1 00:00:02,735 --> 00:00:05,417 [απόσπασμα από το ηχητικό βιβλίο 'Αννα Καρένινα] 2 00:00:05,579 --> 00:00:08,695 «Ο ζωγράφος Μιχαήλοβ, όπως κι όλες τις ώρες της ημέρας, 3 00:00:08,787 --> 00:00:12,462 δούλευε όταν του φέρανε τα επισκεπτήρια του Κόμη Βρόνσκι και του Γκολενίσεφ. 4 00:00:12,684 --> 00:00:14,808 Το πρωί είχε δουλέψει στο εργαστήριο, συμπληρώνοντας έναν μεγάλο πίνακα». 5 00:00:14,900 --> 00:00:19,549 Πάντα δούλευε με θέρμη και επιτυχία όταν ήταν κακοδιάθετος. 6 00:00:19,549 --> 00:00:22,678 [Νταϊάνα Αλ Χαντίντ, Καλλιτέχνης] 7 00:00:22,678 --> 00:00:26,453 «Ζωγράφιζε έναν άνθρωπο που βρισκότανε σε κρίση οργής. 8 00:00:26,453 --> 00:00:29,292 Το σχέδιο το είχε κάνει πριν από μέρες, δεν τον ικανοποιούσε όμως». 9 00:00:29,453 --> 00:00:35,404 Νομίζω ότι θα ξεκινήσω από εδώ. Η Νταϊάνα Αλ Χαντίντ παίζει με τα κλασικά] 10 00:00:35,595 --> 00:00:41,166 «Ήταν όμως λερωμένο και είχε στάξει απάνω του στεατίνη» 11 00:00:42,189 --> 00:00:44,949 «Πήρε παρ' όλα αυτά το σχέδιο, το έβαλε στο τραπέζι του» 12 00:00:45,111 --> 00:00:49,845 «και γέρνοντας προς τα πίσω μισοκλείνοντας τα μάτια του, άρχισε να το κοιτάζει.» 13 00:00:49,980 --> 00:00:54,343 «Ξάφνου χαμογέλασε και ανασήκωσε χαρούμενος τα χέρια του» 14 00:00:54,981 --> 00:00:58,603 Λατρεύω την αφήγηση ιστοριών, λατρεύω τις ιστορίες, 15 00:00:58,803 --> 00:01:01,513 τα μυθιστορήματα, τους χαρακτήρες. 16 00:01:01,582 --> 00:01:05,253 Αλλά αντιστέκομαι στο να συγκεκριμενοποιώ τα πράγματα. 17 00:01:05,361 --> 00:01:08,166 Προτιμώ να είμαι πιο αινιγματική. 18 00:01:09,223 --> 00:01:12,170 Όλη η δουλειά μου έχει να κάνει με το πώς σχεδιάζω. 19 00:01:12,261 --> 00:01:15,722 Χτίζω πράγματα που αποτελούνται από πολλά μικρά κομμάτια, 20 00:01:15,813 --> 00:01:19,415 σαν μια κατασκευή, αφαιρώ και κόβω και προσθέτω και κολλάω 21 00:01:19,452 --> 00:01:21,983 και λυγίζω και δίνω μορφή σε κάτι. 22 00:01:27,320 --> 00:01:30,349 Βάζω πολλή σωματική εργασία στη δουλειά μου 23 00:01:30,952 --> 00:01:33,813 Έχει να κάνει με το ταμπεραμέντο μου. 24 00:01:34,223 --> 00:01:38,657 Η δουλειά μου δεν απορρέει μόνο από μία σταθερή απόφαση 25 00:01:38,858 --> 00:01:42,761 αλλά από πολλές εναλλασσόμενες αποφάσεις. 26 00:01:42,895 --> 00:01:46,470 Γιαυτό μου επιτρέπει μια διαφορετικού είδους εγκεφαλική δραστηριότητα. 27 00:01:46,593 --> 00:01:50,882 Μπορώ, λόγου χάρη, να ακούσω την Άννα Καρένινα αναπόσπαστη. 28 00:01:51,577 --> 00:01:54,045 [συνέχεια από το ηχητικό βιβλίο] «Κεφάλαιο 12» 29 00:01:54,166 --> 00:01:59,014 «Είχε λησμονήσει εκείνο τον πίνακα που είχε ζωγραφίσει πριν τρια χρόνια» 30 00:01:59,066 --> 00:02:03,669 «Είχε λησμονήσει τις αγωνίες και την έκσταση μέσα από αυτό» 31 00:02:03,724 --> 00:02:08,764 «όταν για μήνες ήταν η μόνο σκέψη που τον βασάνιζε μέρα νύχτα». 32 00:02:08,854 --> 00:02:13,410 «Είχε λησμονήσει, όπως πάντα, τους πίνακες που είχε ολοκληρώσει». 33 00:02:13,472 --> 00:02:32,794 Μεγάλο μέρος του οπτικού λεξιλογίου των γλυπτών 34 00:02:32,852 --> 00:02:36,319 προήλθε από την επιθυμία να αποδομήσω το έργο τέχνης 35 00:02:36,453 --> 00:02:40,608 να διαλύσω όσο πιο πολλή μάζα μπορούσα μέσα από το αντικείμενο. 36 00:02:42,195 --> 00:02:46,258 Αυτές οι σταγόνες που είναι σαν να αιωρούνται στην απομόνωση 37 00:02:46,258 --> 00:02:51,077 Όταν συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να κάνω την επιφάνεια υγρή 38 00:02:51,195 --> 00:02:55,317 ή να της δώσω κάποια κίνηση 39 00:02:55,387 --> 00:03:00,756 τότε σκέφτηκα «Είναι ευκαιρία να χτίσω εικόνες με αυτό το υλικό». 40 00:03:02,391 --> 00:03:05,453 [ηχητικό βιβλίο] «Η φιγούρα του, από νεκρή και επινοημένη, έγινε ξάφνου ζωντανή, 41 00:03:05,499 --> 00:03:09,728 έγινε μια φιγούρα που του φαινόταν αδύνατο πια να αλλάξει.» 42 00:03:09,868 --> 00:03:14,726 «Η φιγούρα φαινόταν να ζει και είχε πάρει την τελειωτική της μορφή.» 43 00:03:14,726 --> 00:03:23,015 Σε κάθε έργο αναρωτιέμαι 44 00:03:23,083 --> 00:03:29,232 πώς θα επαναπροσδιορίσω τη μέθοδό μου που μου έχει γίνει πια τόσο οικεία; 45 00:03:29,346 --> 00:03:32,285 Όταν λοιπόν οι εικόνες κολλάνε μεταξύ τους 46 00:03:32,349 --> 00:03:35,506 όταν είναι όλα έτοιμα, όταν το έργο έχει στεγνώσει και μπορούμε να το αποκαλύψουμε 47 00:03:35,506 --> 00:03:39,075 το αφαιρούμε το κάλυμμα από τον τοίχο και πετάγεται προς τα έξω. 48 00:03:39,167 --> 00:03:42,136 Έτσι αποκτά πολλές διαστάσεις. 49 00:03:42,136 --> 00:03:45,353 Είναι μια διαδικασία με πολλά επίπεδα. 50 00:03:45,422 --> 00:03:49,112 Δεν ξέρω πώς το αντιλαμβάνεται ο κόσμος. Παύει να'ναι εικόνα, γίνεται αντικείμενο. 51 00:04:00,704 --> 00:04:03,361 [ηχητικό βιβλίο] «Δεν πίστευε πως το έργο του ήταν καλύτερο 52 00:04:03,427 --> 00:04:07,543 απ'όλα τα έργα του Ραφαήλ, ήξερε όμως πως αυτό που θέλησε να αποδώσει 53 00:04:07,589 --> 00:04:11,517 κανείς δεν το είχε αποδώσει ως τα τότε.» 54 00:04:11,517 --> 00:04:11,767 «Οι κρίσεις όμως των άλλων, είχαν γι'αυτόν τεράστια σημασία.» 55 00:04:11,831 --> 00:04:24,141 Συχνά όταν κάποιοι γνωρίζουν την πηγή της έμπνευσης 56 00:04:24,237 --> 00:04:26,577 λένε «ώστε αυτό σημαίνει!» 57 00:04:26,655 --> 00:04:30,824 «Αυτό πρέπει να έχει την τάδε ερμηνεία» 58 00:04:30,906 --> 00:04:35,320 Θέλω να παρέμβω σε οποιαδήποτε βιαστική ερμηνεία. 59 00:04:35,706 --> 00:04:38,550 Δεν μεγάλωσα σε χριστιανικό σπίτι 60 00:04:38,603 --> 00:04:42,761 Δεν γνωρίζω τις ιστορίες από τη Βίβλο που ενέπνευσαν τους πίνακες. 61 00:04:42,835 --> 00:04:47,973 Μοιάζουν πολύ γενναιόδωροι, έχουν να δώσουν κάτι στον καθένα από εμάς. 62 00:04:48,099 --> 00:04:50,143 Είναι κομμάτι της ιστορίας μου. 63 00:04:50,219 --> 00:04:53,506 Είναι κομμάτι της ιστορίας του καθένα από εμάς. 64 00:04:53,912 --> 00:04:56,441 [OHWOW Gallery, Λος Άντζελες] 65 00:04:56,527 --> 00:04:58,821 [Νταϊάνα Αλ-Χαντίντ: «Χώμα και Φιγούρες»] 66 00:04:58,915 --> 00:05:01,383 Κατά κάποιο τρόπο κλέβω τις συνθέσεις 67 00:05:01,454 --> 00:05:03,520 παίρνω μόνο τον σκελετό 68 00:05:03,629 --> 00:05:05,639 και εξαφανίζω οτιδήποτε άλλο. 69 00:05:05,699 --> 00:05:07,289 Οι λεπτομέρειες χάνονται. 70 00:05:07,377 --> 00:05:08,760 Τίποτα δεν είναι σταθερό. 71 00:05:08,866 --> 00:05:13,200 Όλα έχουν κίνηση, στάζουν και λερώνουν τον χώρο.