0:00:00.810,0:00:04.841
ฉันอยากจะเล่าเรื่อง[br]ความตายกับสถาปัตยกรรม

0:00:04.841,0:00:09.471
100 ปีก่อน ผู้คนตายด้วยโรคติดเชื้อ[br]เช่น โรคปอดบวม

0:00:09.471,0:00:12.768
ซึ่งถ้าเมื่อติดเชื้อไปแล้ว[br]สามารถฆ่าเราตายได้อย่างรวดเร็ว

0:00:12.768,0:00:16.502
เรามักจะเสียชีวิตที่บ้าน ในเตียงเราเอง [br]โดยมีครอบครัวคอยดูแล

0:00:16.502,0:00:18.294
แม้ว่าจะเป็นทางเลือกที่จำยอม

0:00:18.294,0:00:20.884
เพราะผู้คนส่วนใหญ่ไม่สามารถเข้าถึง[br]บริการทางการแพทย์ได้

0:00:21.614,0:00:24.393
และแล้วในศตวรรษที่ 20 [br]หลายสิ่งหลายอย่างได้เปลี่ยนไป

0:00:24.393,0:00:26.490
เราได้คิดค้นยาใหม่ ๆ อย่างเพนนิซิลิน

0:00:26.490,0:00:28.975
เราจึงสามารถรักษาโรคติดเชื้อเหล่านั้นได้

0:00:28.975,0:00:32.249
เทคโนโลยีทางการแพทย์สมัยใหม่[br]อย่างเครื่องเอ็กซเรย์ก็ได้ถูกคิดค้นขึ้น

0:00:32.249,0:00:34.501
และด้วยเหตุที่มันมีขนาดใหญ่และราคาแพง

0:00:34.501,0:00:37.519
เราจึงจำเป็นต้องใช้ตึกขนาดใหญ่[br]เพื่อใช้ติดตั้งพวกมัน

0:00:37.519,0:00:39.818
ตึกเหล่านั้นกลายมาเป็นโรงพยาบาลสมัยใหม่

0:00:39.818,0:00:41.241
หลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2

0:00:41.241,0:00:43.881
หลายๆ ประเทศเริ่มมี[br]ระบบดูแลสุขภาพแบบถ้วนหน้า

0:00:43.881,0:00:46.528
ทำให้ทุกคนที่จำเป็นต้องได้รับการรักษา[br]สามารถเข้าถึงได้

0:00:46.528,0:00:50.777
ด้วยเหตุผลนี้ทำให้ช่วงชีวิตคนที่เฉลี่ย 45 ปี[br]ตอนเริ่มต้นศตวรรษนี้

0:00:50.777,0:00:52.960
เพิ่มเกือบเป็น 2 เท่าในปัจจุบัน

0:00:52.960,0:00:57.058
ศตวรรษที่ 20 เป็นช่วงเวลาแห่งการมองโลกในแง่ดีว่า[br]วิทยาศาสตร์ให้อะไรกับเราได้บ้าง

0:00:57.058,0:01:00.785
แต่ท่ามกลางจุดเน้นทั้งหลายว่าด้วยชีวิต[br]ความตายกลับถูกหลงลืมไป

0:01:00.785,0:01:03.190
แม้ว่าการมองความตายของ พวกเรา[br]ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว

0:01:03.580,0:01:04.783
เอาล่ะ ฉันเป็นสถาปนิกค่ะ

0:01:04.783,0:01:08.025
และเป็นเวลาปีครึ่งแล้ว[br]ที่ฉันได้เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้

0:01:08.025,0:01:11.179
และมองว่า มันมีความหมายอย่างไรต่อสถาปัตยกรรม[br]ที่เกี่ยวข้องกับความตายและการรอความตาย

0:01:11.179,0:01:14.412
คนเราตอนนี้มีแนวโน้มตายด้วย[br]โรคมะเร็งกับโรคหัวใจ

0:01:14.412,0:01:18.408
และนั่นหมายความว่าพวกเราส่วนใหญ่ต้อง[br]ใช้เวลาอันยาวนานกับความเจ็บป่วยเรื้อรัง

0:01:18.408,0:01:20.382
ในช่วงสุดท้ายของชีวิตเรา

0:01:20.382,0:01:21.495
ในช่วงเวลานั้น

0:01:21.495,0:01:26.558
เราต้องใช้เวลาอันยาวนานในโรงพยาบาล[br]สถานพักฟื้น หรือบ้านพักดูแล

0:01:26.558,0:01:28.764
ตอนนี้ เราต่างเคยเข้าไปในโรงพยาบาลสมัยใหม่

0:01:28.764,0:01:32.154
คุณจะพบเห็นแสงจากหลอดไฟ[br]และทางเดินที่ทอดยาวไม่สิ้นสุด

0:01:32.154,0:01:35.172
และแถวนั่งของเก้าอี้ที่นั่งไม่สบายเลย

0:01:35.172,0:01:38.934
สถาปัตยกรรมของโรงพยาบาลขึ้นชื่อในทางไม่ดี

0:01:38.934,0:01:42.091
แต่เรื่องที่น่าประหลาดใจคือ[br]ไม่ใช่ทุกโรงพยาบาลจะเป็นแบบนั้น

0:01:42.091,0:01:46.425
นี่คือ ลอสปิเดลี เดลิ อินนอเช็นติ [br]ที่สร้างในปี 1419 โดย บรูเนเลสกิ

0:01:46.425,0:01:50.172
หนึ่งในสถาปนิกที่มีชื่อเสียงและได้รับ[br]การยอมรับมากที่สุดในเวลานั้น

0:01:50.172,0:01:53.515
และตอนที่ฉันมองอาคารนี้แล้วลองคิด[br]เปรียบเทียบกับโรงพยาบาลทุกวันนี้

0:01:53.515,0:01:56.603
สิ่งที่ทำให้ฉันทึ่งคือ ความมุ่งมั่นฝันใฝ่ของอาคารนี้

0:01:56.603,0:01:58.252
มันเป็นอาคารที่ยิ่งใหญ่จริงๆ

0:01:58.252,0:02:00.086
มันมีที่เปิดโล่งตรงกลางนี้

0:02:00.086,0:02:02.619
ทำให้ทุกห้องได้รับแสงแดดและอากาศบริสุทธิ์

0:02:02.619,0:02:05.032
ห้องก็ใหญ่และมีเพดานสูง

0:02:05.032,0:02:07.516
ทำให้คนไข้รู้สึกสะดวกสบายใจ[br]ที่จะเข้ารักษาตัว

0:02:07.516,0:02:09.281
และมันก็สวยงามมากด้วย

0:02:09.281,0:02:13.112
ไม่รู้ยังไงนะคะ เราได้ลืมไปแล้วว่าสิ่งเหล่านี้[br]เกิดขึ้นได้กับโรงพยาบาล

0:02:13.112,0:02:17.135
ทีนี้ ถ้าเราต้องการมีอาคารที่ดีกว่าสำหรับรอการตาย[br]เราก็จะต้องพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้

0:02:17.135,0:02:19.706
แต่เพราะเรารู้สึกว่า การพูดเรื่องความตาย[br]ทำให้เรารู้สึกไม่สบายใจ

0:02:19.706,0:02:21.146
เราจึงไม่พูดถึงเรื่องนี้

0:02:21.146,0:02:24.458
และเราไม่เคยตั้งคำถามว่า[br]เราในฐานะสังคมหนึ่งมองความตายอย่างไร

0:02:24.458,0:02:27.632
ทว่า ในงานวิจัยของฉัน[br]สิ่งที่ทำให้ฉันประหลาดใจมากที่สุด[br]

0:02:27.632,0:02:30.317
คือ ความเป็นไปได้ในการเปลี่ยนแปลงทัศนคติเหล่านั้น

0:02:30.317,0:02:32.709
นี่คือที่เผาศพแห่งแรกในอังกฤษ

0:02:32.709,0:02:35.518
ที่ถูกสร้างขึ้นที่โวกกิ้งในทศวรรษ 1870

0:02:35.518,0:02:38.815
และตอนที่ที่นี่ถูกสร้างขึ้นช่วงแรกๆ[br]มีการประท้วงเกิดขึ้นในหมู่บ้านรอบๆ

0:02:38.815,0:02:43.808
สังคมตอนนั้นไม่ยอมรับเรื่องการเผาศพ[br]และ 99.8 % ของคนจะถูกฝัง

0:02:43.808,0:02:47.584
และแล้วอีก 100 ปีต่อมา [br]3 ใน 4 ของเรานำศพไปเผาแทน

0:02:47.584,0:02:50.111
ผู้คนต่างยอมรับเปิดใจกับการเปลี่ยนแปลง

0:02:50.111,0:02:52.512
ถ้าพวกเขามีโอกาส[br]ได้พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้

0:02:52.512,0:02:55.835
ดังนั้น บทสนทนานี้ที่ว่าด้วยเรื่อง[br]ความตายกับสถาปัตยกรรม

0:02:55.835,0:02:58.994
คือ สิ่งที่ฉันต้องการจะเริ่มมันขึ้น[br]ในการจัดนิทรรศการครั้งแรกของฉัน

0:02:58.994,0:03:02.220
ในเวนิซ ในเดือนมิถุนายน[br]ชื่อของงานชิ้นนี้ คือ "มรณกรรมในเวนิซ"

0:03:02.220,0:03:05.494
มันถูกออกแบบให้ดูน่าเล่น

0:03:05.494,0:03:07.692
เพื่อให้คนอยากเข้าชมและมีส่วนร่วม

0:03:07.692,0:03:10.947
นี่เป็นหนึ่งในนิทรรศการของเรา [br]เป็นแผนที่ในลอนดอนแบบโต้ตอบได้ (interactive)

0:03:10.947,0:03:13.622
แสดงให้เห็นว่ามีสิ่งปลูกสร้างในมหานคร[br]มากมายเพียงไร

0:03:13.622,0:03:15.501
ที่เกี่ยวข้องกับความตายและการรอความตาย

0:03:15.501,0:03:17.870
และในขณะที่คุณโบกมือไปมาหน้าแผนที่

0:03:17.870,0:03:22.699
ชื่อของโครงการ หมู่บ้าน อาคาร [br]หรือสุสาน ก็ปรากฏขึ้น

0:03:22.699,0:03:25.207
งานอีกชิ้นจากนิทรรศการของเราคือชุดโปสการ์ด

0:03:25.207,0:03:27.204
ที่ผู้คนสามารถหยิบกลับบ้านไปได้เลย

0:03:27.204,0:03:29.665
โปสการ์ดเหล่านี้แสดงถึงรูปบ้าน โรงพยาบาล

0:03:29.665,0:03:32.080
สุสานและที่เก็บศพในหลายแห่ง

0:03:32.080,0:03:34.541
รูปภาพในโปสการ์ดบอกเล่าเรืองราว[br]ของสถานที่ต่าง ๆ

0:03:34.541,0:03:37.374
ที่เราเดินผ่านบนสองฝั่งของความตาย

0:03:37.374,0:03:39.719
เราต้องการแสดงให้เห็นว่า[br]ที่ที่พวกเราตาย

0:03:39.719,0:03:42.970
เป็นส่วนสำคัญของการที่เราจะตายอย่างไร

0:03:42.970,0:03:47.753
ทีนี้ เรื่องที่แปลกที่สุด คือ ปฏิกิริยาที่[br]ผู้มาเยี่ยมชมมีต่อกับงานนิทรรศการนี้

0:03:47.753,0:03:50.121
โดยเฉพาะสื่อโสตทัศน์ที่มีในงาน

0:03:50.121,0:03:53.813
เราเจอคนเต้น วิ่ง กระโดดโลดเต้น

0:03:53.813,0:03:56.808
ในตอนที่พวกเขาพยายามจะเล่นกับสื่อทั้งหลาย[br]ในงานนิทรรศการด้วยวิธีที่แตกต่างกันไป

0:03:56.808,0:03:59.252
และเมื่อถึงจุดหนึ่ง พวกเขาก็จะหยุด

0:03:59.252,0:04:01.986
และนึกได้ว่าพวกเขาอยู่[br]ในงานนิทรรศการเกี่ยวกับความตาย

0:04:01.986,0:04:04.610
และนั่นอาจไม่ใช่สิ่งที่คุณควรจะแสดงออกมา

0:04:04.610,0:04:07.257
แต่ที่จริงเเล้ว ฉันกลับตั้งคำถามว่า [br]มีทางเลือกเพียงทางเดียวอย่างนั้นหรือ

0:04:07.257,0:04:09.532
ที่คุณควรจะแสดงออกเกี่ยวกับความตาย

0:04:09.532,0:04:14.083
และถ้าหากว่าไม่ ฉันอยากจะถามคุณให้คิดว่า [br]การตายที่ดีที่คุณคิดเป็นอย่างไร

0:04:14.083,0:04:17.752
และคุณคิดว่าสถาปัตยกรรม[br]ที่สนับสนุนการตายที่ดี ควรจะเป็นอย่างไร

0:04:17.752,0:04:22.480
มันน่าจะดูเหมือนแบบนี้น้อยลงสักนิด[br]และดูเหมือนแบบนี้มากขึ้นสักหน่อยใช่ไหม

0:04:22.480,0:04:24.694
ขอบคุณค่ะ

0:04:24.694,0:04:26.714
(เสียงปรบมือ)