9:59:59.000,9:59:59.000 [απόσπασμα από το ηχητικό βιβλίο[br]'Αννα Καρένινα] 9:59:59.000,9:59:59.000 «Ο ζωγράφος Μιχαήλοβ, όπως [br]κι όλες τις ώρες της ημέρας, 9:59:59.000,9:59:59.000 δούλευε όταν του φέρανε τα επισκεπτήρια [br]του Κόμη Βρόνσκι και του Γκολενίσεφ. 9:59:59.000,9:59:59.000 Το πρωί είχε δουλέψει στο εργαστήριο,[br]συμπληρώνοντας έναν μεγάλο πίνακα». 9:59:59.000,9:59:59.000 Πάντα δούλευε με θέρμη και επιτυχία [br]όταν ήταν κακοδιάθετος. 9:59:59.000,9:59:59.000 [Νταϊάνα Αλ Χαντίντ, Καλλιτέχνης] 9:59:59.000,9:59:59.000 «Ζωγράφιζε έναν άνθρωπο [br]που βρισκότανε σε κρίση οργής. 9:59:59.000,9:59:59.000 Το σχέδιο το είχε κάνει πριν από μέρες,[br]δεν τον ικανοποιούσε όμως». 9:59:59.000,9:59:59.000 Νομίζω ότι θα ξεκινήσω από εδώ. Η Νταϊάνα[br]Αλ Χαντίντ παίζει με τα κλασικά] 9:59:59.000,9:59:59.000 «Ήταν όμως λερωμένο και [br]είχε στάξει απάνω του στεατίνη» 9:59:59.000,9:59:59.000 «Πήρε παρ' όλα αυτά το σχέδιο, [br]το έβαλε στο τραπέζι του» 9:59:59.000,9:59:59.000 «και γέρνοντας προς τα πίσω μισοκλείνοντας[br]τα μάτια του, άρχισε να το κοιτάζει.» 9:59:59.000,9:59:59.000 «Ξάφνου χαμογέλασε[br]και ανασήκωσε χαρούμενος τα χέρια του» 9:59:59.000,9:59:59.000 Λατρεύω την αφήγηση ιστοριών,[br]λατρεύω τις ιστορίες, 9:59:59.000,9:59:59.000 τα μυθιστορήματα, τους χαρακτήρες. 9:59:59.000,9:59:59.000 Αλλά αντιστέκομαι στο να συγκεκριμενοποιώ[br]τα πράγματα. 9:59:59.000,9:59:59.000 Προτιμώ να είμαι πιο αινιγματική. 9:59:59.000,9:59:59.000 Όλη η δουλειά μου έχει να κάνει [br]με το πώς σχεδιάζω. 9:59:59.000,9:59:59.000 Χτίζω πράγματα που αποτελούνται [br]από πολλά μικρά κομμάτια, 9:59:59.000,9:59:59.000 σαν μια κατασκευή, αφαιρώ [br]και κόβω και προσθέτω και κολλάω 9:59:59.000,9:59:59.000 και λυγίζω και δίνω μορφή σε κάτι. 9:59:59.000,9:59:59.000 Βάζω πολλή σωματική εργασία [br]στη δουλειά μου 9:59:59.000,9:59:59.000 Έχει να κάνει με το ταμπεραμέντο μου. 9:59:59.000,9:59:59.000 Η δουλειά μου δεν απορρέει [br]μόνο από μία σταθερή απόφαση 9:59:59.000,9:59:59.000 αλλά από πολλές [br]εναλλασσόμενες αποφάσεις. 9:59:59.000,9:59:59.000 Γιαυτό μου επιτρέπει μια διαφορετικού [br]είδους εγκεφαλική δραστηριότητα. 9:59:59.000,9:59:59.000 Μπορώ, λόγου χάρη, να ακούσω [br]την Άννα Καρένινα αναπόσπαστη. 9:59:59.000,9:59:59.000 [συνέχεια από το ηχητικό βιβλίο][br]<<Κεφάλαιο 12>> 9:59:59.000,9:59:59.000 <<Είχε λησμονήσει εκείνο τον πίνακα[br]που είχε ζωγραφίσει πριν τρια χρόνια>> 9:59:59.000,9:59:59.000 <<Είχε λησμονήσει τις αγωνίες και την[br]έκσταση μέσα από αυτό>> 9:59:59.000,9:59:59.000 <<όταν για μήνες ήταν η μόνο σκέψη[br]που τον βασάνιζε μέρα νύχτα>>. 9:59:59.000,9:59:59.000 <<Είχε λησμονήσει, όπως πάντα,[br]τους πίνακες που είχε ολοκληρώσει>>. 9:59:59.000,9:59:59.000 Μεγάλο μέρος του οπτικού λεξιλογίου[br]των γλυπτών 9:59:59.000,9:59:59.000 προήλθε από την επιθυμία[br]να αποδομήσω το έργο τέχνης 9:59:59.000,9:59:59.000 να διαλύσω όσο πιο πολλή μάζα μπορούσα[br]μέσα από το αντικείμενο. 9:59:59.000,9:59:59.000 Αυτές οι σταγόνες που είναι σαν να[br]αιωρούνται στην απομόνωση 9:59:59.000,9:59:59.000 Όταν συνειδητοποίησα ότι μπορούσα[br]να κάνω την επιφάνεια υγρή 9:59:59.000,9:59:59.000 ή να της δώσω κάποια κίνηση 9:59:59.000,9:59:59.000 τότε σκέφτηκα «Είναι ευκαιρία να χτίσω[br]εικόνες με αυτό το υλικό». 9:59:59.000,9:59:59.000 [ηχητικό βιβλίο] «Η φιγούρα του, από νεκρή[br]και επινοημένη, έγινε ξάφνου ζωντανή, 9:59:59.000,9:59:59.000 έγινε μια φιγούρα που του φαινόταν [br]αδύνατο πια να αλλάξει.» 9:59:59.000,9:59:59.000 «Η φιγούρα φαινόταν να ζει[br]και είχε πάρει την τελειωτική της μορφή.» 9:59:59.000,9:59:59.000 Σε κάθε έργο αναρωτιέμαι 9:59:59.000,9:59:59.000 πώς θα επαναπροσδιορίσω τη μέθοδό μου[br]που μου έχει γίνει πια τόσο οικεία; 9:59:59.000,9:59:59.000 Όταν λοιπόν οι εικόνες κολλάνε μεταξύ τους 9:59:59.000,9:59:59.000 όταν είναι όλα έτοιμα, όταν το έργο έχει [br]στεγνώσει και μπορούμε να το αποκαλύψουμε 9:59:59.000,9:59:59.000 το αφαιρούμε το κάλυμμα από τον τοίχο[br]και πετάγεται προς τα έξω. 9:59:59.000,9:59:59.000 Έτσι αποκτά πολλές διαστάσεις. 9:59:59.000,9:59:59.000 Είναι μια διαδικασία με πολλά επίπεδα. 9:59:59.000,9:59:59.000 Δεν ξέρω πώς το αντιλαμβάνεται ο κόσμος.[br]Παύει να'ναι εικόνα, γίνεται αντικείμενο. 9:59:59.000,9:59:59.000 [ηχητικό βιβλίο] «Δεν πίστευε πως το έργο[br]του ήταν καλύτερο 9:59:59.000,9:59:59.000 απ'όλα τα έργα του Ραφαήλ, ήξερε όμως [br]πως αυτό που θέλησε να αποδώσει 9:59:59.000,9:59:59.000 κανείς δεν το είχε αποδώσει [br]ως τα τότε.» 9:59:59.000,9:59:59.000 «Οι κρίσεις όμως των άλλων, [br]είχαν γι'αυτόν τεράστια σημασία.» 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000 9:59:59.000,9:59:59.000