WEBVTT

00:00:16.387 --> 00:00:21.909
Hier volgt een verhaal over de componist Igor Stravinsky.

00:00:21.909 --> 00:00:25.160
Hij wilde een nieuw ballet maken.

00:00:25.160 --> 00:00:28.275
Maar in plaats van van voren af aan te beginnen

00:00:28.275 --> 00:00:31.690
haalde hij een aantal favoriete 
klassieke manuscripten tevoorschijn,

00:00:31.690 --> 00:00:33.529
pakte zijn rode pen

00:00:33.529 --> 00:00:36.365
en begon te strepen

00:00:36.365 --> 00:00:38.661
alsof het zijn eigen muziek was.

00:00:38.661 --> 00:00:42.372
Hij leende de basis en melodieën 
van bekende werken,

00:00:42.372 --> 00:00:46.690
maar componeerde zijn eigen harmonieën 
en ritmes onder dat werk.

00:00:46.690 --> 00:00:51.002
Toen het ballet uitkwam, waren de 
recensenten woedend.

00:00:51.002 --> 00:00:54.169
Ze zeiden: "Hoe kun je de klassiekers zo behandelen?

00:00:54.169 --> 00:00:56.133
Laat ze met rust."

00:00:56.133 --> 00:00:59.042
Weet iemand wat Stravinsky antwoordde?

00:00:59.042 --> 00:01:03.134
Hij zei: "Jullie hebben respect, ik liefde."

00:01:03.380 --> 00:01:07.689
Ik hou van kranten, ik groeide ermee op.

00:01:07.689 --> 00:01:11.028
Mijn ouders waren geabonneerd op twee kranten.

00:01:11.028 --> 00:01:15.156
Mijn schoonvader en ooms zijn verslaggevers.

00:01:15.156 --> 00:01:18.623
Ik lees mijn hele leven al kranten.

00:01:18.623 --> 00:01:21.786
Het nadeel van kranten is dat ze vergankelijk zijn.

00:01:21.786 --> 00:01:23.038
Ze blijven niet bestaan.

00:01:23.038 --> 00:01:28.340
Als je ze uitgelezen hebt, komen ze bij het oud papier.

00:01:28.340 --> 00:01:31.966
Desondanks ken ik niemand die niet ooit

00:01:31.966 --> 00:01:34.518
iets uit de krant heeft geknipt.

00:01:34.518 --> 00:01:41.899
Onze impuls is om dingen die iets voor ons betekenen 
te redden van de vergetelheid.

00:01:41.899 --> 00:01:46.435
Ik denk dat mensen verzamelaars zijn, 
kunstenaars helemaal.

00:01:46.435 --> 00:01:51.481
Geen dwangmatige verzamelaars, dat is wat anders.

00:01:51.481 --> 00:01:55.545
Die verzamelen alles, een kunstenaar 
verzamelt selectief.

00:01:55.545 --> 00:01:58.513
Die verzamelt alleen dingen waar hij van houdt.

00:01:58.513 --> 00:02:00.968
Een kunstenaar moet ideeën verzamelen

00:02:00.968 --> 00:02:04.460
en de beste manier die ik daarvoor ken, is lezen.

00:02:04.460 --> 00:02:09.554
En wat kun je beter lezen dan een dagelijks 
verslag van wat mensen meemaken,

00:02:09.554 --> 00:02:12.349
zoals in de krant.

00:02:12.349 --> 00:02:17.751
In 2005, ik was net afgestudeerd,

00:02:17.751 --> 00:02:20.450
had ik vreselijk last van schrijversblok.

00:02:20.450 --> 00:02:23.319
Ik zat naar een Word-bestand te staren

00:02:23.319 --> 00:02:27.810
met die uitdagende blinkende cursor.

00:02:27.810 --> 00:02:32.181
Het schrijven, dat me normaal enorm veel 
vreugde brengt, was nu --

00:02:32.181 --> 00:02:34.541
het was gewoon niet leuk meer.

00:02:34.541 --> 00:02:37.097
Op een dag zat ik naar het scherm te staren

00:02:37.097 --> 00:02:38.886
en keek naar de prullenbak

00:02:38.886 --> 00:02:44.410
met een berg papier en dacht: "Hier zit ik,

00:02:44.410 --> 00:02:45.800
zonder woorden.

00:02:45.800 --> 00:02:48.280
Terwijl er hier vlakbij

00:02:48.280 --> 00:02:51.004
dagelijks duizenden aan huis worden bezorgd."

00:02:51.004 --> 00:02:55.004
Dus ik dacht: ik steel er een paar. 
Ik deed het volgende.

00:02:55.004 --> 00:02:57.167
Ik pakte een pen die ik gebruik om te tekenen

00:02:57.167 --> 00:03:00.831
en begon woorden te omcirkelen die me opvielen.

00:03:00.831 --> 00:03:06.137
Die woorden verbond ik met elkaar 
tot korte zinnen en grappige teksten.

00:03:06.137 --> 00:03:12.810
Toen ik klaar was, streepte ik de woorden door 
die ik niet had gebruikt.

00:03:13.441 --> 00:03:18.885
Dat ziet er zo uit. Alsof de CIA 
een haiku heeft gemaakt.

00:03:18.885 --> 00:03:21.388
(Gelach)

00:03:21.388 --> 00:03:23.783
Ik had geen idee wat ik aan het doen was.

00:03:23.783 --> 00:03:27.449
Ik wist alleen dat het een goed gevoel gaf 
om die woorden

00:03:27.449 --> 00:03:31.427
te zien verdwijnen onder de inkt.

00:03:31.427 --> 00:03:34.783
Ik begon ze dagelijks op mijn blog te publiceren

00:03:34.783 --> 00:03:37.286
en noemde ze 'newspaper blackout poems'.

00:03:37.286 --> 00:03:40.296
Na een tijdje werd het door internet opgepikt

00:03:40.296 --> 00:03:43.883
en verzamelde ik ze in mijn eerste boek 
Newspaper Blackout.

00:03:43.883 --> 00:03:48.672
Ik dacht dat ik de overheid oplichtte.

00:03:49.349 --> 00:03:54.614
Links het dossier dat de FBI over John Lennon heeft 
en rechts een 'blackout'-gedicht.

00:03:54.614 --> 00:03:58.927
Na een poosje kreeg ik allerlei e-mails en tweets

00:03:58.927 --> 00:04:04.948
en ander commentaar dat mijn werk
verre van origineel was.

00:04:04.948 --> 00:04:08.792
Er werd het meest verwezen naar de briljante

00:04:08.792 --> 00:04:11.671
Britse kunstenaar Tom Phillips.

00:04:11.671 --> 00:04:15.418
In de jaren zestig kocht Phillips in een boekhandel

00:04:15.418 --> 00:04:18.421
de eerste de beste Victoriaanse roman die hij kon vinden.

00:04:18.421 --> 00:04:20.589
Thuis begon hij op de bladzijden

00:04:20.589 --> 00:04:22.546
te tekenen en te schilderen.

00:04:22.546 --> 00:04:24.952
En, net als ik, liet hij bepaalde woorden staan

00:04:24.952 --> 00:04:31.467
in zijn kunstwerken. Hij doet dit al veertig jaar.

00:04:31.467 --> 00:04:35.905
Zijn project heet 'A Humument'. 
Je kunt het opzoeken.

00:04:35.905 --> 00:04:38.538
Het is zijn levenswerk.

00:04:38.538 --> 00:04:42.231
Wat ik ontdekte over Tom Phillips 
is dat hij het idee

00:04:42.231 --> 00:04:46.540
voor zijn veertigjarige project kreeg 
door een interview

00:04:46.540 --> 00:04:48.477
met schrijver William Burroughs in Paris Review,

00:04:48.477 --> 00:04:51.728
waar Burroughs over zijn 'cut-up'-methode 
van schrijven vertelde.

00:04:51.728 --> 00:04:54.668
Waarbij je een stuk tekst schrijft, in stukken knipt

00:04:54.668 --> 00:04:58.115
en herschikt zodat je een nieuw stuk tekst krijgt.

00:04:58.115 --> 00:05:01.255
De grap is dat toen ik informatie over 
Burroughs ging zoeken

00:05:01.255 --> 00:05:03.091
ik erachter kwam dat hij het idee

00:05:03.091 --> 00:05:07.636
voor deze techniek van zijn vriend Brion Gysin had.

00:05:07.636 --> 00:05:13.294
Gyson was een schilder. 
Als hij een doek voorbereidt,

00:05:13.294 --> 00:05:17.113
en het canvas snijdt, knipte hij een 
stapel kranten aan stukken

00:05:17.113 --> 00:05:20.361
en aan de hand van hoe de snippers vielen,

00:05:20.361 --> 00:05:24.993
kreeg hij inspiratie voor het schrijven van poëzie.

00:05:25.624 --> 00:05:27.866
Als je dan verder gaat zoeken

00:05:27.866 --> 00:05:29.824
kom je erachter dat dertig jaar eerder,

00:05:29.824 --> 00:05:31.697
een dichter met de naam Tristan Tzara

00:05:31.697 --> 00:05:35.627
in Parijs op het toneel stond, met een hoed en een krant,

00:05:35.627 --> 00:05:37.539
een krant in stukken knipte,

00:05:37.539 --> 00:05:40.257
de snippers in de hoed deed om ze er één voor één

00:05:40.257 --> 00:05:43.089
uit te halen en als gedicht voor te lezen.

00:05:43.089 --> 00:05:48.186
Ik ging nog verder tot 1760,

00:05:48.186 --> 00:05:52.556
naar Caleb Whitford, buurman van Benjamin Franklin.

00:05:52.556 --> 00:05:55.392
In die tijd was een krant nog relatief nieuw,

00:05:55.392 --> 00:05:57.394
en de kolommen waren heel smal.

00:05:57.394 --> 00:06:00.391
Caleb las horizontaal over de kolommen

00:06:00.391 --> 00:06:03.915
in plaats van verticaal. En daardoor onstonden

00:06:03.915 --> 00:06:07.697
allerlei grappige combinaties waar zijn vrienden 
in de kroeg om in een deuk lagen.

00:06:07.697 --> 00:06:11.410
Uiteindelijke publiceerde hij ze zelfs in een krant.

00:06:11.410 --> 00:06:16.137
Dus mijn idee was niet alleen volstrekt onorigineel,

00:06:16.137 --> 00:06:24.201
het bleek ook nog eens dat mensen al 
250 jaar poëzie uit kranten halen.

00:06:24.586 --> 00:06:27.675
Wat moet ik doen?

00:06:27.675 --> 00:06:31.469
In plaats van ontmoedigd te raken, 
bleef ik doorgaan, want ik weet iets

00:06:31.469 --> 00:06:34.698
dat veel kunstenaars weten, maar dat maar 
weinigen willen toegeven.

00:06:34.698 --> 00:06:39.437
Niets is helemaal origineel.

00:06:39.437 --> 00:06:43.906
Al het creatieve werk bouwt voort op iets wat er al was.

00:06:43.906 --> 00:06:47.778
Ieder nieuw idee is gewoon een remix of mash-up

00:06:47.778 --> 00:06:50.892
van één of twee bestaande ideeën.

00:06:50.892 --> 00:06:56.176
En dit bedoel ik. Dit leren ze je op de kunstacademie.

00:06:56.176 --> 00:07:00.806
Teken een rechte lijn. Teken er nog één naast.

00:07:00.806 --> 00:07:02.671
Hoeveel lijnen zijn er?

00:07:02.671 --> 00:07:04.880
De eerste die je hebt getekend.

00:07:04.880 --> 00:07:07.211
En de tweede.

00:07:07.211 --> 00:07:10.542
Maar dan is er ook nog een nieuwe lijn ontstaan 
tussen deze twee in.

00:07:10.542 --> 00:07:12.928
Één plus één is dus drie.

00:07:12.928 --> 00:07:16.182
Over lijnen gesproken, nog een voorbeeld:

00:07:16.182 --> 00:07:18.170
Genetica.

00:07:18.170 --> 00:07:23.129
Je hebt een vader en moeder, 
maar de som van jou

00:07:23.129 --> 00:07:25.017
is meer dan die twee delen.

00:07:25.017 --> 00:07:28.859
Je bent een remix of mash-up van je vader en moeder

00:07:28.859 --> 00:07:31.798
en al je voorouders.

00:07:32.030 --> 00:07:34.566
En zoals je een stamboom hebt van je familie

00:07:34.566 --> 00:07:37.320
heb je die ook van ideeën.

00:07:37.320 --> 00:07:39.003
Je kunt je familie niet kiezen,

00:07:39.003 --> 00:07:42.207
maar je kunt wel je vrienden kiezen, 
de boeken die je leest,

00:07:42.207 --> 00:07:45.458
de films die je bekijkt, 
de muziek waar je naar luistert,

00:07:45.458 --> 00:07:47.602
de plaatsen waar je woont, etc.

00:07:47.602 --> 00:07:52.385
Je bent een mash-up van wat je in je leven haalt.

00:07:52.385 --> 00:07:55.745
Wat ik heb gedaan, 
is kijken naar alle kunstenaars

00:07:55.745 --> 00:07:58.776
die voor mij kwamen en heb een 
soort stamboom gebouwd,

00:07:58.776 --> 00:08:01.727
een creatieve afkomst waar ik uit kan putten.

00:08:01.727 --> 00:08:05.355
Vervolgens heb ik de kunstenaars die ik al bewonder

00:08:05.355 --> 00:08:07.356
en waardeer toegevoegd.

00:08:07.356 --> 00:08:12.255
En heb alles van ze gejat wat ik maar kon.

00:08:12.255 --> 00:08:17.033
Precies. Jatten. Ik ben een creatieve kleptomaan.

00:08:17.033 --> 00:08:21.753
Maar in tegenstelling tot een gewone kleptomaan 
steel ik alleen maar

00:08:21.753 --> 00:08:23.708
dingen die echt iets voor me betekenen,

00:08:23.708 --> 00:08:26.249
dingen die ik echt kan gebruiken in mijn werk.

00:08:26.249 --> 00:08:30.665
Mr. Steve Jobs kan het nog veel beter

00:08:30.665 --> 00:08:33.541
uitleggen dan ik.

00:08:34.342 --> 00:08:37.260
Steve Jobs: Het gaat erom jezelf bloot te stellen

00:08:37.260 --> 00:08:40.390
aan het beste wat mensen ooit hebben gedaan.

00:08:40.390 --> 00:08:44.312
En die dingen dan mee te nemen bij wat je doet.

00:08:44.312 --> 00:08:46.438
Picasso zei altijd:

00:08:46.438 --> 00:08:49.402
"Goede kunstenaars kopiëren, 
geweldige kunstenaars stelen."

00:08:49.402 --> 00:08:55.958
En ik ben schaamteloos wat betreft het stelen 
van goede ideeën.

00:08:57.205 --> 00:09:00.340
Picasso zei het. Kunst is diefstal.

00:09:00.340 --> 00:09:03.163
Ooit vroeg een schrijver aan David Bowie

00:09:03.163 --> 00:09:05.664
of hij zichzelf origineel vond. Hij zei: "Nee,

00:09:05.664 --> 00:09:09.223
ik ben eerder een smaakvolle dief.

00:09:09.223 --> 00:09:12.293
De enige kunst die ik echt bestudeer,

00:09:12.293 --> 00:09:15.734
is die waar ik wat van kan stelen."

00:09:16.180 --> 00:09:18.011
Hoe kijkt een kunstenaar naar de wereld?

00:09:18.011 --> 00:09:21.694
Ten eerste vraag zij zich af wat de moeite 
van het stelen waard is

00:09:21.694 --> 00:09:24.362
en daarna gaat ze verder naar het volgende.

00:09:24.362 --> 00:09:27.668
Dat is het wel zo'n beetje. Als je op deze manier 
naar de wereld kijkt,

00:09:27.668 --> 00:09:30.077
is er geen goede of slechte kunst.

00:09:30.077 --> 00:09:33.527
Maar alleen kunst die de moeite waard is om te stelen 
en kunst die dat niet is.

00:09:33.527 --> 00:09:35.664
En alles ligt voor het grijpen.

00:09:35.664 --> 00:09:37.747
Als je vandaag niets vindt dat de moeite 
van het stelen waard is,

00:09:37.747 --> 00:09:41.026
vind je het misschien morgen, volgende maand,

00:09:41.026 --> 00:09:43.652
of jaren later.

00:09:44.252 --> 00:09:48.498
T.S. Eliot zei dat onvolwassen dichters imiteren,

00:09:48.498 --> 00:09:51.989
geweldige dichters stelen.

00:09:51.989 --> 00:09:55.257
Maar hij zei: "Slechte dichters schenden

00:09:55.257 --> 00:09:56.800
wat ze stelen.

00:09:56.800 --> 00:09:59.094
En goede dichters maken het beter

00:09:59.094 --> 00:10:01.170
of in ieder geval anders."

00:10:01.170 --> 00:10:03.328
En daar draait het om bij creatieve diefstal.

00:10:03.328 --> 00:10:05.915
Imitatie is niet het grootste compliment.

00:10:05.915 --> 00:10:09.684
Dus in plaats van te dichten zoals William Burroughs,

00:10:09.684 --> 00:10:13.441
of kleurrijke kunstwerken te maken zoals Tom Phillips,

00:10:13.441 --> 00:10:16.361
heb ik geprobeerd van mijn gedichten 
mijn eigen ding te maken

00:10:16.361 --> 00:10:18.415
en ermee door te gaan. Want nu weet ik

00:10:18.415 --> 00:10:21.866
dat transformatie eigenlijk het grootste compliment is:

00:10:21.866 --> 00:10:25.870
de dingen die je gestolen hebt tot iets eigens maken.

00:10:25.870 --> 00:10:31.585
Vandaag hebben jullie al een uur naar deze

00:10:31.585 --> 00:10:35.085
geweldige sprekers geluisterd. Ik wil dat je doet

00:10:35.085 --> 00:10:37.681
wat mijn vriendin Wendy MacNaughton doet,

00:10:37.681 --> 00:10:40.260
ik wil dat je iedereen besteelt die je hebt ontmoet.

00:10:40.260 --> 00:10:43.430
Pak van alle sprekers die je vandaag hebt gehoord iets mee

00:10:43.430 --> 00:10:44.848
dat jou aanspreekt.

00:10:44.848 --> 00:10:47.664
De mensen die je later nog ontmoet,

00:10:47.664 --> 00:10:50.828
neem iets van ze mee, neem het mee naar jouw kantoor,

00:10:50.828 --> 00:10:52.499
naar waar jij werkt

00:10:52.499 --> 00:10:55.191
en combineer het met jouw ideeën en gedachten.

00:10:55.191 --> 00:10:58.111
Maak er iets heel nieuws van.

00:10:58.111 --> 00:11:01.862
En neem het mee in jouw wereld, 
zodat we het weer van jou kunnen stelen.

00:11:01.862 --> 00:11:04.117
Zo jat je als een kunstenaar.

00:11:04.117 --> 00:11:05.172
Bedankt.

00:11:05.172 --> 00:11:07.387
(Applaus)