WEBVTT

00:00:01.200 --> 00:00:04.950
Όταν ήμουν μικρή,
ήξερα ότι είχα υπερδυνάμεις.

00:00:06.920 --> 00:00:08.135
Σωστά ακούσατε.

NOTE Paragraph

00:00:08.140 --> 00:00:09.240
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:00:09.240 --> 00:00:13.836
Πίστευα ότι ήμουνα καταπληκτική 
γιατί κατανοούσα και ταυτιζόμουν

00:00:13.836 --> 00:00:15.516
με τους μελαμψούς άνθρωπους

00:00:15.516 --> 00:00:18.880
όπως ο παππούς μου, 
ένας συντηρητικός μουσουλμάνος.

00:00:19.360 --> 00:00:24.286
Επίσης καταλάβαινα την Αφγανή μητέρα μου, 
τον Πακιστανό πατέρα μου

00:00:24.286 --> 00:00:28.260
που δεν ήταν τόσο θρήσκος,
αλλά ήταν πράος και φιλελεύθερος.

00:00:28.480 --> 00:00:29.980
Και φυσικά καταλάβαινα

00:00:29.980 --> 00:00:32.556
και ταυτιζόμουν 
με τα αισθήματα των λευκών,

00:00:32.560 --> 00:00:34.770
των λευκών Νορβηγών της χώρας μου.

00:00:35.480 --> 00:00:39.596
Λευκοί, μελαμψοί, ό,τι και να ήταν, 
τους αγαπούσα όλους.

00:00:39.920 --> 00:00:41.150
Τους καταλάβαινα όλους,

00:00:41.150 --> 00:00:43.676
έστω κι αν δεν καταλαβαινόντουσαν
πάντα μεταξύ τους,

00:00:43.676 --> 00:00:45.160
ήταν όλοι δικοί μου άνθρωποι.

NOTE Paragraph

00:00:45.600 --> 00:00:48.536
Ωστόσο ο πατέρας μου ανησυχούσε πάντα.

00:00:48.540 --> 00:00:51.890
Συνήθιζε να λέει ότι ακόμα 
και με την καλύτερη μόρφωση

00:00:51.890 --> 00:00:55.126
δε θα αποκτούσα όσα μου άξιζαν.

00:00:55.126 --> 00:00:58.520
Θα αντιμετώπιζα ρατσισμό, αυτό πίστευε.

00:00:58.520 --> 00:01:01.376
Και ότι η μόνη περίπτωση
να με δεκτούν οι λευκοί

00:01:01.380 --> 00:01:03.480
θα ήταν να γινόμουν διάσημη.

00:01:03.480 --> 00:01:04.750
Και προσέξτε,

00:01:04.750 --> 00:01:07.910
είχε αυτή τη συνομιλία μαζί μου 
όταν ήμουνα επτά χρονών.

00:01:08.440 --> 00:01:11.246
Οπότε στην ηλικία των επτά χρόνων,

00:01:11.246 --> 00:01:14.816
μου είπε: «Κοίτα, πρέπει να διαλέξεις
τον αθλητισμό ή τη μουσική».

00:01:14.820 --> 00:01:19.270
Δεν ήξερε τίποτα για τα αθλητικά 
ο καημενούλης, άρα θα ήταν η μουσική.

00:01:19.270 --> 00:01:23.830
Οπότε στα επτά μου χρόνια, μάζεψε 
όλα τα παιχνίδια μου, τις κούκλες μου,

00:01:23.830 --> 00:01:25.790
και τα πέταξε.

00:01:26.160 --> 00:01:30.000
Για αντάλλαγμα μου έδωσε ενα 
απαίσιο ηλεκτρικό πιάνο Casio...

NOTE Paragraph

00:01:30.000 --> 00:01:31.286
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:01:31.286 --> 00:01:33.316
μάλιστα, και μαθήματα φωνητικής.

00:01:33.320 --> 00:01:38.096
Και μετά με ανάγκασε να εξασκούμαι 
για πολλές ώρες κάθε μέρα.

00:01:38.100 --> 00:01:42.376
Πολύ σύντομα άρχισε να με βάζει 
να τραγουδάω σε όλο και μεγαλύτερο κοινό,

00:01:42.380 --> 00:01:46.176
και το περίεργο ήταν 
που έγινα κάτι σαν υπόδειγμα

00:01:46.180 --> 00:01:48.570
για την πολυπολιτισμικότητα στη Νορβηγία.

00:01:48.760 --> 00:01:50.490
Και φυσικά ένοιωθα πολύ περήφανη.

00:01:50.490 --> 00:01:53.720
Γιατί ακόμα και οι εφημερίδες

00:01:53.720 --> 00:01:56.560
άρχισαν να γράφουν καλά σχόλια
για τους μελαμψούς ανθρώπους,

00:01:56.560 --> 00:01:59.970
οπότε ένοιωθα ότι 
οι υπερδυνάμεις μου αυξάνονταν.

NOTE Paragraph

00:02:00.960 --> 00:02:03.936
Όταν ήμουνα 12 χρονών 
γύρναγα από το σχολείο

00:02:03.940 --> 00:02:05.150
και έκανα μια παράκαμψη

00:02:05.150 --> 00:02:08.735
για να αγοράσω τις αγαπημένες μου 
καραμέλες, τα «αλμυρά πόδια».

00:02:08.759 --> 00:02:10.379
Ξέρω ότι ακούγονται αηδιαστικές, 


00:02:10.379 --> 00:02:11.640
(Γέλια)

00:02:11.640 --> 00:02:13.130
αλλά τις λατρεύω.

00:02:13.130 --> 00:02:17.740
Είναι από αλμυρή γλυκόριζα 
στο σχήμα ποδιών.

00:02:18.600 --> 00:02:23.650
Και τώρα που το λέω δυνατά
καταλαβαίνω πόσο απαίσιες ακούγονται,

00:02:24.280 --> 00:02:26.956
αλλά όπως και να 'χει τις λάτρευα.

00:02:26.956 --> 00:02:28.870
Όταν πήγα να μπω στο κατάστημα,

00:02:28.870 --> 00:02:33.516
υπήρχε ένας λευκός άντρας 
στην πόρτα που με εμπόδιζε να μπω.

00:02:33.516 --> 00:02:39.400
Προσπάθησα να πάω γύρω του, 
αλλά εκείνος με σταμάτησε,

00:02:39.400 --> 00:02:41.950
και με κοίταγε επίμονα,

00:02:42.200 --> 00:02:44.136
μετά έφτυσε στο πρόσωπό μου και είπε:

00:02:44.140 --> 00:02:45.376
«Φύγε από μπροστά μου,

00:02:45.380 --> 00:02:48.656
μικρή μαύρη σκύλα,
μικρή παλιοπακιστανή σκύλα,

00:02:48.660 --> 00:02:50.970
γύρνα από κει που ήρθες».

00:02:51.600 --> 00:02:54.690
Αναστατώθηκα.

00:02:54.690 --> 00:02:55.990
Τον κοίταγα.

00:02:55.990 --> 00:02:59.280
Ήμουν τόσο τρομοκρατημένη 
που δε σκούπισα καν το σάλιο,

00:02:59.840 --> 00:03:01.950
που έσμιγε με τα δάκρυά μου.

00:03:01.950 --> 00:03:03.810
Θυμάμαι κοίταξα γύρω μου,

00:03:03.810 --> 00:03:09.376
ελπίζοντας ότι κάποιος ενήλικας
θα ερχόταν να σταματήσει αυτόν τον τύπο.

00:03:09.380 --> 00:03:13.920
Ωστόσο οι άνθρωποι πέρναγαν από δίπλα μου 
βιαστικά, κάνοντας ότι δε με έβλεπαν.

00:03:14.160 --> 00:03:18.090
Μπερδεύτηκα, γιατί σκεφτόμουν:

00:03:18.640 --> 00:03:21.910
«Λευκοί μου, πού είστε; Τι συμβαίνει;

00:03:21.910 --> 00:03:24.420
Γιατί δεν έρχεστε να με σώσετε;»

00:03:24.760 --> 00:03:27.206
Και φυσικά εννοείται
ότι δεν αγόρασα τις καραμέλες.

00:03:27.206 --> 00:03:29.690
Έτρεξα όσο πιο γρήγορα
μπορούσα στο σπίτι μου.

NOTE Paragraph

00:03:30.040 --> 00:03:32.540
Όλα είναι καλά, σκέφτηκα.

00:03:32.800 --> 00:03:35.896
Όσο πέρναγε ο καιρός γινόμουνα 
όλο και πιο πετυχημένη,

00:03:35.900 --> 00:03:40.560
και με τον καιρό άρχισαν να με ενοχλούν 
και οι μελαμψοί άνθρωποι.

00:03:41.360 --> 00:03:43.420
Κάποιοι άντρες
στην κοινότητα των γονιών μου

00:03:43.420 --> 00:03:49.696
πίστευαν ότι ήταν απαράδεκτο και ατιμωτικό
να ασχολείται μια γυναίκα με τη μουσική

00:03:49.700 --> 00:03:52.210
και να εμφανίζεται τόσο συχνά
στα μέσα ενημέρωσης.

00:03:53.280 --> 00:03:58.690
Σύντομα λοιπόν άρχισαν 
να μου επιτίθενται στις συναυλίες μου.

00:03:58.690 --> 00:04:03.720
Θυμάμαι σε μία από αυτές ήμουνα στη σκηνή 
και έσκυψα προς το ακροατήριο,

00:04:03.720 --> 00:04:07.010
και το τελευταίο που είδα ήταν 
ένα νεαρό μελαμψό πρόσωπο,

00:04:07.010 --> 00:04:11.256
και τότε κατάλαβα ότι μου είχαν ρίξει 
κάποια χημική ουσία στα μάτια

00:04:11.260 --> 00:04:14.496
και θυμάμαι ότι δεν έβλεπα 
και τα μάτια μου δάκρυζαν,

00:04:14.500 --> 00:04:16.350
αλλά συνέχισα να τραγουδάω.

00:04:16.839 --> 00:04:21.800
Με έφτυσαν στον δρόμο, στο Όσλο, 
αυτή τη φορά μελαμψοί άντρες.

00:04:22.360 --> 00:04:25.570
Κάποια στιγμή επιχείρησαν 
και να με απαγάγουν.

00:04:25.570 --> 00:04:27.650
Πήρα άπειρες απειλές θανάτου.

00:04:27.650 --> 00:04:30.936
Θυμάμαι μια φορά ένας ηλικιωμένος 
με γενειάδα με σταμάτησε στον δρόμο

00:04:30.940 --> 00:04:33.090
και μου είπε: «Ο λόγος 
που σε μισώ τόσο πολύ

00:04:33.090 --> 00:04:34.740
είναι γιατί κάνεις τις κόρες μας

00:04:34.740 --> 00:04:37.470
να νομίζουν ότι μπορούν 
να κάνουν ό,τι θέλουν».

00:04:38.560 --> 00:04:41.370
Κάποιος νεαρός 
με προειδοποίησε να προσέχω,

00:04:41.370 --> 00:04:44.380
είπε ότι η μουσική είναι αντι-ισλαμική
και δουλειά για πόρνες,

00:04:44.380 --> 00:04:49.000
αν συνέχιζα θα με βίαζαν 
και θα με ξεκοίλιαζαν,

00:04:49.000 --> 00:04:52.360
για να μη γεννηθεί 
και άλλη πόρνη όπως εγώ.

NOTE Paragraph

00:04:53.560 --> 00:04:55.250
Και πάλι ένοιωσα μπερδεμένη.

00:04:55.250 --> 00:04:57.179
Δεν καταλάβαινα το τι γινόταν.

00:04:57.179 --> 00:05:01.219
Οι μελαμψοί μου είχαν αρχίσει 
να μου φέρονται έτσι - γιατί;

00:05:01.560 --> 00:05:04.630
Αντί να κτίζω γέφυρες ανάμεσα 
στους δύο κόσμους μου

00:05:04.630 --> 00:05:07.680
ένοιωθα ότι βυθιζόμουν ανάμεσά τους.

00:05:08.000 --> 00:05:11.170
Μάλλον για μένα το σάλιο 
ήταν ο κρυπτονίτης μου.

NOTE Paragraph

00:05:12.560 --> 00:05:14.576
Όταν λοιπόν έφτασα στην ηλικία των 17,

00:05:14.580 --> 00:05:17.590
οι απειλές θανάτου ήταν άπειρες, 
και οι ενοχλήσεις συνεχείς.

00:05:17.590 --> 00:05:20.336
Όταν φτάσαμε στο απροχώρητο,
η μητέρα μου μού είπε:

00:05:20.336 --> 00:05:23.880
«Κοίτα, δε μπορούμε πια 
να σε προστατέψουμε,

00:05:23.880 --> 00:05:25.660
πρέπει να φύγεις».

00:05:25.660 --> 00:05:31.310
Αγόρασα ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή
για το Λονδίνο, πακέταρα και έφυγα.

00:05:32.160 --> 00:05:35.830
Η μεγαλύτερή μου απογοήτευση 
ήταν που κανείς δεν αντέδρασε.

00:05:35.830 --> 00:05:38.790
Η αναχώρησή μου από τη Νορβηγία
ήταν πολύ δημόσιο γεγονός.

00:05:39.120 --> 00:05:42.656
Κανείς δε μίλησε, ούτε οι μελαμψοί μου, 
ούτε οι λευκοί μου.

00:05:42.660 --> 00:05:45.640
Κανείς δεν είπε: «Για περιμένετε,
αυτό που γίνεται είναι λάθος.

00:05:45.960 --> 00:05:49.650
Αυτό το κορίτσι είναι δικό μας, 
ας το υποστηρίξουμε, ας το προστατέψουμε».

00:05:49.650 --> 00:05:51.280
Κανείς δεν το είπε αυτό.

00:05:51.280 --> 00:05:54.360
Ένοιωσα... ξέρετε, όπως στο αεροδρόμιο,

00:05:55.120 --> 00:05:57.970
στον ιμάντα των αποσκευών 
όπου υπάρχουν διάφορες βαλίτσες

00:05:57.970 --> 00:05:59.160
που γυρνάνε γύρω-γύρω,

00:05:59.160 --> 00:06:01.770
και πάντα υπάρχει μια βαλίτσα
που περισσεύει,

00:06:01.770 --> 00:06:04.810
που κανείς δε θέλει, που κανείς 
δεν έρχεται να την πάρει.

00:06:04.810 --> 00:06:06.400
Έτσι ένοιωθα.

00:06:07.040 --> 00:06:10.700
Ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο μόνη, 
ποτέ δεν είχα νοιώσει τόσο χαμένη.

NOTE Paragraph

00:06:12.360 --> 00:06:16.800
Όταν λοιπόν ήρθα στο Λονδίνο, 
συνέχισα τη μουσική μου καρριέρα.

00:06:17.000 --> 00:06:20.480
Διαφορετικό μέρος,
αλλά δυστυχώς η ίδια ιστορία.

00:06:20.840 --> 00:06:24.360
Θυμάμαι ένα μήνυμα που έλαβα, 
έλεγε ότι θα με σκότωναν

00:06:24.360 --> 00:06:27.770
και ποτάμια από αίμα θα έρρεαν

00:06:27.770 --> 00:06:31.126
και ότι θα με βίαζαν 
πολλές φορές πριν πεθάνω.

00:06:31.260 --> 00:06:32.670
Σε αυτό το σημείο, ομολογώ

00:06:32.670 --> 00:06:35.176
ότι είχα συνηθίσει σε τέτοια μηνύματα,

00:06:35.180 --> 00:06:39.920
αλλά αυτή τη φορά είχαν αρχίσει
να απειλούν και την οικογένειά μου.

NOTE Paragraph

00:06:40.760 --> 00:06:46.000
Οπότε ξαναπακέταρα, παράτησα τη μουσική, 
και μετακόμισα στις ΗΠΑ.

00:06:46.520 --> 00:06:47.760
Δεν άντεχα άλλο.

00:06:47.760 --> 00:06:50.416
Δεν ήθελα να το συνεχίσω πια αυτό.

00:06:50.420 --> 00:06:52.600
Και φυσικά δεν ήθελα
να με σκοτώσουν για κάτι

00:06:52.600 --> 00:06:56.130
που δεν ήταν καν δικό μου όνειρο, 
αλλά μια επιλογή του πατέρα μου.

NOTE Paragraph

00:06:58.200 --> 00:07:01.376
Έχασα τον δρόμο μου.

00:07:01.380 --> 00:07:02.890
Κατέρρευσα.

00:07:02.890 --> 00:07:05.270
Αλλά αποφάσισα ότι αυτό που ήθελα να κάνω

00:07:05.270 --> 00:07:08.640
ήταν να περάσω τα υπόλοιπα 
χρόνια της ζωής μου

00:07:08.640 --> 00:07:10.330
στηρίζοντας νεαρά άτομα

00:07:10.330 --> 00:07:13.220
και να τα στηρίζω, 
με κάποιο ασήμαντο έστω τρόπο,

00:07:13.220 --> 00:07:14.976
να τους προσφέρω ό,τι μπορούσα.

00:07:14.980 --> 00:07:18.256
Άρχισα τον εθελοντισμό 
σε διάφορους οργανισμούς

00:07:18.260 --> 00:07:22.920
που στήριζαν νεαρούς 
μουσουλμάνους στην Ευρώπη.

00:07:24.080 --> 00:07:27.080
Και προς έκπληξή μου αυτό που κατάλαβα

00:07:27.080 --> 00:07:31.850
ήταν ότι πολλά από αυτά τα παιδιά
υπέφεραν και ταλαιπωρούνταν.

00:07:32.440 --> 00:07:35.960
Είχαν τόσα προβλήματα
με τις οικογένειες και τις κοινότητές τους

00:07:35.960 --> 00:07:39.600
που νοιαζόντουσαν περισσότερο 
για την τιμή τους και την υπόληψή τους

00:07:39.600 --> 00:07:42.510
παρά για την ευτυχία και τη ζωή
των ίδιων των παιδιών τους.

00:07:43.760 --> 00:07:44.800
Άρχισα να νοιώθω


00:07:44.800 --> 00:07:48.280
ότι ίσως και να μην ήμουν τόσο μόνη, 
ίσως και να μην ήμουν τόσο παράξενη.

00:07:48.280 --> 00:07:51.020
Ίσως να υπάρχουν 
κι άλλοι σαν εμένα στον κόσμο.

NOTE Paragraph

00:07:51.120 --> 00:07:53.480
Αυτό που οι περισσότεροι
δεν καταλαβαίνουν

00:07:53.480 --> 00:07:57.816
είναι το ότι είμαστε πάρα πολλοί 
και μεγαλώνουμε στην Ευρώπη,

00:07:57.840 --> 00:08:00.230
αλλά δεν είμαστε ελεύθεροι
να είμαστε ο εαυτός μας.

00:08:00.230 --> 00:08:02.870
Δε μας επιτρέπουν να είμαστε 
αυτοί που είμαστε.

00:08:03.360 --> 00:08:07.410
Δεν είμαστε ελεύθεροι να παντρευτούμε

00:08:07.410 --> 00:08:10.260
ή να κάνουμε μια σχέση 
με τα άτομα που θα επιλέγαμε.

00:08:10.260 --> 00:08:12.206
Δε μπορούμε ούτε να επιλέξουμε καριέρα.

00:08:12.206 --> 00:08:15.830
Αυτό συμβαίνει σε όλες τις περιοχές 
της Ευρώπης όπου ζουν μουσουλμάνοι.

00:08:15.830 --> 00:08:19.640
Ακόμα και στις πιο ελεύθερες κοινωνίες 
στον κόσμο, εμείς δεν είμαστε ελεύθεροι.

00:08:19.640 --> 00:08:23.530
Οι ζωές μας, τα όνειρά μας, 
το μέλλον μας, δε μας ανήκουν,

00:08:23.530 --> 00:08:26.816
ανήκουν στους γονείς μας 
και στις κοινότητές τους.

00:08:26.820 --> 00:08:30.230
Άκουσα πολλές ιστορίες νεαρών ατόμων

00:08:30.880 --> 00:08:33.769
που ζουν στην αφάνεια,

00:08:33.769 --> 00:08:35.535
που δε μας απασχολούν,

00:08:35.539 --> 00:08:38.700
αλλά που υποφέρουν, και υποφέρουν μόνα.

00:08:39.520 --> 00:08:42.020
Τα εξαναγκάζουν να παντρευτούν,

00:08:42.020 --> 00:08:45.280
τα βασανίζουν και τα κακοποιούν
στο όνομα της τιμής της οικογένειας.

NOTE Paragraph

00:08:45.280 --> 00:08:48.870
Τελικά, κατάλαβα, αφού δούλεψα 
για πολλά χρόνια με αυτά τα παιδιά,

00:08:48.870 --> 00:08:50.970
ότι δεν μπορούσα να συνεχίσω να τρέχω.

00:08:50.970 --> 00:08:55.690
Δεν μπορούσα να περάσω την υπόλοιπη
ζωή μου τρομαγμένη και κρυμένη

00:08:55.690 --> 00:08:58.470
και ότι θα έπρεπε να κάνω κάτι.

00:08:59.640 --> 00:09:02.730
Κατάλαβα επίσης ότι 
η σιωπή μου, η σιωπή μας,

00:09:02.730 --> 00:09:05.460
επιτρέπει σε αυτή την κακοποίηση 
να συνεχίζεται.

00:09:06.000 --> 00:09:07.690
Έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω

00:09:07.690 --> 00:09:10.520
τις υπερδυνάμεις των παιδικών μου χρόνων

00:09:10.520 --> 00:09:15.170
για να κάνω τα εμπλεκόμενα μέρη 
να καταλάβουν

00:09:15.170 --> 00:09:17.270
πώς είναι η ζωή αυτών των παιδιών

00:09:17.270 --> 00:09:20.960
που είναι παγιδευμένα μεταξύ 
της οικογένειας και της χώρας τους.

NOTE Paragraph

00:09:20.960 --> 00:09:24.480
Άρχισα λοιπόν να κάνω ταινίες 
και να λέω αυτές τις ιστορίες.

00:09:24.880 --> 00:09:28.720
Ήθελα επίσης να καταλάβει ο κόσμος 
πόσο καταστροφικές θα είναι οι συνέπειες

00:09:28.720 --> 00:09:31.650
αν δεν πάρουμε σοβαρά αυτά τα προβλήματα.

NOTE Paragraph

00:09:32.000 --> 00:09:34.510
Η πρώτη ταινία μίλαγε για την Μπανάζ.

00:09:35.440 --> 00:09:38.960
Ήταν μια 17χρονη Κούρδη στο Λονδίνο.

00:09:39.520 --> 00:09:42.480
Ήταν υπάκουη,
έκανε ό,τι της έλεγαν οι γονείς της.

00:09:42.840 --> 00:09:45.250
Προσπαθούσε να τα κάνει όλα σωστά.

00:09:45.250 --> 00:09:47.860
Παντρεύτηκε το παιδί 
που διάλεξαν οι γονείς της,

00:09:47.860 --> 00:09:51.210
παρόλο που τη χτύπαγε 
και τη βίαζε συνεχώς.

00:09:51.890 --> 00:09:54.410
Όταν ζήτησε τη βοήθεια
της οικογένειάς της, της είπαν:

00:09:54.410 --> 00:09:56.970
«Γύρνα πίσω και προσπάθησε
να είσαι καλύτερη σύζυγος».

00:09:56.970 --> 00:10:00.100
Επειδή δεν ήθελαν να έχουν 
χωρισμένη κόρη στο ιστορικό τους

00:10:00.100 --> 00:10:03.080
για να μην ατιμαστεί η οικογένεια.

00:10:03.680 --> 00:10:06.740
Τη χτύπαγε τόσο βίαια 
που τα αυτιά της αιμορραγούσαν.

00:10:07.200 --> 00:10:09.696
Και όταν επιτέλους έφυγε,


00:10:09.696 --> 00:10:14.146
και βρήκε κάποιον που αυτή επέλεξε
και αυτή ερωτεύτηκε,

00:10:14.160 --> 00:10:16.456
η κοινότητα και η οικογένεια το έμαθαν

00:10:16.456 --> 00:10:18.110
και η κοπέλα εξαφανίστηκε.

00:10:18.440 --> 00:10:20.670
Τη βρήκαν τρεις μήνες αργότερα.

00:10:21.200 --> 00:10:25.860
Την είχαν βάλει σε μια βαλίτσα 
και την είχαν θάψει κάτω από το σπίτι.

00:10:28.040 --> 00:10:32.220
Την είχαν στραγγαλίσει, 
την είχαν κακοποιήσει μέχρι να πεθάνει.

00:10:32.760 --> 00:10:37.510
Το έκαναν τρεις άντρες, τρία ξαδέρφια της,
με εντολή του πατέρα και του θείου της.

00:10:37.960 --> 00:10:40.110
Η επιπρόσθετη τραγωδία
στην ιστορία της Μπανάζ

00:10:40.110 --> 00:10:46.086
ήταν ότι είχε πάει στην αστυνομία, 
στην Αγγλία, πέντε φορές ζητώντας βοήθεια,

00:10:46.086 --> 00:10:49.136
και τους είχε πει ότι
η οικογένειά της θα τη σκότωνε.

00:10:49.150 --> 00:10:52.310
Η αστυνομία δεν την πίστεψε 
και δεν έκαναν τίποτα.

NOTE Paragraph

00:10:53.080 --> 00:10:54.336
Και το πρόβλημα με αυτό

00:10:54.340 --> 00:10:58.730
δεν είναι μόνο ότι πολλά από τα παιδιά μας
αντιμετωπίζουν αυτά τα προβλήματα

00:10:58.730 --> 00:11:01.840
μέσα στην οικογένεια και στην κοινότητα,

00:11:01.840 --> 00:11:05.800
αλλά συναντούν και έλλειψη κατανόησης,

00:11:06.640 --> 00:11:10.660
και αδιαφορία στις χώρες όπου μεγάλωσαν.

00:11:11.640 --> 00:11:16.320
Όταν τους προδίδουν οι οικογένειές τους, 
στρέφονται σε όλους εμάς,

00:11:16.320 --> 00:11:18.416
και όταν κι εμείς δεν καταλαβαίνουμε,

00:11:18.420 --> 00:11:20.220
τα χάνουμε αυτά τα παιδιά.

NOTE Paragraph

00:11:21.120 --> 00:11:24.280
Όσο έκανα αυτή την ταινία, 
πολύς κόσμος μου έλεγε:

00:11:24.280 --> 00:11:26.856
«Ντία, αυτή είναι απλώς η κουλτούρα τους.

00:11:26.860 --> 00:11:29.065
Αυτά κάνουν αυτοί οι άνθρωποι 
στα παιδιά τους

00:11:29.065 --> 00:11:30.865
και δε μπορούμε να επέμβουμε».

00:11:31.880 --> 00:11:35.470
Σας διαβεβαιώ ότι η δολοφονία 
δεν είναι στην κουλτούρα μου.

00:11:36.980 --> 00:11:41.730
Και άτομα με εμφάνιση σαν τη δική μου,
νεαρές γυναίκες με ρίζες σαν τις δικές μου

00:11:41.730 --> 00:11:45.850
θα έπρεπε να έχουν τα ίδια δικαιώματα, 
την ίδια προστασία

00:11:45.850 --> 00:11:49.140
όπως όλοι οι άλλοι στη χώρα μας, 
γιατί να είναι αλλιώς;

NOTE Paragraph

00:11:50.360 --> 00:11:55.070
Στην επόμενη μου ταινία ήθελα 
να προσπαθήσω να καταλάβω

00:11:55.070 --> 00:11:57.970
γιατί μερικοί νεαροί μουσουλμάνοι 
στην Ευρώπη

00:11:57.970 --> 00:12:00.080
γίνονται βίαιοι και εξτρεμιστές.

00:12:00.880 --> 00:12:02.136
Αυτό το θέμα

00:12:02.140 --> 00:12:05.770
θα με ανάγκαζε να έρθω αντιμέτωπη 
με τον χειρότερό μου φόβο.

00:12:07.040 --> 00:12:09.230
Τους μελαμψούς άνδρες με γενειάδα.

00:12:10.880 --> 00:12:13.690
Τους ίδιους, ή πολύ παρόμοιους

00:12:13.690 --> 00:12:16.860
με εκείνους που με κυνηγούσαν 
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου.

00:12:17.560 --> 00:12:20.230
Άνδρες που φοβόμουνα 
σε όλη σχεδόν τη ζωή μου.

00:12:20.230 --> 00:12:23.130
Άνδρες που αντιπαθούσα πολύ βαθιά,

00:12:23.130 --> 00:12:24.860
για πάρα πολλά χρόνια.

NOTE Paragraph

00:12:25.160 --> 00:12:29.110
Τα επόμενα δύο χρόνια πήρα συνεντεύξεις 
από καταδικασμένους τρομοκράτες,

00:12:29.110 --> 00:12:31.640
τζιχαντιστές και πρώην εξτρεμιστές.

00:12:31.640 --> 00:12:34.900
Αυτό που ήξερα ήδη, το προφανές, 


00:12:34.900 --> 00:12:37.900
ήταν ότι η θρησκεία, η πολιτική,

00:12:37.900 --> 00:12:40.460
τα κατάλοιπα της Ευρωπαϊκής 
αποικιοκρατίας,

00:12:40.460 --> 00:12:44.496
επίσης οι πρόσφατες αποτυχίες 
της δυτικής εξωτερικής πολιτικής,

00:12:44.500 --> 00:12:46.280
όλα αυτά έπαιζαν κάποιο ρόλο.

00:12:46.520 --> 00:12:48.680
Αυτό που ήθελα να μάθω πιο πολύ

00:12:48.680 --> 00:12:51.980
ήταν οι ανθρώπινοι και προσωπικοί λόγοι

00:12:52.660 --> 00:12:56.300
που κάνουν κάποια από τα παιδιά
πιο τρωτά σε αυτή τη στρατολόγηση.

00:12:57.000 --> 00:13:01.750
Αυτό που με εξέπληξε ήταν που συνάντησα 
πληγωμένους ανθρώπους.

00:13:03.760 --> 00:13:06.216
Αντί για τα τέρατα που έψαχνα,

00:13:06.240 --> 00:13:07.616
που ήλπιζα να βρώ,

00:13:07.630 --> 00:13:10.776
και που θα με ικανοποιούσε,

00:13:10.780 --> 00:13:12.950
συνάντησα πληγωμένα άτομα.

00:13:13.520 --> 00:13:15.016
Όπως η Μπανάζ,

00:13:15.020 --> 00:13:18.836
έτσι και αυτοί οι νεαροί άντρες 
ήταν μοιρασμένοι στα δύο,

00:13:18.836 --> 00:13:21.230
προσπαθώντας να γεφυρώσουν το χάσμα

00:13:21.230 --> 00:13:24.710
μεταξύ της οικογένειάς τους 
και της χώρας που είχαν γεννηθεί.

00:13:25.720 --> 00:13:29.090
Έμαθα ακόμα ότι οι ομάδες 
εξτρεμιστών, οι ομάδες τρομοκρατών,

00:13:29.090 --> 00:13:32.540
εκμεταλλεύονται αυτή
την ψυχολογική κατάσταση των νέων

00:13:32.540 --> 00:13:36.510
και την κατευθύνουν, 
με κυνικό τρόπο, προς τη βία.

00:13:36.510 --> 00:13:38.260
«Ελάτε σε μας», τους λένε.

00:13:38.260 --> 00:13:41.160
«Απορρίψτε και τις δύο πλευρές,
την οικογένεια και τη χώρα σας

00:13:41.160 --> 00:13:42.916
γιατί και αυτές σας απορρίπτουν.

00:13:42.916 --> 00:13:46.066
Για την οικογένειά σας,
η τιμή αξίζει περισσότερο από σας

00:13:46.066 --> 00:13:47.296
όσο για τη χώρα σας,

00:13:47.296 --> 00:13:53.276
ένας πραγματικός Νορβηγός, Άγγλος ή Γάλλος
είναι πάντα λευκός, και εσείς ποτέ».

00:13:54.040 --> 00:13:57.496
Υπόσχονται στους νέους μας
αυτά που αποζητούν:

00:13:57.500 --> 00:14:01.850
να νοιώσουν σημαντικοί, γενναίοι, 
να ανήκουν κάπου και να έχουν σκοπό,

00:14:01.850 --> 00:14:04.810
σε μια κοινότητα που τους αγαπάει
και τους αποδέχεται.

00:14:05.200 --> 00:14:08.176
Κάνουν τους αδύναμους να νοιώσουν δυνατοί.

00:14:08.176 --> 00:14:13.540
Όσα ήταν αόρατα και βουβά 
επιτέλους τους φανερώνονται.

00:14:15.120 --> 00:14:17.640
Αυτό κάνουν στους νέους μας.

00:14:17.640 --> 00:14:21.910
Γιατί εκείνοι το κάνουν κι εμείς όχι;

NOTE Paragraph

00:14:22.760 --> 00:14:27.240
Βασικά, δεν αποδέχομαι

00:14:27.710 --> 00:14:31.440
και δε δικαιολογώ τη χρήση βίας.

00:14:31.440 --> 00:14:35.040
Αυτό που θέλω να πώ είναι 
ότι πρέπει να καταλάβουμε

00:14:35.040 --> 00:14:38.680
γιατί αυτό τραβάει τα νέα παιδιά.

00:14:39.680 --> 00:14:42.000
Θέλω να σας δείξω...

00:14:42.000 --> 00:14:45.860
αυτές είναι παιδικές φωτογραφίες
κάποιων από τους άντρες στην ταινία.

00:14:47.240 --> 00:14:50.580
Αυτό που με εντυπωσίασε είναι 
που τόσοι πολλοί από αυτούς,

00:14:50.960 --> 00:14:52.796
και αυτό δεν το περίμενα,

00:14:52.796 --> 00:14:56.400
αλλά για πολλούς ο πατέρας 
ήταν απών ή βάναυσος.

00:14:56.800 --> 00:14:58.776
Και πολλοί από αυτούς τους νεαρούς άνδρες

00:14:58.776 --> 00:15:01.956
βρήκαν φροντίδα και συμπόνοια
σε πατρικά πρότυπα

00:15:01.956 --> 00:15:04.710
που συνάντησαν μέσα
στις εξτρεμιστικές οργανώσεις.

00:15:05.920 --> 00:15:09.260
Συνάντησα επίσης άνδρες που είχαν 
πέσει θύματα ρατσιστικής βίας,

00:15:09.600 --> 00:15:12.080
και βρήκαν τον τρόπο
να μη νοιώθουν πια σαν θύματα:

00:15:12.080 --> 00:15:13.760
έγιναν οι ίδιοι βίαιοι.

00:15:13.760 --> 00:15:18.790
Επιπλέον, συνάντησα κάτι απροσδόκητο 
που αναγνώρισα με φρίκη.

00:15:19.020 --> 00:15:25.446
Συνάντησα αισθήματα ίδια με τα δικά μου 
όταν έφευγα από τη Νορβηγία στα 17 μου.

00:15:26.250 --> 00:15:29.420
Η ίδια σύγχυση, η ίδια λύπη,

00:15:29.420 --> 00:15:33.470
το ίδιο αίσθημα ότι με είχαν προδώσει

00:15:34.860 --> 00:15:37.580
και ότι δεν ανήκα σε κανέναν.

NOTE Paragraph

00:15:38.720 --> 00:15:42.546
Το ίδιο αίσθημα ότι είχα χαθεί, 
είχα μοιραστεί ανάμεσα σε δύο κουλτούρες.

00:15:43.050 --> 00:15:45.480
Παρ' όλα αυτά, δεν επέλεξα την καταστροφή,

00:15:45.480 --> 00:15:48.170
επέλεξα να πάρω μια κάμερα 
και όχι ένα όπλο.

00:15:48.170 --> 00:15:51.500
Και ο λόγος που το έκανα αυτό
ήταν γιατί με τις υπερδυνάμεις μου

00:15:51.500 --> 00:15:56.450
είχα καταλάβει ότι η λύση
ήταν η κατανόηση και όχι η βία.

00:15:56.450 --> 00:15:58.240
Να βλέπουμε τους ανθρώπους

00:15:58.240 --> 00:16:01.910
με τις αρετές και τα ελαττώματά τους

00:16:01.910 --> 00:16:03.950
αντί να διαιωνίζουμε στερεότυπα:

00:16:03.950 --> 00:16:06.390
εμείς και οι άλλοι,
οι κακοί και τα θύματα.

00:16:06.390 --> 00:16:08.510
Συμφιλιώθηκα επίσης με το γεγονός

00:16:08.510 --> 00:16:12.260
ότι οι δύο κουλτούρες μου δεν ήταν 
κατ' ανάγκη σε πορεία σύγκρουσης

00:16:12.260 --> 00:16:15.730
αλλά έγιναν ο χώρος 
όπου βρήκα τη δική μου φωνή.

00:16:16.000 --> 00:16:18.740
Σταμάτησα να νοιώθω ότι έπρεπε
να διαλέξω μια πλευρά,

NOTE Paragraph

00:16:18.740 --> 00:16:21.380
και μου πήρε πολλά πολλά χρόνια 
για να το καταλάβω.

00:16:21.760 --> 00:16:25.630
Πολλά από τα νεαρά παιδιά μας σήμερα
βασανίζονται για τους ίδιους λόγους,

00:16:25.630 --> 00:16:28.250
και ταλαιπωρούνται μόνα.

00:16:29.310 --> 00:16:32.440
Και αυτό τα αφήνει τρωτά 
και ευάλωτα σαν ανοικτή πληγή.

00:16:32.440 --> 00:16:35.690
Για μερικούς η κοσμοθεωρία 
του ριζοσπαστικού ισλάμ

00:16:35.690 --> 00:16:39.430
γίνεται η μόλυνση 
που φουντώνει την πληγή.

00:16:41.230 --> 00:16:44.250
Ένα Αφρικανικό γνωμικό λέει:

00:16:46.050 --> 00:16:48.880
«Αν οι νέοι δε μυηθούν στο χωριό,

00:16:48.880 --> 00:16:52.100
θα του βάλουν φωτιά
για να νοιώσουν τη ζεστασιά του».

00:16:53.450 --> 00:16:56.660
Θα ήθελα να ζητήσω 
από τους μουσουλμάνους γονείς

00:16:56.660 --> 00:16:58.190
και τις κοινότητές τους,

00:16:58.190 --> 00:17:00.749
μπορείτε να αγαπάτε και να νοιάζεστε
για τα παιδιά σας

00:17:00.749 --> 00:17:03.510
χωρίς να τα αναγκάζετε
να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες σας;

00:17:03.510 --> 00:17:06.460
Μπορείτε να επιλέξετε τα παιδιά σας, 
αντί την τιμή σας;

00:17:06.460 --> 00:17:09.549
Μπορείτε να καταλάβετε
γιατί είναι θυμωμένα και αποξενωμένα

NOTE Paragraph

00:17:09.549 --> 00:17:12.360
όταν εσείς βάζετε την τιμή σας 
πάνω από την ευτυχία τους;

00:17:12.740 --> 00:17:15.370
Μπορείτε να γίνετε φίλοι με το παιδί σας

00:17:15.370 --> 00:17:16.890
ώστε να σας έχει εμπιστοσύνη,

00:17:16.890 --> 00:17:19.310
να θέλει να μοιράζεται μαζί σας
τις εμπειρίες του,

00:17:19.310 --> 00:17:21.960
αντί να ψάχνει να το βρει αλλού;

00:17:22.400 --> 00:17:26.260
Και για τα παιδιά που επηρεάζονται 
από τον εξτρεμισμό:

00:17:26.650 --> 00:17:31.160
Μπορείτε να δεχτείτε ότι ο θυμός σας
προέρχεται από τον πόνο σας;

00:17:31.670 --> 00:17:35.050
Θα βρείτε τη δύναμη να αντισταθείτε 
στους κυνικούς γέρους

00:17:35.050 --> 00:17:38.460
που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το αίμα σας 
για το δικό τους κέρδος;

00:17:39.000 --> 00:17:41.710
Μπορείτε να βρείτε 
έναν δικό σας τρόπο να ζείτε;

00:17:41.940 --> 00:17:44.110
Αναγνωρίζετε ότι η καλύτερη εκδίκηση

00:17:44.110 --> 00:17:47.620
είναι να ζήσετε μια ευτυχισμένη, 
γεμάτη και ελεύθερη ζωή;

00:17:47.620 --> 00:17:50.560
Μια ζωή που θα ελέγχετε εσείς 
και κανείς άλλος;

00:17:50.690 --> 00:17:54.800
Γιατί να θέλετε να γίνετε άλλος ένας
νεκρός νεαρός μουσουλμάνος;

00:17:55.240 --> 00:17:59.680
Και για τους υπόλοιπους από μας, πότε 
θα αρχίσουμε ν' ακούμε τους νέους μας;

00:18:00.490 --> 00:18:01.910
Πώς θα τους καθοδηγήσουμε

00:18:01.910 --> 00:18:05.520
να διοχετεύσουν τον πόνο τους 
σε κάτι πιο εποικοδομητικό;

NOTE Paragraph

00:18:06.880 --> 00:18:08.390
Πιστεύουν ότι δε μας αρέσουν.

00:18:08.390 --> 00:18:11.120
Πιστεύουν ότι δε μας ενδιαφέρει 
η μοίρα τους.

00:18:11.120 --> 00:18:12.930
Πιστεύουν ότι δεν τους δεχόμαστε.

00:18:12.930 --> 00:18:16.350
Μπορούμε να βρούμε κάποιο τρόπο 
να τους αλλάξουμε γνώμη;

00:18:17.560 --> 00:18:20.310
Πώς θα καταφέρουμε να τους δούμε 
και να τους προσέξουμε

00:18:20.310 --> 00:18:25.110
πριν γίνουν είτε δράστες είτε θύματα βίας;

NOTE Paragraph

00:18:25.110 --> 00:18:28.670
Μπορούμε να νοιαζόμαστε 
και να τους θεωρούμε δικούς μας;

00:18:28.670 --> 00:18:33.650
Να μην περιοριστούμε στο να εξοργιζόμαστε 
όταν τα θύματα βίας μας μοιάζουν;

00:18:33.650 --> 00:18:38.820
Μπορούμε να απορρίψουμε το μίσος
και να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ μας;

00:18:38.820 --> 00:18:42.680
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να παρατήσουμε
ούτε ο ένας τον άλλον ούτε τα παιδιά μας,

00:18:42.680 --> 00:18:44.930
ακόμα και αν αυτά μας έχουν παρατήσει.

00:18:44.930 --> 00:18:47.110
Είμαστε ενωμένοι σε αυτό.

00:18:47.220 --> 00:18:52.810
Και στο μέλλον, η εκδίκηση και η βία
δε θα μετρήσουν υπέρ των εξτρεμιστών.

00:18:53.630 --> 00:18:57.330
Οι τρομοκράτες μας θέλουν κρυμμένους 
στα σπίτια μας από φόβο,

NOTE Paragraph

00:18:57.330 --> 00:18:59.510
κλείνοντας τις πόρτες και τις καρδιές μας.

00:18:59.510 --> 00:19:03.460
Θέλουν να ανοίξουμε 
κι άλλες πληγές στις κοινωνίες μας

00:19:03.460 --> 00:19:06.810
για να τις χρησιμοποιήσουν 
για να εξαπλώσουν τη μόλυνσή τους.

00:19:06.810 --> 00:19:09.550
Θέλουν να τους μοιάσουμε:

00:19:09.550 --> 00:19:12.430
με αδιαλλαξία, μίσος και σκληρότητα.

00:19:14.110 --> 00:19:16.750
Την επόμενη των επιθέσεων στο Παρίσι,

00:19:16.750 --> 00:19:20.536
μια φίλη μου έστειλε 
αυτή τη φωτογραφία της κόρης της.

00:19:20.851 --> 00:19:23.461
Ένα κοριτσάκι λευκών και ένα Αράβων.

00:19:23.461 --> 00:19:25.152
Είναι κολλητές.

00:19:25.152 --> 00:19:29.182
Αυτή η εικόνα είναι
ο κρυπτονίτης των εξτρεμιστών.

00:19:31.174 --> 00:19:34.239
Αυτά τα δύο κοριτσάκια 
με τις υπερδυνάμεις τους

00:19:34.239 --> 00:19:36.037
ανοίγουν τον δρόμο για το μέλλον,

00:19:36.037 --> 00:19:39.797
για μια κοινωνία που πρέπει 
να κτίσουμε μαζί,

00:19:40.124 --> 00:19:44.164
μια κοινωνία που αγκαλιάζει και στηρίζει,

00:19:44.683 --> 00:19:47.324
δεν απορρίπτει τα παιδιά μας.

00:19:47.624 --> 00:19:49.444
Ευχαριστώ που με ακούσατε.

00:19:49.444 --> 00:19:52.274
(Χειροκρότημα)