 213 00:09:33,153 --> 00:09:34,533 ผมเข้าใจนะ 214 00:09:34,557 --> 00:09:37,342 นี่เป็นแค่ความรู้สึกของผม ที่คิดว่าเหมาะแล้วที่จะทำ 215 00:09:37,787 --> 00:09:40,770 ผมติดต่อคนเยอะแยะ เพื่อทำรายการพ็อตแคส 216 00:09:40,794 --> 00:09:42,680 บางคนปฎิเสธอย่างสุภาพ 217 00:09:42,704 --> 00:09:44,712 บางคนอ่านข้อความของผม แล้วก็ปล่อยมันไป 218 00:09:44,736 --> 00:09:48,132 บางคนก็บล็อกผมทันที หลังจากที่ผมส่งข้อความไปหา 219 00:09:48,156 --> 00:09:49,942 และชายคนหนึ่งที่ตัดสินใจจะให้สัมภาษณ์ 220 00:09:49,966 --> 00:09:51,728 พอคุยกันไปห้านาที 221 00:09:51,752 --> 00:09:52,902 เขาตัดสายผม 222 00:09:53,522 --> 00:09:57,112 ผมรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้ว ว่าการบรรยายนี้จะไปอยู่บนอินเทอร์เน็ต 223 00:09:57,556 --> 00:09:59,665 และพอมันไปอยู่บนอินเทอร์เน็ต มันก็จะมีช่องความคิดเห็น 224 00:09:59,689 --> 00:10:02,952 และด้วยช่องความคิดเห็นนี่เอง ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีความชังโผล่มา 225 00:10:03,358 --> 00:10:05,341 ถ้าคุณกำลังรับชมการบรรยายนี้อยู่ 226 00:10:05,365 --> 00:10:07,815 ถ้าอยากโทรมา คุณโทรมาหาผมได้เลยนะ 227 00:10:07,839 --> 00:10:12,903 จะเรียกผมว่า "ตุ๊ดเก้ง" "วอนนาบี" "เคี้ยวเอื้อง" "ไก่อ่อน" 228 00:10:12,927 --> 00:10:15,188 หรือ "พวกเสรีนิยมวิบัติ" 229 00:10:15,590 --> 00:10:19,080 แต่ผมขอบอกไว้นะว่า ถ้าคุณโทรมาผมก็อาจขอให้คุณพูด 230 00:10:19,717 --> 00:10:23,145 และถ้าคุณปฏิเสธหรือบล็อกผมทันที 231 00:10:23,169 --> 00:10:25,434 หรือตัดสินใจว่าจะพูดแต่มาตัดสายผมทีหลัง 232 00:10:25,458 --> 00:10:28,458 ทีนี้ ใครกันแน่ยะ ที่เป็น "วอนนาบี" 233 00:10:28,778 --> 00:10:29,976 ขอบคุณมากครับ 234 00:10:30,000 --> 00:10:32,056 (เสียงปรบมือ) 235 00:10:32,080 --> 00:10:33,436 (เสียงเชียร์) 236 00:10:33,460 --> 00:10:39,365 (เสียงปรบมือ)