WEBVTT 00:00:16.000 --> 00:00:21.000 Hier volgt een verhaal over de componist Igor Stravinsky. 00:00:21.000 --> 00:00:25.000 Hij wilde een nieuw ballet maken. 00:00:25.000 --> 00:00:28.000 Maar in plaats van van voren af aan te beginnen 00:00:28.000 --> 00:00:31.000 haalde hij een aantal favoriete klassieke manuscripten tevoorschijn, 00:00:31.000 --> 00:00:33.000 pakte zijn rode pen 00:00:33.000 --> 00:00:36.000 en begon te strepen 00:00:36.000 --> 00:00:38.000 alsof het zijn eigen muziek was. 00:00:38.000 --> 00:00:42.000 Hij leende de basis en melodieën van bekende werken, 00:00:42.000 --> 00:00:46.000 maar componeerde zijn eigen harmonieën en ritmes onder dat werk. 00:00:46.000 --> 00:00:51.000 Toen het ballet uitkwam, waren de recensenten woedend. 00:00:51.000 --> 00:00:54.000 Ze zeiden: "Hoe kun je de klassiekers zo behandelen? 00:00:54.000 --> 00:00:56.000 Laat ze met rust." 00:00:56.000 --> 00:00:59.000 Weet iemand wat Stravinsky antwoordde? 00:00:59.000 --> 00:01:03.000 Hij zei: "Jullie hebben respect, ik liefde." 00:01:03.000 --> 00:01:07.000 Ik hou van kranten, ik groeide ermee op. 00:01:07.000 --> 00:01:11.000 Mijn ouders waren geabonneerd op twee kranten. 00:01:11.000 --> 00:01:15.000 Mijn schoonvader en ooms zijn verslaggevers. 00:01:15.000 --> 00:01:18.000 Ik lees mijn hele leven al kranten. 00:01:18.000 --> 00:01:21.000 Het nadeel van kranten is dat ze vergankelijk zijn. 00:01:21.000 --> 00:01:23.000 Ze blijven niet bestaan. 00:01:23.000 --> 00:01:28.000 Als je ze uitgelezen hebt, komen ze bij het oud papier. 00:01:28.000 --> 00:01:31.000 Desondanks ken ik niemand die niet ooit 00:01:31.000 --> 00:01:34.000 iets uit de krant heeft geknipt. 00:01:34.000 --> 00:01:41.000 Onze impuls is om dingen die iets voor ons betekenen te redden van de vergetelheid. 00:01:41.000 --> 00:01:46.000 Ik denk dat mensen verzamelaars zijn, kunstenaars helemaal. 00:01:46.000 --> 00:01:51.000 Geen dwangmatige verzamelaars, dat is wat anders. 00:01:51.000 --> 00:01:55.000 Die verzamelen alles, een kunstenaar verzamelt selectief. 00:01:55.000 --> 00:01:58.000 Die verzamelt alleen dingen waar hij van houdt. 00:01:58.000 --> 00:02:00.000 Een kunstenaar moet ideeën verzamelen 00:02:00.000 --> 00:02:04.000 en de beste manier die ik daarvoor ken, is lezen. 00:02:04.000 --> 00:02:09.000 En wat kun je beter lezen dan een dagelijks verslag van wat mensen meemaken, 00:02:09.000 --> 00:02:12.000 zoals in de krant. 00:02:12.000 --> 00:02:17.000 In 2005, ik was net afgestudeerd, 00:02:17.000 --> 00:02:20.000 had ik vreselijk last van schrijversblok. 00:02:20.000 --> 00:02:23.000 Ik zat naar een Word-bestand te staren 00:02:23.000 --> 00:02:27.000 met die uitdagende blinkende cursor. 00:02:27.000 --> 00:02:32.000 Het schrijven, dat me normaal enorm veel vreugde brengt, was nu -- 00:02:32.000 --> 00:02:34.000 het was gewoon niet leuk meer. 00:02:34.000 --> 00:02:37.000 Op een dag zat ik naar het scherm te staren 00:02:37.000 --> 00:02:38.000 en keek naar de prullenbak 00:02:38.000 --> 00:02:44.000 met een berg papier en dacht: "Hier zit ik, 00:02:44.000 --> 00:02:45.000 zonder woorden. 00:02:45.000 --> 00:02:48.000 Terwijl er hier vlakbij 00:02:48.000 --> 00:02:51.000 dagelijks duizenden aan huis worden bezorgd." 00:02:51.000 --> 00:02:55.000 Dus ik dacht: ik steel er een paar. Ik deed het volgende. 00:02:55.000 --> 00:02:57.000 Ik pakte een pen die ik gebruik om te tekenen 00:02:57.000 --> 00:03:00.000 en begon woorden te omcirkelen die me opvielen. 00:03:00.000 --> 00:03:06.000 Die woorden verbond ik met elkaar tot korte zinnen en grappige teksten. 00:03:06.000 --> 00:03:12.000 Toen ik klaar was, streepte ik de woorden door die ik niet had gebruikt. 00:03:13.000 --> 00:03:18.000 Dat ziet er zo uit. Alsof de CIA een haiku heeft gemaakt. 00:03:18.000 --> 00:03:21.000 (Gelach) 00:03:21.000 --> 00:03:23.000 Ik had geen idee wat ik aan het doen was. 00:03:23.000 --> 00:03:27.000 Ik wist alleen dat het een goed gevoel gaf om die woorden 00:03:27.000 --> 00:03:31.000 te zien verdwijnen onder de inkt. 00:03:31.000 --> 00:03:34.000 Ik begon ze dagelijks op mijn blog te publiceren 00:03:34.000 --> 00:03:37.000 en noemde ze 'newspaper blackout poems'. 00:03:37.000 --> 00:03:40.000 Na een tijdje werd het door internet opgepikt 00:03:40.000 --> 00:03:43.000 en verzamelde ik ze in mijn eerste boek Newspaper Blackout. 00:03:43.000 --> 00:03:48.000 Ik dacht dat ik de overheid oplichtte. 00:03:49.000 --> 00:03:54.000 Links het dossier dat de FBI over John Lennon heeft en rechts een 'blackout'-gedicht. 00:03:54.000 --> 00:03:58.000 Na een poosje kreeg ik allerlei e-mails en tweets 00:03:58.000 --> 00:04:04.000 en ander commentaar dat mijn werk verre van origineel was. 00:04:04.000 --> 00:04:08.000 Er werd het meest verwezen naar de briljante 00:04:08.000 --> 00:04:11.000 Britse kunstenaar Tom Phillips. 00:04:11.000 --> 00:04:15.000 In de jaren zestig kocht Phillips in een boekhandel 00:04:15.000 --> 00:04:18.000 de eerste de beste Victoriaanse roman die hij kon vinden. 00:04:18.000 --> 00:04:20.000 Thuis begon hij op de bladzijden 00:04:20.000 --> 00:04:22.000 te tekenen en te schilderen. 00:04:22.000 --> 00:04:24.000 En, net als ik, liet hij bepaalde woorden staan 00:04:24.000 --> 00:04:31.000 in zijn kunstwerken. Hij doet dit al veertig jaar. 00:04:31.000 --> 00:04:35.000 Zijn project heet 'A Humument'. Je kunt het opzoeken. 00:04:35.000 --> 00:04:38.000 Het is zijn levenswerk. 00:04:38.000 --> 00:04:42.000 Wat ik ontdekte over Tom Phillips is dat hij het idee 00:04:42.000 --> 00:04:46.000 voor zijn veertigjarige project kreeg door een interview 00:04:46.000 --> 00:04:48.000 met schrijver William Burroughs in Paris Review, 00:04:48.000 --> 00:04:51.000 waar Burroughs over zijn 'cut-up'-methode van schrijven vertelde. 00:04:51.000 --> 00:04:54.000 Waarbij je een stuk tekst schrijft, in stukken knipt 00:04:54.000 --> 00:04:58.000 en herschikt zodat je een nieuw stuk tekst krijgt. 00:04:58.000 --> 00:05:01.000 De grap is dat toen ik informatie over Burroughs ging zoeken 00:05:01.000 --> 00:05:03.000 ik erachter kwam dat hij het idee 00:05:03.000 --> 00:05:07.000 voor deze techniek van zijn vriend Brion Gysin had. 00:05:07.000 --> 00:05:13.000 Gyson was een schilder. Als hij een doek voorbereidt, 00:05:13.000 --> 00:05:17.000 en het canvas snijdt, knipte hij een stapel kranten aan stukken 00:05:17.000 --> 00:05:20.000 en aan de hand van hoe de snippers vielen, 00:05:20.000 --> 00:05:24.000 kreeg hij inspiratie voor het schrijven van poëzie. 00:05:25.000 --> 00:05:27.000 Als je dan verder gaat zoeken 00:05:27.000 --> 00:05:29.000 kom je erachter dat dertig jaar eerder, 00:05:29.000 --> 00:05:31.000 een dichter met de naam Tristan Tzara 00:05:31.000 --> 00:05:35.000 in Parijs op het toneel stond, met een hoed en een krant, 00:05:35.000 --> 00:05:37.000 een krant in stukken knipte, 00:05:37.000 --> 00:05:40.000 de snippers in de hoed deed om ze er één voor één 00:05:40.000 --> 00:05:43.000 uit te halen en als gedicht voor te lezen. 00:05:43.000 --> 00:05:48.000 Ik ging nog verder tot 1760, 00:05:48.000 --> 00:05:52.000 naar Caleb Whitford, buurman van Benjamin Franklin. 00:05:52.000 --> 00:05:55.000 In die tijd was een krant nog relatief nieuw, 00:05:55.000 --> 00:05:57.000 en de kolommen waren heel smal. 00:05:57.000 --> 00:06:00.000 Caleb las horizontaal over de kolommen 00:06:00.000 --> 00:06:03.000 in plaats van verticaal. En daardoor onstonden 00:06:03.000 --> 00:06:07.000 allerlei grappige combinaties waar zijn vrienden in de kroeg om in een deuk lagen. 00:06:07.000 --> 00:06:11.000 Uiteindelijke publiceerde hij ze zelfs in een krant. 00:06:11.000 --> 00:06:16.000 Dus mijn idee was niet alleen volstrekt onorigineel, 00:06:16.000 --> 00:06:24.000 het bleek ook nog eens dat mensen al 250 jaar poëzie uit kranten halen. 00:06:24.000 --> 00:06:27.000 Wat moet ik doen? 00:06:27.000 --> 00:06:31.000 In plaats van ontmoedigd te raken, bleef ik doorgaan, want ik weet iets 00:06:31.000 --> 00:06:34.000 dat veel kunstenaars weten, maar dat maar weinigen willen toegeven. 00:06:34.000 --> 00:06:39.000 Niets is helemaal origineel. 00:06:39.000 --> 00:06:43.000 Al het creatieve werk bouwt voort op iets wat er al was. 00:06:43.000 --> 00:06:47.000 Ieder nieuw idee is gewoon een remix of mash-up 00:06:47.000 --> 00:06:50.000 van één of twee bestaande ideeën. 00:06:50.000 --> 00:06:56.000 En dit bedoel ik. Dit leren ze je op de kunstacademie. 00:06:56.000 --> 00:07:00.000 Teken een rechte lijn. Teken er nog één naast. 00:07:00.000 --> 00:07:02.000 Hoeveel lijnen zijn er? 00:07:02.000 --> 00:07:04.000 De eerste die je hebt getekend. 00:07:04.000 --> 00:07:07.000 En de tweede. 00:07:07.000 --> 00:07:10.000 Maar dan is er ook nog een nieuwe lijn ontstaan tussen deze twee in. 00:07:10.000 --> 00:07:12.000 Één plus één is dus drie. 00:07:12.000 --> 00:07:16.000 Over lijnen gesproken, nog een voorbeeld: 00:07:16.000 --> 00:07:18.000 Genetica. 00:07:18.000 --> 00:07:23.000 Je hebt een vader en moeder, maar de som van jou 00:07:23.000 --> 00:07:25.000 is meer dan die twee delen. 00:07:25.000 --> 00:07:28.000 Je bent een remix of mash-up van je vader en moeder 00:07:28.000 --> 00:07:31.000 en al je voorouders. 00:07:32.000 --> 00:07:34.000 En zoals je een stamboom hebt van je familie 00:07:34.000 --> 00:07:37.000 heb je die ook van ideeën. 00:07:37.000 --> 00:07:39.000 Je kunt je familie niet kiezen, 00:07:39.000 --> 00:07:42.000 maar je kunt wel je vrienden kiezen, de boeken die je leest, 00:07:42.000 --> 00:07:45.000 de films die je bekijkt, de muziek waar je naar luistert, 00:07:45.000 --> 00:07:47.000 de plaatsen waar je woont, etc. 00:07:47.000 --> 00:07:52.000 Je bent een mash-up van wat je in je leven haalt. 00:07:52.000 --> 00:07:55.000 Wat ik heb gedaan, is kijken naar alle kunstenaars 00:07:55.000 --> 00:07:58.000 die voor mij kwamen en heb een soort stamboom gebouwd, 00:07:58.000 --> 00:08:01.000 een creatieve afkomst waar ik uit kan putten. 00:08:01.000 --> 00:08:05.000 Vervolgens heb ik de kunstenaars die ik al bewonder 00:08:05.000 --> 00:08:07.000 en waardeer toegevoegd. 00:08:07.000 --> 00:08:12.000 En heb alles van ze gejat wat ik maar kon. 00:08:12.000 --> 00:08:17.000 Precies. Jatten. Ik ben een creatieve kleptomaan. 00:08:17.000 --> 00:08:21.000 Maar in tegenstelling tot een gewone kleptomaan steel ik alleen maar 00:08:21.000 --> 00:08:23.000 dingen die echt iets voor me betekenen, 00:08:23.000 --> 00:08:26.000 dingen die ik echt kan gebruiken in mijn werk. 00:08:26.000 --> 00:08:30.000 Mr. Steve Jobs kan het nog veel beter 00:08:30.000 --> 00:08:33.000 uitleggen dan ik. 00:08:34.000 --> 00:08:37.000 Steve Jobs: Het gaat erom jezelf bloot te stellen 00:08:37.000 --> 00:08:40.000 aan het beste wat mensen ooit hebben gedaan. 00:08:40.000 --> 00:08:44.000 En die dingen dan mee te nemen bij wat je doet. 00:08:44.000 --> 00:08:46.000 Picasso zei altijd: 00:08:46.000 --> 00:08:49.000 "Goede kunstenaars kopiëren, geweldige kunstenaars stelen." 00:08:49.000 --> 00:08:55.000 En ik ben schaamteloos wat betreft het stelen van goede ideeën. 00:08:57.000 --> 00:09:00.000 Picasso zei het. Kunst is diefstal. 00:09:00.000 --> 00:09:03.000 Ooit vroeg een schrijver aan David Bowie 00:09:03.000 --> 00:09:05.000 of hij zichzelf origineel vond. Hij zei: "Nee, 00:09:05.000 --> 00:09:09.000 ik ben eerder een smaakvolle dief. 00:09:09.000 --> 00:09:12.000 De enige kunst die ik echt bestudeer, 00:09:12.000 --> 00:09:15.000 is die waar ik wat van kan stelen." 00:09:16.000 --> 00:09:18.000 Hoe kijkt een kunstenaar naar de wereld? 00:09:18.000 --> 00:09:21.000 Ten eerste vraag zij zich af wat de moeite van het stelen waard is 00:09:21.000 --> 00:09:24.000 en daarna gaat ze verder naar het volgende. 00:09:24.000 --> 00:09:27.000 Dat is het wel zo'n beetje. Als je op deze manier naar de wereld kijkt, 00:09:27.000 --> 00:09:30.000 is er geen goede of slechte kunst. 00:09:30.000 --> 00:09:33.000 Maar alleen kunst die de moeite waard is om te stelen en kunst die dat niet is. 00:09:33.000 --> 00:09:35.000 En alles ligt voor het grijpen. 00:09:35.000 --> 00:09:37.000 Als je vandaag niets vindt dat de moeite van het stelen waard is, 00:09:37.000 --> 00:09:41.000 vind je het misschien morgen, volgende maand, 00:09:41.000 --> 00:09:43.000 of jaren later. 00:09:44.000 --> 00:09:48.000 T.S. Eliot zei dat onvolwassen dichters imiteren, 00:09:48.000 --> 00:09:51.000 geweldige dichters stelen. 00:09:51.000 --> 00:09:55.000 Maar hij zei: "Slechte dichters schenden 00:09:55.000 --> 00:09:56.000 wat ze stelen. 00:09:56.000 --> 00:09:59.000 En goede dichters maken het beter 00:09:59.000 --> 00:10:01.000 of in ieder geval anders." 00:10:01.000 --> 00:10:03.000 En daar draait het om bij creatieve diefstal. 00:10:03.000 --> 00:10:05.000 Imitatie is niet het grootste compliment. 00:10:05.000 --> 00:10:09.000 Dus in plaats van te dichten zoals William Burroughs, 00:10:09.000 --> 00:10:13.000 of kleurrijke kunstwerken te maken zoals Tom Phillips, 00:10:13.000 --> 00:10:16.000 heb ik geprobeerd van mijn gedichten mijn eigen ding te maken 00:10:16.000 --> 00:10:18.000 en ermee door te gaan. Want nu weet ik 00:10:18.000 --> 00:10:21.000 dat transformatie eigenlijk het grootste compliment is: 00:10:21.000 --> 00:10:25.000 de dingen die je gestolen hebt tot iets eigens maken. 00:10:25.000 --> 00:10:31.000 Vandaag hebben jullie al een uur naar deze 00:10:31.000 --> 00:10:35.000 geweldige sprekers geluisterd. Ik wil dat je doet 00:10:35.000 --> 00:10:37.000 wat mijn vriendin Wendy MacNaughton doet, 00:10:37.000 --> 00:10:40.000 ik wil dat je iedereen besteelt die je hebt ontmoet. 00:10:40.000 --> 00:10:43.000 Pak van alle sprekers die je vandaag hebt gehoord iets mee 00:10:43.000 --> 00:10:44.000 dat jou aanspreekt. 00:10:44.000 --> 00:10:47.000 De mensen die je later nog ontmoet, 00:10:47.000 --> 00:10:50.000 neem iets van ze mee, neem het mee naar jouw kantoor, 00:10:50.000 --> 00:10:52.000 naar waar jij werkt 00:10:52.000 --> 00:10:55.000 en combineer het met jouw ideeën en gedachten. 00:10:55.000 --> 00:10:58.000 Maak er iets heel nieuws van. 00:10:58.000 --> 00:11:01.000 En neem het mee in jouw wereld, zodat we het weer van jou kunnen stelen. 00:11:01.000 --> 00:11:04.000 Zo jat je als een kunstenaar. 00:11:04.000 --> 00:11:05.000 Bedankt. 00:11:05.000 --> 00:11:07.000 (Applaus)