1
00:00:02,000 --> 00:00:04,000
ဒီအပေါ်မှာ ဒီစာကြောင်းလေးဟာ ထင်ရှားတဲ့ ဖော်ပြချက် တစ်ခုပါပဲ

2
00:00:04,000 --> 00:00:07,000
ကျွန်တော် လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၂-နှစ်လောက်က ဒီ စာကြောင်းလေးနဲ့ စတင်ခဲ့ပါတယ်

3
00:00:07,000 --> 00:00:10,000
စတင်ခဲ့တဲ့ ၀န်းကျင် အခြေအနေတွေကတော့

4
00:00:10,000 --> 00:00:12,000
ဖွံ့ဖြိုးဆဲနိုင်ငံတွေမှာပါ

5
00:00:12,000 --> 00:00:15,000
ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားတို့ကတော့ ကမ္ဘာ့အနှံ့အပြားကနေ ဒီမှာလာပြီး ထိုင်နေကြတာ

6
00:00:15,000 --> 00:00:18,000
အဲဒီတော့ ကိုယ့်နိုင်ငံရဲ့ မြေပုံလေးကို မြင်ယောင်ကြည့်ရင်

7
00:00:18,000 --> 00:00:20,000
ခင်ဗျားတို့ နားလည်လာလိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်တယ်

8
00:00:20,000 --> 00:00:22,000
ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ နိုင်ငံတိုင်းအတွက်

9
00:00:22,000 --> 00:00:24,000
စက်ဝိုင်းလေးတွေဆွဲကြည့်ပြီး ပြောနိုင်တယ်

10
00:00:24,000 --> 00:00:27,000
"ဒီနေရာတွေကတော့ ဆရာကောင်းတွေ သွားမယ့်နေရာ မဟုတ်ဘူး" ပေါ့

11
00:00:28,000 --> 00:00:30,000
ဒါ့အပြင်

12
00:00:30,000 --> 00:00:33,000
အဲဒီနေရာတွေဟာ ပြဿနာတွေ လာတဲ့ နေရာတွေ ဖြစ်နေပြန်တယ်

13
00:00:33,000 --> 00:00:35,000
ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့မှာ အထင်နဲ့အမြင် တခြားစီဖြစ်နေတဲ့ ပြဿနာ တစ်ခု ရှိလာတယ်

14
00:00:35,000 --> 00:00:37,000
ဆရာကောင်းတွေက

15
00:00:37,000 --> 00:00:40,000
သူတို့ကို အလိုအပ်ဆုံးဆိုတဲ့ နေရာတွေကို မသွားချင်ကြဘူးတဲ့ဗျာ

16
00:00:40,000 --> 00:00:43,000
ကျွန်တော် ၁၉၉၉-ခုနှစ် မှာ

17
00:00:43,000 --> 00:00:46,000
လက်တွေ့စမ်းသပ်ချက်တစ်ခုနဲ့ ဒီပြဿနာကို အာရုံစိုက်ဖို့ စတင်ခဲ့တယ်

18
00:00:46,000 --> 00:00:49,000
အဲဒါက နယူးဒေလီမှာ လုပ်တဲ့ အရမ်းကို ရိုးရှင်းတဲ့ စမ်းသပ်မှုလေးတစ်ခုပါ

19
00:00:51,000 --> 00:00:54,000
ကျွန်တော် အခြေခံအကျဆုံးအနေနဲ့ ကျွန်ပျူတာ တစ်လုံးကို

20
00:00:54,000 --> 00:00:57,000
နယူးဒေလီ က ဆင်းရဲသားရပ်ကွက် ရဲ့ နံရံတစ်ခုမှာ မြှုပ်ပြီးတပ်ထားပေးလိုက်တယ်

21
00:00:58,000 --> 00:01:01,000
ကလေးတွေက ကျောင်းမသွားကြသလောက်ပါပဲ၊ သူတို့ အင်္ဂလိပ်စာ တစ်လုံးမှ မတတ်ပါဘူး

22
00:01:01,000 --> 00:01:03,000
သူတို့ အရင်ကလည်း ကွန်ပျူတာကို လုံးဝ မမြင်ဖူးဘူး

23
00:01:03,000 --> 00:01:06,000
သူတို့ အင်တာနက်ဟာ ဘာဆိုတာလည်း မသိကြဘူး

24
00:01:06,000 --> 00:01:09,000
ကျွန်တော်က ကျွန်ပျူတာကို မြန်နှုန်းမြင့် အင်တာနက် ချိတ်ပေးထားတယ်၊ ကွန်ပျူတာက မြေကြီးကနေ ၃-ပေလောက်မြင့်တယ်

25
00:01:09,000 --> 00:01:11,000
အဲဒါကို ဖွင့်ပေးထားပြီး အဲဒီမှာ ထားခဲ့တယ်

26
00:01:11,000 --> 00:01:13,000
အဲဒီနောက်မှာ

27
00:01:13,000 --> 00:01:16,000
ကျွန်တော်တို့ စိတ်ဝင်စားစရာ ကိစ္စနှစ်ခု သတိထားမိလာတယ်၊ အဲဒါကို ခင်ဗျားတို့ တွေ့ပါလိမ့်မယ်

28
00:01:16,000 --> 00:01:19,000
ဒါပေမယ့် ဒီစမ်းသပ်မှုကို ကျွန်တော် အိန္ဒိယ တစ်ခွင်လုံးမှာ အကြိမ်ကြိမ် ထပ်လုပ်တယ်

29
00:01:19,000 --> 00:01:21,000
နောက်တော့

30
00:01:21,000 --> 00:01:23,000
ကမ္ဘာကြီးရဲ့ အစိတ်အပိုင်းအတော်များများမှာ ထပ်လုပ်ကြည့်ရင်းကနေ

31
00:01:23,000 --> 00:01:25,000
သတိထားမိလာတယ်

32
00:01:25,000 --> 00:01:27,000
ကလေးတွေဟာ

33
00:01:27,000 --> 00:01:30,000
သူတို့ သင်ယူချင်တာကို သင်ယူကြလိမ့်မယ် ဆိုတာပါပဲ

34
00:01:30,000 --> 00:01:32,000
ဒါကတော့ ကျွန်တော်တို့ လုပ်ခဲ့တဲ့ ပထမဆုံး စမ်းသပ်မှုပါ

35
00:01:32,000 --> 00:01:34,000
ညာဘက်က ၈-နှစ်သား ကောင်လေးက

36
00:01:34,000 --> 00:01:37,000
သူ့တပည့်ဖြစ်တဲ့ ၆-နှစ်သား ကလေးမလေးကို သင်ပေးနေတာ

37
00:01:37,000 --> 00:01:40,000
သူက ကလေးမလေးကို ဘယ်လို လျှောက်ကြည့်ရတယ်ဆိုတာ သင်ပေးနေတာ

38
00:01:41,000 --> 00:01:44,000
ဒီကောင်လေးက အိန္ဒိယအလယ်ပိုင်းက

39
00:01:45,000 --> 00:01:47,000
ဒါက ရာဂျက်စ်သန် ပြည်နယ်က ရွာကလေး တစ်ရွာမှာ

40
00:01:47,000 --> 00:01:50,000
ကလေးတွေက သူတို့ကိုယ်တိုင်ဆိုထားတဲ့ သီချင်းကို အသံသွင်းနေတာ

41
00:01:50,000 --> 00:01:53,000
ပြီးတော့ အချင်းချင်း ပြန်ဖွင့်ပြနေတာ

42
00:01:53,000 --> 00:01:55,000
ဒီဖြစ်စဉ်မှာ

43
00:01:55,000 --> 00:01:57,000
သူတို့တွေက သူတို့ဖာသာ လုံးလုံးလျားလျား ပျော်နေကြတာ

44
00:01:57,000 --> 00:01:59,000
သူတို့က ဒီသင်ယူမှုအားလုံးကို ၄-နာရီ ထဲနဲ့ လုပ်လိုက်တာ

45
00:01:59,000 --> 00:02:02,000
ကျွန်ပျူတာကို ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်ပြီးတဲ့နောက်မှာပေါ့

46
00:02:02,000 --> 00:02:05,000
နောက်ထပ် အိန္ဒိယတောင်ဘက်က ရွာလေးမှာ

47
00:02:05,000 --> 00:02:07,000
ဒီကောင်လေးတွေ

48
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
ဆော့ဖ်ဝဲထဲမှာ ဗီဒီယို ကင်မရာ တစ်လုံးကို ဆင်နေတာ

49
00:02:09,000 --> 00:02:11,000
ပြီးတော့ ပိတုန်းတစ်ကောင်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ဖို့ ကြိုးစားနေကြတာ

50
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
သူတို့က အဲဒါကို ဒစ်စနေ ဒေါ့ ကွန်းမ် ၀က်ဘ်ဆိုက်ဒ် ကနေ

51
00:02:13,000 --> 00:02:15,000
ဒါမှမဟုတ် အဲဒီလိုမျိုး ၀က်ဘ်ဆိုက်ဒ် တစ်ခုခုကနေ ဆွဲချပြီးကူးထားတာ

52
00:02:15,000 --> 00:02:18,000
သူတို့ရွာမှာ ကွန်ပျူတာ ထားပြီးလို့ ၁၄-ရက် အကြာမှာနော်

53
00:02:21,000 --> 00:02:23,000
ဒီတော့ ဒီစမ်းသပ်မှုရဲ့ အဆုံးမှာ

54
00:02:23,000 --> 00:02:25,000
ကျွန်တော်တို့ ကောက်ချက်ချလိုက်တယ်၊ ကလေးအုပ်စုလိုက်တွေဟာ

55
00:02:25,000 --> 00:02:28,000
ကျွန်ပျူတာနဲ့ အင်တာနက်ကို သူတို့ဖာသာ သုံးတတ်အောင် သင်ယူလေ့လာနိုင်တယ်

56
00:02:28,000 --> 00:02:30,000
သူတို့ဖာသာ ဘယ်သူတွေပဲ ဖြစ်ဖြစ်

57
00:02:30,000 --> 00:02:33,000
သူတို့ဖာသာ ဘယ်နေရာမှာပဲ ရှိရှိ ပါ

58
00:02:33,000 --> 00:02:36,000
အဲဒီနေရာမှာ ကျွန်တော် နည်းနည်း ပိုပြီး ရည်ရွယ်ချက်ကြီးလာတယ်

59
00:02:36,000 --> 00:02:39,000
အဲဒီတော့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်

60
00:02:39,000 --> 00:02:42,000
ကလေးတွေ ကွန်ပျူတာသုံးပြီး ဘာတွေများ လုပ်နိုင်ကြမလဲဆိုတာ ကြည့်မယ်ပေါ့

61
00:02:42,000 --> 00:02:45,000
ကျွန်တော်တို့ အိန္ဒိယက ဟိုက်ဒရာဘဒ်မြို့မှာ စမ်းသပ်မှုတစ်ခုနဲ့ စတယ်

62
00:02:45,000 --> 00:02:48,000
အဲဒီမှာ ကလေးတစ်အုပ်ရှိတယ်

63
00:02:48,000 --> 00:02:51,000
သူတို့က အင်္ဂလိပ်စကားကို တယ်လူဂူသံ အရမ်းဝဲဝဲနဲ့ ပြောကြတာ

64
00:02:51,000 --> 00:02:53,000
ကျွန်တော် သူတို့ကို ကျွန်ပျူတာ တစ်လုံးပေးလိုက်တယ်

65
00:02:53,000 --> 00:02:55,000
စကားပြောတာကို စာပြန်ရိုက်ပေးတဲ့ ကြားခံစနစ် တစ်ခုပါတယ်

66
00:02:55,000 --> 00:02:58,000
ခင်ဗျားတို့ အဲဒါကို အခု ၀င်းဒိုးစ်မှာ အလကားရနေပြီ

67
00:02:58,000 --> 00:03:00,000
သူတို့ကို အဲဒီစနစ်ထဲကို စကားပြောခိုင်းတယ်

68
00:03:00,000 --> 00:03:02,000
အဲဒီတော့ သူတို့ အဲဒီထဲကို စကားပြောလိုက်ရင်

69
00:03:02,000 --> 00:03:04,000
ကျွန်ပျူတာက အဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေ ရိုက်ထုတ်ပေးရော

70
00:03:04,000 --> 00:03:06,000
အဲဒီတော့ သူတို့ကပြောတယ် "ကျွန်ပျူတာက ကျွန်တော်တို့ ပြောနေတာ တစ်လုံးမှ နားမလည်ဘူး" တဲ့

71
00:03:06,000 --> 00:03:08,000
ဒီတော့ ကျွန်တော်က ပြောတယ် "ဟုတ်တယ်၊ အဲဒါကို ဒီမှာ ၂-လ ထားခဲ့မယ်"

72
00:03:08,000 --> 00:03:10,000
"မင်းတို့ဖာသာ

73
00:03:10,000 --> 00:03:12,000
ကျွန်ပျူတာကို နားလည်အောင် လုပ်ကြ" လို့

74
00:03:12,000 --> 00:03:14,000
ဒီတော့ ကလေးတွေက မေးတယ် "အဲဒါကို ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ" တဲ့

75
00:03:14,000 --> 00:03:16,000
ကျွန်တော်က ပြောလိုက်တယ်

76
00:03:16,000 --> 00:03:18,000
"တကယ်တော့ ငါလည်း မသိဘူး" လို့

77
00:03:18,000 --> 00:03:20,000
(ရယ်မောသံများ)

78
00:03:20,000 --> 00:03:22,000
ပြီးတော့ ကျွန်တော် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်

79
00:03:22,000 --> 00:03:24,000
(ရယ်မောသံများ)

80
00:03:25,000 --> 00:03:27,000
နောက် ၂-လ ကြာတော့

81
00:03:27,000 --> 00:03:29,000
အခု အဲဒီစမ်းသပ်မှုကို

82
00:03:29,000 --> 00:03:31,000
သတင်းအချက်အလက်နည်းပညာ အနေနဲ့ မှတ်တမ်းတင်လိုက်ပါပြီ

83
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေး ဂျာနယ် အတွက်ပါ

84
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
သူတို့ရဲ့ ဘာသာစကားလေသံက ပြောင်းသွားတယ်

85
00:03:35,000 --> 00:03:38,000
မှတ်သားလောက်အောင်ပဲ မူရင်း ဘရစ်တစ်ရှ် လေသံအတိုင်း နီးစပ်လာတယ်

86
00:03:38,000 --> 00:03:41,000
စကားပြောတာကို စာပြန်ရိုက်ပေးတဲ့ အသံစနစ် ကို ကျွန်တော်က အဲဒီ မူရင်း လေသံနဲ့ လေ့ကျင့်ပေးထားတာ

87
00:03:41,000 --> 00:03:44,000
တနည်းပြောရရင် သူတို့အားလုံးက ပညာရေး ပါရဂူ ဂျိမ်းစ် တူလီ လိုပဲ စကားပြောနေကြတာ

88
00:03:44,000 --> 00:03:46,000
(ရယ်မောသံများ)

89
00:03:46,000 --> 00:03:48,000
သူတို့ အဲဒါကို သူတို့ဖာသာ လုပ်နိုင်ကြတယ်

90
00:03:48,000 --> 00:03:50,000
အဲဒါပြီးတော့ ကျွန်တော်

91
00:03:50,000 --> 00:03:52,000
တခြားဟာတွေ အများကြီးကို စပြီး စမ်းသပ်တယ်

92
00:03:52,000 --> 00:03:54,000
သူတို့ဖာသာ တတ်အောင် သင်ယူချင် သင်ယူကြမယ့် ဟာတွေပေါ့

93
00:03:54,000 --> 00:03:57,000
ကျွန်တော် တစ်ခါတုန်းက ကိုလံဘိုကနေ စိတ်ဝင်စားစရာ ဖုန်းခေါ်တာကို ရဖူးတယ်

94
00:03:57,000 --> 00:03:59,000
ကွယ်လွန်သွားပြီဖြစ်တဲ့ သိပ္ပံဝတ္ထုရေးဆရာ အာသာ စီ ကလာ့ခ် ဆီကနေပါ

95
00:03:59,000 --> 00:04:01,000
သူကပြောတယ် "ဘာတွေဖြစ်ကုန်လဲဆိုတာ ငါမြင်ချင်တယ်ကွာ" တဲ့

96
00:04:01,000 --> 00:04:04,000
သူက ခရီးမသွားနိုင်ဘူး၊ အဲဒီတော့ ကျွန်တော်က သူ့ဆီ သွားလိုက်တယ်

97
00:04:04,000 --> 00:04:06,000
သူက စိတ်ဝင်စားစရာ ကိစ္စ ၂-ခု ကိုပြောပြတယ်

98
00:04:06,000 --> 00:04:11,000
"စက်ပစ္စည်းလို့ပြောရမယ့်ဟာတစ်ခုနဲ့ အစားထိုးလို့ရတဲ့ ဆရာတစ်ယောက်" အကြောင်းရယ်

99
00:04:11,000 --> 00:04:13,000
(ရယ်မောသံများ)

100
00:04:13,000 --> 00:04:15,000
သူပြောခဲဲ့တဲ့ ဒုတိယ ကိစ္စက

101
00:04:15,000 --> 00:04:17,000
"ကလေးတွေသာ စိတ်ဝင်စားမှု ရှိရင်

102
00:04:17,000 --> 00:04:20,000
ပညာရေးဆိုတာ ဖြစ်လာမယ်" တဲ့

103
00:04:20,000 --> 00:04:22,000
ကျွန်တော်က ဒီနယ်ပယ်ထဲမှာ လုပ်နေတာဆိုတော့

104
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
အမြဲတမ်းပဲ ကျွန်တော် ဒါလေးကို ကြည့်ပြီး သူ့အကြောင်းစဉ်းစားတယ်

105
00:04:24,000 --> 00:04:27,000
အာသာ စီ ကလာ့ခ် း သူတို့တွေ သေချာပေါက်ပဲ

106
00:04:27,000 --> 00:04:29,000
လူတွေကို ကူညီနိုင်မှာ

107
00:04:29,000 --> 00:04:31,000
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ကလေးတွေက လမ်းညွှန််အတိုင်း သွားတတ်အောင် မြန်မြန်ဆန်ဆန် သင်ယူပြီး

108
00:04:31,000 --> 00:04:34,000
သူတို့ကို စိတ်ဝင်စားစေတဲ့ အရာတွေကို ၀င်ပြီးရှာကြမှာ

109
00:04:34,000 --> 00:04:37,000
စိတ်ဝင်စားမှုတွေ ရလာပြီဆိုရင် ပညာရေးဆိုတာ ရှိလာမယ်

110
00:04:37,000 --> 00:04:40,000
စူဂါးတ မစ်ထရာ း ကျွန်တော် ဒီစမ်းသပ်ချက်ကို တောင်အာဖရိက ကို ယူသွားတယ်

111
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
ဒါက ၁၅-နှစ်သား ကောင်လေး

112
00:04:42,000 --> 00:04:45,000
ကောင်လေး း ... ပြောပြတာပါ၊ ကျွန်တော်က

113
00:04:45,000 --> 00:04:48,000
တရိစ္ဆာန်တွေ ပါတဲ့ ဂိမ်းတွေ ကစားတယ်

114
00:04:48,000 --> 00:04:51,000
ကျွန်တော် သီချင်း နားထောင်တယ်

115
00:04:51,000 --> 00:04:53,000
စူဂါးတ မစ်ထရာ း ကျွန်တော် က သူ့ကိုမေးတယ် "မင်း အီးမေးလ်တွေ ပို့သလား" ဆိုတော့

116
00:04:53,000 --> 00:04:56,000
သူက ပြောတယ် "ပို့ပါတယ်၊ အီးမေးလ်တွေက သမုဒ္ဒရာကို ခုန်ပျံကျော်လွွှား သွားကြတယ်လေ"

117
00:04:57,000 --> 00:04:59,000
ဒါကတော့ ကမ်ဘောဒီးယား မှာ

118
00:04:59,000 --> 00:05:02,000
ကမ်ဘောဒီးယား ကျေးလက်ပိုင်း ပေါ့

119
00:05:02,000 --> 00:05:05,000
တော်တော်လေး ကြောင်တဲ့ သချင်္ာ ကစားနည်းလေးပါ

120
00:05:05,000 --> 00:05:07,000
အဲဒါကို ဘယ်ကလေးမှ အတန်းထဲမှာ ဒါမှမဟုတ် အိမ်မှာ ကစားမှာ မဟုတ်ဘူး

121
00:05:07,000 --> 00:05:09,000
သိတယ်မှတ်လား၊ သူတို့က ခင်ဗျားကိုတောင် ပြန်ပစ်ပေါက်လိုက်ဦးမယ်

122
00:05:09,000 --> 00:05:11,000
သူတို့ကပြောတယ် "'ဒါကြီးက အရမ်းပျင်းစရာကောင်းတယ်" တဲ့

123
00:05:11,000 --> 00:05:13,000
လူသွားလမ်းပေါ်မှာ အဲဒါကို ထားလိုက်မယ်

124
00:05:13,000 --> 00:05:15,000
ပြီးတော့ လူကြီးတွေအားလုံး မရှိကြတော့ဘူးဆိုရင်

125
00:05:15,000 --> 00:05:17,000
သူတို့တွေက အချင်းချင်း ကြွားကြပါလိမ့်မယ်

126
00:05:17,000 --> 00:05:19,000
သူတို့ ဘာလုပ်နိုုင်တယ်ပေါ့

127
00:05:19,000 --> 00:05:21,000
ဒါက အဲဒီကလေးတွေ လုပ်နေတဲ့ဟာပါ

128
00:05:21,000 --> 00:05:24,000
သူတို့ မြှောက်ဖို့ ကြိုးစားနေတာ ထင်တယ်

129
00:05:24,000 --> 00:05:26,000
အိန္ဒိယ တစ်ခွင်လုံးမှာ

130
00:05:26,000 --> 00:05:28,000
၂-နှစ်လောက် အကုန်မှာ

131
00:05:28,000 --> 00:05:31,000
ကလေးတွေက သူတို့ အိမ်စာတွေအတွက် ဂူဂဲလ် မှာ စပြီး ရှာကြတယ်

132
00:05:31,000 --> 00:05:33,000
ရလဒ်အနေနဲ့ကတော့၊ ဆရာတွေက အစီရင်ခံတယ်

133
00:05:33,000 --> 00:05:35,000
ကလေးတွေရဲ့ အင်္ဂလိပ်စာမှာ ဧရာမ တိုးတက်မှုတွေ ရှိလာတယ်ပေါ့

134
00:05:35,000 --> 00:05:39,000
(ရယ်မောသံများ)

135
00:05:39,000 --> 00:05:41,000
လျင်မြန်တဲ့ တိုးတက်မှုတဲ့၊ ပြီးတော့ အကြောင်းအရာမျိုးစုံပဲတဲ့

136
00:05:41,000 --> 00:05:44,000
ဆရာတွေကပြောတယ် " ကလေးတွေက တကယ့်ကို နက်နက်နဲနဲ စဉ်းစားတွေးခေါ်သူတွေ ဖြစ်လာကြတယ်၊ ပြီးတော့ အများကြီးပါပဲ"

137
00:05:44,000 --> 00:05:47,000
(ရယ်မောသံများ)

138
00:05:47,000 --> 00:05:49,000
တကယ်ကိုပဲ သူတို့ တိုးတက်လာကြတယ်

139
00:05:49,000 --> 00:05:51,000
ဆိုလိုတာက ဂူဂဲလ်ထဲမှာ အကြောင်းအရာစုံ ရှိနေမှတော့

140
00:05:51,000 --> 00:05:54,000
ဘာဖြစ်လို့ အကြောင်းအရာတွေကို ခေါင်းထဲထည့်ဖို့ လိုတော့မှာလဲ

141
00:05:55,000 --> 00:05:57,000
ဒီလိုနဲ့ နောက် ၄-နှစ် အကုန်မှာ

142
00:05:57,000 --> 00:06:00,000
ကျွန်တော် ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်၊ ကလေးတွေအုပ်စုလိုက်ဟာ အင်တာနက်မှာ လမ်းညွှန်အတိုင်း သွားလာတတ်တယ်

143
00:06:00,000 --> 00:06:03,000
ပညာရေး ရည်ရွယ်ချက်တွေကို သူတို့ဖာသာ အောင်အောင်မြင်မြင် ယူတတ်တယ်

144
00:06:03,000 --> 00:06:05,000
အဲဒီအချိန်မှာ ငွေ ပမာဏ အမြောက်အများ

145
00:06:05,000 --> 00:06:07,000
နယူးကက်စတယ်လ် တက္ကသိုလ်ကို ရောက်လာတယ်

146
00:06:07,000 --> 00:06:10,000
အိန္ဒိယမှာ ကျောင်းပညာ တိုးတက်ဖို့အတွက်ပါ

147
00:06:10,000 --> 00:06:13,000
အဲဒါနဲ့ နယူးကက်စ်တယ်လ် ကနေ ကျွန်တော့်ကို ဖုန်းဆက်တယ်၊ ကျွန်တော်က ပြောလိုက်တယ် "ငါ အဲဒါကို ဒေလီကနေ လုပ်မယ်" လို့

148
00:06:13,000 --> 00:06:15,000
သူတို့ကပြောတယ်

149
00:06:15,000 --> 00:06:18,000
"တက္ကသိုလ်က ပိုက်ဆံ ပေါင် ၁-သန်းလောက်ကို

150
00:06:18,000 --> 00:06:20,000
အိန္ဒိယမှာ ထိုင်ပြီး ကိုင်တွယ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး"ပေါ့

151
00:06:20,000 --> 00:06:22,000
အဲဒါနဲ့ ၂၀၀၆-ခုနှစ်မှာ

152
00:06:22,000 --> 00:06:24,000
ကျွန်တော် အပေါ်ရုံ ကုတ်အင်္ကျိအလေးကြီးဝယ်ပြီး

153
00:06:24,000 --> 00:06:26,000
နယူးကက်စ်တယ်လ် ကို ပြောင်းသွားခဲ့တယ်

154
00:06:27,000 --> 00:06:29,000
ကျွန်တော်က ဒီစနစ်ရဲ့

155
00:06:29,000 --> 00:06:31,000
အကန့်အသတ်တွေကို စမ်းသပ်စစ်ဆေးချင်တယ်

156
00:06:31,000 --> 00:06:33,000
နယူးကက်စ်တယ်လ် မှာ ကျွန်တော်ထွင်ခဲ့တဲ့ ပထမဆုံး စမ်းသပ်မှုကို

157
00:06:33,000 --> 00:06:35,000
တကယ်တော့ အိန္ဒိယမှာ လုပ်ဖြစ်တာပါ

158
00:06:35,000 --> 00:06:38,000
ကျွန်တော့်ဖာသာ မဖြစ်နိုင်တဲ့ ရည်မှန်းချက် ချတယ်

159
00:06:38,000 --> 00:06:41,000
တမီလ် စကားပြောတဲ့

160
00:06:41,000 --> 00:06:43,000
၁၂-နှစ် ကလေးတွေ

161
00:06:43,000 --> 00:06:46,000
အိန္ဒိယတောင်ပိုင်း ရွာကလေးကနော်

162
00:06:46,000 --> 00:06:48,000
သူတို့ကိုယ်ကို ဇီဝနည်းပညာ ဘာသာရပ်ကို

163
00:06:48,000 --> 00:06:50,000
သူတို့ဖာသာ အင်္ဂလိပ်လို သင်နိုင်သလား ဆိုတာ

164
00:06:50,000 --> 00:06:53,000
ကျွန်တော် တွေးကြည့်တယ်၊ သူတို့ကို စာစစ်မယ်၊ သူတို့ သုည ရမယ်

165
00:06:53,000 --> 00:06:55,000
ကျွန်တော် သူတို့ကို ပစ္စည်းတွေပေးမယ်၊ ပြန်လာပြီး သူတို့ကို စာထပ်စစ်မယ်

166
00:06:55,000 --> 00:06:57,000
သူတို့ နောက် သုည ထပ်ရမယ်

167
00:06:57,000 --> 00:07:01,000
ကျွန်တော်ပြန်လာမယ်၊ ပြီးရင် ပြောမယ် "ဟုတ်ပါတယ်၊ တစ်ချို့အရာတွေအတွက်တော့ ကျွန်တော်တို့ ဆရာတွေ လိိုတယ်" ပေါ့

168
00:07:01,000 --> 00:07:03,000
ဒီလိုနဲ့ ကလေး ၂၆-ယောက် ကိုခေါ်လိုက်တယ်

169
00:07:03,000 --> 00:07:05,000
သူတို့အားလုံး အဲဒီထဲကိုဝင်လာတော့ ကျွန်တော်သူတို့ကိုပြောတယ်

170
00:07:05,000 --> 00:07:07,000
ဒီကွန်ပျူတာမှာ တကယ့်ကို ခက်ခဲတဲ့ စာတွေရှိနေတယ်

171
00:07:07,000 --> 00:07:10,000
မင်းတို့ ဘာမှ နားမလည်ခဲ့ရင်လည်း ငါကတော့ အံ့သြမှာ မဟုတ်ပါဘူး

172
00:07:10,000 --> 00:07:13,000
အဲဒါက အားလုံး အင်္ဂလိ်ပ်လို ရေးထားတာ၊ ကဲ ငါတော့သွားပြီ လို့

173
00:07:13,000 --> 00:07:15,000
(ရယ်မောသံများ)

174
00:07:15,000 --> 00:07:17,000
အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော် သူတို့ကို ကျွန်ပျူတာနဲ့ ထားခဲ့တယ်

175
00:07:17,000 --> 00:07:19,000
ကျွန်တော် ၂-လ အကြာမှာ ပြန်လာတယ်

176
00:07:19,000 --> 00:07:21,000
ကလေး ၂၆-ယောက် က အရမ်းကို ငြိမ်သက်နေကြတဲ့ပုံစံတွေနဲ့ ချီတက်ဝင်လာကြတယ်

177
00:07:21,000 --> 00:07:24,000
ကျွန်တော်က ပြောတယ် "မင်းတို့တွေ အထဲကဟာတွေကို ကြည့်ဖြစ်ကြလား" ဆိုတော့

178
00:07:24,000 --> 00:07:26,000
သူတို့က ပြောတယ် "ဟုတ်ကဲ့၊ ကျွန်တော်တို့ ကြည့်ဖြစ်ပါတယ်" တဲ့

179
00:07:26,000 --> 00:07:29,000
"မင်းတို့ တခုခုများ နားလည်ကြသလား" ဆိုတော့ "ဟင့်အင်း၊ နားမလည်ဘူး" တဲ့

180
00:07:29,000 --> 00:07:31,000
အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်က ပြောတယ်

181
00:07:31,000 --> 00:07:33,000
"ဒါဆိုရင် မင်းတို့ အဲဒါကို ဘယ်လောက်ကြာကြာ လေ့ကျင့်ကြသတုံး

182
00:07:33,000 --> 00:07:35,000
မင်းတို့ ဘာမှနားမလည်ဘူးဆိုတာကို မဆုံးဖြတ်ခင်" ပေါ့ကွာ ဆိုတော့

183
00:07:35,000 --> 00:07:38,000
သူတို့ကပြောတယ် "ကျွန်တော်တို့ အဲဒါကို နေ့တိုင်းကြည့်တယ်" တဲ့

184
00:07:38,000 --> 00:07:40,000
အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်က ပြောတယ် "၂-လ လုံးလုံး၊ မင်းတို့နားမလည်တဲ့ ဟာတွေကို ကြည့်နေကြတယ်ပေါ့" ဆိုတော့

185
00:07:40,000 --> 00:07:42,000
အဲဒီကျမှ ၁၂-နှစ် အရွယ် မိန်းကလေးတစ်ယောက် က သူ့လက်ကို ထောင်ပြီး ပြောတယ်

186
00:07:42,000 --> 00:07:44,000
စာဆန်ဆန်နဲ့

187
00:07:45,000 --> 00:07:48,000
"ဒီအင်န်အေ မော်လီကျူးတွေကို မမှန်မကန် ပွားယူမိရင်

188
00:07:48,000 --> 00:07:50,000
မျိုးရိုးဗီဇဆိုင်ရာ ရောဂါတွေကို ဖြစ်စေတတ်တယ် ဆိုတာကလွဲရင်

189
00:07:50,000 --> 00:07:52,000
ကျွန်မတို့ ဘာမှ နားမလည်ပါဘူး" တဲ့

190
00:07:52,000 --> 00:07:54,000
(ရယ်မောသံများ)

191
00:07:54,000 --> 00:08:01,000
(လက်ခုပ်သံများ)

192
00:08:01,000 --> 00:08:04,000
(ရယ်မောသံများ)

193
00:08:04,000 --> 00:08:06,000
ဒီအကြောင်းကို ထုတ်ဝေဖို့ ကျွန်တော် ၃-နှစ်လောက်ကြာတယ်

194
00:08:06,000 --> 00:08:09,000
အဲဒါကို ဘရစ်တစ်ရှ် ပညာရေးနည်းပညာ ဂျာနယ်ထဲမှာလည်း မကြာခင်က ထည့်သွင်းထုတ်ဝေထားပါတယ်

195
00:08:09,000 --> 00:08:12,000
ဒီစာတမ်းကို အကဲဖြတ်ပေးတဲ့ အကဲဖြတ်တစ်ယောက်က

196
00:08:12,000 --> 00:08:15,000
"အဲဒါက အမှန်လို့ ပြောဖို့ ကောင်းလွန်းနေတယ်" တဲ့

197
00:08:15,000 --> 00:08:17,000
ဒီလိုပြောသွားတာ တကယ်တော့ သိပ်မကောင်းပါဘူး

198
00:08:17,000 --> 00:08:19,000
မိန်းကလေးတွေထဲက တစ်ယောက်က

199
00:08:19,000 --> 00:08:21,000
ဆရာမ ဖြစ်လာအောင် သူ့ဖာသာ သင်ယူတယ်

200
00:08:21,000 --> 00:08:23,000
ဟိုနားက ဟာက သူပဲ

201
00:08:31,000 --> 00:08:33,000
သတိရနော်၊ သူတို့ အင်္ဂလိပ်စာ မတတ်ဘူး

202
00:08:46,000 --> 00:08:49,000
နောက်ဆုံးနားလေးမှာ ကျွန်တော် "နျူရွန် ဘယ်မှာလဲလို့" မေးထားတားလေးကို ဂျာနယ်ထဲမှာ တည်းဖြတ်ထည့်သွင်းထားပါတယ်

203
00:08:49,000 --> 00:08:51,000
သူက ပြောတယ် "နျူရွန်၊ နျူရွန်၊"

204
00:08:51,000 --> 00:08:54,000
သူ လျှောက်ကြည့်ပြီး ဒါမျိုး လုပ်လိုက်တယ်

205
00:08:54,000 --> 00:08:57,000
ဘယ်လိုအမူအရာပဲ ဖြစ်ဖြစ် သိပ်တော့ မကောင်းပါဘူး

206
00:08:57,000 --> 00:09:00,000
သူတို့ ရမှတ်တွေက သုည ကနေ ၃၀ ရာနှုန်း အထိ တက်သွားတယ်

207
00:09:00,000 --> 00:09:03,000
ဒါမျိုးဆိုတာ ဒီအနေအထားမှာ ပညာရေးအရ မဖြစ်နိုင်တဲ့ ကိစ္စရပ် တစ်ခုပါ

208
00:09:03,000 --> 00:09:06,000
ဒါပေမယ့် ၃၀ ရာနှုန်းဆိုတာ အောင်မှတ် မဟုတ်သေးပါဘူး

209
00:09:06,000 --> 00:09:08,000
အဲဒါနဲ့ သူတို့မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ကျွန်တော် တွေ့မိတယ်

210
00:09:08,000 --> 00:09:10,000
မိန်းကလေးတစ်ယောက်၊ သူက ဒေသခံ စာရင်းကိုင်

211
00:09:10,000 --> 00:09:12,000
သူတို့က ဒီမိန်းကလေးနဲ့ ဘောလုံးကန်ကြတာ

212
00:09:12,000 --> 00:09:14,000
ကျွန်တော်က အဲဒီ မိန်းကလေးကို မေးတယ် "မင်း သူတို့ကို

213
00:09:14,000 --> 00:09:16,000
ဇီဝနည်းပညာ ဘာသာရပ်ကို အောင်မှတ်ရအောင် သင်ပေးနိုင်မလား" ဆိုတော့

214
00:09:16,000 --> 00:09:18,000
သူက ပြောတယ် "ကျွန်မ ဘယ်လို သင်မတုန်း၊ ကျွန်မမှ ဒီဘာသာရပ်ကို မသိတာ" တဲ့

215
00:09:18,000 --> 00:09:20,000
ကျွန်တော်က ပြောတယ် "ရတယ်၊ အဖွားရဲ့နည်းလမ်း ကိုသုံးပါ" ဆိုတော့

216
00:09:20,000 --> 00:09:22,000
သူကမေးတယ် "အဲဒါက ဘာလဲ" တဲ့

217
00:09:22,000 --> 00:09:24,000
ကျွန်တော်က ပြောတယ် "မင်းလုပ်ရမှာကတော့

218
00:09:24,000 --> 00:09:26,000
သူတို့ အနောက်မှာ ရပ်ပြီး

219
00:09:26,000 --> 00:09:29,000
တစ်ချိန်လုံး သူတို့ကို ယုံကြည်ကိုးစားအောင် လုပ်ဖို့ပဲ

220
00:09:29,000 --> 00:09:31,000
သူတို့ကို ဒါလေးက ကောင်းတယ်နော်၊ ဒါလေးက စိတ်ဝင်စားစရာလေး

221
00:09:31,000 --> 00:09:34,000
အဲဒါက ဘာလဲ၊ ပြန်ထပ်လုပ်ပြလို့ ရမလား၊ ငါ့ကို နည်းနည်းလောက် ထပ်လုပ်ပြ နိုင်မလား ဆိုတာလေးတွေ ပြောပေးရုံပဲ" လို့ဆိုတော့မှ

222
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
သူက အဲဒါကို ၂ လလောက် လုပ်ပေးတယ်

223
00:09:36,000 --> 00:09:38,000
ရမှတ်တွေက ၅၀ အထိ တက်သွားတယ်

224
00:09:38,000 --> 00:09:40,000
အဲဒီရမှတ်မျိုးက နယူးဒေလီ လူကုံထံ ကျောင်းတွေမှာ

225
00:09:40,000 --> 00:09:43,000
လေ့ကျင့်ထားတဲ့ ဇီဝနည်းပညာ ဆရာတွေသင်ပေးမှ ရတဲ့အမှတ်မျိုး

226
00:09:43,000 --> 00:09:45,000
အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော် နယူးကက်စ်တယ်လ်ကို ပြန်လာတယ်

227
00:09:45,000 --> 00:09:47,000
ဒီ ရလဒ်တွေနဲ့ အတူပေါ့

228
00:09:47,000 --> 00:09:49,000
ပြီးတော့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့တယ်

229
00:09:49,000 --> 00:09:51,000
ဒီနေရာမှာ တစ်ခုခုတော့ ဖြစ်နေပြီပေါ့

230
00:09:51,000 --> 00:09:54,000
အဲဒါက သေချာပေါက်ကို ကြီးကျယ် လာနေပြီ ပေါ့

231
00:09:55,000 --> 00:09:58,000
ဒီလိုနဲ့ ဝေးလံတဲ့ နေရာမျိုးစုံမှာ လက်တွေ့ စမ်းသပ်မှုတွေလုပ်ပြီး

232
00:09:58,000 --> 00:10:01,000
အဝေးလံဆုံးလို့ ကျွန်တော်ထင်မိ်တဲ့ နေရာတစ်ခုကို လာတယ်

233
00:10:01,000 --> 00:10:03,000
(ရယ်သံများ)

234
00:10:04,000 --> 00:10:07,000
ဒေလီကနေ ခန့်မှန်းခြေ မိုင် ၅၀၀၀ လောက် ဝေးတဲ့

235
00:10:07,000 --> 00:10:09,000
ဂိတ်စ်ဟဒ် မြို့ငယ်လေးပါ

236
00:10:09,000 --> 00:10:12,000
ဂိတ်စ်ဟဒ် မှာ ကျွန်တော် ကလေး ၃၂-ယောက် ခေါ်ပြီး

237
00:10:12,000 --> 00:10:15,000
ဒီနည်းလမ်းကို စပြီး အချောသတ်တယ်

238
00:10:15,000 --> 00:10:18,000
ကျွန်တော် သူတို့ကို ၄-ယောက် တစ်အုပ်စု ဖွဲ့လိုက်တယ်

239
00:10:18,000 --> 00:10:20,000
ကျွန်တော် ပြောတယ် "မင်းတို့ ၄-ယောက်ပါတဲ့ အဖွဲ့လေးတွေ ကိုယ်စီ ဖွဲ့ကြ

240
00:10:20,000 --> 00:10:23,000
အဲဒီ ၄-ယောက် တစ်အုပ်စုက ကွန်ပျူတာ တစ်လုံး သုံးလို့ရမယ်၊ ကွွန်ပျူတာ ၄-လုံး မဟုတ်ဘူးနော်" လို့

241
00:10:23,000 --> 00:10:26,000
နံရံပေါ်မှအပေါက် ဆိုတဲ့ ကစားနည်းကို သတိရကြပါ

242
00:10:26,000 --> 00:10:28,000
"မင်းတို့ အဖွဲ့တွေ ပြောင်းချင်ရင် ပြောင်းလို့ရတယ်

243
00:10:28,000 --> 00:10:30,000
မင်းတို့ တခြား အုပ်စုတွေထဲကို သွားလို့လည်းရတယ်

244
00:10:30,000 --> 00:10:32,000
ကိုယ့် အုပ်စုကို မကြိုက်ဘူးဆိုရင်၊ စသဖြင့်ပေါ့

245
00:10:32,000 --> 00:10:35,000
မင်းတို့ တခြား အုပ်စုတွေဆီသွားလို့ရတယ်၊ သူတို့ ပုခုံးပေါ်က ကျော်ပြီး သူတို့ ဘာလုပ်နေလဲဆိုတာ ကြည့်လို့ရတယ်၊

246
00:10:35,000 --> 00:10:38,000
ပြီးရင် ကိုယ့်အုပ်စုဆီပြန်လာ၊ အဲဒါကို ကိုယ်လုပ်ထားတဲ့ဟာ ဆိုပြီး ပြောရင်လဲရတယ်" လို့

247
00:10:38,000 --> 00:10:40,000
ကျွန်တော် သူတိို့ကို ရှင်းပြတယ်

248
00:10:40,000 --> 00:10:43,000
မင်းတို့ သိရဲ့လားပေါ့၊ သိပ္ပံသုတေသန တော်တော်များများက အဲဒီနည်းလမ်းကိုသုံးပြီး ရလာတာ လို့

249
00:10:43,000 --> 00:10:45,000
(ရယ်မောသံများ)

250
00:10:45,000 --> 00:10:50,000
(လက်ခုပ်ဩဘာသံများ)

251
00:10:52,000 --> 00:10:54,000
ကလေးတွေက တက်တက်ကြွကြွနဲ့ ကျွန်တော့်ကိုဝိုင်းပြီး ပြောတယ်

252
00:10:54,000 --> 00:10:56,000
"အခု ကျွန်တော်တို့ကို ဘာလုပ်စေချင်တာလဲ" တဲ့

253
00:10:56,000 --> 00:10:59,000
ကျွန်တော်က သူတို့ကို ဂျီစီအက်စ်အီး အထက်တန်းအဆင့်စာမေးပွဲ မေးခွန်း ၆-ခု ပေးလိုက်တယ်

254
00:10:59,000 --> 00:11:01,000
ပထမအုပ်စုက အတော်ဆုံး အုပ်စု

255
00:11:01,000 --> 00:11:03,000
မိနစ် ၂၀ ထဲနဲ့ အားလုံးကို ဖြေရှင်းနိုင်တယ်

256
00:11:03,000 --> 00:11:06,000
အညံ့ဆုံးအုပ်စုကတော့ ၄၅ မိနစ်ကြာတယ်

257
00:11:06,000 --> 00:11:08,000
သူတို့က သူတို့ သိသမျှဟာ အကုန်လုံးကို အသုံးချတယ်

258
00:11:08,000 --> 00:11:10,000
သတင်းအုပ်စုတွေ၊ ဂူဂဲလ်၊ ၀ီကီပီးဒီးယား

259
00:11:10,000 --> 00:11:12,000
အက်စ် ဂျိဗ်စ်၊ စသဖြင့်ပေါ့

260
00:11:12,000 --> 00:11:15,000
ဆရာတွေက ပြောတယ် "ဒါ နက်နက်နဲနဲ လေ့လာတာမျိုးလား" တဲ့

261
00:11:15,000 --> 00:11:17,000
ကျွန်တော်က ပြောတယ် "အင်း၊ စမ်းကြည့်တာပေါ့ဗျာ" လို့

262
00:11:17,000 --> 00:11:19,000
ကျွန်တော် ၂-လ အကြာမှာ ပြန်လာမယ်

263
00:11:19,000 --> 00:11:21,000
သူတို့ကို ရေးဖြေ စာမေးပွဲ စစ်မယ်

264
00:11:21,000 --> 00:11:23,000
ကွန်ပျူတာ မသုံးရဘူး၊ အချင်းချင်း စကားမပြောရဘူး၊ စသဖြင့်" ပေါ့

265
00:11:23,000 --> 00:11:25,000
ကွန်ပျူတာတွေ၊ အုပ်စုတွေနဲ့ ကျွန်တော်လုပ်ခိုင်းလို့ ရလာတဲ့ ပျမ်းမျှ ရမှတ်က

266
00:11:25,000 --> 00:11:27,000
၇၆ ရာနှုန်းပါ

267
00:11:27,000 --> 00:11:29,000
ကျွန်တော် စမ်းသပ်မှုလုပ်တဲ့အချိန်၊ စာမေးပွဲ စစ်တဲ့အချိန်က

268
00:11:29,000 --> 00:11:32,000
၂-လ အကြာမှ စစ်တာနော်၊ ရမှတ်က

269
00:11:32,000 --> 00:11:35,000
၇၆ ရာနှုန်းပဲ

270
00:11:35,000 --> 00:11:37,000
ပုံရိပ်တွေကို ပြန်မှတ်မိ်တာမျိုးက

271
00:11:37,000 --> 00:11:39,000
ကလေးဆီတွေမှာ ရှိနေတယ်

272
00:11:39,000 --> 00:11:42,000
သူတို့က အချင်းချင်း ဆွေးနွေးကြတဲ့အတွက်ကြောင့်လို့ ကျွန်တော် သံသယဖြစ်မိတယ်

273
00:11:42,000 --> 00:11:44,000
ကလေးတစ်ဦးချင်းစီ ကွန်ပျူတာတစ်လုံး ရှေ့မှာ ဖြေရင်

274
00:11:44,000 --> 00:11:46,000
ဒါမျိုး လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး

275
00:11:46,000 --> 00:11:48,000
ကျွန်တော့်မှာ တခြားရလဒ်တွေလည်း ရှိသေးတယ်

276
00:11:48,000 --> 00:11:50,000
အဲဒါတွေကတော့ လုံးလုံး မယုံနိုင်စရာပဲ

277
00:11:50,000 --> 00:11:52,000
ရမှတ်တွေက အချိန်နဲ့အမျှ တက်နေတာ

278
00:11:52,000 --> 00:11:54,000
သူတို့ ဆရာတွေက ပြောတယ်

279
00:11:54,000 --> 00:11:56,000
ဒီ စမ်းသပ်မှု ပြီးသွားတဲ့နောက်မှာ

280
00:11:56,000 --> 00:11:59,000
ကလေးတွေက ဂူဂဲလ်မှာ တခြားဟာတွေ ဆက်ပြီး ရှာကြတယ်တဲ့

281
00:11:59,000 --> 00:12:01,000
ဒီ ဘရစ်တိန်မှာ ကျွန်တော်

282
00:12:01,000 --> 00:12:03,000
ဘရစ်တစ်ရှ် ဘွားဘွားတွေကို ဖိတ်ခေါ်မှုတစ်ခု ထုတ်လိုက်တယ်

283
00:12:03,000 --> 00:12:05,000
ကျွန်တော့်ရဲ့ ကပ်ပမ်မြို့က စမ်းသပ်မှု အပြီးမှာပါ

284
00:12:05,000 --> 00:12:07,000
သိကြတဲ့အတိုင်းပဲ

285
00:12:07,000 --> 00:12:09,000
ဘရစ်တစ်ရှ်က ဘွားဘွားတွေက တကယ့်ကို တက်ကြွတဲ့ သူတွေဗျာ

286
00:12:09,000 --> 00:12:11,000
အယောက် ၂၀၀ လောက် ချက်ချင်းပဲ လုပ်အားပေးတာ

287
00:12:11,000 --> 00:12:13,000
(ရယ်မောသံများ)

288
00:12:13,000 --> 00:12:16,000
အပေးအယူကတော့ သူတို့က ကျွန်တော့်ကို

289
00:12:16,000 --> 00:12:18,000
ဘရော့ဒ်ဘန်းဒ် အင်တာနက် ၁-နာရီ ပေးရမယ်

290
00:12:18,000 --> 00:12:20,000
သူတို့အိမ်မှာ ထိုင်ပြီးတော့ပေါ့

291
00:12:20,000 --> 00:12:22,000
တစ်ပတ်မှာ တစ်ရက်ထဲ

292
00:12:22,000 --> 00:12:24,000
သူတို့က အဲဒါကို လုပ်ပေးကြတယ်

293
00:12:24,000 --> 00:12:26,000
ပြီးခဲ့တဲ့ ၂-နှစ်ကျော်ကျော် အတွင်းမှာ

294
00:12:26,000 --> 00:12:28,000
နာရီပေါင်း ၆၀၀-ကျော် စာသင်ကြားမှုကို

295
00:12:28,000 --> 00:12:30,000
Skype ကနေ လုပ်ဖြစ်ခဲ့ကြတယ်

296
00:12:30,000 --> 00:12:33,000
ကျွန်တော့် ကျောင်းသားတွေခေါ်နေကြတဲ့ ဘွားဘွားအစုအဝေး ကို အသုံးပြုပြီးတော့ပေါ့ဗျာ

297
00:12:33,000 --> 00:12:36,000
ဘွားဘွား အစုအဝေး က ဟိုမှာ ထိုင်နေတယ်

298
00:12:36,000 --> 00:12:39,000
သူတို့ကို ကျွန်တော် ပို့ချင်တဲ့ ကျောင်းကိုရောက် အောင် ထုတ်လွှင့်ပေးလို့ရတယ်

299
00:12:45,000 --> 00:12:47,000
ဆရာမ း မင်း ငါ့ကို ဖမ်းလို့ မမိဘူး

300
00:12:47,000 --> 00:12:50,000
ပြောကြည့်ပါ

301
00:12:50,000 --> 00:12:53,000
မင်းငါ့ကို ဖမ်းလို့မမိဘူး

302
00:12:53,000 --> 00:12:56,000
ကလေးများ း မင်းငါ့ကို ဖမ်းလို့ မမိဘူး

303
00:12:56,000 --> 00:12:59,000
ဆရာမ း ငါက ဂျင်းပေါင်မုန့်နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ မုန့်လူသားကွ

304
00:12:59,000 --> 00:13:01,000
ကလေးများ း ငါက ဂျင်းပေါင်မုန့်နဲ့ လုပ်ထားတဲ့ မုန့်လူသားကွ

305
00:13:01,000 --> 00:13:03,000
ဆရာမ း ကောင်းတယ်၊ အရမ်းတော်တယ်

306
00:13:09,000 --> 00:13:11,000
ဂိတ်စ်ဟဒ် ကို ပြန်ရောက် သွားတာပါ

307
00:13:11,000 --> 00:13:13,000
၁၀-နှစ် ကလေးမလေးက ဟိန္ဒူဘာသာရဲ့ အနှစ်သာရအကြောင်းတွေကို

308
00:13:13,000 --> 00:13:15,000
၁၅ မိနစ်ထဲနဲ့ ရောက်သွားတယ်

309
00:13:15,000 --> 00:13:18,000
ကျွန်တော် တစ်လုံးမှ မသိတဲ့ အကြောင်းအရာတွေဗျာ

310
00:13:21,000 --> 00:13:23,000
ကလေး ၂-ယောက် TED ဟောပြောပွဲကို ကြည့်တယ်

311
00:13:23,000 --> 00:13:25,000
အရင်တုန်းက သူတို့က ဘောလုံးသမားတွေ ဖြစ်ချင်ခဲ့တာ

312
00:13:25,000 --> 00:13:27,000
TED ဟောပြောပွဲ ၈-ခု လည်း ကြည့်ပြီးရော

313
00:13:27,000 --> 00:13:30,000
သူက လီယိုနာဒို ဒါဗင်ချီ ဖြစ်ချင်လာတယ်

314
00:13:30,000 --> 00:13:33,000
(ရယ်မောသံများ)

315
00:13:33,000 --> 00:13:36,000
(လက်ခုပ်ဩဘာသံများ)

316
00:13:36,000 --> 00:13:38,000
ဒါ အတော့်ကို ရိုးရှင်းတဲ့ ကိစ္စပါ

317
00:13:38,000 --> 00:13:40,000
ဒါကတော့ အခု ကျွန်တော် ဆောက်နေတဲ့ဟာ

318
00:13:40,000 --> 00:13:43,000
ဒါတွေကို ဆိုးလ် (SOLE) လို့ခေါ်တယ်၊ မိမိဖာသာစုစည်းလေ့လာသင်ယူနိုင်သော ရပ်ဝန်းများ ပေါ့

319
00:13:43,000 --> 00:13:45,000
ပရိဘောဂတွေကို ဒီဇိုင်း လုပ်ထားတဲ့ပုံက

320
00:13:45,000 --> 00:13:48,000
စွမ်းအားမြင့်ပြီး ကြီးမားတဲ့ ဖန်သားပြင်တွေနဲ့ရှေ့မှာ

321
00:13:48,000 --> 00:13:51,000
ကြီးမားတဲ့ ဘရော့ဒ်ဘန်း ဆက်သွယ်ရေးတွေနဲ့ ကလေးတွေ အုပ်စုလိုက် ထိုင်လို့ရအောင် လုပ်ပေးထားတာပါ

322
00:13:51,000 --> 00:13:54,000
သူတို့ အလိုရှိရင် ဘွားဘွားများ အစုအဝေး ကို သူတို့ လှမ်းခေါ်လို့ရတယ်

323
00:13:54,000 --> 00:13:56,000
ဒါက နယူးကက်စ်တယ်လ် က ဆိုးလ် (SOLE) ပါ

324
00:13:56,000 --> 00:13:58,000
ကြားခံပေးတဲ့သူက အိန္ဒိယ က

325
00:13:58,000 --> 00:14:01,000
အဲဒီတော့ ကျွန်တော်တို့ ဘယ်လောက် ဝေးဝေး သွားလို့ရမလဲ၊ ကျွန်တော် နောက်ဆုံးဟာလေးတစ်ခု နည်းနည်းလောက်ပြောပြီးရင်တော့ ရပ်ပါမယ်

326
00:14:01,000 --> 00:14:04,000
ကျွန်တော် မေလက အီတလီနိုင်ငံ ကျုးရင်န်မြို့ ကိုသွားတယ်

327
00:14:05,000 --> 00:14:08,000
ကျွန်တော့်ရဲ့ ၁၀-နှစ်သား ကျောင်းသားတွေ အုပ်စုမှာရှိနေတဲ့ ဆရာအားလုံးကို ကျွန်တော် အဝေးကိုပို့ထားလိုက်တယ်

328
00:14:09,000 --> 00:14:12,000
ကျွန်တော်က အင်္ဂလိပ်စကားပဲပြောတယ်၊ သူတို့ကလည်း အီတလီစကားပဲ ပြောတယ်

329
00:14:12,000 --> 00:14:14,000
ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့မှာ ဆက်သွယ်ဖို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး

330
00:14:14,000 --> 00:14:17,000
ကျွန်တော်က သင်ပုန်းပေါ်မှာ အင်္ဂလိပ်လို မေးခွန်းတွေ စရေးတယ်

331
00:14:18,000 --> 00:14:20,000
ကလေးတွေက အဲဒါတွေကို ကြည့်ပြီး ပြောတယ် "ဘာတွေလဲ" ပေါ့

332
00:14:20,000 --> 00:14:22,000
ကျွန်တော်က ပြောလိုက်တယ် "အင်း၊ လိုက်လုပ်ကြည့်" လို့

333
00:14:22,000 --> 00:14:25,000
သူတို့က အဲဒါကို ဂူဂဲလ်ထဲ ရိုက်ထဲ့ပြီး အီတလီဘာသာကို ပြန်တယ်

334
00:14:25,000 --> 00:14:27,000
ပြီးရင် အီတလီဘာသာနဲ့ ဂူဂဲလ်ကို ပြန်သွားတယ်

335
00:14:27,000 --> 00:14:30,000
၁၅-မိနစ် အကြာမှာ ရသွားတယ်

336
00:14:37,000 --> 00:14:40,000
နောက်မေးခွန်းတစ်ခု က "ကယ်လ်ကတ်တား ဘယ်မှာလဲ" ဆိုတဲ့ မေးခွန်း

337
00:14:42,000 --> 00:14:45,000
ဒီတစ်ခုကျတော့ သူတို့ ၁၀-မိနစ်ပဲ ကြာတယ်

338
00:14:49,000 --> 00:14:52,000
ကျွန်တော် တကယ်ခက်တဲ့ဟာတစ်ခု ထပ်ပေးလိုက်တယ်

339
00:14:52,000 --> 00:14:55,000
ပိုက်သာဂိုးရက်စ် ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ၊ သူက ဘာလုပ်သလဲ ပေါ့

340
00:14:57,000 --> 00:14:59,000
အဲဒီမှာ ခဏလောက် တိတ်ဆိတ်သွားတယ်

341
00:14:59,000 --> 00:15:01,000
ပြီးတော့မှ သူတို့က ပြောတယ် "စာလုံးပေါင်း မှားပေါင်းထားတယ်

342
00:15:01,000 --> 00:15:04,000
အဲဒါ ပီတာဂိုးရ" တဲ့

343
00:15:08,000 --> 00:15:10,000
နောက်ထပ်

344
00:15:10,000 --> 00:15:12,000
မိနစ်-၂၀ အကြာမှာ

345
00:15:12,000 --> 00:15:14,000
ထောင့်မှန်တြိဂံတွေ ကွန်ပျူတာ ဖန်သားပြင်မှာ စပြီး ပေါ်လာကြတယ်

346
00:15:14,000 --> 00:15:17,000
အဲဒါက ကျွန်တော့် ကျောရိုးတစ်လျှောက်ကို တုန်တက်သွားစေတယ်

347
00:15:17,000 --> 00:15:19,000
ဒါ ၁၀-နှစ် ကလေးလေးတွေနော်

348
00:15:32,000 --> 00:15:35,000
စာသား း နောက် မိနစ်-၃၀ တွင် သူတို့ နှိုင်းရသီအိုရီ ကို ရောက်ချင်ရောက်သွားနိုင်သည်၊ ထို့နောက်..။

349
00:15:35,000 --> 00:15:37,000
(ရယ်မောသံများ)

350
00:15:37,000 --> 00:15:46,000
(လက်ခုပ်ဩဘာသံများ)

351
00:15:46,000 --> 00:15:48,000
အဲဒီတော့ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ အားလုံး သိကြပါပြီ

352
00:15:48,000 --> 00:15:50,000
ကျွန်တော်ထင်တယ် ကျွန်တော်တို့

353
00:15:50,000 --> 00:15:52,000
သူ့အလိုလိုစုစည်းတတ်တဲ့ စနစ်တစ်ခုကို အမှတ်မထင် တွေ့ရှိခဲ့ပါတယ်

354
00:15:52,000 --> 00:15:54,000
သူ့အလိုလိုစုစည်းတတ်တဲ့ စနစ်ဆိုတာ

355
00:15:54,000 --> 00:15:56,000
အဲဒီစနစ်မှာ ဖွဲ့စည်းပုံတစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာမယ်

356
00:15:56,000 --> 00:15:59,000
အပြင်ကနေ တိကျပြတ်သားတဲ့ စွက်ဖက်မှု မရှိဘူး

357
00:15:59,000 --> 00:16:02,000
သူ့အလိုလိုစုစည်းတတ်တဲ့ စနစ်တွေဟာ အမြဲဆိုသလို ပေါ်ထွက်မှုအသစ်တွေ ပြနေမယ်

358
00:16:02,000 --> 00:16:04,000
ဘယ်လိုမျိုးလဲဆိုရင် ဒီစနစ်က ကိစ္စတွေကို သူ့ဖာသာစပြီးလုပ်မယ်

359
00:16:04,000 --> 00:16:06,000
စနစ်ကို အဲဒီလို ဒီဇိုင်းထုတ်ထားတာတော့မဟုတ်ဘူး

360
00:16:06,000 --> 00:16:08,000
ဒါကြောင့်လည်း ကိုယ်လုပ်နေကြအတိုင်း တုံ့ပြန်ကြတာ

361
00:16:08,000 --> 00:16:11,000
သူက မဖြစ်နိုင်တဲ့ပုံ ပေါ်နေတာကိုး

362
00:16:11,000 --> 00:16:14,000
အခုဆိုရင် ကျွန်တော် ခန့်မှန်းချက် တစ်ခု လုပ်လို့ရပြီလို့ထင်တယ်

363
00:16:14,000 --> 00:16:16,000
ပညာရေးဆိုတာ သူ့အလိုလိုစုစည်းစီစဉ်တတ်တဲ့ စနစ်တစ်ခုပါ

364
00:16:16,000 --> 00:16:18,000
အဲဒီမှာ သင်ယူလေ့လာခြင်းဆိုတာက ပေါ်ထွက်လာတဲ့ ဖြစ်ရပ်

365
00:16:18,000 --> 00:16:20,000
စမ်းသပ်မှုတွေအရဆိုရင်တော့ ဒါကို သက်သေပြဖို့ နှစ် နည်းနည်းကြာဦးမယ်

366
00:16:20,000 --> 00:16:22,000
ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ ကြိုးစားကြည့်မှာ

367
00:16:22,000 --> 00:16:25,000
ဒါပေမယ့် လောလောဆယ်မှာ နည်းလမ်းတစ်ခုတော့ ရှိပါတယ်

368
00:16:25,000 --> 00:16:28,000
ကလေးပေါင်း သန်း ၁-ထောင်အတွက် ကြားခံကူညီပေးတဲ့သူ သန်း-၁၀၀ လောက် ကျွန်တော်တို့ လိုတယ်

369
00:16:28,000 --> 00:16:30,000
ကမ္ဘာမှာ အဲဒီထက်မက အများကြီးရှိတယ်

370
00:16:30,000 --> 00:16:32,000
ဆိုးလ် အရေအတွက် ၁၀-သန်း၊

371
00:16:32,000 --> 00:16:35,000
ဒေါ်လာ သန်းထောင်ပေါင်း ၁၈၀ နဲ့ နှစ်ပေါင်း ၁၀-နှစ် ဆိုရင်

372
00:16:36,000 --> 00:16:38,000
ကျွန်တော်တို့ အရာအားလုံးကို ပြောင်းလဲပစ်လိုက် နိုင်ပါတယ်

373
00:16:38,000 --> 00:16:40,000
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်

374
00:16:40,000 --> 00:16:51,000
(လက်ခုပ်ဩဘာသံများ)