ΚΑΡΑ ΓΟΥΚΕΡ
SUBTLETY ή Η ΘΑΥΜΑΣΙΑ SUGAR BABY
ΓΟΥΟΚΕΡ: «Το έργο της Κάρα Γουόκερ
αντιμετωπίζει την ιστορία»...
[Εργοστάσιο Ζάχαρης DOMINO, Μπρούκλιν, ΝΥ]
Στον πυρήνα της δήλωσης
«Η Κάρα Γουόκερ αντιμετωπίζει την ιστορία»
ενυπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος επιθυμίας
για έναν ήρωα ικανό
να επιλύσει το ζήτημα
της ιστορίας μας
και του συνυφασμένου ρατσισμού.
Όμως δεν θεωρώ ότι το έργο μου
αντιμετωπίζει όντως
αποτελεσματικά την ιστορία.
Αντιλαμβάνομαι μάλλον το έργο μου
ως υπαγόμενο στην ιστορία [ΓΕΛΙΑ]
ή ως αναλώσιμο από την ιστορία.
ΑΝΤΡΑΣ#1: Αυτό που θέλουμε
είναι να δουλέψουμε
...από πίσω προς τα εμπρός.
ΑΝΤΡΑΣ#2:
Να αναλάβεις το πίσω...
...τα σχέδια 14, 24, 34 και 44.
ΑΝΤΡΑΣ #1:
Εντάξει!
ΓΟΥΟΚΕΡ: Ο Νέιτο Τόμσον
από την Creative Time
μου είπε:
«Πρέπει να το δεις αυτό!»
«Όλος ο χώρος είναι καλυμμένος
από μελάσα».
Μελάσα στους τοίχους,
μελάσα στα δοκάρια,
σβώλοι ζάχαρης
σε ύψος 15 μέτρων από το πάτωμα,
κατάλοιπα της διαδικασίας
ραφιναρίσματος της ζάχαρης.
Ο χώρος ήταν αληθινός καθεδρικός ναός
βιομηχανικής παραγωγής
αφιερωμένος
σε αυτό το ένα και μοναδικό προϊόν.
Το συνολικό εγχείρημα συνίσταται
στο ότι ο χώρος προορίζεται για κατεδάφιση
μετά το πέρας της έκθεσης.
Έπρεπε να μάθω περισσότερα για την ζάχαρη
στην προσπάθεια να κατανοήσω το κτήριο.
Η ζάχαρη παράγεται από το ζαχαροκάλαμο,
το οποίο καλλιεργείται σε τροπικά κλίματα.
Η συγκομιδή του γινόταν παραδοσιακά
από σκλάβους,
χαμηλόμισθους εργάτες και πιθανώς παιδιά.
Είναι μια φορτισμένη
και μακραίωνη ιστορία.
Άρχισα καταγράφοντας
όλους τους ελεύθερους συνειρμούς μου,
ξεκινώντας από την ζάχαρη και την μελάσα.
Η μελάσα ανήκει στα υπο-προϊόντα
της επεξεργασίας της ζάχαρης.
Ποια άλλα υπο-προϊόντα υπάρχουν;
Έτσι το ξεδιάλυνα
και το ένιωσα μέσα μου:
Ερείπια!
Το ένιωσα...ερείπια!
Όλα ήταν χαλάσματα.
Όμως δεν ήταν δυνατόν
να δημιουργήσω ερείπια!
Σε ένα βιβλίο που μελετούσα
για την ιστορία της ζάχαρης,
πηγές της εποχής
περιέγραφαν τον όρο:
«εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό».
Μου άρεσε τόσο αυτός ο όρος!
Το «εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό»
ήταν ένα γλυπτό
φτιαγμένο από ζαχαρόπαστα,
αμυγδαλόπαστα,
φρούτα και ξηρούς καρπούς.
Αναπαριστούσε μέλη βασιλικών οικογενειών
και το απολάμβαναν αποκλειστικά
βασιλιάδες, ευγενείς, και κληρικοί.
Το «εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό»
αποτελεί το έναυσμα
για να δημιουργήσω μια μορφή
που αγκαλιάζει πολλά θέματα
και αντιπροσωπευτικά ζητήματα εξουσίας,
εσωτερικευμένης και εξωτερικευμένης.
ΓΟΥΟΚΕΡ: Aπίστευτο!
Ένιωθα να αντιλαμβάνομαι
τόσα διαφορετικά νοήματα
που ήθελα να ενσωματώσω στο έργο.
ΓΥΝΑΙΚΑ:
Πώς δεν θα ήθελες να δείχνει το έργο;
ΓΟΥΟΚΕΡ:
Δεν ξέρω τι να απαντήσω.
Είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι τέτοιο!
Κι έτσι δεν έχω στα αλήθεια...
...ολοκληρωμένη άποψη...
Από τα ερείπια
στο εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό...
...αυτό με ώθησε να σκεφτώ...
τι είδους μορφή θα έφτιαχνα
και τι θέση θα έπαιρνε αυτή η μορφή.
Νομίζω ήταν εκείνη η στιγμή
που έκανα λίγο πίσω...
...και κλικ! Αυτό ήταν!
Γιατί όχι μια Σφίγγα;
Η ιδέα ήταν όντως πολύ... εκλεπτυσμένη.
[ΓΕΛΙΑ]
Δεν είναι κάποιο είδος λειψάνου
συναφούς με την Αίγυπτο.
Αυτή η μορφή σχετίζεται με τον Νέο Κόσμο.
Δεν ένιωθα καθόλου σίγουρη
να κάνω γλυπτική.
Ήταν ένα από εκείνα τα πράγματα
τα τόσο εκτός των δυνατοτήτων μου
που δίσταζα κατά την γλυπτική μορφοποίηση.
Αρχίσαμε με ένα πήλινο πρόπλασμα.
Το πρόπλασμα ψηφιοποιήθηκε με scanner
και μετατράπηκε σε αρχείο αναγνώσιμο
από Ρομπότ Γλυπτικής.
Απλώς, το ένα στρώμα τοποθετείται
πάνω από το άλλο.
Ακούμε πάντα για γλύπτες
[Μ. ΦΕΡΑΡΙ-ΦΟΝΤΑΝΑ, ΓΛΥΠΤΗΣ]
που απελευθερώνουν την μορφή
από την πρώτη ύλη.
Εμείς χρησιμοποιούμε τοξωτό σύρμα
και το κινούμε πάνω στα κομμάτια
σε διάφορες κλίσεις
ώστε να δημιουργήσουμε τις καμπυλότητες
που επιδιώκουμε.
Όσο καταπληκτική
κι αν είναι η ρομποτική γλυπτική
το ανθρώπινο χέρι είναι απαραίτητο.
Και είναι κι αυτό που υπερβαίνει το χέρι.
Δεν είναι μόνον το χέρι,
αλλά αυτό που καθοδηγεί το χέρι.
ΕΡΙΚ ΧΑΓΚΑΝ: Βρισκόμαστε στην διαδικασία
του πρώτου ελέγχου
κι έτσι διανύουμε την φάση της ανακάλυψης.
Έχω κάνει πολλές δοκιμές
μικρότερης κλίμακας
με φιγούρες περίπου 30 εκατοστών
[ΕΡΙΚ ΧΑΓΚΑΝ, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΖΑΧΑΡΗΣ]
αλλά τίποτε ύψους ενάμισι μέτρου
[φιγούρες των αγοριών].
Είναι ένα μείγμα
από σιρόπι γλυκόζης,
ζάχαρη και νερό,
περίπου σαν κι αυτό
που θα χρησιμοποιούσαμε
στην παρασκευή καραμέλας ή γλυφιτζουριών.
Το βράζουμε σε θερμοκρασία
περίπου μεταξύ 129 και 143 βαθμών Κελσίου.
Το αδειάζουμε σε λαστιχένια καλούπια
για να σταθεροποιηθούν οι μορφές.
Όταν αφαιρεθούν τα καλούπια,
οι μορφές θα καλυφθούν με αυτό το μείγμα
όπως περίπου και η σφίγγα.
ΓΟΥΟΚΕΡ: Συνιστώ ανεπιφύλακτα
ένα πακέτο 22 κιλών ζάχαρης
για ψυχολογική θεραπεία.
Κι αν το αναμείξετε
με μερικά γαλόνια νερό...
...είναι πολύ διασκεδαστικό!
Είχα να διασκεδάσω τόσο από το νηπιαγωγείο
δημιουργώντας τέχνη.
Πιστεύω ότι ήταν πολύ σημαντικό για μένα
να έχω
μορφές φτιαγμένες από ένα υλικό
τόσο εφήμερο,
τόσο ευμετάβλητο.
Αληθινά αναγνωρίζω το τεράστιο προνόμιο
να εργαστώ σε αυτόν το χώρο
γιατί μπορώ να σκεφτώ
χιλιάδες καλλιτέχνες
που θα επιζητούσαν την πρόκληση
αυτού του χώρου.
Μου αρέσει τόσο πολύ το γεγονός
ότι αυτές οι μορφές λιώνουν και στάζουν.
Και μοιάζουν πάρα πολύ με το εσωτερικό
του εργοστασίου ζάχαρης ΝΤΟΜΙΝΟ
που κι αυτό στάζει ακόμη,
παράγοντας ακόμη μελάσα
από το εσωτερικό του
σαν μια ουσία δακρύων που κυλούν.
Η Μάμα...
...αν και είναι σκυμμένη
σε αυτή την στάση,
στάση ικεσίας,
δεν νιώθω πως βρίσκεται εκεί
για να παραβιαστεί
ή για να ικανοποιηθεί
ή για να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης,
με οποιονδήποτε τρόπο.
Κατά κάποιο τρόπο δεν συγκατατίθεται.
Δεν θέλω να την μετατρέψω
σε μια α-σεξουαλική προστάτιδα της πόλης.
Είναι τόσο ισχυρή
επειδή είναι τόσο εμβληματική,
υπό μια έννοια.
Και είναι τόσο μνημειώδης και απρόσμενη.
Αν έχω κάνει σωστά την δουλειά μου,
τότε αντλεί την δύναμή της
από το ότι διαταράσσει τις προσδοκίες
την μια μετά την άλλη.
Είναι πολύ σημαντικό
να κοιτάζεις το παρελθόν.
Δεν νομίζω πως το κάνουμε αρκετά συχνά.
Καμιά φορά το να κοιτάζεις πίσω οδηγεί
σε κατάθλιψη και καθήλωση,
κι αυτό δεν είναι καλό.
Αλλά και το να κοιτάζεις το μέλλον
χωρίς καμία βαθιά ιστορική αίσθηση
αλληλουχίας
ούτε και αυτό είναι καλό.