0:00:00.000,0:00:05.019
*มีศัพท์เฉพาะเกี่ยวกับภาพยนตร์

0:00:08.316,0:00:10.699
สวัสดีครับ ผม Tony Zhou [br]และนี่คือ Every Frame a Painting

0:00:11.029,0:00:13.939
วันนี้ผมจะมาพูดถึง[br]ยอดผู้กำกับคนนึงในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา

0:00:13.939,0:00:15.979
เขาคือ "ซาโตชิ คง"

0:00:16.289,0:00:19.580
เชื่อว่าแม้คุณจะไม่เคยรู้จักเขา[br]ก็ต้องเคยผ่านตางานภาพของเขามาแล้ว

0:00:19.580,0:00:23.260
เขาเป็นผู้กำกับที่เป็นแรงบันดลางใจของ[br]Darren Aronovsky และ Christopher Nolan

0:00:23.270,0:00:26.570
และมีกลุ่มแฟนเหนียวแน่น ซึ่งน่าจะรวมถึงทุกๆคน[br]ที่ชอบงานอนิเมชั่น

0:00:26.570,0:00:29.880
ในช่วงปี 1997 -2007[br]เขาสร้างหนังไป 4 เรื่องและทีวีซีรีส์ 1 เรื่อง

0:00:29.879,0:00:31.629
และมัน เจ๋งมากทุกเรื่อง

0:00:31.629,0:00:35.059
ทุกเรื่อง จะเกี่ยวกับการที่มนุษย์ยุคใหม่ทุกๆคน[br]ต้องต่อสู้ในการใช้ชีวิตที่มีหลายบทบาท

0:00:35.059,0:00:39.090
ชีวิตส่วนตัว - ชีวิตสาธารณะ, บนจอ - นอกจอ,[br]ตอนตื่น - ตอนฝัน

0:00:39.540,0:00:43.590
ถ้าเคยดูจะสังเกตเห็นการเบลอร์เส้นแบ่ง[br]ระหว่างความจริงและจินตนาการเข้าด้วยกันอยู่เสมอ

0:00:48.960,0:00:52.250
แต่วันนี้ ผมจะมาโฟกัสเรื่องสำคัญ[br]ความยอดเยี่ยมในการตัดต่อหนังของเขา

0:00:52.250,0:00:54.799
ในฐานะที่เป็นคนตัดต่อ [br]ผมมักจะมองหาวิธีการใหม่ๆเสมอ

0:00:54.799,0:00:56.939
โดยเฉพาะการเล่าจากมุมที่เล่าไม่ได้ในโลกการแสดงจริง

0:00:56.939,0:00:59.539
คง คือหนึ่งในคนที่เชี่ยวชาญที่สุดในเรื่องนี้

0:00:59.539,0:01:02.409
อย่างนึงที่เป็นลายเซนต์คือวิธีเชื่อมต่อซีนของเขา

0:01:11.420,0:01:14.379
ผมเคยเล่าไว้ว่า Edgar Wright ใช้วิธีนี้เพื่อความตลก

0:01:14.379,0:01:16.099
--Scott![br]--What?

0:01:16.099,0:01:18.309
ซึ่งเป็นสิ่งที่เห็นได้บ่อยใน เดอะ ซิมป์สัน

0:01:19.500,0:01:20.920
และงานของ บัสเตอร์ คีตัน

0:01:20.920,0:01:22.610
แต่ คง ต่างออกไป[br]

0:01:22.610,0:01:24.340
แรงบันดาลใจของเขามาจากหนังอย่าง

0:01:24.340,0:01:26.619
Slaughterhouse-Five[br]ของ George Roy Hill

0:01:27.079,0:01:30.429
--I can always tell, you know,[br]when you've been time-tripping

0:01:30.429,0:01:33.539
มันมักใช้ในหนังไซไฟ เช่น งานของ Philip K Dick

0:01:33.539,0:01:35.639
และ Terry Gilliam

0:01:40.670,0:01:43.400
แต่ คง ทำให้ไอเดียแบบนี้ไปไกลกว่าเดิม

0:01:43.400,0:01:46.150
Slaughterhouse-Five ใช้การเชื่อมซีนหลักๆอยู่ 3 แบบ

0:01:46.360,0:01:47.810
1. การแมทช์คัท

0:01:50.969,0:01:53.388
2. การซ้อนภาพแบบที่เหมือนกัน

0:01:55.679,0:01:59.370
3. การตัดสลับระหว่างสองห้วงเวลาที่เราเรื่องเดียวกัน

0:02:03.140,0:02:05.090
คง ใช้วิธีการเหล่านี้ทั้งหมด

0:02:05.090,0:02:08.639
แต่เขายังใช้การรีไวด์หนัง,[br]ข้ามเส้นไปสู่ซีนใหม่,

0:02:08.639,0:02:12.819
ซูมเอาท์จากจอทีวี,[br]แทรกเฟรมดำเพื่อจัมป์คัท,

0:02:12.819,0:02:16.528
ใช้วัตถุในการไวป์เฟรม,[br]หรือแบบนี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าเรียกว่าอะไร

0:02:20.308,0:02:24.150
ยกตัวอย่างให้เห็นชัดขึ้น[br]นี่คือ 4 นาทีแรกของ 'Paprika'

0:02:24.150,0:02:28.210
หนังเปิดด้วย 5 ซีเควนซ์ความฝัน[br]ที่ทุกอัน เชื่อมต่อกันด้วยการแมทช์คัท

0:02:32.110,0:02:34.329
แต่ซีเควนซ์ที่ 6 ไม่ได้เชื่อมด้วยแมทช์คัท

0:02:34.329,0:02:36.309
เขากลับใช้วิธีการซ้อนกราฟฟิคเพื่อเชื่อมมัน

0:02:37.999,0:02:40.950
เพื่อเปรียบเทียบให้เห็นชัดขึ้น[br]ใน 15 นาทีแรกของ 'Inception'

0:02:40.950,0:02:44.559
มีซีนความฝันที่เชื่อมต่อกัน 4 ซีน[br]แต่ใช้การแมทช์คัทเชื่อมซีนแค่ครั้งเดียว

0:02:45.379,0:02:47.979
--What is the most resilient parasite?

0:02:48.409,0:02:52.850
การตัดต่อหนังแบบนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก[br]แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องทั่วๆไปที่คนทำหนังจะทำ

0:02:52.850,0:02:56.818
ปกติมันจะเป็นเอฟเฟคท์ที่ใช้ครั้งเดียวเท่านั้น[br]2 ตัวอย่างที่โดดเด่นคือ ;

0:03:01.000,0:03:02.620
อ้อ แล้วก็ตัวนี้อีกตัว เพราะมันเจ๋งมาก

0:03:04.490,0:03:07.200
งานของ คง มักจะเกี่ยวกับความฝัน ความทรงจำ

0:03:07.200,0:03:08.658
ฝันร้าย, หนัง, และชีวิต

0:03:08.658,0:03:11.239
เขาใช้ภาพที่ล้อกันในการเชื่อมโลกเหล่านี้

0:03:11.869,0:03:14.080
บางครั้งเค้าก็ผสมทรานสิชั่นพวกนี้ต่อเนื่องกัน

0:03:14.080,0:03:17.420
เพื่อให้เราคุ้นเคยกับภาพของซีนต่อไป[br]ก่อนที่จะเข้าซีนนั้น

0:03:21.979,0:03:23.869
ทั้งหมดนี่ทำให้หนังของเขาตื่นตาตื่นใจเสมอ

0:03:23.869,0:03:26.460
เราอาจจะโดนโยนข้ามซีนแค่ชั่วกระพริบตา

0:03:37.090,0:03:39.878
ต่อให้ไม่ได้เล่าเรื่องความฝัน[br]คง ก็ไม่ได้ตัดต่อแบบธรรมดาๆ

0:03:39.878,0:03:43.359
เขาชอบที่จะเล่นกับเรื่องที่ขนานกัน[br]บ่อยครั้งที่เขาจะเล่าข้ามไปที่บางส่วนของซีนอื่น

0:03:45.500,0:03:47.840
เช่น เราเห็นตัวละครมองไปที่กุญแจดอกนึง

0:03:47.840,0:03:50.060
เราก็คาดหวังว่าเขาจะหยิบมันไป

0:03:50.060,0:03:54.290
แต่เขาก็เล่าไปที่ซีนอื่นซะ[br]ก่อนที่จะหยิบมันมาเล่าอีกที

0:03:57.769,0:03:59.900
หรือ ในซีนที่ชายคนนึงโดดจากหน้าต่างแล้วเฟดออก

0:03:59.900,0:04:03.439
ทันใด เราก็โดนตัดมาสู่ซีนที่เราไม่เข้าใจ[br]เพื่อบอกเราว่า นี่คือความฝัน

0:04:03.439,0:04:06.000
แล้วค่อยเล่าสรุปซีนก่อนหน้าให้เรา

0:04:08.848,0:04:11.848
แม้แต่เรื่องฆาตกรรม[br]เขาก็ยังคงเล่าด้วยการแทรกภาพแปลกๆ

0:04:13.458,0:04:15.060
แล้วค่อยจบด้วยความรู้สึกสยอง

0:04:18.060,0:04:21.148
ส่วนตัวแล้ว ผมชอบวิธีการตายของตัวละครของเขา

0:04:21.148,0:04:23.900
อย่างอันนี้ คนแก่ตายลงแล้วกังหันลมก็หยุดหมุน

0:04:24.790,0:04:27.289
แต่กลายเป็นว่าเขายังไม่ตาย[br]กังหันก็กลับมาหมุนอีกครั้ง

0:04:27.289,0:04:29.438
ในตอนท้ายของซีนนี้ ชอทกังหันไม่ได้ถูกใช้ซ้ำ

0:04:29.438,0:04:32.369
แต่เมื่อเราสังเกตเห็นว่ามันไม่เคลื่อนไหว[br]เราก็รู้ได้ทันทีว่า เขาตายไปแล้ว

0:04:33.140,0:04:35.570
คง ชอบที่จะเริ่มซีนด้วยชอทโคลสอัพ

0:04:35.570,0:04:38.039
ให้เราเดาเอาเองว่าอยู่ที่ไหน

0:04:38.839,0:04:41.269
นานๆที เขาก็ใช้ establish shot

0:04:41.269,0:04:44.030
แล้วค่อยบอกว่ามันแค่เป็นมุมมองของตัวละคร

0:04:44.030,0:04:46.690
นั่นทำให้เราเข้าสู่โลกของตัวละครอย่างไม่รู้ตัว

0:04:47.600,0:04:49.720
บ่อยครั้งที่เขาจะเล่าภาพนึงขึ้นมา[br]

0:04:49.720,0:04:51.560
เพื่อที่จะบอกว่ามันไม่ใช่อย่างที่เราคิด

0:04:51.560,0:04:54.120
ความรู้สึกเรื่องสถานที่และเวลา[br]กลับกลายเป็นสิ่งที่เรา แค่คิดไปเอง

0:04:57.030,0:05:00.539
มีหลายสิ่งที่เขาทำในแบบที่คนถ่ายหนังจริงจะทำไม่ได้

0:05:00.539,0:05:03.379
คง เคยเล่าว่า เขาไม่อยากกำกับหนังคนเล่นจริง

0:05:03.379,0:05:05.519
เพราะการตัดต่อของเขามันเร็วเกินกว่าคนจะเล่น

0:05:05.519,0:05:07.000
เช่น

0:05:09.939,0:05:12.530
ชอทนี้ใช้ภาพแค่ 6 เฟรม

0:05:12.530,0:05:16.410
ในขณะที่การถ่ายจริงชอทนี้ต้องใช้ภาพ 10 เฟรม

0:05:16.990,0:05:18.720
ลองดูอินเสิร์ทกระดาษโน้ตชอทนี้สิ

0:05:19.900,0:05:22.068
เล่าได้ใน 10 เฟรม แต่หนังที่ถ่ายต้องใช้

0:05:24.288,0:05:25.109
49 เฟรม

0:05:25.839,0:05:29.740
ในการทำอนิเมชั่น คง รู้ว่า[br]เขาไม่จำเป็นต้องวาดรายละเอียดมากมายในชอท

0:05:29.740,0:05:31.618
เพราะคนดูจะเข้าใจชอทเร็วกว่า

0:05:31.618,0:05:34.728
เราอาจจะเห็นสิ่งที่ Wes Anderson[br]ทำในการถ่ายหนังของเขา

0:05:35.210,0:05:38.600
เขาลดข้อมูลในภาพ insert ออก เพื่อให้เราเข้าใจได้ไวขึ้น

0:05:41.069,0:05:45.508
เรื่องนี้น่าจำไว้ เราอาจจะตัดต่อซีนให้เร็วขึ้น [br]เพื่อสร้างการรับรู้จากจิตใต้สำนึกขึ้นมา

0:05:45.508,0:05:48.130
บางชอทในซีนนี้มีแค่เฟรมเดียวเท่านั้น

0:05:48.700,0:05:50.118
สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่เอฟเฟคท์เก๋ๆ[br]

0:05:50.118,0:05:54.058
คง เชื่อว่า เราสามารถรู้สึกถึงสถานที่ เวลา [br]ความจริง และจินตนาการ

0:05:54.058,0:05:57.900
ได้ทั้งในแบบของตัวเอง และความรู้สึกร่วมในสังคม

0:05:58.300,0:06:00.890
สไตล์ภาพและเสียงของ คง มีเพื่อพรรณาถึงเรื่องนี้

0:06:01.380,0:06:05.398
ตลอด 10 ปีในการทำหนัง เขาพยายามที่จะผลักงาน[br]อนิเมชั่นไปสู่สิ่งที่การถ่ายทำให้ไม่ได้

0:06:05.548,0:06:10.909
ไม่ใช่แค่ภาพที่เหนือจริง [br]แต่ยังรวมถึงการตัดต่อที่โดดเด่น

0:06:11.709,0:06:13.860
เขาทำสิ่งเหล่านี้ได้ด้วยความช่วยเหลือของ[br]Studio Madhouse

0:06:13.860,0:06:15.869
ที่ช่วยเขาสร้างสรรค์สิ่งที่ยิ่งใหญ่ในหนังขึ้นมาด้วยกัน

0:06:16.059,0:06:18.519
และนี่ คือหนังที่จะทำให้เข้าถึงบทสรุปการทำงาน[br]ที่สมบูรณ์ของ คง

0:06:18.519,0:06:19.889
หนังเรื่องสุดท้ายในชีวิตของเขา

0:06:19.889,0:06:22.359
หนังสั้น 1 นาที ที่เล่าความรู้สึก[br]ของการตื่นขึ้นมาในทุกๆเช้า

0:06:22.568,0:06:23.963
นี่คือ Ohayou (อรุณสวัสดิ์)

0:07:21.305,0:07:23.450
หลับให้สบายนะครับ[br]Satoshi Kon