ΚΑΡΑ ΓΟΥΚΕΡ: A SUBTLETY ή Η ΘΑΥΜΑΣΙΑ SUGAR BABY ... ... [ΓΟΥΟΚΕΡ]: "Το έργο της Κάρα Γουόκερ αντιμετωπίζει την ιστορία..." [Εργοστάσιο Ζάχαρης DOMINO, Μπρούκλιν, ΝΥ] Αυτό που είναι βαθιά ενσωματωμένο στη δήλωση "το έργο της Κάρα Γουόκερ αντιμετωπίζει την ιστορία" ... ... ... ... ... είναι εκείνο το είδος της επιθυμίας ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... ... για έναν ήρωα που θα λύσει το πρόβλημα της ιστορίας μας και του συνυφασμένου ρατσισμού. Και δεν θεωρώ οτι το έργο μου στην ουσία αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την ιστορία. Αντιλαμβάνομαι το έργο μου ως υπαγόμενο στην ιστορία [ΓΕΛΙΑ] ως αναλώσιμο απο την ιστορία. [ΑΝΤΡΑΣ#1]: ΟΚ, θέλουμε... ...να δουλέψουμε απο πίσω προς τα εμπρός. [ΑΝΤΡΑΣ#2]: Να αναλάβεις το πίσω.. ...τον σχεδιασμό 14, 24, 34, 44. ... [ΑΝΤΡΑΣ #1]: Εντάξει. [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Ο Νάτο Τόμσον απο την Creative Time μου είπε: "Πρέπει να το δεις". "Όλος ο χώρος είναι καλυμμένος με μελάσα". Μελάσα στους τοίχους, μελάσα στα δοκάρια, σβώλοι ζάχαρης εκσφενδονίζονται 15 μέτρα στον αέρα ως απόρροια της διαδικασίας τελειοποιήσης. Ο χώρος ήταν σαν καθεδρικός ναός παραγωγής, αφιερωμένος σε αυτό το ένα και μοναδικό προϊόν. Ολόκληρο το εγχείρημα στηρίχθηκε στο οτι ο χώρος προοριζόταν για κατεδάφιση μετά το πέρας της έκθεσης. Έπρεπε να μάθω για τη ζάχαρη στην προσπάθεια να κατανοήσω το κτήριο. Η ζάχαρη παράγεται απο το ζαχαροκάλαμο, το οποίο καλλιεργείται σε τροπικά κλίματα. Συλλέγεται παραδοσιακά απο σκλάβους, χαμηλά αμοιβόμενους, και πιθανώς παιδιά. Είναι μια φορτισμένη, μακραίωνη ιστορία. Άρχισα καταγραφώντας όλους τους συνειρμούς ξεκινώντας απο τη ζάχαρη και τη μελάσα. Η μελάσα ανήκει στα υπο-προϊόντα της επεξεργασίας της ζάχαρης. Ποια άλλα υπο-προϊόντα υπάρχουν; Έτσι βρήκα την άκρη, σκέφτηκα: "Ερείπια!", καταλαβαίνεις; Το ένιωσα: "Ερείπια", όλα ήταν χαλάσματα. Δεν ήταν δυνατόν να δημιουργήσω ερείπια. Σε ένα βιβλίο για την ιστορία της ζάχαρης, περιγραφόταν κάτι το οποίο αναφερόταν ως "εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό". Μου αρέσει τόσο αυτός ο όρος! "Εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό" ήταν ένα γλυπτό απο ζαχαρόπαστα, αμυγδαλόπαστα, φρούτα και ξηρούς καρπούς. Αναπαριστούσε μέλη βασιλικών οικογενειών και το απολάμβαναν αποκλειστικά βασιλιάδες, ευγενείς, και κληρικοί. Αυτό το έναυσμα έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσω μια μορφή που αγκαλιάζει πολλά θέματα, και αγγίζει ζητήματα εξουσίας εσωτερικευμένης και εκδηλωνόμενης. [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Απίστευτο! Ένιωθα να αντιλαμβάνομαι τόσα διαφορετικά νοήματα που ήθελα να ενσωματώσω στο έργο. [ΓΥΝΑΙΚΑ]: Πως δεν θα ήθελες να δείχνει το έργο; [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Δεν ξέρω να απαντήσω. Είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι τέτοιο! Κι έτσι δεν έχω στα αλήθεια ολοκληρωμένη άποψη, ξέρεις... Απο τα ερείπια στο "εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό " με ώθησε να σκεφτώ... ποιά θα ήταν η μορφή και τι θέση θα έπαιρνε. Νομίζω ήταν εκείνη η στιγμή που έκανα λίγο πίσω... "κλίκ"! Αυτό ήταν! Μια σφίγγα; Ξέρεις, η ιδέα ηταν πολύ... εκλεπτυσμένη. [ΓΕΛΙΑ] Δεν είναι κάποιο είδος λειψάνου συναφές με την Αίγυπτο. Η μορφή μου σχετίζεται με το Νέο Κόσμο. Δεν ένιωθα σίγουρη να κάνω γλυπτική. Ήταν ένα απο εκείνα τα πράγματα τα τόσο εκτός των δυνατοτήτων μου που δίσταζα κατά τη γλυπτική μορφοποίηση. Αρχίσαμε με ένα πήλινο πρόπλασμα. Το πρόπλασμα ψηφιοποιήθηκε με scanner και μετατράπηκε σε αρχείο αναγνώσιμο απο Ρομπότ Γλυπτικής. Απλώς το ένα στρώμα τοποθετείται πάνω απο το άλλο Ακούμε πάντα για γλύπτες [Μ. ΦΕΡΑΡΙ-ΦΟΝΤΑΝΑ, ΓΛΥΠΤΗΣ] που απελευθερώνουν τη μορφή απο τη συμπαγή πρώτη ύλη. Εμείς χρησιμοποιούμε τοξωτό σύρμα και το κινούμε πάνω στα κομμάτια σε διάφορες κλίσεις ώστε να δημιουργήσουμε τις καμπυλότητες που θέλουμε. Όσο καταπληκτική κι αν είναι η ρομποτική γλυπτική το ανθρώπινο χέρι είναι απαραίτητο. Και είναι κι αυτό που υπερβαίνει το χέρι. Δεν είναι μόνον το χέρι, αλλα αυτό που καθοδηγεί το χέρι. [ERIC HAGAN]: Είμαστε στη διαδικασία του πρώτου ελέγχου, κι έτσι βρισκόμαστε σε φάση ανακάλυψης. Έχω κάνει μικρότερης κλίμακας δοκιμές με φιγούρες ύψους περίπου 30 εκατοστών [ΕΡΙ ΧΑΓΚΑΝ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΖΑΧΑΡΗΣ] αλλά τίποτε σε τόσο τεράστια κλίμακα. Είναι λοιπόν ένα μίγμα απο σιρόπι γλυκόζης, ζάχαρη, και νερό περίπου σαν κι αυτό που θα χρησιμοποιούσαμε στην παρασκευή καραμέλας η γλυφιτζουριού. Το βράζουμε περίπου μεταξύ 129 και 143 βαθμών Κελσίου. Το αδειάζουμε σε λαστιχένιο καλούπι για να σταθεροποιηθεί. Έτσι όταν οι μορφές βγουν απο το καλούπι ... θα καλυφθούν με το μίγμα ζάχαρης και νερού όπως και η σφίγγα. [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Συνιστώ ανεπιφύλακτα ενα πακέτο 22 κιλών ζάχαρης για ψυχολογική θεραπεία. Κι αν το αναμείξετε με μερικά γαλόνια νερό, είναι πολύ διασκεδαστικό! Είχα να διασκεδάσω τόσο απο το νηπιαγωγείο δημιουργώντας τέχνη. Πιστεύω οτι ήταν πολύ σημαντικό για μένα να έχω μορφές φτιαγμένες απο ένα υλικό τόσο εφήμερο, που υπόκειται τόσο στην αλλαγή. Αληθινά αναγνωρίζω το τεράστιο προνόμιο του να εργαστώ σε αυτόν το χώρο γιατί μπορώ να σκεφτώ χιλιάδες καλλιτέχνες που θα επιζητούσαν την πρόκληση αυτού του χώρου. Αγαπώ τόσο πολύ το οτι αυτές οι μορφές λιώνουν και στάζουν. Και μοιάζουν πάρα πολύ με το εσωτερικό του εργοστασίου ζάχαρης ΝΤΟΜΙΝΟ που κι αυτό στάζει ακόμη, παράγοντας ακόμη μελάσα απο το εσωτερικό του σαν να κυλούν δάκρυα. Η μητέρα αν και είναι σκυμμένη σε αυτη τη στάση ικεσίας κατά κάποιο τρόπο δεν νιώθω πως βρίσκεται εκεί για να παραβιαστεί ή για να ικανοποιηθεί ή για να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κατά κάποιο τρόπο δεν συγκατατίθεται. Δεν θέλω να την μετατρέψω σε μια α-σεξουαλική προστάτιδα της πόλης. Είναι τόσο ισχυρή γιατί είναι τόσο εμβληματική, υπό μια έννοια. Και είναι τόσο μνημειώδης και απρόσμενη. Αν έχω κάνει σωστά τη δουλειά μου τότε αντλεί τη δύναμή της απο το ότι διαταράσσει τις προσδοκίες τη μια μετά την άλλη. Είναι σημαντικό να κοιτάζεις πίσω. Δεν νομίζω πως το κάνουμε αρκετά συχνά. Καμιά φορά το να κοιτάζεις πίσω οδηγεί σε κατάθλιψη και καθήλωση, κι αυτό δεν είναι καλό. Αλλά και το να κοιτάζεις μπροστά χωρίς κανενός είδους βαθιάς ιστορικής αίσθησης αλληλουχίας δεν είναι καλό επίσης.