WEBVTT 00:00:02.470 --> 00:00:05.000 [Audioboek] --"Chapter 10" 00:00:05.000 --> 00:00:10.690 -"Michailof was aan het werk, toen de kaartjes van Wronsky en Golinitschef 00:00:10.690 --> 00:00:11.510 werden gebracht." 00:00:12.110 --> 00:00:16.260 --"Hij had de morgen doorgebracht met in zijn atelier te schilderen." 00:00:16.260 --> 00:00:21.759 --"Nooit werkte hij beter dan wanneer het hem aan geld ontbrak." 00:00:22.359 --> 00:00:26.119 --"Hij was met de schets begonnen van een woedende man." 00:00:26.119 --> 00:00:30.859 --"Zijn eerdere schets vond hij niet goed" 00:00:31.720 --> 00:00:33.720 Ik denk dat ik hier begin. 00:00:34.980 --> 00:00:37.760 --"Na lang zoeken vond men die schets," 00:00:38.340 --> 00:00:41.760 vuil en vol vetvlekken." 00:00:41.760 --> 00:00:46.670 --"Hij nam de schets zoals die was, legde hem op de tafel," 00:00:46.670 --> 00:00:49.470 hij sloot zijn ogen half en 00:00:49.470 --> 00:00:53.910 glimlachte met voldoening." 00:00:54.760 --> 00:00:56.620 Ik hou van verhalen vertellen, 00:00:56.620 --> 00:00:58.120 en hou van verhalen, 00:00:58.120 --> 00:01:00.960 en ik hou van boeken en karakters. 00:01:00.960 --> 00:01:04.960 Maar er is iets in me dat zich verzet tegen die uitgesprokenheid. 00:01:04.960 --> 00:01:08.180 Ik hou meer van dubbelzinnigheid. 00:01:08.970 --> 00:01:11.960 Ik denk dat mijn werk is hoe ik schets. 00:01:11.960 --> 00:01:13.670 Het is één grote spanningsboog, 00:01:13.670 --> 00:01:14.670 een hele boel kleine stukjes, 00:01:14.670 --> 00:01:16.400 veel bouwwerk-- 00:01:16.400 --> 00:01:18.920 weghalen, knippen en plakken, toevoegen, 00:01:18.920 --> 00:01:21.960 buigen en vervormen. 00:01:27.000 --> 00:01:29.740 Ik ben erg fysiek met mijn werk. 00:01:30.580 --> 00:01:33.620 Ik denk dat ik wordt gedreven door temperament. 00:01:34.060 --> 00:01:38.540 Mijn werk is niet een stabiel besluit; 00:01:38.549 --> 00:01:42.740 het zijn een heleboel verwante en veranderende besluiten. 00:01:42.740 --> 00:01:45.549 En het geeft me een ander soort hersenactiviteit-- 00:01:45.549 --> 00:01:50.520 ik kan luisteren naar Anna Karenina en er niet door gestoord worden. 00:01:52.280 --> 00:01:53.060 [audioboek gaat verder] 00:01:53.060 --> 00:01:54.640 --"Hoofdstuk 12" 00:01:54.640 --> 00:01:58.460 --"Hij was het schilderij dat hij 3 jaar geleden had gemaakt compleet vergeten." 00:01:58.470 --> 00:02:03.390 --"Hij was de ergernissen en de vreugde tijden het maken van dat schilderij vergeten" 00:02:03.390 --> 00:02:07.900 --"maandenlang had het dag en nacht door zijn hoofd gespookt. " 00:02:08.560 --> 00:02:13.220 --"Hij was het schilderij vergeten, zoals hij alle voltooide schilderijen vergat" 00:02:28.610 --> 00:02:32.970 Zoveel visuele taal van de beeldhouwwerken 00:02:32.970 --> 00:02:35.500 kwam uit het verlangen om het werk te absorberen- 00:02:35.500 --> 00:02:40.440 zoveel mogelijk massa opnemen van het object. 00:02:41.310 --> 00:02:43.290 Deze druipers, zie je? 00:02:43.290 --> 00:02:45.980 Deze druipers zijn zo ongeveer geïsoleerd. 00:02:45.980 --> 00:02:50.470 Toen ik realiseerde dat ik dit oppervlak vloeibaar kon maken- 00:02:50.470 --> 00:02:54.860 of in beweging kon laten lijken-- 00:02:54.860 --> 00:02:57.280 toen dacht ik,"Wow dat is een uitdaging 00:02:57.280 --> 00:03:00.460 om echt na te denken over beeldvorming met dit materiaal." 00:03:00.460 --> 00:03:01.840 [audioboek] 00:03:01.840 --> 00:03:09.560 --"Het figuur uit levenloze fantasie werd levend en kon niet meer veranderd worden" 00:03:09.560 --> 00:03:13.800 --"Het figuur leefde, en was duidelijk en onmiskenbaar defineerd." 00:03:20.580 --> 00:03:23.220 Met elk project, vraag ik mezelf, 00:03:23.230 --> 00:03:28.920 "Hoe kan ik het proces dat ik ken, herinrichten?" 00:03:28.920 --> 00:03:31.680 Dus als alle beelden, laten we zeggen, aan elkaar geplakt worden-- 00:03:31.680 --> 00:03:34.870 wanneer het allemaal klaar en droog is en we het eraf kunnen halen, 00:03:34.870 --> 00:03:38.470 trekken we het van de muur en het puilt uit. 00:03:38.720 --> 00:03:41.280 Het worden driedimensionale dingen. 00:03:41.720 --> 00:03:44.460 Het is een gestructureerd proces. 00:03:44.460 --> 00:03:49.200 Ik weet niet hoe mensen het zien, het is geen beeld meer het is een object. 00:03:59.400 --> 00:04:00.340 [audioboek] 00:04:00.340 --> 00:04:04.480 --"Hij geloofde niet dat zijn schilderijen beter waren dan die van Raphael" 00:04:04.480 --> 00:04:08.569 --"maar hij wist dat wat hij in zijn schilderijen wilde laten zien," 00:04:08.569 --> 00:04:11.120 --"niemand kon verbeelden." 00:04:11.120 --> 00:04:18.840 --"Kritiek van anderen, wie ze ook zijn, had grote invloed, vond hij." 00:04:21.280 --> 00:04:24.120 Soms wanneer ze het bronmateriaal kenden, zeggen ze, 00:04:24.120 --> 00:04:25.690 "Oh, dat is het!" 00:04:25.690 --> 00:04:30.080 Of "Het heeft een soort 'A-plus-B is' betekenis." 00:04:30.080 --> 00:04:35.020 En ik wil die interpretatie een beetje vertragen. 00:04:35.400 --> 00:04:38.120 Omdat ik niet christelijk ben opgevoed 00:04:38.130 --> 00:04:42.740 ken ik niet altijd het bijbels verhaal achter de schilderijen. 00:04:42.740 --> 00:04:45.220 Ze voelen zo vrijgevig, 00:04:45.220 --> 00:04:48.020 en ze laten iedereen wat meenemen. 00:04:48.020 --> 00:04:49.610 Het is deel van mijn geschiedenis 00:04:49.610 --> 00:04:52.470 het is deel van ieders geschiedenis. 00:04:52.920 --> 00:04:55.440 [OHOW gallerij, Los Angeles] 00:04:55.440 --> 00:04:57.440 [Diana Al-Hadid: "Grond en figuren"] 00:04:58.090 --> 00:05:00.410 Ik steel zo'n beetje composities-- 00:05:00.410 --> 00:05:03.190 de kale geraamtes, het vaagste... 00:05:03.190 --> 00:05:04.840 maar ik wis de rest uit. 00:05:04.840 --> 00:05:06.530 De details zijn weg. 00:05:06.530 --> 00:05:08.280 Niets is stabiel. 00:05:08.340 --> 00:05:11.740 Alles beweegt, druipt en is rommelig.