ΚΑΡΑ ΓΟΥΚΕΡ: ΕΝΑΣ ΕΚΛΕΠΤΥΣΜΟΣ ή Η ΘΑΥΜΑΣΙΑ SUGAR BABY [ΓΟΥΟΚΕΡ]: "Το έργο της Κάρα Γουόκερ αντιμετωπίζει την ιστορία..." [Παλιό Εργοστάσιο Ζάχαρης DOMINO, Μπρούκλιν, ΝΥ] Αυτό που ενυπάρχει στη δήλωση: "Το έργο της Κάρα Γουόκερ αντιμετωπίζει την ιστορία " είναι ένα είδος επιθυμίας για μια ηρωική μορφή που θα λύσει το πρόβλημα της ιστορίας μας και του συνυφασμένου ρατσισμού. Και δεν θεωρώ οτι το έργο μου στην ουσία αντιμετωπίζει αποτελεσματικά την ιστορία. Αντιλαμβάνομαι το έργο μου ως υπαγόμενο στην ιστορία [ΓΕΛΙΑ] ως κάτι που καταναλώνεται απο την ιστορία. [ΑΝΤΡΑΣ#1]: ΟΚ, αυτό που θέλουμε είναι... ...να δουλέψουμε απο πίσω προς τα εμπρός. [ΑΝΤΡΑΣ#2]: Να αναλάβεις το πίσω.. ...τον σχεδιασμό 14, 24, 34, 44. ... [ΑΝΤΡΑΣ #1]: Εντάξει. [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Ο Νάτο Τόμσον απο τη Δημιουργική Ομάδα μου είπε: "Αυτό πρέπει να το δεις". "Όλος ο χώρος είναι εντελώς καλυμμένος με μελάσα". Μελάσα στους τοίχους, μελάσα στα δοκάρια, κομμάτια ζάχαρης εκσφενδονίζονται στον αέρα ... ως κατάλοιπο της διαδικασίας τελειοποιήσης. Ο χώρος ήταν σαν καθεδρικός ναός παραγωγής, αφιερωμένος σε αυτό το ένα και μοναδικό προϊόν. Ολόκληρο το εγχείρημα στηρίχθηκε στο οτι ο χώρος προοριζόταν για κατεδάφιση μετά το πέρας της έκθεσης. Έπρεπε να μάθω περισσότερα για τη ζάχαρη στην προσπάθεια να κατανοήσω το κτήριο. Η ζάχαρη παράγεται απο το ζαχαροκάλαμο. Το ζαχαροκάλαμο καλλιεργείται σε τροπικά κλίματα. Συλλέγεται παραδοσιακά απο σκλάβους, χαμηλά αμοιβόμενους, και πιθανώς παιδιά. Είναι μια φορτισμένη και μακραίωνη ιστορία. Άρχισα καταγραφώντας όλους τους ελεύθερους συνειρμούς ξεκινώντας απο τη ζάχαρη και τη μελάσα. Η μελάσα ανήκει στα υπο-προϊόντα της επεξεργασίας της ζάχαρης. Ποια άλλα υπο-προϊόντα υπάρχουν; Κι έτσι βρήκα την άκρη και σκέφτηκα: "Ερείπια!", καταλαβαίνεις; Το ένιωσα μέσα μου: "Ερείπια", όλα ήταν χαλάσματα. Και δεν ήταν δυνατόν να δημιουργήσω απλώς ερείπια. Στο βιβλίο που μελετούσα για την ιστορία της ζάχαρης, παλαιότεροι συγγραφείς περιέγραφαν κάτι που το αποκαλούσαν "εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό". Μου αρέσει τόσο αυτός ο όρος! "Εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό" σήμαινε ένα μικρό γλυπτό απο ζαχαρόπαστα, αμυγδαλόπαστα, φρούτα και ξηρούς καρπούς, το οποίο αναπαριστούσε μέλη βασιλικών οικογενειών και το απολάμβαναν αποκλειστικά βασιλιάδες, ευγενείς, και κληρικοί. Αυτό το έναυσμα έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσω μια μορφή που αγκαλιάζει πολλά θέματα, και αγγίζει ζητήματα εξουσίας εσωτερικευμένης και εκδηλωνόμενης. [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Απίστευτο! Ένιωθα να αντιλαμβάνομαι τόσα διαφορετικά νοήματα τα οποία ήθελα να ενσωματώσω στο έργο. [ΓΥΝΑΙΚΑ]: Πως δεν θα ήθελες να δείχνει το έργο; [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Δεν ξέρω πως να απαντήσω σ` αυτό". [ΓΕΛΙΑ] Εννοώ, είναι η πρώτη φορά που κάνω κάτι τέτοιο [ΓΕΛΙΑ] Κι έτσι δεν έχω στα αλήθεια ολοκληρωμένη άποψη, ξέρεις... Απο τα ερείπια στο "εκλεπτυσμένο ζαχαρωτό " αυτο με ώθησε να σκεφτώ... ξέρεις, ποιά θα ήταν η μορφή και τι θέση θα έπαιρνε. Νομίζω ήταν εκείνη η στιγμή που έκανα λίγο πίσω... "κλίκ"! Αυτό ήταν! Μια σφίγγα; Ξέρεις, η ιδέα ηταν πολύ... εκλεπτυσμένη. [ΓΕΛΙΑ] Δεν είναι κάποιο είδος λειψάνου συναφές με την Αίγυπτο. Η μορφή μου σχετίζεται με το Νέο Κόσμο. Δεν ένιωθα καθόλου σίγουρη να κάνω γλυπτική. Ήταν ένα απο εκείνα τα πράγματα τα τόσο εκτός των δυνατοτήτων μου που δίσταζα λίγο κατά τη γλυπτική μορφοποίηση. [MΑΙΚΛ ΦΕΡΑΡΙ-ΦΟΝΤΑΝΑ]: Αρχίσαμε με ενα πήλινο πρόπλασμα. Το πρόπλασμα ψηφιοποιήθηκε με scanner και μετατράπηκε σε αρχείο αναγνώσιμο απο Ρομπότ Γλυπτικής. Απλώς το ένα στρώμα τοποθετείται πάνω απο το άλλο Ακούμε πάντα για γλύπτες [ΜΑΙΚΛ ΦΕΡΑΡΙ-ΦΟΝΤΑΝΑ, ΓΛΥΠΤΗΣ] που απελευθερώνουν τη μορφή απο το συμπαγές κομμάτι πρώτης ύλης. Εμείς χρησιμοποιούμε τοξωτό σύρμα και το κινούμε πάνω στα κομμάτια σε διάφορες κλίσεις ώστε να δημιουργήσουμε τις καμπυλότητες που θέλουμε. Όσο καταπληκτική κι αν είναι η ρομποτική γλυπτική το ανθρώπινο χέρι είναι απαραίτητο. Και είναι κι αυτό που υπερβαίνει το χέρι. Δεν είναι μόνον το χέρι, αλλα αυτό που καθοδηγεί το χέρι. [ERIC HAGAN]: Είμαστε στη διαδικασία του πρώτου ελέγχου, κι έτσι βρισκόμαστε σε φάση ανακάλυψης. Έχω κάνει μικρότερης κλίμακας δοκιμές με φιγούρες ύψους περίπου τριάντα εκατοστών [ΕΡΙ ΧΑΓΚΑΝ, Καλλιτέχνης ζάχαρης] αλλά τίποτε σε τόσο τεράστια κλίμακα. Είναι λοιπόν ένα μίγμα απο σιρόπι γλυκόζης, ζάχαρη, και νερό περίπου σαν κι αυτό που θα χρησιμοποιούσαμε στην παρασκευή καραμέλας η γλυφιτζουριού. Το βράζουμε περίπου μεταξύ 129 και 143 βαθμών Κελσίου. Αδειάζουμε το μίγμα σε λαστιχένιο καλούπι για να σταθεροποιηθεί. Έτσι όταν οι μορφές βγουν απο το καλούπι και νερού, θα καλυφθούν με το μίγμα ζάχαρης θα καλυφθούν με το μίγμα, όπως και η σφίγγα. [ΓΟΥΟΚΕΡ]: Συνιστώ ανεπιφύλακτα ενα πακέτο 22 κιλών ζάχαρης για ψυχολογική θεραπεία. Κι αν το αναμείξετε με μερικά γαλόνια νερό είναι πολύ διασκεδαστικό! Είχα να διασκεδάσω τόσο απο το νηπιαγωγείο δημιουργώντας τέχνη. Πιστεύω οτι ήταν πολύ σημαντικό για μένα να έχω μορφές φτιαγμένες απο ένα υλικό τόσο εφήμερο, που υπόκειται τόσο στην αλλαγή. Αληθινά αναγνωρίζω το τεράστιο προνόμιο του να εργαστώ σε αυτόν το χώρο γιατί μπορώ να σκεφτώ χιλιάδες καλλιτέχνες που θα επιζητούσαν την πρόκληση αυτού του χώρου. Αγαπώ τόσο πολύ το οτι αυτές οι μορφές λιώνουν και στάζουν. Και μοιάζουν παρα πολύ με το εσωτερικό του εργοστασίου ζάχαρης ΝΤΟΜΙΝΟ που κι αυτό στάζει ακόμη, παράγοντας ακόμη μελάσα απο το εσωτερικό του σαν να κυλούν δάκρυα. Η μητέρα αν και είναι σκυμμένη σε αυτη τη στάση ικεσίας κατά κάποιο τρόπο δεν νιώθω πως βρίσκεται εκεί για να παραβιαστεί ή για να ικανοποιηθεί ή για να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Κατά κάποιο τρόπο δεν συγκατατίθεται. Δεν θέλω να την μετατρέψω σε μια α-σεξουαλική προστάτιδα της πόλης. Είναι τόσο ισχυρή γιατί είναι τόσο εμβληματική, υπό μια έννοια. Και είναι τόσο μνημειώδης και απρόσμενη. Αν έχω κάνει σωστά τη δουλειά μου τότε αντλεί τη δύναμή της απο το ότι διαταράρασσει τις προσδοκίες τη μια μετά την άλλη. Είναι σημαντικό να κοιτάζεις πίσω. Δεν νομίζω πως το κάνουμε αρκετά συχνά. Καμιά φορά το να κοιτάζεις πίσω οδηγεί σε κατάθλιψη και καθήλωση, κι αυτό δεν είναι καλό. Αλλά και το να κοιτάζεις μπροστά χωρίς κανενός είδους βαθιάς ιστορικής αίσθησης αλληλουχίας δεν είναι καλό επίσης.