WEBVTT 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 [απόσπασμα από το ηχητικό βιβλίο 'Αννα Καρένινα] 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Ο ζωγράφος Μιχαήλοβ, όπως κι όλες τις ώρες της ημέρας, 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 δούλευε όταν του φέρανε τα επισκεπτήρια του Κόμη Βρόνσκι και του Γκολενίσεφ. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Το πρωί είχε δουλέψει στο εργαστήριο, συμπληρώνοντας έναν μεγάλο πίνακα». 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Πάντα δούλευε με θέρμη και επιτυχία όταν ήταν κακοδιάθετος. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 [Νταϊάνα Αλ Χαντίντ, Καλλιτέχνης] 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Ζωγράφιζε έναν άνθρωπο που βρισκότανε σε κρίση οργής. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Το σχέδιο το είχε κάνει πριν από μέρες, δεν τον ικανοποιούσε όμως». 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Νομίζω ότι θα ξεκινήσω από εδώ. Η Νταϊάνα Αλ Χαντίντ παίζει με τα κλασικά] 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Ήταν όμως λερωμένο και είχε στάξει απάνω του στεατίνη» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Πήρε παρ' όλα αυτά το σχέδιο, το έβαλε στο τραπέζι του» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «και γέρνοντας προς τα πίσω μισοκλείνοντας τα μάτια του, άρχισε να το κοιτάζει.» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Ξάφνου χαμογέλασε και ανασήκωσε χαρούμενος τα χέρια του» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Λατρεύω την αφήγηση ιστοριών, λατρεύω τις ιστορίες, 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 τα μυθιστορήματα, τους χαρακτήρες. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Αλλά αντιστέκομαι στο να συγκεκριμενοποιώ τα πράγματα. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Προτιμώ να είμαι πιο αινιγματική. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Όλη η δουλειά μου έχει να κάνει με το πώς σχεδιάζω. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Χτίζω πράγματα που αποτελούνται από πολλά μικρά κομμάτια, 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 σαν μια κατασκευή, αφαιρώ και κόβω και προσθέτω και κολλάω 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 και λυγίζω και δίνω μορφή σε κάτι. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Βάζω πολλή σωματική εργασία στη δουλειά μου 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Έχει να κάνει με το ταμπεραμέντο μου. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Η δουλειά μου δεν απορρέει μόνο από μία σταθερή απόφαση 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 αλλά από πολλές εναλλασσόμενες αποφάσεις. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Γιαυτό μου επιτρέπει μια διαφορετικού είδους εγκεφαλική δραστηριότητα. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Μπορώ, λόγου χάρη, να ακούσω την Άννα Καρένινα αναπόσπαστη. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 [συνέχεια από το ηχητικό βιβλίο] «Κεφάλαιο 12» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Είχε λησμονήσει εκείνο τον πίνακα που είχε ζωγραφίσει πριν τρια χρόνια» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Είχε λησμονήσει τις αγωνίες και την έκσταση μέσα από αυτό» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «όταν για μήνες ήταν η μόνο σκέψη που τον βασάνιζε μέρα νύχτα». 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Είχε λησμονήσει, όπως πάντα, τους πίνακες που είχε ολοκληρώσει». 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Μεγάλο μέρος του οπτικού λεξιλογίου των γλυπτών 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 προήλθε από την επιθυμία να αποδομήσω το έργο τέχνης 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 να διαλύσω όσο πιο πολλή μάζα μπορούσα μέσα από το αντικείμενο. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Αυτές οι σταγόνες που είναι σαν να αιωρούνται στην απομόνωση 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Όταν συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να κάνω την επιφάνεια υγρή 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 ή να της δώσω κάποια κίνηση 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 τότε σκέφτηκα «Είναι ευκαιρία να χτίσω εικόνες με αυτό το υλικό». 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 [ηχητικό βιβλίο] «Η φιγούρα του, από νεκρή και επινοημένη, έγινε ξάφνου ζωντανή, 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 έγινε μια φιγούρα που του φαινόταν αδύνατο πια να αλλάξει.» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Η φιγούρα φαινόταν να ζει και είχε πάρει την τελειωτική της μορφή.» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Σε κάθε έργο αναρωτιέμαι 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 πώς θα επαναπροσδιορίσω τη μέθοδό μου που μου έχει γίνει πια τόσο οικεία; 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Όταν λοιπόν οι εικόνες κολλάνε μεταξύ τους 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 όταν είναι όλα έτοιμα, όταν το έργο έχει στεγνώσει και μπορούμε να το αποκαλύψουμε 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 το αφαιρούμε το κάλυμμα από τον τοίχο και πετάγεται προς τα έξω. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Έτσι αποκτά πολλές διαστάσεις. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Είναι μια διαδικασία με πολλά επίπεδα. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Δεν ξέρω πώς το αντιλαμβάνεται ο κόσμος. Παύει να'ναι εικόνα, γίνεται αντικείμενο. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 [ηχητικό βιβλίο] «Δεν πίστευε πως το έργο του ήταν καλύτερο 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 απ'όλα τα έργα του Ραφαήλ, ήξερε όμως πως αυτό που θέλησε να αποδώσει 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 κανείς δεν το είχε αποδώσει ως τα τότε.» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Οι κρίσεις όμως των άλλων, είχαν γι'αυτόν τεράστια σημασία.» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Συχνά όταν κάποιοι γνωρίζουν την πηγή της έμπνευσης 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 λένε «ώστε αυτό σημαίνει!» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 «Αυτό πρέπει να έχει την τάδε ερμηνεία» 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Θέλω να παρέμβω σε οποιαδήποτε βιαστική ερμηνεία. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Δεν μεγάλωσα σε χριστιανικό σπίτι 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Δεν γνωρίζω τις ιστορίες από τη Βίβλο που ενέπνευσαν τους πίνακες. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Μοιάζουν πολύ γενναιόδωροι, έχουν να δώσουν κάτι στον καθένα από εμάς. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Είναι κομμάτι της ιστορίας μου. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Είναι κομμάτι της ιστορίας του καθένα από εμάς. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 [OHWOW Gallery, Λος Άντζελες] 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 [Νταϊάνα Αλ-Χαντίντ: «Χώμα και Φιγούρες»] 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Κατά κάποιο τρόπο κλέβω τις συνθέσεις 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 παίρνω μόνο τον σκελετό 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 και εξαφανίζω οτιδήποτε άλλο. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Οι λεπτομέρειες χάνονται. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Τίποτα δεν είναι σταθερό. 99:59:59.999 --> 99:59:59.999 Όλα έχουν κίνηση, στάζουν και λερώνουν τον χώρο.