[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,[απόσπασμα από το ηχητικό βιβλίο\N'Αννα Καρένινα]
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Ο ζωγράφος Μιχαήλοβ, όπως \Nκι όλες τις ώρες της ημέρας,
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,δούλευε όταν του φέρανε τα επισκεπτήρια \Nτου Κόμη Βρόνσκι και του Γκολενίσεφ.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Το πρωί είχε δουλέψει στο εργαστήριο,\Nσυμπληρώνοντας έναν μεγάλο πίνακα».
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Πάντα δούλευε με θέρμη και επιτυχία \Nόταν ήταν κακοδιάθετος.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,[Νταϊάνα Αλ Χαντίντ, Καλλιτέχνης]
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Ζωγράφιζε έναν άνθρωπο \Nπου βρισκότανε σε κρίση οργής.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Το σχέδιο το είχε κάνει πριν από μέρες,\Nδεν τον ικανοποιούσε όμως».
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Νομίζω ότι θα ξεκινήσω από εδώ. Η Νταϊάνα\NΑλ Χαντίντ παίζει με τα κλασικά]
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Ήταν όμως λερωμένο και \Nείχε στάξει απάνω του στεατίνη»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Πήρε παρ' όλα αυτά το σχέδιο, \Nτο έβαλε στο τραπέζι του»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«και γέρνοντας προς τα πίσω μισοκλείνοντας\Nτα μάτια του, άρχισε να το κοιτάζει.»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Ξάφνου χαμογέλασε\Nκαι ανασήκωσε χαρούμενος τα χέρια του»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Λατρεύω την αφήγηση ιστοριών,\Nλατρεύω τις ιστορίες,
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,τα μυθιστορήματα, τους χαρακτήρες.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Αλλά αντιστέκομαι στο να συγκεκριμενοποιώ\Nτα πράγματα.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Προτιμώ να είμαι πιο αινιγματική.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Όλη η δουλειά μου έχει να κάνει \Nμε το πώς σχεδιάζω.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Χτίζω πράγματα που αποτελούνται \Nαπό πολλά μικρά κομμάτια,
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,σαν μια κατασκευή, αφαιρώ \Nκαι κόβω και προσθέτω και κολλάω
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,και λυγίζω και δίνω μορφή σε κάτι.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Βάζω πολλή σωματική εργασία \Nστη δουλειά μου
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Έχει να κάνει με το ταμπεραμέντο μου.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Η δουλειά μου δεν απορρέει \Nμόνο από μία σταθερή απόφαση
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,αλλά από πολλές \Nεναλλασσόμενες αποφάσεις.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Γιαυτό μου επιτρέπει μια διαφορετικού \Nείδους εγκεφαλική δραστηριότητα.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Μπορώ, λόγου χάρη, να ακούσω \Nτην Άννα Καρένινα αναπόσπαστη.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,[συνέχεια από το ηχητικό βιβλίο]\N«Κεφάλαιο 12»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Είχε λησμονήσει εκείνο τον πίνακα\Nπου είχε ζωγραφίσει πριν τρια χρόνια»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Είχε λησμονήσει τις αγωνίες και την\Nέκσταση μέσα από αυτό»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«όταν για μήνες ήταν η μόνο σκέψη\Nπου τον βασάνιζε μέρα νύχτα».
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Είχε λησμονήσει, όπως πάντα,\Nτους πίνακες που είχε ολοκληρώσει».
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Μεγάλο μέρος του οπτικού λεξιλογίου\Nτων γλυπτών
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,προήλθε από την επιθυμία\Nνα αποδομήσω το έργο τέχνης
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,να διαλύσω όσο πιο πολλή μάζα μπορούσα\Nμέσα από το αντικείμενο.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Αυτές οι σταγόνες που είναι σαν να\Nαιωρούνται στην απομόνωση
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Όταν συνειδητοποίησα ότι μπορούσα\Nνα κάνω την επιφάνεια υγρή
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,ή να της δώσω κάποια κίνηση
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,τότε σκέφτηκα «Είναι ευκαιρία να χτίσω\Nεικόνες με αυτό το υλικό».
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,[ηχητικό βιβλίο] «Η φιγούρα του, από νεκρή\Nκαι επινοημένη, έγινε ξάφνου ζωντανή,
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,έγινε μια φιγούρα που του φαινόταν \Nαδύνατο πια να αλλάξει.»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Η φιγούρα φαινόταν να ζει\Nκαι είχε πάρει την τελειωτική της μορφή.»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Σε κάθε έργο αναρωτιέμαι
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,πώς θα επαναπροσδιορίσω τη μέθοδό μου\Nπου μου έχει γίνει πια τόσο οικεία;
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Όταν λοιπόν οι εικόνες κολλάνε μεταξύ τους
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,όταν είναι όλα έτοιμα, όταν το έργο έχει \Nστεγνώσει και μπορούμε να το αποκαλύψουμε
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,το αφαιρούμε το κάλυμμα από τον τοίχο\Nκαι πετάγεται προς τα έξω.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Έτσι αποκτά πολλές διαστάσεις.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Είναι μια διαδικασία με πολλά επίπεδα.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Δεν ξέρω πώς το αντιλαμβάνεται ο κόσμος.\NΠαύει να'ναι εικόνα, γίνεται αντικείμενο.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,[ηχητικό βιβλίο] «Δεν πίστευε πως το έργο\Nτου ήταν καλύτερο
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,απ'όλα τα έργα του Ραφαήλ, ήξερε όμως \Nπως αυτό που θέλησε να αποδώσει
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,κανείς δεν το είχε αποδώσει \Nως τα τότε.»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Οι κρίσεις όμως των άλλων, \Nείχαν γι'αυτόν τεράστια σημασία.»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Συχνά όταν κάποιοι γνωρίζουν\Nτην πηγή της έμπνευσης
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,λένε «ώστε αυτό σημαίνει!»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,«Αυτό πρέπει να έχει την τάδε ερμηνεία»
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Θέλω να παρέμβω σε οποιαδήποτε\Nβιαστική ερμηνεία.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Δεν μεγάλωσα σε χριστιανικό σπίτι
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Δεν γνωρίζω τις ιστορίες από τη Βίβλο\Nπου ενέπνευσαν τους πίνακες.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Μοιάζουν πολύ γενναιόδωροι, έχουν\Nνα δώσουν κάτι στον καθένα από εμάς.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Είναι κομμάτι της ιστορίας μου.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Είναι κομμάτι της ιστορίας\Nτου καθένα από εμάς.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,[OHWOW Gallery, Λος Άντζελες]
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,[Νταϊάνα Αλ-Χαντίντ: «Χώμα και Φιγούρες»]
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Κατά κάποιο τρόπο κλέβω\Nτις συνθέσεις
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,παίρνω μόνο τον σκελετό
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,και εξαφανίζω οτιδήποτε άλλο.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Οι λεπτομέρειες χάνονται.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Τίποτα δεν είναι σταθερό.
Dialogue: 0,9:59:59.99,9:59:59.99,Default,,0000,0000,0000,,Όλα έχουν κίνηση, στάζουν\Nκαι λερώνουν τον χώρο.